ความรักที่สวยงาม

ซาฟี กา อาแวกือจิ



ความรกั ท่ีสวยงาม ซาฟี กา อาแวกือจิ

คำนำ ความรักท่ีสวยงาม เป็นหนงั สือรวมบทร้อยกรองของผูเ้ ขียนท่ี แต่งข้ึนในรายวิชา 604-205 การอ่านและการเขียนร้อยกรองเชิง สร้างสรรค์ สอนโดย ผศ.พชิ ญา สุวรรณโน เน้ือหาในเล่มประกอบด้วยบทร้อยกรองที่ผูเ้ ขียนแต่งด้วย ตนเองจานวน 8 เรื่อง เป็นกาพย์ 1 เร่ือง เป็นกลอน 1 เร่ือง เป็นสักวา 1 เร่ือง เป็นโคลง 2 เรื่อง เป็นฉนั ท์ 1 เรื่อง เป็นกลอนเปลา่ 1 เรื่อง เป็น วรรณรูป 1 เร่ือง และบทร้อยกรองท่ีผูเ้ ขียนแต่งร่วมกบั สมาชิกใน กลุ่ม TH3/62 จานวน 2 เร่ือง ซ่ึงผูเ้ ขียนไดร้ ะบุชื่อผูแ้ ต่งร่วมไวใ้ น ตอนทา้ ยของคาประพนั ธแ์ ลว้ ดว้ ย ผูเ้ ขียนขอขอบคุณอาจารยผ์ ูส้ อนที่ให้คาแนะนาในการเขียน ติ ชม จนไดง้ านท่ีเสร็จสมบูรณ์รวมเป็ นเล่มในคร้ังน้ี และคาดหวงั ว่า หนงั สือเลม่ น้ีจะเป็นประโยชนก์ บั ผอู้ ่านและผสู้ นใจ ซำฟี กำ อำแวกือจิ 16/11/2564

สำรบัญ เรื่อง หน้ำ ธรรมชาติ ณ บา้ นฉนั 1 ความทรงจา ณ ทะเล 2 การเรียนยคุ โควดิ 4 ในหลวงรัชกาลท่ี 9 5 ครูเป็นผใู้ ห้ 6 ความชอบของฉนั 7 ความรักท่ีสวยงาม 8 วรรณรูป 9 บทร้อยกรองในวรรณรูป 10 ฉนั ชอบ 11 ฉนั เกลียด ฉนั กลวั 11 วนั น้ี วนั หนา้ 12 กระต่ายกบั เตา่ 13 บรรณานุกรม 16 เกี่ยวกบั ผเู้ ขยี น 17

1 ธรรมชำติ ณ บ้ำนฉัน ภาพธรรมชาติ โดยซาฟี กา อาแวกือจิ เรียงร้อยแก้ว เพ่ือปรับเป็ นร้อยกรอง บา้ นของฉันอยู่ใกลส้ ถานีรถไฟ ขา้ งสถานีรถไฟจะลอ้ มรอบ ดว้ ยบา้ นเรือน และมีตน้ ไมท้ ่ีหลากหลายและมีความงดงาม นอกจาก ตน้ ไมม้ ีความงดงามแลว้ ก็ยงั มีบรรยากาศที่ร่มรื่น ทาให้มองแล้ว สบายตา และรู้สึกสบายใจ งดงาม ณ บา้ นฉนั หนา้ บา้ นน้นั ทางรถไฟ เขียวฉ่าสาราญใจ ชมพืชไมห้ ลากหลายพนั ธุ์ เหม่อมองไปไกลตา สุดทอ้ งฟ้าน้นั คือฝัน ป๊ ูนป๊ ูนรถไฟน้นั บรรทุกฝันหลายคนเอย (กำพย์ยำนี 11)

2 ควำมทรงจำ ณ ทะเล กลอนสี่ ทะเลสดใส กลอนหก มองไปสดชื่น สายน้ายอ้ นคืน ซดั คลืน่ ไปมา เสียงน้ากระทบสนั่ ไหว พวกเราพร้อมใจถว้ นหนา้ ยามทุกขช์ ่วยเหลือทุกครา ยามเหงาเรามาหาดทราย

