Sweet Candy Fairy ให้รักนี้มีแต่ความหวาน เล่ม 3

穿成大佬的小仙女 3 Sweet Candy Fairy ใหร้ กั น้มี ีแต่ความหวาน 3 春刀寒 ชนุ เตาหาน พิรุณเดือนสารท แปล

เขาผละจากริมฝปี ากเธอ แนบหน้าผากชิดตดิ กบั เธอ เรียกเธอเสยี งแผ่วต�ำ่ \"ท่รี กั \" ในดวงตาเธอราวกับมีม่านหมอก ริมฝีปากเล็กเผยอ ถูกเขาจูบจนยัง เรียกสตคิ นื มาไม่ได้ ตอบกลบั เสียงอ่อนน่มุ วา่ \"อมื ...\" ทวั่ ทงั้ รา่ งเขาเหมอื นโดนไฟสมุ จร้ี ง่ั ฝงั ศีรษะลงกดจบู บนกระดกู ไหปลารา้ เธอ คอ่ ยๆ ไลข่ ้นึ ไปข้างบน แล้วจบู จากล�ำคอไปท่ใี บหู จูบจนสาวนอ้ ยสองขาออ่ นยวบ ไมข่ ยับเขย้อื นอยู่ในอ้อมอกของเขา เธอได้ยนิ เสยี งแหบพรา่ ของเขา \"ฉันรกั เธอ\" จนตายกไ็ ม่เปล่ียน

คำ� น�ำ แม้ว่าเร่ืองราวความรักของ 'จ้ีร่ัง' และ 'ชีอ้ิง' จะเดินทางมาจนถึง เลม่ สดุ ทา้ ยแลว้ แต่ 'Sweet Candy Fairy ใหร้ กั นม้ี แี ตค่ วามหวาน' เลม่ 3 กย็ งั คง มีเหตุการณ์ท่ีนักอ่านอย่างพวกเราต้องลุ้นและเอาใจช่วยให้ท้ังคู่ก้าวผ่าน อปุ สรรคท่ีโถมซดั เขา้ มาอยา่ งไมท่ นั ตงั้ ตวั ซง่ึ เหตกุ ารณน์ ้ีไดน้ ำ� ไปสกู่ ารคลค่ี ลาย เร่ืองราวท้ังหมดท่ีอยู่ในใจของเด็กสาว ท�ำให้เราได้เห็นความรักที่ผลักดันให้ คนคนหนึง่ กล้าจะเปลีย่ นแปลง ยอมรบั และเผชิญหนา้ กับทกุ สงิ่ ... ตอนแรกท่ีได้อ่านต้นฉบับของนิยายเร่ืองนี้ ก็คิดว่าคงเป็นเร่ืองราว ความรกั กกุ๊ กก๊ิ วัยใสของเดก็ หนุม่ สาว ทวา่ ยงิ่ อ่านไปเรอ่ื ยๆ ย่ิงพบวา่ เส้นทาง ชวี ติ ของตวั ละครหลกั ทง้ั สองตา่ งมเี รอ่ื งราวมากมายเกดิ ขน้ึ ทวา่ ในตอนทพ่ี วกเขา พบเจอกับปัญหาเหล่าน้ัน ทั้งคู่ก็ยังมีกันและกัน และมีคนรอบข้างให้พึ่งพิง จนทา้ ยทสี่ ดุ กส็ ามารถผา่ นอปุ สรรคไปได้ ทำ� ใหไ้ ดม้ องยอ้ นกลบั มาวา่ บางทชี วี ติ ของคนเราอาจไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย ขอเพียงใครสักคนที่เช่ือม่ันและ ยืนหยัดอยู่ข้างเราในวันท่ีพบเจอกับความยากล�ำบาก เพียงเท่าน้ีเราก็อาจมี ความกลา้ มากพอทีจ่ ะก้าวต่อไปได้แลว้ With Love ขอให้นักอ่านได้เจอใครสักคนในชีวิตที่เป็นด่ัง 'จ้ีร่ัง' หรือ 'ชีอ้ิง' ของตัวเอง และหวังว่าเรื่องราวของทั้งคู่จะช่วยเติมความหวาน จดุ ประกายความหวงั เลก็ ๆ ขนึ้ ในหวั ใจของนกั อา่ นทกุ ทา่ น ใหม้ คี วามกลา้ และ เตม็ ไปดว้ ยรกั ดง่ั เชน่ พวกเขา หากพรอ้ มแลว้ เราไปรว่ มเปน็ สกั ขพี ยานความรกั ของเดก็ หน่มุ สาวคู่นดี้ ว้ ยกนั ได้เลยคะ่ ดว้ ยไมตรีจติ ส�ำนักพิมพแ์ จ่มใส

แนะนำ� ตัวละคร หานหยาง ตำ� รวจหนว่ ยปราบปรามยาเสพตดิ ผกู้ องหานเปน็ ผทู้ เ่ี ขา้ มาชว่ ยชวี ติ ชีอิ้งเอาไว้ในเหตุการณ์ไม่คาดฝัน และภายหลังเขาได้กลายมาเป็น พ่อบญุ ธรรมของชอี ้ิง ซย่าเสยี่ ว เพอื่ นรว่ มมหาวทิ ยาลยั และรมู เมตของชอี ง้ิ หญงิ สาวผมู้ บี คุ ลกิ รา่ เรงิ สดใส ชา่ งเม้าท์ เป็นเพอื่ นกับโอวหยางป้ีมาตงั้ แตส่ มยั มธั ยมปลาย โอวหยางปี้ เพื่อนรว่ มมหาวิทยาลยั และรมู เมตของชอี ้งิ สาวช่างเม้าท์ เป็นลูกคู่ ของซย่าเสี่ยว เกาเหนยี น เพ่ือนร่วมมหาวิทยาลัยและรูมเมตของชีอ้ิง สาวมาดเท่ ผู้ช่ืนชอบ การเลน่ เกมเปน็ ชวี ติ จติ ใจ และมคี วามถนดั ในดา้ นเทคโนโลยเี ปน็ พเิ ศษ เจง้ิ หลิง เพื่อนร่วมวิทยาลัยต�ำรวจของจ้ีรั่ง เจ้ิงหลิงเป็นหญิงสาวหน้าตาดี ได้รับต�ำแหน่งดาวของวิทยาลัยต�ำรวจ เธอแอบสนใจจ้ีร่ังอยู่ และ พยายามเข้าหาเขา จี้เสี่ยวชี ลกู ชายคนโตของจรี้ งั่ และชอี ง้ิ จเี้ สยี่ วชเี ปน็ เดก็ หนา้ ตาดี นา่ รกั ทงั้ ยงั เปน็ เดก็ ดไี มเ่ สยี งดงั ไมก่ อ่ ความวนุ่ วาย ฉลาดและเลี้ยงงา่ ย ใครเหน็ ก็เอน็ ดู แต่กลบั เป็นไมเ้ บ่ือไม้เมากับจร้ี งั่ จ้ีเส่ียวอ้ิง ลูกสาวคนเล็กของจ้ีร่ังและชอี ิ้ง จีเ้ ส่ยี วอง้ิ เป็นเด็กข้แี ย ตดิ ชอี ิ้งมากๆ ลืมตาตื่นมาปุ๊บก็จะร้องไห้โยเยให้ชีอิ้งอุ้มอยู่ตลอด จ้ีรั่งท่ีอยากช่วย ภรรยาดแู ลลูกกย็ งั ต้องยอมแพ้ใหก้ ับความงอแงของลกู สาวตวั นอ้ ย

穿成大佬的小仙女 3 5 บทท่ี 84 แสงตะวันในฤดูหนาวเย็นเฉียบแทงลอดผ่านชั้นเมฆหนา ขอบฟ้า มีแสงรำ� ไรโผลพ่ ้น รา่ งของคณุ ปตู่ ระกลู จถ้ี กู ยา้ ยไปตงั้ แตต่ อนทอ้ งฟา้ ยงั มดื มวั หลงั จากนนั้ กเ็ ปน็ งานศพ ผหู้ ลกั ผใู้ หญอ่ อกหนงั สอื แจง้ ภาวะเจบ็ ปว่ ยวกิ ฤตไวล้ ว่ งหนา้ แลว้ ท่ีโถงเคารพศพ ตระกูลจ้ีก�ำลังตระเตรยี มพิธี จรี้ ง่ั นงั่ อยลู่ ำ� พงั ขา้ งแปลงดอกไมถ้ งึ สองชว่ั โมงจนชอี งิ้ ตน่ื ขนึ้ มาอกี ครงั้ เขาไดย้ นิ เสยี งพลกิ ตวั แกรกกรากดงั มาจากอกี ฝง่ั สาวนอ้ ยนา่ จะกำ� ลงั หาโทรศัพท์มือถืออยู่ ผ่านไปพักใหญ่ถึงได้ยินเสียงนุ่มละมุนของเธอ ลอดออกมา \"ฉนั ต่ืนแลว้ \" เขาสง่ เสียงรบั ค�ำเบาๆ และเนื่องจากท้งั ร่างหนาวจนแขง็ ทื่อ เสยี งก็ แหบแหง้ จงึ เอ่ยอย่างช้าๆ ว่า \"อง้ิ อ้ิง วนั น้ีไปดูหมีแพนด้าเป็นเพื่อนเธอ ไมไ่ ดแ้ ล้ว อกี สองสามวันไดไ้ หม\" ชอี ิ้งหาวหนึง่ ทีแลว้ ตอบรบั อย่างวา่ ง่าย \"ไดส้ ิ\" เธอน่ารกั มากๆ ไม่เคยถามเรอ่ื งสว่ นตัวของเขาก่อนเลย จ้ีร่ังเองก็ไม่ได้บอกอะไรกับเธอไป ด้วยไม่อยากให้สาวน้อยทุกข์ใจ เพราะเขา

6 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 หลังวางสายแล้วจี้ร่ังก็ลุกข้ึนยืนเคล่ือนไหวร่างกายที่แข็งทื่อ จ้ีเชียน สง่ ขอ้ ความใหเ้ ขา อีกฝา่ ยคงจะบอกเรอ่ื งข้ันตอนครา่ วๆ ของงานศพ จีร้ ่งั กลับบ้านไปเปล่ยี นเส้ือผ้า จากน้ันกเ็ รยี กรถไปที่โถงเคารพศพ ศพคุณปู่ถกู จดั การอยา่ งเรยี บร้อย เปล่ยี นชุดเปน็ เคร่ืองแบบทางการ ของกองทัพ มีผู้คนทยอยมารว่ มไวอ้ าลยั จ้รี ่งั ไมท่ ักทายใครทง้ั นน้ั โขกศีรษะและเผากระดาษเสร็จแลว้ ก็ไปยนื อยู่ด้านข้างเงยี บๆ เรอ่ื งทจ่ี ำ� เป็นตอ้ งจดั การในงานศพมมี ากมายเหลือเกนิ ยุ่งกับการเข้าๆ ออกๆ ไม่มเี วลาใหพ้ วกเขาได้เสียใจ ไม่นานเท่าไรนักก็มีคนสวมชุดสูทสีด�ำถือกระเป๋าเอกสารมาหาจ้ีร่ัง ยื่นเอกสารพินัยกรรมชุดหนึ่งให้เขา \"คุณจี้ยกมรดกภายใต้ช่ือท้ังหมด ใหก้ ับคณุ \" เด็กหนุ่มสีหน้าเรียบเฉย ไม่รับเอกสารแผ่นน้ันมา ท�ำเพียงเอ่ย เสยี งเรยี บว่า \"บรจิ าคไปแลว้ กนั \" ทนายความตะลงึ งนั \"อะไรนะ!\" เด็กหนุ่มเบนสายตาไปที่ภาพถ่ายหน้าศพ \"เพื่อชื่อเสียงของคุณปู่ บรจิ าคไปเถอะ\" เขาไมอ่ ยากพดู อะไรอกี หลบุ ตาลง ทา่ ทอี ยากจะผลกั ไสผคู้ นออกไปไกล พนั ล้ี ที่ประตู เฉินเฟิงจื้อที่ช่วยจี้เชียนต้อนรับคนช�ำเลืองมองมาแล้วเอ่ย เสียงเบาว่า \"คุณปู่คุณเห็นผู้ชายดีกว่าผู้หญิงเหรอ ถึงไม่ยกให้คุณแม้แต่ นิดเดยี ว\" จเ้ี ชยี นมองเขาอยา่ งหมดถอ้ ยคำ� จะพดู ไปหน กอ่ นจะเอย่ ขน้ึ วา่ \"ไมร่ เู้ รอ่ื ง ก็หุบปากไป\" เฉนิ เฟงิ จอื้ ยกั ไหล่ \"ผมเขา้ ใจ คงกะจะชดเชย แตด่ จู ากสหี นา้ ของอารง่ั แล้วเหมือนจะไมร่ บั \" ขณะท้ังสองก�ำลังคุยกัน จ้ีเหว่ยเย่ียนก็เดินเข้ามาจากข้างนอก เขา

穿成大佬的小仙女 3 7 ออกไปรับเพ่ือนสนิทของคุณปู่ตระกูลจ้ีมาเมื่อครู่น้ีแล้วก็ยุ่งสาละวนจน ไม่สามารถปลีกตัวได้ จีเ้ ชยี นเรยี กเขาไว้ \"อารองคะ\" จเ้ี หวย่ เยยี่ นหันมา \"อะไรเหรอ\" จเี้ ชยี นขมวดคิ้ว \"ซหู รงไม่ได้มาใช่ไหมคะ\" จเี้ หวย่ เยยี่ นชะงกั ไปครหู่ นงึ่ กอ่ นจะเอย่ เสยี งแผว่ วา่ \"ไมม่ า อาใหเ้ ธอ กลบั ไปแล้ว\" สายตาจเี้ ชยี นสาดประกายชงิ ชงั ขนึ้ วบู หนง่ึ แตไ่ มแ่ สดงออกบนใบหนา้ \"แบบน้ีดีที่สุดแล้ว ร่างกายไม่แข็งแรง มาแล้วจะยิ่งเพ่ิมปัญหา สองวันนี้ อาร่ังอยูท่ ่นี ีด่ ้วย คุณอาอยา่ ให้เธอมานะคะ\" จเ้ี หวย่ เยยี่ นเงยี บขรมึ ไป รอจนเขาเดินจากไปแล้ว เฉินเฟิงจ้ือถึงค่อยเอ่ยปาก \"คุณพูดจา ไมเ่ กรงใจอารองของคณุ เกนิ ไปแลว้ \" จ้ีเชียนไม่ใส่ใจนัก \"เกี่ยวกับเร่ืองนี้ ถือว่าฉันเกรงใจมากๆ แล้วนะ\" เธอมองจี้รั่งที่ยืนอยู่ตรงโถงเคารพศพ \"ถ้าตอนน้ันฉันไม่ได้เรียนอยู่ที่ ตา่ งประเทศละ่ ก็ จรงิ ๆ นะ ฉัน...\" ถงึ อยา่ งไรระหวา่ งเธอกบั อารองกย็ งั มคี วามสมั พนั ธค์ น่ั อยหู่ นงึ่ ชนั้ ยนื อยู่ ในจุดทเี่ ป็นแค่หลานสาว คำ� พูดบางอยา่ งจงึ ไมส่ ามารถพดู ออกมาได้ พอ่ ของเธอทอ่ี ยขู่ า้ งนอกเรยี กขนึ้ มาพอดี \"เชยี นเชยี น ไปรบั คณุ ลงุ เฉนิ ของลูกหนอ่ ย\" จ้ีเชียนจึงยั้งค�ำพูดเอาไว้ทันเวลา เธอโบกมือให้เฉินเฟิงจื้อแล้วรีบ เดินออกไป ก้าวไปได้สองก้าวก็นึกอะไรข้ึนได้จึงหันกลับมาพูดกับ เฉินเฟงิ จ้อื \"อารัง่ น่าจะยังไมไ่ ดก้ ินข้าว คุณพาเขาไปกินอะไรหนอ่ ย\" เฉินเฟิงจื้อพยักหน้า ด้วยความที่มีส�ำนึกในการเป็นเขยตระกูลจ้ี อยา่ งสงู จงึ เดนิ ไปหยดุ ยนื อยขู่ า้ งจรี้ ง่ั และยงั ผงกศรี ษะทกั ทายญาตมิ ติ รทมี่ า ไว้อาลยั จีร้ ัง่ หนั ไปมองเขาแวบหนงึ่ \"คุณกลบั มาอกี ท�ำไม\"

8 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 \"ประเทศจีนคอื บา้ นฉัน ฉันก็ตอ้ งกลบั มาเย่ยี มบอ่ ยๆ สิ หวิ หรือเปล่า ไป ไปหาอะไรกนิ กนั \" จ้ีรัง่ ไมอ่ ยากสนใจอกี ฝ่าย \"ไมห่ วิ ไมก่ ิน\" เฉนิ เฟงิ จอ้ื ทอดถอนใจ\"ตอ้ งอยใู่ หถ้ งึ พรงุ่ นเี้ ชา้ นะ ไปกนิ อะไรหนอ่ ยเถอะ\" จรี้ งั่ ไมส่ นใจเขาแลว้ จอ้ งเขมง็ ไปขา้ งหนา้ แมแ้ ตส่ ายตากย็ งั ไมเ่ หลอื บแล เฉนิ เฟงิ จอ้ื รออยเู่ นน่ิ นาน กอ่ นจะสง่ ขอ้ ความใหจ้ เี้ ชยี นอยา่ งหมดความอดทน เฉนิ เฟิงจอ้ื : 'ทำ� ภารกจิ ไม่สำ� เร็จ ขอประทานอภัยโทษ' จีเ้ ชยี นตอบเขากลับมาดว้ ยเคร่ืองหมายจดุ ไขป่ ลา บอกข่าวเรื่องการเสียชีวิตไปตอนเช้ามืด ทว่าคนมาร่วมไว้อาลัย เพ่ิงจะมากขึ้นช่วงใกล้หัวค�่ำ ต่างคนต่างก็เร่งรุดเดินทางมาจากที่ต่างๆ ในประเทศ จี้รั่งยืนอยู่ตรงน้ันหนึ่งวัน ใจลอยเป็นพักๆ นึกถึงตอนท�ำความผิด เมื่อยังเด็ก ตอนนั้นเขาจะถูกคุณปู่ท�ำโทษให้ยืนตากแดดด้วยท่าทาง ตามระเบยี บของกองทพั ทส่ี วนในเขตบา้ นพกั ทหาร ยนื ทกี ย็ นื อยหู่ ลายชว่ั โมง มหี ลายครงั้ ทเ่ี ปน็ ลมแดดและสลบไป ตอนนนั้ คณุ ยา่ ยงั อยู่ ทา่ นจะคอย กระทืบเท้าต่อว่าคุณปู่ว่าเป็นคนหัวดื้อ จากนั้นก็ท�ำถั่วเขียวต้มน้�ำตาล ดบั ร้อนให้เขากิน เสียงร้องไห้ดึงความคิดเขากลับมา ไม่รู้ว่าเป็นญาติคนไหนที่คุกเข่า รอ้ งไหอ้ ยา่ งขน่ื ขมอยหู่ นา้ โถงเคารพศพในเวลานี้ จร้ี ง่ั เพยี งกวาดมองหนง่ึ ที กเ็ บนสายตาออก ขณะกวาดตามองสง่ ๆ ไปทางประตู กเ็ หน็ เดก็ สาวตวั นอ้ ย สวมชุดด�ำ ในมอื ถือดอกเบญจมาศสีขาว ยืนรอร้งั ท้ายฝูงชนที่มาไวอ้ าลยั เด็กหนุ่มที่ยืนมาท้ังวันราวกับเป็นรูปปั้นหินค่อยก้าวเท้าออกในท่ีสุด สาวเทา้ ยาวเดนิ เข้าไปหา

