สถานที่ท่องเที่ยวหอไอเฟล

ฝร่งั เศส

คำนำ • ในเนือ้ เร่ืองของหนงั สืออเี ล็กทรอนิกส์ ต้องกำรใหผ้ ูอ้ ่ำนทีย่ ังไม่ สำมำรถเขำ้ ใจในเรื่องนไ้ี ด้ถึงประวตั ศิ ำตรข์ องหอไอเฟล และ อ่ืนๆท่ตี อ้ งกำรใหค้ วำมรู้ในเร่อื งประวตั ิศำสตรข์ องหอไอเฟล ขอใหผ้ อู้ ่ำนเร่อื งน้ีประสบควำมสำเรจ็ ในควำมรูถ้ ้ำหำกผิดพลำด ประกำรใด ขออภัยมำ ณ ทน่ี ้ีดว้ ย • โดย ด. ญ. พัชรำภำ พิมพเ์ สนำ ม.3/5 • ด.ญ.รตั น์ตะวนั สวยสะอำด ม.3/5 • ด.ญ. อนั ดำ จนั ทร์ลอยนภำ ม.3/5

• ฝร่งั เศสเป็นดนิ แดนที่เคยอยูใ่ ตก้ ำรปกครองของจักรวรรดิ / โรมันมำก่อน โดยรูจ้ ักกันในช่ือของชนเผำ่ หรือแคว้นกอล ซ่ึงเป็นกลุ่มชนเผำ่ ขนำดใหญท่ พ่ี ูดภำษำเคลท์ ในชว่ งท้ำย ก่อนทจ่ี ักรวรรดิโรมันจะลม่ สลำยลง ดินแดนกอลถูก รกุ รำนจำกท้ังกำรโจมตีของกลุ่มอนำรยชนและกำรอพยพ ของกลุ่มคนเรร่ ่อน โดยเฉพำะชำวแฟรงก์เชือ้ สำยเจอรม์ ำ นคิ พระมหำกษตั รยิ ์แฟรงก์นำมวำ่ โคลวสิ ท่ี 1 ไดท้ รง รวบรวมดนิ แดนส่วนมำกของกอลภำยใตก้ ำรปกครองของ พระองคใ๋ นชว่ งคริสต์ศตวรรษท่ี 5 นบั เป็นจดุ เริม่ ตน้ ของ อิทธพิ ลชำวแฟรงกใ์ นภูมภิ ำคนี้ที่ดำเนนิ ต่อไปอกี หลำยร้อย ปี อำนำจของแฟรงก์ดำเนินมำถึงจดุ สูงสดุ ในช่วงของพระ เจำ้ ชำรเ์ ลอมำญ รำชอำณำจกั รฝร่งั เศสยุคกลำงก็ได้ถอื กำเนดิ ข้นึ จำกกำรเปน็ พืน้ ที่ส่วนหนงึ่ ทำงทิศตะวนั ตกของ จักรวรรดกิ ำรอแล็งเฌียงของชำร์เลอมำญ ซ่งึ รู้จกั กันใน นำม ฟรังเกยี ตะวันตก และเพม่ิ พูนอทิ ธิพลของตนขึน้ เร่ือยมำภำยใต้กำรปกครองของตระกูลกำแปซึง่ กอ่ ตง้ั โดย อกู กำแปในปี ค.ศ. 987

•วกิ ฤตกำรณ์กำรสืบรำชบลั ลังกเ์ กิดข้นึ เม่อื พระมหำกษตั ริยอ์ งค์สุดทำ้ ยแหง่ รำชวงศก์ ำเปเซียง สวรรคตลงโดยไร้ซงึ่ รชั ทำยำทในปี ค.ศ. 1337 นำไปสู่ เหตกุ ำรณ์ควำมขัดแยง้ หลำยครั้งท่ีรูจ้ ักกนั ในนำม สงครำมรอ้ ยปี ระหว่ำงรำชวงศ์วำลวั กบั รำชวงศแ์ พ ลนแทเจเนต ควำมขัดแยง้ สิ้นสดุ ลงดว้ ยชัยชนะของ รำชวงศ์วำลวั ในปี ค.ศ. 1453 อันเปน็ กำรรวบรัดอำนำจ ของ อ็องเซียงเรฌมี ในฐำนะระบอบ สมบูรณำญำสิทธิรำชย์แบบรวมศูนยอ์ ำนำจอย่ำงย่งิ ยวด ตลอดช่วงครสิ ตศ์ ตวรรษถดั มำ ฝรัง่ เศสกเ็ ขำ้ สูส่ มัยฟ้ืนฟู ศลิ ปวทิ ยำและกำรปฏริ ูปศำสนำฝ่ำยโปรเตสแตนต์ เชน่ เดยี วกบั กำรเยียวยำควำมขดั แยง้ ทำงศำสนำและ สงครำมกบั ขมุ อำนำจอ่ืนๆ จกั รวรรดอิ ำณำนคิ มฝรง่ั เศส ท่ีกำลงั เติบโตก็ถูกสถำปนำขึน้ ในยุคครสิ ตศ์ ตวรรษที่ 16 น้เี อง

