โครงการจติ ใส ใจสบาย สาระธรรมบรรยาย โดย พระมหาวฒุ ชิ ยั (ว.วชริ เมธ)ี เรยี บเรยี งโดย กองบรรณาธกิ าร เรอ่ื ง “ใหส ขุ แกท า น สขุ นนั้ ถงึ ตวั ” วนั อาทติ ยท ่ี ๓๑ ตลุ าคม พ.ศ. ๒๕๕๓ ณ อาคารธรรมนเิ วศ ยุวพุทธิกสมาคมแหงประเทศไทยฯ (ถอดเทป คณุ พรรณระวี ศริ ภิ ทั ร ตรวจสอบและยอ สรปุ โดย กวี บญุ ดสี กลุ โชค) ขอความนอบนอมมีตอคุณพระศรีรัตนตรัย ขอเจริญพร เพราะไปอยูกับคนที่ถูกตอง ชีวิตของทานน้ันมีคุณคาเหลือเกิน สาธุชนทุกทานที่มาพรอมกันในโอกาสครบรอบ ๖๐ ป ของ อาตมาอยากจะรวู า ทำไมนะ พระเวยี ดนามรปู หนงึ่ จงึ สอนธรรมะ ยวุ พทุ ธกิ สมาคมแหง ประเทศไทย แลว คนทง้ั โลกยอมรบั ทา นใชอ ะไรเปน เครอ่ื งมอื พอทา นเดนิ ออก มาจากกฏุ เิ ราจะสมั ผสั ถงึ ความสงบในทว งทลี ลี าทเี่ ดนิ คน ๗๐๐ – เมื่อวานทานติช นัท ฮันห จากหมูบานพลัมเดินทางมา ๘๐๐ ทกุ คนเงยี บ เพราะความสงบจากตวั ทา นมนั แผพ ลงั ไปจนคนท่ี เมอื งไทยเพอ่ื ทจ่ี ะสรา งวดั ปท แ่ี ลว อาตมาไดไ ปปฏบิ ตั ธิ รรมเจรญิ สติ อยเู บอื้ งหนา ไมอ าจทจ่ี ะทำอะไรเปน การรบกวนคนอน่ื เวลาทา นเดนิ กบั ทา นมคี วามสขุ มาก พอทา นมาเมอื งไทยเรากไ็ ปถวายปรนนบิ ตั ิ ไปบนผืนหญาเขียวขจีเราก็รูสึกวา พลังของสติมันก็แผคลุมลงไป พดั วคี รบู าอาจารย อาตมานงั่ ดทู า น ทา น ๘๕ ปแ ลว แตท ำไมทา น บนผนื หญา เวลาทา นเทศน เวลาทา นสอน เวลาทา นลบกระดาน ยงั ดผู อ งใส ลกุ เอง นงั่ เอง ทา นไมต อ งไปฉดี โบทอ็ กซท ไ่ี หน รศั มี เราดทู กุ สงิ่ ทกุ อยา ง เรารเู ลยวา นค่ี อื การอบรมจากการเจรญิ สตมิ า แหง ธรรมนนั้ เปลง ประกายชดั เจนมาก อาตมาพบทา นเมอ่ื ปท แ่ี ลว ท้ังชีวิต แลวเราก็ตั้งขอสังเกตวาทานก็ใชชีวิตแสนจะธรรมดาแต พอไปถงึ ปบ ทา นตอ นรบั ดมี าก วนั นน้ั ทา นไมฉ นั ขา วทา นยกสำรบั กบั ทำไมมเี สนห เ หลอื เกนิ ฝรงั่ แตล ะคนๆทม่ี านนั่ ไมใ ชฝ รงั่ กระจอกนะ ขา วทที่ า นควรจะฉนั มาถวายอาตมา ซงึ่ เปน พระเดก็ ๆจากเมอื งไทย เปน ฝรงั่ ทม่ี กี ารศกึ ษาดที งั้ นน้ั วนั หนงึ่ เขาอา นพบคอรส การภาวนา อาตมากแ็ หมๆทา นไมฉ นั ใหเ ราฉนั ถา เราฉนั แลว ทา นจะมองวา เรา ของทา นตชิ นทั ฮนั ห จงึ เดนิ ทางมาเจรญิ สติ เมอ่ื ไปอยกู บั ทา นแลว ตะกละหรอื เปลา มนั เปน ปรศิ นาธรรมของเซน็ หรอื เปลา แตถ า เรา กเ็ ปลยี่ น เพราะวา ทา นสอนใหเ ราเจรญิ สติ รบั เซน็ จากทา นวนั นอี้ ดนะ ทา นไมฉ นั ทา นจะสอนเรอื่ งความวา งไหม แตเราวางจากสุวรรณภูมิถึงสนามบินชารลสเดอโกลฝรั่งเศส พอใครมสี ติ คนๆนน้ั จะคน พบตาน้ำแหง ความสขุ อยใู น ๑๓-๑๔ ชวั่ โมง ถา เราไปวา งกบั ทา นดว ยวนั นม้ี สี ทิ ธเ์ิ ปน ลมนะ กเ็ ลย น้ี เราทุกคนมีตาน้ำแหงความสุขในตัว แตเราไมคอยรูหรอก ทำเปน อา นปรศิ นาธรรมทา นไมอ อก ฉนั หมดเกลย้ี งเลย เพราะวา เราไมร เู ราจงึ ไปฝากความสขุ ไวก บั ยศ อยากมยี ศ ทรพั ย อำนาจ ชอื่ เสยี ง กามารมณ อยากมที กุ อยา งเลยนะ แลว เรากไ็ ด พอฉนั เสรจ็ กไ็ ปกราบทา น ทา นเรยี กอาตมาไปกอด คำถาม ใชเ วลาของเราทงั้ ชวี ติ เพอ่ื แสวงหาสงิ่ นี้ เพราะคดิ วา พอมแี ลว มนั ในหวั ใจทเี่ ตรยี มเอาไวจ ะถามนะ หายเกลย้ี งเลย พอไปอยเู บอื้ งหนา กจ็ ะใหผ ลติ ผลเปน ความสขุ หารไู ม มยี ศไมใ ชจ ะสขุ นะ ถา มยี ศแลว ครบู าอาจารยก เิ ลสมนั สงบ ตอนจะไปหาครบู าอาจารย กเิ ลสมนั ฟงุ คนไมเ ห็นคุณมียศคณุ ก็ทกุ ขอยนู ะ เตรยี มนนู เตรยี มนี่ พอไปถงึ หนา ทา น แคจ ะงดั คำพดู ออกมาจากปาก ยงั ทำไมไ ดเ ลย ถา ไมป ระหวน่ั พรน่ั พรงึ กเ็ พราะเดชะบารมขี องทา น มที รพั ยถ า ใชท รพั ยไ มเ ปน กย็ งุ นะ ทรพั ยน อี่ นั ตรายมาก แผค ลมุ เรา สตมิ นั ตนื่ ตวั ขน้ึ มาเพราะรสู กึ เราอยกู บั คนทมี่ สี ติ มาขาด พระพุทธเจาทานบอกวาเปนอสรพิษ พ่ีนองทะเลาะกัน ฆากันได สติแถวน้ีไมได หมดคำถาม อยูกับทานสองอาทิตยไดคติธรรมมา พระกบั ลกู ศษิ ยท ะเลาะกนั ฆา กนั กไ็ ด มชี อื่ เสยี งถา รไู มท นั ทกุ ขน ะ สอนอยคู ำหนง่ึ กค็ อื คำวา “เราจะเดนิ อยบู นหนทางความถกู ตอ ง” เม่ือวันกอนอาจารยเฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน อาจารยเปนคนที่มี 5กมุ ภาพนั ธ - เมษายน ๒๕๕๔
ช่ือเสียง ปวดปสสาวะก็จอดรถปสสาวะขางทางตามประสาแก ....ถา เรามชี อ่ื เสยี งและใชใ หเ ปน จะเปน ประโยชน ทันใดน้ันก็มีรถของนักทองเท่ียวกลุมหนึ่งแวะมาชมใกลๆ อาว มาก แตถาเราใชไมเปน เราก็ทำเพื่อตัวเอง อาจารย เฉลมิ ชยั คนระดบั นท้ี ำไมมายนื ปส สาวะกลางทาง แกหนั ลวนๆ แลววันหน่ึงพอช่ือเสียงมันลงชีวิตมัน ไปดา บอกวา ใหม เี วลาสว นตวั บา งสิ ปส สาวะอยยู งั ยกกลอ งถา ยอะไร กจ็ บแคน นั้ มนั ไมม คี ณุ คา กนั นกั กนั หนา แกมชี อ่ื เสยี งกจ็ รงิ แตแ กไมเ มา แกบอกวา ชอ่ื เสยี ง เปน สง่ิ ทค่ี นอน่ื มองแกแตต วั แกใชช วี ติ ธรรมดา ในโลกนม้ี นั มกี ค่ี นท่ี นี่คือรูปแบบของความสุขแบบถูกวางเงื่อนไข ฉะน้ันยศ จะรสู กึ วา ชอ่ื เสยี งเปน มายา สว นมากกน็ กึ วา ชอ่ื เสยี งเปน ของจรงิ ทรพั ย อำนาจ ชอ่ื เสยี ง กามารมณเ หลา นมี้ นั ทำใหเ รามคี วามสขุ ทง้ั นนั้ ใชไ หม เราไปสรา งกอ นสมมตุ ขิ น้ึ มากอ นหนงึ่ นะ เอาไวเ ปน กจ็ รงิ นะ แตถ า เรารไู มเ ทา ไมท นั วนั หนง่ึ มนั จะทำใหเ ราทกุ ข แตถ า สรรพคณุ ของชวี ติ เรา ถา คนไมเ หน็ ทกุ ขไ หม ทกุ ข กวา เราจะสลดั เรารเู ทา รทู นั นะถา เรามยี ศเรากแ็ สดงตนใหส มกบั ยศทเี่ รามี มมุ ไหน สมมตุ ไิ ดม นั ไมใ ชง า ยนะ มชี อ่ื มเี สยี งอยา ไปคดิ วา สขุ นะ ถา รไู มเ ทา จุดไหน สถานที่เขายกยองคนมียศเราก็แอ็คใหเขาดูวาเราเปน ทนั ทกุ ขไ หม ทกุ ข เรารเู ทา ทนั มนั เรากป็ ลอ ยได มนษุ ยก ค็ ดิ อยา งนี้ นายพล แตถ า เราไปบางจดุ บางท่ี บางแหง ซง่ึ ไมม ใี ครรจู กั เราเลย อยากจะมีความสุขแลวก็คิดวาความสุขตองเกิดจากยศ ทรัพย เราก็ทำตัวตามธรรมดาใชไหม อำนาจ ชื่อเสียงและกามารมณ อาตมาไมปฏิเสธวายศ ทรัพย อำนาจ ชอ่ื เสยี งและกามารมณก อ ใหเ กดิ ความสขุ แตม นั เปน ความ ถา เรามที รพั ยใ ชไ ปทำบญุ สนุ ทาน บรจิ าคชว ยเหลอื เกอื้ กลู สุขเคลือบแฝง เปรียบเสมือนนำ้ ผึ้งบนคมมีด เอานำ้ ผึ้งมาเท ชาวโลก เงนิ กเ็ ปลยี่ นเปน ความรกั ความเคารพนบั ถอื จากคนทวั่ โลก บนคมมดี โกน เอาลน้ิ เลยี ดสู ิ นน้ั แหละคอื สขุ ทจี่ รงิ ภาษาศพั ทเ ขา เพราะเงนิ นน้ั มนั คอื กอ นประทานคณุ ไมเ อาไปสรา งประโยชน มนั เรยี กวา อามสิ สขุ คอื สขุ ทเี่ กดิ จากการวางเงอื่ นไข มนั สขุ นะ แตม นั ก็ไมมีประโยชนหรอกใชไหม ทกุ ขไ ด ถา เรามอี ำนาจ และใชใ หเ ปน พระเจา อโศกมหาราชใช คณุ โยมทงั้ หลายมคี รอบครวั กนั ตอนจบี กนั กค็ ดิ วา คนๆน้ี อำนาจเปน ทำศลิ าจารกึ และในนน้ั เขยี นอกั ษรธรรมอธบิ ายธรรม ใชเ ลย ใชค นทฉ่ี นั ตามหามาตลอดทกุ ภพ ทกุ ชาตเิ ปน คแู ทท างจติ ของพระพทุ ธเจา ไป ๘๔๐๐๐ แหง ทว่ั อนิ เดยี ตอนนพี้ ระพทุ ธศาสนา