ลูกหมูสามตัว

กาลครั้งหน่ึงนานมาแล้ว มีแม่หมูกับลูกหมูสามตัว อาศยั อย่ใู นป่ าแห่งหน่ึง ลกู หมพู ่ีใหญ่เป็นหมจู อมเกียจครา้ น ชอบนอนตลอดเวลา ลูกหมูตัวพ่ีรองเป็นหมูจอมตะกละ ไม่ชอบทาํ งาน ส่วนลูกหมูน้องเล็กเป็นหมทู ่ีขยันชอบทาํ งาน อ ยู่ ม า วั น ห น่ึ ง แ ม่ ห มู ก็ ไ ด้ พู ด กั บ ลู ก ห มู ทั้ ง ส า ม ว่ า \"พวกลกู ๆ โตพอท่ีจะมีบา้ นเป็นของตวั เองไดแ้ ลว้ นะจ๊ะ\"

จากนน้ั พวกมนั ก็ตา่ งแยกยา้ ยออกมาสรา้ งบา้ น ของใครของมนั โดยเจา้ ลกู หมพู ่ีใหญ่ เลอื กสรา้ งบา้ น ดว้ ยฟาง ใชเ้ วลาไมน่ านนกั ก็เสรจ็

สว่ นลกู หมตู วั พ่ีรองเลอื กสรา้ งบา้ นดว้ ยไม้ เพราะคิดว่ามนั สามารถตา้ นทานลมไดม้ ากกวา่ ฟาง

สว่ นลกู หมนู อ้ งเลก็ เลอื กท่ีจะสรา้ งบา้ นดว้ ยอิฐ เพราะคดิ ว่ามนั แข็งแรงทนทาน แต่มนั กลบั โดนพ่ี ๆ หวั เราะเยาะ และบอกว่า \"ทําไมเจ้าโง่อย่างนี้ กว่าจะแบกอิฐ ก ว่ า บ้ า น จ ะ ส ร้า ง เ ส ร็ จ ก็ ใ ช้ เ ว ล า น า น ห ล า ย วั น \" แต่เจา้ ลกู หมกู ็ยงั คงตงั้ หนา้ ตง้ั ตาสรา้ งบา้ นต่อจนเสรจ็

จนอยู่มาวันหน่ึง มีเจ้าหมาป่ ามาซุ่มดูหวังจะมาจับ ลกู หมูทง้ั 3 ตวั มาเป็นอาหาร มนั ตรงไปท่ีบา้ นของลกู หมู พ่ีใหญ่ท่ีสรา้ งบา้ นดว้ ยฟางเป็นท่ีแรก พรอ้ มกบั เป่าลมออกไป ดว้ ยความแรงทาํ ใหบ้ า้ นฟางพงั ทง้ั หลงั

เจา้ ลกู หมตู วั แรกจึงว่ิงหนีเจา้ หมาป่ าไปหลบอย่ทู ่ีบา้ น ลูกหมูตัวท่ีสองท่ีสรา้ งด้วยไม้ ทันทีท่ีเจ้าหมาป่ าตามมา ถงึ หนา้ บา้ นมนั ก็ไดก้ ระโดดกระแทกประตจู นพงั เขา้ มาได้

ด้วยความตกใจกลัว เจ้าลูกหมูทั้งสองจึงรีบว่ิงไป ขอหลบท่ีบา้ นลกู หมนู อ้ งเล็ก ทนั ทีท่ีเจา้ หมาป่ าว่ิงตามมาถึง มนั รวบรวมพลงั ทง้ั หมดท่ีมี ทงั้ เป่ าลม ทั้งกระโดด กระแทกบา้ นอิฐ แต่บา้ นก็ไมย่ อมพงั ดว้ ยความแข็งแรงของอิฐไดท้ าํ ใหเ้ จา้ หมาป่ า ไดร้ บั บาดเจบ็ จนตอ้ งยอมถอยกลบั ไปดว้ ยความไมเ่ ตม็ ใจนกั

แต่หลงั จากนน้ั ไมน่ าน เจา้ หมาป่ าก็กลบั มาอีกครง้ั พรอ้ มกบั บันไดหวังจะปีนเขา้ ทางปล่องไฟบนหลังคาบา้ นของพวกลูกหมู แต่บังเอิญลูกหมูทั้งสามเห็นเจ้าหมาป่ ากําลังปี นขึ้นมาพอดี เจา้ ลกู หมนู อ้ งเล็กจึงรีบบอกใหพ้ ่ี ๆ ไปจดุ ไฟท่ีเตาผิง เม่ือเจา้ หมา

จดั ทาํ โดย หอ้ งสมดุ ประชาชน “เฉลิมราชกมุ าร”ี อาํ เภอเขาสมิง จงั หวดั ตราด