Nuremanee Lakehma

เร%ือง เดก็ ชายกับลูกเกาลัด

เดก็ ชายคนหนง-ึ ได้รับอนญุ าตให้ล้วงมือไปในคนโทเพื-อหยิบลกู เกาลดั ขนึ D มา แตเ่ ขาหยิบขนึ D มากําใหญ่ เกินไปจงึ ไมอ่ าจดงึ มือออกมาได้ เขาจงึ ลกุ ขนึ D ยืน ใจก็ดือD ดงึ หาได้ยอมทิงD ลกู เกาลดั จากมือแม้เพียงลกู เดียว ในที-สดุ เมื-อไมไ่ ด้ลกู เกาลดั เตม็ กํามือตามใจหมาย เขาก็เร-ิมผิดหวงั วิตกกงั วล และเริ-มร้องไห้ \"ลูกเอ๋ย\" แม่ของเขาเอ่ยขนึ9 \"จงพอใจกับเกาลัดเพยี งคร%ึงเดยี วท%เี จ้าหยบิ เจ้าถงึ จะดงึ มือ ของเจ้าออกมาได้อย่างง่ายดาย จากนัน9 ค่อยกลับมาเอาลูกเกาลัดเพ%มิ ทหี ลังกไ็ ด้\"

เร%ือง ผึง* ตวั ต่อ และแตน

ในโพรงไม้แหง่ หนง,ึ เป็นที,กกั ตนุ นํา; ผงึ ; ซง,ึ ตวั ตอ่ ประกาศวา่ นํา; ผงึ ; ทงั; หมดเป็นของพวกมนั ฝ่ายผงึ ; ก็มนั, ใจวา่ ขมุ ทรัพย์เป็นของพวก มนั ตา่ งหาก การถกเถียงลกุ ลามใหญ่โตจนดเู หมือนวา่ เร,ืองราวไมอ่ าจยตุ ลิ งได้โดยปราศจาก การส้รู บ ท้ายท,ีสดุ ด้วยความมีเหตมุ ีผลของทงั; สองฝ่าย พวกมนั จงึ ตกลงวา่ ควรมีผ้พู ิพากษาที,จะมาตดั สนิ ในเรื,องนีพ; วกมนั จงึ นําความ ไปย,ืนตอ่ แตน ซงึ, เป็นผ้คู งความสนั ตใิ นป่าแถบนนั; เม,ือผ้พู ิพากษาเบกิ ความ ก็มีพยานมากมายให้การวา่ พวกมนั เหน็ สตั ว์ท,ีมีปีกบนิ อยู่ แถวๆ โพรงไม้ดงั กลา่ ว สง่ เสยี งหง,ึ ดงั ไปทวั, พวกมนั มีลาํ ตวั เป็นแถบลายสเี หลอื งและดําเหมือนผงึ ; ทนายฝ่ายตวั ตอ่ รีบยืนกรานทนั ทีวา่ คําอธิลายนีต; รงกบั ลกั ษณะของลกู ความมนั พยานหลกั ฐานที,วา่ ไมอ่ าจชว่ ยให้ผ้พู ิพากษาแตนตดั สนิ ความได้ มนั จงึ เลอื, นการพิจารณา ของศาลออกไปอีกหกสปั ดาห์เพ,ือขอเวลาคดิ ให้รอบคอบ เม,ือถงึ เวลาพิจารณาคดีอีกครัง; ทงั; สองฝ่ายตา่ งมีพยานเพิ,มขนึ ; อีกมากมาย มดตวั หนงึ, ยืนขนึ ; ให้การเป็นตวั แรก และกําลงั จะถกู ซกั ค้าน เม,ือผงึ ; ชราผ้หู ลกั แหลมแสดงตนตอ่ หน้าศาล \"ข้าแต่ศาลท-เี คารพ\" มนั เอย่ ขนึ ; \"คดนี ีถ4 กู เล-ือนมาหกสัปดาห์แล้ว หากเร็วๆ นีย4 ังไม่มีการตดั สนิ นํา4 ผึง4 กค็ งจะเอาไปทาํ อะไรไม่ได้ ข้าจงึ ขอเสนอว่า จง มอบหมายให้ทงั4 ผึง4 และต่อสร้างรวงผึง4 ขนึ4 มา แล้วเรากจ็ ะได้เหน็ กันในไม่ช้าว่านํา4 ผึง4 นีเ4 ป็ นของใครกันแน่\"พวกตวั ตอ่ ประท้วง กนั เสียงดงั ผ้พู ิพากษาแตนผ้ชู าญฉลาดเข้าใจในพริบตาวา่ ทําไมพวกมนั จงึ ประท้วงเชน่ นนั; เป็นเพราะพวกมนั รู้ดีวา่ ไมอ่ าจสร้างรวงผงึ ; และใสน่ ํา; ผงึ ; เข้าไปในนนั; ได้ \"ชัดเจนแล้วว่า ใครท-สี ร้างรวงผึง4 และใครไม่อาจทาํ ได้ สรุปว่านํา4 ผึง4 เป็ นของพวกผึง4 \"

เร%ือง ลากับเงา

นกั เดนิ ทางจ้างลาตวั หนง-ึ ให้แบกตวั เขาไปยงั ชนบทอนั หา่ งไกล เจ้าของลาตดิ ตามนกั เดนิ ทางไปด้วยโดยเดนิ อยขู่ ้างๆ นกั เดนิ ทางเพ-ือจงู ลาแบะนําทาง ถนนสายนนัD ทอดข้ามที-ราบซง-ึ ไมม่ ีต้นไม้เลยสกั ต้น แสงแดดจดั จ้าสาดสอ่ งลงมาอยา่ งร้อนแรง ความ ร้อนทวีขนึ D จนในท-ีสดุ นกั เดนิ ทางตดั สนิ ใจท-ีจะหยดุ พกั และเนื-องจากแถวนนัD ไมม่ ีร่มเงาอ-ืนเลย นกั เดนิ ทางจงึ นงั- หลบอยใู่ ต้เงาของเจ้าลา ความร้อนก็มีผลกบั คนจงู ลาไมแ่ พ้นกั เดนิ ทางเชน่ กนั อีกทงัD ยงั ย-ําแยก่ วา่ เนื-องจากเขาเดนิ ด้วยเท้ามา ตลอดทาง เขาเองก็อยากจะพกั ใต้เงาของลา เขาจงึ เริ-มเถียงกบั นกั เดนิ ทาง โดยบอกวา่ นกั เดนิ ทางจา่ ยคา่ จ้าง เฉพาะลาเทา่ นนัD ไมไ่ ด้รวมถงึ เงาของมนั ไมช่ ้าทงัD สองก็แลกหมดั กนั และในระหวา่ งท-ีพวกเขากําลงั ตอ่ ส้กู นั อยนู่ นัD เจ้าลาก็เดนิ หนีไป