จากกันได้ทุกเมื่อ... รวมกลอนอาดีล

จากกัน ไดท้ ุกเม่ือ... อาดลี จงศิริ Ardeen Jongsiri

จากกนั ไดท้ กุ เมอื่ ... อาดลี จงศริ ิ Ardeen Jongsiri

ก คำนำ หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ (E-book) เรื่องจากกันไดทุกเมื่อ เป็น ส่วนหนึ่งของรายวิชาการอ่านและการเขียนร้อยกรองเชิงสร้างสรรค์ 604- 205 ของนกั ศึกษาคณะศกึ ษาศาสตร์และศลิ ปศาสตรม์ หาวิทยาลัย หาดใหญ่ จัดทำขึ้นเพื่อเรียบเรียงบทประพันธ์ประเภท โครง ฉันท์ กาพย์ กลอน และร่าย ซงึ่ ผูเ้ ขยี นไดร้ วบรวมบทประพันธท์ งั้ หมดจำนวน 17 เร่ือง โดยประพันธ์งานเดี่ยวและงานกลุ่ม ซึ่งงานที่ประพันธ์ด้วยกันผู้เขียนได้ ระบุชอ่ื ผแู้ ต่งไวด้ า้ นลา่ งของบทประพันธ์ ผู้เขียนหวังว่าหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ (E-book) เรื่องจากกันไดทุก เมื่อ จะเป็นประโยชน์แก่ผู้อ่านอย่างยิ่ง หากมีการแนะนำประการใด ผอู้ ่านขอน้อมรบั คำติชม อยา่ งเต็มใจยิง่ อาดีล จงศิริ ผู้จดั ทำ

สารบญั ข เรอื่ ง หนา้ หัวใจยงั ใฝ่หา 1 ไตปลา 2 เฝา้ มองหมอกเชา้ 2 หาดทรายที่โดดเดี่ยว 2 ราชาผลไม้ไทย 3 ข้าวเปลือก 3 เจ้าโควดิ 4 โครงการหลวงพ่อสรา้ ง 5 ผูต้ งั ใจจงึ สมหวงั 6 ชาวนากับงูเห่า 7 อาชีพทฉ่ี นั ใฝฝ่ ัน 8 จากกนั ได้ทกุ เมือ่ 9 วรรณรูป 10 บทกวีในวรรณรูป 11 ฉันชอบ ฉันรกั 12 ฉนั เกลยี ด ฉันกลัว 13 วันน้ี วนั หน้า 14

1 เรอ่ื ง หัวใจยงั ใฝห่ า เมื่อมองขึ้นไปบนท้องฟ้าก็จะเห็นแสงตะวันที่กำลังลับขอบฟ้าไป ทำให้นึกถึงคนที่เรารักเราตามหา ด้วยความหวัง แต่อีกไม่นานแสง ตะวนั กจ็ ะมืดดบั ไป จึงทำใหน้ ึกถึงความรักทีต่ ามหาว่าตามหาเท่าไหร่ก็ หาไม่เจอ เปรยี บเสมือนแสงตะวนั ที่กำลงั ท่ีจะมืดดับลง แสงตะวันลบั ฟ้า ใจยงั หาคนอยเู่ คียง หวงั ไว้ก็แค่เพียง คนทค่ี อยเคียงข้างกนั เหมอื นดั่งคนทใี่ ฝฝ่ ัน ท้องฟ้าท่มี ืดมน หวั ใจฉันท่ีหาเธอ ดั่งแสงทเี่ ปลีย่ นผนั ( กาพย์ยานี 11 )

2 เรอื่ งไตปลา ไตปลาข้ึนช่อื เลือ่ งลอื ปกั ษใ์ ต้ ผู้คนสนใจ ฉันได้กินมา ( กลอนส่ี ) เรอ่ื ง เฝา้ มองหมอกเชา้ ตน่ื มาเฝา้ มองหมอกเชา้ เจอเขาคนทำเราเจบ็ หวั ใจเจ้ากรรมไมเ่ ข็ด น่งั เกบ็ เศษใจตวั เอง ( กลอนหก ) เรอื่ ง หาดทรายทโ่ี ดดเดยี่ ว ทรายขาวน้ำใสใจสขุ สันต์ เราน้นั พากันมาท่องเที่ยว นง่ั อย่รู ิมหาดอนั โดดเดีย่ ว ใจเปลี่ยวขาดคนดแู ลเอย ( กลอนเจด็ )

