28- วิยดา โสภณ

ภาคผนวก ก แบบสมั ภาษณ์

แบบสมั ภาษณ์ ประกอบการศึกษาวจิ ยั เรอื่ ง “ปัจจัยที่มีผลตอ่ ความสาํ เร็จในการรณรงคก์ ารสวมหมวกนริ ภยั กรณศี กึ ษา : จังหวดั ภเู ก็ต” (สําหรับผูบ้ ริหาร เจ้าหน้าท่ี และภาคเี ครือข่าย) ส่วนท่ี 1 รายละเอยี ดผ้ใู ห้สัมภาษณ์ (ข้อมลู ทว่ั ไป)  ชาย 1. เพศ  หญงิ 2. ระดบั การศกึ ษา  ประถมศกึ ษา - มัธยมศกึ ษาปที ่ี 3  มัธยมศึกษาปที ่ี 6  อนุปริญญา  ปรญิ ญาตรี  สงู กว่าปริญญาตรี 3. ตําแหนง่ สว่ นท่ี 2 ความคดิ เห็นทมี่ ีตอ่ การรณรงค์การสวมหมวกนริ ภัย 1. ทา่ นมีความคดิ เห็นอยา่ งไรกับนโยบายการรณรงค์การสวมหมวกนิรภัย 100 เปอร์เซ็นต์ และท่านมีแนว ทางการขบั เคลอ่ื นนโยบายนอ้ี ยา่ งไร 2. ทา่ นมีส่วนร่วมในการดําเนินการรณรงคส์ ง่ เสริมการสวมหมวกนริ ภยั ในจังหวดั ภูเก็ต หรือไม่ อยา่ งไร 3. จากการศึกษาขอ้ มลู ผลการสํารวจอัตราการสวมหมวกนิรภัยของผู้ใช้รถจักรยานยนต์ของจังหวัดภูเก็ต พบว่า มี จํานวนผู้ใช้รถจักรยานยนต์สวมหมวกนิรภัยเพ่ิมขึ้นจากปีที่ผ่านมา อยากทราบว่าท่านใช้กลยุทธ์อะไรในการ ดําเนินการ

4. ท่านคิดว่าปัจจัยอะไรที่ทําให้อัตราการสวมหมวกนิรภัยของผู้ใช้รถจักรยานยนต์ของจังหวัดภูเก็ตมี จาํ นวนเพม่ิ ข้นึ 5. ท่านมีปัญหาอุปสรรค หรือข้อเสนอแนะในการบริหารจัดการในภารกิจการป้องกันและบรรเทา สาธารณภัยหรอื ไม่ อย่างไร ………………………………………………..

ภาคผนวก ข แบบสอบถาม

แบบสอบถาม ประกอบการศึกษาวิจัยเร่อื ง “ปจั จัยทีม่ ีผลต่อความสาํ เรจ็ ในการรณรงค์การสวมหมวกนริ ภัย กรณีศึกษา : จังหวัดภูเกต็ ” ส่วนท่ี 1 รายละเอียดกรอกแบบสอบถาม (ข้อมลู ท่ัวไป) 1. เพศ  หญงิ  ชาย 2. อายุ  >15 ปี  15 – 20 ปี  21 - 30 ปี  31 – 40 ปี  41 – 50 ปี  <50 ปขี ึ้นไป 3. ระดบั การศกึ ษา  ประถมศกึ ษา - มธั ยมศกึ ษาปที ี่ 3  มัธยมศึกษาปีท่ี 6  อนุปริญญา  ปริญญาตรี  สูงกว่าปริญญาตรี 4. อาชีพหลัก  นักเรยี น/นักศึกษา  ธรุ กจิ ส่วนตวั  รับจา้ ง  เอกชน/รัฐวสิ าหกจิ /ราชการ  คา้ ขาย  อ่ืนๆ 5. สถานภาพ  โสด  สมรส  หม้าย  อนื่ ๆ ส่วนที่ 2 : ความคิดเห็นของประชาชนผู้ใช้รถจักรยานยนต์ต่อการรณรงค์การสวมหมวก นริ ภยั ในจงั หวัดภูเกต็ ใหท้ าํ เครอ่ื งหมาย  ในชอ่ งที่ตรงกบั ความคิดเหน็ ของท่าน รายการ ใช่ ไมใ่ ช่ ท่านคดิ วา่ การขับขรี่ ถจักรยานยนตม์ คี วามจําเปน็ ต้องสวมหมวกนริ ภยั การขับขีร่ ถจกั รยานยนต์โดยสวมหมวกนิรภยั เปน็ การสรา้ งวนิ ัยแกต่ นเองในการใชร้ ถใช้ ถนนท่ดี ี ท่านรู้สกึ ว่าการขับขรี่ ถจกั ยานยนต์โดยสวมหมวกนิรภัยเป็นความเท่หแ์ ละสร้างแรงดงึ ดูด ใจทีด่ แี กผ่ ้พู บเหน็ ทา่ นทราบว่ารัฐบาลมนี โยบายรณรงค์สง่ เสรมิ การสวมหมวกนิรภยั 100 เปอร์เซ็นต์

