3C8823C1-4168-4B82-B6FD-2E06D4929EBB

ผ้ า ไ ห ม อี ส า น ผ ลิ ต ภั ณ ฑ์ ท้ อ ง ถิ่ น นางสาว ประภาพร แสงดาว เ ล ข ที่ 1 6

บทนำ วัฒธรรมของชาวอีสานในการทอผ้า ได้รับอิทธิพลมาจากการอพยพ เคลื่อนย้ายจากคนหลายพื้นที่เข้ามาอาศัยอยู่ในภาคอีสานจนถึงปัจจุบัน แต่ละกลุ่มชนจะมีลักษณะและลวดลายกรรมวิธีการทอผ้าที่เป็นเอกลักษณ์ ของตนเอง.

ผ้าไหม อีสาน ลักษณะ เด่นและ ลาย เอกลักษณ์ เรลีักยกแากษตรไ่ณทดล้อวะะ่ชาผลุ้มขึวา้นชทดี่ชนเลื่ปอา็นใยนเแอแลกตะ่ลกลักะรจษรังมณห์วิวขธัีดอง

ผ้าไหมอีสาน หรือผ้า ไหมภาคตะวันออก เฉียงเหนือ

ผ้าอีสาน คือ ผ้าในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของ ประเทศไทยปัจจุบันส่วนใหญ่เป็นชาวไทลาว ไทพวน และผู้ไท จึงมีการทอทั้งจากผ้าฝ้ายเเละไหม จากคำกล่าวที่ว่า “เมื่อ ยามว่างจากหน้านา ผู้ชายจักสาน ผู้หญิงทอผ้า ลักษณะลวดลายและกรรมวิธีการทอผ้าที่เป็นเอกลักษณ์ของ แต่ละชุมชน โดยในเขตอีสานตอนเหนือมีผ้าของไทลาวและผู้ไทเป็นแหล่ง ทอผ้าฝ้ายมัดหมี่ย้อมครามและผ้าขิด มีผ้าไหมสำหรับงาน พิธีกรรม ส่วนอีสานตอนกลาง ได้รับการพัฒนาเป็นแหล่งทอผ้าไหม มัดหมี่ หน้ากว้าง และผ้าหางกระรอก หรือที่เรียกว่า ผ้าม่วง สำหรับข้าราชการสยามตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 เป็นต้นมา ส่วนผ้านุ่งผู้หญิงเป็นผ้ามัดหมี่ มีแม่ลายหลากหลาย เช่น ลายนาค ลายต้นสน ลายนก และลายขอ เป็นต้น ซึ่งแม่ลาย เหล่านี้ยังมีการนำมาประยุกต์ใช้จวบจนปัจจุบัน นอกจากนี้ในอีสานตอนกลาง ยังมีผ้าผู้ไท ที่โดดเด่น คือ ผ้า สไบหรือแพรด่าม ที่ทอด้วยเทคนิคขิด และผ้าห่ม ซึ่งทอด้วย เทคนิคขิดและจก ส่วนในอีสานใต้ ได้รับอิทธิพลวัฒนธรรมการทอผ้าจากชาว เขมรและชาวกูย จึงมีการทอผ้าไหมมัดหมี่เส้นพุ่ง ตามแบบ เขมร

ลายผ้าไหม ผ้าขิด ผ้าฝ้ายที่นำลักษณะของ ต้นไม้ ดอกไม้ ในท้องถิ่น มาสร้างเป็นลาย เอกลักษณ์ลงบนเส้นไหม

ดึงคดวูมดาามกสขึน้นใจ