นิทาน คุณ-นะ-ทำ

รวบรวมเร่ืองเลา นทิ านคุณธรรมจากเพจกลั ยาณมิตร http://www.kalyanamitra.org/th/Aesop_list.php

นิทาน คณุ – นะ - ทาํ สาระและมาตรฐานการเรียนรู สาระที่ ๒ หนา ท่พี ลเมือง วฒั นธรรม และการดาเนินชวี ติ ในสงั คม มาตรฐาน ส ๒.๑ เขาใจและปฏบิ ตั ิตนตามหนา ทข่ี องการเปน พลเมืองดี มีคา นิยมทด่ี ีงาม และธํารงรกั ษา ประเพณีและวัฒนธรรมไทยดาํ รงชวี ิตอยูรวมกนั ในสงั คมไทย และสังคมโลกอยางสันติสขุ ตวั ชีวดั วตั ถปุ ระสงค์ ๑. ปฏบิ ตั ติ นตามขอ้ ตกลง กตกิ า กฎ ระเบยี บและ เพอื ใหน้ ักเรยี นได้เห็นตวั อย่างสถานการณ์ต่างๆ หน้าทที ตี อ้ งปฏบิ ตั ใิ นชวี ติ ประจาํ วนั (ส ๒.๑ ป๒/ ๑) ภายใตน้ ิทานคุณธรรม ทสี อดแทรกการเป็นพลเมอื ง ๒. ปฏบิ ตั ติ นตนตามมารยาทไทย (ส ๒.๑ ป๒/๒) ทดี ี นกั เรยี นสามารถคดิ วิเคราะห์ และใชเ้ หตุผลใน ๓. แสดงพฤตกิ รรมในการยอมรบั ความคดิ ความ การอธิบายในสิงทีคําถามกําหนดได้ พร้อมแสดง เชอื และการปฏบิ ตั ขิ องบุคคลอนื ทแี ตกต่างกนั เหตุผลทเี หมาะสมตอ่ การนําใช้ ในสถานการณ์นนั ๆ โดยปราศจากอคติ (ส ๒.๑ ป๒/๓) ๔. เคารพในสทิ ธิ เสรภี าพของผอู้ นื การบรู ณาการ วิธีการใช้สือ รายวชิ าสงั คมศกึ ษา – เรอื ง หน้าทพี ลเมอื ง รายวชิ าภาษาไทย - เรอื ง การอ่านและวเิ คราะห์ ให้นักเรยี นอ่านนิทานให้จบ แลว้ ตอบคําถาม โดยเขยี นลงในกล่องด้านขวามือ ซงึ จะมเี ทวดา สิงทีคาดว่าจะได้รบั และซาตานทาํ หน้าทแี นะนําอยขู่ า้ งๆนะคะ นักเรยี นสามารถอ่านออก เขยี นได้ วเิ คราะห์ ได้อย่างมีเหตุผล มีการใช้คุณธรรม จริยธรรม และสติ ในการตอบคาํ ถาม

กระตายตื่นตมู วันหน่ึง สัตวนอยใหญพากันว่ิงวุนไปทั่วปา เม่ือไดยินเสียง กระตา ยนอย ตะโกนวา ”ฟาถลม ฟาถลม” นกกระจิบ นกกระจอก พากันบินหนี แตหนั ไปเห็นแมชางยืนน่ิงอยู ท้ังสองจงึ เลาเรื่องราวท่ี เกิดข้ึนใหฟงแลวชวนแมชางหนี แมชางไมหนีแตกลับชวนสหายสัตว เขาไปในปาละเมาะเพ่ือพิสูจนความจริง เม่ือไปถึงก็พบวา เสียงฟา ถลมท่แี ทคอื ผลตาลท่ตี กลงพน้ื แมช า งจงึ เตือนสตั วท ้งั หลายวา กอน จะทําสง่ิ ใดตอ งพจิ ารณาใหด ีเสยี กอ น ˹¤Ù ´Ô Çҋ áÁª‹ Ҍ §·Òí ¶¡Ù ËÃÍ× äÁ‹ à¾ÃÒÐà˵ãØ ´ ขอ้ คิด เมอื พบเหตุการณ์ ใหพ้ จิ ารณาหาเหตุผลกอ่ นจงึ ลงมอื ทาํ