รายการ ใช่ ไม่ใช่ ทา่ นเห็นด้วยกบั นโยบายการรณรงค์สง่ เสรมิ การสวมหมวกนริ ภยั ทา่ นไดร้ ับขา่ วสารเก่ยี วกบั นโยบายการณรงคส์ ่งเสรมิ การสวมหมวกนิรภยั จงั หวัดภเู กต็ มีการรณรงค์การสวมหมวกนริ ภัย 100 เปอร์เซ็นต์อยา่ งตอ่ เนอื่ ง ทา่ นทราบวา่ มกี ฎหมายบังคบั ใช้หมวกนิรภัย ท่านเห็นวา่ การสวมหมวกนิรภยั เมือ่ ขบั ขรี่ ถจักรยานยนตเ์ ป็นการป้องกันอันตรายจาก อบุ ตั ิเหตทุ างถนน ทา่ นปฏิบตั ิตามกฎขอ้ บังคับของโรงเรียนหรอื หนว่ ยงานหรอื ชุมชนท่ใี หส้ วมหมวกนริ ภัย ขณะใช้รถจักรยานยนต์ ทา่ นคิดวา่ การท่ีเจ้าหนา้ ที่กวดขนั จับกุมผ้ไู มส่ วมหมวกนิรภยั บอ่ ยครัง้ ทําใหท้ า่ นสวมหมวก นริ ภัยมากข้นึ การที่ทางราชการออกมาตรการสง่ เสริมการสวมหมวกนริ ภัย 100 เปอร์เซน็ ต์ทําใหท้ ่าน สวมหมวกมากขน้ึ ในชมุ ชน หรือหน่วยงาน หรอื โรงเรยี นของทา่ นมีการกวดขนั การสวมหมวกนริ ภัย ทา่ นได้เข้ารว่ มการฝกึ อบรม ใหค้ วามรเู้ กยี่ วกบั การสวมหมวกนริ ภยั ในชุมชน หรือ หน่วยงาน หรอื โรงเรยี นของทา่ นมกี ารรณรงคเ์ กี่ยวกบั การสวมหมวกนริ ภยั ในชมุ ชนหรือหน่วยงานหรอื โรงเรียนของทา่ นมีการรณรงคเ์ กย่ี วกับสง่ เสรมิ การสวมหมวก นิรภัย ท่านยอมรบั แนวทางท่ที างราชการกวดขันและจบั กุมผ้ไู มส่ วมหมวกนิรภัยในขณะขบั ขี่ รถจกั รยานยนต์ ทา่ นคิดวา่ วา่ ในการกวดขนั จับกมุ ผไู้ มส่ วมหมวกนริ ภยั ขณะขบั ขร่ี ถจกั รยานยนต์ เจา้ หนา้ ทมี่ บี ทลงโทษทสี่ มเหตุสมผล ท่านได้เขา้ ร่วมกจิ กรรมการรณรงคก์ ารสวมหมวกนริ ภัย เช่น รว่ มพิธปี ลอ่ ยขบวนรณรงค์ การสวมหมวกนิรภัยรอบเมอื ง ฯลฯ ในการกวดขนั จับกุมผไู้ มส่ วมหมวกนริ ภยั ขณะขบั ขีร่ ถจักรยานยนต์ เจ้าหนา้ ทีไ่ ด้ ปฏิบตั ิงานอยา่ งเสมอภาค ท่านพอใจในภาพรวมของการรณรงค์ส่งเสรมิ การสวมหมวกนริ ภัย 100 เปอรเ์ ซน็ ต์ ขอขอบคุณทใี่ ห้ความรว่ มมอื นกั ศกึ ษาหลกั สตู รนักบริหารงานปอ้ งกันและ บรรเทาสาธารณภัย (นบ.ปภ.) รุ่นที่ 10 วิทยาลยั ปอ้ งกันและบรรเทาสาธารณภยั กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย

ภาคผนวก ค แบบเสนอหวั ขอ้ การจดั ทาํ เอกสารวจิ ยั ส่วนบคุ คล

แบบการเสนอโครงรา่ งการศกึ ษาวจิ ยั สว่ นบคุ คล (Proposal) หลักสตู ร นักบริหารงานปอ้ งกันและบรรเทาสาธารณภยั (นบ.ปภ.) รนุ่ ที่ 10 1. ช่อื ผ้จู ดั ทาํ นางสาววยิ ดา โสภณ เลขที่ 28 2. ช่อื เรื่อง ปจั จยั ทม่ี ีผลต่อความสาํ เร็จในการรณรงค์การสวมหมวกนริ ภยั กรณีศกึ ษา : จังหวัดภูเกต็ 3. ความเปน็ มาของเรอ่ื งและสถานการณ์ปจั จบุ ัน ปัญหาอุบัติเหตุทางถนนเป็นปัญหาสําคัญที่ทุกประเทศกําลังเผชิญอยู่ และแนวโน้มมี ผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บสูงข้ึน โดยองค์การอนามัยโลกระบุว่าทุกปีมีผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนน ประมาณ 1.3 ลา้ นคน มีผู้บาดเจ็บหรือพิการประมาณ 50 ล้านคน อุบัติเหตุทางถนนเป็นสาเหตุการตายอันดับแรกในกลุ่มอายุ ระหว่าง 15-29 ปี และเป็นสาเหตุการตายอันดับสองในกลุ่มเด็กอายุระหว่าง 5-14 ปี นอกเหนือจากน้ัน มากกว่าร้อยละ 50 ของผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนนเป็นกลุ่มคนเดินเท้า ผู้ใช้รถจักรยาน และผู้ขับขี่ รถจักรยานยนต์ หากไมม่ ีการวางแผนป้องกนั แก้ไขปญั หาดังกล่าว อัตราการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนน ในประเทศท่ียากจนถึงปานกลางจะสูงข้ึนเป็นสองเท่าในปี ค.ศ. 2020 และอุบัติเหตุทางถนนเป็นสาเหตุ ของการเสียชีวิตอันดับหกของประชาชน จึงได้มีการเรียกร้องให้ทุกประเทศให้ความสําคัญกับเร่ืองความ ปลอดภยั ทางถนน โดยองค์การสหประชาชาติได้เรียกร้องให้ประเทศสมาชิกดําเนินการตามกรอบปฏิญญา มอสโก ซึ่งกําหนดให้ ค.ศ. 2011-2020 (พ.ศ. 2554-2563) เป็นทศวรรษแห่งการปฏิบัติการเพ่ือความ ปลอดภัยทางถนน เพื่อให้แต่ละประเทศกําหนดทิศทาง แผนงาน มาตรการในการแก้ไขปัญหาอุบัติเหตุ ทางถนน โดยมีเป้าหมายลดอัตราการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนนของท้ังโลกถึงร้อยละ 50 ในปี ค.ศ. 2020 (พ.ศ. 2563) จากปัญหาดงั กลา่ วข้างตน้ คณะรัฐมนตรเี ม่อื วันที่ 29 มิถุนายน 2553 จึงได้ใหค้ วามสําคัญกับ แนวทางการดําเนินการตามกรอบปฏิญญามอสโก โดยกําหนดให้ปี พ.ศ. 2554-2563 เป็นทศวรรษแห่ง ความปลอดภัยทางถนน โดยให้ศูนย์อํานวยการความปลอดภัยทางถนนจัดทําแผนปฏิบัติการทศวรรษแห่ง ความปลอดภัยทางถนน พ.ศ. 2554-2563 (Decade of Action for Road Safety) ซึ่งการดําเนินการ ด้านความปลอดภัยทางถนนของประเทศไทยให้บรรลุเป้าหมายตามกรอบปฏิญญามอสโก กล่าวคือ ลด อัตราการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนนตํ่ากว่า 10 คนต่อประชากรหน่ึงแสนคนในปี พ.ศ. 2563 และมี กรอบแนวทางการดาํ เนินงานภายใต้กรอบทศวรรษความปลอดภยั ทางถนนโลก ดงั นี้

