นิทานสอนใจ พระคุณแม่

พระคุณของแม่ รวมทั้งพระคุณของพ่อดว้ ย ในแง่มุตา่ งๆ นั้นมีอยู่มากมาย จนพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและโบราณจารย์ต่างๆ ถึงกับสรุปออกมาว่า พระคุณของพ่อแม่มีมากจนกระท่ังว่าถ้าจะ เอาแผ่นฟ้ามาแทนกระดาษ เอาน้าในมหาสมุทรมาแทนน้าหมึก เอาเขาพระสุเมรุท่ีถือว่าเป็นภูเขาที่ใหญ่ที่สุดมาแทนปากกา แล้ว บรรจงเขียนพรรณนา พระคุณของพ่อ พระคุณของแม่จนกระท่ัง ตวั อักษรเตม็ ผนื ฟ้า น้าทะเลหมดมหาสมุทร เขาพระสเุ มรุทั้งลูกก็ สึกราบเรียบไปหมดแม้กระนั้นก็ยังพรรณนาพระคุณของท่านไม่ จบเลย

ค้าอุปมา น้ีบางท่านอาจจะมีความรู้สึกว่า มากเกินไปหรือ เปลา่ ซึ่งจะว่ามากไปก็มสี ่วนถูกจะวา่ น้อยไปก็มีส่วนถูก เพราะข้ึนอยู่ กับว่าคนๆนั้นเป็นใคร เพราะอย่าว่าแต่แผ่นฟ้าท้ังผืนแค่กระดาษชิ้น เท่าฝ่ามือ ถ้าให้คนบ้าเขียนพรรณนาพระคุณแม่ เขาคงเขียนไม่ได้ หรอื ถา้ เขียนได้ก็คงเขยี นไมเ่ ตม็ กระดาษแผ่นน้ันเลย

พระคณุ แมน่ นั้ มีมากมายอยา่ งไร ๑. ทา่ นใหก้ า้ เนิดเรามา หลายคนอาจจะเถียงวา่ แล้วถ้า แมท่ า้ แทง้ เสียก่อนล่ะ ถา้ แมท่ า้ แท้งเสียก่อน กไ็ มไ่ ด้มาน่ังอยอู่ ยา่ ง นห้ี รอก ๒. ท่านให้รูปร่างทีเ่ ปน็ คนแก่เรา ภาษาพระใช้ค้าวา่ แมใ่ ห้โลกนแ้ี กเ่ รา ซ่งึ ฟังแลว้ เราอาจ จะไมค่ อ่ ยเข้าใจนัก เพราะ คา้ ว่า \"โลก\" ทเ่ี ราเข้าใจโดยทั่วไปนั้น หมายถงึ โลกท่ีเราอยู่ แต่ ว่าในความหมาย ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หรือในความหมาย ทางธรรม ไมใ่ ช่เพยี งแค่นั้น พระสารีบตุ รทา่ นเคยใหค้ ้าจา้ กดั ความเอาไวว้ า่ ส่ิงท่ยี งั ฉิบหายได้เรียกว่า โลก แลว้ ทา่ นกใ็ ห้ ความหมายของคา้ ว่า \"โลก\" เอาไว้โดยย่อมีอยู่ ๓ ประการ คือ ๑. โลก หมายถงึ สงั ขารโลก คือ รา่ งกายและจติ ใจ ของคนเรา สังขารโลกของใครกข็ องคนน้ัน ๒. โลก หมายถงึ สตั วโ์ ลก คือ ยกเวน้ ตวั เราแล้ว ส่ิงมชี วี ติ นอกนนั้ เป็นสัตว์โลกท้ังหมด ๓. โลก หมายถงึ โอกาสโลก คือ ช่องว่างให้สตั ว์ โลกได้อยู่อาศัย

