อาหารพื้นบ้าน4ภาค

อาหารพื้นบ้าน หมายถึง อาหารที่ประชาชนบริโภค อยู่ในชีวิตประจาวันและบริโภคในโอกาสต่างๆ โดยอาศัย เครื่องปรุง วสั ดทุ ่ีนามาประกอบอาหารจากแหล่งต่างๆ ท้ัง จากแหลง่ ธรรมชาติทีแ่ วดล้อมอยู่ ดว้ ยการเก็บของป่า การล่าสัตว์ การจับสัตว์น้าและจากการผลิตขึ้นมาเอง เช่น การเพาะปลูก การเล้ียงสัตว์ หรือจากการซ้ือขาย แลกเปล่ียน โดยมีกรรมวิธีทาเป็นเอกลักษณ์ รวมท้ัง รสชาติท่ีเป็นเฉพาะถิ่นแตกต่างกันไป ซึ่งอาหารพ้ืนบ้าน เหล่าน้ีสามารถแบง่ ออกเป็นภมู ภิ าคหลกั ๆได้ 4 ภาค ได้แก่ อาหารเหนือ อาหารภาคตะวนั ออกเฉียงเหนือ อาหารภาค กลาง อาหารใต้

อาหารภาคเหนือ ในอดีตบริเวณภาคเหนือเคยเป็นส่วนหนึ่ง ของอาณาจกั รล้านนามาก่อน จึงได้รับวัฒนธรรมหลากหลายจากชน ชาติตา่ ง ๆ เข้ามาในชีวิตประจาวันรวมทั้งอาหารการกินด้วย อาหาร ในภาคน้ีมักจะทานคู่กับข้าวเหนียวเป็นหลัก แต่เน่ืองจากเป็น ภูมิภาคที่มีสภาพอากาศหนาวเย็น จึงเป็นอีกหน่ึงเหตุผลท่ีอาหาร ส่วนใหญท่ ่ีนีม้ ักจะมีไขมนั มาก ไม่ว่าจะเป็น น้าพรกิ อ่อง นา้ พริกหนุ่ม แกงฮังเล ไส้อั่ว แคบหมู ข้าวซอยไก่ ขนมจีนน้าเง้ียว เพื่อช่วยให้ ร่างกายอบอุ่น เป็นด้วยภมู ิประเทศบางส่วนท่ีตงั้ อยู่ในหุบเขาและบน ยอดดอยท่ีสูงใกล้แหล่งป่าธรรมชาติ จึงนิยมนาพืชพนั ธุ์ในป่ามาปรุง เป็นอาหาร เช่นกัน ไม่ว่าจะเป็น ผักแค บอน หยวกกล้วย ผักหวาน ทาให้เกิดอาหารพื้นบ้าน ชื่อต่าง ๆ เช่น แกงแค แกงหยวกกล้วย แกงบอน เป็นตน้

ไส้อ่ัว ข้าวซอยไก่ ขนมจีนน้าเง้ยี ว น้าพรกิ ออ่ ง

อาหารภาคตะวันออกเฉียงเหนือหรือภาคอีสาน ด้วยสภาพภูมิ ประเทศที่แห้งแล้ง ฝนตกน้อย อาหารส่วนใหญ่จึงมาจากการหมัก หรือตากแห้ง ซึ่งในอาหารแตล่ ะจานมกั จะมีรสชาตเิ ดน่ ของรสเค็มจาก นา้ ปลาร้า และรสเผ็ดจากพริกสดหรือแหง้ นั้นเอง คนอสี านมักจะนิยม ทานอาหารคู่กับข้าวเหนียวเหมือนกับภาคเหนือ เนื่องจากคนใน 2 ภาคน้ีมกั เป็นเกษตรกรทานาทาไร่ การกินข้าวเหนียวจะช่วยใหอ้ ิม่ และ อยู่ท้องมากว่าข้าว อาหารของภาคอีสานท่ีเป็นที่นิยมในหมู่นักท่อง เช่น ส้มตาปลาร้า, ลาบหมู, ไส้กรอกอีสาน, ต้มแซ่บ, อ่อมหมู, ซุป หนอ่ ไม้ เปน็ ต้น

สม้ ตา ลาบหมู แกงอ่อมหมู ซุปหน่อไม้

อาหารภาคกลาง เป็นอาหารท่ีมีรสชาติอย่างหลากหลาย ลกั ษณะเด่นของอาหารภาคกลาง จะมรี สชาตคิ รบ เปรย้ี ว หวาน มันเค็ม เผ็ด มคี วามประณีต ในการตกแต่งจานอาหารสวยงาม และมัก ใช้พวกเครื่องแกงชนิดต่างๆ หรือ กะทิ เป็นวัตถุดิบหลักในการ ประกอบอาหาร เช่น ต้มข่าไก่, ฉู่ฉ่ี, ข้าวแช่, ผัดไทย, ต้มยากุ้ง, แกง มัสมั่น, พะแนงหมู, แกงเขียวหวาน เป็นต้น อาหารภาคน้ีจึงมักจะเป็น ทถี่ กู ปากในหม่ชู าวต่างชาติ เพราะมรี สชาติกลางๆ ไมเ่ ผด็ จนเกนิ ไป

ตม้ ยาก้งุ แกงมัสมัน่ พะแนงหมู แกงเขยี วหวาน

อาหารภาคใต้ เน่อื งจากภาคใต้ของไทยเคยเป็นศูนย์กลางการ เดินเรือค้าขายของพ่อค้าจากอินเดีย จีนและชวาในอดีต ทาให้ วัฒนธรรมของชาวต่างชาติโดยเฉพาะอินเดียใต้ ซึ่งเป็นต้นตารับใน การใช้เคร่ืองเทศปรุงอาหารได้เข้ามามีอิทธิพลอย่างมาก จึงจะเห็น ไดว้ า่ อาหารใต้ส่วนใหญ่มักจะใช้เครื่องเทศที่เผ็ดร้อนมากกวา่ ภูมิภาค อนื่ ๆ มีกลิ่นฉุน อาจมาจากเป็นบริเวณท่ีมีสภาพอากาศร้อนช้ืน และ ฝนตกตลอดปี การที่อาหารมีรสจัดจ้านก็ถือเป็นอกี หน่ึงทางท่ีช่วยใน เร่ืองเพ่ิมความอบอุ่นให้ร่างกายและลดการเจ็บป่วยได้อีกด้วย แต่ ด้วยอาหารท่ีจัดจ้านน้ันจึงต้องมี “ผักเหนาะ” คือผัดชนิดต่างๆ หลากหลายอย่างมาทานคู่กันเพื่อช่วยลดความเผ็ดลง อาหารภาคใต้ ท่ีเล่ืองช่ือ เช่น แกงไตปลา, น้าพริกกุ้งเสียบ, ข้าวยาน้าบูดู, กุ้งผัด สะตอ, ใบเหลยี งผัดไข่, ขนมจนี แกงปู, ควั่ กลิ้ง เปน็ ตน้

แกงไตปลา กุ้งผดั สะตอ คั่วกลิ้ง ข้าวยา