วิชาการประพันธ์

นางสาวชฎาธาร ชนิ วร

แป สารบญั อตั ชวี ประวัติ กลอนแปด - กลอนแนะนาตนเอง กลอนถึงแม่ - กลอนถึงคนรกั โคลงส่ีสุภาพ - โคลงการละเลน่ ข่มี า้ ส่งเมอื ง - โคลงทาบุญเมอื งลพบรุ ี กาพย์ยาน๑ี ๑ - กาพย์ชมเมืองพระนารายณ์ - กาพย์ชมดอกไม้ (กล้วยไม)้

อตั ชวี ประวตั ิ













แต่กว่าจะมาถึงจุดที่ภาคภูมใิ จ คือการท่ีได้โดนคณุ ครบู ม่ เพาะมอบวชิ าความรู้ ทกั ษะต่างๆใหก้ ับฉัน และฉันจะเปน็ คนที่โดนคณุ ครูฝกึ ฝนมากทีส่ ุด เพราะพ้ืนฐานของฉนั ยัง นอ้ ยกว่าเพ่อื นคนอน่ื ๆ เม่อื ถึงเวลาพักเพอ่ื นๆสามารถน่งั พักได้ แต่ฉนั ไม่สามารถพกั ได้เพราะฉนั ตอ้ งใช้เวลาว่าง เพื่อฝึกซ้อม จนกวา่ ครจู ะบอกวา่ ฉนั ทาได้เวลาผา่ นไป จนถึงเวลาทฉ่ี นั จะต้องเลือกทางเดินเส้นใหมท่ ่ีจะกาหนด อาชพี ของฉันในอนาคต บางครง้ั ฉนั รูส้ ึกลังเล ว่าจรงิ ๆแล้ว เราชอบการเรยี นราจรงิ ๆหรอื เปล่า มหี ลายๆอย่างท่ีทาให้ กาลังใจเรมิ่ ถดถอย ฉันจงึ ใหเ้ วลาตัวเอง ๑ ปีในการ อยู่ กับการซ้อมรา การทุ่มเท ฝกึ ฝน เพอ่ื พสิ ูจนใ์ จตัวเอง ว่า เรารกั จรงิ ๆหรอื ไม่ สุดทา้ ยแลว้ คาตอบทฉ่ี นั ได้ นน่ั คือ รกั ทุกครงั้ ทฉี่ ันไมไ่ ด้อยู่กับการรา ฉันรสู้ ึกคิดถึง อยากรา อยากฝึกซ้อม เปน็ ความรูส้ ึกเลก็ ๆในใจที่ ไมส่ ามารถบอกผา่ นตัวหนังสือได้



กลอนแปด

ตัวฉนั น้ีมชี ่ือแพรวา เรยี นสาขานาฏศิลปไทยศึกษา หนูชอบราชอบฟ้อนแต่เด็กมา จงึ ใจกล้ามาแสดงแต่งราไทย ต้องขอบคุณทกุ เสียงสนบั สนุน เป็นต้นทุนเสรมิ แรงกาลังใจ ถึงเหนือ่ ยอยากลาบากจากบา้ นไกล จะม่งุ ไปฟันฝา่ ก้าวไกล มวี ันนไ้ี ด้ดีก็เพราะแม่ เฝา้ เทคแครด์ แู ลเอาใจใส่ ทง้ั ชี้แนะนาทางสวา่ งให้ แม้นอยู่ไกลยงั คอยหว่ งตัวฉนั คอยอมุ้ ชูส่องทางสวา่ งไสว หนูขอบคณุ แม่คนนท้ี ีร่ กั หนู รกั ของใครไม่เท่าแม่สุดแทจ้ รงิ รกั ของแมร่ กั จรงิ กว่าสิ่งใด กลอนแนะนำตนเอง กลอนถงึ แม่ ผแู้ ต่ง นำงสำวชฎำธำร ชินวร

มองนภาในคืนราตรี หวั อกน้ีรบิ หรค่ี ิดถึงหา แสงส่องสว่างกลางนภา ชนื่ อรุ ารกั ประจกั ษ์จติ บุพเพให้มาสรา้ งอยู่ค่ชู ีวิต คิดถึงค่ชู ดิ เชยชมสมฤทยั เพราะใจคิดคนึงถึงแต่เธอ โอด้ วงใจเหมอื นโดนยาพษิ กลอนถึงคนรกั ผแู้ ตง่ นำงสำวชฎำธำร ชินวร

