Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore ให้สุขแก่ท่าน_สุขนั้นถึงตัว_โดย_ท่าน_ว.วชิรเมธี

ให้สุขแก่ท่าน_สุขนั้นถึงตัว_โดย_ท่าน_ว.วชิรเมธี

Description: ให้สุขแก่ท่าน_สุขนั้นถึงตัว_โดย_ท่าน_ว.วชิรเมธี

Search

Read the Text Version

โครงการจติ ใส ใจสบาย สาระธรรมบรรยาย โดย พระมหาวฒุ ชิ ยั (ว.วชริ เมธ)ี เรยี บเรยี งโดย กองบรรณาธกิ าร เรอ่ื ง “ใหส ขุ แกท า น สขุ นนั้ ถงึ ตวั ” วนั อาทติ ยท ่ี ๓๑ ตลุ าคม พ.ศ. ๒๕๕๓ ณ อาคารธรรมนเิ วศ ยุวพุทธิกสมาคมแหงประเทศไทยฯ (ถอดเทป คณุ พรรณระวี ศริ ภิ ทั ร ตรวจสอบและยอ สรปุ โดย กวี บญุ ดสี กลุ โชค) ขอความนอบนอมมีตอคุณพระศรีรัตนตรัย ขอเจริญพร เพราะไปอยูกับคนที่ถูกตอง ชีวิตของทานน้ันมีคุณคาเหลือเกิน สาธุชนทุกทานที่มาพรอมกันในโอกาสครบรอบ ๖๐ ป ของ อาตมาอยากจะรวู า ทำไมนะ พระเวยี ดนามรปู หนงึ่ จงึ สอนธรรมะ ยวุ พทุ ธกิ สมาคมแหง ประเทศไทย แลว คนทง้ั โลกยอมรบั ทา นใชอ ะไรเปน เครอ่ื งมอื พอทา นเดนิ ออก มาจากกฏุ เิ ราจะสมั ผสั ถงึ ความสงบในทว งทลี ลี าทเี่ ดนิ คน ๗๐๐ – เมื่อวานทานติช นัท ฮันห จากหมูบานพลัมเดินทางมา ๘๐๐ ทกุ คนเงยี บ เพราะความสงบจากตวั ทา นมนั แผพ ลงั ไปจนคนท่ี เมอื งไทยเพอ่ื ทจ่ี ะสรา งวดั ปท แ่ี ลว อาตมาไดไ ปปฏบิ ตั ธิ รรมเจรญิ สติ อยเู บอื้ งหนา ไมอ าจทจ่ี ะทำอะไรเปน การรบกวนคนอน่ื เวลาทา นเดนิ กบั ทา นมคี วามสขุ มาก พอทา นมาเมอื งไทยเรากไ็ ปถวายปรนนบิ ตั ิ ไปบนผืนหญาเขียวขจีเราก็รูสึกวา พลังของสติมันก็แผคลุมลงไป พดั วคี รบู าอาจารย อาตมานงั่ ดทู า น ทา น ๘๕ ปแ ลว แตท ำไมทา น บนผนื หญา เวลาทา นเทศน เวลาทา นสอน เวลาทา นลบกระดาน ยงั ดผู อ งใส ลกุ เอง นงั่ เอง ทา นไมต อ งไปฉดี โบทอ็ กซท ไ่ี หน รศั มี เราดทู กุ สงิ่ ทกุ อยา ง เรารเู ลยวา นค่ี อื การอบรมจากการเจรญิ สตมิ า แหง ธรรมนนั้ เปลง ประกายชดั เจนมาก อาตมาพบทา นเมอ่ื ปท แ่ี ลว ท้ังชีวิต แลวเราก็ตั้งขอสังเกตวาทานก็ใชชีวิตแสนจะธรรมดาแต พอไปถงึ ปบ ทา นตอ นรบั ดมี าก วนั นน้ั ทา นไมฉ นั ขา วทา นยกสำรบั กบั ทำไมมเี สนห เ หลอื เกนิ ฝรงั่ แตล ะคนๆทม่ี านนั่ ไมใ ชฝ รงั่ กระจอกนะ ขา วทที่ า นควรจะฉนั มาถวายอาตมา ซงึ่ เปน พระเดก็ ๆจากเมอื งไทย เปน ฝรงั่ ทม่ี กี ารศกึ ษาดที งั้ นน้ั วนั หนงึ่ เขาอา นพบคอรส การภาวนา อาตมากแ็ หมๆทา นไมฉ นั ใหเ ราฉนั ถา เราฉนั แลว ทา นจะมองวา เรา ของทา นตชิ นทั ฮนั ห จงึ เดนิ ทางมาเจรญิ สติ เมอ่ื ไปอยกู บั ทา นแลว ตะกละหรอื เปลา มนั เปน ปรศิ นาธรรมของเซน็ หรอื เปลา แตถ า เรา กเ็ ปลยี่ น เพราะวา ทา นสอนใหเ ราเจรญิ สติ รบั เซน็ จากทา นวนั นอี้ ดนะ ทา นไมฉ นั ทา นจะสอนเรอื่ งความวา งไหม แตเราวางจากสุวรรณภูมิถึงสนามบินชารลสเดอโกลฝรั่งเศส พอใครมสี ติ คนๆนน้ั จะคน พบตาน้ำแหง ความสขุ อยใู น ๑๓-๑๔ ชวั่ โมง ถา เราไปวา งกบั ทา นดว ยวนั นม้ี สี ทิ ธเ์ิ ปน ลมนะ กเ็ ลย น้ี เราทุกคนมีตาน้ำแหงความสุขในตัว แตเราไมคอยรูหรอก ทำเปน อา นปรศิ นาธรรมทา นไมอ อก ฉนั หมดเกลย้ี งเลย เพราะวา เราไมร เู ราจงึ ไปฝากความสขุ ไวก บั ยศ อยากมยี ศ ทรพั ย อำนาจ ชอื่ เสยี ง กามารมณ อยากมที กุ อยา งเลยนะ แลว เรากไ็ ด พอฉนั เสรจ็ กไ็ ปกราบทา น ทา นเรยี กอาตมาไปกอด คำถาม ใชเ วลาของเราทงั้ ชวี ติ เพอ่ื แสวงหาสงิ่ นี้ เพราะคดิ วา พอมแี ลว มนั ในหวั ใจทเี่ ตรยี มเอาไวจ ะถามนะ หายเกลย้ี งเลย พอไปอยเู บอื้ งหนา