เพราะฉะน้ัน แค่แม่ให้อาศัยท้องเกิด ให้มีรูปร่างที่เป็นคน แล้วก็มีคุณภาพขนาดนี้ พระคุณของท่านไม่ต้องพูดกัน ว่าจมากมาย ขนาดไหน แม้ว่าบางคนเม่ือคลอดออกมาแล้ว อาจจะไม่หล่ออาจจะ ไม่สวยหรืออาจจะพิกลพิการบางส่วนไปบ้างก็อย่าเพิ่งน้อยใจ อย่าไป ตัดพ้อต่อว่าใคร ถ้าจะโทษก็โทษตัวเองดีกว่าว่าเราสร้างความดีมาไม่ พอเราทา้ กรรมมาไมด่ ีเอง เราถงึ ไดเ้ ปน็ อยา่ งน้ีและไมต่ ้องพิกลพิการ

ยกตัวอย่าง แม้ตาจะบอดไปสักข้าง หรือขาจะเป๋ไปบ้าง ก็ก้มหน้ารับกรรม ท่ีเราเคยท้ามาเถอะ ได้เกิดเป็นคนก็ดีแล้ว เพราะถึงอย่างไรก็ยัง มีโอกาสสร้างความดี นี่ถ้าไปเกิดเป็นสุนัข ล่ะก็ สร้างความดี อย่างนี้ไม่ได้หรอก แต่ไม่ว่าจะมีสภาพอย่างไร เมื่อคลอดออกมาแล้ว แม่ก็เลี้ยงด้วยความเต็มอกเต็มใจ คอย ประคบประหงม มาอย่างดี ไม่ได้มีความรังเกียจเดียดฉันท์เลย เลย้ี งอยา่ งสุดฝีมือ เตม็ ก้าลงั ของทา่ นทีเดยี ว

พระคณุ แมใ่ นขอ้ ทใ่ี หโ้ ลกนแี้ กเ่ รา คอื ประการท่ี ๑ ท่านให้ร่างกายพร้อมด้วยจิตใจกับเรา ประการท่ี ๒ ทา่ นท้าหนา้ ทเี่ สมือนเปน็ ตัวแทนของสตั ว์ โลกทั้งโลกนน่ั แหละ คือ สอนใหเ้ รารู้จกั คน รวมทัง้ สตั วต์ ่างๆ ทอ่ี าศยั อย่ใู นโลกน้ี ไปตามล้าดับๆ ประการท่ี ๓ ทา่ นสอนใหเ้ ราร้จู กั กบั โอกาสโลก คอื แผน่ ดิน แผ่นฟ้า แผน่ น้า ทเี่ ราได้อย่อู าศยั

เพราะฉะนั้น พระคุณแม่เอาจริงๆ เข้าแล้ว มีต้ังแต่ให้ โอกาสเรามีชีวิตจนกระทั่งออกมาดูโลก ให้รูปร่างท่ีเป็นคน แล้วก็ หาพนื้ ทบ่ี นโลกอย่างพอเหมาะพอสม ให้เราได้อยู่อาศัยอย่างความสขุ ส่วนค้าว่า \"สังขารโลก\" คือ ร่างกายและจิตใจ หรือพูดง่ายๆว่า คือตัวเรา ถ้าพูดในเชิงธรรมะ ต้องบอกว่าตัวเรานี้ ไม่ว่าจะเป็น หญิง ไม่วา่ จะเป็นชาย จะสูงตา้่ ด้าขาว จะโง่หรือฉลาดก็ตาม ล้วน มีท่ีมา คือ กรรมดี กรรมชั่ว ที่สร้างข้ามภพข้ามชาติมาน่ันเอง แต่ ถ้าพอเหมาะพอดีแก่กรรมของเราแล้ว แม่ไม่ให้ยืมท้องเกิด ต้องไป อาศัยท้องของคนอื่นเกิด น่ียุ่งเลย เพราะของอาศัยจะให้ดีเท่าของ จริงนั้น เปน็ เร่อื งยาก ยง่ิ ไปอาศัยท้องแม่ท่ไี มไ่ ด้เปน็ คนล่ะก็ แย่เลย