วิญญาณ พอแตงไปสักพักหนึ่งคูแททางจิตวิญญาณกลายเปน ฟน คนื กลบั มาไดเ พราะวา มฝี รง่ั ไปคน พบศลิ าจารกึ พระพทุ ธศาสนา รมู เมท แคเ พอ่ื นรว มหอ งเทา นนั้ เอง กท็ ำไมเพอื่ นคนทเี่ รารว มหอ ง ท่ีหายไป ๘๐๐ ปนะฟนคืนชีวิตขึ้นเพราะมีศิลาจารึกของพระเจา คนทเี่ คยทำใหเ รามคี วามสขุ แลว ทำไมวนั หนงึ่ ทำใหเ รามคี วามทกุ ข อโศกเปน หลกั ฐาน เหน็ ไหมทา นมอี ำนาจแลว ชวนคนทงั้ ชมพทู วปี ขนาดอยใู กลๆ เธอยงั บอกเลยวา ลมพดั มานะยงั ไมเ ยน็ เทา ดวงตาของ มาปฏิบัติธรรมกับทาน น่ีเรียกวาใชอำนาจเพื่อธรรมเปนการใช เธอทอดมองพี่ คนทท่ี ำใหเ รามคี วามสขุ วนั หนง่ึ ถา มนั เปลย่ี นไปกลบั อำนาจทถี่ กู ตอ ง แตถ า เรามอี ำนาจแลว เราใชอ ำนาจไมเ ปน นะ เทย่ี ว กลายเปน ทำใหเ รามคี วามทกุ ข รกั มากกท็ ำใหท กุ ขม ากใชไ หม หว ง ไปสงั่ ฆา คนนี้ สง่ั ฆา คนนนู รงั แกคนนนู รงั แกคนนี้ เพอ่ื นมนษุ ยต อ ง มากก็ทำใหแคนมากใชไหม มาบาดเจบ็ ลม ตายเพราะอำนาจของเรา 6 ยวุ พทุ ธสมั พนั ธ ฉบบั ท่ี ๗๗ ถา เรามชี อ่ื เสยี งและใชใ หเ ปน จะเปน ประโยชนม าก แต ถา เราใชไ มเ ปน เรากท็ ำเพอื่ ตวั เองลว นๆ แลว วนั หนงึ่ พอชอื่ เสยี ง มันลงชีวิตมันก็จบแคน้ัน มันไมมีคุณคา ถาใครสักคนหนึ่งซ่ึงมี ชื่อเสียงแลวเปลี่ยนความดังสรางความดี มีช่ือเสียงแลวใชเปน ซปุ เปอรส ตารจ ะมปี ระโยชนเ หลอื เกนิ โลกเราจะพลกิ โฉมหนา ไป อีกทางหน่ึงเลยทีเดียว ดังน้ันใครมีช่ือเสียงแลวชักชวนคนเกง คนดีคนมีช่ือเสียงท้ังหลายหันมาหาทางธรรมะ จะมีคนดีเพ่ิมข้ึน อยา งมโหฬาร จากชอื่ เสยี งของเราซงึ่ เปน สง่ิ สมมตุ ิ
กามารมณมีประโยชนไหม? กามารมณก็มีคุณ เรียกวา ....ทกุ วนั นเี้ รามมี นษุ ยท เ่ี ตม็ ไปดว ยความ กามคณุ คณุ ของกาม แตถ า เราหมกมนุ จนเกนิ ไปทำใหเ ราเดอื ดเนอ้ื ทุกข และเขาอยูตรงไหนเขาทำใหตัวเองทุกข รอ นใจ มากเกนิ ไปกไ็ มด ี ฉะนนั้ ยศ ทรพั ย กามารมณแ ละอำนาจ และทำใหค นใกลๆ ทกุ ข ถา เราไมม สี ติ เราจะเปน ชอื่ เสยี ง ใชเ ปน กเ็ ปน คณุ ใชไ มเ ปน กเ็ ปน โทษ ถา ใชเ ปน มนั เปน คณุ หนว ยความทกุ ขเ คลอ่ื นที่ .... ยงั ไง มนั เปน ทม่ี าของความสขุ ใชไ มเ ปน มนั เปน ทม่ี าของความทกุ ข นเ่ี รยี กวา ความสขุ ทถ่ี กู วางเงอื่ นไข นกี่ ค็ อื การปลอ ยวางนน่ั เอง บางคนพดู เสรจ็ แลว กบ็ อกวา ขอบพระคณุ มากนะคะทา น ปา นนน้ี อ งเขาคงไปดแี ลว ละ ปรากฏ มอี กี รปู แบบหนง่ึ ทไ่ี มถ กู วางเงอ่ื นไข อาตมาเกรน่ิ ไวต งั้ แต วา รงุ ขน้ึ เขาโทรศพั ทม าหาอาตมา ยงั ไมไ ป บอกวา ไดฟ ง ธรรมะแลว ตอนตน ทา นตชิ นทั ฮนั ห ทำไมเวลาเราไปอยใู กลเ ราถงึ สมั ผสั ความ เกดิ ปต ขิ น้ึ มานะ จรงิ ๆคนทป่ี ว ยเรอ้ื รงั และระยะสดุ ทา ยไมใ ชค น สขุ ของทา น อายุ ๘๕ แลว ยงั ผอ งอยา งกบั คนอายุ ๓๐ ตน ๆ ทฝี่ รงั่ เศส สนิ้ หวงั แตท างพทุ ธศาสนามองวา เปน คนทมี่ คี วามหวงั เปน ทสี่ ดุ ทา นมกี ฎุ เิ ลก็ ๆเปด กฏุ ใิ หเ ขา เยย่ี มชม มแี ตค วามเรยี บงา ยอยใู นกฏุ ิ เพราะพอเขารวู า เขาจะตาย เขากท็ งิ้ ทกุ อยา งเลยนะ จติ เขาเดด็ เดยี่ ว ของทา น สมบตั พิ อจะมกี ห็ นงั สอื และพกู นั จนี ทา นไวท ำปรศิ นาธรรม มากไมมีอะไรท่ีจะตองทำอีกแลวนอกจากการปฏิบัติธรรมในนาที ทา นอยเู รยี บงา ยมาก นน่ั แสดงวา ชวี ติ คนทขี่ นึ้ อยวู ตั ถนุ อ ยถงึ นอ ย สุดทาย ลุกข้ึนมาปฏิบัติธรรมพอมาทำอยางนี้ หลายคนเจริญสติ มาก แตก ลบั มคี วามสขุ สงู