กจ็ ะใหผ ลติ ผลเปน ความสขุ หารไู ม มยี ศไมใ ชจ ะสขุ นะ ถา มยี ศแลว ครบู าอาจารยก เิ ลสมนั สงบ ตอนจะไปหาครบู าอาจารย กเิ ลสมนั ฟงุ คนไมเ ห็นคุณมียศคณุ ก็ทกุ ขอยนู ะ เตรยี มนนู เตรยี มนี่ พอไปถงึ หนา ทา น แคจ ะงดั คำพดู ออกมาจากปาก ยงั ทำไมไ ดเ ลย ถา ไมป ระหวน่ั พรน่ั พรงึ กเ็ พราะเดชะบารมขี องทา น มที รพั ยถ า ใชท รพั ยไ มเ ปน กย็ งุ นะ ทรพั ยน อี่ นั ตรายมาก แผค ลมุ เรา สตมิ นั ตนื่ ตวั ขน้ึ มาเพราะรสู กึ เราอยกู บั คนทมี่ สี ติ มาขาด พระพุทธเจาทานบอกวาเปนอสรพิษ พ่ีนองทะเลาะกัน ฆากันได สติแถวน้ีไมได หมดคำถาม อยูกับทานสองอาทิตยไดคติธรรมมา พระกบั ลกู ศษิ ยท ะเลาะกนั ฆา กนั กไ็ ด มชี อื่ เสยี งถา รไู มท นั ทกุ ขน ะ สอนอยคู ำหนง่ึ กค็ อื คำวา “เราจะเดนิ อยบู นหนทางความถกู ตอ ง” เม่ือวันกอนอาจารยเฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน อาจารยเปนคนที่มี 5กมุ ภาพนั ธ - เมษายน ๒๕๕๔

ช่ือเสียง ปวดปสสาวะก็จอดรถปสสาวะขางทางตามประสาแก ....ถา เรามชี อ่ื เสยี งและใชใ หเ ปน จะเปน ประโยชน ทันใดน้ันก็มีรถของนักทองเท่ียวกลุมหนึ่งแวะมาชมใกลๆ อาว มาก แตถาเราใชไมเปน เราก็ทำเพื่อตัวเอง อาจารย เฉลมิ ชยั คนระดบั นท้ี ำไมมายนื ปส สาวะกลางทาง แกหนั ลวนๆ แลววันหน่ึงพอช่ือเสียงมันลงชีวิตมัน ไปดา บอกวา ใหม เี วลาสว นตวั บา งสิ ปส สาวะอยยู งั ยกกลอ งถา ยอะไร กจ็ บแคน นั้ มนั ไมม คี ณุ คา กนั นกั กนั หนา แกมชี อ่ื เสยี งกจ็ รงิ แตแ กไมเ มา แกบอกวา ชอ่ื เสยี ง เปน สง่ิ ทค่ี นอน่ื มองแกแตต วั แกใชช วี ติ ธรรมดา ในโลกนม้ี นั มกี ค่ี นท่ี นี่คือรูปแบบของความสุขแบบถูกวางเงื่อนไข ฉะน้ันยศ จะรสู กึ วา ชอ่ื เสยี งเปน มายา สว นมากกน็ กึ วา ชอ่ื เสยี งเปน ของจรงิ ทรพั ย อำนาจ ชอ่ื เสยี ง กามารมณเ หลา นมี้ นั ทำใหเ รามคี วามสขุ ทง้ั นนั้ ใชไ หม เราไปสรา งกอ นสมมตุ ขิ น้ึ มากอ นหนงึ่ นะ เอาไวเ ปน กจ็ รงิ นะ แตถ า เรารไู มเ ทา ไมท นั วนั หนง่ึ มนั จะทำใหเ ราทกุ ข แตถ า สรรพคณุ ของชวี ติ เรา ถา คนไมเ หน็ ทกุ ขไ หม ทกุ ข กวา เราจะสลดั เรารเู ทา รทู นั นะถา เรามยี ศเรากแ็ สดงตนใหส มกบั ยศทเี่ รามี มมุ ไหน สมมตุ ไิ ดม นั ไมใ ชง า ยนะ มชี อ่ื มเี สยี งอยา ไปคดิ วา สขุ นะ ถา รไู มเ ทา จุดไหน สถานที่เขายกยองคนมียศเราก็แอ็คใหเขาดูวาเราเปน ทนั ทกุ ขไ หม ทกุ ข เรารเู ทา ทนั มนั เรากป็ ลอ ยได มนษุ ยก ค็ ดิ อยา งนี้ นายพล แตถ า เราไปบางจดุ บางท่ี บางแหง ซง่ึ ไมม ใี ครรจู กั เราเลย อยากจะมีความสุขแลวก็คิดวาความสุขตองเกิดจากยศ ทรัพย เราก็ทำตัวตามธรรมดาใชไหม อำนาจ ชื่อเสียงและกามารมณ อาตมาไมปฏิเสธวายศ ทรัพย อำนาจ ชอ่ื เสยี งและกามารมณก อ ใหเ กดิ ความสขุ แตม นั เปน ความ ถา เรามที รพั ยใ ชไ ปทำบญุ สนุ ทาน บรจิ าคชว ยเหลอื เกอื้ กลู สุขเคลือบแฝง เปรียบเสมือนนำ้ ผึ้งบนคมมีด เอานำ้ ผึ้งมาเท ชาวโลก เงนิ กเ็ ปลยี่ นเปน ความรกั ความเคารพนบั ถอื จากคนทวั่ โลก บนคมมดี โกน เอาลน้ิ เลยี ดสู ิ นน้ั แหละคอื สขุ ทจี่ รงิ ภาษาศพั ทเ ขา เพราะเงนิ นน้ั มนั คอื กอ นประทานคณุ ไมเ อาไปสรา งประโยชน มนั เรยี กวา อามสิ สขุ คอื สขุ ทเี่ กดิ จากการวางเงอื่ นไข มนั สขุ นะ แตม นั ก็ไมมีประโยชนหรอกใชไหม ทกุ ขไ ด ถา เรามอี ำนาจ และใชใ หเ ปน พระเจา อโศกมหาราชใช คณุ โยมทงั้ หลายมคี รอบครวั กนั ตอนจบี กนั กค็ ดิ วา คนๆน้ี อำนาจเปน ทำศลิ าจารกึ และในนน้ั เขยี นอกั ษรธรรมอธบิ ายธรรม ใชเ ลย ใชค นทฉ่ี นั ตามหามาตลอดทกุ ภพ ทกุ ชาตเิ ปน คแู ทท างจติ ของพระพทุ ธเจา ไป ๘๔๐๐๐ แหง ทว่ั อนิ เดยี ตอนนพี้ ระพทุ ธศาสนา วิญญาณ พอแตงไปสักพักหนึ่งคูแททางจิตวิญญาณกลายเปน ฟน คนื กลบั มาไดเ พราะวา มฝี รง่ั ไปคน พบศลิ าจารกึ พระพทุ ธศาสนา รมู เมท แคเ พอ่ื นรว มหอ งเทา นนั้ เอง กท็ ำไมเพอื่ นคนทเี่ รารว มหอ ง ท่ีหายไป ๘๐๐ ปนะฟนคืนชีวิตขึ้นเพราะมีศิลาจารึกของพระเจา คนทเี่ คยทำใหเ รามคี วามสขุ แลว ทำไมวนั หนงึ่ ทำใหเ รามคี วามทกุ ข อโศกเปน หลกั ฐาน เหน็ ไหมทา นมอี ำนาจแลว ชวนคนทงั้ ชมพทู วปี ขนาดอยใู กลๆ เธอยงั บอกเลยวา ลมพดั มานะยงั ไมเ ยน็ เทา ดวงตาของ มาปฏิบัติธรรมกับทาน น่ีเรียกวาใชอำนาจเพื่อธรรมเปนการใช เธอทอดมองพี่ คนทท่ี ำใหเ รามคี วามสขุ วนั หนง่ึ ถา มนั เปลย่ี นไปกลบั อำนาจทถี่ กู ตอ ง แตถ า เรามอี ำนาจแลว เราใชอ ำนาจไมเ ปน นะ เทย่ี ว กลายเปน ทำใหเ รามคี วามทกุ ข รกั มากกท็ ำใหท กุ ขม ากใชไ หม หว ง ไปสงั่ ฆา คนนี้ สง่ั ฆา คนนนู รงั แกคนนนู รงั แกคนนี้ เพอ่ื นมนษุ ยต อ ง มากก็ทำใหแคนมากใชไหม มาบาดเจบ็ ลม ตายเพราะอำนาจของเรา 6 ยวุ พทุ ธสมั พนั ธ ฉบบั ท่ี ๗๗ ถา เรามชี อ่ื เสยี งและใชใ หเ ปน จะเปน ประโยชนม าก แต ถา เราใชไ มเ ปน เรากท็ ำเพอื่ ตวั เองลว นๆ แลว วนั หนงึ่ พอชอื่ เสยี ง มันลงชีวิตมันก็จบแคน้ัน มันไมมีคุณคา ถาใครสักคนหนึ่งซ่ึงมี ชื่อเสียงแลวเปลี่ยนความดังสรางความดี มีช่ือเสียงแลวใชเปน ซปุ เปอรส ตารจ ะมปี ระโยชนเ หลอื เกนิ โลกเราจะพลกิ โฉมหนา ไป อีกทางหน่ึงเลยทีเดียว ดังน้ันใครมีช่ือเสียงแลวชักชวนคนเกง คนดีคนมีช่ือเสียงท้ังหลายหันมาหาทางธรรมะ จะมีคนดีเพ่ิมข้ึน อยา งมโหฬาร จากชอื่ เสยี งของเราซงึ่ เปน สง่ิ สมมตุ ิ

กามารมณมีประโยชนไหม? กามารมณก็มีคุณ เรียกวา ....ทกุ วนั นเี้ รามมี นษุ ยท เ่ี ตม็ ไปดว ยความ กามคณุ คณุ ของกาม แตถ า เราหมกมนุ จนเกนิ ไปทำใหเ ราเดอื ดเนอ้ื ทุกข และเขาอยูตรงไหนเขาทำใหตัวเองทุกข รอ นใจ มากเกนิ ไปกไ็ มด ี ฉะนนั้ ยศ ทรพั ย กามารมณแ ละอำนาจ และทำใหค นใกลๆ ทกุ ข ถา เราไมม สี ติ เราจะเปน ชอื่ เสยี ง ใชเ ปน กเ็ ปน คณุ ใชไ มเ ปน กเ็ ปน โทษ ถา ใชเ ปน มนั เปน คณุ หนว ยความทกุ ขเ คลอ่ื นที่ .... ยงั ไง มนั เปน ทม่ี าของความสขุ ใชไ มเ ปน มนั เปน ทม่ี าของความทกุ ข นเ่ี รยี กวา ความสขุ ทถ่ี กู วางเงอื่ นไข นกี่ ค็ อื การปลอ ยวางนน่ั เอง บางคนพดู เสรจ็ แลว กบ็ อกวา ขอบพระคณุ มากนะคะทา น ปา นนน้ี อ งเขาคงไปดแี ลว ละ ปรากฏ มอี กี รปู แบบหนง่ึ ทไ่ี มถ กู วางเงอ่ื นไข อาตมาเกรน่ิ ไวต งั้ แต วา รงุ ขน้ึ เขาโทรศพั ทม าหาอาตมา ยงั ไมไ ป บอกวา ไดฟ ง ธรรมะแลว ตอนตน ทา นตชิ นทั ฮนั ห ทำไมเวลาเราไปอยใู กลเ ราถงึ สมั ผสั ความ เกดิ ปต ขิ น้ึ มานะ จรงิ ๆคนทป่ี ว ยเรอ้ื รงั และระยะสดุ ทา ยไมใ ชค น สขุ ของทา น อายุ ๘๕ แลว ยงั ผอ งอยา งกบั คนอายุ ๓๐ ตน ๆ ทฝี่ รงั่ เศส สนิ้ หวงั แตท างพทุ ธศาสนามองวา เปน คนทมี่ คี วามหวงั เปน ทสี่ ดุ ทา นมกี ฎุ เิ ลก็ ๆเปด กฏุ ใิ หเ ขา เยย่ี มชม มแี ตค วามเรยี บงา ยอยใู นกฏุ ิ เพราะพอเขารวู า เขาจะตาย เขากท็ งิ้ ทกุ อยา งเลยนะ จติ เขาเดด็ เดยี่ ว ของทา น สมบตั พิ อจะมกี ห็ นงั สอื และพกู นั จนี ทา นไวท ำปรศิ นาธรรม มากไมมีอะไรท่ีจะตองทำอีกแลวนอกจากการปฏิบัติธรรมในนาที ทา นอยเู รยี บงา ยมาก นน่ั แสดงวา ชวี ติ คนทขี่ นึ้ อยวู ตั