ภาษีมูค่าเพิ่ม

FLIPBOOK TAX ACCOUNTING. รายวิชา : โครงงาน รหสั วชิ า : 30201-8501 จัดทาโดย : นางสาวปภาณนิ เครือแกว้ นางสาวนาตาลี สัญแดน

บทท่ี 1 ภาษีมูลคา่ เพ่มิ (Valued Added Tax) ภาษมี ลู ค่าเพ่ิมภาษีมูลค่าเพ่ิมตามประมวลรัษฎากรเป็นภาษีทางอ้อม (Indirect Tax) ประเภทหน่ึงจัดเก็บจากฐานการบริโภคเป็นภาษีท่ีรัฐบาล เรียกเก็บจากมูลค่าส่วนที่เพ่ิมข้ึนใน แต่ละขั้นตอนการผลิตการขายสินค้า การให้บริการจัดเก็บเป็นรายเดือนภาษีจากการขายสินค้าหรือการ ให้บรกิ าร การนาเข้าสินค้าโดยผู้ประกอบการเป็นผู้มีหน้าท่ีเก็บจากลูกค้า แล้วนาภาษีมูลค่าเพ่ิมเพ่ิมไปชาระให้แก่รัฐบาลโดยส่วนท่ีเก็บเพ่ิมน้ัน เรียกว่า “ มูลค่าเพ่ิมภาษีมูลค่าเพ่ิม ” จึงเป็นภาษีท่ีผู้ประกอบการ จดทะเบยี นจะทาการเรียกเก็บจากผู้ซ้ือสินค้าหรือรับบริการต่าง ๆ ท่ีเป็น คนสดุ ท้ายรวมถึงการเก็บภาษีทุกข้ันตอนของการผลิตหรือการขายสินค้า หรอื การใหบ้ ริการ

1. ผู้มหี น้าทเี่ สียภาษมี ูลค่าเพ่มิ (Taxable Person) ประมวลรษั ฎากรกาหนดใหผ้ ้มู หี น้าท่เี สยี ภาษีมลู ค่าเพิม่ ได้แก่ 1. ผปู้ ระกอบการที่ขายสินคา้ หรอื ใหบ้ ริการในราชอาณาจกั ร ผูป้ ระกอบการ หมายถึง บุคคลธรรมดา นิตบิ ุคคล คณะบคุ คลส่วน ราชการหรือองค์การของรัฐบาลท่ีประกอบกิจการขายสินค้าหรือบริการ ในทางธุรกิจหรือวิชาชีพเป็นปกติธุระในราชอาณาจักรไม่ว่าการกระทา ดั ง ก ล่ า ว จ ะ ไ ด้ รั บ ป ร ะ โ ย ช น์ ห รื อ ค่ า ต อ บ แ ท น ห รื อ ไ ม่ แ ล ะ ไ ม่ ว่ า จ ะ จดทะเบียนภาษีมลู ค่าเพ่มิ หรือไม่ 2. ผู้นาเข้าสินค้า ได้แก่ ผู้นาเข้าสินค้าเข้ามาในราชอาณาจักรซ่ึง อาจเป็นผู้ประกอบการหรือบุคคลอื่นท่ีนาเข้าสินค้าดังน้ันผู้นาเข้าสินค้า จากต่างประเทศแม้จะไม่ใช่ผู้ประกอบการมีหน้าท่ีต้องเสียภาษีมูลค่าเพ่ิม ซึ่งต่างจากการขายสินค้าหรือการให้บริการในราชอาณาจักรซ่ึงจะเสีย ภาษีมูลค่าเพิ่มต่อเมอื่ เปน็ ผู้ประกอบการที่ขายสินค้าหรือให้บริการในทาง ธุรกิจหรือวิชาชีพ เท่าน้ันการนาสินค้าเข้ามาในราชอาณาจักรรวมถึง การนาสินค้าที่ต้องเสียอากรขาเข้าหรือท่ีได้รับยกเว้นอากรขาเข้าตาม กฎหมายว่าด้วยศลุ กากรออกจากเขตปลอดอากรโดยมิใช่เพ่ือสง่ ออกดว้ ย 3. ผูท้ ่กี ฎหมายกาหนดให้มหี นา้ ท่ีเสียภาษมี ูลค่าเพ่มิ เป็นกรณีพิเศษ ได้แก่ ตัวแทนของผู้ประกอบการที่อยู่นอกราชการอาณาจักรและ ขายสินค้าหรือให้บริการราชอาณาจักรเป็นปกติหรือในกรณีที่ผู้รับโอน สินค้าจากการนาเข้าท่ีได้รับการยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มตามกฎหมายพิกัด อัตราศุลกากรหรือผู้ได้รับโอนกรรมสิทธ์ิในสินค้าหรือบริการผู้ ท่ี เสียภาษมี ลู คา่ เพิม่ ในอัตราร้อยละ 0 หรือผปู้ ระกอบการทไ่ี ด้ให้บรกิ ารจาก ต่างประเทศและมกี ารใช้บรกิ ารในราชอาณาจักร (กรณีนีผ้ ู้จ่ายในประเทศ มีหน้าท่หี ักและนาสง่ ภาษีมูลคา่ เพ่มิ ตามแบบ ภ.พ. 36)

2. การยกเวน้ ภาษีมลู คา่ เพิ่ม การประกอบกิจการต่าง ๆ ต่อไปนี้ได้รบั ยกเวน้ ภาษีมลู คา่ เพิม่ (1) การขายสินค้าหรือการให้บริการของผู้ประกอบการที่มีรายรับไม่ เกิน 1,800,000 บาทต่อปี (2) การขายสนิ ค้าพืชผลทางการเกษตรภายในประเทศ เช่น ผัก และ ผลไม้ท้ังนี้อยู่ในสภาพสด หรือแช่แข็ง แต่ไม่รวมถึงผลิตภัณฑ์อาหารท่ี บรรจกุ ระปอ๋ งหรอื หีบหอ่ ที่เป็นอตุ สาหกรรม (3) การขายสตั ว์ทง้ั ทมี่ ชี วี ติ หรือไม่มีชีวิตภายในประเทศ เช่น สุนัข โค กระบือ ไก่ หรือวัตถุพลอยได้จากสัตว์ท้ังน้ีอยู่ในสภาพสด หรือแช่แข็งแต่ ไมร่ วมถงึ ผลติ ภณั ฑ์อาหารทบี่ รรจกุ ระป๋องหรอื หีบหอ่ ทีเ่ ปน็ อตุ สาหกรรม (4) การขายสินค้าที่เก่ียวเน่ืองกับการเกษตรภายในประเทศ ได้แก่ ปุ๋ย ปลาป่น อาหารสัตว์ ยา หรือ เคมีภัณฑ์ที่ใช้สาหรับพืชหรือสัตว์เพื่อ บารงุ รักษาปอ้ งกันทาลายหรือกาจดั ศัตรหู รอื โรคของพืชหรอื สตั ว์ (5) การขายหนังสือพิมพ์นิตยสารและตาราเรียนภายในประเทศ อย่างไรก็ดีผู้ประกอบการท่ีประกอบกิจการตาม (1) ถึง (5) ดังกล่าวจะ เลือกเขา้ สรู่ ะบบภาษมี ูลคา่ เพิม่ กไ็ ด้ (6) การนาเขา้ สินค้าตาม (2) - (5) (7) การให้บริการขนส่งในราชอาณาจักรไม่ว่าจะเป็นทางบกทางน้า หรือทางอากาศอย่างไรก็ดีหากเป็นการให้บริการขนส่งโดยอากาศยาน และการให้บริการขนส่งน้ามันเช้ือเพลิงทางท่อผู้ประกอบการมีสิทธิเลือก เข้าสรู่ ะบบภาษมี ลู คา่ เพ่มิ ได้