1. การพัฒนาความสามารถในการบริหารจัดการ (Building management capacity) 2. การดําเนนิ การในการออกแบบถนนและการจดั การโครงข่ายถนนที่รองรับผู้ใช้ถนน ทกุ กลมุ่ (Influence road design and network management) 3. การดําเนินการเพ่ือให้ได้มาตรฐานความปลอดภัยของรถ (Influence vehicle safety design 4. การดําเนินการเพ่ือให้มีผลต่อพฤติกรรมของผู้ใช้ถนนทุกกลุ่ม (Influence road user Behavior) 5. การปรบั ปรงุ การดูแลรกั ษาผบู้ าดเจบ็ จากอุบัติเหตุ (Improve post crash care) โดยประเทศไทย กําหนดแนวทางในการทาํ งานไว้ 8 ประการ คอื 1. ส่งเสริมการสวมหมวกนิรภัย 2. ลดพฤติกรรมเส่ียงจากการบรโิ ภคเครอ่ื งดืม่ แอลกอฮอลแ์ ล้วขบั ข่ยี านพาหนะ 3. แกไ้ ขปัญหาจุดเสี่ยง จุดอันตราย 4. ปรบั พฤติกรรมของผ้ขู บั ขยี่ านพาหนะให้ใชค้ วามเร็วตามทกี่ ฎหมายกาํ หนด 5. ยกระดับมาตรฐานยานพาหนะให้ปลอดภัยโดยเฉพาะมาตรฐานของ รถจักรยานยนต์ รถกระบะรถโดยสารสาธารณะ และรถบรรทุก 6. พัฒนาสมรรถนะของผใู้ ชร้ ถใช้ถนนใหม้ ีความปลอดภัย 7. พัฒนาระบบการแพทย์ฉุกเฉิน การรักษาและฟื้นฟูผู้บาดเจ็บได้อย่างท่ัวถึงและ รวดเรว็ 8. พัฒนาระบบการบริหารจัดการความปลอดภัยทางถนนของประเทศให้มีความ เขม้ แข็ง จากสถติ ิขอ้ มลู การเกดิ อบุ ตั เิ หตุในประเทศไทย พบวา่ การบาดเจ็บและเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ ทางถนน ที่เกิดขึ้นเกิดจากลุ่มผู้ขับข่ีรถจักรยานยนต์ ซ่ึงผู้ท่ีเข้ารับการรักษาท่ีโรงพยาบาลรวมถึงผู้ท่ี เสียชีวิตจากการประสบอุบัติเหตุทางถนนส่วนใหญ่เป็นกลุ่มผู้ขับข่ีรถจักรยานยนต์ และส่วนใหญ่ไม่สวม หมวกนิรภัยในการขับข่ีหรือซ้อนท้าย รัฐบาลจึงมีนโยบายเร่งด่วนให้ดําเนินการส่งเสริมการสวมหมวก นิรภัย โดยมีเปา้ หมายใหผ้ ู้ขบั ข่ีและผู้ซ้อนท้ายรถจักรยานยนตท์ ุกคนต้องสวมหมวกนิรภัย 100 เปอรเ์ ซ็นต์ 4. เหตุผลและความจาํ เป็นในการศึกษาและคาํ ถามในการวจิ ยั จังหวัดภูเก็ตเป็นจังหวัดหนึ่งท่ีมีการใช้รถจักยานยนต์เป็นพาหนะในการคมนาคมขนส่งเป็น จํานวนมาก และมีแนวโน้มเพิ่มจํานวนมากข้ึนทุกปี จากข้อมูลข้อมูลของสํานักงานขนส่งจังหวัดภูเก็ต พบวา่ รถจดทะเบียนสะสมในปี 2555 มีจาํ นวน 265,596 คัน จากผลการสํารวจอัตราการสวมหมวกนิรภัยของผู้ใช้รถจักยานยนต์ของจังหวัดภูเก็ต พบว่า มีอัตราการสวมหมวกนิรภัยของผู้ขับขี่และผู้ซ้อนท้าย เพิ่มข้ึนร้อยละ 59 (มูลนิธิไทยโรดส์, 2555) ซ่ึงสูง เปน็ อนั ดบั 2 ของประเทศไทยรองจากกรงุ เทพมหานคร ผู้วิจัยจึงมีความสนใจท่ีจะศึกษา วิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อความสําเร็จในการรณรงค์การสวม หมวกนิรภัยของจังหวัดภูเก็ต เพื่อเป็นแนวทางในการรณรงค์การสวมหมวกนิรภัยให้ประสบความสําเร็จ และมปี ระสิทธิผลทีย่ ่ังยืนตอ่ ไป