ชา งกอย ชางกอยเปนชางตัวเล็ก ทําใหถูกเพ่ือนๆ ลอวาไม สามารถทํางานที่เปนประโยชนได ชางกอยต้ังใจจะทําดีบาง จึงไปหาพอเพ่ือขอเสียมมาขุดดิน แตขุดไดไมนานก็ตองเลิก เพราะทนอากาศรอนไมไ หว ตอ มาชา งกอยไปขอชว ยตักนํ้าแตถัง นํ้ามีขนาดใหญทําใหชางกอยสะดุดหกลม ชางกอยเสียใจท่ีทํา อะไรไดไ มดี จึงออกจากบานไป ชางกอยมโี อกาสชวยคุณยายคน หนง่ึ ขา มถนนและทราบภายหลงั วา การชวยเหลือผูอื่นก็เปนการ ทาํ ความดเี ชนกนั ไมจ าํ เปน ตอ งใชแ ตแ รงกายเทา นน้ั ชา งกอ ยจงึ มคี วามสุขกบั การทําความดี ¶ŒÒ¹Ñ¡àÃÂÕ ¹à»¹š ªÒŒ §¡ŒÍ¨зÒí ÍÂҋ §äà ขอ้ คิด การมนี ําใจชว่ ยเหลอื ผอู้ นื ตามความสามารถของตนเอง

เทพารกั ษกับคนตน ไม คนตัดไมคนหน่ึงน่ังรองไหอยูริมลําธาร เพราะทํา ขวานของตนเองตกลงไปในนํ้า เทพารักษสงสารจึงปรากฏกาย ชวยเหลือ โดยครั้งแรกงมขวานทองคํา ครั้งท่ีสองงมขวานเงิน ขึ้นมาให คนตัดไมน้ันเปนคนซ่ือสัตยจึงปฏิเสธวา ไมใชขวานของ ตน จนเทพารักษงมขวานเหล็กขึ้นมา เขาจึงยอมรับ เทพารักษ ตอบแทนความซ่ือสัตย ดวยการมอบขวานทองคําและเงินใหดวย เพ่ือนบานคนหนึ่งทราบเรื่อง เกิดความละโมบ จึงไปท่ีลําธารและ ทําขวานหลน แตดวยความไมซื่อสัตย ทําใหเขาไมไดขวานคืน แมก ระทัง่ ขวานของตนเอง ¶ÒŒ ¹¡Ñ àÃÂÕ ¹à»¹š à·¾ÒÃ¡Ñ É ¹Ñ¡àÃÂÕ ¹¨Ð·Òí Í‹ҧäà ข้อคิด จงซอื สตั ยแ์ ละจงพอใจ ในสงิ ทเี ป็นของตน ไมโ่ ลภมาก

ความโลภแมเ สือ เชาวันหน่ึง แมเสือพาลูกออกไปสอนลาเหย่ือ เจอนกฝูง หน่ึง แมเสือสอนใหลูกจับนก แตลูกจับไมไดเพราะยังไมชํานาญ แมเสือจึงพาลูกไปจับสัตวอยางอ่ืน ขณะท่ีเดินไป ก็พบกระตายสอง ตัว ลูกเสือจับกระตายไดหน่ึงตัว แมเสือเห็นกวางจึงบอกลูกวา กินกวางดีกวาเนื้อเยอะดี ลูกเสอื จึงวางกระตา ย แตแมเสือจับกวาง ไมไดก็เลยบอกลูกวากลับไปกินเน้ือกระตายดีกวาอรอยกวาเยอะ แตเ ม่อื ท้ังสองกลับไปก็ไมพบกระตา ยแลว ลูกเสือจงึ พดู กบั แมเสอื วา เรากินกระตายเม่ือครูน้ีก็คงจะดีแลวเราโลภมากลาภจึงหายไปหรือ เปลา จะ แม แมเสอื ไมตอบ เพยี งแตเดนิ นาํ หนา ลกู เสอื ไปอยางเงยี บๆ ËÒ¡¹Ñ¡àÃÂÕ ¹à»š¹ÅÙ¡àÊÍ× ¹¡Ñ àÃÂÕ ¹¨Ð·Òí ÍÂҋ §äà à¾ÃÒÐà˵Øã´ ขอ้ คิด จงพอใจในสงิ ทตี นเองมอี ยู่

ครึ่งวงกลมสีแดง วันหน่ึงวงกลม สามเหลี่ยม และส่ีเหลี่ยมพูดคุย ถึงประโยชนของตัวเอง แตคร่ึงวงกลมนึกไมออกวาตนเอง มีประโยชนอะไร จึงเริ่มออกเดินทาง และไดชวยเหลือสัตว นอยใหญมากมาย ท้ังชวยเปนกระดองใหเตา ชวยเปน กระเปาหนาทองใหลูกจิงโจ ชวยเปนฝาหมอตมผักให กระตาย ชวยเปนเรือขามฝงใหหนู และไดเขาพบพระราชา พระราชาประทับใจเร่ืองราวของคร่ึงวงกลม จึงแตงต้ังคร่ึง วงกลมเปนมงกฎุ พระราชา ¹Ñ¡àÃÂÕ ¹¤´Ô Çҋ à˵ãØ ´¾ÃÐÃÒªÒ¨§Ö ãˤŒ çÖè ǧ¡ÅÁ »ÃдºÑ º¹Á§¡®Ø ¢Í§¾ÃÐͧ¤ ข้อคิด สอนใหเ้ ป็นคนกลา้ หาญ