3 กลอนเจด็ มวลน้าคงคาแสนกวา้ งใหญ่ กลอนแปด มองไปพบเจอสตั วด์ ุร้าย กลอนเก้ำ ฉลามเป็นฝงู สุดทา้ ทาย แหวกวา่ ยธารามโหฬาร พระอาทิตยส์ ่องมาสวา่ งจา้ สกณุ าบงั เหินที่เล่าขาน แสงหมดไปชมดาวยามวิกาล ชมอยนู่ านเชิญชวนน่าหลงใหล ณ วนั น้ีชอบทะเลสมิหลา ชวนเพอื่ นมาเกบ็ เร่ืองราวเหล่าน้ีไว้ ท้งั ความสุขความโศกเศร้าความเสียใจ ก่อนจากไกลตามทางเดินของตนเอง (กลอนคละ)

4 กำรเรียนยคุ โควดิ สักวาวา่ ดว้ ยการเรียนน้นั การบา้ นฉนั น้นั มีเยอะหนกั หนา จะตอ้ งส่งใหท้ นั ในเวลา เร่งรีบหาการบา้ นทาใหท้ นั ในเทอมหน่ึงฉนั น้นั เรียนออนไลน์ ตอ้ งต้งั ใจเขา้ เรียนมาเรียนกนั เพื่อไปสู่เป้าหมายท่ีใฝ่ ฝัน อีกไมไ่ กลฝันน้นั เป็นจริงเอย (กลอนสักวำ)

5 ในหลวงรัชกำลที่ 9 พระองคเ์ ป็นพอ่ สร้าง สอนมา ดีนา ถึงสิบสามตุลา ร่าไห้ อาลยั ทวั่ ธรา ปี หน่ึง นาพอ่ ยามท่ีคิดถึงได้ นง่ั เฝ้าพระองค์ (โคลงส่ีสุภำพ)

6 ครูเป็ นผ้ใู ห้ คุณครูสอนส่ังไว้ จงอยา่ ลืมเลือนให้ หมน่ั แตม้ วชิ า มารอคอยส่งเฝ้า แลนา อยดู่ ว้ ยภูมิใจ ถึงฝั่งภิรมยเ์ จา้ ดีเอย (โคลงสองสุภำพ)

7 ควำมชอบของฉัน ฉนั ช่ือซาฟี กา จะชอบชามิหวานเยน็ ฉนั ชอบรูปเบน็ เทน็ เพราะดูแลว้ กแ็ กร่งดี เพราะเรียนรู้ ณ ทุกที่ ฉนั ชอบการตอ่ สู้ จะมีคา่ พิชยั ตน การเรียนต่อนาที (สำลนิ ีฉันท์ 11)

8 ควำมรักทส่ี วยงำม ความรักของฉนั คือรักจริงใจ ความรักของพ่อแม่ คือรักบริสุทธ์ิ ความรักของพน่ี อ้ ง คือรักไม่ทุกข์ ความรักของครอบครัว คือรักที่อบอ่นุ (กลอนเปล่ำ)

9 วรรณรูป

10 บทร้อยกรองในวรรณรูป ความรักของแม่ คือรักท่ีแท้ ความรักของแม่ คือรักบริสุทธ์ิ ความรักของแม่ คือรักไม่ทุกข์ ความรักของแม่ คือรักท่ีจริงใจ

11 บทร้อยกรองทีแ่ ต่งร่วม ฉันชอบ ฉนั ชอบเท่ียวทะเล ฉนั ชอบเซเวลาเดิน ฉนั ชอบฟังเพลงเพลิน ฉนั ชอบเมินเมือ่ นงั่ เรียน ฉนั รักภาษาไทย ฉนั ชอบในการอา่ นเขียน มุง่ มน่ั และพากเพียร ฉนั จึงเซียนการแตง่ กลอน (กำพย์ยำนี 11) ประพนั ธ์โดย: ซาฟี กา อาแวกือจิ นาเดีย สาดีน สุภาพร ทรัพยบ์ ญุ ช่วย และกญั ญาภทั ร ขวญั ทองยมิ้ ฉันเกลยี ด ฉันกลวั ฉนั เกลียดคนไม่จริงใจ อยา่ มาจญั ไร นิสัยอยา่ งน้ีไม่ดี ฉนั กลวั เธอยงิ่ กวา่ ผี หลอกฟันฉนั ฟรี แบบน้ีไม่ไหวนะเธอ (กำพย์ฉบัง 16) ประพนั ธโ์ ดย: ซาฟี กา อาแวกือจิ นาเดีย สาดีน สุภาพร ทรัพยบ์ ญุ ช่วย และกญั ญาภทั ร ขวญั ทองยมิ้

12 วนั นี้ วนั หน้ำ วนั น้ีฉนั ทอ้ แต่ฉนั กร็ อ ความหวงั ทุกวนั เพื่อสู่จุดหมาย ปลายทางที่ฝัน จึงตอ้ งมุง่ มน่ั ฝ่าฝันดว้ ยใจ วนั หนา้ เขม้ แขง็ ลกุ ข้ึนดว้ ยแรง กา้ วเดินตอ่ ไป มิคิดทอ้ แท้ ฝันอีกไม่ไกล ชีวิตสดใส หวั ใจเบิกบาน (กำพย์สุรำงคนำงค์ 28) ประพนั ธ์โดย: ซาฟี กา อาแวกือจิ นาเดีย สาดีน สุภาพร ทรัพยบ์ ญุ ช่วย และกญั ญาภทั ร ขวญั ทองยมิ้

13 กระต่ำยกบั เต่ำ กาลคร้ังหน่ึงนานนกั กระตา่ ยรักแกร่งกลา้ เตา่ ผชู้ า้ กลา้ หาญ ไมน่ าน ก็พบกนั กระต่ายหยนั เต่าเดินชา้ เต่าทา้ วิ่งแข่งขนั ยืนยนั ความกลา้ หาญ รีบขาน รับคาทา้ ขา้ งหน้าคือเป้าหมาย ถึงตายก็ไม่หวน่ั มุ่งมนั่ และต้งั ใจ ว่ิงไปพร้อม พร้อมกนั แข่งขนั อยา่ งมน่ั ใจ กระต่ายไวเกินคาด สุดประมาทนอนพกั เจา้ เตา่ นกั ต่อสู้ รู้ถึงความขยนั ขนั แข็งค่อยแซงหน้า กายช้าแต่ใจใหญ่ ไม่แพใ้ ห้อีกฝ่ าย กระต่ายสะดุง้ ตื่น ขมขื่นที่พ่ายแพ้ แมเ้ ต่าจะเดินชา้ แต่กลา้ สู่เส้นชยั ยอมรับใน คร้ังน้ี ช้ีเห็นความประมาท จึงพลาดแพเ้ ตา่ ไป เพ่ือนเอย

14 ประพนั ธโ์ ดย ซอฟะอ์ สุราแม และซาฟี กา อาแวกือจิ ร่ายโบราณจากนิทานเรื่อง “กระตา่ ยกบั เตา่ ” เนื้อเร่ือง นทิ ำนอสี ป เรื่อง กระต่ำยกบั เต่ำ ณ ป่ าใหญ่แห่งหน่ึง มีกระต่ายตวั หน่ึงมน่ั ใจในความเร็วของฝี เทา้ ตวั เองมาก และมกั พูดโมโ้ ออ้ วดวา่ ไม่มีใครเทียบเทียมได้ จนวนั หน่ึง เจา้ กระต่ายไดพ้ บกบั เตา่ ท่ีกาลังเดินต้วมเต้ียมผ่านมา เม่ือเห็นดังน้ัน เจ้ากระต่ายก็หัวเราะเยาะและพูด ลอ้ เลียนว่า \"น่ีเจา้ เต่า มวั แต่เดินอืดอาดอยา่ งน้ี แลว้ เม่ือไรจะถึงบา้ นกนั ล่ะเนี่ย ต่อ ใหเ้ จา้ เดินนาหนา้ ไปก่อนคร่ึงวนั ขา้ ยงั ตามเจา้ ทนั เลย\" เจา้ เต่าไดย้ นิ ดงั น้นั ก็เกิดอาการไม่พอใจ เลยพูดตอบกลบั ไปวา่ \"ถึงขา้ จะเดิน ช้า แต่ข้าก็กลับถึงบ้านทุกวนั ถา้ อย่างง้ันเรามาลองวิ่งแข่งกันม้ยั ล่ะ แล้วขา้ จะ เอาชนะเจา้ ใหด้ ู\" กระตา่ ยเห็นวา่ เจา้ เตา่ ทา้ แขง่ อยา่ งน้นั กต็ อบตกลง พร้อมกบั พดู ไปอยา่ งขา ๆ ว่า \"ฮ่า ฮ่า ฮ่า โถ... เจา้ เต่า เช่ืองชา้ อย่างเจา้ น่ะเหรอ จะมาชนะกระต่ายที่รวดเร็ว อยา่ งขา้ ได้ ไมม่ ีทางหรอก\" เม่ือถึงวนั แข่งขนั เจา้ กระต่ายไดว้ ่ิงออกจากจุดเร่ิมตน้ ไปดว้ ยความเร็วเต็ม ฝีเทา้ แซงหนา้ เจา้ เตา่ ไปไกล และเม่ือหนั หลงั กลบั ไปดูกไ็ มเ่ ห็นแมแ้ ตเ่ งาของเจา้ เตา่ เลยคิดว่าคงอีกนานกว่าเจา้ เต่าจะเดินมาถึง จึงนึกในใจว่า \"ง้นั ขา้ ของีบเอาแรงสัก หน่อยดีกวา่ ยงั ไงกช็ นะอยแู่ ลว้ \" แลว้ ไมน่ านเจา้ กระต่ายกเ็ ผลอหลบั ไป ส่วนเจา้ เต่ากย็ งั คงเดินตว้ มเต้ียม ๆ อยา่ งไม่เหน็ดเหน่ือยยอ่ ทอ้ เดินมาเร่ือย ๆ จนเกือบจะถึงเส้นชยั ดา้ นกระต่ายท่ีนอนอยแู่ ถวน้นั ก็สะดุง้ ตื่นข้ึน เห็นรอยเทา้ เต่า