(8) การใหบ้ ริการการขนส่งระหว่างประเทศทางบก ซ่ึงมิใช่เป็นการ ขนส่งโดยอากาศยานหรือเรือเดินทะเล (การขนส่งระหว่างประเทศโดย อากาศยานหรือเรือเดินทะเลผู้ประกอบการมีสิทธิเสียภาษีมูลค่าเพ่ิมใน อตั ราร้อยละ 0) (9) การให้บริการรักษาพยาบาลของสถานพยาบาลทางราชการและ เอกชน (10) การให้บริการจัดแข่งขันกีฬาสมคั รเลน่ (11) การให้บรกิ ารการศึกษาของโรงเรยี นและสถานศึกษาต่าง ๆ ของ ทางราชการและเอกชน (12) การให้บรกิ ารห้องสมดุ พพิ ธิ ภณั ฑส์ วนสัตวล์ ะคร (13) การให้บริการของนักแสดงสาธารณะนักแสดงสาธารณะ หมายความว่านักแสดงภาพยนตร์วิทยุหรือโทรทัศน์นักร้องนักดนตรี นักกีฬาอาชีพหรือนักแสดงเพ่ือความบันเทิงใด ๆ ไม่ว่าจะแสดงเด่ียวเป็น หมหู่ รือคณะ (14) การให้บริการประกอบโรคศิลป์การสอบบัญชีการว่าความหรือ การประกอบวิชาชีพอิสระอน่ื ตามทอี่ ธบิ ดีกาหนดโดยอนมุ ัตริ ฐั มนตรี (15) การให้บริการวิจัยหรือการให้บริการทางวิชาการสาขา วิทยาศาสตร์และสาขาสังคมศาสตร์ แต่ต้องมิใช่เป็นการกระทาในทาง ธรุ กจิ ท้ังนี้ผูป้ ระกอบการตอ้ งเป็นบุคคลธรรมดาหรือเป็นคณะบุคคลที่มิใช่ นติ ิบุคคลหรือเป็นมลู นิธิ

(17) การใหบ้ ริการตามสญั ญาจ้างแรงงาน (18) การให้บรกิ ารเชา่ อสังหาริมทรัพย์ (19) การขายสินคา้ หรือให้บริการเพื่อประโยชน์แก่การศาสนาหรือสา ธารณกุศลในประเทศไทยซ่ึงไม่นาผลกาไรไปจ่ายทางอื่นเช่นการขาย สนิ ค้าหรอื การใหบ้ รกิ ารของมลู นธิ ิสายใจไทย (20) การให้บริการของราชการส่วนท้องถ่ินท้ังน้ีไม่รวมถึงบริการที่ เป็นการพาณชิ ยข์ องราชการส่วนท้องถิ่นมีรายได้จากการพาณิชย์เช่นการ ประปาป๊มั นา้ มนั โรงแรมบังกะโลและทา่ เทียบเรือราชการส่วนท้องถิ่นต้อง เสยี ภาษมี ูลค่าเพมิ่ จากรายได้ดังกล่าวราชการส่วนท้องถิ่นหรือเป็นการหา รายได้หรอื ผลประโยชนไ์ ม่วา่ จะเปน็ กจิ การสาธารณูปโภคหรอื ไม่ก็ตาม 3 (21) การขายสินค้าหรือการให้บริการของกระทรวงทบวงกรมซ่ึงส่วน รายรับท้งั สนิ้ ให้รัฐโดยไมห่ กั รายจ่าย (22) การขายบุหร่ีซิกาแรตท่ีผลิตโดยโรงงานยาสูบกระทรวงการคลัง ซึง่ ผขู้ ายเป็นบคุ คลอื่นทมี่ ิใชโ่ รงงานยาสบู กระทรวงการคลัง (23) การขายสลากกินแบ่งของรัฐบาลสลากออมสินของรัฐบาลและ สลากบารงุ สภากาชาดไทย (24) การขายแสตมป์ไปรษณีย์แสตมป์อากรหรือแสตมป์ยืนของ รัฐบาลองค์การของรัฐบาลหรือองค์การบริหารราชการส่วนท้องถ่ิน เฉพาะทยี่ ังไมไ่ ดใ้ ชใ้ นราคาที่ไมเ่ กินมูลคา่ ที่ตราไว้ (25) การใหบ้ รกิ ารสขี ้าว (26) การบริจาคสินค้าให้แก่สถานพยาบาลและสถานศึกษาของทาง ราชการหรอื ให้แก่องคก์ ารหรอื สถานสาธารณกศุ ลหรือสถานพยาบาลและ สถานศึกษาอื่นตามทีร่ ัฐมนตรีประกาศกาหนด

3. การจดทะเบียนภาษีมูลคา่ เพม่ิ ผู้ ป ระ ก อ บ ก า ร ที่ ต้ อง จ ด ท ะ เ บีย นภ า ษีมู ลค่ าเ พิ่ ม ได้ แ ก่ ผู้ประกอบการดงั ต่อไปนี้ 1.ผู้ประกอบการท่ีมีรายรับจากการขายสินค้าหรือให้บริการเกินกว่า 1,800,000 บาทต่อปี 2. ผู้ประกอบการที่ประกอบการอยู่นอกราชอาณาจักร แต่ได้ ดาเนินการขายสินค้าหรือให้บริการในราชอาณาจักรเปน็ ปกตธิ รุ ะ 3. ผู้ประกอบการบางประเภทท่ีได้รับยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม แต่มี ความประสงคจ์ ะขอจดทะเบยี นเพอ่ื เขา้ สู่ระบบภาษมี ูลค่าเพิ่ม กาหนดเวลาจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิม่ (1) กรณีจะเริ่มประกอบการถ้าประสงค์จะเป็นผู้ประกอบการจด ทะเบียนให้แจ้งขอจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพ่ิมได้ทันทีก่อนวันเริ่ม ประกอบการ (2) กรณีผู้ประกอบการมีรายรับจากการประกอบกิจการไม่เกิน 1,800,000 บาทตอ่ ปีซงึ่ ได้รบั การยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม แต่ต่อมาภายหลัง มีรายรับเกิดข้ึนเกินกว่า 1,800,000 บาทต่อปีให้ย่ืนคาขอจดทะเบียน ภายใน 30 วันนับ แตว่ นั ทีม่ รี ายรบั เกนิ 1,800,000 บาทเพม่ิ ได้ (3) กรณีผปู้ ระกอบการได้รับยกเว้นภาษมี ลู คา่ เพม่ิ และมีสิทธิเลือกเข้า สู่ระบบภาษีมูลค่ามีความประสงค์จะขอจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มให้ย่ืน คาขอจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพมิ่ ได้ทันที

ขัน้ ตอนการจดทะเบียนภาษีมลู ค่าเพิ่ม (1) กรอกแบบ ภ.พ. 01 โดยกรอกข้อความให้ถูกต้อครบถ้วนตรงกัน จานวน 3 ฉบบั (2) ยื่นแบบ ภ.พ.01 ณ สานักงานสรรพากรพ้ืนที่หรือสานักงาน สรรพากรพ้ืนท่ีสาขาในเขตท้องที่ท่ีสถานประกอบการ ต้ังอยู่ถ้า ผู้ประกอบการมีสถานประกอบการหลายแห่งให้ยืนค่าขอจดทะเบียน ณ สถานที่ท่ีกาหนดซึ่งสถานประกอบการอันเป็นสานักงานใหญ่ต้ังอยู่เพียง แห่งเดยี วเทา่ น้ัน เม่ือยื่นแบบ ภ.พ. 01 แล้วจะได้รับจานวน 1 ฉบับและจะได้รับใบ ทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มมูลค่าเพิ่มไว้ ณ ท่ีเปิดเผยในสถานประกอบการ เป็นรายสถานประกอบการคือแบบ ภ.พ. 20 ทีกรมสรรพากรออกให้แก่ ผู้ประกอบการจดทะเบียนซึ่งต้องแสดงใบทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มไว้ ณ ที่เปิดเผยในสถานประกอบการเป็นรายสถานประกอบการ ผู้ ที่ ไ ม่ มี ห น้ า ที่ จ ด ท ะ เ บี ย น ภ า ษี มู ล ค่ า เ พ่ิ ม แ ต่ มี ห น้ า ที่ เ สี ย ภาษีมูลค่าเพ่มิ ผู้ที่ไม่มีหน้าที่จดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม แต่ต้องมีหน้าที่เสีย ภาษีมูลคา่ เพ่มิ ได้แก่ (1) ผ้ปู ระกอบการทอ่ี ยนู่ อกราชอาณาจักรและเข้ามาประกอบกิจการ ขายสนิ คา้ หรอื ให้ หรอื ให้บรกิ ารในราชอาณาจักรเป็นคร้ังคราว (2) ผู้ประกอบการท่ีให้บริการในต่างประเทศและมีการใช้บริการ ในราชอาณาจกั ร

4. ความรับผดิ ในการเสยี ภาษีมลู ค่าเพมิ่ ความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม (Tax Point) หมายถึง การกาหนดจดุ ที่เกดิ ภาษีมลู ค่าเพิ่มว่าเกดิ ขน้ึ เม่ือใดเพือ่ ใหเ้ กดิ ความชัดเจน ในการเสียภาษีผู้ประกอบการท่ีขายสินค้าหรือให้บริการในระบบ ภาษีมูลค่าเพ่ิมมีหน้าท่ีออกใบกากับภาษีให้กับผู้ซื้อสินค้าหรือผู้รับบริการ เมอ่ื ความรบั ผิดในการเสยี ภาษีมูลค่าเพิ่มเกดิ ข้ึน กฎหมายกาาหนดความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มกรณีต่าง ๆ ไว้ดังนี้ 1.การขายสินค้า ความรับผิดของผู้ขายเกิดข้ึนเมื่อ มีการส่งมอบ สินคา้ เวน้ แต่ มีการกระทาต่อไปนี้เกดิ ขน้ึ ก่อนการส่งมอบ ก) โอนกรรมสิทธ์ิสินคา้ หรือ ข) ได้รบั ชาระราคาสินค้า หรือ ค) ได้มกี ารออกใบกากบั ภาษี

2. การขายสินค้าตามสญั ญาใหเ้ ชา่ ซอ้ื หรอื สัญญาซ้ือขายผ่อนชาระ ท่กี รรมสิทธ์ิในสนิ คา้ ยงั ไมโ่ อนไปยงั ผซู้ ื้อเม่อื ไดส้ ่งมอบสินค้าให้แก่ผู้ซ้ือแล้ว ความรับผิดของผู้ขายจะเกิดขึ้นเม่ือถึงกาหนดชาระราคาตามงวดท่ีถึง กาหนดชาระราคาในแต่ละงวดไม่ว่างวดน้ัน ๆ จะได้รับชาระราคาแล้ว หรือไม่เวน้ แต่มกี ารกระทาตอ่ ไปนี้เกดิ ขึ้นก่อน (ก) ไดร้ ับชาระราคาก่อนหรอื (ข) ได้ออกใบกากับภาษกี อ่ น

3.การขายสนิ คา้ โดยการต้งั ตวั แทนเพ่ือการขายสินคา้ ซึ่งมีการทาสัญญาการต้ังตัวแทนและเป็นไปตามหลักเกณฑ์ท่ีอธิบดี กาหนดความรับผิดเกิดข้ึนเม่ือตัวแทนได้ส่งมอบสินค้าให้แก่ผู้ซ้ือเว้นแต่มี การกระทาต่อไปน้เี กิดขึน้ กอ่ น (ก) ตัวแทนได้โอนกรรมสิทธใิ์ นสินคา้ ให้ผ้ซู อ้ื หรือ (ข) ตัวแทนได้รับชาระราคาสินค้าหรือ (ความรับผิดเกิดข้ึนเมื่อ ครบกาหนดชาระค่างวดเวน้ แต่มกี ารชาระราคากอ่ น) (ค) ตวั แทนไดอ้ อกใบกากบั ภาษีหรอื (ง) ตัวแทนหรอื บคุ คลอื่นมกี ารน่าสนิ คา้ ไปใช้ 4. การขายสินค้าโดยการส่งออก ความรับผิดในการเสีย ภาษีมูลค่าเพิ่มเกิดขึ้นเม่ือชาระอากรขาออกวางหลักประกันอากรขาออก หรือจัดให้มีผู้ค้าประกันอากรขาออกเว้น แต่ในกรณีที่ไม่ต้องเสียอากรขา ออกหรือได้รับยกเว้นอากรขาออกก็ให้ถือว่าความรับผิดเกิดขึ้นในวันท่ีมี การออกใบขนสนิ คา้ ขาออกตามกฎหมายวา่ ดว้ ยศุลกากร 5. การขายสินค้าที่ไม่มีรูปร่าง เช่นลิขสิทธ์ิสิทธิบัตรเคร่ืองหมาย การคา้ สมั ปทานกู๊ดวิลล์หรือสินค้าท่ีมีลักษณะทานองเดียวกันความรับผิด ในการเสียภาษีมูลค่าเพ่ิมเกิดข้ึนเม่ือได้รับชาระราคาสินค้าเว้นแต่การ กระทาต่อไปน้เี กิดข้นึ กอ่ น (ก) โอนกรรมสทิ ธใิ์ นสนิ คา้ ก่อนหรอื (ข) ออกใบกากับภาษีกอ่ น