ลงิ แขง เรอื ณ ปาแหงหน่ึงแบงเปนปาเหนือปาใต มีลําธารใสเย็น ไหลผา น และมฝี งู ลงิ อาศยั เลน นํา้ อยา งสาํ ราญ ลงิ มักจะไปทา ทายให สัตวตางๆ ในปา มาแขงพายเรือกับพวกตน จนสัตวปาพากันระอา เม่อื สิงโตรขู าวจงึ รบั คาํ ทาของลิง ไดรวบรวมสตั วปาเหนือฝกฝนพาย เรือโดยมีชา งอยทู าย ควายอยหู นา และตรงกลาง คอื หมปู า แตท าง ฝา ยลิงน้นั กบั คิดวา เปนเร่อื งนาขนั ที่พวกสัตวซอมพายเรือกนั ในขณะ ท่ีพวกลิงไมฝกซอม วันๆเอาแตทะเลาะกัน เมื่อเวลาแขงขันมาถึง สตั วป าทางเหนือสามคั คีพายเรือพรอมเพรียงกันเปนจังหวะ สวนลิง น้ันขาดความพรอมเพรียง จนเรือควํ่าลมเหลวสรางความอับอาย เพราะไมส ามคั คกี นั ¹·Ô Ò¹àÃèÍ× §¹éÕÊ͹ãËÌ Çٌ ҋ ข้อคิด ความสามคั คี ทาํ ใหป้ ระสบผลสาํ เรจ็

หมู่บา้ นไม่เป็นไร ทีชานเมืองแห่งหนึงมีหมู่บ้านชือ “หม่บู ้านไม่เป็ นไร”ทุกคนใน หมู่บ้านมีนิ สัยมกั ง่ายและไร้ระเบียบวินัย ทําให้ทุกหนทุกแห่งใน หมู่บ้านเตม็ ไปด้วยขยะและสิงปฏิกลู เพราะทุกคนคิดว่าเป็ นเรืองไม่ เป็ นไร ขอเพียงในบ้านสะอาดกพ็ อแล้ว แม้ว่าจะมีคนได้รบั บาดเจบ็ และป่ วยไข้เพราะความไม่มีระเบียบก็ยงั ไม่มีใครสํานึกในความผิด ต่อมาเมือฝนตกลงมาและไม่สามารถระบายนําได้ ทาํ ให้ทกุ บา้ นถกู นํา ท่วมขงั ถึงครึงเดือนทาํ ให้เสียหายหนัก หลงั จากนันจึงไมม่ ีใครมกั งา่ ย ทิงขยะไมเ่ ป็นทีเป็นทางอีกเลย ËÒ¡¹¡Ñ àÃÂÕ ¹¨Òí ໹š µŒÍ§อาศยั ã¹ËÁº‹Ù Ҍ ¹á˧‹ ¹éÕ ¹¡Ñ àÃÂÕ ¹¨Ð»¯ºÔ µÑ ÔµÇÑ ÍÂҋ §äà ขอ้ คิด ความมวี นิ ยั ทําใหไ้ มเ่ กดิ การสญู เสยี

เดก็ หญิงแก้ว เด็กหญิงแก้ว มีความสนใจในสิงต่างๆ เดก็ หญิงแก้ว เหน็ หมากาํ ลงั ขดุ หลุม ก็ถามว่า “หมาน้อยเจ้าขุดหลุมไปทําไม” หมาก็บอกว่า“ฉันขุดฝังกระดูกจะได้เก็บไว้กิ นนานๆไงล่ะ” เด็กหญิ งแก้วคิดในใจ “ฉันก็สามารถทําแบบนี แต่ให้ผู้อืนได้ เหมอื นกนั นะ” พอมากินข้าวเดก็ หญิงแก้ว กเ็ หลอื ข้าวไว้เมลด็ หนึง เอาไว้ให้มดกิน เหลือเศษเนือไก่ให้หมากิน เหลือปลาทูให้แมว และยงั เหลือเงินไว้หยอดกระปกุ ทุกๆวนั เดก็ หญิงแก้วจึงมีเพือน รกั มากมาย และมเี งินซือของทีตนเองต้องการ นักเรยี นคิดว่าเดก็ หญิงแก้วปฏิบตั ิตวั ถกู ต้องหรือไม่ เพราะเหตใุ ด ข้อคิด ความประหยดั และความมนี ําใจ ทาํ ใหเ้ ราไดพ้ บเพอื นทดี ี