15 ที่พ้ืนก็รีบวิ่งตามไป แต่ก็ไม่ทนั เสียแลว้ เพราะเม่ือเจ้ากระต่ายว่ิงมาถึงเส้นชัยก็ พบว่าเจ้าเต่าท่ีตวั เองเคยสบประมาทไวน้ ้ันได้เดินเขา้ เส้นชยั เป็ นผูช้ นะในการ แข่งขนั คร้ังน้ี เหตุการณ์น้ีทาให้เจา้ กระต่ายรู้สึกเสียใจมากท่ีตอ้ งมาพ่ายแพใ้ ห้กบั เจา้ เต่า เพยี งเพราะความประมาทของตวั เองนนั่ เอง นิทำนเรื่องนีส้ อนให้รู้ว่ำ หากเราใช้ชีวิตอย่างประมาทก็อาจเป็ นหนทางท่ีนามาสู่ความพ่ายแพไ้ ด้ ดงั เช่นเจา้ กระต่ายตวั น้ีที่ประมาทเลินเล่อ คิดว่าตวั เองว่ิงไดเ้ ร็วกว่า จึงชะล่าใจ ไม่ คิดท่ีจะพยายามหรือวิ่งแข่งให้สาเร็จ จนสุดทา้ ยก็โดนเจา้ เต่าว่ิงแซงเขา้ เส้นชยั ไป ในท่ีสุด เช่นเดียวกนั กบั การเรียน หากเด็ก ๆ หลงคิดว่าตวั เองเก่งแลว้ จึงไม่ขยนั ต้งั ใจอ่านหนังสือ เพื่อนที่เขามีความขยนั และมีความพยายามมากกว่า ก็อาจมีผล การเรียนท่ีดีกวา่ เราได้ ส่วนกรณีของเจา้ เต่าน้นั ตอ้ งใชค้ วามเพียรพยายามอย่างมากจึงจะประสบ ความสาเร็จ ถึงแมว้ า่ เขาจะเดินชา้ แต่ก็ไม่ทอ้ ถอย และยงั คงกา้ วเดินต่อไป แมต้ อ้ ง เหน็ดเหน่ือยหรือใช้เวลานานแค่ไหน แต่สุดทา้ ยเขาก็สามารถเดินเขา้ เส้นชยั ได้ สาเร็จ ซ่ึงหากเด็ก ๆ อยากประสบความสาเร็จในชีวิต ก็ควรขยนั หมน่ั เพียร ต้งั ใจ เรียน มีความอดทนและไม่ยอ่ ทอ้ ตอ่ อปุ สรรค ดงั ขอ้ คิดท่ีวา่ ความพยายามอยทู่ ่ีไหน ความสาเร็จอยทู่ ่ีนนั่

บรรณำนุกรม ภาพทะเลสมิหลา จากตาราการเขียนร้อยกรองเชิงสร้างสรรค์ หน้า 103 นิทานกระต่ายกบั เต่าจาก https://baby.kapook.com/view196963.html

เกย่ี วกบั ผู้เขียน นางสาวซาฟี กา อาแวกือจิ - นกั ศึกษาสาขาวชิ าภาษาไทย - คณะศึกษาศาสตร์และศิลปศาสตร์ - มหาวทิ ยาลยั หาดใหญ่ กำรศึกษำ - กาลงั ศึกษาระดบั ปริญญาตรี ช้นั ปี ท่ี 3 มหาวทิ ยาลยั หาดใหญ่ ภูมิลำเนำ - อาศยั อยทู่ ี่ 176/1 หมู่ท่ี 5 ต.ปะลรุ ู อ.สุไหงปาดี จ.นราธิวาส