ใบความรู้ เร่ือง คาบพุ บท คำบพุ บท (บรุ พบท) คำบพุ บท (บรุ พบท) คือคำนำหน้ำนำม สรรพนำมหรอื กริยำท่ีทำหน้ำที่อย่ำงนำม เพอ่ื เช่อื มกบั คำขำ้ งหน้ำ และบอกลกั ษณะหนำ้ ที่ท่ีเก่ียวข้องกัน เชน่ 1. นำหน้ำคำเพือ่ บอกลักษณะเปน็ เครอ่ื งใช้หรอื อำกำรรว่ มกนั ไดแ้ ก่ คำ กับ ด้วย โดย ตำม ชอบกับ สมำคมกบั รวมกบั ผกู กบั ติดกับ เก่ยี วข้องกบั เห็นกับ ดว้ ย ทำด้วยเหลก็ ตีดว้ ยไม้ เห็นด้วยกนั กับ มำด้วยกันกับ โดย มำโดยรถไฟ กลำ่ วโดยดี พดู โดยสัตย์ ตำม เดนิ ตำมทำง ทำตำมกฎหมำย 2. นำหน้ำคำเพอ่ื บอกลักษณะเปน็ ผรู้ ับและเปน็ ควำมประสงคข์ องคำหน้ำ ได้แก่ คำ แก่ แด่ เพ่ือ ต่อ แก่ ใหแ้ ก่ บอกแก่ ใหก้ ำรแก่ มอบไว้แก่ ไว้ธุระแก่ ไว้ใจแก่ ปลงใจแก่ แพ้รแู้ ก่ เสยี ที แก่ ควรแก่ สมควรแก่ ทำคณุ แก่ ลงโทษแก่ เอ็นดูแก่ เป็นสิทธิแก่ สงเครำะห์แก่ แด่ ใชใ้ นเม่ือผรู้ ับเป็นผใู้ หญ่กว่ำผใู้ ห้ เชน่ ถวำยพระพรแด่พระเจ้ำแผน่ ดิน เพ่อื ทำเพอ่ื พดู เพอื่ มีไว้เพ่อื สละชพี เพอื่ ต่อ ใช้รับอำกำรย่นื หรอื เสนอ เช่น ยน่ื คำรอ้ งต่อ ร้องเรยี นต่อ เรียนต่อ แจ้งควำมตอ่ เสนอต่อ กรำบทูลต่อ รำยงำนตอ่ ฟอ้ งตอ่ 3. นำหนำ้ คำเพอ่ื บอกสถำนทีต่ ้นทำงหรอื เหตุต้นเค้ำ เชน่ แต่ จำก แต่ รับแต่ ขอแต่ เรียนแต่ เอำแต่ ไดม้ ำแต่ รบั พระรำชทำนแต่ ได้อนเุ ครำะห์ แต่ เรียกภำษีแต่ ฟังแต่ รแู้ ต่ ซอ้ื แต่ เช่ำแต่ ขอโทษแต่ จำก ใชเ้ ช่นเดยี วกันกับ แต่ เช่น มำจำก 4. นำหนำ้ คำเพ่ือบอกสถำนท่ี เชน่ ใตเ้ พดำน ใกล้บ้ำน ในนำ้ ( เสนีย์ วลิ ำวรรณ, 2540 : 182-183)
Search
Read the Text Version
- 1 - 1
Pages: