พุทธศาสนสุภาษิต

สุสฺสูส ลภเต ปญฺญ คาอ่าน สุดสูสงั ละภะเต ปัญญงั ผตู้ ้งั ใจศึกษา ยอ่ มไดป้ ัญญา การศึกษาเป็นเสมือนกญุ แจสาคญั ของชีวติ มีคาเปรียบเทียบไวว้ า่ นกไร้ขน คนไร้ การศึกษา หาความเจริญไดน้ อ้ ย จะทาอะไรกล็ าบาก ติดๆ ขดั ๆ จะทาการ ทางานอะไรๆ ก็ ไม่มีความมน่ั ใจ มีความลาบากในการเป็นอยู่

ปญฺญา โลกสฺมิ ปชฺโชโต อ่านวา่ ปัน-ยา, โล-กดั -สะ-มิ, ปัด-โช-โต ปัญญาเป็นแสงสวา่ งในโลก โลกของเรามีความเจริญกา้ วหนา้ ในดา้ นต่างๆ เน่ืองจากคนเราไดใ้ ชค้ วามรู้ความสามารถในการ ประดิษฐค์ ิดคน้ สิ่งต่างๆจนเกิดเป็นอารยธรรมสั่งสมสืบทอดตอ่ ๆกนั มา การที่โลกของเราเจริญได้ เนื่องมาจาก ปัญญา หรือความฉลาดรอบรู้ของคนเรา ท่ีช่วยกนั สร้างสรรคส์ ่ิงต่างๆ ใชป้ ัญญาคิดสร้างสรรคค์ วามเจริญ ทางดา้ นวตั ถุหรือเทคโนโลยตี ่างๆข้ึนมา

ปุตฺเต วิชฺชาสุ ฐาปย อ่านวา่ ปุตเต วชิ ชาสุ ฐาปะยะ บิดามารดา พึงใหบ้ ุตรเรียนศิลปวทิ ยา พอ่ แม่ทุกคนจะใหล้ ูกไดเ้ รียนรู้และศึกษาเพอื่ ใหล้ ูกๆไดพ้ ฒั นาตนเองไดเ้ รียนรู้ดว้ ย ตวั เองเพราะในการใชช้ ีวิตในแต่ละวนั กต็ อ้ งใชว้ ชิ าความรู้ที่ไดศ้ ึกษามา

โยคา เว ชายเต ภูริ อ่านวา่ โย-คา, เว, ชา-ยะ-เต, พ-ู ริ ปัญญา ยอ่ มเกิดข้ึน เพราะการฝึกฝน ปัญญาจะเกิดข้ึนเราตอ้ งฝึ กฝนพฒั นาตนเองใหเ้ ก่งข้ึนมีความสามารถมากข้ึนพฒั นา ตนเองไปในทางที่ดีแต่ถา้ เราไม่ฝึ กฝนไม่ลองทาเรากจ็ ะไม่เกิดปัญญา

ปญฺญา นราน รตน อ่านวา่ ปัน-ยา, นะ-รา-นงั , ระ-ตะ-นงั ปัญญาเปรียบเสมือน เคร่ืองประดบั แห่งตน การที่มีปัญญากเ็ ปรียบเสมือนวา่ เราการที่เรามีเคร่ืองประดบั ติดตวั แต่เป็น เคร่ืองประดบั ที่ติดตวั เราไม่มีวนั หายหรือเสื่อมสูญและเป็นเคร่ืองประดบั ท่ีมีประโยชน์กวา่ เครื่องประดบั อ่ืนๆในโลก

อวทิ ฺทสู มารวสานุวตฺติโน อา่ นวา่ อะวติ ทะสู มาระวะสานุ วตั ติโน คนโง่ มกั ตกอยใู่ นอานาจ แห่งมาร คนโง่จะไม่ยอมรับวา่ ตนเองโง่ คนโง่จะคิดวา่ ตนเองน้นั ฉลาดกวา่ คนอื่นๆและเก่งกวา่ คน อื่นๆแต่แทจ้ ริงแลว้ ตนเองน้นั ไม่ไดเ้ ก่งกวา่ คนอ่ืนๆเลยคนโง่จะไม่ฟังคาที่คนอื่นพูดจะฟังแต่ความคิด ของตวั เองเพราะคิดวา่ ความคิดของตนเองน้นั ถูกเสมอ

จดั ทาโดย ด.ญ.พีชญาภา เฉลยศาสตร์ เลขท่ี 30 ด.ญ.เมธาวยี ์ จานงคย์ ทุ ธ์ เลขท่ี 31 ด.ญ.สุทธิกานต์ อ่วมสุขโข เลขที่ 35 ช้นั มธั ยมศึกษาปี ท่ี 3/2