穿成大佬的小仙女 3 9 ชีอง้ิ เห็นเขาเข้ามา ริมฝีปากก็คลยี่ ้ิมบางๆ จร้ี ง่ั เดนิ ไปถงึ ขา้ งตวั เธอ เอย่ ถามเสยี งเบาวา่ \"เธอ...\" ลำ� คอแหบแหง้ จนแสบ เขากระแอมกระไอสองที ถึงค่อยเรียกเสียงกลับมาได้อีกคร้ัง \"มาไดย้ งั ไง\" ชอี งิ้ ตอบเสยี งคอ่ ย \"พจ่ี เี้ ชยี นบอกวา่ นายไมก่ นิ ขา้ วมาทง้ั วนั แลว้ \" เธอ เงยหน้าเล็กจ้อยมองเขา สายตาอ่อนละมุน \"รอฉันไว้อาลัยเสร็จแล้ว เรา ไปกินข้าวกนั ไหม\" จีร้ ัง่ ลบู หัวเธอ บนใบหนา้ คอ่ ยมีรอยย้มิ นอ้ ยๆ ได้สักที \"อืม\" พอเด็กสาวตัวน้อยโขกศีรษะและวางดอกไม้เสร็จ จี้รั่งก็เมินสายตา สงสยั จากรอบขา้ ง จงู ชีอง้ิ จากไป เมอ่ื ออกจากโถงเคารพศพแลว้ เธอกจ็ งู เขาไปยงั โถงนงั่ พกั หยบิ ปน่ิ โต เถาหนง่ึ ออกมาจากตลู้ อ็ กเกอรร์ าวเลน่ มายากล \"มโี จก๊ ไกท่ นี่ า้ สะใภท้ ำ� แลว้ ก็ มมี ะเขอื ยาวชุบแปง้ ทอดด้วยนะ\" เธอห่วงว่าเขาไม่ได้กินข้าวมาทั้งวันแล้วกระเพาะจะไม่สบายเอา จึง น�ำอาหารจากบ้านมาให้โดยเฉพาะ จีร้ ่งั น่งั ลงบนโซฟา หยบิ ปิ่นโตแตล่ ะใบออกมาวางไวเ้ สรจ็ สรรพ แล้ว ก้มหนา้ งุดเร่ิมกนิ ชีอิ้งนั่งอยู่ด้านข้างอย่างสงบเสง่ียมเป็นเพื่อนเขา รอจนเขากินเสร็จ ก็เก็บปิ่นโตใส่กลับเข้าไปในถุง จากน้ันจึงถามเขาว่า \"อยากออกไปเดิน ยอ่ ยอาหารสักหน่อยไหม\" จ้รี งั่ พยกั หน้า ท้องฟ้ามืดลงแล้ว แต่แสงไฟในสวนสว่างมาก มองเห็นฝุ่นละออง ลอยคล้งุ อยู่ในแสง \"หนาวไหม\" จ้รี ัง่ ถามเธอ ชีองิ้ สา่ ยศีรษะ \"ไม่หนาว ฉนั ใส่เสอื้ มาหนามาก\" เขาขบคดิ แลว้ กค็ วา้ มอื เธอมากมุ ไวใ้ นฝา่ มอื ตนเอง รอบขา้ งเงยี บสงดั

10 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 แต่จี้รั่งไม่อยากให้เงียบนัก จึงอดถามเธอไม่ได้ \"วันน้ีออกไปเที่ยวเล่น หรอื เปลา่ \" เสียงตอบรบั ของเธอน่มุ ละมนุ \"เปล่า อยบู่ ้านท�ำการบ้าน\" นกึ อะไร ข้ึนได้ก็เอ่ยต่อว่า \"นายไม่มีเวลาท�ำการบ้านแล้วใช่ไหม อีกไม่ก่ีวันก็จะ เปดิ เรียนแล้ว งนั้ ฉันจะเอาการบ้านใหน้ ายลอก\" จรี้ ัง่ ย้ิม \"เธอไมช่ ่วยฉนั ท�ำไปเลยละ่ \" ชอี ิ้งเอยี งศรี ษะครนุ่ คดิ \"ก็ได้นะ\" ในสวนมีม้านั่งยาวอยู่ตัวหน่ึง จ้ีร่ังที่ยืนมาทั้งวันค่อนข้างเหนื่อยจึง จงู เธอเขา้ ไปนงั่ บรเิ วณรอบขา้ งปลกู ตน้ ไมเ้ อาไวเ้ ยอะมาก กำ� บงั ลมกลางคนื เอาไว้ ท�ำให้ไม่รู้สึกหนาว หลังอดกล้ันมาทั้งวัน ตอนนี้พอสูดหายใจ ได้อากาศสดชื่น ในใจก็รสู้ กึ โล่งข้นึ ไม่น้อย ชอี งิ้ น่ังอย่ขู า้ งเขา เอย่ เสยี งเบาว่า \"พร่งุ นีฉ้ ันจะตามนา้ ชายนา้ สะใภ้ กลับเมืองตงเฉิง คุณปู่คุณย่าอยู่ท่ีชนบทของตงเฉิงน่ะ กว่าจะกลับมาก็ วนั ท่หี ้า\" จร้ี งั่ โนม้ ตวั ลงมา วางศรี ษะพงิ บนไหลบ่ อบบางของเธอ \"อมื เทย่ี วเลน่ ใหส้ นุกนะ ฝากทักทายคณุ ปู่คณุ ย่าให้ฉันด้วย\" เธอผนิ หนา้ มา มองดสู หี นา้ ทเ่ี หนอ่ื ยลา้ ของเขาแลว้ ทำ� ทา่ เหมอื นกำ� ลงั ปลอบโยนเดก็ นอ้ ย\"คณุ ปคู่ ณุ ยา่ ฉนั ปลกู ลกู หมอ่ นเอาไวเ้ ยอะมาก ถงึ ตอนนน้ั ฉันจะเอาลูกหมอ่ นมาใหน้ ายกินนะ\" เขาหลับตาและย้ิม \"ได้ เอามาเยอะๆ ละ่ \" \"อมื \" เธอรบั คำ� อยา่ งวา่ งา่ ย แลว้ ถามเขาอกี \"นายเหนอ่ื ยมากเลยใชไ่ หม ฉันนวดให้นายละกันนะ\" จ้รี ั่งเลิกค้ิว \"เธอนวดเปน็ ด้วยเหรอ\" ชีอ้ิงขัดเขินเล็กน้อย \"ฉันไปหัดมาจากพี่ชายท่ีร้านท�ำผม\" เธอขยับ เอี้ยวตัวนิดหน่อย ก่อนจะใช้มือสองข้างกดจุดชีพจรท่ีขมับเขา นิ้วมือนั้น นุม่ นม่ิ มาก นำ� พาอณุ หภมู อิ บอุ่นมาให้ขณะกดนวดด้วยน�้ำหนกั ที่อ่อนเบา

穿成大佬的小仙女 3 11 แถมยงั เลยี นแบบคำ� พดู ของชา่ งทำ� ผมเหลา่ นน้ั อกี ดว้ ย\"นำ้� หนกั พอดไี หม\" จีร้ ง่ั หวั เราะคิกออกมา \"อืม พอดี\" เธอย้ิมอย่างอ่อนหวาน หวนนึกถึงฝีมือของพี่ชายร้านท�ำผมขณะ เบิกตากลมกว้าง พยายามหาจดุ ฝังเข็มบนศีรษะของอกี ฝ่าย จร้ี งั่ หยอกลอ้ เธอ\"คณุ พนกั งานฝมี อื ดมี ากเลย เกบ็ เงนิ แพงหรอื เปลา่ ครบั \" เสยี งตอบกลับของเธอนุ่มละมุน \"คุณหนา้ ตาดี ไมค่ ดิ เงินค่ะ\" จร้ี ง่ั หวั เราะจนตวั โยน ยนื่ มอื ไปลบู ศรี ษะเธอหนง่ึ ที แลว้ ขยบั นงั่ ตวั ตรง ใบหน้าเลก็ ของเธอขาวราวหมิ ะ มแี คป่ ลายจมูกทแ่ี ดงเลก็ น้อย คงจะ เพราะหนาว จี้รง่ั ควา้ มอื เธอมากุมไว้แลว้ ถูไปมาดว้ ยฝ่ามือของตน ก่อนจะ ยกมอื เธอขนึ้ มาปอ้ งทปี่ ากเพอ่ื เปา่ ลมรด \"อากาศหนาว กลบั ไปเถอะ พรงุ่ น้ี ยงั ต้องน่ังเคร่ืองบนิ อกี ไม่ใช่เหรอ\" ดวงตาเธอมีหยาดน�้ำเอ่อช้ืนคล้ายหมอกปกคลุม มองเขาอยู่นาน แลว้ พูดข้ึนวา่ \"ง้ันนายกนิ ข้าวดๆี นะ เลกิ เศรา้ ไดแ้ ลว้ โอเคไหม\" เขาพยักหนา้ อย่างจรงิ จงั \"ได้ ไม่โกหกเธอ\" ดวงตาเธอหยกั โค้งเป็นรอยย้มิ จ้รี ่ังโทรหาเฉนิ เฟิงจอ้ื บอกให้เขาขบั รถไปส่งชอี ง้ิ กลบั บ้าน หลังวางสายแล้ว ก็จงู เธอเดนิ ออกไปขา้ งนอก ความจริงเขาอาลัยอาวรณ์ที่เธอจะกลับไป ละโมบความอ่อนโยน ในเวลาที่เธออยู่เคียงข้างเขา ขนาดฝีเท้ายังก้าวไปข้างหน้าอย่างเชื่องช้า เขารวู้ า่ ถา้ ตนออกปาก สาวนอ้ ยจะตอ้ งอยตู่ อ่ แน่ แตเ่ ขาไมอ่ ยากใหเ้ ธอเหนอื่ ย จงึ ไปส่งเธอถงึ ประตู มองจนเธอก้าวขึ้นรถของเฉินเฟิงจ้อื สาวนอ้ ยเกาะหนา้ ตา่ งรถและกำ� ชับอยา่ งจรงิ จงั \"กนิ ขา้ วดีๆ นะ\" เขายิ้มและพยกั หนา้ จนกระทง่ั รถขบั หายลบั ไปถงึ คอ่ ยระบายลมหายใจทขี่ ม่ กลน้ั ไวอ้ อกมา กวา่ งานศพของคณุ ปตู่ ระกลู จจ้ี ะจบสน้ิ ลงโดยสมบรู ณ์ กเ็ ปน็ เวลาหา้ วนั

12 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 ใหห้ ลงั แล้ว พรงุ่ นจี้ ะเปดิ เทอมแลว้ เปน็ อยา่ งทชี่ อี ง้ิ วา่ ไว้ เขายงั ไมไ่ ดท้ ำ� การบา้ นเลย และไมม่ ีแรงจะทำ� ดว้ ย กลบั ถงึ บ้านพอล้มตัวลงบนเตยี งก็ไมอ่ ยากขยบั ตวั แล้ว ปรากฏว่าตอนบ่ายมีเสียงกริ่งประตูดังขึ้น เม่ือเปิดออกก็พบว่าชีอิ้ง พาเยวี่ยหลีกับนายเบิ้มชวีมายืนอยู่ข้างนอก พูดจาเสียงขรึมว่า \"พวกเรา มาช่วยนายปน่ั การบ้าน!\" \"พรี่ งั่ วางใจเถอะ! พวกเราไมม่ ที างทำ� ใหพ้ โ่ี ดนดา่ เดด็ ขาด!\" นายเบมิ้ ชวี กลา่ ว เยวย่ี หลีว่า \"ฉันแค่อยากไดข้ นมเค้กท�ำเองเป็นค่าตอบแทน!\" จ้ีร่งั พดู ไมอ่ อก ไม่รู้เหมือนกันว่าพอครูเห็นการบ้านชุดเดียวมีถึงสามลายมือแล้ว จะคิดอย่างไร แต่ร้ายดีอย่างไรก็ท�ำชีทการบ้านเสร็จก่อนจะเปิดเรียน จ้ีร่ังจึงหลับ อยา่ งสบายใจไรก้ งั วลไปหนง่ึ ตน่ื เมอ่ื มาถงึ โรงเรยี นในวนั รงุ่ ขน้ึ กร็ สู้ กึ วา่ ชวี ติ กลบั มาเดนิ ตามวิถีปกติ ปฏิทินนับถอยหลังเหลือเพียงหน่ึงร้อยกว่าวันของภาคเรียนสุดท้าย เข้าสขู่ นั้ บุกทะลวงในช่วงท้ายสุด คนจ�ำนวนมากฟันฝ่ายืนหยัดอย่างทุกข์ยาก ผลาญช่วงเวลาสุดท้าย ของปีสาม แต่มีบางคนที่โชคดีมาก เพิ่งจะเปิดเทอมก็ได้รับแจ้งว่ามี คุณสมบัติได้รับการเสนอช่ือเข้ามหาวิทยาลัย จึงได้คลายความกังวล ล่วงหนา้ ถกู ต้องแล้ว คนคนนัน้ ทพ่ี ดู ถึงกค็ ือเพอื่ นตวั นอ้ ยอูร๋ ่ยุ เขาได้รับเสนอช่ือเข้ามหาวิทยาลัย B ซ่ึงเป็นมหาวิทยาลัยที่เขา อยากเข้ามาตลอด แนน่ อนวา่ เรอ่ื งดอี ยา่ งนต้ี อ้ งฉลอง ทหี่ นงึ่ ของชนั้ ปผี ไู้ ดช้ อ่ื วา่ ประหยดั

穿成大佬的小仙女 3 13 มาตลอดเชิญทกุ คนไปกินซุปหมาลา่ ที่รา้ นตรงประตูหลังของโรงเรยี น นายเบมิ้ ชวอี จิ ฉาแทบแย่ เอย่ อยา่ งเจบ็ ปวดวา่ \"ถดั จากนอ้ี กี หลายเดอื น นายก็ไม่ตอ้ งมาเรียนที่โรงเรียนแลว้ ใช่ไหม กะจะไปเท่ียวที่ไหนเหรอ\" อรู๋ ยุ่ ดนั แวน่ ตากรอบดำ� ตอบดว้ ยสหี นา้ เครง่ ขรมึ \"ฉนั จะเรยี นบทเรยี น ทเ่ี หลอื ใหจ้ บ ขอเพยี งหวั ใจยงั เตน้ อยกู่ จ็ ะเรยี นตอ่ ไป การเรยี นรไู้ มม่ ที ส่ี น้ิ สดุ ไมว่ ่าเวลาไหนกจ็ ะปล่อยวางไม่ได\"้ นายเบ้ิมชวีน่งิ อ้งึ น่านับถือเล่ือมใส! ไม่อย่างนั้นคนเขาจะได้รับเสนอช่ือได้อย่างไร ดว้ ยทศั นคตอิ ยา่ งนี้ จะไม่เสนอชื่อกค็ งไมไ่ ด้!! อู๋รุ่ยเปิดเบียร์หนึ่งกระป๋อง ชนแก้วกับเด็กชายเกเรท่ีเดิมทีนึกว่าจะ ไมม่ ที างมาบรรจบกนั ไดเ้ ลยแมแ้ ตน่ ดิ เดยี ว ทวา่ กลบั กลายเปน็ เพอ่ื นสนทิ กนั ในทา้ ยทีส่ ดุ เหล่านี้ เอ่ยวาจาดว้ ยความมงุ่ มนั่ ฮกึ เหิม \"ฉนั จะรอพวกนายที่ มหา'ลยั B!\" คนท้งั หลายชะงัก แม่มนั เถอะ! หลงั การสอบเสมอื นจรงิ จบลง ตวั เลขนบั ถอยหลงั กเ็ หลอื แคห่ นงึ่ รอ้ ยวนั แลว้ ไห่อีเป็นโรงเรียนท่ีให้ความส�ำคัญกับพิธีการ แค่การประชุมกระตุ้น ยังไมพ่ อ ยงั จดั งานประชมุ ปฏิญาณร้อยวันอกี ด้วย บรรดานกั เรยี นปสี ามเหน่ือยหอบเหมือนหมา แคเ่ รียนหนงั สือไม่พอ ยงั ต้องฟังผอู้ �ำนวยการการศึกษาพูดอบรมนำ�้ ลายกระเซ็น สหี นา้ จงึ อิดโรย เจือความสิ้นหวงั ราชครจู กั รทองยนื อยบู่ นเวทมี องดนู กั เรยี นขา้ งลา่ งหาวหวอดตดิ ตอ่ กนั กต็ บแทน่ บรรยายของหอประชมุ แรงๆ ไปที แลว้ รอ้ งตะโกนอยา่ งประสาทเสยี \"นักเรียน! เรียกจติ วญิ ญาณกลับมา! นอนไมพ่ อไมเ่ ป็นไร สำ� หรบั คนอายุ

14 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 อยา่ งพวกเธอ แค่หลับตาก็ถือวา่ ไดพ้ ักแล้ว!\" นกั เรียนทงั้ หลายพูดไมอ่ อก เช่อื ในความร้ายกาจของราชครจู ักรทองแลว้ !