ถงึ สงู ทสี่ ดุ พวกเราอยากเปน ไหม พวก รดุ หนา ไดม าก เพราะเขาไมม กี งั วล เพราะรแู ลว วา ยงั ไงกต็ ายใชไ หม เรานี่เวลามองไปทางไหนวัตถุลอมหนาลอมหลังเต็มไปหมดนะ เหลอื ตวั คนเดยี วแลว น่ี เขาจะตอ งเปน เดย่ี วมอื หนงึ่ ไปสโู ลกหนา นะ พอแมก็ชวยไมได ลุกขึ้นมาเจริญสติ พระบอกยังไงทำอยางน้ัน ถา เมอ่ื ไหรก ต็ ามทเี่ ราสามารถพฒั นาตนจนเปน ตวั ของตวั ทั้งหมด และน่ันทำใหแหกคำทำนายของหมอหลายคน บางคน เองอยา งลว นๆนะ จะคน พบวา มคี วามสขุ นนั่ แหละ เราไปอกี ขน้ั สามารถปฏิบตั ิธรรมอยมู าจนขามปได หน่ึงของความเปนมนุษย อยากเปนไหม ต้ังแตหัวจรดเทาไมมี เครอ่ื งประดบั เลยสกั ชนิ้ แตน งั่ ตรงไหนกม็ คี วามสขุ ยนื ตรงไหน ท่ีเชียงใหมนี่ทำวิจัยศึกษาเลยนะ ขอถามวาในรางกาย ก็มีความสุข เดินตรงไหนก็มีความสุข ดื่มนำ้ เปลาก็มีความสุข คนเราแบกภาระไมไหว แตทำไมคนอยูตอได ปรากฏวาคนไขนี่ คนจะโทรศพั ทม าไมโ ทรศพั ทม ากม็ คี วามสขุ คนจะมองเหน็ หรอื ปฏบิ ตั วิ ปิ ส สนาทง้ั ๆทใี่ นชวี ติ เขาไมเ คยทำเลยนะ เขาบอกวา ทง้ั ชวี ติ มองไมเห็นก็มีความสุข น่ังบนแผนหินก็รูสึกนุม ตามลมหายใจ ทำแตค วามดี ตกั บาตรทกุ เชา แลว สง่ิ ทหี่ นไู ดร บั คอื ตอ งมาเปน มะเรง็ ธรรมดากร็ สู กึ สดชนื่ รม เยน็ ไปเลยทงั้ ชวี ติ โยมอยากเปน อยา งนไี้ หม อยากเปน ไหม เพราะสง่ิ ทอ่ี าตมาไดเ รยี นรจู ากชวี ติ ของทา น คอื 7กมุ ภาพนั ธ - เมษายน ๒๕๕๔ เราไดไปเห็นวาคนเราไมมีเครื่องประดับใดๆเลย มีแตการเจริญ สตใิ นวถิ ชี วี ติ คนเราลว นๆกม็ คี วามสขุ ทา นกลายเปน องคร วมของ ความสุขเคล่ือนท่ี ถาใครพัฒนาตนเปนองครวมของความสุข เคลื่อนที่ได เขาจะเปนคนที่ทำอะไรก็แผกระจายรังสีแหงความ สขุ ออกไป พดู กท็ ำใหค นฟง มคี วามสขุ ทำกท็ ำใหค นทไ่ี ดร บั ผลแหง การกระทำนนั้ มคี วามสขุ อยใู นโลกกท็ ำใหโ ลกนมี้ คี วามสขุ ทกุ วนั นเี้ รามมี นษุ ยท เ่ี ตม็ ไปดว ยความทกุ ข และเขาอยตู รง ไหนเขาทำใหต วั เองทกุ ขแ ละทำใหค นใกลๆ ทกุ ข ถา เราไมม สี ติ เรา จะเปน หนว ยความทกุ ขเ คลอ่ื นท่ี เวลาทเี่ ราพดู เราจะทำใหค นทฟี่ ง เรามคี วามทกุ ขใ ชไ หม แตถ า เรามสี ติ เวลาทเ่ี ราพดู เรากพ็ ดู ใหค นฟง มคี วามสขุ อยา งเชน คนทเี่ จบ็ ปว ย มคี นโทรมาหาอาตมาบอ ยมาก โดยมากจะเปน ผปู ว ยในระยะสดุ ทา ย อาตมาภาพจะพดู เหมอื นๆกนั วา เราเกดิ มาในโลก เหมอื นเรามาเดนิ อยบู นสะพานนะ ทางมไี ว ใหเ ดนิ ขา ม ไป นงั่ แชอ ยบู นสะพานแลว คดิ วา นสี่ ะพานของฉนั เรา แคเดินมาแลวเราก็เดินไป ฝงโนนสูฝงน้ี ฝงนี้สูฝงโนน เมื่อพน สะพานแลว กเ็ ดนิ ตอ ไปขา งหนา ซิ หวงสะพานไวท ำไม
นหี่ รอื คะบญุ คอื หมอฟน ธงแลว วา สามวนั เจด็ วนั นี้ แกตอ งไปแน ทำประเสรฐิ ทสี่ ดุ ตง้ั แตว นั นน้ั เปน ตน มานอ งคนนปี้ ว ยกต็ ามดเู วทนา คนปว ยกเ็ ลยทา ทายเลย ถา พระอาจารยต อบใหห นไู มไ ดว า ทำไม ดูไปดูไป จนกระทั่งวาไมรูเปนยังไงนะอาการเจ็บไขเรื้อรังมันซา บญุ ทห่ี นทู ำถงึ ไมช ว ย หนจู ะเปลย่ี นศาสนา แมจ ะถงึ นาทสี ดุ ทา ยหนู ลงไป กจ็ ะเปลยี่ น เพราะหนรู สู กึ วา หนทู ำแลว มนั สญู เปลา ตกั บาตรทกุ เชาแลวทำไมโรคมะเร็งของหนูไมหาย อาตมาเลยบอกวาหนูเปน ในทสี่ ดุ กอ็ อกจากโรงพยาบาลแลว กม็ ชี วี ติ อยอู กี ตง้ั ป ๒ ป มะเรง็ หนตู อ งใหห มอรกั ษาซิ หนตู กั บาตรคนทอี่ มิ่ คอื พระใชไ หมลกู กอ นจะจากไปพรอ มกบั รอยยม้ิ เพราะผปู ว ยคนนเ้ี ขา ใจวา รปู กแ็ ค มนั ไมต รงกบั สมมตุ ฐิ านเทา ไหรน ะ แลว บญุ หนกู ไ็ ดไ ปแลว ตอนทหี่ นู นน้ั นามกแ็ คน นั้ สดุ ทา ยเราไมว างเขา เขากว็ างเราทง้ั หมด แลว ตักบาตรไง แลวพระพุทธเจาเคยบอกท่ีไหนวาตักบาตรจะไมเปน ก็ไปอยางสงบ โยมดูซิ พระอาจารยไมตองทำอะไรเลยนะ พระ มะเรง็ เรากไ็ ปใหส ตเิ ขานะ คยุ ไปคยุ มา จากคนปว ยทห่ี ายใจออ น อาจารยก็บอกแควาตอนทำบุญมันก็อิ่มใจไปแลว บุญไมมีหนาท่ี โรย เชอื่ ไหมขณะทค่ี ยุ กบั อาตมาลกุ มานง่ั บนเตยี ง แลว คยุ อยา งนี้ รกั ษาโรคมะเรง็ แตถ า คณุ เจบ็ ไขไ ดป ว ย ตราบใดกต็ ามถา คณุ ยงั เลย ตอนตอ สายโทรศพั ท คยุ ครงั้ แรกนอนคยุ พอคยุ กบั อาตมา คดิ วา มตี วั คณุ ทปี่ ว ย ตายไปพรอ มกบั ความเขา ใจผดิ ๆแบบนน้ั นะ คยุ ไปคยุ มาลกุ ขนึ้ มานงั่ คยุ อยา งนี้ แลว อาตมากบ็ อกวา ลกู สกู บั ความ มันตองกลับมาเกิดอีก ทุกขมันไมจบ กอนจะตายเขาก็รูวาน่ีแค เจบ็ ไดย งั ไง เขากบ็ อกวา ถา มนั ไมไ หวขน้ึ มาจรงิ ๆหนกู ต็ ามดเู วทนา รปู นะ รปู ปว ยแตน ามไมป ว ยนี่ กายปว ยแตใ จไมป ว ย พอปลอ ย แลว ดไี หมลกู ดเี หลอื เกนิ เจา คะ แตห นแู ทบจะทนไมไ หว แลว ใคร ไดพอวางไดนะ กอนที่คนๆน้ีจะจากไปหนังสืองานศพเสร็จแลว สอนใหห นดู เู วทนา พอ แมค รบู าอาจารยส อน หนไู มเ คยทำหรอก ดแู ลพอ แมเ รยี บรอ ยแลว ทกุ อยา งวางแผนอยา งดที งั้ หมด แมจ าก แตว า หนไู มเ หลอื อะไรแลว หนกู ต็ อ งทำ ดเู วทนาจนแยกเวทนาได ไปก็เหมือนไปดูงานในตางประเทศ เพราะเตรียมตัวมาอยางดี แลว กไ็ ป แมก ระทงั่ เทศนใ นงานศพวนั สดุ ทา ย เขากบ็ อกวา นมิ นต พอรอู ยา งนอ้ี าตมากบ็ อกวา ลกู ไมต อ งถามหาบญุ แลว นะ ทานว. มาเทศน อาตมาไมไ ปไดไ งกผ็ นี มิ นต (หวั เราะ) เพราะในเมืองไทยผูคน ๖๐ ลานคน มีกี่คนท่ีไดเรียนวิปสสนา กรรมฐาน การทห่ี นรู จู กั แยกกายแยกใจดเู วทนาเปน นม่ี นั เปน การ เหน็ รยึ งั ถา เราเจรญิ วปิ ส สนากรรมฐานเปน นะ เราจะมี เจรญิ สตปิ ฏ ฐาน ๔ นม่ี นั เลยบญุ มาไกลมากแลว นะ นม่ี นั วปิ ส สนา ความสุขที่เปนธารนำ้ พุอยูขางใน แลวหลังจากนั้นนั่งตรงไหนมี มนั สงู กวา บญุ อมิ่ อกอม่ิ ใจตงั้ กเ่ี ทา ยงั ไมร อู กี หรอื วา หนมู ขี องทด่ี ที ส่ี ดุ ความสุข ยืนตรงไหนตรงนั้นมีความสุข ทำอะไรท่ีไหนจะมีรัศมี แลว นะ พระอาจารยพ ดู แคน ร้ี อ งไหส วนขน้ึ มาเลย นก่ี แ็ สดงวา หนู ความสขุ อาบไลท าทว่ั ไปหมด เราอยากเปน มนษุ ยธ ารหรอื ไม ถา คดิ ผดิ มาตลอดเลยใชไ หมคะทห่ี นคู ดิ วา บญุ จะเสกใหห นหู าย อาตมา เราอยากเปนใหเราทั้งหลายประพฤติปฏิบัติ ตามแนวทางของ ก็เลยบอกวาใชลูก หนูไมจำเปนตองหายหรอก หนูตายก็ได แต การเจรญิ สตปิ ฏ ฐาน ๔ เจรญิ วปิ ส สนากรรมฐานตามแนวทาง วปิ ส สนานน่ั แหละคอื บญุ อนั สงู สดุ พอเราไปชใี้ หเ หน็ วา มนษุ ยใ น สตปิ ฏ ฐาน ๔ ตามดู กาย เวทนา จติ และธรรม แลว วนั หนง่ึ เรา โลกนมี้ ี ๖,๐๐๐ ลา นคน มมี นษุ ยก คี่ นทวี่ ปิ ส สนาเปน คนโดยมาก จะรูวาไมมีอะไรอะไรก็มีความสุขไมมีชื่อเสียงเราก็มีความสุข ไมคอยรูจักคำๆน้ีซะดวยซำ้ ไป พอเราไปแตะนิดเดียววาส่ิงท่ีเขา ....ถาเราฝกสติเปนชีวิตจิตใจแลวเราไมตอง 8 ยวุ พทุ ธสมั พนั ธ ฉบบั ที่ ๗๗ อาศัยทวงทีลีลาเลยนะอยูท่ีไหนทำที่น้ันเลย ทานขา วอยกู เ็ จรญิ สตไิ ด ขบั รถเรากเ็ จรญิ สตไิ ด เขา หอ งอาบนำ้ อยกู เ็ จรญิ สตไิ ด คยุ อยนู ก่ี เ็ จรญิ สติได ทุกอยางเปนการเจริญสติถาเราทำเปน แลว....