6. การขายกระแสไฟฟ้าน้าประปาหรือสินค้าที่มีลักษณะทานอง เดียวกัน ความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพ่ิมเกิดขึ้นเมื่อได้รับชาระ ราคาสินค้าเวน้ แตม่ กี ารออกใบกากับภาษกี ่อนไดร้ ับชาระราคาสินค้า 7. การขายสินค้าโดยการชาระราคาด้วยการใช้บัตรเครดิต ความ รับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มเกิดข้ึนเมื่อมีการส่งมอบสินค้าเว้นแต่การ กระทาต่อไปน้ีเกิดขน้ึ กอ่ น (ก) การโอนกรรมสิทธใิ์ นสนิ ค้าหรอื (ข) การออกหลักฐานบตั รเครดิตหรอื (ค) ออกใบกากบั ภาษี 8. การขายสินค้าด้วยเคร่อื งอตั โนมตั ิ โดยการชาระราคาโดยวิธีการ หยอดเหรียญบัตรหรือที่มีลักษณะทานองเดียวกันความรับผิดในการเสีย ภาษีมลู คา่ เพ่ิมเกิดข้ึนเม่ือได้นาเหรียญบัตรหรือสิ่งอื่นท่ีมีลักษณะเดียวกัน ออกจากเครอ่ื งอตั โนมตั ิ 9. การขายสินค้าตามสัญญาจะขายสินค้า ความรับผิดในการเสีย ภาษีมูลค่าเพิ่มเกิดข้ึนเม่ือมีการส่งมอบสินค้าเว้นแต่การกระทาต่อไปนี้ เกิดขึ้นก่อน (ก) โอนกรรมสิทธ์ิสินคา้ หรือ (ข) รบั ชาระราคาสินค้าหรอื (ค) ออกใบกากบั ภาษี

10. การให้บริการ ความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพ่ิมของ ผู้ให้บริการเกิดข้ึนเมื่อได้รับชาระค่าบริการเว้นแต่มีการกระทาต่อไปนี้ เกิดขน้ึ กอ่ น (ก) เมือ่ มกี ารออกใบกากบั ภาษีก่อน หรอื (ข) ไดใ้ ช้บรกิ ารไม่ว่าโดยตนเองหรอื บุคคลอนื่ กอ่ น 11. การให้บริการโดยการชาระราคาด้วยการใช้บัตรเครดิต ความ รับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มเกิดขึ้นเมื่อมีการออกหลักฐานการใช้บัตร เครดิตเว้นแต่มีการออกใบกากับภาษีก่อนการออกหลักฐานการใช้บัตร เครดิต 12. การให้บริการตามสัญญาที่กาหนดค่าตอบแทนตามส่วนของ บริการที่ทา ความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มเกิดข้ึนเมื่อได้รับชาระ ราคาค่าบริการตามส่วนของงานท่ีสิ้นสุดลงเว้นแต่มีการกระทาต่อไปนี้ เกดิ ข้นึ ก่อน (ก) มกี ารออกใบกากบั ภาษีกอ่ นได้รับชาระราคาคา่ บรกิ าร หรือ (ข) ไดใ้ ชบ้ ริการไมว่ า่ โดยตนเองหรือบุคคลอ่ืน 13. การนาเข้าสินค้า ความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มเกิดข้ึน เม่อื ชาระอากรขาเข้าหรอื เม่ือมีการวางคา้ ประกันขาเขา้ เว้นแต่เป็นกรณีไม่ ต้องเสียอากรขาเข้าหรือได้รับยกเว้นอากรขาเข้าความรับผิดในการเสีย ภาษมี ลู คา่ เพิม่ จะเกดิ ขึน้ ในวนั ท่มี กี ารออกใบขนสินค้าขาเข้าตามกฎหมาย ว่าดว้ ยศลุ กากร