5. วัตถุประสงคข์ องการศกึ ษา 5.1 เพือ่ ศึกษาแนวทางการรณรงค์การสวมหมวกนิรภัยของจงั หวัดภูเก็ต 5.2 เพ่ือศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความสําเร็จในการรณรงค์การสวมหมวกนิรภัยของจังหวัด ภเู กต็ 6. วธิ ีการและขอบเขตของการศกึ ษา 6.1 วิธกี ารศึกษา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยมีข้อมูลเชิงปริมาณประกอบสนับสนุนผลการวิจัย โดย การศึกษาแนวทางดําเนินการรณรงค์การสวมหมวกนิรภัยของจังหวัดภูเก็ต เพื่อวิเคราะห์หาปัจจัยท่ีมีผล ต่อความสําเร็จในการรณรงค์การสวมหมวกนิรภัยของจังหวัดภูเก็ต ด้วยการศึกษาข้อมูลจากการ สัมภาษณ์ ผู้บริหาร เจ้าหน้าที่และภาคีเครือข่ายที่เกี่ยวข้องกับภารกิจงานป้องกันและแก้ไขอุบัติเหตุทาง ถนนจังหวัดภูเก็ต และการตอบแบบสอบถามของประชาชนผขู้ บั ขีร่ ถจักรยานยนต์ในพืน้ ที่จงั หวัดภเู กต็ 6.2 ขอบเขตการศกึ ษา 1) ประชากรท่ีใช้ในการศึกษาครั้งน้ี ได้แก่ ผู้บริหาร เจ้าหน้าที่และภาคีเครือข่ายที่ เกยี่ วข้องกบั ภารกจิ งานปอ้ งกนั และแกไ้ ขอุบตั ิเหตทุ างถนนจังหวดั ภูเกต็ 2) กลมุ่ ตวั อย่าง : สามารถแบ่งกล่มุ ตัวอย่างตามเครือ่ งมอื ท่ีไดม้ าซ่ึงขอ้ มูล ดงั น้ี 2.1) แบบสัมภาษณ์ : ใช้แบบสัมภาษณ์ในการสัมภาษณ์ผู้บริหาร เจ้าหน้าท่ีและ ภาคีเครือข่ายที่เก่ียวข้องกับภารกิจงานป้องกันและแก้ไขอุบัติเหตุทางถนนจังหวัดภูเก็ต ได้แก่ ผู้บริหาร/ เจ้าหน้าที่สํานักงานสาธารณสุขจังหวัดภูเก็ต ผู้บริหาร /เจ้าหน้าที่สํานักงานขนส่งจังหวัดภูเก็ต ผู้บริหาร/ เจ้าหน้าท่ีสํานักงานประชาสัมพันธ์จังหวัดภูเก็ต ผู้บริหาร/เจ้าหน้าท่ีสถานีตํารวจภูธรจังหวัดภูเก็ต ผู้บริหาร/เจ้าหน้าท่ีสํานักงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยจังหวัดภูเก็ต ประธานศูนย์อาสาสมัคร ป้องกันภัยฝ่ายพลเรือนจังหวัดภูเก็ต รวมจํานวน 10 คน ซึ่งการสัมภาษณ์จะเป็นแบบก่ึงโครงสร้าง คือ แบบสมั ภาษณจ์ ะมีท้ังท่ีตั้งคําถามไว้แล้ว และส่วนท่ีไม่ได้ต้ังคําถามไว้ เพ่ือให้การสัมภาษณ์มีอิสระในการ ถามเจาะลกึ ยิง่ ขึ้น สามารถคน้ หาคาํ ตอบตามท่ตี อ้ งการ 2.2) แบบสอบถาม : ใช้แบบสอบถามกับประชาชนผู้ขับข่ีและผู้ซ้อนท้าย รถจกั รยานยนต์ในพืน้ ที่จงั หวัดภเู ก็ต โดยใหก้ รอกแบบสอบถามด้วยตนเอง จํานวน 100 คน 6.3 กรอบแนวคดิ ในการศกึ ษา นโยบายรัฐบาล ความสาํ เร็จในการรณรงค ์ การประชาสัมพันธ์ การสวมหมวกนริ ภยั จงั หวดั ภเู กต็ การใหค้ วามรู้ การบงั คบั ใชก้ ฎหมาย การมสี ว่ นรว่ ม

