วนั หน่ึงกระต่ายหวั เราะเต่าว่าขาสน้ั และเดนิ เช่ืองชา้ เม่อื เต่าไดย้ นิ จงึ ทา้ ทายกลบั ไปวา่ \"ถงึ เจา้ จะว่งิ เรว็ แต่ขา้ คดิ วา่ ถา้ เราลองมาแข่งกนั ขา้ จะตอ้ งเอาชนะเจา้ ไดแ้ น่\" กระตา่ ยมนั่ ใจว่า เต่าไม่มีทางเอาชนะมนั ไดจ้ งึ ตอบตกลง
เม่ือถงึ วนั แข่งขนั กระตา่ ยกบั เต่ากม็ าว่งิ แข่งกนั เต่าคอ่ ยๆ เดินอยา่ งเช่ืองชา้ แต่สมาํ่ เสมอ และไม่หยุดพกั สว่ นกระตา่ ยว่งิ นําเต่าไปมาก
กระตา่ ยกช็ ะลา่ ใจคดิ ว่าถา้ งบี หลบั สกั ครู่ เต่ากค็ งยงั ตามไม่ทนั จนเวลาผ่านไปกระตา่ ยสะดงุ้ ต่นื มองซา้ ย มองขวาไม่เหน็ เต่า
กระตา่ ยจงึ รบี ว่งิ อยา่ งสดุ แรงแตก่ ช็ า้ ไปเสยี แลว้ เต่าไดม้ าถงึ เสน้ ชยั กอ่ นและกาํ ลงั นอนพกั ผ่อนอยา่ งสบาย นิทานเรอ่ื งน้ีสอนใหร้ ูว้ ่า ความพยายามอยู่ท่ไี หน ความสาํ เรจ็ อยู่ท่นี ัน่
จัดทาํ โดย ห้องสมุดประชาชน “เฉลิมราชกุมารี” อาํ เภอเขาสมงิ จังหวัดตราด
Search
Read the Text Version
- 1 - 6
Pages: