ไพล

ไพล ชอื่ สามัญ Phlai, Cassumunar ginger ช่อื วทิ ยาศาสตร์ Zingiber montanum ต้นไพล เป็นไม้ลม้ ลกุ มเี หง้าอยใู่ ต้ดนิ เปลอื กมสี นี า้ ตาลแกมเหลือง เนอื้ ดา้ นใน มีสเี หลืองถึงสีเหลอื งแกมเขยี ว แทงหน่อหรือลา้ ต้นเทียมขึน้ เป็นกอ โดยจะประกอบ ไปด้วยกาบหรือโคนใบห้มุ ซ้อนกนั อยู่ เหง้าไพลสดฉ้านา้ มรี สฝาด ร้อนซ่า มกี ลิน เฉพาะ ส่วนเหงา้ ไพลแก่สดและแหง้ จะมรี สเผ็ดเลก็ น้อย ขยายพนั ธุด์ ้วยวิธกี ารใช้ เมลด็ แงง่ หรือเหงา้ สรรพคณุ ของไพล 1. ดอกไพล สรรพคุณช่วยขบั โลหิตและกระจายเลอื ดเสีย (ดอก) 2. ช่วยแก้ธาตพุ กิ าร (ตน้ ไพล) 3. สรรพคณุ สมนุ ไพรไพล ใบชว่ ยแก้ไข้ (ใบ) 4. ช่วยแก้อาเจียน อาการอาเจียนเปน็ โลหิต (หวั ไพล) 5. ชว่ ยแกอ้ าการปวดฟนั (หัวไพล) 6. ไพลกับสรรพคุณทางยา เหงา้ ชว่ ยขับโลหติ (เหง้า) 7. ช่วยแกเ้ ลอื ดก้าเดาไหลออกทางจมูก (ราก) 8. ชว่ ยรกั ษาโรคทีบงั เกิดแต่โลหิตออกทางปากและจมกู (เหงา้ ) 9. เหง้าไพล ใช้เป็นยารักษาหอบหืด (เหง้าแหง้ ) 10.ชว่ ยแกอ้ าการทอ้ งอืดท้องเฟอ้ แก้ท้องขน้ึ ทอ้ งเดนิ ช่วยขับลมในล้าไส้(เหงา้ แห้ง)