ถนุ อ ยถงึ นอ ย สุดทาย ลุกข้ึนมาปฏิบัติธรรมพอมาทำอยางนี้ หลายคนเจริญสติ มาก แตก ลบั มคี วามสขุ สงู ถงึ สงู ทสี่ ดุ พวกเราอยากเปน ไหม พวก รดุ หนา ไดม าก เพราะเขาไมม กี งั วล เพราะรแู ลว วา ยงั ไงกต็ ายใชไ หม เรานี่เวลามองไปทางไหนวัตถุลอมหนาลอมหลังเต็มไปหมดนะ เหลอื ตวั คนเดยี วแลว น่ี เขาจะตอ งเปน เดย่ี วมอื หนงึ่ ไปสโู ลกหนา นะ พอแมก็ชวยไมได ลุกขึ้นมาเจริญสติ พระบอกยังไงทำอยางน้ัน ถา เมอ่ื ไหรก ต็ ามทเี่ ราสามารถพฒั นาตนจนเปน ตวั ของตวั ทั้งหมด และน่ันทำใหแหกคำทำนายของหมอหลายคน บางคน เองอยา งลว นๆนะ จะคน พบวา มคี วามสขุ นนั่ แหละ เราไปอกี ขน้ั สามารถปฏิบตั ิธรรมอยมู าจนขามปได หน่ึงของความเปนมนุษย อยากเปนไหม ต้ังแตหัวจรดเทาไมมี เครอ่ื งประดบั เลยสกั ชนิ้ แตน งั่ ตรงไหนกม็ คี วามสขุ ยนื ตรงไหน ท่ีเชียงใหมนี่ทำวิจัยศึกษาเลยนะ ขอถามวาในรางกาย ก็มีความสุข เดินตรงไหนก็มีความสุข ดื่มนำ้ เปลาก็มีความสุข คนเราแบกภาระไมไหว แตทำไมคนอยูตอได ปรากฏวาคนไขนี่ คนจะโทรศพั ทม าไมโ ทรศพั ทม ากม็ คี วามสขุ คนจะมองเหน็ หรอื ปฏบิ ตั วิ ปิ ส สนาทง้ั ๆทใี่ นชวี ติ เขาไมเ คยทำเลยนะ เขาบอกวา ทง้ั ชวี ติ มองไมเห็นก็มีความสุข น่ังบนแผนหินก็รูสึกนุม ตามลมหายใจ ทำแตค วามดี ตกั บาตรทกุ เชา แลว สง่ิ ทหี่ นไู ดร บั คอื ตอ งมาเปน มะเรง็ ธรรมดากร็ สู กึ สดชนื่ รม เยน็ ไปเลยทงั้ ชวี ติ โยมอยากเปน อยา งนไี้ หม อยากเปน ไหม เพราะสง่ิ ทอ่ี าตมาไดเ รยี นรจู ากชวี ติ ของทา น คอื 7กมุ ภาพนั ธ - เมษายน ๒๕๕๔ เราไดไปเห็นวาคนเราไมมีเครื่องประดับใดๆเลย มีแตการเจริญ สตใิ นวถิ ชี วี ติ คนเราลว นๆกม็ คี วามสขุ ทา นกลายเปน องคร วมของ ความสุขเคล่ือนท่ี ถาใครพัฒนาตนเปนองครวมของความสุข เคลื่อนที่ได เขาจะเปนคนที่ทำอะไรก็แผกระจายรังสีแหงความ สขุ ออกไป พดู กท็ ำใหค นฟง มคี วามสขุ ทำกท็ ำใหค นทไ่ี ดร บั ผลแหง การกระทำนนั้ มคี วามสขุ อยใู นโลกกท็ ำใหโ ลกนมี้ คี วามสขุ ทกุ วนั นเี้ รามมี นษุ ยท เ่ี ตม็ ไปดว ยความทกุ ข และเขาอยตู รง ไหนเขาทำใหต วั เองทกุ ขแ ละทำใหค นใกลๆ ทกุ ข ถา เราไมม สี ติ เรา จะเปน หนว ยความทกุ ขเ คลอ่ื นท่ี เวลาทเี่ ราพดู เราจะทำใหค นทฟี่ ง เรามคี วามทกุ ขใ ชไ หม แตถ า เรามสี ติ เวลาทเ่ี ราพดู เรากพ็ ดู ใหค นฟง มคี วามสขุ อยา งเชน คนทเี่ จบ็ ปว ย มคี นโทรมาหาอาตมาบอ ยมาก โดยมากจะเปน ผปู ว ยในระยะสดุ ทา ย อาตมาภาพจะพดู เหมอื นๆกนั วา เราเกดิ มาในโลก เหมอื นเรามาเดนิ อยบู นสะพานนะ ทางมไี ว ใหเ ดนิ ขา ม ไป นงั่ แชอ ยบู นสะพานแลว คดิ วา นสี่ ะพานของฉนั เรา แคเดินมาแลวเราก็เดินไป ฝงโนนสูฝงน้ี ฝงนี้สูฝงโนน เมื่อพน สะพานแลว กเ็ ดนิ ตอ ไปขา งหนา ซิ หวงสะพานไวท ำไม

นหี่ รอื คะบญุ คอื หมอฟน ธงแลว วา สามวนั เจด็ วนั นี้ แกตอ งไปแน ทำประเสรฐิ ทสี่ ดุ ตง้ั แตว นั นน้ั เปน ตน มานอ งคนนปี้ ว ยกต็ ามดเู วทนา คนปว ยกเ็ ลยทา ทายเลย ถา พระอาจารยต อบใหห นไู มไ ดว า ทำไม ดูไปดูไป จนกระทั่งวาไมรูเปนยังไงนะอาการเจ็บไขเรื้อรังมันซา บญุ ทห่ี นทู ำถงึ ไมช ว ย หนจู ะเปลย่ี นศาสนา แมจ ะถงึ นาทสี ดุ ทา ยหนู ลงไป กจ็ ะเปลยี่ น เพราะหนรู สู กึ วา หนทู ำแลว มนั สญู เปลา ตกั บาตรทกุ เชาแลวทำไมโรคมะเร็งของหนูไมหาย อาตมาเลยบอกวาหนูเปน ในทสี่ ดุ กอ็ อกจากโรงพยาบาลแลว กม็ ชี วี ติ อยอู กี ตง้ั ป ๒ ป มะเรง็ หนตู อ งใหห มอรกั ษาซิ หนตู กั บาตรคนทอี่ มิ่ คอื พระใชไ หมลกู กอ นจะจากไปพรอ มกบั รอยยม้ิ เพราะผปู ว ยคนนเ้ี ขา ใจวา รปู กแ็ ค มนั ไมต รงกบั สมมตุ ฐิ านเทา ไหรน ะ แลว บญุ หนกู ไ็ ดไ ปแลว ตอนทหี่ นู นน้ั นามกแ็ คน นั้ สดุ ทา ยเราไมว างเขา เขากว็ างเราทง้ั หมด แลว ตักบาตรไง แลวพระพุทธเจาเคยบอกท่ีไหนวาตักบาตรจะไมเปน ก็ไปอยางสงบ โยมดูซิ พระอาจารยไมตองทำอะไรเลยนะ พระ มะเรง็ เรากไ็ ปใหส ตเิ ขานะ คยุ ไปคยุ มา จากคนปว ยทห่ี ายใจออ น อาจารยก็บอกแควาตอนทำบุญมันก็อิ่มใจไปแลว บุญไมมีหนาท่ี โรย เชอื่ ไหมขณะทค่ี ยุ กบั อาตมาลกุ มานง่ั บนเตยี ง แลว คยุ อยา งนี้ รกั ษาโรคมะเรง็ แตถ า คณุ เจบ็ ไขไ ดป ว ย ตราบใดกต็ ามถา คณุ ยงั เลย ตอนตอ สายโทรศพั ท คยุ ครงั้ แรกนอนคยุ พอคยุ กบั อาตมา คดิ วา มตี วั คณุ ทปี่ ว ย ตายไปพรอ มกบั ความเขา ใจผดิ ๆแบบนน้ั นะ คยุ ไปคยุ มาลกุ ขนึ้ มานงั่ คยุ อยา งนี้ แลว อาตมากบ็ อกวา ลกู สกู บั ความ มันตองกลับมาเกิดอีก ทุกขมันไมจบ กอนจะตายเขาก็รูวาน่ีแค เจบ็ ไดย งั ไง เขากบ็ อกวา ถา มนั ไมไ หวขน้ึ มาจรงิ ๆหนกู ต็ ามดเู วทนา รปู นะ รปู ปว ยแตน ามไมป ว ยนี่ กายปว ยแตใ จไมป ว ย พอปลอ ย แลว ดไี หมลกู ดเี หลอื เกนิ เจา คะ แตห นแู ทบจะทนไมไ หว แลว ใคร ไดพอวางไดนะ กอนที่คนๆน้ีจะจากไปหนังสืองานศพเสร็จแลว สอนใหห นดู เู วทนา พอ แมค รบู าอาจารยส อน หนไู มเ คยทำหรอก ดแู ลพอ แมเ รยี บรอ ยแลว ทกุ อยา งวางแผนอยา งดที งั้ หมด แมจ าก แตว า หนไู มเ หลอื อะไรแลว หนกู ต็ อ งทำ ดเู วทนาจนแยกเวทนาได ไปก็เหมือนไปดูงานในตางประเทศ เพราะเตรียมตัวมาอยางดี แลว กไ็ ป แมก ระทงั่ เทศนใ นงานศพวนั สดุ ทา ย เขากบ็ อกวา นมิ นต พอรอู ยา งนอ้ี าตมากบ็ อกวา ลกู ไมต อ งถามหาบญุ แลว นะ ทานว. มาเทศน อาตมาไมไ ปไดไ งกผ็ นี มิ นต (หวั เราะ) เพราะในเมืองไทยผูคน ๖๐ ลานคน มีกี่คนท่ีไดเรียนวิปสสนา กรรมฐาน การทห่ี นรู จู กั แยกกายแยกใจดเู วทนาเปน นม่ี นั เปน การ เหน็ รยึ งั ถา เราเจรญิ วปิ ส สนากรรมฐานเปน นะ เราจะมี เจรญิ สตปิ ฏ ฐาน ๔ นม่ี นั เลยบญุ มาไกลมากแลว นะ นม่ี นั วปิ ส สนา ความสุขที่เปนธารนำ้ พุอยูขางใน แลวหลังจากนั้นนั่งตรงไหนมี มนั สงู กวา บญุ อมิ่ อกอม่ิ ใจตงั้ กเ่ี ทา ยงั ไมร อู กี หรอื วา หนมู ขี องทด่ี ที ส่ี ดุ ความสุข ยืนตรงไหนตรงนั้นมีความสุข ทำอะไรท่ีไหนจะมีรัศมี แลว นะ พระอาจารยพ ดู แคน ร้ี อ งไหส วนขน้ึ มาเลย นก่ี แ็ สดงวา หนู ความสขุ อาบไลท าทว่ั ไปหมด เราอยากเปน มนษุ ยธ ารหรอื ไม ถา คดิ ผดิ มาตลอดเลยใชไ หมคะทห่ี นคู ดิ วา บญุ จะเสกใหห นหู าย อาตมา เราอยากเปนใหเราทั้งหลายประพฤติปฏิบัติ ตามแนวทางของ ก็เลยบอกวาใชลูก หนูไมจำเปนตองหายหรอก หนูตายก็ได แต การเจรญิ สตปิ ฏ ฐาน ๔ เจรญิ วปิ ส สนากรรมฐานตามแนวทาง วปิ ส สนานน่ั แหละคอื บญุ อนั สงู สดุ พอเราไปชใี้ หเ หน็ วา มนษุ ยใ น สตปิ ฏ ฐาน ๔ ตามดู กาย เวทนา จติ และธรรม แลว วนั หนง่ึ เรา โลกนมี้ ี ๖,๐๐๐ ลา นคน มมี นษุ ยก คี่ นทวี่ ปิ ส สนาเปน คนโดยมาก จะรูวาไมมีอะไรอะไรก็มีความสุขไมมีชื่อเสียงเราก็มีความสุข ไมคอยรูจักคำๆน้ีซะดวยซำ้ ไป พอเราไปแตะนิดเดียววาส่ิงท่ีเขา ....ถาเราฝกสติเปนชีวิตจิตใจแลวเราไมตอง 8 ยวุ พทุ ธสมั พนั ธ ฉบบั ที่ ๗๗ อาศัยทวงทีลีลาเลยนะอยูท่ีไหนทำที่น้ันเลย ทานขา วอยกู เ็ จรญิ สตไิ ด ขบั รถเรากเ็ จรญิ สตไิ ด เขา หอ งอาบนำ้ อยกู เ็ จรญิ สตไิ ด คยุ อยนู ก่ี เ็ จรญิ สติได ทุกอยางเปนการเจริญสติถาเราทำเปน แลว....

เพราะใจมนั ตนื่ แลว ใจทตี่ น่ื แลว เปน ใจทต่ี อ งการนอ ยทส่ี ดุ วตั ถุ ถา หากจะมกี ม็ เี พอ่ื เกอื้ กลู ความจำเปน ขนั้ พนื้ ฐาน ทเ่ี หลอื แบง ปน เพราะใจมนั เตม็ แลว กไ็ มเ ลอื กเอาอะไรมาสมุ ๆไวเ ปน สมบตั ิ ใจที่ ตนื่ แลว จะเปน ใจทตี่ อ งการนอ ยทส่ี ดุ แตจ ะมคี วามสขุ ไดม ากทส่ี ดุ ถา เราฝก สตเิ ปน ชวี ติ จติ ใจแลว เราไมต อ งอาศยั ทว งทลี ลี า ไปหาคนอน่ื นะ ทกุ ขท ตี่ กี ลบั มาหาเรากเ็ ปน เหตแุ หง ทกุ ขท เี่ ราสรา ง เลยนะอยูที่ไหนทำที่นั้นเลย ทานขาวอยูก็เจริญสติได ขับรถเรา ไว ถาเราสรางเหตุแหงสุขที่ตัวเรา แลวเราแผออกไปหาคนอื่น กเ็ จรญิ สตไิ ด เขา หอ งอาบนำ้ อยกู เ็ จรญิ สตไิ ด คยุ อยนู กี่ เ็ จรญิ สติ ผลแหง สขุ กจ็ ะตกี ลบั มาหาเราเปน ความสขุ เหมอื นกนั ฉะนน้ั กอ น ได ทกุ อยา งเปน การเจรญิ สตถิ า เราทำเปน แลว และถา ใครทำอยา ง ทเี่ ราจะไปใหส ขุ ทแี่ กท า น สขุ นนั้ ถงึ ตวั นน่ี ะ สำคญั ทสี่ ดุ ทง้ั เนอ้ื ทง้ั น้ี ใครสะสมสตไิ ปสะสมไปสะสมไป ถงึ จดุ หนงึ่ คนื หนง่ึ วนั หนง่ึ ตวั ของเราใหเ ปน คนแหง ความสขุ ใหไ ดเ สยี กอ น ซงึ่ เคลด็ ลบั จรงิ ๆ กายมนั จะเบา จติ มนั จะเบานะ จติ เบาเกดิ ขนึ้ แลว บางทเี ราจะรสู กึ จะพดู วา เคลด็ ลบั คงไมถ กู พระพทุ ธเจา ทา นเปด เผยมาโดยตลอด วา นมุ เราแตะโตะ รสู กึ วา นมุ พมิ พค อมพวิ เตอรอ ยนู ี่ สมั ผสั แปน พมิ พ นน่ั กค็ อื การพยายามกลบั มารสู กึ ตวั อยเู สมอ ทกุ วนั นเี้ รามคี นทมี่ ี อยนู น่ี มุ ไปทง้ั แปน เลย กายเบาจติ เบา ทกุ อยา งอยทู ใ่ี จ นมุ นวล ความรมู าก และคนทม่ี คี วามรมู ากทำใหค นไทยขดั แยง กนั เพราะ ควรแกง านไปซะทง้ั หมดเลย ถา ไปถงึ ภาวะอยา งนแี้ ลว จะเหมอื น คนทมี่ คี วามรมู ากเหลา นน้ั มแี ตค วามรยู งั ไมม คี วามรสู กึ ความ กบั เราเดนิ ลงเขา ชวี ติ เหมอื นมลี มรำเพยพดั อยเู รอ่ื ยๆ ความสขุ รมู นั เปน เรอื่ งของหวั สมอง แตค วามรสู กึ ตวั มนั เปน จติ ทตี่ น่ื ขนึ้ มา นอ ยๆคอยรนิ คอยไหลเหมอื นน้ำหลอ เลยี้ ง มนั กก็ ระทบโลกธรรม ถาเมืองไทยของเรามีคนที่เจริญสติ มีคนที่รูสึกตัวมากๆจะคิด ตามปกตินะรูปรสกล่ินเสียงเราสัมผัสเรากระทบมันท้ังหมด แต จะพดู จะทำอะไร เขากจ็ ะทำอยา งมคี ณุ ภาพ ถา เราเปน คนทเ่ี จรญิ ความกระเทอื นมนั นอ ยลงๆ เรารบั รทู กุ อยา งนะ คนชมคนดา เรา สตแิ ลว เวลาทเ่ี ราจะหลดุ คำพดู อะไรออกไป มนั กจ็ ะเปน คำพดู เรารบั รทู กุ อยา ง เปรยี้ วหวานมนั เคม็ เผด็ แตว า ความยดึ ตดิ ถอื มนั่ ตรงนม้ี นั จะนอ ยลง จนสกั แตว า มนั เปน คลนื่ หนง่ึ เทา นน้ั หลงั จาก ....เคยมีคนไปถามพระพุทธเจาวาทำไมผิวของ นั้นเหตุการณภายนอก คนภายนอกทำใหชีวิตของเราแกวงได พระพทุ ธองคจ งึ ออ นวยั เชน นี้ พระพทุ ธเจา ตรสั นอยมาก เรากลายเปนคนท่ีมีความม่ันคงทางอารมณสูง และ บอกวา ใครกต็ ามไมค ำนงึ ถงึ ความหลงั ไมเ ฝา ความสขุ นน้ั เปน สงิ่ ทคี่ ณุ ไมต อ งหา เขาจดั ใหอ ยขู า งในใจนี้ ระวงั แตอ นาคต จอ จดอยกู บั ปจ จบุ นั ผวิ พรรณ ยอมผองใส.... ถา เราพฒั นาตนจนมสี มั มาสตอิ ยกู บั ตวั แลว เราจะเปน คนทีต่ นื่ อยเู สมอ เราอยูท ี่ไหนเรากม็ คี วามสุข แลว กอ็ อกมาเลย 9กมุ ภาพนั ธ - เมษายน ๒๕๕๔ นะทางกาย วาจา ใจ มนั จะนมุ นวลออ นกวา วยั เคยมคี นไปถาม