•ในชว่ งท้ำยของครสิ ต์ศตวรรษที่ 18 ระบอบกษัตรยิ ์และ เจำ้ ขุนมูลนำยถูกลม้ ล้ำงในกำรปฏิวตั ิฝรงั่ เศส ซึ่ง เปล่ียนโฉมหน้ำประวตั ศิ ำสตรฝ์ รัง่ เศสและ ประวัติศำสตร์โลกไปตลอดกำล ประเทศฝรั่งเศสถูก ปกครองโดยระบอบสำธำรณรัฐเป็นระยะเวลำหนงึ่ กอ่ นทจี่ ะถูกแทนทด่ี ้วยระบอบจักรวรรดเิ มื่อนโปเลียน โบนำปำร์ต ประกำศตนเปน็ จกั รพรรดิ ตำมมำดว้ ยควำม พ่ำยแพข้ องนโปเลยี นในสงครำมนโปเลยี น ฝรง่ั เศสจงึ เปล่ียนผำ่ นเขำ้ สู่กำรเปลี่ยนแปลงระบอบกำรปกครอง หลำยครงั้ เช่น กำรฟื้นฟูระบอบกษตั รยิ ์, กำรสถำปนำ ระบอบสำธำรณรฐั ครัง้ ท่ีสองช่วงสนั้ ๆ ตำมมำดว้ ย จกั รวรรดทิ ส่ี อง จนไปสน้ิ สดุ ลงทส่ี ำธำรณรฐั ฝรง่ั เศสท่ี สำมซึ่งสถำปนำขึน้ ในปี ค.ศ. 1870

• ฝรั่งเศสหนึ่งในไตรภำครี ะหว่ำงช่วงสงครำมโลกครัง้ ทีห่ นง่ึ รว่ ม ต่อสูเ้ คียงข้ำงสหรำชอำณำจักรและรสั เซยี และในฝ่ำย สัมพนั ธมิตรในสงครำมโลกครง้ั ทหี่ นึง่ ซ่งึ ตอ่ สูก้ บั ฝำ่ ย มหำอำนำจกลำง • ฝรั่งเศสเปน็ หนึ่งในฝำ่ ยสมั พันธมิตรในสงครำมโลกครงั้ ทีส่ อง แตถ่ ูกยดึ ครองโดยนำซีเยอรมนีในปี ค.ศ. 1940 สำธำรณรฐั ท่ี สำมจึงลม่ สลำยลง พ้ืนท่ีสว่ นมำกของประเทศถูกควบคุมโดยตรง จำกฝ่ำยอกั ษะ ในขณะทที่ ำงตอนใต้ถูกควบคุมโดยกองกำลงั ผสม รฐั บำลวชิ ี ตำมมำด้วยกำรปลดปลอ่ ยฝรง่ั เศสในปี ค.ศ. 1944 สำธำรณรฐั ทีส่ ่จี ึงถกู สถำปนำขน้ึ • สำธำรณรัฐที่ส่ถี ูกสบื ทอดโดยสำธำรณรัฐท่หี ำ้ ในปี ค.ศ. 1958 ซึ่งเป็นรัฐบำลยุคปัจจุบนั ต่อมำมีกำรทำสงครำมเรียกร้องเอก รำช ทำให้อำณำนคิ มจักรวรรดิฝร่งั เศสสว่ นมำกกลำยเป็นรฐั เอก รำช ในขณะที่บำงอำณำนิคมยงั อยู่ภำยใต้ดแู ลโดยสำนักงำนโพน้ ทะเลของรัฐบำลฝร่ังเศสและบำงแห่งกลำยมำเป็นอำณำนิคม โพน้ ทะเล ตงั้ แต่สงครำมโลกครง้ั ท่สี องเป็นต้นมำ ฝรงั่ เศสเปน็ สมำชกิ ผู้นำในสหประชำชำต,ิ สหภำพยโุ รป และองค์กำร สนธิสัญญำป้องกันแอตแลนตกิ เหนือ รวมถึงยงั เปน็ ประเทศ ผู้นำทำงด้ำนเศรษฐกิจ, วฒั นธรรม, กำรทหำร และกำรเมือง ในยคุ ครสิ ต์ศตวรรษที่ 21

• ยุคก่อนประวัตศิ ำสตร์ • เครื่องมอื หนิ บ่งบอกว่ำมนุษย์ยุคแรกอำศยั อยใู่ นฝร่งั เศสอยำ่ ง น้อยกเ็ ม่ือ 1.57 ล้ำนปีกอ่ น[1] มนษุ ย์นีแอนเดอรท์ ำล แพร่กระจำยไปทวั่ ยโุ รปตั้งแตร่ ำว 4 แสนปกี ่อนคริสตกำล แต่ มำสูญพันธ์ไปรำว 30,000 ปกี ่อน ส่วนมนษุ ย์ยคุ ปัจจบุ ันปรำกฏ ตัวครงั้ แรกในบริเวณนเี้ มื่อ 43,000 ปกี ่อน กำรจดบันทึกถึง ประวตั ิศำสตรฝ์ รัง่ เศส ปรำกฏคร้ังแรกในยุคเหลก็ ที่ซ่งึ เปน็ ที่ตง้ั ปัจจบุ นั ของประเทศฝร่งั เศสเคยเป็นภูมิภำคท่ีชำวโรมันรูจ้ กั กันในนำม กอล นกั เขียนชำวโรมันบนั ทึกไวว้ ่ำมีชนเผำ่ ทำงเชอ้ื ชำติ-ภำษำอยู่สำมเผ่ำหลกั ในดนิ แดนน้ี คือ กอล, อำกติ ำนี และเบลไก ชำวกอลมจี ำนวนประชำกรและกำรรวมกลมุ่ กันมำก ที่สดุ เป็นชำวเคลต์ทีพ่ ูดภำษำกอลลิช • ในช่วงศตวรรษท่หี นง่ึ กอ่ นคริสตกำล ชำวกรกี , ชำวโรมัน และ ชำวคำรเ์ ธจ ก่อตง้ั อำณำนิคมบนตลอดแนวชำยฝัง่ และบนเกำะ ต่ำงๆ ในทะเลเมดิเตอรเ์ รเนียน[2][3] สำธำรณรัฐโรมันผนวก เอำตอนใต้ของกอลเปน็ มณฑลหนึง่ ของตนนำมวำ่ แกลเลยี นำร์ โบเนนซิส ในศตวรรษท่ีสองกอ่ นคริสตกำล และกองกำลัง โรมนั ภำยใตก้ ำรนำของจูเลียส ซีซำร์ ได้ยดึ เอำส่วนที่เหลือขอ งกอลมำไดใ้ นสงครำมกัลลกิ ช่วง 58 - 51 ปกี ่อนครสิ ตกำล ตอ่ มำในภำยหลังวฒั นธรรมกำลโล-โรมนั จึงถอื กำเนิดขึ้นและ ชำวกอลกถ็ ูกผนวกเขำ้ กบั จกั รวรรดิโรมนั มำกยิ่งขึ้น

• แควน้ กอล • เวอร์ซินเกโทริกยอมจำนนตอ่ จูเลียส ซซี ำร์ • ชำวเคลท์ (Celts) อำศยั อยู่ในฝร่งั เศสและดินแดนรอบข้ำงมำนำนตง้ั แต่ ก่อนประวัตศิ ำสตร์ ซ่งึ ชำวโรมันเรียกพวกเคลท์วำ่ กอล และเรยี กดนิ แดน ของพวกเขำว่ำแคว้นกอล เมอื งต่ำงๆในฝรัง่ เศสปัจจุบันก็มีรำกฐำนมำจำก ชำวโกล เช่น เมืองลูเทเทีย (ปำรีส) เบอร์ดกิ ำลำ (บอร์โดซ)์ โทโลซำ (ตูลูส) ส่วนนกั เดนิ เรือชำวกรีกกต็ ัง้ อำณำนิคมทมี่ ำซซำเลีย (มำร์เซย) และนิคำเอีย (นซี ) ใน 390 ปกี ่อนค.ศ. เบรนนุสผูน้ ำเผำ่ โกลนำทัพบกุ ทำลำยกรุงโรม ทำใหช้ ำวโรมนั มคี วำมแคน้ ฟังใจกบั ชำวโกล • ใน 58 ปกี อ่ นค.ศ. จูเลียส ซีซำร์ ไดเ้ ปน็ กงสลุ แห่งโกล (ผูค้ รองแควน้ กอล) จงึ ทำทพั เข้ำพิชิตแคว้นกอลทง้ั หมดได้เม่ือ 52 ปีก่อน ค.ศ. ใน ยุทธกำรท่อี เลเซีย ซ่ึงผูน้ ำเผำ่ กอล เวอรซ์ ินเกโทรกิ (Vercingetorix) พ่ำยแพ้และยอมจำนน แควน้ กอลและชำวกอลจึงตกอยู่ภำยใต้กำร ปกครองของโรมนั • ชำวโรมนั แบง่ แควน้ กอลออกเป็น 5 แควน้ คือ แกลเลียซซิ ลั พินำ, แกล เลยี นำร์โบเนนซิส, แกลเลียแอควิเทเนยี , แกลเลียลุกโดเนนซสิ และ แกลเลียเบลจิกำ ชำวโรมันกวำดต้อนชำวเคลทก์ ระจัดกระจำยไปท่ัว จักรวรรดโิ รมนั เพ่อื ป้องกันกำรรวมตวั ตอ่ ต้ำน จนวัฒนธรรมโรมนั เข้ำ แทนท่วี ัฒนธรรมเคลท์ในแคว้นกอล ผสมผสำนรวมกันเปน็ วฒั นธรรมกำล โล-โรมัน (Gallo-Roman Culture) ในปี ค.ศ. 260 ขณะทจ่ี ักรวรรดโิ รมนั กำลังวิกฤต แคว้นกอลไดแ้ ตกแยกออกมำเปน็ จักรวรรดิกลั ลิก (Gallic Empire) แตก่ ถ็ กู จกั รพรรดอิ อเรเลยี นผนวกอีกคร้งั ใน ค.ศ. 274

• ชนแฟรงค์ •ดูบทควำมหลักท:่ี แฟรงค์ •เมื่อจกั รวรรดิโรมันลม่ สลำย สยำคเรียส (Syagrius) ปกครองแควน้ โซอสิ สนั (Soissons) แต่ถูกโคลวสิ (Clovis) ผูน้ ำเผ่ำซำเลียน แฟรงก์ (Salian Franks ยัง ไม่ออกเสยี งแบบฝรงั่ เศส) ข้ำมแม่นำ้ ไรน์มำยึด อำณำจกั รของซยำกริอสุ ในปี ค.ศ. 486 •ในปี ค.ศ. 496 โคลวสิ เขำ้ รีตครสิ ต์ศำสนำเพือ่ ให้ สำมำรถปกครองประชำชนท่เี ป็นคริสเตยี นได้ ใน ค.ศ. 507 โคลวสิ ชนะอลำรกิ ท2่ี กษตั ริย์ของวชิ ิกอธ และยดึ แควน้ อำกแี ตนขบั ไล่พวกวชิ ิกอธไปสเปน โคลวสิ จงึ เปน็ ปฐมกษตั รยิ ์แห่งรำชวงศ์เมรอแวง็ เฌียง (Merovingian) มศี ูนย์กลำงทปี่ ำรสี แต่ประเพญขี อง พวกแฟรงก์จะต้องแบง่ สมบัติให้บตุ รเท่ำกัน ดงั นั้น อำณำจักรแฟรงก์จึงแตกเป็นส่ีแควน้ คือ เนสิ เตรยี (ปำรีสศูนยก์ ลำง) ออสตรำเซยี (แรงส์ศูนยก์ ลำง) เบอรก์ ันดี และอำกีแตน

• (แPคeวpน้ inออoสf ตHรeำrเsซtียal)ยอดึ ัคแรคเวสน้ นเำนบสิ ดเีต(รMยี ayทoำrใหof้ตรtะhกeูลเPฮaอlaรc์ตeำ)ล ในตำแหน่งอคั รเสนำบดขี ึ้นมำมีอำนำจแทนรำชวงศ์เมรอแว็ งเฌียง ในปี ค.ศ. 711 ทพั ของจักรวรรดิกำหลปิ อุมยั ยะฮท์ ำลำย อำณำจักรวชิ กิ อธ และกลำยเป็นภยั คุกคำมทย่ี งิ่ ใหญ่ ในปี ค.ศ. 732 ชำลส์ มำรเ์ ตล (Charles Martel) ลูกชำยของเปแปง ขับ ไล่กำรรกุ รำนของชำวมสุ ลมิ ไดใ้ นยุทธกำรตูรส์ ในปี ค.ศ. 751 เปแปงผูเ้ ต้ียสนั้ (Pepin the Short) ลูกชำยของชำรส์ มำร์ เตล ได้ขึ้นเปน็ กษัตรยิ พ์ วกแฟรงก์และตั้งรำชวงศ์กำรอแล็ งเฌียง (Carolingian) • พระโอรสของเปแปงผู้เตย้ี สน้ั คอื ชำรเ์ ลอมำญรวบรวม อำณำจกั รแฟรงกท์ ี่แตกแยกอีกคร้ังได้ในปี ค.ศ. 771 แผ่ขยำย อิทธพิ ลของชนแฟรงกไ์ ปสูงสดุ โดยบุกยึดอิตำลีจะกลุ่ม ลอมบำร์ด (ค.ศ. 774) บุกยึดแคว้นบำวำเรยี (ค.ศ. 788) ตำ้ น กำรรกุ รำนของพวกอวำร์ (ค.ศ. 796) ยดึ บำร์เซโลนำจำกรัฐ เคำะลีฟะฮ์อมุ ยั ยะฮใ์ นสเปน (ค.ศ. 801) และปรำบปรำมชำว แซก็ ซอน (ค.ศ. 804)

• ในปี ค.ศ. 800 สมเดจ็ พระสันตะปำปำลีโอท่ี 3 ได้สวมมงกุฎ (ของลอมบำรด์ ) ใหช้ ำรเ์ ลอมำญเป็นจกั รพรรดิโรมัน เป็นกำร เรม่ิ ตน้ ของจักรวรรดิโรมันอนั ศกั ดิ์สิทธิ์ แต่อำณำจกั รคำโรแลง เจียนกแ็ ตกแยกเม่อื หลำนทง้ั สำมของชำรเ์ ลอมำญ คือ ชำลส์ผู้ ศีรษะล้ำน (Charles the Bald) หลุยส์เยอรมนั (Louis the German) และโลแธร์ท่ี 1 (Lothair I) ขัดแยง้ กันแย่งชิงรำช สมบัติ ในปี ค.ศ. 843 สนธิสญั ญำแวรด์ ังได้แบ่งอำณำจักรเป็น สำมส่วน สว่ นของชำลส์ผู้ศีรษะลำ้ น คือำณำจักรแฟรงก์ ตะวนั ตก จะกลำยเปน็ ประเทศฝรัง่ เศสในปัจจุบนั • เมื่อำณำจกั รแตกแยกรำชวงศ์คำโรแลงเจียนเสอ่ื มอำนำจ ทำให้ ชำวไวกิงสำมำรถปลน้ สะดมเมืองท่ำตำ่ งๆ และได้แคว้นนอร์ มอ็ งดีไปครอง บ้ำนเมอื งไม่มขี ื่อแป ทำให้เคำนต์แหง่ ปำรีสกุม อำนำจแทนทร่ี ำชวงศค์ ำโรแลงเจยี น แต่กเ็ ฉพำะในกรุงปำรีส เท่ำนัน้ ตำมทอ้ งที่ต่ำงๆ เมอ่ื พบว่ำกษัตรยิ ์ไมส่ ำมำรถปกปอ้ ง พวกตนจำกกำรคุกคำมของไวก้ิงได้ จึงหนั ไปพึ่งขุนนำงทอ้ งถนิ่ เป็นเหตใุ ห้ระบบศกั ดินำสวำมิภกั ดิ์เรืองอำนำจ บรรดำเจ้ำครอง แคว้นพำกนั ตงั้ ตนเปน็ ใหญ่ โดยท่ีเคำนต์แหง่ ปำรสี ซ่ึงเปน็ บรรพบรุ ุษของรำชวงศก์ ำเปเซียง (Capetian) มอี ำนำจอยแู่ ค่ บริเวณปำรสี เทำ่ น้ัน

•จัดทำโดย ด.ญ.พชั รำภำ พิมพเ์ สนำ เลขท่ี12 ม.3/5 ด.ญ.รตั นต์ ะวนั สวยสะอำด เลขท่ี33 ม.3/5 ด.ญ.อนั ดำ จนั ทรล์ อยนภำ เลขที่34 ม.3/5



ฝร่งั เศส