เพราะใจมนั ตนื่ แลว ใจทตี่ น่ื แลว เปน ใจทต่ี อ งการนอ ยทส่ี ดุ วตั ถุ ถา หากจะมกี ม็ เี พอ่ื เกอื้ กลู ความจำเปน ขนั้ พนื้ ฐาน ทเ่ี หลอื แบง ปน เพราะใจมนั เตม็ แลว กไ็ มเ ลอื กเอาอะไรมาสมุ ๆไวเ ปน สมบตั ิ ใจที่ ตนื่ แลว จะเปน ใจทตี่ อ งการนอ ยทส่ี ดุ แตจ ะมคี วามสขุ ไดม ากทส่ี ดุ ถา เราฝก สตเิ ปน ชวี ติ จติ ใจแลว เราไมต อ งอาศยั ทว งทลี ลี า ไปหาคนอน่ื นะ ทกุ ขท ตี่ กี ลบั มาหาเรากเ็ ปน เหตแุ หง ทกุ ขท เี่ ราสรา ง เลยนะอยูที่ไหนทำที่นั้นเลย ทานขาวอยูก็เจริญสติได ขับรถเรา ไว ถาเราสรางเหตุแหงสุขที่ตัวเรา แลวเราแผออกไปหาคนอื่น กเ็ จรญิ สตไิ ด เขา หอ งอาบนำ้ อยกู เ็ จรญิ สตไิ ด คยุ อยนู กี่ เ็ จรญิ สติ ผลแหง สขุ กจ็ ะตกี ลบั มาหาเราเปน ความสขุ เหมอื นกนั ฉะนน้ั กอ น ได ทกุ อยา งเปน การเจรญิ สตถิ า เราทำเปน แลว และถา ใครทำอยา ง ทเี่ ราจะไปใหส ขุ ทแี่ กท า น สขุ นนั้ ถงึ ตวั นน่ี ะ สำคญั ทสี่ ดุ ทง้ั เนอ้ื ทง้ั น้ี ใครสะสมสตไิ ปสะสมไปสะสมไป ถงึ จดุ หนงึ่ คนื หนง่ึ วนั หนง่ึ ตวั ของเราใหเ ปน คนแหง ความสขุ ใหไ ดเ สยี กอ น ซงึ่ เคลด็ ลบั จรงิ ๆ กายมนั จะเบา จติ มนั จะเบานะ จติ เบาเกดิ ขนึ้ แลว บางทเี ราจะรสู กึ จะพดู วา เคลด็ ลบั คงไมถ กู พระพทุ ธเจา ทา นเปด เผยมาโดยตลอด วา นมุ เราแตะโตะ รสู กึ วา นมุ พมิ พค อมพวิ เตอรอ ยนู ี่ สมั ผสั แปน พมิ พ นน่ั กค็ อื การพยายามกลบั มารสู กึ ตวั อยเู สมอ ทกุ วนั นเี้ รามคี นทมี่ ี อยนู น่ี มุ ไปทง้ั แปน เลย กายเบาจติ เบา ทกุ อยา งอยทู ใ่ี จ นมุ นวล ความรมู าก และคนทม่ี คี วามรมู ากทำใหค นไทยขดั แยง กนั เพราะ ควรแกง านไปซะทง้ั หมดเลย ถา ไปถงึ ภาวะอยา งนแี้ ลว จะเหมอื น คนทมี่ คี วามรมู ากเหลา นน้ั มแี ตค วามรยู งั ไมม คี วามรสู กึ ความ กบั เราเดนิ ลงเขา ชวี ติ เหมอื นมลี มรำเพยพดั อยเู รอ่ื ยๆ ความสขุ รมู นั เปน เรอื่ งของหวั สมอง แตค วามรสู กึ ตวั มนั เปน จติ ทตี่ น่ื ขนึ้ มา นอ ยๆคอยรนิ คอยไหลเหมอื นน้ำหลอ เลยี้ ง มนั กก็ ระทบโลกธรรม ถาเมืองไทยของเรามีคนที่เจริญสติ มีคนที่รูสึกตัวมากๆจะคิด ตามปกตินะรูปรสกล่ินเสียงเราสัมผัสเรากระทบมันท้ังหมด แต จะพดู จะทำอะไร เขากจ็ ะทำอยา งมคี ณุ ภาพ ถา เราเปน คนทเ่ี จรญิ ความกระเทอื นมนั นอ ยลงๆ เรารบั รทู กุ อยา งนะ คนชมคนดา เรา สตแิ ลว เวลาทเ่ี ราจะหลดุ คำพดู อะไรออกไป มนั กจ็ ะเปน คำพดู เรารบั รทู กุ อยา ง เปรยี้ วหวานมนั เคม็ เผด็ แตว า ความยดึ ตดิ ถอื มนั่ ตรงนม้ี นั จะนอ ยลง จนสกั แตว า มนั เปน คลนื่ หนง่ึ เทา นน้ั หลงั จาก ....เคยมีคนไปถามพระพุทธเจาวาทำไมผิวของ นั้นเหตุการณภายนอก คนภายนอกทำใหชีวิตของเราแกวงได พระพทุ ธองคจ งึ ออ นวยั เชน นี้ พระพทุ ธเจา ตรสั นอยมาก เรากลายเปนคนท่ีมีความม่ันคงทางอารมณสูง และ บอกวา ใครกต็ ามไมค ำนงึ ถงึ ความหลงั ไมเ ฝา ความสขุ นน้ั เปน สงิ่ ทคี่ ณุ ไมต อ งหา เขาจดั ใหอ ยขู า งในใจนี้ ระวงั แตอ นาคต จอ จดอยกู บั ปจ จบุ นั ผวิ พรรณ ยอมผองใส.... ถา เราพฒั นาตนจนมสี มั มาสตอิ ยกู บั ตวั แลว เราจะเปน คนทีต่ นื่ อยเู สมอ เราอยูท ี่ไหนเรากม็ คี วามสุข แลว กอ็ อกมาเลย 9กมุ ภาพนั ธ - เมษายน ๒๕๕๔ นะทางกาย วาจา ใจ มนั จะนมุ นวลออ นกวา วยั เคยมคี นไปถาม