พระพุทธเจาวาทำไมผิวของพระพุทธองคจึงออนวัยเชนน้ี พระพทุ ธเจา ตรสั บอกวา ใครกต็ ามไมค ำนงึ ถงึ ความหลงั ไมเ ฝา ระวังแตอนาคต จอจดอยูกับปจจุบัน ผิวพรรณยอมผองใส ประโยคนค้ี อื วา สมั มาสติ ใครเจรญิ สตอิ ยเู สมอผวิ พรรณผอ งใส เปน เรอ่ื งธรรมดา แตจ ติ ผอ งใสเปน ผลโดยตรง พอจติ ผอ งใสแลว ชวี ติ ของเรากผ็ อ งใสตามไปดว ย ดงั นน้ั เราลองมาถามตวั เองดซู ิ วา ทุกๆคร้ังที่เรามีความทุกขมันเปนผลของพฤติกรรมที่มีสติ หรอื ขาดสติ ขาดสตนิ ะ โดยมากพฤตกิ รรมทท่ี ำใหเ รามคี วามสขุ สขุ อยา งแทจ รงิ ไมใ ชส ขุ อยา งหยาบๆนะ มนั มาจากการทเี่ ราสรา ง สรรคเหตุที่เรามีสติ ฉะนน้ั ทเ่ี ราตง้ั ชอ่ื ไวว า ใหส ขุ แกท า น สขุ นนั้ ถงึ ตวั นี่ ใน อกี ทางหนง่ึ มนั กเ็ ปน ใหท กุ ขแ กท า นทกุ ขน นั้ ถงึ ตวั ได ลองสงั เกตดซู ิ วา ถา เราทำอะไรทเี่ ปน เหตคุ วามทกุ ข จากตวั เราเปน เหตทุ กุ ขอ อก

เชงิ คณุ ภาพ แตถ า เราไมม สี ติ เวลาจะหลดุ คำพดู อะไรออกไป มนั นเี่ ปน อานสิ งสท เี่ ราเรยี นรทู จี่ ะเจรญิ สตอิ ยเู สมอ แตเ มอ่ื ก็จะกลายเปนคำพูดไมมีคุณภาพ ไหรท เี่ ราเจรญิ สตอิ ยเู สมอ แลว ปรากฏวา ความเครยี ดกไ็ มไ ดล ดลง อาการขวี้ นี ของเรากไ็ มไ ดล ดลง โวยวายกไ็ มไ ดล ดลง ปากเสยี กไ็ ม ดังน้ันกลาวอยางส้ันท่ีสุด ถาเราอยากเปนคนที่ใหสุขแก ไดล ดลง เอาแตใ จตวั เองกไ็ มไ ดล ดลง โลภโมโทสนั กไ็ มไ ดล ดลง ตอ ง ทา นสขุ นน้ั ถงึ ตวั พระอาจารยข อแนะนำวา ใหพ ยายามกลบั มาตาม หาสำนักใหมเลยนะ แตอาตมาเชื่อมั่นอยูเลยนะวาถาโยมมาฝก ดลู มหายใจ อยตู รงไหนทำตลอดเวลา นงั่ อยอู ยา งนนี้ ะ สมมตุ วิ า กรรมฐานอยใู นยวุ พทุ ธฯเราทกุ คนจะเกง เพราะทนี่ ไ่ี ดท ำเรอื่ งนมี้ า ฟง พระอาจารยเ ทศน หฟู ง ไป สง สตมิ าทางหู ถา รสู กึ วา มนั ตงึ ๆ มนั จนเปน ผรู จู รงิ ในเรอ่ื งนแี้ ละเปน หลกั เปน ฐานไดใ นสงั คมไทยของเรา เรมิ่ ลา แลว ดงึ กลบั มาตามลมหายใจกไ็ ด ลองทำดู ทำเรอื่ ยๆทำทกุ วนั ทโี่ ยมอยากจะกลบั มาตามดลู มหายใจนะ ในแตล ะวนั ทำไดก ร่ี อ ย ดงั นนั้ วนั นท้ี เ่ี รากำหนดหวั ขอ ไวว า ใหส ขุ แกท า นสขุ นน้ั ถงึ กี่พันกี่หมื่นครั้งทำไดท้ังหมด ทุกๆครั้งท่ีเราเรียกสติกลับคืนมาสู ตวั นนั้ อาตมาภาพกข็ อสรปุ อยา งรวบรดั ตดั ตอน ถา ทา นอยากเปน ลมหายใจนะหรอื กลบั มายงั กายทเี่ คลอ่ื นไหวกไ็ ด มนั กเ็ หมอื นกบั การ บคุ คลทใ่ี หส ขุ แกท า นแลว สขุ นน้ั กลบั มาถงึ ตวั ไดเ สมอ กข็ อใหเ รากลบั ไดร ดนำ้ เมลด็ พนั ธแ หง สตเิ ขา ไป จติ มนั จะดขี น้ึ ๆทกุ คนื ทกุ วนั ใคร มาเจรญิ วปิ ส สนากรรมฐานในชวี ติ ประจำวนั ถา ใครรกั ตวั เองนะไม ขยนั ทำบอ ยๆเทา กบั วา คนนนั้ ไดร ดนำ้ แหง สตลิ งไปทตี่ น ไมค อื ตวั เอง ตอ งซอ้ื อะไรเปน ของขวญั ใหต วั เอง หาโอกาสเชญิ ชวนตวั เองมาเขา เพราะตนไมคือตัวเรานี้รดนำ้ มีสติเพิ่มข้ึนๆเราจะมีความสุข แลว คอรส วปิ ส สนากรรมฐานสกั ครง้ั ในชวี ติ นน่ั แหละคอื การทใ่ี หร างวลั จากนนั้ เราจะมชี วี ติ ทสี่ ดชนื่ รม เยน็ ทยี่ ง่ิ ใหญแ กต วั เองทด่ี ที สี่ ดุ และใครทำไดบ คุ คลนน้ั จะกลายเปน คนที่ ยิ่งใหญมีความสุขในอนาคตอันใกลไมเร็วก็ชา พระพทุ ธเจา เคยตรสั เอาไวอ ยา งชดั เจนวา เราตถาคตกลบั จากบิณฑบาตแลวถาเอาหญาแหงมาปู ตถาคตมาลงนั่ง ที่น่ัง