14. กรณอี ่นื ๆ ความรบั ผดิ ในการเสียภาษมี ลู คา่ เพมิ่ ในกรณีอื่น ๆ มี ดังนี้ (ก) ผปู้ ระกอบการนาสินค้าไปใช้โดยตนเองหรือบุคคลอ่ืนโดยมิใช่ เพื่อการประกอบกิจการโดยตรงตามหลักเกณฑ์ที่กฎหมายกาหนดความ รับผดิ ในการเสียภาษมี ลู ค่าเพิ่มเกิดข้ึนเมอ่ื นาสินคา้ ไปใชห้ รือส่งมอบสินค้า ให้บคุ คลอนื่ เพ่ือใช้ (ข) ผู้ประกอบการมีสินค้าขาดจากรายงานสินค้าและวัตถุดิบ ความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มเกิดข้ึนเม่ือมีการตรวจพบว่าสินค้า ขาดจากรายงาน (ค) ผู้ประกอบการมีสินค้าคงเหลือและหรือทรัพย์สินที่มีไว้ใช้ใน การประกอบกิจการ ณ วันเลิกประกอบกิจการความรับผิดในการเสีย ภาษมี ลู ค่าเพ่ิมเกดิ ขึ้นเมอ่ื เลิกประกอบกิจการหรือแจ้งเลิกประกอบกิจการ เว้นแต่กรณีผู้ประกอบการได้รับอนุญาตให้ออกใบกากับภาษีใบลดหนี้ใบ เพิ่มหนี้เป็นการชั่วคราวจนกว่าจะหยุดประกอบกิจการให้ความรับผิด เป็นไปตามขอ้ 1-4 (ง) ผูป้ ระกอบการทมี่ สี นิ คา้ คงเหลือและหรอื ทรัพย์สินที่มีไว้ใช้ใน การประกอบกิจการ ณ วันที่ได้รับแจ้งคาสั่งถอนทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม ความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มเกิดข้ึนเมื่อวันที่ได้รับแจ้งการเพิก ถอนทะเบียนภาษีมูลค่าเพ่ิมหรือได้รับแจ้งการเพิกถอนทะเบียน ภาษีมูลค่าเพิ่มแล้วแต่กรณีเว้นแต่กรณีท่ีผู้ประกอบการได้รับอนุญาตให้ ออกใบกากบั ภาษใี บลดหน้ีใบเพิม่ หน้ีต่อไปเปน็ การชัว่ คราวจนกว่าจะหยุด ประกอบกจิ การใหค้ วามรบั ผดิ เปน็ ไปตามขอ้ 1-4

5. ฐานภาษีมูลค่าเพม่ิ ฐานภาษีมูลค่าเพิ่ม (Tax Base) หมายถึง เงินทรัพย์สินค่าตอบแทน ค่าบริการหรือประโยชน์อื่น ๆ ท่ีอาจคิดคานวณได้เป็นเงินอันเป็นมูลค่า ของสนิ ค้าหรอื บรกิ ารเพ่อื นามาคานวณภาษีมูลค่าเพ่ิมกฎหมายได้กาหนด ฐานภาษใี นกรณีตา่ ง ๆ ไวด้ ังน้ี 1. ฐานภาษีสาหรับการขายสินค้าหรือการให้บริการ ได้แก่ มูลค่า ทั้งหมดท่ีผู้ประกอบการได้รับหรือจึงได้รับจากการขายสินค้าหรือการ ให้บริการรวมท้ังภาษีสรรพสามิต (ถ้าม)ี แตไ่ มร่ วมถึง (1) ส่วนลดการค้า (Trade discount) โดยผู้ประกอบการ ต้ อ ง แ ส ด ง ก า ร หั ก ส่ ว น ล ด อ อ ก จ า ก ร า ค า สิ น ค้ า ห รื อ ร า ค า ค่ า บ ริ ก า ร ในใบกากับภาษเี วน้ แต่เปน็ การขายสนิ ค้าหรอื ให้บรกิ ารของผู้ประกอบการ จดทะเบียนท่ีมีสิทธิออกใบกากับภาษีอย่างย่อจะไม่แสดง ส่วนลด ในใบกากับภาษีอยา่ งย่อกไ็ ด้