3 เรือ่ ง ราชาผลไมไ้ ทย ทุเรียนไทยไปไกลถงึ เมอื งนอก หลายคนบอกว่าอรอ่ ยแถมหอมหวาน บางคนชอบซ้อื มารบั ประทาน คนบางบ้านนำมาแจกจ่ายเอย ( กลอนแปดสุภาพ ) เรื่อง ข้าวเปลอื ก ชาวนาเอยปลกู ตน้ ขา้ วหวังข้าวเปลือก ต้องนัง่ เลือกใหไ้ ด้ดีเมล็ดพนั ธุ์ขา้ ว เม่ือปลกู แล้วจะไดข้ า้ วระยะยาว คนหนุ่มสาวเลือกซอื้ ข้าวทานกนั เอย ( กลอนเก้าสุภาพ )

4 เรอ่ื ง เจ้าโควิด เชือ้ เอ๋ยเชอ้ื โรค ช่งั น่าโศกน่าเศร้าเปน็ หนักหนา คนหลายคนตา่ งรสู้ ึกเอือมระอา โควิดมาใส่หน้ากากพูดคยุ กนั เชื้อไวรสั โควดิ เจ้าพษิ รา้ ย คนทง้ั หลายป้องกันไว้จึงสขุ สนั ต์ เราทกุ คนไปฉดี วคั ซีนกัน เพื่อทุกวนั ได้รอดจากโควดิ เอย ( กลอนดอกสรอ้ ย )

5 เรอ่ื ง โครงการหลวงทีพ่ ่อสร้าง โครงการหลวงพ่อสร้าง มากมาย ทำไร่ปลกู พชื ขาย ทัว่ หน้า รักษาป่าหลากหลาย งามย่ิง ดังพอ่ หวงั ภายหนา้ ร่วมดว้ ยดูแล ( โคลงส่ีสุภาพ )

6 เร่ือง ผูต้ ัง้ ใจจึงสมหวงั นักเรยี นฝกึ ขดี เขยี น พงึ พากเพยี รใฝร่ ู้ เขียนอา่ นจงึ ควรสู้ เก่งกล้าวชิ า จนเปน็ คนเกง่ ได้ ศกึ ษาและฝึกฝน จกั ได้ถงึ ฝนั เพยี งอา่ นเตรยี มตวั ไว้ ( โคลงสามสภุ าพ)

7 เรอื่ ง ชาวนากบั งเู หา่ เน้อื เรือ่ ง วันหนง่ึ ในฤดหู นาวอันเยน็ ยะเยือก ชาวนาคนหน่ึงเดนิ มาพบงูนอนขด ตวั แขง็ ท่ือใกล้ตาย เพราะทนความหนาวเหน็บชาวนาร้สู กึ สง่ สารจึงอุ้มงไู วแ้ นบ อกแล้วนำกลบั ไปบ้านดว้ ย เม่อื มาถึงบา้ น ชาวนาไดก้ ่อกองไฟใหค้ วามอบอุ่นแก่ งู แต่ทันทที ่งี ูฟืน้ คนื สติก็เล้ีอยปราดเข้าฉกชาวนาจนถึงแกค่ วามตาย นิทานเรื่อง นีส้ อนให้รูว้ า่ : : คนพาลยอ่ มไม่ร้จู ักบุญคณุ ผู้อนื่ ในช่วงอากาศหนาว ชาวนาเดินเจองู มองดูเห็นใกล้ตาย ชาวนาชายผู้นี้ มี ความสงสารงู จึงอุ้มงูขึ้นมา พามาถึงที่บ้าน ได้สานไม้ก่อไฟ ให้ความอบอุ่นงู ทันทีรู้สึกฟ้ืน งูคืนสตดิ ี มแี รงอันแกรง่ กลา้ จึงพุ่งมาฉกได้ ก่อใหช้ าวนา ตายแล ( รา่ ยโบราณ,อาดลี จงศิริ,อามีซัมอาแว )

8 เรอ่ื ง อาชพี ท่ีฉนั ใฝฝ่ ัน เสน้ ทางที่ยาวไกล กฝ็ นั ไวจ้ ะเปน็ ครู ศกึ ษาเกบ็ ความรู้ บ่ขี้เกยี จและขยนั กฝ็ นั ใฝแ่ ละบากบัน่ เลอื กเรยี นครเู อกไทย และสกั วันจะไดใ้ ส่ ชุดสีกากนี ั้น ( สาลนิ ฉี ันท์ 11 )

9 เรอื่ ง จากกนั ไดท้ กุ เมอื่ ท่ามกลางแสงอสั ดงยามโพลเ้ พล้ เสยี งนกแสกดังขนึ้ แขง่ กับเสียงอาซาน ผนวกกับเสียงไซเรนจากรถตสู้ ขี าว ชายชราสวมเส้อื สคี รีม ผ้าโสรง่ สเี ทา ดสู ะอาดตา ยืนมองรถตคู้ นั น้นั จากไกลโพน้ ผนวกมอื สองขา้ งไวเ้ หนืออก ทกุ อยา่ งเงยี บสงดั ได้ยินเพยี งเสียงฝเี ทา้ ของนักรบเสื้อขาว ชายชราทรุดลงกับพืน้ ดนิ พรอ้ มนำ้ ตา โอ้พระเจา้ ได้โปรดรับภรรยาของขา้ พเจา้ กลบั สู่ ความเมตตาของพระองค์ด้วยเถิด.... ( กลอนเปลา่ )

10

11 บทกวีในวรรณรูป เรอื่ ง เจา้ โควดิ เช้อื เอย๋ เชอ้ื โรค ชงั่ น่าโศกนา่ เศรา้ เป็นหนกั หนา คนหลายคนตา่ งร้สู ึกเออื มระอา โควดิ มาใส่หนา้ กากพดู คุยกนั เชื้อไวรสั โควดิ เจ้าพิษร้าย คนทั้งหลายป้องกนั ไวจ้ งึ สุขสันต์ เราทุกคนไปฉีดวคั ซนี กัน เพื่อทกุ วันไดร้ อดจากโควดิ เอย ( กลอนดอกสรอ้ ย )

12 เรื่อง ฉนั ชอบ ฉนั รัก ฉนั ชอบทำการบ้าน ฉันไม่ค้านเรื่องการเรยี น ฉนั ชอบน่งั อ่านเขยี น ฉนั พากเพียรเรยี นหนงั สอื ฉนั รักในการเรยี น ฉันไม่เปล่ียนจับมือถือ ฉันรักอ่านหนงั สอื ทุกอย่างคือชีวิตฉัน (กาพยย์ านี 11,นายอามีซัมอาแว,นางสาวกิตตยิ ากร ปูลา, นางสาวจริยา วงศ์นิกร,นายอาดลี จงศริ ิ)

13 เร่อื ง ฉนั เกลียด ฉนั กลัว ฉันเกลียดพวกทำกร่าง ยืนทำทา่ ทาง ชา่ งนา่ รกั เกียจยง่ิ นัก ฉันกลัววา่ คนทรี่ กั อาจโดนมนั ดัก ย่ิงไกลตวั ยงิ่ ดเี ลย (กาพยฉ์ บัง 16,นายอามีซัมอาแว,นางสาวกิตติยากร ปลู า, นางสาวจรยิ า วงศ์นิกร,นายอาดลี จงศิริ)

14 เร่อื ง วนั นี้ วนั หนา้ วนั น้ีฉันเรียน วิชาอา่ นเขยี น คณุ ครูนน่ั สอน นกั เรียนมากมาย ครใู หเ้ ขียนกลอน เกีย่ วกบั คำสอน จากในหนังสอื วันหน้าบทเรียน ท่ีฉันพากเพยี ร แต่ละวชิ า ทฉี่ นั น่ันเรยี น ทกุ วนั นั่นหนา ทค่ี รนู ั่นมา ให้ความรู้ฉนั (กาพยส์ รุ างคนางค์ 28,นายอามซี มั อาแว,นางสาวกติ ติยากร ปูลา, นางสาวจริยา วงศ์นิกร,นายอาดีล จงศริ )ิ

นายอาดลี จงศิริ รหสั 6206510056 สาขาวิชาภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์และศลิ ปศาสตร์ มหาวทิ ยาลัยหาดใหญ่ นักศึกษาช้นั ปีท่ี 3