เพราะฉะน้ัน ถ้าใครเคยคิดตัดพ้อต่อว่าคุณแม่ ไม่ว่าจะ ด้วยเร่ืองอะไร แม้สักนิดหนึ่งก็ตาม วันแม่แห่งชาติที่จะถึงนี้ รีบ ไปกราบขอโทษท่าน หรือไม่ต้องรอจนถึงวันแม่แห่งชาติก็ได้ คืน นี้ไปกราบ ขอโทษท่านเสียดีๆ ส่วนผู้ที่คุณแม่เสียชีวิตไปแล้ว ก็ กลับไปจุดธปู จุดเทียนไวใ้ ห้ดี แล้วคืนน้ีน่ังสมาธิส่งบุญกุศล ไปให้ ท่านเยอะๆ แลว้ รูปร่าง ทเ่ี ป็นมนุษย์ ทแ่ี มใ่ ห้มานี้ดีอยา่ งไร

ยกตัวอย่าง เสอื ช้าง จะแขง็ แรงแค่ไหนก็ตาม มนั ก็ได้แต่ แข็งแรงเทา่ น้นั จะเอาไปประกอบ คณุ งาม ความดอี ะไรก็ไม่ไดแ้ ค่ จะเอาอาหารไปฝากแม่ของมันสกั ม้ือก็ยากแล้ว แต่มนษุ ยท์ ้าได้และ ท้าได้ดเี สียด้วย

เพราะฉะน้ัน รูปร่างของคนเรานี้ ถ้าเปรียบเป็นโรงงาน ก็ เป็นโรงงานชนิดที่สามารถผลิตความดีได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด กว่าบรรดาโรงงานท้ังหลาย ร่างกายที่มีประสิทธิภาพอย่างน้ี เราได้ มาจากแม่ แม่ให้โรงงานน้ีแก่เรา ไม่ใชค่ นอื่นให้ และไม่ใช่เทวดา เสกมาให้ด้วย พูดอีกอย่างหนึ่งก็ คือ สังขารโลกของเรา มีคุณตรง ทีว่ ่าสามารถเอามา ประกอบคณุ งามความดไี ดส้ ารพดั

ยกตัวอย่าง ที่เราต้องมาเป็นกัลยาณมิตรให้กับเขา ต้องมา ต่อสู้ ตอ้ งมารณรงค์กันทุกวนั นี้ก็เน่ืองจากเห็นเขาก้าลังท้าลายสงั ขาร โลกของตัวเอง ด้วยการดื่มเหล้าบ้าง ด้วยการสูบบุหรี่บ้าง เราก็เลย ต้องมา เทเหล้าเผาบุหร่ีช่วยเขาอยู่น่ี ซึ่งถ้าไม่ได้คุณแม่ปูพ้ืนฐานมา ให้ตั้งแต่ต้น เราก็คงจะมอง ไม่ออกเหมือนกัน เมื่อเป็นอย่างนี้ ต้น ทางแห่งความดีท้ังหลายของเรา จึงเริ่มต้นมาจากแม่ท้ังน้ัน อย่านึก ว่า ตัวเองเก่งไป แค่ท่านจับโยนลงถังขยะ หรือไม่ยอมให้เกิดใน ท้องของท่านล่ะก็ ไม่ได้มาน่ังอยู่ตรงน้ีกันหรอก \"ลูกเอ๊ย แม่รักลูก มาก เอากะลาน้ีไปขอทานนะ ถ้าเป็นคนอื่นแม่ไม่ให้หรอก“ หรือว่า \"แม่รักลูกมาก แม่จึงสอนวิชาขโมยให้\" อย่างน้ีไม่ใช่แม่แก้วแล้ว ส่วนผู้ที่เป็นลูกก็เหมือนกัน นอกจากจะท้าตัวเป็นลูกท่ีดี เช่ือฟังและ ท้าตามท่ีคุณแม่ ได้อบรมสั่งสอนอย่างดีแล้ว ถ้าคุณแม่ของใครยังไม่ ท้าทาน ยังไม่รักษาศีล ยังไม่นั่งสมาธิ ก็ต้องพยายาม ท่ีจะท้าให้ ท่าน รักในการท้าทาน รักษาศีล และนั่งสมาธิ จนกระท่ังท่าน เข้าถึงพระธรรมกายในตัวได้ไม่อย่างนั้นก็ไม่ใช่ลูกแก้วอีกเหมือนกัน เพราะฉะนั้น ตา่ งคนต่างกลับไปดใู จของตวั เองก็แล้วกัน ว่า เปน็ แม่แก้ว หรอื ว่าเปน็ ลูกแก้ว กันหรอื ยงั