ดอกเดซี่กับดอกกุหลาบ

´´Í¡Í¡¡ØËà´Å«ÒºÕè¡ºÑ นน..สส..รรตัตั นนาากกรรแแจจม‹ม‹ รรง‹ุง‹ุ เเรรอ�อ� งงมม..44//99เเลลขขทที่ ี่3322

1.

ณ สวนดอกไมแหง หนง่ึ มดี อกเดซ่ีและดอกกหุ ลาบ ปลูกอยูใกล ๆ กนั 2.

ดอกเดซีก่ ลา วชมดอกกหุ ลาบวา “เจาเปนดอกไมทส่ี วยงามมาก บางทฉี ันก็อิจฉาในความงดงามของเจา ดฉู นั สมิ แี คก ลบี ทบ่ี อบบาง ไมม สี ง�ิ ใดเทยี บ กบั เจา ไดเลย ” 3.

ดอกกหุ ลาบไดย นิ เชน นน�ั จงึ ตอบกลบั ไปวา “ความงดงามของฉนั เปน เพย� งชว งเวลา สน�ั ๆ อกี ไมน านตอจากนีก้ ลบี ของฉนั ก็ จะเหยี่ วเฉา\" 4.

ขณะทดี่ อกกหุ ลาบกาํ ลงั พดู ดอกเดซ่ี ก็เริ�มเห็นกลีบของดอกกุหลาบเห่ียว แลวคอย ๆ ลวงลงสูพ�้นทีละกลีบ 5.

กอนดอกกุหลาบจะพูดทิ�งทายวา \"สิ�งที่เจาเห็นฉันเปนพ�ยงดานเดียว ไมอาจนํามาตัดสินในตัวฉันได \" 6.

ดอกเดซ่ีเห็นเชนนั้น จึงตกใจ แลวพูด เตอื นสตติ วั เองวา “เราควรเลิกเปรียบเทียบตนเองกับ คนอนื่ แลวเห็นคุณคาในตัวเอง เพราะ เรามีสง�ิ ที่คนอื่นเขาไมม ี” 7.

ขอ คิด ไมควรเปรียบเทียบใครหากวา เรา ยังไมร ูจักเขาดี และควรเหน็ คณุ คา ในตัวเอง 8.