พระพุทธเจาวาทำไมผิวของพระพุทธองคจึงออนวัยเชนน้ี พระพทุ ธเจา ตรสั บอกวา ใครกต็ ามไมค ำนงึ ถงึ ความหลงั ไมเ ฝา ระวังแตอนาคต จอจดอยูกับปจจุบัน ผิวพรรณยอมผองใส ประโยคนค้ี อื วา สมั มาสติ ใครเจรญิ สตอิ ยเู สมอผวิ พรรณผอ งใส เปน เรอ่ื งธรรมดา แตจ ติ ผอ งใสเปน ผลโดยตรง พอจติ ผอ งใสแลว ชวี ติ ของเรากผ็ อ งใสตามไปดว ย ดงั นน้ั เราลองมาถามตวั เองดซู ิ วา ทุกๆคร้ังที่เรามีความทุกขมันเปนผลของพฤติกรรมที่มีสติ หรอื ขาดสติ ขาดสตนิ ะ โดยมากพฤตกิ รรมทท่ี ำใหเ รามคี วามสขุ สขุ อยา งแทจ รงิ ไมใ ชส ขุ อยา งหยาบๆนะ มนั มาจากการทเี่ ราสรา ง สรรคเหตุที่เรามีสติ ฉะนน้ั ทเ่ี ราตง้ั ชอ่ื ไวว า ใหส ขุ แกท า น สขุ นนั้ ถงึ ตวั นี่ ใน อกี ทางหนง่ึ มนั กเ็ ปน ใหท กุ ขแ กท า นทกุ ขน นั้ ถงึ ตวั ได ลองสงั เกตดซู ิ วา ถา เราทำอะไรทเี่ ปน เหตคุ วามทกุ ข จากตวั เราเปน เหตทุ กุ ขอ อก
เชงิ คณุ ภาพ แตถ า เราไมม สี ติ เวลาจะหลดุ คำพดู อะไรออกไป มนั นเี่ ปน อานสิ งสท เี่ ราเรยี นรทู จี่ ะเจรญิ สตอิ ยเู สมอ แตเ มอ่ื ก็จะกลายเปนคำพูดไมมีคุณภาพ ไหรท เี่ ราเจรญิ สตอิ ยเู สมอ แลว ปรากฏวา ความเครยี ดกไ็ มไ ดล ดลง อาการขวี้ นี ของเรากไ็ มไ ดล ดลง โวยวายกไ็ มไ ดล ดลง ปากเสยี กไ็ ม ดังน้ันกลาวอยางส้ันท่ีสุด ถาเราอยากเปนคนที่ใหสุขแก ไดล ดลง เอาแตใ จตวั เองกไ็ มไ ดล ดลง โลภโมโทสนั กไ็ มไ ดล ดลง ตอ ง ทา นสขุ นน้ั ถงึ ตวั พระอาจารยข อแนะนำวา ใหพ ยายามกลบั มาตาม หาสำนักใหมเลยนะ แตอาตมาเชื่อมั่นอยูเลยนะวาถาโยมมาฝก ดลู มหายใจ อยตู รงไหนทำตลอดเวลา นงั่ อยอู ยา งนนี้ ะ สมมตุ วิ า กรรมฐานอยใู นยวุ พทุ ธฯเราทกุ คนจะเกง เพราะทนี่ ไ่ี ดท ำเรอื่ งนมี้ า ฟง พระอาจารยเ ทศน หฟู ง ไป สง สตมิ าทางหู ถา รสู กึ วา มนั ตงึ ๆ มนั จนเปน ผรู จู รงิ ในเรอ่ื งนแี้ ละเปน หลกั เปน ฐานไดใ นสงั คมไทยของเรา เรมิ่ ลา แลว ดงึ กลบั มาตามลมหายใจกไ็ ด ลองทำดู ทำเรอื่ ยๆทำทกุ วนั ทโี่ ยมอยากจะกลบั มาตามดลู มหายใจนะ ในแตล ะวนั ทำไดก ร่ี อ ย ดงั นนั้ วนั นท้ี เ่ี รากำหนดหวั ขอ ไวว า ใหส ขุ แกท า นสขุ นน้ั ถงึ กี่พันกี่หมื่นครั้งทำไดท้ังหมด ทุกๆครั้งท่ีเราเรียกสติกลับคืนมาสู ตวั นนั้ อาตมาภาพกข็ อสรปุ อยา งรวบรดั ตดั ตอน ถา ทา นอยากเปน ลมหายใจนะหรอื กลบั มายงั กายทเี่ คลอ่ื นไหวกไ็ ด มนั กเ็ หมอื นกบั การ บคุ คลทใ่ี หส ขุ แกท า นแลว สขุ นน้ั กลบั มาถงึ ตวั ไดเ สมอ กข็ อใหเ รากลบั ไดร ดนำ้ เมลด็ พนั ธแ หง สตเิ ขา ไป จติ มนั จะดขี น้ึ ๆทกุ คนื ทกุ วนั ใคร มาเจรญิ วปิ ส สนากรรมฐานในชวี ติ ประจำวนั ถา ใครรกั ตวั เองนะไม ขยนั ทำบอ ยๆเทา กบั วา คนนนั้ ไดร ดนำ้ แหง สตลิ งไปทตี่ น ไมค อื ตวั เอง ตอ งซอ้ื อะไรเปน ของขวญั ใหต วั เอง หาโอกาสเชญิ ชวนตวั เองมาเขา เพราะตนไมคือตัวเรานี้รดนำ้ มีสติเพิ่มข้ึนๆเราจะมีความสุข แลว คอรส วปิ ส สนากรรมฐานสกั ครง้ั ในชวี ติ นน่ั แหละคอื การทใ่ี หร างวลั จากนนั้ เราจะมชี วี ติ ทสี่ ดชนื่ รม เยน็ ทยี่ ง่ิ ใหญแ กต วั เองทด่ี ที สี่ ดุ และใครทำไดบ คุ คลนน้ั จะกลายเปน คนที่ ยิ่งใหญมีความสุขในอนาคตอันใกลไมเร็วก็ชา พระพทุ ธเจา เคยตรสั เอาไวอ ยา งชดั เจนวา เราตถาคตกลบั จากบิณฑบาตแลวถาเอาหญาแหงมาปู ตถาคตมาลงนั่ง ที่น่ัง วันน้ีก็ขออนุโมทนาสาธุการทุกคนทุกทานที่มาอยูใน นั้นแหละเปนท่ีนั่งอันเปนทิพยของเราตถาคต ตถาคตไปเทศนไป ปรมิ ณฑลแหง นไ้ี ดม ขี อ คดิ สง่ิ ละอนั พนั ละนอ ยในวนั นี้ ไปปรบั ปรงุ สอนออกมาแลว ขนึ้ ไปนง่ั บนแผน ศลิ า ศลิ านน้ั แหละเปน ทนี่ งั่ ของ ไปประยุกตใชใหทานท้ังหลายกลายเปนบุคคลแหงความสุขโดย เราตถาคต เราตถาคตไปโปรดสตั วก ลบั มาแลว ยนื อยบู นทางเดนิ ทั่วหนา ทกุ คนทกุ ทา นเทอญ... จงกรมทมี่ กี รวดหนิ ดนิ ทรายอนั ขรขุ ระ แตท างเดนิ จงกรมนนั่ แหละ เปน ทางเดนิ อนั เปน ทพิ ย ประโยคนส้ี ำคญั มากนะคณุ โยมนะ สะทอ น (อาจารยเ รม่ิ สอนการภาวนา) เมอ่ื กเี้ ราพดู ถงึ ทฤษฎมี าแลว อะไร สะทอ นวา ขา งในสขุ แลว สงิ่ แวดลอ มแมจ ะหยาบจะกระดา ง เราลองมาพดู ถงึ ปฏบิ ตั กิ นั ดนู ะจะไดร วู า ความสดชน่ื รม เยน็ นนั้ เปน ยงั ไงกต็ าม จะเปลย่ี นคณุ ภาพเพอื่ ใหเ รามคี วามสขุ ทงั้ สนิ้ แตถ า ขา ง ยงั ไง ยงั อยากจะทำใหต วั เองมคี วามสดชน่ื รนื่ รมยใ นชวี ติ ไหม วนั น้ี ในของเราไมส ขุ เพราะใจของเราไมต นื่ จะประดบั ประดาจะตกแตง จะใหเ คลด็ ลบั เอาเทา ขวาวางบนเทา ซา ย มอื ขวาวางบนมอื ซา ย ถา ยงั ไงกแ็ ลว แตเ ถอะ ใจกย็ งั ทกุ ขอ ยนู นั่ เอง ใครไมส ะดวกจะนงั่ พบั เพยี บกไ็ ดไ มว า กนั ยดื กายใหต รง ถา กายไม ตรงการไหลเวยี นของเลอื ดลมจะไมด ี อานาปานสตติ อ งการการไหล ฉะนั้นขอใหเรากลับมาเพ่ือที่จะเรียนรูการมีสติอยูเสมอ เวยี นของเลอื ดดๆี หลบั ตาลง สงั เกตดซู วิ า ปลายมอื ปลายเทา เราเกรง็ พฒั นาการมสี ตอิ ยเู สมอ ซงึ่ ถา เราทำเชน นเี้ ปน แลว อาจารยก ลา ไหม ถา เกรง็ คลายกอ น ปากของเราเมม ไปไหม ถา เมม คลายกอ น การนั ตไี ดว า ภายในเจด็ วนั เจด็ วนั ทฉ่ี นั เปลยี่ น คณุ จะเปลยี่ นแนน อน คว้ิ ของเรายน เขา หากนั หรอื เปลา ถา ยน คลายเดยี๋ วนเ้ี ลย อยา ใหม กี าร คณุ จะไดเ หน็ การเจรญิ เตบิ โตของตวั เอง แลว ถา เราทำถกู ตอ ง สง่ิ เกรง็ ตรงสว นใดสว นหนง่ึ ของอวยั วะของเรานะ สบายๆทกุ สว น ทเ่ี ราทำนนั้ เปน การเจรญิ ทม่ี สี มั มาสติ คณุ โยมจะเปน คนทยี่ ม้ิ งา ย ท่ีสุด รอยย้ิมนอยๆจะเผยใหเห็นเลยบนริมฝปาก น่ังคนเดียวยืน จากนน้ั ลองตามดลู มหายใจซิ เรม่ิ ตน หายใจเขา แรงๆกอ น คนเดยี วนอนคนเดยี วคณุ โยมจะยม้ิ ไดเ รอ่ื ยๆอยา งมคี วามสขุ รน่ื รมย แลว กผ็ อ นจนสดุ ลมหายใจ เขา แรงแลว ตามดู ดงึ ตวั เองกลบั มาอยู เกิดในสภาวะที่สดชื่นรมเย็น แลวหลังจากนั้นเราจะข้ึนตอคน กับลมหายใจ จากนั้นผอนออกไป พอดึงตัวเองกลับมาอยูกับ วัตถุ สิ่งบันเทิงนอยลง เรากลายเปนคนท่ีเดินอยูในทุงกวาง จะ ลมหายใจแลว ทนี ป้ี ลอ ยกายปลอ ยใจใหส บายทสี่ ดุ ไมต อ งทำอะไร โดดเดย่ี วเปลยี่ วเหงาอยา งมคี วามสขุ เปน คนทชี่ วี ติ นไี้ มร สู กึ วา มนั อยางอ่ืนเลยนะแคสังเกตดูลมหายใจท่ีมันกำลังเขาและกำลังออก ขาดอะไร เราอยูตรงไหนตรงนั้นก็เปนแหลงพลังความสุข เราไป เฉยๆ นง่ั เฉยๆใหร สู กึ วา เราสบายทสี่ ดุ ไมอ ะไรกบั ใครเลย สบาย คบกบั ใคร เขากม็ คี วามสขุ อยา งนอ ยทสี่ ดุ ถา ไมท นั หทู นั ตา เขาจะรบั ทสี่ ดุ สงั เกตดลู มหายใจทก่ี ำลงั เขา กำลงั ออก ทำใหผ อ นคลายนะ เอา รไู ดว า เมอื่ ใกลค นคนนแี้ ลว ชวี ติ จะดขี น้ึ ละลองปฏิบัติกันดู................. 10 ยวุ พทุ ธสมั พนั ธ ฉบบั ท่ี ๗๗
Search
Read the Text Version
- 1 - 7
Pages: