dlitemag026

สารบ ั ญ จากใจ บ.ก. ใกล้ต ั วฉบับที ๒๖ วนั นีแหละดีแล ้ ว.................................................. 3 สารส่องใจ กรรมมีอยู่กับผู ้ ทํา............................................................................ 6 โหรา (ไม)่ คาใจ ดพี ร ้ อมแต่ยอมเป็ นน ้ อย............................................................ 9 กว่าจะถึงฝังธรรมพระเทพสิทธาจารย์ (จันทร์ เขมิโย) ด ้ วยสัตยาธิษฐาน............... 13 เล่าเรืองเมืองพุทธคนทีไม่ถกู นินทาไมม่ ีในโลก................................................. 18 เทศนาพาสรวล ๓ ........................................................................................ 20 ด ั งตฤณวิส ั ชนาขอ้ แตกต่างระหว่างความคิดกับจิตทีร..ู ้........................................ 22 ด ั งตฤณพจนา๗......................................................................................... 23 วรรณกรรมนําใจ มา่ นมนตรา ฉบบั ที ๒๑........................................................... 24 เติมธรรมในทํานอง I wish I knew how it would feel to be free....................... 31 ชวนคิดชวนรู้ ฉบับที ๒๖ ............................................................................... 34

ฉบ ับที๒๖ ว ั นนีแหละดีแล้ว วนั นีเราอาจจะยงั ร ้ อนรุ่มเหนอะหนะ แต่เดือนสองเดือนข ้ างหน ้ าอาจเย็นฉํา ฟ้าสวยเมฆใสไร ้ ไออบอ ้ าว แล ้วเราจะลืมความเหนียวตวั ในวันนีไปสนิท วนั นีเราอาจจะยงั อยใู่ นภาวะสงคราม แต่สองอาทิตยข์ ้ างหน ้ าอาจสงบราบคาบไกด็ ้ ถ ้ าช่วยกันลดคาํ ด่าให ้บรรยากาศร ้ อนน ้ อยลง ความรู ้ สึกเย็นเหมือนสงครามใกล ้ สงบก็เกิดขึนได ้ แทน วนั นีเราอาจจะยงั ไม่ลืมภาพทีเกิดขึน แต่ปีหน ้ าอาจลืมเลือนอย่างสนิทก็ได ้ วันนีและพรุ่งนีไม่ประมาทไว ้ กอ่ นก็ดีไม่เป็ นไร แต่อย่าฝังใจแค ้ นใครให ้ เกิดภาพเลวร ้ ายซําซกาในหวั เลย วนั นีเราอาจจะยงั ไม่เข ้ าใจเหตุผลของสิงทีเกิดขึน แตพ่ รุ่งนีอาจเข ้ าใจก็ได ้ วันนียังงงก็ปล่อยให ้ งงไปก่อน ถึงเวลามีคําอธิบายให ้ เข ้ าใจก็หายงงไปเอง วนั นีเราอาจจะยงั มีศรัทธาทีหวันไหวกับใครต่อใคร แต่เดือนหน ้ าอาจมีศรัทธาทีตั งมนั ก็ได ้ หลงั จากทบทวนด ้ วยความจริง ไม่ใช่รับฟังแต่คําชีนําอันเกิดจากเจตนาเป็ นเท็จ วนั นีเราอาจจะยงั โกรธจัด แต่อีกสิบปีอาจหายโกรธอยา่ งสินเชิง แล ้วจะรอยาวไปทําไมตั งสิบปี จะดีกวา่ ไหมถ ้ าหายโกรธกนั วันนีเลย?

พอหายโกรธแล ้ว เราจะได ้ หาวิธีลงโทษคนทําผิด ด ้ วยวิธีทีไม่ผิด และไมท่ ําใหป้ ระเทศเสียหายไปกว่านี ศัตรูของเราคือความเข ้ าใจผิดของคนกลุ่มหนึง เราต ้ องฆ่าศัตรูด ้วยความเข ้ าใจทีถูกต ้ อง ไมใ่ ช่ฆ่าด ้ วยการยิงร่างกายให ้ แตกดับสญู เปล่า เพียงเพือรอให ้ ฝ่ ายเขาตามกลับมาเช็คบิลไม่รู ้ จบ บ ้ านเมืองกําลังลุกเป็ นไฟ เพราะทีผา่ นมาเราพยายามดับไฟด ้ วยนํามนั วันน.ี .. ถึงจะยังรินนําใจออกมาไม่ไหว ก็อย่าสาดนํามันกนั อยา่ งเคยเลย เมือวานบอกชัดพอแล ้ วว่าพวกเราจะได ้ อะไรคืนกลับม.า.. ดังตฤณ พฤษภาคม ๕๓ เชือว่าทกุ ท่านคงเคยทกุ ข์กบั คํานินทาของผู ้ อืนกนั มาบ ้ างไมม่ ากก็น ้ อยนะคะ แต่ทราบไหมคะวา่ ในสมยั พุทธกาล แม ้ แต่พระพุทธเจ ้าเองก็ยงั ถูกนินทา คอลัมน์ \"เล่าเรืองเมืองพทุ ธ\" ฉบับนี มาดูกันค่ะวา่ พระพุทธองค์ทรงสอนอย่างไรเมือถูกนินทา ในตอน \"คนทีไม่ถูกนินทาไม่มีในโล\"ก(-/\\-) เป็ นอีกหนึงเรืองทีสงสัยกันมากในหมู่นักภาวนาค่ะ นนั คือ \"ข้อแตกต่างระหว่างความคิดก ั บจิตท\"ีรู้ คอลัมน์ \"ด ังตฤณวิส ั ชน\"า ฉบบั นี \"คณุ ด ั งตฤณ\" มีคําตอบให ้ ในฉบับค่ะ

เคยสงสัยกันบ ้ างไหมคะผู ้ หญิงบางคนทีดูเหมือนจะพร ้ อมไปซะทุกยอา่ ง ทําไมจึงยอมเป็ นบ ้ านเลก็ ของสามีคนอืน ทั งๆ ทีมีทางเลือกอีกมากมายทดี ีกว่า คอลัมน์ \"โหรา (ไม)่ คาใจ\" ฉบับนี อ่านเรืองจริงของบ ้ านเล็กผู ้ เพียบพร ้ อมจา\"กคุณ Aims Astro\" ในตอน \"ดีพร้อมแต่ยอมเป็ นน้อย\" ค่ะ แม ้ว่าสถานการณ์รอบตัวขณะนี อาจจะทําให ้ ใครหลายคนยิมไม่ออก^^\" แต่ Dlitemag ก็ยังขอเป็ นส่วนหนึงในการสร ้ างรอยยิมเล็กๆ ให ้ คณุ ผู ้ อา่ นนะคะ แวะพักจากเรืองร ้ อนๆ ภายนอก มารับนําเย็นชโลมใจกนั ได ้ ทีคอลัมน\"์ เทศนาพาสรวล\" ค่ะ ข่าวสารและก ิ จกรรมทีน่าสนใจ ด ้ วยสถานการณ์บ ้ านเมือใงนช่วงนียังไม่สงบ กําหนดการณ์ต่างๆ อาจถูกเลือนได ้ จึงของดการประชาสัมพันธ์ข่าวสารกิจกรรมต่างๆ ไว ้ ก่อนนะคะ

กรรมมีอยู่กั บผู้ทํา พระอาจารย์ม ั น ภูริทตฺโต \"วนั นีตรงกับวันพระพุทธเจ ้ าประสตู ติ รัสรู ้ และดับขันธปรินิพพาน เราเรียกว่าวันวิสาขบูชา พระพุทธเจ ้ าเกิดกบั สัตว์โลกเกิดต่างกันมาก ตรงทีท่านเกิดแล ้ วไม่หลงโลกทีเกิดทีอยู่และทีตาย มิหนํายังกลบั รู ้ แจ ้ งทีเกิด ทีอยแลู่ ะทีตายของพระองค์ ด ้ วยพระปัญญาญาณโดยตลอดทัวถึงทีเรียกว่าตรัสรู ้ นันเอง เมือถึงกาลอนั ควรจากไป ทรงลาขันธ์ทีเคยอาศัยเป็ นเครืองมอื บําเพญ็ ความดี มาจนถึงขั นสมบรู ณ์เต็มที แล ้วจากไปแบบสุคโต สมเป็ นศาสดาของโลกทังสาม ไม่มีทีน่าตําหนิแม ้ นิดเดียว ก่อนเสด็จจากไปโดยพระกายทีหมดหนทางเยียวยา ก็ได ้ ประทานพระธรรมไว ้ เป็ นองค์แทนศาสดา ซึงเป็ นทีน่ากราบไหว ้ บูชาคู่พึงเป็ นพึงตายถวายชีวิตจริง ๆ เราทั งหลายต่างเกิดมาด ้ วยวาสนา มีบุญพอเป็ นมนษุ ย์ได ้ อยา่ งเตม็ ภูมดิ ังทีทราบอยู่แกใ่ จ แตอ่ ย่าลืมตัวลืมวาสนาของตวั โดยลืมสร ้ างคณุ งามความดี เสริมต่อภพชาติของเราทีเคยเป็ นมนุษยจ์ ะเปลียนแปลงและกลับกลายหายไป ชาติตําทรามทีไม่ปรารถนาจะกลายมาเป็ นตัวเราเข ้ าแล ้ วแก ้ ไมกต่ ความสูงศักดิ ความตําทรามความสุขทุกขั นจนถึงบรมสุข และความทุกข์ทุกขั นจนเข ้ าขั นมหันตทกุ ข์เหล่านี มีได ้ กับทุกคนตลอดสัตว์ ถ ้ าตนเองทาํ ให ้ มี อย่าเข ้ าใจว่าจะมีได ้ เฉพาะผู ้ กําลังเสวยอยเู่ ทา่ นั น โดยผู ้ อนื มีไมไ่ ด ้ เพราะสิงเหล่านีเป็ นสมบัติกลาง แตก่ ลบั กลายมาเป็ นสมบัติจําเพาะของผู ้ ผลิตผู ้ ทําก็ได ้ ฉะนั น ทา่ นจึงสอนไมใ่ ห ้ ดูถกู เหยยี ดหยามกัน เมือเห็นเขาตกทุกข์หรือกาํ ลังจนจนน่าทุเรศ เราอาจมีเวลาเป็ นเช่นนั นหรือยิงกว่านันก็ได ้ เมือถึงวาระเข ้ าจริงๆ ไม่มีใครมีอํานาจหลีกเลียงได ้ เพราะกรรมดีชัวเรามีทางสร ้ าไงด ้ เช่นเดียวกบั ผู ้ อืน

จึงมีทางเป็ นได ้ เช่นเดียวกับผู ้ อืนและผู ้ อืนก็มีทางเป็ นได ้ เช่นทีเราเป็ นและเคยเป็ น ศาสนาเป็ นหลกั วิชาตรวจตราดูตัวเองและผู ้ อืนได ้ อย่างแม่นยํา และเป็ นวิชาเครืองเลือกเฟ้นได ้ อยา่ งดีเยียม ไม่มวี ิชาใดในโลกเสมอเหมือน นับแต่บวชและปฏิบตั ิมาอย่างเต็มกําลงั จนถึงวันนี มิได ้ ลดละการตรวจตราเลือกเฟ้นสิงดีชัวทีมี และเกิดอยู่กบั ตนทกุ ระยะ มีใจเป็ นตวั การพาสร ้ างกรรมประเภทต่างๆจนเห็นได ้ ชัดวา่ กรรมมีอยูก่ ับผู ้ ทํา มีใจเป็ นต ้ นเหตุของกรรมทั งมวลไมม่ ีทางสงสัย ผู ้ สงสัยกรรมหรือไม่เชือกรรมว่ามีผล คคือนลืมตน จนกลายเป็ นผู ้ มดื บอดอย่างช่วยอะไรไม่ได ้ คนประเภทนั น แม ้ เขาจะเกิดและได ้ รับการเลยี งดูจากพ่อแมม่ าเป็ นอย่างดี เหมอื นโลกทังหลายก็ตาม เขามองไม่เห็นคณุ ของพ่อแม่ วา่ ได ้ ให ้ กําเนิดและเลียงดูตนมาอย่างไรบ ้ าง แตเ่ ขาจะมองเห็นเฉพาะร่างกายเขาทีเป็ นคนซึงกําลงั รกโลกอยู่ โดยเจ ้ าตัวไมร่ ู ้ เทา่ นั น ไม่สนใจคิดวา่ เขาเกิดและเติบโตมาจากท่านทั งสอง ซึงเป็ นแรงหนุนร่างกายชีวิตจิตใจเขาให ้ เจริญเติบโตมาจนถึงปัจจุบัน การดืมและการรับประทานอาหารทกุ ประเภท ล ้ วนเป็ นการเสริมสร ้ างสุขภาพและความเจริญเติบโตแก่ร่างกาใยห ้ เป็ นอยู่ตามกาลของมัน การทําเพือร่างกาย ถ ้ าไมจ่ ัดว่าเป็ นกรรมคือการทํา จะควรจดั วา่ อะไร สิงทีร่างกายได ้ รับมาเป็ นประจํา ถ ้ าไมเ่ รียกวา่ ผล จะเรียกวา่ อะไรจึงจะถูกตามความจริง ดีชัวสขุ ทุกข์ทีสัตว์ทัวโลกได ้ รับกนั มาตลอดสาย ถ ้ าไมม่ ีแรงหนุนเป็ นต ้ นเหตุอยู่แล ้ ว จะเป็ นมาไดด้ ว้ ยอะไร ใจอยเู่ ฉยๆ ไม่คะนองคิดในลกั ษณะต่างๆ อนั เป็ นทางมาแหง่ ดีและชัว คนเราจะกินยาตายหรือฆ่าตัวตายได ้ ด ้ วยอะไร สาเหตแุ สดงอย่อู ย่างเต็มใจทีเรียกว่าตัวกรรมและทําคนจนถึงตาย ยงั ไม่ทราบวา่ ตนทํากรรมแล ้ ว ถ ้ าจะไม่เรียกว่ามืดบอด จะควรเรียกว่าอะไร กรรมอยู่กับตัวและตัวทํากรรมอยูท่ กุ ขณะ ผลก็เกิดอยทู่ ุกเวลา ยงั สงสัยหรือไม่เชือกรรมว่ามีและให ้ ผลแล ้ วกส็ ุดหนทาง ถ ้ ากรรมวิงตามคนเหมือนสุนัขวิงตามเจ ้ าของ เขากเ็ รียกวา่ สนุ ขั เทา่ นันเอง ไมเ่ รียกว่ากรรม นีกรรมไม่ใช่สุนัข แตค่ ือการกระทําดีชัวทางกายวาจาใจต่างหาก ผลจริงคือความสขุ ทุกข์ทไี ด ้ รับกนั อยู่ทัวโลก กระทังสัตว์ผู ้ ไม่รู ้ จักกรรมรู ้ แต่กระทําคือหาอย่หู ากิน

ทีทางศาสนาเรียกวา่ กรรมของสัตว์ของบุคคลและผลกรรมของสัตว์ของบคุ คล” - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - -- - - - - - - - - -- - - - - - - - - - จาก “ประวัติท่านพระอาจารย์มนั ภรู ิทัตตเถระ” โดยท่านอาจารย์พระมหาบัว ญาณสมฺปนฺโน ฉบบั พิมพ์เมือเดือนธันวาคม๒๕๕๐

ดีพร้อมแต่ยอมเป็ นน้อย โดย Aims Astro ถาม – เพือนของดิฉันเป็ นผู้หญิงทีพร้อมทุกอย่าง ท ังหน้าตา ฐานะ การศึกษา ชาติตระกูล แต่ กล ั บเลือกทีจะเป็ นบ้านทีสองของสามีคนอืนมาหลายปี แล้ว เขามาปร ั บทุกข์อยู่บ่อยๆ ซึงดิฉ ัน พยายามเตือนหลายคร ั ง ท ั งยกเรืองบาปบุญคุณโทษให้ฟัง แต่ก็ไม่สามารถเปลียนใจให้เขา ยอมเลิกก ั บผู้ชายคนนีได้ อยากรู้ว่าเพราะอะไรคนทีดีพร้อมทุกอย่าง ถึงต้องยอมกินนํ าใต้ศอก คนอืนคะ เรืองแบบนีมีไม่น ้อยในสังคมของเรานะคะ ทีคนมาทีหลังไมไ่ ด ้ มีคุณสมบัติด ้ อยกวา่ คนทีมากอ่ นเลย ลกู ค ้ าทีมีปัญหานีแล ้ วมาตรวจดวงก็ไม่ใช่คนสินไร ้ ไม ้ ตอก ตรงกันข ้ ามพคว่ะกเธอมีการศึกษา มี สถานภาพทางสังคมทีดี คําตอบของการยอมเป็ นน ้ อยก็คือ“เพราะรัก” “ตัดใจไมไ่ ด”้ “เหงา ไม่อยากอยู่ คนเดียว” “เป็ นบ ้ านทีสองก็ได ้ ขอให ้ เขามาหาเราบ ้ างก็พ” อฯลฯ ทั งหมดสะท ้ อนถึงความออ่ นแอของใจ ซึงคนในสมัยเราเป็ นกนั มากนะคะ ดงั นันถ ้ าถามวา่ เพราะอะรไ ต ้ องตอบว่าเพราะแพ ้ กิเลสตัวเอง ดันไป เริมสานไมตรีเข ้ า ถลําใจจนถลําตัวมีความสัมพันธ์ลึกซึงลงไป คราวนีตัดขาดยากค่ะ บางคนให ้ เหตุผลว่า เพราะเราเป็ นของเขาไปแล ้ ว (T.T) โธ!่ สิงทีประมวลได ้ จากลูกค ้ า ถึงการตดั สินใจทีจะเริมต ้ นคบหากับคนมีพันธะแล ้ วก็คือ บด้วา่างเคขิ ายังไม่ แตง่ งาน ยังไมม่ เี มีย ก็ไม่ผิด ตรงนีต ้ องดรู ะดับความเป็ นเจ ้าของด ้ วยนะคะ บางคนยังไมไ่ ด ้ จดทะเบียน สมรสหรือยังไมไ่ ด ้ จัดพิธีแตง่ งาน แต่อยู่กินกนั แล ้ ว แบบนีก็เทา่ กับแย่งค่คู รองของคนอืนคะ่ บ ้ างคิดมว่า่ ไ ผิดเพราะไมไ่ ด ้ ทําให ้ ภรรยาเขารู ้ เมือไม่รู ้ กเ็ไสมีย่ ใจ และเธอไม่เคยคิดแย่งมาครอง ซึงประเดน็ นีไม่ เกียวกบั ความเจ็บปวดของใครนะคะ แตส่ ําคัญว่าทั งผู ้ ชายและตัวคุณมีความละอายแก่ใจทีกําลังทําผิด ศีลธรรมหรือไมต่ ่างหาก บ ้ างได ้ ฟังจากเขาวา่ อีกไม่นานจะหย่ากับเมีย แต่คบไปรอไปจนเพลีย เขากบั เมียก็ยังไมเ่ ลิกกัน บ ้ างคิดว่าเธอไมไ่ ด ้ ด ้ อยกวา่ คนทีมาก่อน เพียงแต่เจอกันช ้ าไป เรืองนีถ ้ าจะเป็ นคู่บุญ กนั ได ้ กรรมคงจัดสรรให ้ เจอกนั ตอนยังโสดทั งคคู่ ่ะ แต่ว่านีมันคู่บาป กรรมเลยจัดสรรให ้ มาเจอกันเลยผิด ทีผิดเวลา เจอกันแล ้วก็ต ้ องทําลายศีลธรรมนะคะ สําหรับคนทีแพ ้ แรงยุของกามราคะ ไมม่ ีธรมะคุ ้ มครอง ขาดความยบั ยั งชังใจแล ้ ว การมีรูปร่างหน ้ าตาดี มี การศึกษา ฐานะรํารวย ทั งปวงนั นแทนทีจะเป็ นพลงั ขับดันให ้ พ ้ นจากสถานการณ์นั นๆ บางครั งก็กลบั กลายเป็ นสิงทีทําให ้ ยึดไว ้ อย่างเหนียวแนน่ เพราะถือว่าฉันก็ไม่ได ้ ด ้ อยกว่า เลยเป็ นแรงฮึดทีทําให ้ ยอม แพ ้ ไม่ไดพ้ ยายามหาทางเอาชนะทั งๆ ทีมันผิด เป็ นแบบนกี ็มีค่ะ ได ้ ฟังจากลูกค ้ าบ่อยๆ นะคะ

ความอยากเอาชนะนีนา่ กลัวค่ะ ทําให ้ หลายคนหลงเดินทางผิดไปเลย ใช ้ สารพัดวิธีทีจะไคดรอ้ บครอง ผู ้ ชายทีไม่ซือสัตย์คนหนึง ซึงในทีสุดก็อาจจะไม่สมหวังก็ได ้ ต ้ องคเสวียามรู ้ สึกอีกวเา่ รามดี ีขนาดนี ทมุ่ ทั งตัว ทั งใจ ทั งเงิน แล ้ วทําไมยังไมเ่ ลือกเรา หรือต่อให ้ได ้ มาครองก็ยงั ถือว่าโชคร ้ ายไม่ใช่โชคดาี ะเพร ได ้ ผู ้ ชายหลายใจทีนอกใจภรรยามาแล ้ ว วนั หนึงเราอาจจะตกทีนังเดียวกถนั ้ าเขาไม่ซือสัตย์คนทีเคยร่วม ทกุ ข์ร่วมสุขกนั มาได ้ ก็ทําไมจะทํากับเราไม่ได ้ วา่ แล ้ วก็ขอยกตัวอย่างลกู ค ้ าหญิงทา่ นหนึง เมือผูกดวงแล ้ ว ก็เห็นวา่ ดวงดีมากแทบทุกเรือง จึงบอกไปว่า ดีหมดทกุ อยา่ งยกเว ้ นความรัก ลูกค ้ าบอกว่าอยากปรึกษาเรืองนีแหละ แล ้ วให ้ รายละเอียดของตัวเอง คร่าวๆ สรุปความวา่ เป็ นอย่างทีเห็นในดวงคือเป็ นคนทีเพียบพร ้ อมทังหน ้ าทกี ารงาน การศึกษา การเงิน พ่อแมญ่ าติพีน ้ อง ชือเสียงและการเคารพยกย่องจากสังคม แต่ว่าตอนนีเธอรักกับสามขี องคนอนื อยู่ เรือง มันเริมจากการทีเขาเล่าวา่ มีปัญหากบั ภรรยา และบอกเธอวา่ อีกไม่นานก็จะเลิกกันอยู่แล ้ ว ข ้ อความทํานองนีเป็ นถ ้ อยคําทีผู ้ ชายบคางน มักใช ้ เป็ นเหตผุ ลเมืออยากจะจีบคนใหม่ แต่ว่าทีสุดก็ไม่เลิก กับภรรยาตัวเอง แล ้ วก็ไมท่ ิงคนใหม่ด ้ วย เลยกลายเป็ นรักสามเส ้ า ทีทําให ้ ชีวิตของลูกผู ้ หญิงหลายคน ต ้ องแสนเศร ้ าค่ะ ซึงตรงนตี ้ องระวงั เลยนะคไะม่ว่าเขาจะบอกกีพ ั นหนว่าเลิกแน่ๆ แน่ๆ แน่ๆ แน่แค่ ไหน แต่ถา้ ทางพฤติน ั ยและ/หรือนิติน ั ย ยังอยู่ด้วยก ั น ก็บอกตัวเองไว้ก่อนเลย“วเข่า ามีเจ้าของ แล้ว เราห้ามยุ่ง” เมือเข ้ าใจว่าเขาจะเลิกกับภรรยาแน่ๆ เธอจึงสานสัมพันธ์ด ้ วยจนถึงขั นลึกซึง แล ้วก็ขอให ้ หย่าแล ้ วมาจดั พิธีแต่งงานกนั เพราะเป็ นคนมีหน ้ ามีตาทั งคู่ จงึ ต ้ องลักลอบคหบากนั มาตลอด แต่ก็ไม่รอดพ ้ นหูตาคน รอบข ้ างไปได ้ เสียงติฉนิ นินทาก็เริมมีมากขึน เธอก็พยายามเร่งรัดให ้ เขาหยา่ เสีย แต่รอแล ้ วรอเลา่ ก็ไม่ หย่า ทั งทีในตอนแรกก็ดูเหมือนว่าเขาพยายามเลิกกับภรรยา แตอ่ ีกฝ่ ายไม่ยอม ต่อมาขนาดภรรยาออก ปากขอเลิกเพราะไม่อยากทนสภาพแบบนอี ีกตอ่ ไปแล ้ ว ฝ่ ายชายกลับไม่ยอมหย่าเสียเอง และบอกให ้ ทั ง เธออดทนใช ้ ชีวิตแบบนตี ่อไป โดยเขาจะไม่เป็ นฝ่ ายบอกเลิกกอ่ นแนๆ่ ให ้ เธอเลือกเองวา่ จะอยู่หรือไป ความสัมพันธ์ทีเหมือนจะหอมหวาน เต็มไปด ้ วยความหวังในคราวแรก ก็กลับกลายเป็ นหนามทีทิมแทง หัวใจเธอไปแล ้วในตอนนี ถงึ แม ้เรืองราวจะกลับกลายเป็ นแบบนี แตฝ่ ่ ายชายก็ยังมาหามคี วามสัมพนั ธ์ลึกซึงกันอยู่เหมือนเดิม ฟัง ลูกค ้ าเลา่ เรืองแล ้ ว ก็เลยให ้ สติวา่ ทําไมเขาต ้ องเลิกกับคุณด ้ วย ในเมืออยู่กันเขาไม่ต ้ องเสียอะไรสาังกอย่ ได ้ เปล่าหมดทุกเรือง ลกู ค ้ าบอกวา่ เคยคุยกับภรรยาเขา ฝ่ ายนบั นอกว่า “พีคิดซะวา่ ดีกว่าสามีพีไปเทยี ว อาบอบนวด ไม่เสียงโรคด ้ วย” เมือเล่าให ้ ฟังว่าฝ่ ายชายพูดอะไรบ ้ าง เช่น บอกว่ารัก ถ ้ อยคําสัญญาต่างๆ ภรรยาเขากลับบอกวา่ “ทีพูดกับน ้ อง เขาก็เคยพูดกบั พีมากอ่ นทั งนั นแหล”ะ

ลกู ค ้ าบอกวา่ เขาไมม่ ีอะไรกับภรรยาหลวงมานานแล ้ ว อกยันู่ แบบดูแลกันไปเป็ นครอบครัว พ่อแม่ลูก เธอ จึงคิดว่าตัวเองเหนอื กว่าเพราะยังมีเพศสัมพันธ์กับเขาอยู่ ดิฉันจึงมองต่างมุมว่าขนาดไม่มีอะไรกัน เขายัง ไม่เลิกกัน เพราะฉะนั นถ ้ าอยากรู ้ วา่ เขาหวังอะไรและจริงใจแค่ไหน ก็ขอให ้ งดมสี ัมพันธ์ลึกซึงกนั เสีย ็แต่ก คิดว่าเธอไมก่ ล ้ าทําอย่างนั น เพราะมันเป็ นสิงเดียวทีทําให ้ รู ้ สึกว่าตัวเองเหนือกวา่ ภรรยาเขา ซึงจริงๆ แล ้ว เพศสัมพันธ์ทไี ม่คํานึงถึงความถูกต ้ อง คิดถึงแต่อารมณ์ความต ้ องการเพียงอยา่ งเดียว ไม่ต ้ องเป็ น มนุษย์ก็ทําได ้ ค่ะด ังน ั นถ้าคิดว่าร ั กก ั นก็อย่าทําบาปด้วยก ั น ยิงร ั กมากอยงิงเตห็น้ แก่ต ั วน้อย ต้อง อยากเห็นอีกฝ่ ายและตัวเราเองผ่องแผ้วด้วยศีลนะคะ อา่ นดวงแล ้วก็เห็นวา่ อนั ทีจริง เธอไม่ใช่คนใจบาปหยาบช ้ าอะไร ตรงกันข ้ ากมลับเป็ นคนทคี าํ นึงถึงความ ถูกต ้ อง และสามารถช่วยเหลือคนอืนด ้ วยใจทีอยากช่วยจริงๆ แต่ปัญหาคือเป็ นคนมีทิฐิมานะมาก ลูกค ้ า บอกว่าเธอก็ปฏิบัติธรรม ดิฉันจึงให ้ กําลังใจว่า ในส่วนนีก็ต ้ องขออนุโมทนาด ้ วยนะถคะ้าปฏิบ ั ติธรรม แล้ว จะให้ได้ผลดีต้องร ั กษาศีลห้าให้ครบถ้วนด้วทยานคุณทําอยู่แล ้ ว ทีนีก็ครบทั งทาน ศีล ภาวนา ลกู ค ้ าบอกวา่ เธอเลิกกับเขาไมไ่ ด ้ ส่วนหนึงเพราะปักใจเชือว่าผู ้ ชายคนอนคคี ขู่ ื องตัวเอง ประเดน็ นีทํา ความเข ้ าใจกับลูกค ้ าว่าถ ้ าเขาจะเป็ นคู่ ก็เป็ นได ้ แคค่ ู่บาป เพราะคบกันแล ้ วต ้ องลักกิน ขโมยกิน ผิดศีล ร่วมกนั เปิดเผยก็ไมไ่ ด ้ เพราะเป็ นคนมีหน ้ ามีตาทั งคู่บไปมีแตช่ ีวิตจะมืดลงๆ เรือยๆ แบบนไี มไ่ ด ้ พาไป นิพพานแต่พานลงเหวข ้ างทางนะคะ ลกู ค ้ าบอกวา่ อยากมีครอบครัวทอี บอนุ่ ฟังแล ้ วเข ้ าใจหวั อกลูกผู ้ หญิงด ้ วยกนั นะคะ แตด่ ้ วยความปรารถนา ดีต่อเธอจริงๆ ก็ขอว่าถ ้ าอยากได ้ อะไรก็ต ้ องทําเหตุ ถ ้ าคุณยังปล่อยชีวิตให ้ อยู่ในวงั วนนี ต่อใหด้ มีกคี วู่ท่าี ได ้ เขาก็เข ้ ามาในจังหวะนีไม่ได ้ หรอก แล ้ วก็ตรวจดวงให ้ ว่าอเไมรื จะมีโอกาสเจอคนทีดีกว่านี แต่มขี ้ อ แม ้ว่าเธอต ้ องเลิกกบั คนทีคบอยู่ให ้เร็วทีสุดใจแข็งๆ ก ั บกิเลสตัวเองเข้าไว้ ขอให้ภูมิใจว่าคุณอยู่ใน ศีล ถึงแม้ว่าม ั นจะทรมานแค่ไหน จะเจียนตายแค่ไหน ต่อให้ขาดใจไปเล(ยจริงๆ ไม่ถึงขนาด น ั นหรอก) ก็ตายไปพร้อมศีล ย ั งไงก็มีโอกาสไปสคุ ติได้ แต่ถ้าทาํ ผิดศีลไปเนินนาน ทุคติเป็ นที หมายแน่ๆ ค่ะ ลกู ค ้ าเล่าเพิมเติมวา่ คณุ แม่ของเธอก็ทุกข์ใจเพราะเรืองนมี าก จึงขอร ้ องให ้ เลิกกับผู ้ ชายคนนี แลห้ วไ้ มใ่ พาเข ้ าบ ้ านอีก แตล่ ูกสาวไมย่ อมทําตาม จนในทีสุดแม่ก็ต ้ องยอมรับสภาพไปเอง ดิฉันนึกสงสารทั งคุณ แม่และคุณลูก ก็ให ้ สติไปว่าทีแม่ยอมก็เพราะท่านรักคุณ แต่คุณไม่ยอมเพราะเหน็ แกค่ วามต ้ องการของ ตัวเองมากกว่าความรักของแม่ ทีสําคัญกว่านันคือคณุ ไมร่ ักตัวเองเลย ความรักลกู นียิงใหญ่มากคะ่ พ่อแม่ทุ่มเทกําลังกาย กําลังใจ กําลงั ทรัพย์เพือลูกทุกอย่าง ผู ้ ปกครองของ ลูกศิษย์บางคนเคยบอกว่า“แม ้ แต่ชีวิตก็ให ้ ลูกไ”ดเ้พราะฉะนั นใครจะทําอะไรผิดศีลผิดธรรม อย่าลืม คิดถึงคนทีรักคุณเสมอด ้ วยนะคะ วา่ มันทําร ้ ายจิตใจของเขามากขนาดไหน

ก่อนจะจบการสนทนาไม่นาน ดิฉันทําความเข ้ าใจกับลกู ค ้ าวา่ ทีพูดแรงๆ หลายครั งในวันนี เพราะอยากให ้ คุณเปลียนทางชีวิตใหม่ ได ้ มีวิถีทีงดงามตามทีบุญเก่าส่งให ้ มีความพร ้ อมแทบทุกอยไ่ามง่อยากให้ทํา ร ้ ายตัวเองแบบนี คุณพร ้ อมด ้ วยคณุ สมบัติหลายอย่างทีบางคนไมม่ ี อายกุ ็ยงั ไม่มากนัก ขอให ้ เลอื ก เส ้ นทางทีสวา่ งให ้ ตวั เองเถิดนะคะ ทกุ ข์ทีเจอจะไมใ่ ช่เพียงชาตินีเทา่ นั น ยังมตีท้ อีงเผชิญในชาติตอ่ ๆ ไป อีก เป็ นห่วงในฐานะทีเป็ นเพือนร่วมเวียนว่ายตายเกิดกันมา ออกจากความสัมพันธ์นีเถิด มนั ไม่มี ประโยชน์เลย เป็ นความพยายามทีไร ้ ความหวงั ถ ้ าเขาจะเลิกกับภรรยา ก็คงทําไปนานแล ้ว และถ ้ าเขารัก คุณจริงๆ จะไม่มีทางทําให ้ คนทีรัก ต ้ องมาตกทีนังบ ้ านสทอีง ดังนั นขอเป็ นกําลังใจให ้ เอาชนะใจตัวเอง ให ้ ได ้ นะคะ ปัญหาทํานองนีเคยเขียนไปบ่อยๆ แตก่ ็ยงั มีอยู่ไมจ่ บไมส่ ินค่ะ มีแงม่ มุ รายละเอียดแตกต่างกันออกไปบ ้ าง แต่แก่นของเรืองไม่ต่างกนั เลยค่ะ สําหรับคุณทีมีความสัมพันธ์ทีผิดศีลธรรมอยู่ ก็เข ้ าใจค่ะว่ามันทุกข์ ไม่ใชน่ ้ อยเลย แตต่ ้ องบอกวา่ ถ ้ าคณุ ยุติความสัมพันธ์นีด ้ วยใจทีเลือกไม่มีเวรภัย ขอคืนสามีและพ่อของ ลกู ให ้เจ ้ าของเขาไป และไม่ต ้ องมาสร ้ างบาปรว่ มกบั ผู ้ ชายทีรัก ยิงนานวันไปจะยิงภมู ิใจในตัวเอง แต่ถ ้ า รอให ้ เขาเป็ นฝ่ ายบอกเลิกด ้ วยเหตผุ ลอันใดก็ตามที มนั จะกลายเป็ นวา่ คณุ กถสู ลัดทิง จะเหลือแต่ ความรู ้ สึกแยๆ่ กบั ตัวเอง ทีสําคัญคือไม่ต ้ องคิดอยากเอาชนะภรรยาเขา เพรกาาะรเอาชนะทีดีทีสดุ คือ การเอาชนะกิเลสตัวเอง อยา่ รักอะไรเกินกว่าร ั กในศีลธรรมเลยนะคะ :) ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- สําหรับทา่ นทีสนใจดดู วงกับคุณ Aims Astro สามารถดรู ายละเอียดเพิมเติมได ้ ตามลิงค์ด ้ านล่างคะ่ http://sites.google.com/site/aimsastro/

พระเทพสิทธาจารย์(จ ั นทร์ เขมิโย) ด้วยส ั ตยาธิษฐาน โดย เทียบธลุ ี ภาพประกอบจากหนังสือ “๔๗ ปี อมตะธรรม พนฺธุโล ภิกข”ุ พระเทพสิทธิจารย์ (จนั ทร์ เขมิโย) เป็ นพระมหาเถระผู ้ มีคณุ ูปการตอ่ พระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในเขตจังหวดั นครพนมและใกล ้ เคียง ผู ้ ทีเคารพเลือมใสมักเรียกท่านว่า“ท่านเจ ้ าคณุ ป”ู ่ ทา่ นเคยดาํ รงตําแหน่งสําคัญหลายๆ ตาํ แหน่ง เช่น เจ ้ าคณะจงั หวัดนครพนม(ธรรมยุต) รองเจ ้ าคณะภาค๘, ๙, ๑๐, ๑๑ (ธรรมยุต), ทีปรึกษาเจ ้ าคณะภาค๘, ๙, ๑๐, ๑๑ (ธรรมยตุ ) อีกทั งยังเป็ นอปุ ัชฌายข์ องพระมหาเถระหลายรูป เช่น หลวงปู ่ คําดี ปภาโส หลวงปู ่ สิม พุทธาจาโร หลวงปู ่ บัวพา ป ฺญาภาโส หลวงปู ่ จันทร์ศรี จนฺททีโป หลวงปู ่ แว่น ธนปาโล เป็ นต ้ น และเป็ นพระอาจารย์คนแรกของท่านพระธรรมเจดีย์ (จูม พนฺธุโล) ผู ้ มีอุปการะอย่างยิงแก่พระกรมร ฐานในสายพระอาจารยม์ นั ภรู ิทตฺโต

ทา่ นเจ ้าคุณปู ่ และพระกรรมฐานในสายพระอาจารย์มนั ภูริทตโฺ ต ภาพประกอบจากหนังสือ “จากว ั นวานจวบจนว ั นน(ี ว ั ดโพธิสมภรณ์ จ.อุดรธาน)ี ” ท่านเจ ้าคุณปู ่ ได ้ รับความเคารพอย่างสูงยิงทังจากบรรพชิตและฆราวาส ดังเช่น สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก(เจริญ สวุ ฑฺฒโน) ทรงเคยกราบนมัสการถวายตัวเป็ นลูกชาย พระองคม์ ักจะทรงเรียกทา่ นเจ ้ าคุณปู ่ วา่ “ทา่ นเจ ้าคณุ พ่อ” ส่วนท่านเจ ้ าคุณปู ่ ก็เรียกทา่ นเจ ้ าพระคุณสมเด็จว“า่เจ ้ าคณุ ลกู ” (ทา่ นเจ ้าคณุ ปู ่ มรณภาพไปก่อนทีสมเดจ็ พระญาณสังวร จะดไ้ รับการสถาปนา เป็ นสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก) แตก่ ว่าทีจะได ้ รับการยกย่องดังทีปรากฏนั น ท่านก็ได ้ ผ่านเรืองราวทดสอบจิตใจมากมาย และเหตุการณห์ นึงทีมีความสําคัญ จนถึงกับทําให ้ ท่านตังสัตยาธิษฐาน ก็คือเมือครั งเข ้ าเฝ้ าฯ ท่านข ้ าหลงวต่างพระองค์ ในรัชกาลที ๕ อนั มีความเป็ นมาเป็ นไปดังนี ในปี ๒๔๔๕ พระยาสุนทรเทพกิจจารักษ์ ข ้ าหลวงเมืองนครพนม ได ้ ไปกราบนมัสการพระอาจารยเ์ สาร์ กนฺตสีโล และคณะ และเล่าถึงปัญหาพระภิกษุสามเณรในเมืองนครพนม พร ้ อมขอคาํ แนะนําเพือแก ้ ไข ทา่ นพระอาจารย์เสาร์จึงให ้ เสาะหาภิกษุสามเณรทีเฉลียวฉลาด มีความประพฤติดี มาทําทัฬหิกรรมบญั ญตั ิเป็ นภิกษุสามเณรในธรรมยุติกนิกาย และจะรับมาศึกษาในสํานักของทา่ น ทา่ นข ้ าหลวงฯ จึงคัดเลอื กภิกษุสามเณรได ้รวม๕ รูป มาถวายตัวเป็ นศิษย์

หนึงในนันก็คือพระจันทร์ เขมิโย ซึงได ้ รับการอบรมทังด ้ านปรแิยลตั ะิ ปฏิบัติ ตลอดจนหลกั พระพุทธศาสนา ตามแผนใหมท่ ีจัดตั งขึน จากสํานักวดั เลียบ เมืองอุบลราชธานี ท่านได ้ รับการศึกษาอยู่จนถึงป๒ี ๔๔๙ ซึงเข ้ าสู่ปีทีสาม ขณะนันทา่ นอายุประมาณ๒๕ ปี พระยาสุนทรเทพกิจจารักษ์ ได ้ ส่งหนงั สือไปกราบนมัสการพระอาจารย์เสาร์ พร ้ อมทังกราบทลู ข ้ าหลวงตา่ งพระองค์ในรัชกาลท๕ี ประจํามณฑลอีสาน เพือทลู ขอนิมนต์ตัวพระจันทร์ เขมิโย และคณะ กลบั ไปตั งสํานกั ของพระสงฆ์ฝ่ ายธรรมยุตขึนทีเมืองนครพนม ข ้ าหลวงต่างพระองค์ทรงมีพระประสงค์จะพบและดูตัวพระจันทร์และคณะ พระอาจารย์เสาร์จึงได ้ นําไปเข ้ าเฝ้าฯ เมืออทดพระเนตรก็ทรงมีรับสังว่า “พระอย่างคุณหรือจะนําคณะธรรมยตุ ไปตั งทีจังหวัดนครพนม รูปร่างเล็ก ยังหนุ่มจัด ความรู ้ ยงั อ่อนหาพอทีจะรักษาตวั และหมู่คณะได ้ ไม่ นา่ จะไปตายเพราะผู ้ หญิง ฉันเกรงว่าจะนําวงศ์ธรรมยตุ ไปทําเสือมเส\"ีย พระอาจารย์เสาร์จึงถวายพระพรเลา่ ถึงความประพฤติ จรรยามารยาทต่างๆ ตลอดจนความมันคงในพระธรรมวินยั ของพระจันทร์และคณะ ดงั ความว่า “พระจนั ทร์รูปนีมีจิตใจมันคงเข ้ มแขง็ มีอัธยาศัยหนักแน่นกว ้ างขวางและสงู ส่งมาก เป็ นทีไว ้ เนือเชือใจของพระภิกษุผู ้ เป็ นอาจารย์ อาตมภาพคิดวา่ การทีพระจันทร์จะนาํ วงศ์ธรรมยตุ ไปทิง ทําให ้ เป็ นทีเสือมเสียแก่คณะสงฆ์ธรรมยุตนั น เห็นจะเป็ นไปได ้ ยาก เพราะวา่ อาตมภาพได ้ ฝึกฝนอบรมแล ้ ว พิจารณาเห็นสมควรอนญุ าตให ้ นําคณะธรรมยุตไปจัดตังทีจงั หวัดนครพนมได” ้ ฝ่ ายท่านเจ ้ าคุณปู ่ เมือได ้ ฟังพระดาํ รัสทีเหมือนหมินนําใจทา่ นมาก ก็เกิดทิฐมิ านะขึนในจิตใจ จึงตั งจิตกระทําสัตยาธิษฐานวา่ \"เราจะพยายามประพฤติปฏบิ ัติทําตัวมิให ้ เสียหาย จะปกป้องคุ ้ มครองวงศ์ธรรมยุตให ้ ดีทีสุดเท่าทีจะทําได ้ มิให ้ เกิดความเสียหายแก่คณะสงฆ์และวงศ์ธรรมยุต จะพยายามเอาชนะพระดํารัสนีให ้ ได\" ้ ทา่ นตั งใจแนว่ แนว่ ่าจะไม่ยอมให ้ เป็นไปตามพระดํารัสนั น ส่วนท่านข ้ าหลวงต่างพระองค์เมือได ้ ทรงฟังคําชีแจงของทา่ นพระอาจารย์เสาร์แล ้ ว

ก็ทรงอนุญาตให ้ คณะของพระภิกษุจันทร์ไปเผยแผ่และจัดตั งสํานกั ได ้ อีกทั งยังเสดจ็ พร ้ อมกับพุทธบริษัทในเขตเมืองอุบลราชธานี จนถึงเขตนอกเมือง เพือไปส่งคณะสงฆ์ทีจะเดินทางไปยังเมอื งนครพนม และประทานลายพระหัตถ์ให ้ อีก๑ ฉบบั มีข ้ อความระบลุ งไปชัดเจนว่า “ให ้ นายอําเภอ กาํ นัน ผู ้ ใหญ่บ ้ าน ในระยะทางทีเดินผ่าน ให ้ จัดคนตามส่งตลอดทางและให ้ จัดทีพกั อาศัย อาหาร ถวายด ้ ว”ย หลงั จากเดินทางบุกป่ าฝ่ าดง อย่างยากลําบากและเหน็ดเหนือย ในทีสุดคณะของท่านก็ถึงจุดหมายปลายทาง ซึงได ้ มีการจดั งานต ้ อนรับอยา่ งมโหฬาร สํานักสงฆ์ในธรรมยุติกนิกาย จึงได ้ ประดิษฐาน ณ เมืองนครพนม นบั แต่บัดนั น ตลอดชีวิตของท่านเจ ้ าคุณปู ่ ท่านได ้ บําเพ็ญประโยชนน์ านปั การ ได ้ สร ้ างถาวรวตั ถุมากมาย จัดการศึกษาทั งของคณะสงฆ์และฆราวาส เผยแผ่พระธรรมคาํ สอนของพระพุทธองค์ อนั เปรียบได ้ ดังแสงสว่างนําทางแกบ่ รรดาพุทธบริษัท ปกครองคณะสงฆ์ ธํารงวงศ์ธรรมยตุ ให ้ อยูม่ ันคง ได ้ ดังทตี ั งสัตยาธิษฐานไว ้ มีจริยวัตรอนั งดงามควรสมณสารูป ตราบจนวาระสุดท ้ ายแหง่ ธาตุขันธ์ หมายเหตผุ ู้เขียน จากการค ้ นคว ้ าของผู ้ เขียน ยังไมพ่ บวลเ าทีแนช่ ัดวา่ สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ทรงกราบนมสั การถวายตัวเป็ นลูกชายของทา่ นเจ ้ าคุณปู ่ เมอื ใดกนั แน่ แตพ่ บวา่ ในงานพระราชทานเพลิงศพท่านพระธรรมเจดีย์ เมือปี ๒๕๐๖ ทา่ นเจ ้าคุณปู ่ ได ้ กลา่ วถึงพระสาสนโสภณ(เจริญ สวุ ฑฺฒโน) โดยใช ้ คําวา่ “ลกู ชาย” เรืองมีอยูว่ ่า สมเด็จพระมหาวีรวงศ์(พิมพ์ ธมฺมธโร) ได ้ พูดกับพระสาสนโสภณ วา่ \"ถ ้ าท่านเจ ้ าคุณมาไมท่ นั เจ ้ าคุณปู ่ เดินทางกลับจังหวดั นครพนมเสียก่อน ท่านเจ ้าคณุ ปู ่ ฯ ยังไม่ทนั เห็นหน ้าจะบาปมา\"ก เหตทุ ีเป็ นเช่นนั นเพราะเมือวนั กอ่ นหน ้ านี ได ้ มพี ระภษิกุสามเณรถึง ๗๐๐-๘๐๐ รูป ไปกราบนมัสการทา่ นเจ ้ าคุณปู ่ และเมือคณะของสมเด็จพระมหาวีรวงศ์เข ้ าไปพบ ทา่ นเจ ้าคณุ ปู ่ ก็ตําหมากพลางใช ้ มือป้องหน ้ ามองดู พร ้ อมกับพูดว่า \"เบิงหน ้ าแล ้ วเห็นองค์ใดก็บ่แม่นลูกชาย\"ป(ู ่มองหน ้ ารูปไหนก็ไมใ่ ช่ลูกชายของทา่ น) คือไม่ใช่ท่านเจ ้ าคุณสาสนโสภณ วัดบวรนิเวศวิหาร(สมณศักดิในขณะนัน) เมือพระสาสนโสภณได ้ ฟังก็พอใจมากอมยิมอย่ใู นที

และไปกราบนมัสการทา่ นเจ ้ าคุณปู ่ ในภายหลัง ---------------------------------------- เอกสารประกอบการเขียน \"พระครูวิเวกพุทธกจิ หลวงปู ่ ใหญ่เสาร์ กนฺตสีโล พระปรมาจารย์ใหญ่ฝ่ ายพระกรรมฐาน\" โครงการ หนงั สือบูรพาจารย์ เล่ม ๕ โดย ปฐมและภัทรา นิคมานนท์ ฉบับพิมพ์เมือธันวาคม๒๕๔๖. “ชีวประวัติและปฏิปทาหลวงปู ่ จนั ท”รค์ ณะศิษยานุศิษยพ์ ิมพ์อุทิศถวาย ท่านเจ ้ าคุณปู ่ พระเทพ สิทธาจารย์ (เขมิยเถระ จันทร์ สุวรรณมาโจ) ในงานเสด็จพระราชดาํ เนิน พระราชทานเพลิงศพพระเทพ สิทธาจารย์ ณ เมรุวัดศรีเทพประดิษฐาราม อําเภอเมือง จังหวัดนครพนม วนั เสาร์ท๒ี ๔ พฤศจิกายน ๒๕๒๒ ฉบบั พิมพ์ปี ๒๕๕๐. \"แก ้วมณอี สี าน\" หนังสือทีระลึกในงานพระราชทานเพลิงศพ นายนฤทธิ ตันติศิรินทร์ ณ เมวรัดุ พระศรี มหาธาตุ เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร วันเสารที ๑๐ กมุ ภาพันธ์ ๒๕๕๐. “๔๗ ปี อมตะธรรม พนฺธุโล ภิกข”ุ พิมพ์เมือ๒๙ มิถนุ ายน ๒๕๕๒. “พระผู ้ เจริญพร ้ อ”มมหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัยจัดพิมพ์น ้ อมถวายสมเดจ็ พระญาณสังวร สมเด็จ พระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายกในงานฉลองพระชันษา ๙๖ ปี วันที ๓ ตุลาคม ๒๕๕๒. “จากวนั วานจวบจนวันนี (วดั โพธิสมภรณ์ จ.อุดรธานี)” พิมพ์เมือ๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๒. เว็บไซต ์ www.sangharaja.org www.guideubon.com www.dharma-gateway.com http://th.wikipedia.org/wiki/จงั หวดั นครพนม

คนท ีไม่ถูกน ิ นทาไม ่ ม ี ในโลก โดย North Star ว่ากันว่า อาวธุ ชนิดหนึงทีร ้ ายกาจไม่แพ ้ ศาตราวุธทังหลาย ก็คือคาํ พูดของคนเรานีเองค่ะ ใครทีเคยถูกนินทา ยอ่ มรู ้ ซึงถึงพิษสงของคมวาจากันดว่าี ทําร ้ ายได ้ เจ็บปวดเพียงใด เลา่ เรืองเมืองพุทธฉบบั นี ขอนําพระธรรมเทศนาของหลวงปคู ่ าํ ดี ปภาโส วดั ถําผาปู ่ นิมิตร ตําบลนาอ ้ อ อําเภอเมือจงงั หวดั เลย มาเป็ นกําลงั ใจแดผ่ ู ้ ทีถูกนินทากันค่ะ ในปัจจุบนั นีมีพระและฆราวาสจาํ นวนมากทีไม่เชือว่า ผู ้ ทีปฏบิ ัติแล ้ วจะสามารถสําเร็จเป็ นพระอริยเจ ้ าขั นใดขั นหนึงได ้ ท่านเหล่านันถือว่าหมดยคุ หมดสมัยแล ้ ว สําหรับเรืองนแี ล ้ ว ถ ้ าไม่ประพฤติปฏิบัติเองแล ้ว ก็จะไม่สามารถรู ้ ได ้ ผู ้ ทีจะรู ้ ได ้ เห็นได ้ จะต ้ องเป็ นผู ้ ปฏิบัติแล ้ วก็จะเห็นเอง พระพุทธเจ ้ ายังตรัสกับพระอานนท์ ก่อนทีพระองค์จะเสด็จปรินิพพานว่า \"แม้ว่าตั วตถาคตจะปรินิพพานไปแล้ว แต่ธรรมคําส ั งสอนของตถาคตย ั งอยู่ ถ้าผู้ใดประพฤติปฏิบ ั ติตาม ก็จะสามารถสําเร็จมรรคผลได้เหมือนก\" ั น นีแสดงให ้ เห็นแล ้ วว่า ในปัจจุบันนีก็สามารถสําเรจ็ เป็ นพระอริยเจ ้ าขั นใดขั นหนงึ ได ้ เหมือนกัน สําหรบั ผู ้ ทีปฏิบัติตามหลกั ธรรมคําสังสอนของพระพุทธเจ ้ า สําหรับผู ้ ทีไม่เชือเรืองเหล่านี เราก็ไม่สามารถไปตาํ หนิติเตียนอะไรได ้ เพราะเรืองบุญเรืองวาสนานีไม่สามารถจะแข่งกันได ้ เรืองทีว่ามีบุคคลทีไม่เชือนั น อยา่ ว่าแตใ่ นสมยั ปัจจุบันเลย แม ้แต่ในสมยั พุทธกาลก็ยงั มีเหมือนกัน คือในสมยั พุทธกาลนั นยังมบี ุคคลทีไปด่าพระพุทธเจ ้าอยู่ มีอยคู่ รั งหนึง มผี ู ้ ไปด่าพระพุทธเจ ้ าอยา่ งมาก

พระอานนท์เลยกราบทูลพระพุทธเจ ้ าให ้ หลกี หนีไปทีอืน พระพุทธเจ ้ าทรงถามพระอานนท์ว่า\"เมือหนีไปถึงบ ้ านหน ้ า เขายังด่าอยู่อีกจะทําอย่างไ\"ร พระอานนท์ก็กราบทูลว่า \"ถ ้ าด่าอีกก็หนีอกี \" พระพุทธเจ ้ าทรงเตือนพระอานนท์ว่า\"อย่าเข ้ าใจเขาด่าอานนท์ เขาด่าเราตถาคตตา่ งหาก และอีกประการหนึงเราจะต ้ องแก ้ ทีนี ถ ้ าเราไม่แก ้ทีนี เราจะต ้ องหนีไมม่ ีทีส\"ินสุด ในโลกมนุษย์นี เราจะหลบหนีจากคําตําหนิติเตียนไม่ได ้ แม ้แต่พระพุทธเจ ้ าเอง ซึงเป็ นจอมปราชญ์ทังหลาย กย็ ังถกู โลกติเตียนอยู่ พระพุทธเจ ้ าทา่ นจึงตรัสเป็ นพุทธภาษิตไว ้ ว่า นัตถิ โลเก อนินทิโต แปลใจความว่า คนทีไม่ถกู นินทาไม่มีในโลก เราจะให ้ สัตว์โลกปราศจากสิงดังกล่าวไมไ่ ด ้ เพราะฉะนั นเราผู ้ ปฏิบัติธรรมทั งหลาย ก็อย่าพากันไปเอาเรืองของโลกมาเป็ นอารมณ์ของใจ จะทําให ้ จิตใจของเรามัวหมอง ------------------------------ ------ คัดจาก ประวตั ิของหลวงปู ่ คําดี ปภาโส อนุสรณ์ ในงานพระราชทานเพลิงศพพระครูญาณทัสสี(หลวงปู ่ คําดี ปภาโส)

เทศนาพาสรวล ๓ สรรหามาเลา่ โดย อารมณ์ดี (^______^) ปุจฉา-วิสั ชชนา (เก็บความมาเล่าต่อจาก “ฐานสโมบูชา” เรียงเรียงโดย คณุ หญิงสุรีพนั ธ์ มณีวัต) หลวงปู ่ ชอบ ฐานสโม พระสุปฏิปนั โนผู ้ เป็ นลูกศิษย์สําคญั รูปหนึงของพระอาจารย์มนั ภูริทตฺโต หลวงปู ่ อาพาธเป็ นอัมพาต ทําให ้ร่างกายซีกซ ้ าย ตั งแต่ไหล่ แขน ขา ใช ้ การเคนลไอื หวไม่ได ้ รวมทั งการพูดก็เป็ นไปอยา่ งยากลําบาก และโดยปกติทา่ นก็เป็ นผู ้ ทีพูดน ้ อยอยู่แล ้ ว แต่ว่าลกู ศิษย์หลายคนก็อดไมได ้ ทีจะกราบเรียนถามปัญหา ซึงคําตอบสั นๆ แตไ่ ด ้ ความหมายนั น นา่ ฟัง ยิงนัก “คําถาม หลวงปู ่ เจ ้ าคะ ทําอยา่ งไรจึงจะพ ้ นทุกไขม์ ่ต ้ องมาเกิด แก่ เจ็บ ตายอีก หลวงปู ่ไปบวช - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - -- - คําถาม หลวงปู ่ ครับเพือนมนั แกล ้ งนนิ ทาวา่ ร ้ ายผมต่างๆนานาทําอยา่ งไรดีครับ หลวงปู ่บ่ต ้ องสนใจ คําถาม มันอดไมไ่ ด ้ นีครับ หลวงปู ่แผ่เมตตา - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - -- - คําถาม หลวงปู ่ เจ ้ าคะ พวกเพือนฝงู หนเู ขารํารวยมเี งินกนั ทั งนั น ทํายังไงหนูถึงจะรวยอยา่ งเขากนั บ ้ างละ่ เจ ้ าคะ หลวงปู ่ทํางาน (ผู ้ ถามนิงไป คงจะคิดตามหลวงปู ่ ไม่ค่อยทคนั รั นแล ้ วเธอกถ็ ามซําอีกอยา่ งไมค่ อ่ ยจะแน่ใจ) คําถาม ทํางานแล ้ วจะรวยแน่นะเจ ้ าค?ะ หลวงปู ่ทําบุญด ้ วย”

พระก็ป่ วยเป็ น (เก็บมาฝากจากพระธรรรมเทศนา ของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช สวนสันติธรรม อําเภอศรีราชา จงั หวัดชลบรุ )ี ร่างกายมนั ก็เต็มไปด ้ วยความทกุ ข์อยู่อย่างนี ห ้ ามมนั ไม่ได ้ ขนาดพระพุทธเจ ้ าทา่ นก็เจ็บป่ วย ไมใ่ ช่ไมป่ ่ วย เมือกอ่ นหลวงพ่ออยู่เมืองกาญจน์ มีอยู่วันนึง ไปบิณฑบาต มีโยมผู ้ หญิงคนหนึงนะ เขามาใส่บาตร พอตกั บาตรใส่ บอกตักโรคตักภัยใหห้ ลวงพ่อ ถวาย เอาโรคภัยไข ้ เจ็บถวาย อีกวันเราไม่สบายไปเลย (โยมหัวเราะ) ตอนนั นครูบาอา๊ ยังไม่ได ้ บวชนะ กใ็ ห ้ ไปบอกโยม วันนีหลวงพ่อไปบิณฑบาตไมไ่ ด ้ นะไข ้ ขึน โยมอุทานด ้ วยความตกใจ ฮ ้ า พระกป็ ่ วยเป็ นเหมือนกนั เหรอ นีคิดอะไรพิลึก ร่างกายนียังไงก็เจ็บป่ วยนะ ห ้ ามนมไั มไ่ ด ้ ร่างกายนียังไงก็แกก่ ็เจ็บก็ตาย ห ้ ามมันไม่ได ้ หรอก แต่ถ ้ าเราทาํ ใจได ้ เรายอมรับความจริงได ้ ว่าร่างกายนีอยู่ได ้ ชัวครั งชัวคราว เดียวแก่เดียวเจ็บเดียวตาย ถ ้ าจิตใจยอมรับความจริงอย่างนีได ้ ไม่ว่าอะไรมนั จะเกิดขึนในรา่ งกาย มันก็พอทนได ้ รับได ้

ข้อแตกต่างระหว่างความคิดก ั บจิตทีรู้ ถาม : ข้อแตกต่างระหว่างความคิดก ั บจิตทีรู้คืออะไรคคะือเข้าใจว่าความคิดคืออะไร คล้ายๆรู้ว่าเราคิดอะไรอยแู่ ต่จิตทีรู้นีมไ ่ทราบว่าม ั นเป็ นย ังไงคะ เอาอย่างนีกอ่ นนะ เวลาทีคณุ มคี วามสงสัยแบบนี เกิดกนั เยอะนะ เวลาทีเจริญสติแล ้ ว มักจะนึกว่า เอะ๊ ความคิดอยู่ตรงไหนจิตอย่ตู รงไหน มันเป็ นอันเดียวกันหรือเปลา่ ถ ้ าคุณอยากจะแยกแยะให้เห็นความแตกต่างจริงๆ ผมขอให ้ สังเกตอย่างนี เมือไหร่เมือคิดฟุ ้งซ่านแบบไมม่ รี ะเบียบ มันส่งความคิดขึนมาเองนะ ลกั ษณะของจิตจะแคบหรือจะหมน่ ให ้ ดูความรู ้ สึกนะ เวลาทีเราฟุ้งมากๆ นึกออกใช่ไหม มนั รู ้ สึกหม่นๆ มนั รู ้ สึกว่าจิตมนั ยุ่งๆ อยู่ นันแหละ ตัวนั นแหละคือสภาพของจิตทีเป็ นอกุศล คือไม่ใช่ว่าคิดชัวคิดไมด่ ี แต่หมายความวา่ ความฟุ ้งซ่าน ความหดหู่ มนั เป็ นต ้ นเหตุของความเป็ นอกศุ ลของจิต ภาวะอกุศลหมายความวา่ ไม่สวา่ ง ไมเ่ ต็ม ไมเ่ บิกบาน ไม่ยินดี มีความรู ้ สึกหมน่ หมองนะ นันคือลักษณะ ถ ้ าหากคุณสังเกตออกว่าตอนนเี ราหม่นหมองอยู่ ตรงนั นนสี ่วนของจิต แต่ถ ้ ารู ้ สึกถึงควมายุ่งๆฟุ ้งๆอยู่ นันน่ะ ส่วนนั นคือความฟุ ้งซ่าน เข ้ าใจนะ มนั จะได ้ แยกถูกมนั จะได ้ หายสงสัยนะครับ

ด ั งตฤณพจนา ๗

ม่านมนตรา ฉบ ั บท๒ี ๑ โดย ชลนิล (ต่อจากฉบบั ทีแล ้ว) ขณะทีราตรีกาลแห่งหนึงกําล ั งอิมเอมด้วยความสุข ทว่าใต้ม่านราตรีเดียวก ัน กาํ ลังจะมี เหตุร้ายอบุ ั ติขึ.น.. หลังกลับจากออฟฟิศของมรรคา พันเกลียวไมไ่ ด ้ ไปซือข ้ าวของเพือเตรียมทําพิธีใดๆ อย่างที บอกกับเขา การทีจะนํา ‘ของ’ ไปทําพิธีนั น ไมไ่ ด ้ ใช ้ เวลาถึงสองสามวัน เพียงแค่ยกขึนมาตั งบนแทน่ กล่าวอาราธนาคุณพระรตั นตรัยและสวดบูชาคุณครูบาอาจารย์ ตังอธิษฐานจิต ไม่ถึงชัวโมงก็ใช ้ ได ้ พันเกลียวอยากให ้ มรรคาไปหาปีกแก ้ ว แม ้ จะรู ้ ว่ามนั ไม่เป็ นการยุติธรรมตอ่ กะพ ้ อเลยก็ต.า..ม หญิงสาวใช ้ เวลาตลอดบ่ายถึงเย็น นงั เงียบๆ ทีป่ าช ้ าในวัดซึงไม่ค่อยมีคนสัญจร หล่อนทบทวนดู ตัวเอง ถามใจอย่างลึกซึงในหลายๆ เรือง และหนึงในนั นค.ือ..หล่อนคิดอย่างไรต่อมรรคา?... กว่าจะได ้ คาํ ตอบช่างแสนยากยเ ็น พอหญิงสาวกระจ่างใจแก่ตนเองแล ้ วกต็ ้ องถอนใจอย่างเหน็ด เหนอื ย....หล่อนพึงใจผู ้ ชายคนน..ี.เป็ นคําตอบทีพันเกลียวไม่แนใ่ จว่าควรยินดี หรือเสียใจกับมนั ด..ี. ใกล ้ พลบ หญิงสาวจึงออกจากวัด แวะซืออาหารสําเร็จกอ่ นเข ้ าบ ้ าน เพราะรู ้ วา่ ด ้ วยเรียวแรงที ถดถอยลงของยายคนเก่าแกใ่ นบ ้ าน แกคงไม่ได ้ เตรียมอะไรไว ้ ให ้ มากนัก ฟ้าเริมมืดเมือหญิงสาวเปิดประตูเข ้ าบ ้ าน สายลมกรูเกรียวหมนุ วนรอบร่างหล่อนเป็ นการทกั ทาย พันเกลียวขนลกุ ซู่ รีบตั งสต..ิ .มีสิงผิดปกติเกิดขึนแล ้ ว หญิงสาวยืนนิง ใช ้ สายตาเก็บรายละเอียดรอบตัวอยา่ งรวดเรว็ ไฟทรี ะเบยงี บ ้ านไม่ได ้ เปิด มเี พียง แสงไฟรําไรสวา่ งออกมาจากตัวบ ้ าน บริเวณทีหล่อนยืนถูกห ้ อมล ้ อมด ้ วยไม ้ ผลใหญ่ๆ ความมืดยิงมืด กว่าเดิม ซ่า...ซ่า... เสียงใบมะมว่ งต ้ องลมดังกราว พันเกลียวก ้ าวเท ้ าเข ้ า.ไ.ป.ผ่านทางเดินขึนบริเวณ ระเบียง จึงเออื มมอื กดสวิตช์ไฟบนผนัง...แสงซีดๆ ของหลอดไฟสว่างขึนมา หญิงสาวออกจะแน่ใจด ้ วย ซําว่า แสงไฟมันสว่างน ้อยลงกว่าเดิมมากมาย ประตูบ ้ านไม่ได ้ ล็อก ไฟห ้ องรับแขกไมไ่ ด ้ เปิด เมือเดินลึกเข ้ าไป สายตาพอจะเห็นแสงสว่างส่อง ลอดมาจากห ้ องทํางานทีหล่อนใช ้ ต ้ อนรับบรรด‘าลูกช ้ าง’ ทังหลาย จิตใจทีค่อยสงบกลบั เต ้ นระทึกหญิงสาวสะกดมันด ้ วยบทสวดพุทธคุณทีใช ้ เป็ นบทแรกของการ บาํ เพ็ญภาวนา ประตูห ้ องทํางานเปิดออก แสงสว่างชอนไชนัยน์ตา ชัวครู่กว่าจะมองเห็นภายในห ้ องชัดเจน สีเขียวอ่อนทีทาผนงั ดูจะเข ้ มข ้ นขึน โต๊ะขนาดยอ่ มทีปูผ ้ าดาํ ยิงแลดูลึกลับน่าสะพรึงกลวั ทั งห ้ อง ไม่มีเฟอร์นิเจอรอ์ ืนๆ ตกแต่ง มันจึงแฝงความวงั เวง และโดดเดียวอยา่ งไม่อาจซ่อนเร ้ น

สายตาของพันเกลียวจ ้ องเขม็งไปยงั เก ้ าอีตัวใหญ...่ มันไม่ได ้ มีสิงใดผิดปกติกว่าเคย นอกจากมี บุคคลหนึงกําลังซุกร่างคุดคู ้ อยู่บนนัน ร่างชราดรู ่วงโรยอย่างไม่น่าเชือ นัยน์ตาหลับสนิท ผิวพรรณเหียวยน่ ซีดกรอบราวใบไม ้ แห ้ งใกล ้ ร่วงจากต ้ น เก ้ าอีตัวใหญ่กบั หญิงชราร่างเล็ก บอบบาง “ยาย” พนั เกลยี วพึมพาํ เบาๆ จิตใจกระสับกระส่ายจนไมอ่ าจควบคุม จากสัมผัสบอกว่าร่างนันยังอบอุ่น ทีข ้ อมือยงั มีจงั หวะเต ้ นของชีพจร พันเกลยี วเกือบจะถอนใจ แตแ่ ล ้ วแสงสว่างก็ดับลงในฉับพลัน มืด...ม ั นมืดไม่ผิดก ั บโลก ั นตร์ หญิงสาวตัวชาดิก พบว่าตนเองตกเป็ นฝ่ ายเสียเปรียบจน ไม่อาจแก้ไข หล่อนพลาดทีไม่สามารถควบคุมสติและจิตใจให้สงบตั งม ั น.ไ..ดส้ ิงแปลกปลอมจึง จู่โจมเข้ามาโดยไม่ท ั นเตรียมตัว ม ั นเริมแล้ว หญิงสาวบอกก ั บต ั วเอ..ง.เสียงฟู ่ ด ังเบาๆ คล้ายเสียงลมหยาใจของอสรู ร้าย ความมืดแปรเปลียน...แสงสีแดงฉานค่อยสว่างขึน เป็ นแสงทีเหมือนส่องผ่านเลือดสดๆ พ ั นเกลียวแทบระง ั บใจไม่อยู่ เมือมองเห็นบริเวณรอบๆ ต..ั.วทีนีไม่ใช่บ้านทีหล่อนรู้จ ั ก อีกแล้ว... ๑๖ ม ั นคือทีไหนก ั.น..หญิงสาวไม่อาจตอบได้ แต่ทีแน่ๆ ม ั นไม่ใชอ่หง้ทีคุ้นเคย ห้องสีเหลียม ไร้เฟอร์นิเจอร์กล ั บกลายเป็ นสถานทีโล่งกว้างสดุ ลกู หูลูก.ต..าแสงสีแดงฉานทาบริเวณรอบๆ ต ั ว หล่อนและกินอาณาเขตออกไปราวเกือบร้อยเมตร และไกลกว่าน ั น คือเขตแดนความมืดอ ั นน่า ขนลุกเกรียว พันเกลียวกําลังเหยียบอยบู่ นดินเหลวๆ เฉอะแฉะ กลินคาวจดั ฉุนติดจมกู หล่อนยกขาก ้ าว ออกไปด ้ วยความยากลําบาก...ไมม่ ียาย สิงต่างๆ ในห ้ องสูญหาย หล่อนต ้ องใช ้ ความสามารถของตนบกุ ฝ่ าแดนมายานีออกไป รอบตวั หญิงสาวระเกะระกะด ้ วยเนินดินสูงๆ ตําๆ พอหยังขา เท ้ าก็จมลึกถึงตาตุ่ม ยกขึนมาก็แสน ยาก กลินคาวยิงรุนแรงกว่าเดิม “ฟ.ู ่..ฟ.ู ่..” เสียงประหลาดดังจากเบืองหน ้ า เนินดินทีนิงสงบกลบั มีอาการเคลือนไหว คล ้ ายลกู คลนื ในทะเลกว ้ าง พันเกลียวตั งสติ ระลึกถึงคุณครูบาอาจารย์ แต่ยังไม่ทนั ถึงเสียววินาที เสียงระเบิดกึกก ้ องก็ดังขึน “บรึม” ดินเหลวแตกกระจาย ร่างสุดอปั ลกั ษณแ์ สนวิกลวิกาลพุ่งขนึมา หญิงสาวปาดเศษดินทีกระเซ็นมาโดนหน ้า พร ้ อมกับมองฝ่ าแสงสีแด..ง. ร่างทีโผลข่ ึนมาทําให ้ หล่อนนึกพรันพรึง หวั ของมันเหมือนปลาตัวใหญ่ ลินทีแลบปลาบไม่ต่างจากงู ลําตัวคล ้ ายกิงก่า มเี กล็ด ชินใหญ่ๆ ติดแทนหนงั มือก็เช่นเดียวกบั ขาหน ้ าของกิงก่า ส่วนขากลับเป็ นขมานษุ ย.์ ..

มันกระโจนเข ้ าใส่ พันเกลยี วเบียงตัวหลบ ร่างเสียหลกั ล ้ มลงไปในดินเหลวพยายาม ตะเกียกตะกายหนี คาถาต่างๆ กลับหลงเลือนไม่อาจใช ้ ทันท่วงที “แฮ่...” ลินยืดยาวแลบปลาบฉก พันข ้ อเท ้ าหล่อน หญิงสาวกลั นใจดึงลินอันมีเมือกลืนออก แต่ ไม่สําเรจ็ หนําซํามันกลับเป็ นฝ่ ายดึงหล่อนเข ้ าไปหา มือทั งสองของพันเกลียวกดดันพืนแน่น ฝืนตั.ว..แต่ไร ้ ผล ดินเหลวถูกไถเป็ นทางยาว และหญิง สาวได ้ สติในชัววินาทีนั.น.. “ปฐว ี กส ิ ณ” หญิงสาวใช ้ เวลาสองสามวินาทีหลับตาสํารวมใจ กําหนดดินเหลวเป็ นอารมณ์ จากนั นกอบดินขึน อธิษฐานจิตและขว ้ างไปสุดแรง ดินเหลวกลบั แขง็ คล ้ายหินหนาพงุ่ เข ้ าใส่ปิศาจลูกผสมอย่างจงั “อา๊ ก...” มันร ้ องออกมาคําเดียว ลินคลายจากข ้ อเท..้ า.พันเกลียววางมอื บนแผ่นดินอีกครั ง ตั งใจ แน่วแนเ่ ปลียนดินเหลวทั งมวลให ้ เป็ นแผ่นดินอันแข็งแกร่ง ชัวแวบ แสงสีแดงถูกขจัดไปบางส่วน พันเกลียวขึนไปยืนเตม็ เท ้ าบพนืนดินทีแข็งหนา มองปิศาจ ตรงหน ้ าด ้ วยใจสงบขึน หลอ่ นรู ้ แต่แรกแล ้ ววา่ นีเป็ นภาพลวงตาทีเกดิ จากอํานาจมนต์มายา หล่อนต ้ องหา วิธีหลุดออกไปให ้ ได ้ แตเ่ พียงไม่ถึงอึดใจ เสียงระเบิดดังบรึมๆๆ ขึนซ ้ อนๆ กนั ปิศาจรูปร่างหน ้ าตาไมผ่ ิดจากเจ ้ าตัวแรก โผล่ขึนมาทีละตัวๆ จนแนน่ ขนดั พันเกลียวสูดลมหายใจอย่างหนาวเหน็บ...ทําอย่างไรถึงจะฝ่ าออกไปได ้ ฟ้ ามืด ดาวเต็มฟ้ า คลืนทยอยซั ดเข้าหาฝังไม่ขาดสาย นอกจากดวงดาวย ั งมีดวงจ ั นทร์ ...แสงจ ั นทร์คลีพรมท ั วหาดทรายขาวนวล ลมทะเลพ ั ดกรรโชกทิวมะพร้าวโบกสะบ ั ดเป็ นเงาดํา มรรคากับปีกแก ้ วเดินลุยหาดทรายกลบั บ ้ านอยา่ งเชืองช ้ า เสียงพูดคุยผสานมากบั สายลม “พีมคั ตามแก ้วถูกได ้ ยังไงค”ะ ...ไม่มีคําตอบจากชายหนุ่ม... “ทีจริงแก ้วน่าจะเดาออกน .้ า..วา่ ยังไงพีมัคคงคิดถึงทีนีเป็ นแห่งแรก” เสียงหัวเราะใสๆ ดังกังวาน “แตท่ ําไมป่ านนีเพิงจะตามมาก็ไม่ร”ู ้ “ถ ้ าพีมากอ่ นหน ้านแี ก ้ วยังจะดีใจแบบนีหรือเปล่าจ”ะ๊ คําถามของมรรคาแวว่ มา “ไม่รู ้ สิคะ” เสียงอีกฝ่ ายแผ่วลง ศีรษะเอียงซบไหลค่ นตัวสูงกว่า แขนเล็กๆ กระหวดั แขนแข็งแรง ไว ้ หลวมๆ ไมม่ คี าํ พูดใดแว่วมากบั สายลม ทั งสองยงั อยู่ในอ ้ อมกอดของชายหาด แสงดาว และฟ้ากว ้ าง พวกม ั นขย ั บเข้ามาช้าๆ ด้วคยวามม ั นใจ พ ั นเกลียวยนื นิง ปักปลายเท้ามัน สงบใจ หล ั บตาลง นึกกําหนดดวงเทียนสว่างว ั บแวม และขยายแสงเทียนให้สว่างโพลง โชติช่วง หล่อนลืมตาขึน มองไปยังกองทัพปิศาจ ฉับพลัน เปลวไฟสีนําเงินเข ้ มก็ลุกพรึบเหนือหัวพวกมัน

“วีด...วีด” เสียงร ้ องกรีดแหลมไมต่ ่างจากส่งเสยีงผ่านปลายไม ้ อันแคบเล็ก พวกมันเต ้ นเร่าๆ กลิงเกลือกลงกับพืนเพือพยายามดับไฟ สติกลับคืนสู่หญิงสาวเต็มร ้ อย หล่อนทรุดร่างลงขัดสมาธิ บทสวดทีพ่อเคยสอนให ้ ท่องจาํ กังวานแว่วขึนมา... “...คาถาช ั ยมงคล...” พันเกลียวขยับริมฝี ปากท่องตามกระแสเสียงทีกังวานในหัว บทสวดอันยดื ยาวถูกถ่ายทอด ออกมาตั งแตต่ ้ นจนจบ บรรยากาศอึดอดั รอบกายค่อยคลายลง เมอื ลืมตาหญิงสาวถอนใจด ้ วยความโล่ งอก ทุกอย่างกลับสู่สภาพเดิม แดนมายาถูกทําลายลงแล ้ ว ยายฟุบตัวอยู่บนเก ้ าอี แสงไฟส่องสว่างตามปกติ พันเกลียวลุกขึนยนื มองรอบๆ ห ้ องอย่างเหนด็ เหนอื ย จากนั นพยงุ ยายขึนนอนบนโต๊ะ เตรยี มปฐมพยาบาล ชุดยาอยู่อีกห ้ องหนึง พนั เกลียวต ้ องออกไปเอามา หล่อนเปิดประตูออกแล ้วผงะหงาย ถอยหลังก ้าวใหญ่ มีรา่ งทะมึนยืนขวางเตม็ ประต..ู.ผู ้ ชาย ตัวหนา หนุ่ นกั กล ้ ามใบหน ้าไมค่ ุ ้ นเคย แต่สร ้ างความประหวนั ใจแกพ่ ันเกลียว ดวงตาของเขาเหลือกกลับเห็นแต่ตาขาว ผิวพรรณเขียวซีด คล ้ ายศพตายมาหลายวัน กลิน ฟอร์มาลนี ฉุนจัดกระทบจมูก ยิงกว่านั นหล่อนยังเห็นขมับเขามีแผลขนาดใหญ่เป็ นรูกว ้ า.ง..แผลจาก กระสุนปื น รอยเลือดเกรอะกรังยังหลงเหลือให ้ เห็นตามใบหน ้ าและเสือผ ้ า พันเกลียวถอยหลังมาอีกสองก ้ าว หลังจากผ่านเหตุการณน์ า่ สยองขวญั มาแล ้ ว หล่อนควบคุมสติได ้ เร็วขึน มนั ไม่ได ้ มาตัวเดียว อีกร่างมีขนาดยอ่ มกวา่ ใบหน ้ ามนั มีรอยแผลยับเยิน บางรอยพอจะมองเห็นฝี เข็มและรอยเย็บตกแต่ง แต่ถึงกระนั น ก็ไม่อาจดูออกวา่ เป็ นใบหน ้ ามนุษยห์ รือไม่ มันทั งคู่กําลงั ก ้ าวเข ้ ามาช ้ าๆ ด ้ วยท่าทีคกุ คาม ใบหาขนอ้ งพันเกลียวขาวจนออกซีด ถอยหลังจน ติดโต๊ะ สํารวมใจ นึกถึงมนต์นะจังงงั... “หยดุ ” หล่อนตวาดลัน สองร่างนงิ งันเหมือนตุ๊กตาหมดลาน หญิงสาวปาดเหงือออกจากไรผม มองอาคันตุกะผู ้ หวังร ้ ายทังคู่อยา่ งพิจารณา พวกมนั ไม่ใช่ ปิศาจ อสรุ กาย...ไม่ใช่ดวงวิญญาณ แต่มนั เป็ นเพียงซากศพ...ศพทีถกู โยงใย ใช ้ งาน “ฮ่ะ...ฮ่า...” เสียงหัวเราะดงั เสียดประสาทแวว่ มาจากซากศพ “ดูสิว่ามนต์ของเอ็ง กบั อํานาจของข ้ า ใครมันจะเหนือกว่าก”ันพันเกลียวรู ้ ชัด มันเป็ นเสียงปิศาจ หมอผี ร่างทีแน่วนิงพยายามขยับกายอยา่ งลําบาก แขนทั งคู่ยกขึนทั งดุ ้ นเหมือนไม ้ ตาายกซ ขาลากช ้ าๆ ไมอ่ าจโค ้ งงอได ้ สะดวก มนั ทั งคู่แยกกันขนาบข ้ างพันเกลียว “แกต ้ องการอะไร” หญิงสาวส่งเสียง “มึงอยากช่วยอีกะพ ้ อนักไมใ่ ช่หรื”อคาํ ตอบก ้ องมา“ถ ้ าเอาชนะข ้ าได ้ ค่อยว่าก”ัน พันเกลียวเข ้ าใจแล ้ ว การทีหล่อนกับมรรคาวางแผนร่วมมือไปช่วยกะพ ้ อเป็ นสาเหตุให ้ มอนั งตม้า ...แตเ่ วลานหี ล่อนจะเอาอะไรสู ้ กบั มัน‘ของ’ ทีพอ่ ทิงไว ้ ยังอยใู่ นห ้ องพระ‘วิชา’ ทีหลอ่ นมีจะต ้ านมันได ้ สัก เทา่ ไหร่ หลอ่ นยงั ไม่มนั ใจ

แขนอันยาวเหม็นของพวกมนั ตวัดเข ้ าใส่หลอ่ นอย่างเร็วหญิงสาวหลบแล ้ วกระโจนหนี ตั งใจออก ทางประตู แต่เหมือนรู ้ ใจ ศพตนหนึงกระโดดขวางหล่อน พอหลอ่ นเปลียนทิศ ปิศาจอีกตนก็โผร่างเข ้ าใส่ เมือไม่มีทางเลอื ก หญิงสาวได ้ แตช่ ีนิวใส่หน ้ าผากมัน กําหนดอํานาจจิตไว ้ ทีปลายนิว ผลทีได ้ เพียงทําให ้ มันผงะไปชัวครู่ พนั เกลียวรู ้ ว‘า่ วิชา’ ทีหล่อนฝึกฝนยังออ่ นด ้ อยนกั ลําพังสองมือกับพลัง สมาธิทีฝึกยังไมถ่ ึงขั นใช ้ ออกได ้ ตามใจคงยากต ้ านกับอํานาจอีกฝ่ าย ทีนบั วันยิงสงู ขึนได ้ พันเกลียวหลบพ ้ นมาเฉียดฉวิ นึกเสียใจทีห ้ องนไี ม่มอี ะไรพอจะหยิบฉวยมาใช ้ งานได ้ เลย อาโป กสิณทีหล่อนฝึกคล่องกวา่ เพือนก็ขาดปัจจัยสําคญั คือนํา พันเกลียวจึงได ้ แต่กระโดดหลบไปมา ไม่ สามารถออกจากหอ้ งได ้ ห ้ องไมก่ ว ้ างนัก หนึงมนุษย์สองผีต่างไล่จบั กัน ดูเผินๆ อาจน่าขัน แตพ่ ันเกลียวยิมไมอ่ อก ทกุ วิชาทีมี อยา่ งน ้อยหลอ่ นต ้ องใช ้ เวลาสํารวมใจตั งสมาธิ แต่เหมือนเจ ้ าสองตัวนีจะรู ้ จึงเร่งไลห่ ลอ่ นจ่มนี ไม เวลาพัก พันเกลียวพลาด...หล่อนถูกต ้ อนเข ้ ามมุ อับ สองศพเข ้ าปะกรบ มือทังสีบีบคอหล่อน เค ้ นอย่าง รุนแรง ศีรษะหล่อนกระแทกผนังจนมึนวูบ กลินเหม็นฉุนของฟอร์มาลีนและกลินศพใกล ้ เน่า ฉุนจมูก จน หญิงสาวคลืนเหียน วิงเวียน ท่ามกลางความคับขันหลอ่ นจึงได ้ คิด หลับตา สํารวมใจ อธิษฐานจิตขอให ้ นําลายแห่งตน เป็ น นํามนต์ทีทรงอานภุ าพ หล่อนรวบรวมกําลงั บ ้ วนนําลายออกมา น่าเสียดายทีนําลายมีแรงกระเซ็นเพียงเปือนมือพวกมนั เท่านั น แต่ก็เพียงพอแล ้ ว ทีจะทําให ้ พวกมันสะบดั มือเร่าๆ ราวกับโดนนํากรด โอกาสเป็ นของหลอ่ น หญิงสาวใช ้ ความเร็วอยา่ งทสี ุดกระโจนออกจากห ้ อง รีบวิงขึนบนั ไดไปยัง ห ้ องพระชั นบน...ถ ้ าถงึ ห ้ องพระได ้ ก็ไม่ต ้ องกลัวสิงใดแล ้ ว อํานาจสิงศักดิสิทธิต่างๆ มีมากพอทีจะไม่ ยินยอมให้ ผีร ้ ายตนใดย่างกรายเข ้ าไปได ้ ประตูเปิ ดผาง พันเกลียวก ้ าวเข ้ าห ้ องพระแล..้.วแตท่ ว่า... “ตุ้บ” เสียงทึบๆ ดงั ขึน หญิงสาวหมดสติล ้ มพับ เจ ้าของเสียงเป็ นซากศพอกี ซาก ถือไม ้ ดุ ้ นเอบเร้ ิม มันไม่สามารถเข ้ าห ้องพระได ้ ก็จริง แต่ สามารถทําร ้ ายพันเกลียว ไมห่ า่ งจากร่างของมนั มเี งาดําทะมึนสูงใหญ่ยืนจงั ก.้.า.ใบหน ้ าชาด ้ านคล ้ าย หน ้ ากาก ยงั คงบิดเบียวคับแค ้ น มันเองก็ไม่สามารถเข ้ าห ้ องพระได ้ ขณะทีมนั อับจนปัญญา ทนั ใด นยั น์ตาของมันก็ฉายแววลิงโลด...พันเกลียวล ้ มในห ้ องพระก็จริงแตป่ ลายนิวเท ้ าข ้ างหนึงยืนผ่านธรณี ประตูออกมา...ปิศาจหมอผีกระหยิมใจ ยินด..ี .เทา่ นีก็เพียงพอนําวิญญาณหล่อนออกไปแล ้ ว เสียงคลืนกระทบฝังปลุกปี กแก้วจากห้วงนิทราอ ั นน่ารืนรมย์ ฟ้ ายังไม่สว่างดีน ั ก แต่ กระน ันหล่อนก็รู้สึกว่าได้นอนเต็มตาลมทะเลพ ั ดใบมะพร้าวด ั งซู่ซ่าผสานก ั บเสียงไก่ข ั นแว่วมา ไกลๆ วันนีเป็ นวันทีปีกแก ้ วมีความสุขทีสุด ข ้ อแรกเพราะหล่อนกบั มรรคาเข ้ าใจกัน ส่วนอีกข ้ อคือ วันนี หล่อนอายคุ รบยีสิบปี นับว่าผ่านพ ้ นวัยของเด็กสาวเข ้ าสู่หญิงสาวเต็มตัวแล ้ว เป็ นผู ้ ใหญพ่ อจะคิด ตัดสินใจ กระทําเรืองใดๆ ด ้ วยตนเองโดยไม่มีใครขัดแย.้ ง..จะมีเรืองเดียวทีหล่อนยังขุ่นใจอยลู่ ึกๆ

‘คุณอา’ ขาดการติดต่อกบั หล่อนมานานเหลือเกิน นับตั งแต่เกิดเรืองจนถึงปัจจบุ ัน ปีกแก ้ วไม่เคย ได ้ ยินเสียงคุณอา ช่วงเวลาทีหล่อนนงั มองทะเลอย่างเดยี วดาย เคยร ้ องเรียกคุณอานับครั งถไม้ ว่น หวัง ให ้ ช่วยปลอบใจ ชีเส ้ นทางปลอดโปร่งให ้ แต่ก็เงีย..บ.ปีกแก ้ วจําต ้ องยืนหยัดด ้ วยตัวเอง ใช ้ สายลมและ เสียงคลืนเป็ นเพือน จนเวลาช่วยคลายเกลียวในใจลง หลอ่ นจึงกล ้ าโทรศัพท์ไปหามรรคา หวังเพียงได ้ ฟังเสียงเขาให ้ อบอุ่นใจ แต่ใครจะคิด เวลาไม่ถึงครึงวัน มรรคากลับมยาืนอยตู่ รงหน ้ าหล่อน ปีกแก ้ วยินดี ดีใจจนลืมคุณอาไปชัวขณะ “คุณอาคะ” สาวเพิงเตม็ วยั ยีสิบร ้ องเรียกชือนีในใจ “คุณอาเจ ้ าขา” หลอ่ นลืมตาแป๋ ว จงใจส่งเสียงเรียกเบาๆ แต่ก็เงียบ...เช่นเคย...ปีกแก ้ วถอนใจ นึกวา่ วนั นีคุณอาอาจจะยอมติดตอ่ กบั หล่อน แตก่ ็เปล่า ประโยชน์ คณุ อายงั คงเป็ นบคุ คลลึกลบั เช่นเคย ฟ้ากลายเป็ นสีขาว ปี กแก ้วจรดปลายเท ้ าออกจากห ้ อง ปิดประตูอย่างเบามอื ก่อนจะย่องไปที เก ้ าอียาวห ้ องรับแข.ก..มรรคานอนเหยยี ดขาหลับสนิท มีเพียงผ ้ าหม่ ผืนบางๆ คลมุ กาย ปีกแก ้ วทรุดกายลงตรงพืนหน ้ าเก ้ าอียาว นัยน์ตาจับอยทู่ ีใบหน ้ ามรรคฟา้าสว่างพอทีจะเห็น รายละเอียดใบหน ้าเขาชัดเจน หญิงสาวเอยี งคอมองพลางอมยิม...ยามมรรคาหลับเขาดูอบอนุ่ ทีสดุ นัยน์ตาคมดุทีใครๆ นึกหวาด ไมอ่ าจส่งแสงยบิ ๆ ชัวคราว ริมฝีปากบางทีมักเม ้ มสนิทหารอยยิมยากเย็นก็ คลายลง แสงแรกแหง่ อรุณอาบไล ้ ใบหน ้าเขาราวกบั เป็ นมืออนั อ่นโยนของมารดา ปีกแก ้ วมองเคราเขียวๆ อย่างนึกขันอยากเอามือไปลบู เล่น แตเ่ กรงเจ ้ าตัวจะตืนเสียก่อน หลงั ชืนชมจนอิมแล ้ ว หล่อนก็เลือนสายตาไปนอกหน ้ าต่าง แหงนคอมองยอดสนเอนไกวตาม จังหวะสายลม จิตใจดืมดํากบั ธรรมชาติยามอรุณ กระทงั รู ้ สึ กว่ามีการเคลอื นไหวบางอยา่ งอใยกู่ล ้ๆ แต่ไม่ ทันขยบั ตัว แก ้ มหล่อนก็สัมผสั กับลมหายใจอนุ่ ๆ และเคราสากๆ อยา่ งนุม่ นวล หนั หน ้ ามาจึงพบวา่ มรรคาตืนแล ้ว เขากําลังยิมให ้ หลังจากหอมแก ้ มหล่อน “สุขสันต์วันเกิดจ ้”ะ หญิงสาวร ้ อนผ่าวทีใบหน ้ าและขอบต.า..นานมาแล ้ ว วันเกิดของหล่อนในบ ้ านหลังใหม่ทีไม่เคย คุ ้ น... ‘พีมคั ’ เคยเข ้ ามาหอมแก ้ มและยืนของขวัญให ้ แตเ่ ช ้ า “...สุขสันต์วันเกิดจ ้.ะ..” รอยยิมวันนั น ไม่ผิดจากวนั น.ี.. ไม่ว่าเวลาจะผา่ นไปเทา่ ใด...มรรคาจะปฏิบัติเช่นเดิมอยู่ทุกปี ถึงเขาจะติดงานไกลแค่ไหน ก็ต ้ อง รีบมาให ้ ทนั เช ้ าวันเกิดของ‘น ้ องน ้อย’ เสมอ วันน.ี ..ดวงตาของมรรคามีรอยยิม ริมฝีปากมิได ้ หุบสนิทดังเดิม เขาลงมาจากเก ้ าอียาว นงั ตรงหน ้ าชิดกับปีกแก ้ ว ล ้วงมือเข ้ าไปในกระเป๋ ากางเกง หยิบตลับเล็กๆ ทีค่อนข ้ างเกา่ ออกมายืนให ้ เมือเปิดฝาออก หญิงสาวต ้ องงงงนั เงยหน ้ ามองมรรคาด ้ วยความปีติ “แหวน...ของแม่” มรรคาดึงมอื ขวาของหญิงสาวขึนมา “แม่บอกกับพีว่าเก็บไว ้ ให ้ น ้ องตอนน ้ อง โตเป็ นสาวนะมัค” นําตาปีกแก ้ วไหลช ้ าๆ ขณะทีชายหนุ่มสวมแหวนให ้ อยา่ งทะนุถนอม

“พีไมเ่ คยเห็นแก ้ วเป็ นสาวสักท..ี .จนตอนนีอายุยสี ิบ นา่ จะเป็ นสาวได ้ แล ้ วนะจะ๊ อย่าซนอยา่ ง เด็กๆ อีก” เขาพูดเรือยๆ “นิวนางมือซ ้ ายนี ให ้ แก ้วเก็บไว ้ สําหรับคนพิเศษในอนาค..ต.ส่วนวงนี พีจะสวม ให ้ ทีนิวนางมือขวาก็แล ้ วก”นั เขาสวมแหวนเสร็จกําลังจะชักมือออก แต่ปีกแก ้ วกลับรั งมือเขาไว ้ รวบขึนมาจบู เบาๆ ประกายตา ของมรรคาฉายแววขึนวูบหนึง เขาไมอ่ าจตอบได ้ ว่าตนเองรู ้ สึกอยา่ งไร แตช่ ัวเวลาไมน่ าปนีกแก ้ วก็โน ้ ม คอเขามากอดไว ้ แนบแน่น และสะอืนไห ้ อย่างสุดกลัน มรรคาปล่อยให ้ บรรยากาศนีดาํ รงอยชู่ ัวคร..ู่ .ก่อนจะพูดเบาๆ “เดก็ ขีแย” เขายีผมยุ่งๆ อย่างหมันเขียว “เจอหน ้ าพีก็เอาแตร่ ้ องไ”ห ้ หญิงสาวเงยหน ้ าชุ่มนําตาขึนมา “พีมัคบ ้ า” หล่อนหัวเราะทั งสะอืน “ชอบทําให ้ เค ้ าร ้ องไ”ห ้ “ว่าพีอีกแน่ะ...คนอะไร...นําท่ายงั ไม่อาบกม็ าร ้ องไห ้ แงๆ ให ้ พีดูแต่เช ้ าเช”ียว “พีมคั ก็ยงั ไมอ่ าบ เสือผ ้ าตั งแต่เมือวานก็ยงั ไม่เปลีย”นปีกแก ้ วเถียง “จ ้ า...จ ้ ะ...อาบก็ได ้ เสือผ ้ าพีมีเปลียนอยู่ในรถอีกชุดมั ง ไปอาบนําอาบทา่ กันก่อน แลค่้อวยหา อะไรรองท ้ องกัน” “เลียงฉลองวนั เกิดแก ้ วนะคะ” หญิงสาวทําท่าเหมือนเดก็ ๆ “แตเ่ ช ้ าเชียว” เขาล ้ อ “เช ้ า กลางวัน เย็น เลียงฉลองหมดเลย” “โอเคๆ” เขายอมตกลง...ธรรมดา ‘พีมัค’ ไมเ่ คยขัดใจน ้ องอยู่แล ้ ว โดยเฉพาะเป็ นวันเกิดทีสําคัญเช่น.น..ี ปีกแก ้ วกําลงั ยิมอย่างสดชนื ใบหน ้าของมรรคาเตม็ ไปด ้วยความรืนรมย์ โดยหารู ้ ไม่ว่า อีกด ้ านหนึง ยังมี คนทีกําลงั ทุกข์ทรมานและรอคอยพวกเขาอยู่ (โปรดติดตามต่อฉบับหน ้ )า

I wish I knew how it would feel to be free อิสระเทียมใต้พ ั นธนาการของมนุษย์ I wish I knew how it would feel to be free โดย aston27 I wish I could break all the chains holding me อันเสรีดีอย่างไรฉันใคร่รู ้ I wish I could say all the things that I should say เพราะต ้ องอยู่กับตรวนล่ามช่างขวากเข็ญ say 'em loud, say 'em clear อยากได ้ กลา่ วเลา่ ความตามทีเป็ น for the whole round world to hear. ให ้ โลกเหน็ หวนประหวัดทัศนา I wish I could share all the love that's in my heart อนั ความรักในใจฉันใคร่แบ่ง remove all the bars that keep us apart ช่วยลดแรงแข่งจิตริษยา I wish you could know what it means to be me หวังผู ้ คนเห็นดีงามตามตํารา Then you'd see and agree ทัวพาราทกุ แห่งหนชนเสรี that every man should be free. I wish I could give all I'm longing to give อยากวาดฝันปันแจกได ้ ดังใจคิด I wish I could live like I'm longing to live มีชีวิตอิสระพร ้ อมศักดิศรี I wish that I could do all the things that I can do ทําได ้ จริงทุกสิงฝันทุกวันปี though I'm way overdue I'd be starting anew. ถึงแม ้ นมีขวากหนามจะข ้ ามพลนั Well I wish I could be like a bird in the sky คงสุขสันต์หากได ้ เป็ นเช่นปักษิน how sweet it would be if I found I could fly ได ้ เหิรบินในเวหาช่างน่าฝัน Oh I'd soar to the sun and look down at the sea จะเทียวท่องทัวสมุทรสุริยัน and I'd sing cos I'd know that จะขานขันบรรเลงบทเพลงเอย I'd know how it feels to be free

เพลงข ้ างบนนมี ีชือยาวเหยยี ดเฉียดๆวา ว่าI wish I knew how it would feel to be free เป็ นผลงานการประพันธ์ของนกั ดนตรีแจส๊ นามว่า บิล เทยเ์ ลอร์ และ ริชาร์ด แลมบ์ บนั ทึกเสียงครั งแรก โดยนีน่า ซิโมน (Nina Simone) ไว ้ ในอัลบั มชือSilk and Soul ของเธอทีออกวางจําหน่ายในปี ๑๙๖๗ ตรงกับพทุ ธศักราช ๒๕๑๐ หรือกว่า ๔๒ ปีมาแล ้ ว บิล เทย์เลอร์ เคยเล่าไว ้ วา่ เขาตังใจแต่งเพลงนี เพืออุทิศให ้ กับลูกสาวทีชือ คิม เทยเ์ ลอร์ และบอกวา่ นีเป็ นผลงานทีมีคนรู ้ จักมากทีสุด รวมทังเป็ นหนึงในผลงานทเี ขาชืนชอบมากทีสดุ ทีเคยทํามา เล่าความตามประวตั ิของนนี า่ ซิโมน นีอาจจะไม่ใชเพ่ ลงทีฮิตหรือโดง่ ดังทีสุดของเธอ แต่ เพลงนีกลบั เป็ นเพลงทีบอกเล่าความรู ้ สึกจากส่วนลึกของเธอได ้ ดีทีสุดเพลงหนึง นิน่า ซิโมน เกิดทีเมือง ไทรออน มลรัฐนอร์ท ดาโกต ้ า ในครอบครัวทียากจนทีมีลูกถ๘ึง คน ชือเดิมในสํามะโนครัวเธอมีชือว่า ยูจีน แคทเธอรีน เวยม์อนด์ (Eugene Catherine Waymon) พ่อเธอ เป็ นทั งช่างตัดผมและสารพัดช่างแต่สขุ ภาพไม่สู ้ ดีนัก แม่เธอทํางานเป็ นแม่บ ้ านทําความสะอาดตามบ ้ าน คนมีสตางค์ และเป็ นนายจ ้ างของแม่เธอนีเอง ทีบังเอิญได ้ ยินนินา่ เล่นเปียนโนในโบสถ์ และสังเกตเห็น พรสวรรค์ในตัวเด็กหญิงยูจีนวัย ๓ ขวบคนนี เลยออกทุนให ้ เธอได ้ เรียนเปียนโน และในเวลาต่อมามีการ เรียไรทนุ จากชาวบ ้ านในชุมชน ให ้ ลงขันส่งเดก็ หญิงยจู ีน หรือนินา่ ซิโมน ในเวลาต่อมา ให ้ ได ้ เรียนจนถึง อายุ ๑๗ ตอนเธออายุ ๑๒ ปี เธอเปิดการแสดงเปียนโนคอนเสิร์ตครั งแรก ระหว่างทีแสดงอยู่ พ่อแม่ ของเธอทีนังอยูแ่ ถวหน ้ า ถูกเชิญกึงบังคับให ้ ย ้ ายไปนังด ้านหลงั ของสถานทีแสดง เพือเปิดโอกาสให ้ คน ผิวขาวได ้ นังหน ้ าแทน นิน่าจึงประท ้ วงไม่ยอมแสดงต่อ จนกระทงั พ่อแมข่ องเธอได ้ ย ้ ายกลบั มานังทีเดิม แตป่ ัญหาการเหยียดผิวทีเธอเจอกบั ตัวเองเป็ นครังแรกในชีวิตคือสมยั ทีเธอย ้ ายไปเรียนต่อ ทีฟิลาเดลเฟีย เพนซิ ลเวเนีย และไปสมัครสอบเพือขอรับทุนการศึกษา ซึงเธอทําคะแนนทดสอบได ้ อย่างยอดเยียมแต่ถูกปฏิเสธคาํ ขอรับทุน ด ้ วยเหตุผลเดียวทีเธอได ้ ยินเต็มสองหูว“า่ Because you are black”

นิน่า ซิโมน จึงอุทิศตัวเอง ไม่ใช่เพยีงเพือการยอมรับในฐานะศิลปินนักร ้ องทีมีความสามารถ สูง และเปียมด ้ วยพลงั ทุกครั งทีออกแสดง แต่เธอยังอทุ ิศตัวเป็ นผู ้ คดั ค ้ านการเหยียดผิวชั นแนวหน ้ าคน หนึงของอเมริกา มนุษย์เรา ไม่ว่าจะชาติเผ่าสีผิวใด ล ้ วนแล ้ วแต่ต ้ องการอิสระในการใช ้ ชีวิต คิดอ่าน นา่ แปลกที มนุษย์ทีมีอิสระทางความคิด และการใช ้ ชีวิต มกั จะสร ้ างพันธนาการบางอย่างทีมองไม่เห็นขึนมาให ้ ตัวเอง เช่นกําหนดเรืองชนชั น เรืองสิทธิ เรืองสี เรืองสถาบัน เรือยไปจนถึงพันธนาการทีเนืองมาจาก กิเลสของตวั เอง และอตั ตาตัวตน ในทางโลกเราวัดระดับปัญญาด ้ วยปริญญาทีติดบนฝา แต่ในทางพุทธ เราถือว่าบุคคลทีมี ปัญญามาก คือบุคคลทีรู ้ ทนั กิเลสตัวเอง และเห็นความจริงว่าด ้ วยอัตตาตัวตนมาก เพราะยิงอัตตาเยอะ ทุกข์ก็แยะตาม ยิงมีปัญญาในทางพทุ ธมากเทา่ ไหร่ จิตถึงจะมีอิสระมากเท่านั น จิตมีอิสระเทา่ ไหร่ ทกุ ข์ ทางใจเราก็จะน ้ อยลงเทา่ นั น วิธีการเรียนรู ้ จักตวั เองเพือจิตทีมีอิสระได ้ ในทีสุด เราเรียก“วว่าิปัสสนา” ครับ

ชวนคิดชวนรู้ ฉบ ั บท๒ี ๖ ชวนคิดชวนรู ้ ฉบับท๒ี ๖ ขอเชิญให ้ ท่านผู ้ อา่ นมาชวนคิดชวนรู ้ กับคศาํ ัพท์เกียวกบั พระพุทธศาสนากนั คะ่ ทราบคําตอบแล ้ ว ส่งคาํ ตอบได ้ ทีนีคะ่--> คลิกทีนี ร่วมสนุกภายในวนั ศุกร์ที ๒๘ พฤษภาคม ๒๕๕๓ ผู ้ โชคดีจะได ้ รับหน ั งสือคูม่ ือกรรมพยากรณจ์ ํานวน ๑๐ รางวลั ค่ะ ^_^/ เลือกคําทีกาํ หนดใหน้ าํ มาเติมในช่องว่างให้ได้คําทีถูกต้องตรงก ับความหมาย ครุ ฆราวาส จักษุ ปฏิรูป สัท สวนะ ไทย สากจั ฉา เสนาบดี ปรมัตถ ๑) _ _ _ _ _ธรรม หลักธรรมสําหรับการครองเรือน ๒) _ _ธรรม หลักความประพฤติสําหรับนาง ภิกษุณจี ะพึงถือเป็ นเรืองสําคัญอนั ต ้ องปฏิบัติด ้ วคยวามเคารพไมล่ ะเมิด ตลอดชีวิต ๓) _ _ _ธรรม ของควรให,้ ของทําบุญต่างๆ ของถวายพระ ๔) _ _ _ _ _ ธรรม สิงทีเป็ นจริงโดยความหมายสูงสุด ตามหลักอภิธรรมว่ามี ๔ คือ จิต เจตสิก รูป นิพพาน ๕) _ _ ธรรม ธรรมทีด,ี ธรรมทีแท,้ ธรรมของคนดี ๖) ธรรม_ _ _ _ _ _ การสนทนาธรรม, การสนทนากันในทางธรรม

๗) ธรรม_ _ _ ดวงตาเห็นธรรม คือ ปัญญา รู ้ เห็นความจริงว่า สิงใดก็ตามมีความเกิดขึนเป็ นธรรมดา สิงนั นทังปวลง้ วนมี ความดับไปเป็ นธรรมดา ๘) ธรรม_ _ _ _ ธรรมปลอม, ธรรมทีไม่แท,้ ธรรมเทียม ๙) ธรรม_ _ _ _ การฟังธรรม ๑๐) ธรรม_ _ _ _ _ _ คาํ เรียกยกย่องพระ สารีบุตรซึงเป็ นกําลังใหญข่ องพระศาสนาในการประกาศพระศาสนา เฉลยของฉบ ั บทีแล้ว - ของทีภิกษุรับประเคนไว ้ และฉันได ้ ชัวเวลาเช ้ าถึงเทียงของวันนัน เชข่น้ าว ปลา เนือ ผัก ผลไม ้ ขนม ต่างๆ.....ยาวกาลิก - ของทีภิกษุรับประเคนไว ้ และฉันได ้ ชัววนั หนึงกบั คืนหนคึงือก่อนอรุณของวันใหม่ ได ้ แก่ ปานะ คือนํา คั นผลไม ้ ทีทรงอนุญาต.....ยามกาลิก - ของทีภิกษุรับประเคนไว ้ แล ้วฉันได ้ ภายในเวล๗า วันได ้ แก่ เภสัชทั ง๕.....สัตตาหกาลิก - ของทีภิกษุรับประเคนแล ้ ว ฉันได ้ ตลอดไปไม่จํากัดเวลาได ้ แก่ ของทีใช ้ ปรุงเป็ นย.า....ยาวชีวิก - สภาวะทีแผไ่ ปหรือกินเนือที เรียกสามญั ว่า ธาตุแข ้ นแข็งหรือธาตดุ ิน.....ปฐวีธาตุ - สภาวะทีเอิบอาบดูดซึมเรียกสามัญว่า ธาตเุ หลวหรือธาตุนํา.....อาโปธาตุ - สภาวะทีทําให ้ ร ้ อนเรียกสามญั ว่า ธาตุไฟ.....เตโชธาตุ - สภาวะทีทําให ้ เคลือนไหวเรียกสามัญว่า ธาตลุ ม.....วาโยธาตุ - สภาวะทีวา่ ง.....อากาสธาตุ - สภาวะทีรู ้ แจ ้ งอารมณ์ หรือ ธาต.รุ..ู ้..วิญญาณธาตุ

รายชือผู้โชคดีทไี ด้ร ั บหน ั งสือ ณ มรณา จํานวน๑๐ รางว ั ลคะ่ - คุณพลอยรุ ้ ง กรุงเทพฯ - คุณรุ่งนภา จ.กาญจนบุรี - คุณกานต์ฑิตา จ.ระยอง - คุณธนาคาร จ.ลพบุรี - คุณวรรณวรางค์ จ.สิงห์บุรี - คณุ เบญจมาศ จ.สุพรรณบรุ ี - คุณสุธิดา จ.อุดรธานี - คุณกาญจนี จ.นนทบุรี - คุณศิริรัตน์ กรงุ เทพฯ - คุณวิไลพร จ.ฉะเชิงเทรา ขอแสดงความยินดีด ้ วยค่ะ ทางทีมงานนิตยสารจะจดั ส่งรางวัลให ้ โดยเร็วนะคะ และขอขอบพระคุณทกุ ทา่ นทีร่วมสนุกกบั ทางนิตยสารด ้ วยค่ะ_/\\_ *^_^*