穿成大佬的小仙女 3 15 บทท่ี 85 บางทีโรงเรียนอาจจะรู้สึกว่าการพานักเรียนปีสามมาท่ีหอประชุม ทุกคร้ังท่ีมีการประชุมกระตุ้นเป็นช่วงๆ ออกจะยุ่งยากเกินไป จึงเปล่ียน รูปแบบเป็นการกระจายเสียงตามห้องเรียนเอา ระยะเวลาก็เปลี่ยนจาก ทุกครงึ่ เดอื นมาเปน็ ทุกสามวันห้าวนั ดทู า่ ทางอยากจะปลุกกระตนุ้ ใหถ้ งึ ท่ีสดุ เสียงปีศาจท่ีแม้แต่คนหูหนวกยังได้ยินของราชครูจักรทองกลายเป็น ความทรงจำ� ทสี่ ลกั ลึกทส่ี ดุ ในช่วงพงุ่ ชนร้อยวันของบรรดานกั เรยี น ถงึ จะบอกวา่ ปสี ามเวลากระชน้ั สนั้ ตอ้ งทมุ่ ใหก้ บั การเรยี นทง้ั หมด แต่ ความจรงิ แลว้ ธรุ ะจปิ าถะเลก็ นอ้ ยกม็ าก ตอ้ งลงทะเบยี นกรอกขอ้ มลู ผเู้ ขา้ สอบ ตอ้ งตรวจสอบเอกสารระเบียน แล้วยงั ต้องตรวจร่างกายอีกด้วย สำ� หรบั เหลา่ นักเรียน ขอเพียงแค่ไมต่ ้องเข้าเรียนทีห่ อ้ งเรียน ก็ถือว่า ได้พกั ผอ่ นหยอ่ นใจจากช่วงเวลายงุ่ ๆ เชน่ นี้แลว้ ช่วงเดือนมีนาคม โรงเรียนจัดให้มีการตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล ประจ�ำเมือง เหล่านักเรียนซึ่งไม่ได้หยุดเรียนกันมาพักใหญ่พลันรู้สึกว่า นานแลว้ ที่ไมไ่ ดถ้ ูกลากใหอ้ อกมาสดู อากาศ เมอ่ื มาถงึ โรงพยาบาลแลว้ แตล่ ะหอ้ งกส็ ลบั รายการเขา้ รบั การตรวจกนั

16 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 เพ่อื จะได้ไม่ตอ้ งตอ่ แถวรอนาน แมว้ า่ เสรจ็ แล้วจะต้องกลบั ไปเรียนก็ตาม ห้องเก้าไปตรวจที่แผนกจักษุก่อน ในห้องมีนักเรียนท่ีค่าสายตาดี ผิดธรรมชาติ ผลตรวจออกมาพบว่าค่าสายตาทั้งสองข้างอยู่ที่ห้าจุดสอง แมก้ ระทงั่ คณุ หมอกไ็ มค่ อ่ ยอยากเชอ่ื จงึ เรยี กนกั เรยี นคนนนั้ ไปเลกิ เปลอื กตาขน้ึ เพอ่ื ตรวจดูว่าใส่คอนแทกเลนสอ์ ยหู่ รือเปลา่ นายเบิ้มชวีที่อยู่ข้างหลังพูดขึ้นราวกับว่าเร่ืองนี้เป็นวาระแห่งชาติ \"เหน็ ไหมละ่ ครับ น่คี อื คนที่ไมช่ อบเรียนหนงั สอื ถึงไดม้ คี า่ สายตาดขี นาดน้ี ถ้าอ่านหนังสือท�ำโจทย์ข้ามคืนทุกวี่ทุกวัน จะรักษาค่าสายตาที่ดีขนาดนี้ ไวไ้ ดย้ งั ไง!\" จากนนั้ เขากม็ องจรี้ ง่ั ดว้ ยสหี นา้ ชนื่ ชม \"ดอู ยา่ งพร่ี งั่ ของพวกเรา ตาสองขา้ งสน้ั ถงึ หา้ รอ้ ย นบั วา่ เปน็ ภเู ขาไทซ่ านของโรคสายตาสนั้ แลว้ และ นี่คอื ผลของการเรียนหนงั สือ\" จ้รี ่งั \"???\" ผลปรากฏว่าค่าสายตาของจี้รั่งวัดออกมาอยู่ต่�ำกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบ ทง้ั หมด เรียกว่าดีเลศิ อย่างยิ่ง ส่วนนายเบิม้ ชวีกลับวดั ได้สามรอ้ ย นายเบ้ิมชวีไม่อยากจะเชอื่ \"ทำ� ไม! ทำ� ไมฉันสายตาสัน้ หนักขนาดนี้ แต่ยงั เรยี นหนงั สอื ไดง้ ั้นๆ อยูอ่ ีก!\" หลิวไห่หยางเตะเขาหน่ึงที \"ไอ้โง่! ของแกน่ะเล่นเกมจนสายตาสั้น ไม่ใชค่ วามผดิ ของการเรียนโวย้ !\" พูดอย่างนก้ี เ็ หมอื นจะใช่ หลังจากจ้ีรั่งเลิกเล่นเกมไป สองปีมานี้สายตาก็ฟื้นฟูข้ึน ค่าตัวเลข ลดลงไปเล็กน้อย ทำ� ให้คนอิจฉาจริงๆ เมอื่ ออกมาจากหอ้ งตรวจของแผนกจกั ษกุ พ็ บวา่ ทกุ หนแหง่ บนทางเดนิ มแี ตน่ กั เรยี นทถี่ อื ใบตรวจสขุ ภาพ ตอ่ จากนจ้ี รี้ งั่ ตอ้ งไปตรวจแผนกอายรุ กรรม ตอนเดินผ่านหวั มมุ กเ็ ห็นชีอิ้งกำ� ลังกดแขนน่งั พกั อยูบ่ นเกา้ อ้ี คงจะเพง่ิ เจาะเลอื ดมา นวิ้ กดกอ้ นสำ� ลลี งบนขอ้ พบั แขน ใบหนา้ ซดี ขาว

穿成大佬的小仙女 3 17 เลก็ นอ้ ย จร้ี ่ังเดนิ เข้าไปคุกเข่าตรงหน้าเธอ ถามเบาๆ ว่า \"เจ็บมากไหม\" ชอี งิ้ เพง่ิ เหน็ เขา ดวงตาพลนั หยกั โคง้ ยม้ิ ใหอ้ กี ฝา่ ย \"ไมเ่ จบ็ \" ตอบแลว้ กเ็ มม้ ปากเล็กน้อย ก่อนจะเอย่ เสยี งเล็กต่อว่า \"แคม่ นึ นิดหน่อย\" เจาะเลอื ดตอ้ งปล่อยทอ้ งวา่ ง เธอคิดวา่ คงจะเกดิ จากการขาดน�้ำตาล จ้รี งั่ ชักมือออกมาจากกระเปา๋ เสอ้ื นกั เรียน ก�ำหมดั ยื่นไปตรงหน้าเธอ \"ทายสิวา่ ในมือฉันคอื อะไร\" ชีองิ้ ดีใจในพลัน \"ลูกกวาดรสสตรอเบอรี่!\" จ้ีรั่งยิ้มออกมา \"ทายถูกต้อง ได้รับลูกกวาดรสสตรอเบอร่ีหน่ึงเม็ด\" เขาแกะห่อสีชมพอู อก \"อ้าปาก\" เธออ้าปากอยา่ งว่างา่ ย จ้รี ่งั ใส่ลูกกวาดเขา้ ไปในปากเดก็ สาวแล้วลูบศรี ษะเธอ \"กินน้�ำตาลนะ กนิ แล้วก็จะไม่มึนแลว้ \" ชีอิ้งดูดปาก รสหวานของสตรอเบอร่ีก�ำจายไปทั่วท้ังปาก ริมฝีปาก ถูกย้อมเปน็ ประกายสชี มพูออ่ น ขณะท่ีจี้ร่ังก�ำลังจิตใจเตลิดเปิดเปิง นายเบิ้มชวีก็ถือใบตรวจสุขภาพ วิ่งบกุ ตะลยุ ฟนั ฝา่ มาจากอีกฝงั่ ของทางเดนิ ทำ� ราวกับค้นพบแผน่ ดนิ ใหญ่ แห่งใหม่ก็ไม่ปาน เอ่ยด้วยสีหน้าแตกตื่นว่า \"แย่แล้วพี่ร่ัง! เด๋ียวจะต้อง ถอดเสอ้ื ตรวจแลว้ ! ขนาดกางเกงในกย็ งั ตอ้ งถอด! เมอื่ วานพอี่ าบนำ้� เปลย่ี น กางเกงในหรือยัง\" จี้รง่ั นิ่งอึง้ พวงแก้มของสาวน้อยที่กินลูกกวาดอยู่ปรากฏสีแดงซ่านน่าสงสัย วาบผ่าน แลว้ หลุบเบ่ยี งสายตาไปทางอื่น จรี้ ั่งลุกข้ึนยนื หันตัวไปหาอกี ฝ่ายด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ \"แก มาน\"่ี นายเบิ้มชวีขยบั เขา้ ไปใกล้ราวกับเด็กนอ้ ยไร้เดยี งสา \"ทำ� ไมเหรอ\" จากนน้ั ก็โดนจรี้ งั่ กดรา่ งเขา้ กบั มมุ ผนงั และซอ้ มอยา่ งโหดเหยี้ ม เกอื บจะ

18 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 วิง่ ลอ่ นจอ้ นบนระเบยี งทางเดนิ เมื่อไปถึงห้องตรวจของแผนกศัลยกรรม นักเรียนชายที่ก�ำลังรอ เข้ารับการตรวจอยู่ข้างนอกก็ล้วนแล้วแต่มีรอยย้ิมกรุ้มกริ่มประดับอยู่บน ใบหนา้ เมอ่ื เดนิ เขา้ ไปฟงั ใกลๆ้ กพ็ บวา่ พวกเขากำ� ลงั พดู กนั เรอื่ งขนาดใหญเ่ ลก็ มเี สยี งหวั เราะหยาบช้าลอยมาเป็นพกั ๆ ปรากฏวา่ พวกเขาตอ้ งผดิ หวงั แลว้ ตอนที่ตรวจไมต่ อ้ งถอดกางเกงในเลย จรี้ งั่ ถอนใจโลง่ อก แลว้ มองนายเบม้ิ ชวที ด่ี เู หมอื นจะเสยี ดายเลก็ นอ้ ย? พอเจาะเลอื ดเสรจ็ ออกมา ทกุ คนตา่ งกร็ ำ�่ รอ้ งวา่ ทงั้ วงิ เวยี นทง้ั หวิ โหย จึงรีบไปกินอาหารเช้ากัน หลังจ้ีร่ังออกมาแล้วเขาก็เห็นชีอ้ิงถืออาหาร ยืนรออย่ขู ้างนอกอยา่ งวา่ งา่ ย เธอไปกนิ อาหารเชา้ กบั เยวย่ี หลเี รยี บรอ้ ยแลว้ และยงั หอ่ กลบั มาใหเ้ ขา หน่ึงชดุ ด้วย \"ซอ้ื ซาลาเปาไส้เนือ้ ใหน้ ายสองลูกกบั น�้ำเตา้ หหู้ น่ึงแกว้ พอกิน หรือเปลา่ \" นักเรียนห้องเก้าที่อยู่ข้างๆ ได้กล่ินหอมของอาหารก็สูดลมหายใจ เข้าไปด้วยความอจิ ฉารษิ ยา นายเบม้ิ ชวเี อย่ \"ใกลแ้ ลว้ ใกลเ้ รยี นจบแลว้ อกี เดย๋ี วกไ็ มต่ อ้ งกนิ อาหารหมา ชามนแ้ี ล้ว\" บรเิ วณมมุ หนงึ่ ของทางเดนิ หลวิ ชงิ่ หวายนื อยตู่ รงประตตู กึ กำ� ลงั มองดู เหลา่ นกั เรยี น พอกวาดตามองภาพฉากนกี้ ข็ มวดควิ้ แลว้ ถามหลวิ เหยาทยี่ นื อยู่ ด้านขา้ งว่า \"นั่นนักเรยี นจากห้องคุณกับชีอง้ิ จากห้องฉันนี่ สองคนน้ี...ดๆู ไปแล้วท�ำไมเหมือนมีบางอย่างไม่ถูกต้องนะ\" หลวิ เหยากม้ หนา้ งดุ ไมส่ นใจ\"ไมถ่ กู ตอ้ งตรงไหน ปกตอิ อก กช็ ว่ ยเหลอื กนั ระหว่างเพ่ือนนักเรียนหรือเปล่า\" เขาท�ำสีหน้าจริงจัง \"พวกเราเป็นครูบา อาจารย์ ต้องเปิดใจกว้างหน่อย อย่าเอาแต่ระแวงสงสัย จะได้ไม่สร้าง

穿成大佬的小仙女 3 19 ความกดดันใหน้ ักเรียน\" หลิวชงิ่ หวาพยกั หน้าเหมอื นมีความคิดบางอย่าง หลวิ เหยาหนั ตวั ไปอกี ทาง สหี นา้ ลอบยนิ ดแี ละทอดถอนใจดว้ ยความรสู้ กึ อยา่ งคนในหมู่บ้านของตนไปขอ้ งแวะกับผักกาดขาวของบา้ นอื่น ในโลกน้ีไม่มีความเปล่ียนแปลงและความพยายามใดที่ไม่มีต้นสาย ปลายเหตุ มคี นทคี่ คู่ วรใหเ้ ปลย่ี นตนเองไปในทางทดี่ ขี นึ้ ชา่ งเปน็ วยั เยาวอ์ นั งดงาม เสยี นก่ี ระไร ตามด้วยการมาเยือนของฤดูร้อน ตัวเลขบนปฏิทินนับถอยหลังได้ กลายเป็นเลขสองหลกั และสุดท้ายก็กลายเปน็ เลขหลกั เดียวในทสี่ ดุ กอ่ นจะหยดุ เพอื่ สอบเขา้ มหาวทิ ยาลยั ทางโรงเรยี นไดจ้ ดั กจิ กรรมรวม หมู่คณะเป็นครั้งสุดทา้ ย...นัน่ คอื การถา่ ยภาพส�ำเร็จการศกึ ษา แต่นักเรียนทุกคนล้วนขาดความกระตือรอื ร้น เพราะอยา่ งไรภาพสำ� เรจ็ การศกึ ษากต็ อ้ งสวมชดุ นักเรียนรวบผมโดย มอี าคารเรยี นเปน็ ฉากหลงั และไม่ใหช้ สู องนว้ิ ไมม่ อี ะไรคคู่ วรกบั การรอคอย จรงิ ๆ แถมถ่ายแล้วยงั ไม่แตง่ รปู ใหอ้ ีก! ส�ำหรบั คนที่ไมข่ น้ึ กล้อง นีน่ ับวา่ เปน็ หายนะชัดๆ! เมอื่ ถงึ ช่วงเวลาส�ำคญั สุดท้าย ครูประจ�ำช้ันของแตล่ ะห้องกลบั ไม่ได้ ตน่ื เตน้ เหมอื นกอ่ นหนา้ นแ้ี ลว้ แคก่ ำ� ชบั นกั เรยี นอยา่ งสงบนง่ิ วา่ \"ทำ� ใจใหส้ บาย ท�ำให้ถึงเกณฑ์ก็พอ หน่ึงปีที่ผ่านมานี้ พวกเราเผชิญข้อสอบน้อยใหญ่มา มากมาย คร้งั นี้กเ็ หมือนกบั ครั้งกอ่ นๆ ไม่มีอะไรแตกต่าง\" แต่ก็มีกลุ่มท่ีสุดโต่งอย่างเช่นหลิวเหยาของห้องเก้าด้วยเช่นกัน \"นกั เรยี น! จะสำ� เรจ็ หรอื ลม้ เหลวขน้ึ อยกู่ บั ตรงน!้ี เวลาทดสอบทแี่ ทจ้ รงิ ของ พวกเธอมาถงึ แลว้ ! นำ� ความสามารถทง้ั หมดทมี่ อี อกมา พสิ จู น์ใหค้ นทงั้ หมด

20 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 เหน็ ว่าพวกเธอเก่งทีส่ ุด!\" เขามองดูใบหนา้ ออ่ นเยาวอ์ นั คนุ้ เคยทข่ี า้ งลา่ งแทน่ บรรยายอยา่ งสบั สน พอนกึ ถงึ การอยเู่ คยี งขา้ งนกั เรยี นตลอดสามปมี านแี้ ละความพากเพยี รของ ทุกคนในหน่ึงปีสุดท้าย ก็อดน้�ำตาคลอเบ้าไม่ได้ \"นักเรียน...ในใจของครู พวกเธอทุกคนยอดเยย่ี มมาก ครเู ชอ่ื วา่ ต่อจากน้ีไปพวกเธอก็จะยอดเยี่ยม ยิ่งข้ึนไปอีก! มาถึงตอนนี้ครูช่วยอะไรพวกเธอไม่ได้แล้ว ได้แต่อวยพร ให้พวกเธอท�ำทุกอย่างก็ถูกทุกอย่างแล้วกัน ไปเถอะ ไปพิชิตข้อสอบ เข้ามหา'ลัย!\" วนั ทห่ี กมถิ นุ ายน ผเู้ ขา้ สอบแตล่ ะคนมงุ่ หนา้ ไปทสี่ นามสอบแตล่ ะแหง่ เพือ่ ดหู ้องสอบ ไม่รู้จะพูดว่าเป็นวาสนาท่ีฟ้าเบ้ืองบนลิขิตไว้หรือเปล่า จี้ร่ังกับชีอ้ิง ถงึ ไดส้ อบห้องเดียวกัน แน่นอนว่าถ้าในวาสนาน้ีสามารถกวาดเอามูลหนูอย่างนายเบิ้มชวี ออกไปได้ กค็ งสมบรู ณ์แบบแล้ว นายเบมิ้ ชวซี าบซงึ้ ใจจะรอ้ งไหอ้ ยแู่ ลว้ \"สวรรค!์ ผมไดอ้ ยหู่ อ้ งเดยี วกบั พวกพีด่ ว้ ย! ให้รศั มีของเด็กเรยี นห่อลอ้ มผมไว้! ทนี ี้ผมจะต้องไดไ้ ปหาอรู๋ ุ่ย ท่มี หา'ลัย B แนน่ อน!\" \"ไปให้พ้น! รัศมีเด็กเรียนของฉันไม่อยากห่อล้อมแกเลยสักนิด\" จีร้ ่งั ว่า จร้ี งั่ กบั ชอี ง้ิ อยแู่ ถวเดยี วกนั ทน่ี งั่ ของชอี งิ้ เปน็ ทนี่ ง่ั แรกอยขู่ า้ งหนา้ สดุ สว่ นของจรี้ ั่งเป็นที่นัง่ ขา้ งหลังสุด ขณะนงั่ ลง เงยหน้าขน้ึ มาก็เห็นแผ่นหลังงดงามของเธอ เธอเปน็ ดาวนำ� โชคของเขาจรงิ ๆ ขนาดในเวลาอยา่ งนี้ กย็ งั คงปรากฏ อยู่ในสายตาของเขา ใหค้ วามหวังและแสงสวา่ งแกเ่ ขา หลังจากผู้เข้าสอบท้ังหมดท่ีมาดูห้องสอบน่ังลงแล้ว นายเบ้ิมชวีก็

穿成大佬的小仙女 3 21 พบว่าผู้เข้าสอบท่นี ่งั อยขู่ ้างหน้าเขาใส่เสื้อยดื พมิ พ์ลายหมาชบิ ะ* ทั่วทง้ั ตวั มมุ ปากของหมาโสดตวั นน้ั หยกั โคง้ เปน็ รอยยม้ิ แบบมารรา้ ย เปน็ หวั หมา ทจี่ อ้ งใครคนนนั้ ก็ท้อง นายเบ้ิมชวีตาใหญ่จ้องตาเล็กกับหัวหมาที่ด้านหลังของนักเรียน คนนัน้ ครูคุมสอบสองคนเดินเข้ามาในห้อง หลังแนะน�ำตัวเองแล้วก็เริ่ม ประกาศข้อควรระวังในการสอบวันพรุ่งนี้ น�ำอะไรมาได้ น�ำอะไรมาไม่ได้ มาเร็วสุดก่ีโมง เขา้ สายสดุ ก่ีโมง อธบิ ายกับทุกคนไปทีละขอ้ อยา่ งชดั เจน พอพูดถึงตอนท้าย ครูคุมสอบก็ถามว่า \"นักเรียนยังมีค�ำถามอะไร อกี ไหม\" นายเบิม้ ชวีท่นี ่ังอยู่ตรงกลางยกมอื ขน้ึ อย่างขงึ ขัง ครคู มุ สอบมองไปทางเขา \"นักเรยี นคนน้ีมีปญั หาอะไรเหรอ\" นายเบิ้มชวีลุกยืนขึ้นมา ชี้ไปที่ผู้เข้าสอบข้างหน้าเขาและพูดด้วย สีหน้าเคืองขุ่น \"ครูครับ! ผมจะร้องเรียนเพ่ือนคนข้างหน้าผมน่ี หัวหมา บนเส้ือเขาจ้องผม ทำ� ให้จติ ใจผมแปดเปอื้ นมลทินอยา่ งรนุ แรง!\" ผู้เข้าสอบคนข้างหน้างุนงง ครคู ุมสอบก็สับสน จร้ี ่งั กบั ชอี ้ิงพูดไม่ออก \"...\" ไม่! พวกเราไม่รูจ้ กั กบั ไอเ้ บอ๊ื กนี่!! ทา่ มกลางสหี นา้ ขนุ่ เคอื งของนายเบม้ิ ชวี สดุ ทา้ ยครคู มุ สอบกเ็ อย่ อยา่ ง ประนปี ระนอม พดู กบั ผเู้ ขา้ สอบที่ใสเ่ สอ้ื ยดื หวั หมาวา่ \"นกั เรยี น...พรงุ่ นเี้ ธอ อย่าใส่เส้อื ตวั นี้มาละกนั \" ผู้เขา้ สอบเส้อื หวั หมานง่ิ งัน เวรกรรมจรงิ ๆ! * หมาชบิ ะ ถกู นำ� มาใชเ้ ปน็ มมี ดงั ในประเทศจนี ซงึ่ จะเรยี กอกี อยา่ งวา่ หมาโสด (单身狗) มคี วามหมายแฝงถงึ คนโสด

22 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 บทที่ 86 การสอบเขา้ มหาวทิ ยาลยั สองวนั นน้ั นบั วา่ สวรรคเ์ ปน็ ใจ อากาศเยน็ สบาย เปน็ พเิ ศษ ตอนทก่ี รง่ิ บอกเวลาจบการสอบวชิ าสดุ ทา้ ยดงั ขนึ้ เสยี งโหร่ อ้ งกด็ งั กอ้ ง ไปทว่ั อาคารเรยี น พอครคู มุ สอบเกบ็ ขอ้ สอบเสรจ็ นายเบม้ิ ชวกี ด็ ดี ตวั ขน้ึ มา จากท่นี ่ัง และพุ่งไปทีแ่ ถวหลงั ของห้องเรยี นโถมกอดจ้รี งั่ จ้ีร่ังผลักออกด้วยสีหน้ารังเกียจ นายเบิ้มชวีคล้องคอเขาไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย พูดเสียงเจือสะอ้ืนด้วยอารมณ์สุดโต่ง \"พ่ีรั่ง...สามปีมานี้ ขอบคณุ นะพ่!ี \" ขอบใจท่ีท�ำเหมือนพวกเราเป็นพ่ีน้อง และก็ขอบคุณท่ีตอนหลัง บงั คับให้พวกเราเดินในทางท่ถี กู จ้รี ่ังขบเขีย้ วเค้ยี วฟัน \"กล้าร้องออกมาฉันเอาแกตาย\" นายเบิ้มชวคี อ่ ยๆ ปล่อยมือออก และขย้ีตาอยา่ งขัดเขนิ ทตี่ น้ แถว ชีอิ้งกำ� ลงั เก็บอุปกรณ์การสอบใส่ลงในกระเป๋าเครื่องเขยี น สใี สพลางมองไปรอบหอ้ งเรยี นอยา่ งหมน่ เศรา้ เลก็ นอ้ ย แลว้ ถอนหายใจออกมา เบาๆ สิ้นสดุ ลงทงั้ อย่างนี้เลย

穿成大佬的小仙女 3 23 เธอหันกลับไปมองเด็กหนุ่มท่ียืนอยู่แถวหลังของห้อง สีหน้าเขาดู หงุดหงิดหมดความอดทน แต่ในดวงตากลับมีประกายชัดเจน ไม่เหมือน ดวงตาที่เคยถูกเมฆหมอกปกคลุมอีกต่อไป ราวกับตัวเขาสว่างไสวข้ึนมา ทง้ั ตัว เมอ่ื รสู้ กึ ถงึ สายตาของเธอ เขากม็ องมาทางนี้ สหี นา้ ออ่ นโยนลงทนั ใด จ้ีรั่งเดนิ ไปหยุดตรงหนา้ กอ่ นจะกม้ หนา้ จดั ปกเส้อื ที่เบี้ยวใหเ้ ดก็ สาว จากน้ันก็จงู มือเธออย่างเปน็ ธรรมชาติ \"ไปกัน\" ในที่สุดก็จับจูงมืออย่างโอ่อ่าผ่าเผยได้แล้ว หัวใจทั้งดวงแทบจะ ลอยขึน้ มา ขา้ งในหวั มคี วามคดิ อยเู่ พยี งอยา่ งเดยี ว เรยี นจบแลว้ มคี วามรกั ไดแ้ ลว้ เด็กผู้หญิงคนน้ีก�ำลังจะเป็นของฉันโดยสมบูรณ์แล้ว อืม ขอวางแผนให้ดี สกั หน่อย หาเวลาทดี่ ที ่สี ุด จะไดใ้ ชค้ ืนคำ� บอกรักที่ตดิ คา้ งเธอเอาไว!้ ผู้เข้าสอบทยอยกันออกจากโรงเรียน นอกประตูมีแต่ผู้ปกครองท่ี ชะเง้อคอรอคอย มีท้ังคนท่ีดีใจและคนท่ีเศร้าหมอง แต่ส่วนใหญ่ก็เป็น เสียงหัวเราะของความตื่นเตน้ ยนิ ดแี ละโลง่ ใจ สองวันมาน้ีอวี๋เฉิงตื่นเต้นกว่าชีอ้ิงเสียอีก ก่อนสอบยังไปจุดธูปที่ วัดเหวินฮว่าโดยเฉพาะ ให้บรรพชนต้นตระกูลอว๋ีปกปักคุ้มครองให้ชีอิ้ง ทำ� ขอ้ สอบไดต้ ามปกติ บา่ ยวนั นเี้ ปน็ วชิ าสดุ ทา้ ย จงึ มารออยทู่ น่ี อกโรงเรยี น แตเ่ นิ่นๆ ชีอิ้งหอบกระเปา๋ เครอ่ื งเขียนวงิ่ เข้าไปหา อวี๋เฉงิ ถามอยา่ งต่ืนเต้นวา่ \"ออกมาแลว้ เหรอ สอบเปน็ ยงั ไงบ้าง!\" เธอยิม้ พลางพยกั หน้า \"ท�ำไดต้ ามปกติคะ่ \" อว๋ีเฉิงยิ้มจนบนใบหน้าแทบจะมีดอกไม้บานออกมา พอเห็นจ้ีร่ังที่ ข้างหลงั เธอ เขากท็ กั ทายอย่างสนทิ สนม \"เส่ียวจี้ เธอกอ็ ย่ดู ้วยเหรอ สอบ เป็นยงั ไงบ้าง\" จรี้ ่ังทำ� ท่าทีราวกับเปน็ นักเรยี นดเี ดน่ สามประการ \"ก็ไมแ่ ย่ครับ\"

24 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 อวเ๋ี ฉงิ พยกั หนา้ ถรี่ วั เขาจะพาชอี งิ้ ไปกนิ ขา้ วทภี่ ตั ตาคารซงึ่ จองไวแ้ ลว้ จึงบอกลาจี้รั่ง จี้รั่งเองก็เอ่ยลาผู้อาวุโสกว่า จากนั้นก็ยกมือลูบหัวชีอิ้ง อยา่ งเคยชินพลางเอย่ ดว้ ยนำ้� เสียงออ่ นโยน \"เจอกันพรุ่งน้ี\" อวี๋เฉิงงนุ งง ไอห้ นู มือนายลบู ตรงไหนน่ะ?! ใบหน้าเลก็ ของชีอิ้งแดงปลง่ั ไม่กล้ามองนา้ ชายโดยสิน้ เชงิ \"อืม\" เธอรับคำ� เสียงออ่ น อวี๋เฉิงพดู ไมอ่ อก จนกระทง่ั ขน้ึ รถ อวเ๋ี ฉงิ ยงั ไมท่ นั ไดห้ ายใจ สดุ ทา้ ยกอ็ ดไมไ่ ด้ เอย้ี วตวั มาถามอย่างชอกชำ�้ วา่ \"อิ้งอ้ิง หนกู ับเสย่ี วจ.ี้ ..สนทิ กนั เหรอ\" ที่เขาถามนับว่าอ่อนข้อให้แล้ว แต่ปรากฏว่าชีอ้ิงตอบกลับอย่าง เถรตรงมาก \"หนูชอบเขาคะ่ \" อวีเ๋ ฉงิ นงิ่ งนั ลกู สาวเติบใหญ่ไมเ่ ช่อื ฟงั พ่อ หลานสาวเตบิ ใหญไ่ มเ่ ชอ่ื ฟงั นา้ อว๋ีเฉิงพูดข้ึนมาด้วยความเจ็บปวดว่า \"อิ้งอ้ิง ถึงหนูจะเรียนจบแล้ว แตห่ นกู ย็ ังไมบ่ รรลุนติ ภิ าวะ...\" \"เดอื นหน้าก็จะบรรลนุ ิติภาวะแล้วค่ะ\" ชีอง้ิ ตอบกลับ อว๋ีเฉิงจนถอ้ ยค�ำ ความผดิ อวจี๋ ว๋ั ! ถา้ ไมใ่ ชเ่ พราะเดก็ นน่ั อง้ิ อง้ิ กบั ไอเ้ ดก็ ทช่ี อื่ จรี้ ง่ั คงไมม่ ที าง ไดร้ ู้จกั กนั ! คอยดู กลบั ไปแล้วจะตไี อ้ลูกกระตา่ ยใหต้ ายเลย! ชอี งิ้ มองดสู หี นา้ ของนา้ ชายทแ่ี ปรเปลย่ี นหลากหลายแลว้ กอ็ ดปดิ ปาก แอบข�ำไม่ได้ เธอแอบส่งข้อความให้จ้รี ั่ง ชอี ้ิง : 'นายท�ำคณุ นา้ โมโหใหญ่แลว้ ' จี้รั่ง : 'ฉันจงใจ' จี้รั่งตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว เขาจงใจ แทบอดรนทนไม่ไหวที่จะ

穿成大佬的小仙女 3 25 ประกาศใหค้ นทุกคนรับรู้ถงึ สิทธ์ขิ องเขา ลูกพี่อารมณ์ดีอย่างท่ีไม่เคยเป็นมาก่อน ต้ังกลุ่มแล้วลากผู้ติดตาม ทงั้ หมดเข้ามา จากน้นั กแ็ ท็กทุกคน จร้ี ง่ั : 'ฉนั จะสารภาพรกั ชว่ ยฉนั คดิ หาวธิ สี ารภาพรกั ทมี่ เี พยี งหนง่ึ เดยี ว ยังไมเ่ คยปรากฏทไี่ หนมาก่อนหน่อย' คนทง้ั หลายตา่ งน่ิงองึ้ เรยี นจบแล้วท�ำไมยงั ตอ้ งกินอาหารหมา* อีก! การสอบจบลง แตล่ ะห้องก็จดั งานเล้ยี งพบปะหลงั เรยี นจบ บางห้อง พอสอบเสรจ็ วนั ทแี่ ปดกจ็ ดั เลยี้ งในเยน็ วนั นน้ั เลย สำ� หรบั หอ้ งสองงานจดั ขนึ้ ตอนเทย่ี งของวันท่ีเกา้ กินข้าวกลางวันเสรจ็ แล้วคอ่ ยไปรอ้ งคาราโอเกะตอ่ สองวันของการสอบเข้ามหาวิทยาลัยจบลง ร้านคาราโอเกะท่ัวเมือง ก็เต็มล้น กรรมการนักเรียนของห้องเสาะหาร้านไปท่ัวเมือง พยายาม แย่งชิงห้องขนาดใหญ่ของร้านคาราโอเกะแห่งหน่ึงในย่านสถานบันเทิง ใหน้ ักเรยี นหลายสบิ คนของหอ้ งสองนั่งได้ ตอนเทย่ี งทุกคนกินหมอ้ ไฟ นัง่ กันเต็มหอ้ งโถงใหญ่ของร้าน บรรดา นกั เรยี นชายขนเบยี รม์ าลงั ใหญแ่ ลว้ กนิ ดมื่ อยา่ งมคี วามสขุ แมแ้ ตน่ กั เรยี นหญงิ เองก็ยังอดเข้าไปร่วมด้วยไม่ได้ เอะอะโวยวายจนเกือบจะท�ำเพดานห้อง หลุดลอย หลวิ ช่ิงหวาทงั้ ขำ� และเหลืออด แตก่ ็ไมไ่ ดห้ ้าม หลงั เทเหล้าแกว้ หนึง่ แลว้ กล็ กุ ขน้ึ มาเอย่ เสยี งชดั แจว๋ วา่ \"นกั เรยี น! ครดู มื่ ใหพ้ วกเธอ ใหก้ บั ความ ทุ่มเทในสามปีมาน้ีของพวกเธอ ให้กับเส้นทางที่ยังไม่ทราบชัดต่อจากน้ี ไมว่ า่ ตวั พวกเธอจะไปอยทู่ ไ่ี หน ครขู อใหท้ างขา้ งหนา้ ของพวกเธอไรเ้ รอื่ งกงั วล * อาหารหมา เปน็ คำ� สแลงใชใ้ นอนิ เตอรเ์ นต็ หมายถงึ การทช่ี ายหญงิ แสดงความรกั กนั ตอ่ หนา้ คนโสด

26 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 คนื วนั ดงี ามตลอดไป!\" นักเรียนจ�ำนวนไม่น้อยขอบตาแดงก่�ำ ทยอยกันชูแก้ว ตะโกนโดย พรอ้ มเพรยี ง \"ขอบคุณคุณครหู ลวิ !\" มธั ยมปลาย...ชว่ งเวลาทพี่ วกเขาทง้ั รกั ทงั้ ชงั กไ็ ดจ้ ากไปอยา่ งไมห่ วนคนื ในลักษณะนี้ หลงั กนิ อาหารกลางวนั เสรจ็ ทกุ คนกเ็ ปลยี่ นเสน้ ทางไปยา่ นสถานบนั เทงิ ตลอดทางมีแตร่ ้านเหลา้ กบั รา้ นคาราโอเกะ เด็กเกเรบางคนที่วิ่งเรว็ กว็ ิง่ ไป แยง่ ไมโครโฟนมาครองไวแ้ ตแ่ รกแลว้ และเรม่ิ เปดิ ฉากฆา่ คนดว้ ยเสยี งปศี าจ ชีอิ้งไม่เคยด่ืมเหล้ามาก่อน ด่ืมเบียร์ไปสองแก้วก็เริ่มมึนงง จึงซ้ือ หวานเย็นหน่ึงแท่งมาน่ังยองๆ กินกับเยวี่ยหลีอยู่ท่ีประตู ไม่อยากเข้าไป ให้เสียงปีศาจทำ� ลายลา้ ง ขา้ งในหอ้ งคาราโอเกะไมร่ วู้ า่ นกั เรยี นชายทโ่ี ดนแลเ่ นอ้ื ประหารคนไหน ก�ำลังร้องเพลง 'ถึงตายก็จะรัก' ตะเบ็งเสียงจากล�ำคอจนทั้งสองแทบถือ หวานเยน็ ไวไ้ มอ่ ยู่ ชอี ง้ิ ข�ำจะแยอ่ ยู่แล้ว หยบิ โทรศัพทม์ ือถือออกมาถา่ ยคลิปวิดโี อสง่ ให้ จร้ี ั่ง วันน้ีห้องเก้าก็จัดงานเล้ียงสังสรรค์ ร้านคาราโอเกะที่จองไว้ก็อยู่บน ถนนเสน้ น้ี น่าจะห่างกันประมาณสองร้อยเมตร หลงั ได้รบั คลปิ วดิ ีโอเขาก็ พมิ พจ์ ุดไขป่ ลาตอบกลบั ชีองิ้ ไป แลว้ ส่งขอ้ ความตามมาวา่ จีร้ ั่ง : 'ทางฝงั่ ฉันกส็ ภาพพอๆ กัน' นเ่ี ปน็ กจิ กรรมครงั้ สดุ ทา้ ยของชน้ั เรยี นมธั ยมปลาย ตอ่ ใหเ้ สยี งรอ้ งเพลง ไมเ่ พราะแค่ไหนกต็ อ้ งอดทนไว้ ชอี ง้ิ กับเยวยี่ หลแี ทะหวานเย็นเสรจ็ แล้วจึง เข้าไปข้างใน สุดท้ายเฉินเม่ิงเจี๋ยก็ออกหน้า ใช้บารมีที่หลงเหลืออยู่ของ

穿成大佬的小仙女 3 27 หัวหน้าห้องขับไล่ผีสิงไมค์คนน้ันลงมา แล้วให้ร้องเพลงเรียงตามเลขที่ ไปทลี ะคน นับวา่ หยุดไดส้ กั ที เน่ืองจากชีอ้ิงเป็นนักเรียนที่ย้ายมา เลขท่ีจึงอยู่รั้งท้ายสุด กว่าจะ ถงึ ตาเธอฟา้ คงมดื แลว้ แตเ่ ธอไมช่ อบรอ้ งเพลง กนิ ผลไม้ ดมื่ ชานม พดู คยุ กบั เยวยี่ หลี เท่าน้ีกม็ ีความสขุ แล้ว เพราะมีนักเรียนมัธยมปลายปีสามกลุ่มน้ี ถนนสายร้านเหล้าตลอด ท้งั เส้นจึงคึกคกั กวา่ ปกตติ ลอดช่วงกลางวัน บนทางเดินท่ีมีแสงไฟปกคลุม คนกลุ่มหน่ึงดื่มจนฝีเท้าซวนเซ หวั เราะคกิ คกั หอ้ มลอ้ มอยรู่ อบกายชายทส่ี วมเสอื้ ผา้ แบรนดเ์ นมทง้ั ตวั \"พเ่ี ซยี ว ทางน้ี...เดนิ ไปทางนี้\" เฝิงเซียวตาลอยแล้ว ได้ยินเสียงเพลงสะท้านหูดังมาจากรอบทิศ ก็พูดด้วยความไม่พอใจว่า \"ท�ำไมหนวกหูอย่างนี้ ที่บ้าอะไรเนี่ย! ท�ำไม ไมเ่ ก็บเสยี ง!\" ชายสวมเส้ือฮาวายก็ว่า \"ช่วงสอบเข้ามหา'ลัยเสร็จไง ไอ้เด็กปีสาม พวกนนั้ ยดึ ทไี่ ปหมดแล้ว แตว่ า่ ...\" เขาขยับเขา้ มาใกลอ้ ีกนดิ พรอ้ มยักคว้ิ หลิ่วตา \"แบบนี้ย่งิ ดใี หญ!่ มีนกั เรียนปสี ามเปน็ ทีก่ ำ� บงั พวกเจา้ หนา้ ท่กี ็จะ ไมม่ องมาทางนี้ ชว่ งนพี้ วกเขาเพง่ เลง็ คลบั ไฮโซเขม้ งวดมาก สถานทเี่ ลก็ ๆ อย่างนี้สิดี มัจฉามังกรปะปน ต่อให้เกิดอะไรข้ึน แค่วิ่งออกไปก็มีคนกับ ซอกซอยอยู่ทวั่ ทกุ ที่ ตำ� รวจกต็ ามจบั ได้ยากแล้ว\" เฝิงเซียวได้ยินเหตุผลน้ีก็หัวเราะคิกๆ ช้ีไปท่ีห้องน�้ำตรงสุดทางเดิน \"ฉนั ไปเข้าห้องนำ�้ พวกแกไปรอฉันทีห่ อ้ ง\" ชายสวมเส้ือฮาวายเปิดกระเป๋าเสื้อออก เผยให้เห็นถุงใส่ผงสีขาว \"เรว็ หน่อยพ่เี ซยี ว ของตวั น้ีแรงกวา่ ทพ่ี ีเ่ พ่งิ ลองไปเม่ือกี้อกี \" เมื่อครู่เฝิงเซียวเล่นยาไปรอบหน่ึงแล้ว สติสัมปชัญญะไม่แจ่มชัด

28 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 ตอบค�ำงึมๆ งำ� ๆ แลว้ เดินไปห้องน้�ำ เมื่อถึงประตูทางเข้าห้องน�้ำก็สวนเข้ากับเด็กสาวตัวน้อยท่ีก�ำลังใช้ กระดาษทชิ ชูเช็ดนำ้� ออกจากมือ เขาได้กลิ่นหอมหวานอันเป็นเอกลักษณ์ของเด็กสาวก็นึกออกทันใด เป็นเด็กสาวใสบริสุทธ์ิที่เคยพบตอนไปท�ำกิจกรรมสาธารณประโยชน์ที่ บ้านพกั คนชราเมอ่ื ครั้งนน้ั ตอนนนั้ เดก็ สาวมที า่ ทเี ฉยชา หนั ไปยมิ้ ใหก้ บั เดก็ ผชู้ ายคนอนื่ เขาทงั้ โมโหทง้ั ไม่ยินยอม แต่กก็ รงิ่ เกรงเดก็ หนมุ่ คนนน้ั จึงไดแ้ ต่อดทนไว้ ตอนนเี้ ขาจำ� ไดแ้ ลว้ เมอื่ ครนู่ เ้ี ขาเลน่ ยาเยอะเกนิ ไป บวกกบั ถกู กระตนุ้ ดว้ ยกลนิ่ หอมจากเนอ้ื ตวั ของเดก็ สาว ความกลา้ อนั แสนชว่ั รา้ ยจงึ กอ่ เกดิ ขน้ึ ในตวั เฝงิ เซยี วทนั ใด เขาควา้ ขอ้ มอื เธอจากดา้ นหลงั แลว้ ใชฝ้ า่ มอื อดุ ปากไว้ กง่ึ ลากก่งึ อ้มุ พาเธอเข้าไปในหอ้ งคาราโอเกะ ภายในห้องคาราโอเกะเปิดเพียงโคมไฟมืดสลัว คนทั้งกลุ่มล้อมอยู่ รอบกระดาษใสผ่ งเฮโรอนี ทก่ี างแผอ่ ยบู่ นโตะ๊ เหน็ เฝงิ เซยี วลกั พาตวั เดก็ ผหู้ ญงิ คนหน่ึงเขา้ มาก็ตกใจหนา้ ถอดสี \"พีเ่ ซียว! นี่พ่เี ล่นไปถงึ ไหนเนยี่ !!\" เฝงิ เซยี วเสพจนเมาไรส้ ตติ ง้ั แตแ่ รกแลว้ กดเดก็ สาวทด่ี นิ้ รนรนุ แรงลง บนโซฟา ใบหนา้ ยมิ้ อยา่ งชว่ั รา้ ย \"พวกแกเลน่ ของแกไป ฉนั จะเลน่ ของฉนั \" ภายในห้องคาราโอเกะเปิดเพลงคลาสสิกดังสนั่นแทบหูหนวกกลบ เสียงกรดี รอ้ งเลก็ แหลมของเดก็ สาว เธอดน้ิ ขดั ขนื แรงมาก ทงั้ กดั ทง้ั เตะทงั้ ขว่ น เดมิ ทเี ฝงิ เซยี วกส็ ตเิ ลอะเลอื น ไมท่ นั ระวงั จงึ โดนเธอใชเ้ ล็บขว่ นใบหนา้ เปน็ รอยหน่ึงสาย ความเจบ็ กระตนุ้ โทสะ เขาเงอื้ มอื ฟาดเดก็ สาวไปหนง่ึ ที ควา้ ผมหางมา้ บงั คบั ให้เธอเงยหน้าแลว้ จึงจับหวั เธอกระแทกกบั โตะ๊ ตวั เต้ีย กระแทกไปสามครั้งเต็มๆ เด็กสาวเลกิ ด้นิ ในทีส่ ุด เลือดสีแดงเข้มไหลลงมาจากหนา้ ผากของเธอ อาบเต็มใบหนา้ กล่นิ คาวเลือดยง่ิ กระตุ้นเขา

穿成大佬的小仙女 3 29 เฝิงเซยี วลกุ ขึ้นยืน แลว้ เรมิ่ ปลดเขม็ ขัด ประตูห้องคาราโอเกะพลนั ถกู ผลกั เปดิ พนักงานเสิร์ฟวัยกลางคนถือถาดผลไม้เดินเข้ามา เอ่ยถามอย่าง สภุ าพวา่ \"ใช่ผลไมท้ ่พี วกคุณสง่ั หรอื เปล่าครบั \" คนหลายคนท่ีก�ำลังเล่นยารีบหาของมาปิดผงสีขาวบนโต๊ะตัวเต้ีย มอื ไมว้ นุ่ วายเปน็ พลั วนั ตวาดใสพ่ นกั งานเสริ ฟ์ \"ใครใชใ้ หแ้ กเขา้ มา! ไสหวั ไป!!\" ชีอ้ิงลมื ตาขน้ึ เธอพยายามคลานไปข้างหน้าสุดชีวิต ยื่นมือไปขอความช่วยเหลือ จากพนกั งานเสริ ์ฟคนนัน้ คลานไปได้ไมเ่ ท่าไรก็ถูกเฝงิ เซยี วควา้ จับข้อเทา้ ไว้แลว้ ลากกลบั มา พนักงานเสิร์ฟกระชับนิ้วแน่น ถือถาดผลไม้เดินไปข้างหน้า เอ่ย เสยี งเบาวา่ \"ถาดผลไมข้ องพวกคณุ วางตรงน้ีได้ไหมครับ\" คนกลมุ่ นนั้ หมดความอดทนแตแ่ รกแลว้ มคี นหนงึ่ ลกุ ยนื ขน้ึ มาผลกั เขา \"บอกใหไ้ สหวั ไปไม่ไดย้ นิ เหรอ!\" ตอนท่ีฝ่ามือแตะหัวไหล่ของพนักงานเสิร์ฟก็ถูกพลิกมือจับล็อกไว้ คนคนนั้นตกใจมาก เงยหน้าข้ึนมองทันใดจากน้ันก็ร้องตะโกนเสียงหลง \"ไมใ่ ช่แล้ว! เขาไมใ่ ชพ่ นักงาน!\" ในหอ้ งคาราโอเกะชุลมุนข้ึนทันใด ท่ามกลางเสยี งเพลงดังสนั่นมีเสยี งไซเรนเลก็ แหลมดงั ข้ึน ในอากาศ มีกลิ่นควันรุนแรงลอยมา มีคนปิดเพลงด้วยมือไม้วุ่นวาย พลันได้ยิน เสยี งรอ้ งโหวกเหวกวุ่นวายที่ทางเดินดา้ นนอก \"ไฟไหมแ้ ล้ว! หนีเรว็ !\" คนในหอ้ งคาราโอเกะลนลานจะวงิ่ ออกไปขา้ งนอก ทวา่ พนกั งานเสริ ฟ์ กลับพงุ่ ปราดเขา้ ไปขา้ งใน อมุ้ ชอี ้งิ ทนี่ อนอยบู่ นพ้นื ขน้ึ มา เฝิงเซียวท่ีสูญเสียสติสัมปชัญญะไปแล้วตวาดใส่กลุ่มคนท่ีวิ่งออกไป ขา้ งนอก \"จะปลอ่ ยมนั ออกไปไมไ่ ด!้ มนั เหน็ แลว้ วา่ พวกแกเลน่ ยา นงั แพศยา ท่ีถกู ช่วยออกไปกจ็ ะเปน็ พยานมดั ตวั พวกเราด้วย!\"

30 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 คนท้ังกลุ่มหยุดชะงักอยู่ที่ประตู ยาเสพติดท�ำให้พวกเขาสูญเสีย ความเป็นคนไปแต่แรกแล้ว ต่างทยอยกันหันมาหยิบส่ิงของที่สามารถหา ไดใ้ นห้องคาราโอเกะฟาดไปท่ีพนักงานเสริ ฟ์ คนนั้น พนกั งานเสริ ฟ์ คนนนั้ ฝมี อื ไมเ่ ลว แตย่ ากจะสกู้ บั การโดนรมุ แถมยงั ตอ้ ง ปกปอ้ งชอี ิง้ ท่ีอยู่ใตร้ ่าง ไม่นานก็ถกู ทุบตจี นล้มฟุบไปกบั พื้น ชายสวมเสอ้ื ฮาวายทเี่ ฝา้ ปากทางอยตู่ ะโกนลน่ั \"หยดุ ตไี ดแ้ ลว้ ! แคก่ ๆๆ รบี ไปเรว็ ! ไฟไหม้ใหญแ่ ลว้ !\" คนทง้ั กลุ่มเอะอะเสยี งดงั หลบหนีไป ภายในห้องคาราโอเกะท่ีมีควันโขมง พนักงานเสิร์ฟตะเกียกตะกาย ลุกขึ้นมาอุ้มสาวนอ้ ยที่อยู่บนพื้น ชอี ง้ิ เลอื ดอาบเตม็ ใบหนา้ สตสิ มั ปชญั ญะคอ่ ยๆ พรา่ เลอื น พอรสู้ กึ วา่ มีคนมาแตะตวั ก็ดน้ิ ขดั ขืนข้นึ เอง พนกั งานเสริ ฟ์ คนนนั้ ตบศรี ษะเธอเบาๆ และเอย่ ปลอบวา่ \"หนไู มต่ อ้ งกลวั ลุงเป็นตำ� รวจ เดีย๋ วลงุ จะช่วยหนูออกไปนะ\" เธอหลบั ตาลง ไดย้ นิ เสยี งทที่ มุ้ ตำ่� และออ่ นโยนนนั้ แลว้ นำ้� ตากไ็ หลรนิ ออกมา คนแบบเดียวกบั คุณพอ่ เปลวเพลิงที่เกิดจากไฟฟ้าลัดวงจรเผาย้อมคร่ึงขอบฟ้ายามพลบค่�ำ ให้กลายเป็นสแี ดง รา้ นคาราโอเกะระดบั ลา่ ง เดมิ ทอี ปุ กรณด์ บั เพลงิ กไ็ มผ่ า่ นเกณฑอ์ ยแู่ ลว้ พอไฟไหมล้ กุ ลามใหญโ่ ตจงึ ทำ� อะไรไมไ่ ดเ้ ลยสกั นดิ ไดแ้ ตป่ ลอ่ ยใหม้ นั คอ่ ยๆ ใหญ่ขน้ึ ตามลมที่โหมกระพอื คนบนถนนท้ังสายต่างวง่ิ ออกมา รถดบั เพลงิ รถพยาบาล รถต�ำรวจ เบียดเสยี ดกนั เต็มถนน พอจร้ี งั่ ไดย้ นิ วา่ เกดิ เหตอุ คั คภี ยั กน็ ง่ิ องึ้ ไป เมอื่ เหน็ วา่ เปน็ รา้ นคาราโอเกะ

穿成大佬的小仙女 3 31 ท่หี ้องสองอยกู่ ส็ าวเทา้ พุ่งปราดเขา้ ไป เหลา่ เพอ่ื นนกั เรยี นหอ้ งสองทห่ี วาดผวายนื อยขู่ า้ งถนน มองดอู าคาร ถูกไฟปกคลุมอย่างเสียขวัญ เฉินเม่ิงเจี๋ยก�ำลังนับคนอยู่ \"ห้องสองทุกคน ออกมาแลว้ ใชไ่ หม อยู่กันครบไหม!\" เยวี่ยหลีมองหาไปรอบๆ พอไม่เห็นชีอิ้งหน้าก็ซีดเผือด \"หัวหน้า! อิ้งอิ้งไม่อยู่ ฉันไม่เห็นอ้ิงอ้ิง\" เธอนึกอะไรข้ึนได้ก็ร้องไห้ออกมาทันใด \"เม่อื กี้นีเ้ ธอไปเขา้ หอ้ งนำ�้ ยังไม่กลับมาเลย!\" จร้ี ัง่ วิง่ มาถึงตรงหน้าเยว่ียหลีกไ็ ดย้ นิ ประโยคน้ีของเธอเข้าพอดี เดก็ หน่มุ ชะงักฝเี ทา้ และหมนุ ตัวไปอยา่ งรวดเร็ว มงุ่ เข้าไปในสถานที่ เกิดเหตุเพลงิ ไหมโ้ ดยไมล่ งั เลแม้แตน่ อ้ ย เฉินเมิง่ เจีย๋ กรดี ร้องอยดู่ า้ นหลัง \"จบั เขาไว!้ รบี ไปจบั เขาไว!้ \" แต่พวกเขาตามจร้ี งั่ ไม่ทัน เด็กหนมุ่ ฝ่าไปถึงที่ประตกู ถ็ ูกนกั ดบั เพลิงเรง่ รุดมารง้ั ไว้ นกั ดับเพลิงคนน้นั ตะโกนใส่เขา \"ไมอ่ ยากมชี ีวติ แล้วหรอื ไง!\" เดก็ หนมุ่ เหมอื นเปน็ บา้ ไปแลว้ สองตาแดงจนแทบจะหลงั่ เลอื ดออกมา ดิ้นรนสุดชีวิตจนนักดับเพลิงสองคนเกือบยื้อไว้ไม่อยู่ และต้องกอดรัดเขา เอาไว้แนน่ เพลงิ นนั้ เผาไหมใ้ หญโ่ ต สะทอ้ นอยใู่ นดวงตาทสี่ นิ้ หวงั ของเขา ราวกบั มันไดเ้ ผาผลาญอวัยวะภายในของเขาไปดว้ ย ใบหน้าจ้ีร่ังเต็มไปด้วยน�้ำตา ร้องตะโกนราวกับหัวใจและปอดจะ ฉีกขาดจากกนั \"อง้ิ องิ้ !\" แตจ่ ะมคี นตอบกลบั มาจากท่ีใด