7. ทฤษฎี แนวความคดิ ระเบยี บกฎหมายท่ีใชใ้ นการศึกษา 7.1 นโยบายรัฐบาลเก่ยี วกบั ความปลอดภัยทางถนน 7.2 แผนท่นี ําทางเชงิ กลยุทธท์ ศวรรษแห่งความปลอดภัยทางถนน พ.ศ. 2554-2563 7.3 ทฤษฎแี รงจูงใจ (Motivation) 7.4 ทฤษฎเี ก่ียวกับการจดั การ 7.5 แนวคิด ทฤษฎเี ก่ียวกับความรว่ มมือและการมีส่วนร่วม 8. ผลทค่ี าดว่าจะได้รบั 5.1 ทราบแนวทางการรณรงค์การสวมหมวกนิรภัยของจังหวดั ภเู ก็ต 5.2 ทราบปจั จัยที่มีผลตอ่ ความสําเรจ็ ในการรณรงค์การสวมหมวกนิรภยั ของจงั หวดั ภูเกต็ 5.3 ผลงานวิจัยท่ีได้นําเสนอผู้บริหารเพื่อใช้ประกอบการตัดสินใจในการรณรงค์การสวม หมวกนิรภัยต่อไป ความเหน็ ของอาจารยท์ ป่ี รกึ ษา ลงช่อื วยิ ดา โสภณ ( นางสาววยิ ดา โสภณ ) …………………....….………………. ลงชอื่ ……………………………………………………… นักศึกษา นบ.ปภ. รุ่นที่ 10 () อาจารย์ที่ปรึกษานักศึกษา นบ.ปภ. รุ่นท่ี 10  อนุมตั ิ

ภาคผนวก ง ประวตั ิผเู้ ขียน

ประวตั ผิ เู้ ขียน ช่ือ - สกุล นางสาววยิ ดา โสภณ ตําแหน่ง นกั วิเคราะหน์ โยบายและแผนชํานาญการ วนั เดอื น ปี เกิด 16 มถิ นุ ายน 2519 สถานทเี่ กิด จงั หวดั สรุ าษฎรธ์ านี วุฒกิ ารศึกษา รัฐศาสตร์มหาบัณฑติ มหาวิทยาลยั รามคําแหง ประวตั ิการทาํ งาน - เริ่มรบั ราชการคร้ังแรก ปี พ.ศ. 2548 สงั กดั สาํ นกั งาน ปภ.จงั หวัด ภูเก็ต - สํานกั บรู ณาการความปลอดภยั และอบุ ัติภยั ทางถนน - ปัจจบุ นั ปฏบิ ตั งิ านสํานกั นโยบายป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย ประวตั กิ ารฝกึ อบรม - หลกั สตู รเจ้าหน้าทป่ี ้องกันและบรรเทาสาธารณภยั - หลกั สตู รเจา้ หนา้ ที่บรหิ ารงานปอ้ งกนั และบรรเทาสาธารณภัย - หลักสตู รระบบการบญั ชาการเหตกุ ารณ์