โคลงสี่สุภาพ

พวกเราชวนข่ีมา้ ส่งเมอื ง กันนา ก่อนอยุธยาเรอื ง รุง่ ด้าว สยามเล่นเต็มเมอื ง เดินว่ิง ทวั่ เฮอ วยั แล่นลูกเหลา่ ทา้ ว ส่งม้าทายคา บา้ งทายผิดถูกฝ่ายแพ้ จะเสีย อาชา ทายเลน่ จนออ่ นเพลีย เหนอ่ื ยล้า กลับบา้ นกอ่ นมดื เสีย พอ่ แม่ ห่างนอ หมนั่ ใฝม่ องฟ้าแท้ บด่ อื้ ลั้นเอย โคลงกำรละเลน่ ข่มี ำ้ สง่ เมือง ผแู้ ตง่ นำงสำวชฎำธำร ชินวร นำงสำวกลั ยรตั น์ ภ่พู ฒั น์ นำยชยตุ ม์ วำนนุ ำม นำยจีระวฒั น์ คำพลกึ

วัดพระศรเี ล่าอา้ ง เมอื งลพบุรี คนถิ่นไปคานบ ท่ัวหล้า มงคลส่องมาพบ กลางทน่ี ภา บุญนนั้ หนาสุดแท้ แผ่ท้งั เมืองลิง ทนั ใด ศรมี งคลส่งท้าย ผ่านพ้น ปเี ก่ารอ้ ยเลือนให้ พธิ ที าบุญ จงึ ชวนรว่ มงานใหญ่ รุง่ เรอื งประเพณี สืบสารบ่ลาล้น โคลงงำนทำบญุ เมืองลพบรุ ี ผแู้ ตง่ นำงสำวชฎำธำร ชินวร

กาพย์ยาน๑ี ๑

นอ้ มยอกรถวาย พระนารายณจ์ อมกษัตรยิ ์ ราษฎรน้อมปฏิพัทธ์ ด้วยเศยี รเกล้าชาวสยาม ทงั้ การเมอื งปกครอง ท่ัวเขตคามเลื่องลือนาม การค้าสง่างาม แตอ่ ดีตจวบปจั จุบนั ดา้ นการค้ามมี าก สิ่งหลายหลากภมู ิปญั ญา สืบทอดแต่ก่อนมา ของลา้ ค่ากม็ ากเหลือ ในด้านการทหาร ทงั้ ชานาญเรอ่ื งการรบ บา้ นเมอื งจงึ สงบ ไมม่ รี บราฆา่ ฟัน กวีมศี รปี ราชญ์ สุดฉลาดแสนเลิศล้า ทกุ ทว่ งและถ้อยคา นน้ั นอ้ มนาแต่สิ่งดี ทง้ั ผองเสนียเ์ หลา่ สยามเราเปน็ ปึกแผน่ ด้วยท้งั ต่างหวงแหน รกั แน่นแฟน้ สยามไทย กำพยช์ มเมอื งพระนำรำยณ์ ผแู้ ต่ง นำงสำวชฎำธำร ชินวร

ดอกไมใ้ นพงไพร อยูแ่ สนไกลในแดนดง กลิ่นหอมชวนพศิ วง น่าชืน่ ชมสมใจปอง ยังสวยดีไมม่ หี มอง คา่ คืนยามราตรี น่าจบั จองมาชน่ื ชม รบั รองไมเ่ ปน็ สอง กลนิ่ แก้วตาหน้าภิรมย์ แต่ไม่จมอยูใ่ นดนิ มหี ลายเออื้ งหนกั หนา สีแสดแดงเป็นอาจนิ เปน็ ดอกสวยเหมาะสม นนั่ คือกล่ินกล้วยไม้ไทย ชอ่ ดอกเด่ียวดอกแขนง สวยสดหน้าชมฉิน กำพยช์ มดอกไม้ (กลว้ ยไม)้ ผแู้ ตง่ นำงสำวชฎำธำร ชินวร

ขอบคณุ ค่ะ