วันน้ีก็ขออนุโมทนาสาธุการทุกคนทุกทานที่มาอยูใน นั้นแหละเปนท่ีนั่งอันเปนทิพยของเราตถาคต ตถาคตไปเทศนไป ปรมิ ณฑลแหง นไ้ี ดม ขี อ คดิ สง่ิ ละอนั พนั ละนอ ยในวนั นี้ ไปปรบั ปรงุ สอนออกมาแลว ขนึ้ ไปนง่ั บนแผน ศลิ า ศลิ านน้ั แหละเปน ทนี่ งั่ ของ ไปประยุกตใชใหทานท้ังหลายกลายเปนบุคคลแหงความสุขโดย เราตถาคต เราตถาคตไปโปรดสตั วก ลบั มาแลว ยนื อยบู นทางเดนิ ทั่วหนา ทกุ คนทกุ ทา นเทอญ... จงกรมทมี่ กี รวดหนิ ดนิ ทรายอนั ขรขุ ระ แตท างเดนิ จงกรมนนั่ แหละ เปน ทางเดนิ อนั เปน ทพิ ย ประโยคนส้ี ำคญั มากนะคณุ โยมนะ สะทอ น (อาจารยเ รม่ิ สอนการภาวนา) เมอ่ื กเี้ ราพดู ถงึ ทฤษฎมี าแลว อะไร สะทอ นวา ขา งในสขุ แลว สงิ่ แวดลอ มแมจ ะหยาบจะกระดา ง เราลองมาพดู ถงึ ปฏบิ ตั กิ นั ดนู ะจะไดร วู า ความสดชน่ื รม เยน็ นนั้ เปน ยงั ไงกต็ าม จะเปลย่ี นคณุ ภาพเพอื่ ใหเ รามคี วามสขุ ทงั้ สนิ้ แตถ า ขา ง ยงั ไง ยงั อยากจะทำใหต วั เองมคี วามสดชน่ื รนื่ รมยใ นชวี ติ ไหม วนั น้ี ในของเราไมส ขุ เพราะใจของเราไมต นื่ จะประดบั ประดาจะตกแตง จะใหเ คลด็ ลบั เอาเทา ขวาวางบนเทา ซา ย มอื ขวาวางบนมอื ซา ย ถา ยงั ไงกแ็ ลว แตเ ถอะ ใจกย็ งั ทกุ ขอ ยนู นั่ เอง ใครไมส ะดวกจะนงั่ พบั เพยี บกไ็ ดไ มว า กนั ยดื กายใหต รง ถา กายไม ตรงการไหลเวยี นของเลอื ดลมจะไมด ี อานาปานสตติ อ งการการไหล ฉะนั้นขอใหเรากลับมาเพ่ือที่จะเรียนรูการมีสติอยูเสมอ เวยี นของเลอื ดดๆี หลบั ตาลง สงั เกตดซู วิ า ปลายมอื ปลายเทา เราเกรง็ พฒั นาการมสี ตอิ ยเู สมอ ซงึ่ ถา เราทำเชน นเี้ ปน แลว อาจารยก ลา ไหม ถา เกรง็ คลายกอ น ปากของเราเมม ไปไหม ถา เมม คลายกอ น การนั ตไี ดว า ภายในเจด็ วนั เจด็ วนั ทฉ่ี นั เปลยี่ น คณุ จะเปลยี่ นแนน อน คว้ิ ของเรายน เขา หากนั หรอื เปลา ถา ยน คลายเดยี๋ วนเ้ี ลย อยา ใหม กี าร คณุ จะไดเ หน็ การเจรญิ เตบิ โตของตวั เอง แลว ถา เราทำถกู ตอ ง สง่ิ เกรง็ ตรงสว นใดสว นหนง่ึ ของอวยั วะของเรานะ สบายๆทกุ สว น ทเ่ี ราทำนนั้ เปน การเจรญิ ทม่ี สี มั มาสติ คณุ โยมจะเปน คนทยี่ ม้ิ งา ย ท่ีสุด รอยย้ิมนอยๆจะเผยใหเห็นเลยบนริมฝปาก น่ังคนเดียวยืน จากนน้ั ลองตามดลู มหายใจซิ เรม่ิ ตน หายใจเขา แรงๆกอ น คนเดยี วนอนคนเดยี วคณุ โยมจะยม้ิ ไดเ รอ่ื ยๆอยา งมคี วามสขุ รน่ื รมย แลว กผ็ อ นจนสดุ ลมหายใจ เขา แรงแลว ตามดู ดงึ ตวั เองกลบั มาอยู เกิดในสภาวะที่สดชื่นรมเย็น แลวหลังจากนั้นเราจะข้ึนตอคน กับลมหายใจ จากนั้นผอนออกไป พอดึงตัวเองกลับมาอยูกับ วัตถุ สิ่งบันเทิงนอยลง เรากลายเปนคนท่ีเดินอยูในทุงกวาง จะ ลมหายใจแลว ทนี ป้ี ลอ ยกายปลอ ยใจใหส บายทสี่ ดุ ไมต อ งทำอะไร โดดเดย่ี วเปลยี่ วเหงาอยา งมคี วามสขุ เปน คนทชี่ วี ติ นไี้ มร สู กึ วา มนั อยางอ่ืนเลยนะแคสังเกตดูลมหายใจท่ีมันกำลังเขาและกำลังออก ขาดอะไร เราอยูตรงไหนตรงนั้นก็เปนแหลงพลังความสุข เราไป เฉยๆ นง่ั เฉยๆใหร สู กึ วา เราสบายทสี่ ดุ ไมอ ะไรกบั ใครเลย สบาย คบกบั ใคร เขากม็ คี วามสขุ อยา งนอ ยทสี่ ดุ ถา ไมท นั หทู นั ตา เขาจะรบั ทสี่ ดุ สงั เกตดลู มหายใจทก่ี ำลงั เขา กำลงั ออก ทำใหผ อ นคลายนะ เอา รไู ดว า เมอื่ ใกลค นคนนแี้ ลว ชวี ติ จะดขี น้ึ ละลองปฏิบัติกันดู................. 10 ยวุ พทุ ธสมั พนั ธ ฉบบั ท่ี ๗๗