ออมสนิ ฟกทอง หนดู าํ และหนขู าวไดเ กบ็ สตรอวเ บอรร่ีไปขายที่ตลาด หนู ดํามักจะนําเงินท่ีขายสตรอวเบอรร่ี ไปซ้ือของ เชน รถขนของ อาหารราคาแพง หนูขาวเตือนก็ไมฟง เพราะคิดวาจะขายสตรอว เบอรร่ีไดอีก สวนหนูขาวก็นําเงินมาหยอดกระปุกฟกทอง แลววัน หนึ่งฝนกต็ กลงมาอยางหนักจนไมสามารถเก็บสตรอวเบอรรี่ไปขาย ได น้ําทวมท้ังไร ท้ังหนูดําและหนูขาวตางรองไห หนูขาวกลับมา แคะกระปุกออมสินฟกทอง เพื่อนําเงินไปซ้ือของท่ีจําเปน ในเวลา เดียวกันหนูดําก็รองไห หนูขาวไดใหสตรอวเบอรร่ี และเอาเงินมา ชวยเหลอื อยา งมนี ํา้ ใจ ทาํ ใหห นดู าํ ซาบซง้ึ มาก ¶ŒÒ¹¡Ñ àÃÂÕ ¹à»¹š ˹ٴíÒ ¹Ñ¡àÃÂÕ ¹¨Ð»¯ºÔ µÑ ÔµÇÑ Í‹ҧäÃà¾ÃÒÐà˵Øã´ ขอ้ คิด การประหยดั อดออม ทาํ ใหม้ ใี ชเ้ มอื ตอนเจอปัญหา

ผีเสือกบั ผงึ ทีบงึ กว้างแห่งหนึง ผีเสือแม่ลูกค่หู นึงหลงความงามของ ปี กของตน แม่ผีเสือยอมตามใจลูก ไม่ให้ลูกต้องทาํ งานหนัก เพราะ กลวั ว่าจะทาํ ให้ปี กบอบชําและซีดจาง ฝ่ ายแม่ผึงหลวง สอนให้ลูก อดทน ขยนั ขนั แขง็ และไม่ยอมตามใจลูก เมือเวลาผ่านไป ผึงน้อย กลายเป็ นผึงเข้มแขง็ ส่วนลูกผีเสือเป็ นผีเสือ ทีอ่อนแอ วนั หนึงเกิด พายุลมแรงผงึ สองแมล่ กู สามารถบินกลบั ทีพกั ได้ ส่วนลกู ผเี สือถกู ลม พดั จนปี กบาดเจบ็ แม่ผีเสือคิดได้ว่าควรจะต้องสอนลกู ให้พึงตนเอง ได้มากกวา่ นี ¹Ñ¡àÃÂÕ ¹¤´Ô Çҋ áÁ¼‹ §éÖ ËÅǧ »¯ºÔ ѵµÔ ÇÑ ¶Ù¡µŒÍ§ËÃÍ× äÁ‹ à¾ÃÒÐà˵ãØ ´ ขอ คดิ ความขยนั สามารถพ่ึงตนเองได

ประวัติโดยสังเขป ชือ – สกุล : นางสาวพันทิภา สุกชว่ ง (ครูนา) วัน เดือน ปเกิด : 1 ตุลาคม 2522 วันบรรจุราชการ : 1 มีนาคม 2548 ตําแหน่ง : ครู ค.ศ.2 วทยฐานะ : ครูชาํ นาญการ ระดับชัน : ประถมศึกษา กลุ่มสาระวชา : สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม ปจจุบันสังกัด : โรงเรยนเทศบาล 1 บ้านชะอํา ด้านการศึกษา (ชะอําวทยาคาร) จ.เพชรบุร ระดับปรญญาตร : สาขาการประถมศึกษา คณะครศุ าสตร์ วทยาลัยราชภัฏเพชรบุร ระดับปรญญาโท : สาขารฐั ประศาสนศาสตร์ คณะรฐั ประศาสนศาสตร์ มหาวทยาลยั แสตม ฟอรด์ หัวหิน ประสบการณ์การทํางาน พ.ศ. 2548-2558 : ทํางานด้านการบรหาร การศึกษา พ.ศ. 2559-ปจจุบัน : เปลียนเปนสายงานการสอน ความสามารถพิเศษ - วทยากรจดั ทาํ สือการเรยนการสอนสามมติ ิ/สือกระดาษ - พิธกี รงานพธิ กี ารและงานรนเรงต่างๆ - สามารถใชโ้ ปรแกรมตัดต่อวดีโอได้ ผลงานสรา้ งชือ พ.ศ. 2565 สมุดคํารอ้ ง ฟองได้ต้องเขียนเปน