32 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 บทท่ี 87 นกั ดบั เพลิงเริม่ ดบั ไฟแลว้ จรี้ ง่ั ดน้ิ ขดั ขนื สดุ กำ� ลงั นกั ดบั เพลงิ ทงั้ สองแทบจะตอ้ งแบกเขาออกไป ฝากไวใ้ นมอื ของตำ� รวจทว่ี ง่ิ เขา้ มา \"เดก็ คนน้ไี มอ่ ยากมชี วี ติ แลว้ ดเู ขาใหด้ !ี \" จากนนั้ กพ็ ดู กบั จรี้ งั่ ดว้ ยสหี นา้ เครง่ ขรมึ วา่ \"เชอื่ ผมเถอะ ขอแคม่ โี อกาสรอด แมเ้ พียงนดิ พวกเราก็จะช่วยคนขา้ งในออกมาให้ได้\" เด็กหนุ่มเลิกขดั ขืนแลว้ ในดวงตาของเขาไมม่ แี สงสวา่ งแมแ้ ตน่ อ้ ยเหมอื นไดถ้ ลำ� ลงสหู่ บุ เหวลกึ ไมม่ จี ดุ สนิ้ สดุ ทวั่ ทง้ั ตวั ดรู าวกบั ไรช้ วี ติ หลงั ผา่ นความสนิ้ หวงั ความคดิ ทงั้ มวล สญู สลายไปทั้งอย่างน้ีไม่เกนิ เลย ตำ� รวจสองนายหนง่ึ ซ้ายหน่งึ ขวาห้ิวปีกเขาเดนิ ไปทางรถต�ำรวจ บนถนนมรี ถตำ� รวจเปดิ ไซเรนไร้เสยี งจอดอยู่หลายคัน ตามหลกั แล้ว แคก่ ารดบั ไฟไม่น่าจะมีตำ� รวจมารว่ มมากมายขนาดนี้ ขณะผา่ นรถต�ำรวจ คันหนึ่ง ต�ำรวจนอกเคร่ืองแบบสองคนก็ก�ำลังยัดตัวผู้ชายท่ีทั่วทั้งตัวมีแต่ เลอื ดและสวมกญุ แจมือเข้าไปในรถ หนง่ึ ในนน้ั หยบิ วทิ ยไุ รส้ ายขน้ึ มาแลว้ พดู วา่ \"ผกู้ องเฉนิ จบั คนสดุ ทา้ ย ได้แล้ว\"

穿成大佬的小仙女 3 33 ในรถต�ำรวจกักตัวคนท่าทางทุลักทุเลกลุ่มหนึ่งเอาไว้ ชายท่ีสวม กุญแจมือสตสิ ัมปชญั ญะไมก่ ระจา่ งชัด ยังคงขดั ขืนด้นิ รนสดุ ชวี ติ \"พวกคุณ กลา้ ดยี งั ไงมาจบั ผม! ผมจะโทรศัพท!์ ผมจะโทรหาทนาย!!\" ต�ำรวจท่ีข้างหลังเตะเขาแรงๆ หนึ่งที \"ท�ำตัวดีๆ หน่อย! ฉุดคร่า เดก็ ผ้หู ญิงแลว้ ยังจะฆ่าคนปดิ ปาก ทนายความมากช็ ว่ ยอะไรแกไม่ได้!\" จีร้ ่ังพลันชะงักฝีเทา้ ต�ำรวจสองคนท่ีดูเขาอยู่นึกว่าเด็กหนุ่มจะคลุ้มคล่ังอีกจึงจับตัวเอาไว้ ดว้ ยสหี นา้ ตงึ เครยี ด แตก่ ลบั เหน็ เดก็ หนมุ่ จอ้ งมองชายที่ใสก่ ญุ แจมอื คนนน้ั ถามเสยี งแหบพร่า \"ฉนั เคยเจอแกมากอ่ นใชไ่ หม\" เฝงิ เซยี วดวงตาเลอ่ื นลอย มองจรี้ ง่ั พกั ใหญแ่ ลว้ อยๆู่ กห็ วั เราะเอกิ๊ อา๊ ก ขนึ้ มา \"แกเองเหรอ คณุ ชายคนเล็กของตระกลู จ.้ี ..ฮา่ ๆ แฟนแกรสชาติดี จริงๆ เสียดายที่โดนไฟคลอกตายไปแล้ว!\" สองตาของจร้ี ง่ั ราวกบั มเี ลอื ดทว่ มขน้ึ ทนั ใด พงุ่ เขา้ ไปหาอกี ฝา่ ยคลา้ ย สัตวร์ ้าย ตำ� รวจเหลา่ นนั้ ไม่ไดเ้ ตรยี มตวั ป้องกนั เฝิงเซยี วถกู จร้ี งั่ จบั กดเขา้ กบั ฝากระโปรงรถต�ำรวจท้ังตัวอย่างกะทันหัน สองมือเด็กหนุ่มบีบคออีกฝ่าย เอาไว้ บีบจนคอแทบจะหัก เฝงิ เซยี วโดนบบี คอจนตาขาวเหลอื กขนึ้ สหี นา้ เขยี วคลำ้� อยา่ งรวดเรว็ ต�ำรวจหลายนายท้ังย้ือยุด ท้ังฉุดดึง ทั้งตวาด จับแขนขาท้ังสี่ของ จ้ีรัง่ ไว้ ฝนื ดึงเขาลงมาจากตวั เฝิงเซยี ว แตเ่ ดก็ หนมุ่ สูญเสียสตนิ กึ รูไ้ ปแล้ว ในหวั มีเพยี งความคดิ เดียว ฆา่ มนั ! คนหลายคนเอาจร้ี งั่ ไมอ่ ยจู่ งึ ไดแ้ ต่ใชว้ ธิ กี ารทที่ ำ� กบั อาชญากร กดตวั เขา ลงบนพนื้ พลกิ ขอ้ มอื ทง้ั สองขา้ งมาลอ็ กไวข้ า้ งหลงั ตำ� รวจนายหนง่ึ ตวาดลนั่ จากด้านขา้ ง \"ไปเรียกหมอมาฉดี ยากล่อมประสาทหนอ่ ย!\"

34 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 ในเวลาเดยี วกนั น้ีกม็ นี ้�ำเสยี งตน่ื เตน้ ดงั ลอดออกมาจากในวทิ ยไุ รส้ าย พดู กบั ต�ำรวจนอกเคร่ืองแบบวา่ \"หาผกู้ องหานเจอแล้ว!\" ต�ำรวจนอกเครอื่ งแบบสบตากัน คนหนึ่งอย่ดู จู ี้รงั่ อกี คนหน่ึงถอื วทิ ยุ ไรส้ ายเรง่ ขา้ มไปอยา่ งรวดเร็ว ทหี่ นา้ ปากซอยอนั เปน็ ทตี่ ง้ั ของรา้ นคาราโอเกะซงึ่ โดนไฟไหมก้ ลายเปน็ ซากปรกั หกั พงั ชายวยั กลางคนสภาพทลุ กั ทเุ ลอมุ้ เดก็ สาวตวั นอ้ ยทเี่ ปอ้ื นเลอื ด ท้งั ตวั เดินโซซัดโซเซออกมา เหลา่ ตำ� รวจนอกเครอ่ื งแบบพงุ่ ปราดเขา้ ไปรบั เดก็ สาวในออ้ มแขนเขามา \"ผู้กองหาน! คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหมผู้กองหาน วางใจได้ จับคนร้ายได้ ครบแลว้ !\" คณุ หมอแบกเปลหามวง่ิ มาทางนี้ เดก็ สาวตวั นอ้ ยในออ้ มแขนหลบั ตา ลมหายใจรวยรนิ แตเ่ หมอื นอยๆู่ ก็ได้ยนิ เสยี งบางอย่างจงึ ฝืนลมื ตาขนึ้ และมองไปทางท่ีมแี สงไซเรนกะพรบิ ต�ำรวจนอกเครื่องแบบรู้สึกได้ว่าเส้ือถูกดึง เขาก้มศีรษะลง ได้ยิน สาวน้อยเอ่ยเสยี งอ่อนระโหย \"หนอู ยากไปทางนน้ั \" เขาเอย่ ปลอบวา่ \"ไม่ตอ้ งกลัว เดยี๋ วคุณหมอก็มาแล้ว\" เด็กสาวดึงดันและแน่วแน่ \"หนูจะเข้าไป หนูจะไปตรงนั้น\" ทั้งท่ี สติเลอะเลือนแล้ว แต่กลับเข้าใจโดยกระจ่าง เธอจ�ำเป็นต้องเข้าไป ไปท่ี ขา้ งกายของเดก็ หนุ่มท่ีขดั ขืนอย่างสิน้ หวงั คนนัน้ ต�ำรวจนอกเครื่องแบบมองไปยังบริเวณที่ไม่ไกลน่ันก็นึกอะไรข้ึนได้ เขาอุ้มเด็กสาวตัวน้อยเดินก้าวยาวไปทางนน้ั แลว้ วางเธอลงเบาๆ ชีอ้งิ นัง่ ชนั เขา่ ยืน่ มือไปลบู ศรี ษะของเดก็ หนุ่ม จรี้ ่ังหยุดชะงักทันใด เขาเงยหนา้ ขน้ึ อย่างยากล�ำบาก เห็นเด็กสาวที่ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือดตรงหน้าก�ำลังย้ิมให้อย่าง อ่อนหวาน

穿成大佬的小仙女 3 35 \"ฉันไม่เป็นไร\" เธอเอย่ เสยี งเบา \"อยา่ เสียใจไปเลยนะ\" เดก็ หนมุ่ มนี ้�ำตาเออ่ ท่วมไหลออกจากเบ้า ด้ินรนลุกขึ้นมาจะไปโอบกอดเธอเอาไว้ แต่ขณะท่ีจะแตะตัวเด็กสาว ก็กลัวว่าเธอจะเจบ็ จงึ ลนลานชักมือกลบั มา แลว้ ใช้เพยี งนว้ิ ลบู แกม้ ของเธอ อย่างแผว่ เบา เอย่ ถามเสยี งพรา่ ว่า \"เจ็บมากไหม\" ชีองิ้ หัวเราะเสยี งละมุน \"ไม่เจบ็ อย่าร้องนะ\" คุณหมอแบกเปลหามพุ่งมาถึงตรงหน้าแล้ว ชีอิ้งท่ีฝืนสติอยู่ ประคบั ประคองไว้ไมไ่ หวในที่สดุ เบอื้ งหน้ามืดดบั คนทง้ั คนล้มคะม�ำลงไป ดวงตาจ้ีรั่งฉายแววตื่นตระหนก โอบกอดเธอไว้ทันใด คุณหมอวาง เปลหามไวบ้ นพนื้ คนจำ� นวนหนงึ่ ยกชอี งิ้ ทส่ี ลบขนึ้ ไปวางอยา่ งรวดเรว็ แลว้ มุ่งไปทางรถพยาบาล ส�ำนักข่าวเมืองไห่เฉิงรายงานข่าวเร่ืองร้านคาราโอเกะแห่งหนึ่ง บนถนนสายบันเทิงเกิดไฟฟ้าลัดวงจรเป็นเหตุให้เกิดอัคคีภัยติดต่อกันถึง สามวัน ไฟไดล้ กุ ลามใหญโ่ ตเนื่องจากอปุ กรณ์ดับเพลิงไมเ่ พียงพอ โชคดีที่ไฟไหม้ใหญ่ครั้งน้ีไม่มีผู้เสียชีวิต มีเพียงต�ำรวจหน่วย ปราบปรามยาเสพติดที่ถูกอาชญากรซ่ึงรวมกลุ่มกันเสพยาทุบตีจนได้รับ บาดเจ็บขณะแทรกซึมเพ่ือตามหาเบาะแส ดีท่ีสุดท้ายต�ำรวจนายน้ันหนี ออกมาได้ และยังช่วยนักเรียนมัธยมปลายซึ่งถูกอาชญากรจับตัวมาจาก ห้องนำ�้ เอาไว้ไดอ้ กี ดว้ ย เพื่อรักษาความเป็นส่วนตัวของผู้เสียหาย เรื่องของชีอ้ิงจึงไม่ถูก เผยแพร่ในส่อื ไม่มีคนนอกรับรู้ว่าตอนที่เธออยู่ในห้องคาราโอเกะนั้นต้องเจอกับ อะไรบา้ ง ต�ำรวจหน่วยปราบปรามยาเสพติดคนน้ันช่ือหานหยาง ตามสืบ กลุ่มของลูกเศรษฐีอย่างเฝิงเซียวที่รวมตัวกันเสพยามาได้สักระยะแล้ว

36 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 คนกลมุ่ นมี้ แี หลง่ ซอ่ งสมุ เยอะมาก ไหลลน่ื เปน็ ปลาหนชี วิ * อกี ทงั้ เบอื้ งหลงั ยงั มีขบวนการคา้ ยาขนาดใหญ่ หานหยางเลง็ คดนี ้ีมานานมาก ครงั้ นไ้ี ดร้ บั รายงานจากสายสบื กส็ งั่ การปฏบิ ตั ภิ ารกจิ ทนั ที เพอ่ื นรว่ มงาน ที่อยู่ในกองปราบปรามยาเสพติดความจริงก็ได้ล้อมข้างนอกร้านไว้แล้ว ส่วนเขาปลอมตัวเป็นพนักงานเสิร์ฟ ใส่เคร่ืองดักฟัง และเข้าไปหยั่งเชิง สถานการณ์ เตรียมการหว่านแหจับคนกล่มุ นี้ ปรากฏว่ากลับมาเจอชอี ง้ิ เข้า สาวนอ้ ยบาดเจบ็ หนกั มาก เขารอใหเ้ พอ่ื นรว่ มงานเขา้ มาสมทบไมไ่ ด้ จรงิ ๆ จึงได้แต่ยน่ื มือชว่ ยคนกอ่ น ดีท่ีเพ่ือนร่วมงานท�ำความเข้าใจสถานการณ์ผ่านเสียงสนทนาจาก เคร่ืองดกั ฟัง ออกเคลอ่ื นไหวจับกมุ คนร้ายทนั ที รวบตัวอาชญากรกลุ่มนน้ั ที่คดิ จะอาศยั เหตุอคั คภี ัยฆา่ คนปิดปากได้ทงั้ หมด พยานหลกั ฐานพรอ้ ม นอกจากการรวมตัวเสพยาแล้ว ยังเพ่ิมข้อหา เจตนาข่มขืนและเจตนาฆ่าเข้าไปด้วย กว่าเฝิงเซียวจะได้สติเต็มท่ี สิ่งท่ี รอเขาอยู่ก็คือการพิจารณาคดที ี่ไมม่ ีความเมตตาปรานีแม้แต่น้อย หลังหานหยางหายจากอาการบาดเจ็บแล้ว เขาก็ไปเยี่ยมชีอิ้งที่ โรงพยาบาลอย่หู ลายคร้ัง แตส่ าวนอ้ ยไม่ได้สตมิ าโดยตลอด เธอสลบไสลเนอ่ื งจากศรี ษะไดร้ บั การกระทบกระเทอื น แมแ้ ตค่ ณุ หมอ ก็ยงั บอกไมไ่ ด้วา่ จะฟน้ื เมอื่ ไหร่ หานหยางไดย้ นิ เพอื่ นนกั เรยี นจากไหอ่ ที มี่ าเยย่ี มเธอบอกวา่ สาวนอ้ ย คนนี้เพ่ิงสอบเข้ามหาวิทยาลัยเสร็จ คะแนนก็ดีมาก เป็นหน่ออ่อนของ ปกั ก่งิ -ชงิ หวา สิ่งท่ีรอเธออย่คู วรจะเป็นชีวิตนักศกึ ษาท่ีเจดิ จรัสงดงาม เขายังเห็นเดก็ หนุ่มร่างผอมสูงท่เี ฝ้าอยู่นอกห้องผปู้ ว่ ยท้งั วันทั้งคนื * ปลาหนชี ิว เป็นปลาน�้ำจืดชนิดหนึง่ รอบตวั มเี มอื กทท่ี ำ� ใหผ้ ิวลื่น จงึ ใชเ้ ปรยี บเปรยคนท่ีนิสัยปลน้ิ ปล้อนไหลลืน่ ยากจบั ตวั

穿成大佬的小仙女 3 37 พอพดู ถึงเดก็ หนุ่มชอ่ื จรี้ ่ังคนน้ี เพ่อื นรว่ มงานของเขาก็อดไม่ไดท้ ี่จะ รสู้ กึ จนค�ำพดู 'เหมือนเป็นบา้ ไปแลว้ จรงิ ๆ แม้แตช่ วี ิตก็ไมอ่ ยากได้แล้ว แต่ พอสาวนอ้ ยคนนน้ั ปรากฏตัว เขากลบั ได้สตคิ ืนมาทันที เฮอ้ เหน็ แลว้ ฉันก็ ปวดใจจรงิ ๆ' เดก็ หนมุ่ ขอบตาดำ� คลำ้� หนวดยาวเฟม้ิ รา่ งกายซบู ผอมและไรช้ วี ติ ชวี า ใชค้ ำ� ว่าศพเดินได้มาบรรยายก็ไมเ่ กนิ เลย หานหยางคิดดูแล้วก็นั่งลงที่ข้างตัวเขา เอ่ยปลอบเสียงแผ่ว \"ไอ้หนู อย่าทรมานตัวเองอย่างน้ีเลย อย่าให้เธอฟื้นข้ึนมา แต่นายกลับล้มลงไป กลบั บา้ นไปพักผ่อนเถอะ นอนสกั ตืน่ กินอะไรสักหน่อย ไมแ่ น่ว่าพอนาย พักผ่อนเรียบร้อย กลับมาอีกคร้ังเธออาจจะต่ืนแล้วก็ได้\" ทวา่ เวลานจี้ ร้ี ง่ั ไมส่ นใจใครทงั้ นน้ั ราวกบั ปดิ กน้ั อวยั วะทงั้ หา้ บนใบหนา้ ของตนไป ไมไ่ ดย้ ินเสยี งใดๆ และไม่รับความรูส้ กึ ใดๆ ส่ิงปลอบประโลมใจเพียงหนึ่งเดียวของเขาคือเครื่องวัดชีพจรข้าง เตยี งผู้ปว่ ยทย่ี งั คงเคล่อื นขึน้ ลง เดก็ สาวตัวน้อยของเขายังมชี วี ติ อยู่ มชี ีวติ อยกู่ ็ดีแลว้ ถา้ เธอฟ้นื ข้นึ มาได้ เขายินยอมทมุ่ เททกุ อยา่ ง ถา้ เธอฟนื้ ข้ึนมาไมไ่ ด้ งัน้ ก็ไมเ่ ปน็ ไร เขาจะเฝา้ เธออยอู่ ยา่ งน้ี เฝา้ ไปตลอดชีวิต แตเ่ ขาได้ยนิ คำ� พดู ของหานหยางแลว้ จร้ี งั่ เงยหนา้ ขน้ึ ชา้ ๆ มองตำ� รวจทส่ี ายตาเตม็ ไปดว้ ยความเปน็ หว่ งซง่ึ น่ังอยขู่ า้ งๆ ตน ผ่านไปนานลำ� คอที่แห้งผากก็คอ่ ยเปล่งถอ้ ยคำ� ทแี่ หบแห้ง ออกมา \"ขอบคณุ ที่ชว่ ยเธอ\" หานหยางย้ิมและลูบผมที่ยุ่งกระเซิงของจี้ร่ังอย่างใจดี \"น่ีเป็นเรื่อง ท่ีเราควรท�ำ อย่าเศร้าไปเลยไอ้หนู เราจะพยายามสุดความสามารถเพ่ือ จับคนช่ัวให้หมดไปจากสังคมน้ี สร้างสภาพแวดล้อมในการเติบโตที่ ปลอดภยั และงดงามสมบรู ณแ์ บบใหพ้ วกเธอเอง เชอื่ ลงุ นะ สาวนอ้ ยจะตอ้ ง

38 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 ฟน้ื ขนึ้ มาแนน่ อน เธอยงั ตอ้ งไปเรยี นมหา'ลยั กบั นายนะ กลบั บา้ นไปพกั ผอ่ น สักหน่อย อาบน�้ำนอน เปลี่ยนเสื้อผ้า พอเธอฟื้นข้ึนมา ให้เธอได้เห็น ไอห้ นุม่ ท่ีสะอาดหลอ่ เหลา โอเคไหม\" จร้ี ง่ั มองหานหยางทอ่ี ยขู่ า้ งๆ เขา พลนั นกึ ถงึ ภาพขาวดำ� ของพอ่ ชอี ง้ิ ทส่ี วมชุดต�ำรวจ สายตาในรปู นั้นมองจอ้ งมาอยา่ งแน่วแน่ ความชวั่ และบาปกรรมบนโลกนี้ไมม่ ที างขจดั ไดห้ มดสนิ้ แตก่ จ็ ะมคี น อยกู่ ลมุ่ หนง่ึ ทฝี่ า่ ฟนั อยหู่ นา้ สดุ และพยายามสดุ ชวี ติ เพอื่ ขวางกน้ั ความมดื ดำ� เอาไว้ เหลอื เพยี งแตแ่ สงสว่างและความอบอ่นุ ให้กบั พวกเขา จร้ี ่งั พยกั หน้าแลว้ เอ่ยตอบรบั \"ไดค้ รับ\" เขาเรยี กรถกลบั บา้ น บา้ นไมไ่ ดเ้ ปดิ หนา้ ตา่ งมาสกั ระยะแลว้ จงึ มกี ลนิ่ เชอื้ ราทอี่ บั ชน้ื จร้ี ง่ั ไป เปิดหน้าต่างทัง้ หมดให้แสงส่องลอดเขา้ มา จากนน้ั ก็ไปอาบน�้ำ โกนหนวด จัดการตวั เองใหส้ ะอาดตามทห่ี านหยางบอก แตย่ งั นอนไมห่ ลบั และกินอะไรไม่ลง เขาเปน็ หว่ งวา่ พอเดก็ สาวตวั นอ้ ยตน่ื ขน้ึ มา ถา้ เธอไมเ่ หน็ เขาตงั้ แตแ่ รก แล้วจะหวาดกลวั ต้องกลับไปท่ีโรงพยาบาล ตอ้ งกลบั ไปเด๋ยี วนี้ จ้ีร่ังดึงกระเป๋านักเรียนออกมา ใส่เส้ือผ้าส�ำหรับเปลี่ยนเข้าไปในนั้น สองชุดอยา่ งไม่ใส่ใจนกั แลว้ เหวีย่ งกระเป๋าพาดบ่าเตรยี มจากไป ตอนท่ีกระเป๋านักเรียนกวาดผ่านโต๊ะหัวเตียงก็ชนเข้ากับขวดแก้ว ใส่ดาวดวงน้อยท่ีวางอยู่บนน้ันจนหล่นลงพ้ืนเสียงดังเพล้ง ขวดแก้วแตก เปน็ เส่ียงๆ ดวงดาวเก้าร้อยเก้าสิบเกา้ ดวงกลิ้งไปท่วั พ้ืน จ้ีร่ังท้ังโมโหท้ังร้อนใจ เขาคุกเข่าลงบนพื้นเก็บดาวดวงเล็กราวกับ เด็กน้อยท่ีทำ� ความผิด เศษแก้วบาดฝา่ มือ เลอื ดหยดไปทั่วพน้ื แลว้ แตเ่ ขาก็ไม่สนใจ

穿成大佬的小仙女 3 39 มีดาวเล็กบางดวงโดนเขาเหยียบแบน ขณะเก็บข้ึนมาและจะใช้น้ิว บีบให้คืนรูปเดิมก็พลันพบว่าบนกระดาษเส้นเล็กที่ใช้พับดาวเหมือนมี ตวั อักษรเขยี นอยู่ จ้ีรงั่ น่งิ อง้ึ เขาคกุ เขา่ ลงกบั พน้ื ลงั เลเลก็ นอ้ ยกอ่ นจะแกะดาวดวงเลก็ นน้ั ใหค้ ลอ่ี อก บนกระดาษเสน้ เลก็ มตี วั อกั ษรอยจู่ รงิ ๆ ลายมอื คนุ้ เคยทที่ งั้ เปน็ ระเบยี บ และบรรจงเขยี นไว้วา่ 'จ้ีร่ังท่ีแกะดาวเลก็ ดวงน้ตี ้องกนิ เค้กชอ็ กโกแลตหนึ่งชนิ้ ' นิว้ เขาสั่นขณะแกะดาวกระดาษอกี ดวงราวกับเป็นบา้ ไปแล้ว 'จ้รี ง่ั ที่แกะดาวเล็กดวงน้ตี ้องไปนอนหลบั ฝนั ดีใหเ้ ต็มตื่น' 'จี้รง่ั ที่แกะดาวเลก็ ดวงน้ีตอ้ งดม่ื นมหน่งึ แก้ว' 'จร้ี งั่ ที่แกะดาวเลก็ ดวงนี้ตอ้ งหวั เราะเยอะๆ' 'จี้ร่ังทแี่ กะดาวเลก็ ดวงนี้ต้องจบู ที่ตาขององ้ิ อิ้ง' 'จร้ี ง่ั ทแี่ กะดาวเลก็ ดวงนต้ี อ้ งใหล้ กู กวาดรสสตรอเบอรก่ี บั องิ้ องิ้ หนงึ่ เมด็ ' เขาทนแกะต่อไปไม่ไหวแลว้ ยกกระดาษหลายเสน้ นขี้ นึ้ มาปดิ หนา้ ฝงั หวั ลงไปแลว้ รอ้ งไหโ้ ดยไรเ้ สยี ง ทแ่ี ทห้ วานใจของเขากส็ ง่ มอบคำ� อวยพรเกา้ รอ้ ยเกา้ สบิ เกา้ ขอ้ ใหก้ บั เขา เขาต้องเชอื่ ฟงั คำ� พูดเธอ จ้ีร่ังลุกข้ึนแล้วเดินไปที่ห้องน�้ำเพ่ือล้างมือให้สะอาด ทายา และ ปิดพลาสเตอร์ จากนนั้ ก็ไปนอนท่ีเตยี ง เขาตอ้ งเชื่อฟังค�ำพดู เธอ หลับฝนั ดีใหเ้ ตม็ ตนื่ ความจรงิ แลว้ เขาเหนื่อยมาก หลังนอนลงบนเตยี งไมน่ านลมหายใจ

40 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 กส็ งบลง หลับไปจนเกอื บพลบค่�ำคอ่ ยตน่ื ขึ้นมา นอกหน้าต่างคือเมฆยามพระอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้าซ้อนทับกันเป็น ระลอก เขาลุกข้นึ มาจากเตียง ตรงไปท่หี อ้ งครัวอุ่นนมหน่ึงแก้วดื่ม จากนน้ั ก็ หยิบกระเป๋านักเรียนลงจากตึกเพ่ือไปโรงพยาบาล เม่ือถึงโรงพยาบาล อวเี๋ ฉงิ ก�ำลงั เฝา้ อยทู่ ่ีขา้ งเตียง เหน็ เขาเขา้ มาอกี ฝา่ ยกย็ มิ้ อยา่ งอดิ โรย \"มาแลว้ เหรอ พยาบาลบอกวา่ เธอกลบั บา้ นไปพักผอ่ นแลว้ ทำ� ไมไมพ่ กั ใหน้ านกวา่ นห้ี น่อยละ่ \" จ้ีรงั่ ส่ายศีรษะและเดนิ เขา้ ไปเงยี บๆ อวเ๋ี ฉงิ ลกุ ขน้ึ ยนื และถือแกว้ น�้ำ \"ฉันไปเตมิ น�้ำรอ้ นหน่อย เดี๋ยวจะแวะ ซอ้ื ข้าวเยน็ มาใหเ้ ธอ เธออยากกนิ อะไร\" \"เคก้ ช็อกโกแลต\" จีร้ ่งั ตอบ อว๋ีเฉิงน่งิ อง้ึ ไป แลว้ พยักหนา้ รบั ค�ำบอกวา่ ได้ ในห้องผ้ปู ว่ ยท้ังเงยี บสงบและเย็นสดชน่ื สาวน้อยบนเตียงหายใจอย่างสงบมั่นคง ดูแล้วเหมือนก�ำลังหลับอยู่ ไมม่ ีผดิ จ้ีร่ังโน้มตัวลงไป ริมฝีปากท่ีแห้งแตกเล็กน้อยจุมพิตลงบนดวงตา ที่ปิดอยู่ของเธอเบาๆ จากน้ันก็หยิบลูกกวาดรสสตรอเบอรี่ออกมาจาก กระเปา๋ เสือ้ วางมนั ไวบ้ นมอื ของเธอ เขาเอ่ยเบาๆ ว่า \"อิ้งอง้ิ ใหล้ ูกกวาดเธอนะ\"

穿成大佬的小仙女 3 41 บทที่ 88 จี้ร่ังจะแกะดาวหนึ่งดวงในทุกวัน น่ันกลายเป็นแรงผลักดันทั้งหมด ท่ีทำ� ใหเ้ ขายืนหยดั ต่อไป เขาถงึ กบั ไมอ่ ยากแกะเยอะเกนิ ไป เพราะกลวั วา่ สกั วนั จะแกะดาวดวงเลก็ พวกนั้นจนหมด แตเ่ ธอก็ยังคงไมฟ่ ืน้ แล้วควรจะทำ� อย่างไรดี จี้รั่งซ้ือขวดแก้วมาสองใบ น�ำดาวเล็กท่ีผ่านการแกะแล้วมาพับใหม่ อีกคร้ังใสเ่ อาไว้ในขวดแกว้ อกี ใบ มองดมู ันเพ่มิ ขน้ึ เรอ่ื ยๆ ทุกวนั แตย่ งั คง ไม่มีว่ีแวววา่ ชอี ิง้ จะฟนื้ ข้นึ มา เมอื่ ถงึ ชว่ งปลายเดือน ผลการสอบเข้ามหาวิทยาลัยกอ็ อกมาแล้ว คะแนนของชีอิ้งสามารถเข้ามหาวิทยาลัย B หรือมหาวิทยาลัย Q ได้อย่างไม่ต้องสงสัย ส่วนคะแนนของจี้รั่งน้อยกว่าเธออยู่ประมาณหนึ่ง แตค่ ะแนนของเขากย็ งั สามารถเลอื กมหาวทิ ยาลยั ใหญๆ่ ในประเทศหลายแหง่ ไดอ้ ยู่แลว้ ทกุ คนตา่ งสอบออกมาไดด้ ี คะแนนของเยวย่ี หลมี ากพอใหเ้ ธอสมคั รเรยี น สาขาวิชาการเขียนบทและการก�ำกับภาพยนตร์ของสถาบันนิเทศศาสตร์ ท่ีเธออยากไป ขนาดนายเบิ้มชวีก็ยังแตะถึงเส้นคะแนนของมหาวิทยาลัย ชน้ั รองลงมา

42 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 เดิมทีในเวลานพี้ วกเขาควรจะเฉลมิ ฉลองอยู่ด้วยกัน เดิมทีเขาควรจะได้บอกรักเธอด้วยวิธีการท่ีมีเพียงหน่ึงเดียวและ ไม่เคยมมี ากอ่ น แต่ไม่มีใครดีใจได้ เพ่ือนนักเรียนห้องสองส่งการ์ดอวยพรกับผลไม้ ขณะมาเยี่ยมเยียน ในคร้ังนั้นเยว่ียหลีได้ยินชีอิ้งเล่าว่าขอพรท่ีวัดเฮ่อซี ศักด์ิสิทธ์ิมาก เธอท่ีไม่ชอบออกก�ำลังกายจึงเดินข้ึนเขาอยู่หลายช่ัวโมง เพ่ือไปขอพรทีว่ ดั เฮอ่ ซี ขอให้เพ่อื นสนทิ ฟ้นื ข้นึ มาในเร็ววนั ชั่วพริบตาก็ถึงวันท่ีจะต้องกรอกใบสมัครมหาวิทยาลัย นายเบ้ิมชวี หอบคอมพวิ เตอรแ์ จน้ ไปทโี่ รงพยาบาล ถามเขาวา่ \"พร่ี งั่ ! พจี่ ะไปมหา'ลยั ไหน ผมจะสมัครให้พเี่ อง\" จี้รั่งไม่มองนายเบิ้มชวีแม้แต่แวบเดียว เขาก้มหน้าพับดาวดวงเล็ก เอ่ยตอบนำ้� เสยี งราบเรยี บ \"ไม่ไป\" นายเบมิ้ ชวรี อ้ นใจแลว้ \"อยา่ งนไี้ มไ่ ดน้ ะ พพ่ี ยายามไปตงั้ มากกวา่ จะสอบ ไดค้ ะแนนนมี้ า พยายามสอบเขา้ มหา'ลยั จะยอมแพไ้ ปเพราะอยา่ งนไ้ี มไ่ ดน้ ะ!\" นว้ิ จ้ีรัง่ หยดุ ชะงัก ผ่านไปครู่ใหญ่ก็เอย่ เบาๆ วา่ \"ฉนั พยายามต้งั มาก ขนาดนัน้ แรกเริม่ ก็ไม่ใช่เพ่ือสอบเข้ามหา'ลยั \" แตว่ า่ เพอื่ เธอ ฉันไม่ได้อยากเข้ามหาวิทยาลัย แค่อยากเข้ามหาวิทยาลัยไป พรอ้ มกบั เธอ ตอนท่ีชีอิ้งเร่ิมรู้สึกตัว ก็พบว่าตนยืนอยู่ในสวนของหมู่บ้านเก่าแก่ แห่งหนงึ่ ปุยดอกอู๋ถงลอยอยู่ทั่วฟ้า ข้างหน้ามีเด็กกลุ่มหนึ่งเงยหน้าว่ิงไล่จับ และกำ� ลังเลน่ เปา่ ปุยดอกอู๋ถง กติกาของเกมก็คือปุยดอกอู๋ถงของใครรว่ งพ้นื กอ่ นคนนน้ั แพ้ เด็กทุกคนเล่นอย่างสนุกสนาน มีเพียงสาวน้อยมัดผมแกละ

穿成大佬的小仙女 3 43 สวมหนา้ กากอนามยั ทย่ี นื อย่ใู ตต้ น้ อถู๋ งอยา่ งเหนยี มอาย มองดพู วกเขาอยา่ ง อิจฉา มเี ดก็ ชายรา่ งอว้ นทว้ นคนหนง่ึ สดู หายใจเฮอื กใหญแ่ ลว้ เปา่ ปยุ ดอกอถู๋ ง ลอยขนึ้ สงู อาศยั ชอ่ งวา่ งขณะทม่ี นั ลอยอยหู่ นั มาตะโกนเรยี กเดก็ สาวตวั นอ้ ย 'องิ้ อง้ิ มาเล่นด้วยกนั สิ! คนชนะไดก้ นิ ลูกกวาดรสสตรอเบอรน่ี ะ!' ชีอง้ิ ตะลึงงันไป จอ้ งมองตนเองทีต่ ัวเลก็ มากอย่างเลื่อนลอย ไม่รวู้ ่า เปน็ ความฝนั หรอื อะไร ตวั เธอทย่ี งั เลก็ มากนนั้ สา่ ยหนา้ เสยี งทงั้ เบาและออ่ นนมุ่ 'ฉนั ไมส่ บาย แมบ่ อกว่าหา้ มใหป้ ุยดอกอถู๋ งเขา้ ไปในจมกู ไมง่ น้ั จะย่งิ อาการหนกั ' เดก็ ผชู้ ายทซี่ กุ ซนอกี คนแลบลน้ิ ปลนิ้ ตาใสเ่ ธอ'เรอื่ งเยอะจรงิ ! อกี หนอ่ ย เราไมพ่ าเธอมาเล่นดว้ ยแลว้ ' พอเธอได้ยินประโยคน้ีก็ล�ำบากใจข้ึนมาทันใด กังวลว่าอีกหน่อย ทุกคนจะไม่เล่นด้วย หลังลังเลอยู่พักใหญ่ เธอก็ถอดหน้ากากออกแล้วเข้าไปร่วมวงกับ พวกเขา แต่เพงิ่ เลน่ ได้ไม่ทันไรปยุ ดอกอู๋ถงเหลา่ นัน้ กเ็ ขา้ ไปในโพรงจมูก เธอ โคง้ ร่างเลก็ ลง ทง้ั ไอและจาม ส�ำลักจนน้�ำตาอาบเตม็ ใบหน้า เดก็ ๆ แตกตนื่ เลกิ เลน่ เกมแลว้ เขา้ มาลอ้ มเธออยา่ งไมร่ จู้ ะทำ� อยา่ งไรดี เสียงหวอดังมาจากนอกประตูหมู่บ้าน ชายในเคร่ืองแบบต�ำรวจ ขี่จกั รยานยนต์ไฟฟา้ เลิกงานกลับมา เดก็ ๆ พอเห็นเขาแลว้ ก็ต่ืนตระหนก เด็กร่างอ้วนเอ่ยว่า 'คุณลุงชีกลับมาแล้ว! ถ้าเขาเห็นอ้ิงอ้ิงร้องไห้จะต้อง จบั เราแนเ่ ลย!' เดก็ หญงิ ตวั นอ้ ยใชห้ ลงั มอื ถดู วงตาและจมกู เอย่ แยง้ เขาอยา่ งนมุ่ นวล 'ไมห่ รอก พ่อฉนั จับแคค่ นไมด่ ี' จักรยานยนต์ไฟฟ้าเคล่ือนมาจอดท่ีด้านข้าง ชายในชุดเครื่องแบบ ต�ำรวจเห็นสาวน้อยดวงตาวาววามและแดงก�่ำเพราะการไอก็ท�ำทีเป็น

44 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 เอย่ เสียงเข้ม 'ตวั แสบอย่างพวกเธอน่ี แกล้งชอี ้ิงของลงุ อกี แลว้ ใชไ่ หม' เหล่าเดก็ ๆ เอามือไพลห่ ลังยนื เรียงแถว ส่ายหน้าอย่างแตกตนื่ เด็กหญิงตวั นอ้ ยหยิบผา้ เช็ดหน้าผืนเลก็ ออกมาเชด็ ดวงตา วงิ่ ไปตรง หน้ารถจักรยานยนต์ไฟฟ้าแล้วเอ่ยเสียงอ่อนนุ่มว่า 'พ่อคะ พวกเขาไม่ได้ แกล้งหนู เป็นเพราะปุยดอกอู๋ถงเข้าไปในจมูกหนู เหมือนกับตัวหนอน' ว่าพลางจามหน่ึงที ชายคนนั้นยื่นมือมาปัดปุยดอกอู๋ถงบนเส้นผมให้ หัวเราะลั่นและจูบ ลงบนหนา้ ผากลกู สาว 'เดย๋ี วพรงุ่ นพี้ อ่ จะตดั ตน้ อถู๋ งออกใหห้ มด ไป กลบั บา้ น ไปกินข้าวกับพ่อ' เด็กหญิงตัวน้อยส่งเสียงอืมรับค�ำ แล้วขึ้นไปยืนบนหน้ารถ จักรยานยนต์ไฟฟา้ โบกมอื ใหก้ ับเพือ่ นๆ ชอี งิ้ เดนิ ตามไปสองกา้ ว อยากจะตะโกนอะไรบางอยา่ ง แตก่ เ็ ปลง่ เสยี ง ไม่ออก เธอรบั รวู้ า่ ตนเองกำ� ลงั ฝนั ไปจรงิ ๆ ฝันถึงอดตี ครอบครวั สามคนทีเ่ รยี บง่ายและอบอนุ่ ภาพฉากที่เมื่อก่อนแค่หวนระลึกถึงก็ท�ำให้หัวใจเจ็บเสียดปรากฏขึ้น ตรงหนา้ เธอซ้�ำๆ ฉากแล้วฉากเล่าราวกับภาพสไลด์ เธอมองดูเด็กหญิงตัวน้อยเติบโตขึ้นทีละนิด ครอบครองความรัก ทั้งหมดของพ่อและแม่ ท้ังอ่อนหวานและใจดีมีเมตตา ไม่เคยประสบพบ ความเจบ็ ปวดทางโลกมากอ่ น เธอเหน็ คณุ พอ่ ทเี่ ปน็ ตำ� รวจคนนนั้ คลคี่ ลายคดคี า้ ยาไดค้ รงั้ แลว้ ครงั้ เลา่ ครอบครัวที่ได้ความช่วยเหลือจากเขาก็มาเยี่ยมถึงบ้านทุกปีในวันตรุษจีน เพ่อื แสดงความขอบคณุ ในนำ้� ใจของเขา เธอเห็นคุณแม่ดูแลบ้านน้ีอย่างเอาใจใส่ จัดการเร่ืองเล็กเร่ืองน้อย ทง้ั ในและนอกบ้านได้อย่างเหมาะสม ให้คณุ พอ่ ไปทำ� งานได้อย่างสบายใจ

穿成大佬的小仙女 3 45 ให้เธอไปเรียนไดอ้ ย่างสบายใจ จนกระทั่งเกิดเหตุไมค่ าดฝนั น้ันขน้ึ ชีอิ้งมองดูการระเบิดเกิดข้ึนต่อหน้าต่อตา เธอเหมือนเป็นผู้ชมอยู่ ด้านข้าง เจบ็ ปวดหัวใจแต่กท็ ำ� อะไรไม่ไดเ้ ลย เธอรู้วา่ ต่อจากนี้ เจ้าของร่างกายนจ้ี ะใฝ่หาความตาย สาวนอ้ ยที่มกั จะยม้ิ อยา่ งอ่อนโยน ในดวงตากลบั ไรป้ ระกายของชีวิต ราวกบั วญิ ญาณถกู บบี ใหส้ ลายไป จากความวา่ งเปลา่ กลายเปน็ หนุ่ กระบอก ทม่ี แี ตเ่ ปลือก แล้ววันหนึ่งก็กลนื ยานอนหลบั ทแ่ี อบเกบ็ เอาไว้ทง้ั หมดลงไป ชีอ้งิ ร้อนใจมาก ถงึ จะเป็นความฝัน แต่เธอก็อดคดิ จะพงุ่ เข้าไปหา้ ม ไมไ่ ด้ เบอื้ งหน้าพลันดับมดื ลง โลกทั้งใบตกสู่ความมืดมิด เงียบสงัดไร้เสียงราวกับตกอยู่ในห้วง สญุ ญากาศ เธอไดย้ ินเสียงรอ้ งไห้สะอ้ืนอยา่ งโศกเศร้าจากด้านหลงั พอหนั ไปกพ็ บเดก็ สาวทเ่ี หมอื นกบั เธอทกุ ประการกำ� ลงั คกุ เขา่ รอ้ งไห้ อยบู่ นพน้ื ชีอิ้งเดินเขา้ ไปหาเธอ คุกเขา่ ลงตรงหนา้ เธอ ทั้งสองคนเงยหน้าขนึ้ มองเห็นอกี ฝ่ายในดวงตาของกันและกนั \"เธอคอื ใคร\" \"ฉันคอื ชีอิ้ง\" \"ฉันก็คอื ชีอิ้ง\" \"ท�ำไมเธอถงึ ร้องไห้\" \"ฉนั เสียพ่อแมไ่ ป ฉันไม่เหลอื อะไรในโลกนี้แล้ว ฉนั กลัวมาก\" ท่ามกลางความมืดอันไร้ที่สิ้นสุด แสงสว่างสีขาวค่อยๆ แผ่ขยาย มาจากที่ไกลๆ ดวงตาของสาวนอ้ ยทอแววหวาดกลวั และโศกเศรา้ ลนลาน เข้าไปหลบอยู่ในความมืด \"ฉันไม่อยากออกไป ท่ีน่ันไม่มีอะไรสักอย่าง

46 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 ฉันกลัวมาก\" เธอมองอย่างวิงวอนราวกับคว้าฟางช่วยชีวิตเอาไว้ได้ \"เธอ ก็คือชอี ้งิ เธอออกไปแทนฉันได้ไหม\" ด้วยสายตาท่ีปวดรา้ วและสนิ้ หวงั นนั้ ชีอิง้ ไดย้ ินตนเองพดู วา่ \"ได\"้ แสงสขี าวสาดสอ่ งกลบทกุ อย่างไป เธอหลับตาลงโดยอัตโนมัติ เมื่อดวงตาปรับสภาพได้แล้วจึงค่อยพบ ว่าตนเหมอื นจะยืนอยู่ในความวา่ งเปล่าท่ีไม่มอี ะไรเลย ไรข้ อบเขตท่สี นิ้ สุด ถึงเธอจะว่งิ ไปท่ัวสารทิศแต่กห็ าทางออกไมเ่ จอ ชีอ้ิงวา้ วุน่ เลก็ นอ้ ย ไม่รวู้ ่าตนควรไปที่ไหน และไม่รวู้ า่ ตอ้ งไปที่ไหน อยูไ่ ปนานๆ กเ็ รมิ่ รสู้ กึ เบอื่ หน่าย เธอเอนตัวนอนลงในความว่างเปล่า เร่ิมฆ่าเวลาไปกับการระลึกถึง อดีต เธอระลึกความทรงจ�ำถึงเม่ือชาติที่แล้ว และย้อนมองมาท่ีชาตินี้ ภาพฉากสดใสมีชีวติ ชีวามากมายวาบผ่านตรงหนา้ เธอได้พบเพื่อนข้างโต๊ะท่ีเหมือนดวงตะวันน้อยๆ พบเพื่อนนักเรียน ทมี่ คี วามคดิ เรยี บงา่ ยและมคี วามสขุ กบั ตวั เองในทกุ วนั เหลา่ นน้ั พบคณุ ลงุ ตำ� รวจ ทย่ี ง่ิ ใหญเ่ หมอื นกบั พอ่ ของเธอ แลว้ กย็ งั ม.ี ..เดก็ หนมุ่ คนนน้ั ทเ่ี หน็ เธอสำ� คญั ดจุ ชวี ิต ขอแคค่ ิดถงึ เขา แมจ้ ะเป็นทนี่ กี่ ็ไม่รู้สึกกลวั แลว้ หมอกเร่ิมก่อตัวขึ้นโดยรอบ ท่ามกลางหมอกสีขาวโพลน ร่างเล็ก ร่างหน่งึ ค่อยๆ เดินจากไปไกล ชอี ง้ิ ไมร่ วู้ า่ ตนรออยทู่ นี่ ม่ี านานเทา่ ไร เธอรบี เรง่ ตามไปและจบั มอื ของ อีกฝา่ ยไวจ้ ากขา้ งหลงั สาวน้อยท่ีมีใบหน้าค่าตาเหมือนเธอทุกประการหันหน้ากลับมา ดวงตาหยักโคง้ พลางเอย่ กับเธอวา่ \"เธอเองเหรอ ท�ำไมเธอกลบั มาอีกล่ะ\" เธอกมุ มอื ทเ่ี ยน็ เฉยี บของอกี ฝา่ ยไว้ \"ฉนั กลบั มาหาเธอ อง้ิ อง้ิ พวกเรา ออกไปดว้ ยกันเถอะ\" ชีอิ้งอกี คนส่ายศีรษะ ร่างสั่นเทิม้ \"ไมเ่ อา ทน่ี ่นั ไมม่ ีอะไรเลยสักอย่าง

穿成大佬的小仙女 3 47 ฉนั กลัว\" \"ไมต่ ้องกลัว มีคนคอยปกป้องเราแน่\" \"ใครเหรอ\" \"เขาชอื่ จรี้ งั่ เปน็ คนทดี่ ที ส่ี ดุ ในโลกนเ้ี ลย พวกเราออกไปเจอเขากนั ดไี หม\" หมอกขาวเบือ้ งหลังคลายสลาย แสงสว่างอันอบอุ่นค่อยๆ คืบคลาน เข้ามาอยา่ งชา้ ๆ เธอก้มตัวลง โอบกอดตัวเธอเองทเ่ี หมือนกันอย่างออ่ นโยน เอย่ เสยี ง นุ่มนวลว่า \"เขารักเธอเหมือนที่พ่อกับแม่รัก จะให้ลูกกวาดรสสตรอเบอร่ี กบั เธอทกุ วัน เขาแอบไปเรียนท�ำขนมเคก้ เขาฉลาดมาก รบั ปากเธอว่าจะ เขา้ มหาวทิ ยาลยั ไปดว้ ยกนั แลว้ กพ็ ดู ไดท้ ำ� ไดจ้ รงิ และเขากเ็ กง่ มาก จะคอย กนั คนทงั้ หมดทตี่ อ้ งการทำ� รา้ ยเธอออกไป และมอบความรกั ทงั้ หมดใหเ้ ธอ แค่คนเดยี ว เพราะอยา่ งนั้น...ไมต่ อ้ งกลัวนะ\" \"จริงเหรอ\" \"จรงิ ส\"ิ เดก็ หนุ่มคนนัน้ รกั เธอดจุ ชวี ิต เธอรู้ว่า...ขอเพียงเธอมคี วามสุข เขาถงึ จะมีความสขุ ได้ เพราะฉะนนั้ ตอ้ งรีบตืน่ ขน้ึ มาถงึ จะถูก จะใหเ้ ขาเป็นกงั วลไม่ได้ ชีอ้ิงจับมือตัวเธออีกคนเอาไว้แล้วเดินไปยังแสงสว่างอันอบอุ่นนั้น ทลี ะกา้ วๆ นำ้� ตาหยดหนง่ึ ไหลกล้ิงลงมาจากหางตา ชีอ้ิงลมื ตาขึ้นชา้ ๆ หวั ใจทอ่ี ยดู่ ๆี กม็ กั จะปวดรา้ วเวลานเ้ี หมอื นถกู เตมิ เตม็ สว่ นทข่ี าดแลว้ ในทส่ี ดุ เธอนึกออกแล้ว เธอคือชีอิ้ง และกค็ อื 'ชอี ้งิ ' คนนั้นเชน่ กนั ชอี ง้ิ ทเี่ คยสญู เสยี ทา่ นแมท่ พั จนแขวนคอฆา่ ตวั ตาย และชอี ง้ิ ทจี่ บชวี ติ

48 Sweet Candy Fairy ให้รักน้ีมีแต่ความหวาน 3 เพราะสญู เสยี พอ่ แม่ ทงั้ สองชาตเิ ธอลว้ นเลอื กวธิ กี ารทอ่ี อ่ นแอแบบเดยี วกนั ในการเผชญิ กับความจรงิ อันโหดรา้ ย การกระตุ้นอย่างแรงจากสถานการณ์ที่เหมือนกันท�ำให้ความทรงจ�ำ ของชาตกิ อ่ นตนื่ ขนึ้ ในระหวา่ งทีเ่ ธอหมดสติ เธอไม่สามารถยอมรับความจริงอันแสนเจ็บปวด เลือกท่ีจะหลบหนี จากทกุ สง่ิ อยา่ ง ดงั นน้ั จงึ ปดิ กนั้ ตวั เองและผลกั ความทรงจำ� ในชาตภิ พทแี่ ลว้ ออกมาควบคุมการรบั รูข้ องรา่ งกาย สะกดจิตตวั เองว่าเธอไม่ใชเ่ ธอ ชอี ง้ิ คดิ เพยี งขอแคเ่ ธอไม่ใช่เธอ กจ็ ะไมเ่ จบ็ ปวดถึงเพยี งนนั้ แลว้ นีค่ ือมารในใจของเธอ และวันนีก้ ็ไดส้ ิ้นสดุ ลงแลว้ ในทส่ี ดุ เธอยอมรับเด็กหน่มุ คนนน้ั และรักชอบโลกใบนอ้ี กี ครั้ง ในอากาศมกี ลนิ่ ของนำ้� ยาฆ่าเชอื้ ออ่ นๆ ผสมกับกลิน่ หอมหวานของ ลกู กวาดรสสตรอเบอรี่ เธอลุกขึ้นมาน่ังบนเตียง แล้วก็เห็นลูกกวาดรสสตรอเบอร่ีก�ำใหญ่ ท่ีข้างหมอน ในห้องเต็มไปด้วยดอกไม้และผลไม้ ท่ีโต๊ะหัวเตียงมีการ์ด อวยพรให้เธอวางอยู่กองใหญ่ หน้าตา่ งเปดิ ออกคร่งึ บาน ลมกลางคนื และแสงจันทรล์ อดเขา้ มา ทีป่ ระตซู งึ่ เปดิ แง้มไว้คร่งึ หน่งึ มเี ดก็ หนมุ่ ยนื หันหลงั ให้เธออยู่ ข้างนอกห้อง นายเบิ้มชวีโอบกอดคอมพิวเตอร์เอาไว้ เอ่ยอย่างมี นำ�้ อดนำ�้ ทนเปน็ ครง้ั สดุ ทา้ ย\"พรี่ ง่ั หนง่ึ ชว่ั โมงสดุ ทา้ ยแลว้ นะ เลยสบิ สองนาฬกิ า ก็จะสมคั รเขา้ มหา'ลัยไม่ได้แล้วนะ\" จ้รี ง่ั สหี นา้ ท่าทางเยน็ ชา \"ต้องใหฉ้ นั พูดอีกก่ีรอบ ไสหัวกลับไป\" นายเบมิ้ ชวดี วงตาเตม็ ไปดว้ ยความจนใจและเสยี ใจ ปดิ คอมพวิ เตอรล์ ง ช้าๆ ขณะจีร้ ั่งกำ� ลังจะหันตวั กลับไป อยๆู่ กร็ ู้สกึ วา่ ชายเสื้อดา้ นหลังถูกดึง เบาๆ