หมวดสามัคคี พระพุทธ

สามัคคี วิชาพระพุทธศาสนา อาจารย์ ปรเมษฐ์ เหมอื นจันทร์

คํานาํ รายงานฉบับนี้เปนรายงานทางวิชาการเร่ือง พุทธศาสนสุภาษิต หมวดสามัคคี จัดทําข้ึนเพ่ือ ประกอบการเรยี นรูวชิ า พระพุทธศาสนา ช้นั มธั ยมศกึ ษาปท ่ี 3/1 ภาคเรียนที่ 2 ปการศึกษา 2564 โรงเรยี นสาธติ มหาวิทยาลยั ราชภฏั เทพสตรี สาขาวดั พระพทุ ธบาท ราชวรมหาวิหาร รายงานเรื่อง พุทธศาสนสุภาษิต หมวดสามัคคี มีประโยชนอยางยิ่งสําหรับผูที่ตองการศึกษา สุภาษิตพรอมคําแปล คําอธิบาย เพราะมีรายละเอียดและเน้ือหาที่สมบูรณ สามารถรวบรวมเปน ขอ มลู ประกอบการศกึ ษาเรียนรไู ดเ ปนอยา งดยี ิ่ง ขอขอบคณุ อาจารย ปรเมษฐ เหมือนจันทร ท่ีใหคําแนะนําที่มีประโยชนและสนับสนุนในการ จดั ทาํ รายงานเลม น้สี าํ เร็จตามวัตถุประสงค ผูเขียนขอขอบพระคุณไว ณ โอกาสนี้ คณะผูจัดทํา

สพเฺ พสํ สงฺฆภูตานํ สามคฺคี วฑุ ฺฒสิ าธิกา “ความพรอ้ มเพรียงของปวงชนผูเ้ ป็นหมู่ ยงั ความเจริญใหส้ าํ เร็จ” คําวา “สามัคคี” หมายถึง ความพรอมเพรียงกัน ความเปนอันหน่ึงอันเดียวกัน ความรวม แรงรว มใจกนั ความมนี ํ้าหนงึ่ ใจเดียวกนั เพราะการอยูรวมกันหลายๆคน เปนกลุมเปนกอน นนั้ จาํ เปนอยา งยงิ่ ทจ่ี ะตองมีความเปนนํ้าหน่ึงใจเดียวกัน ชวยเหลือเกื้อกูลกันในการทํากิจ ตางๆ ไมเชนนน้ั งานของกลุมคนน้ันๆ กจ็ ะไมสามารถสาํ เรจ็ ได เพราะถา ตา งคนตางแยกกัน ไมมีใครชวยเหลือกัน ตางคนตางอยู เม่ือมีกิจที่จําเปนตองใชคนชวยกันเชนน้ี งานน้ันก็ สําเร็จไมไดมาก แตถาทุกคนในสังคมเดียวกันหรือในกลุมเดียวกันตางรวมมือรวมใจกัน ชวยเหลือกัน งานใหญก็จะกลายเปนงานเล็ก งานยากก็กลายเปนงานงาย เพราะทุกคน ชวยเหลอื กัน แลว ความสขุ ความเจริญกจ็ ะตามมาอยางแนน อน

สมคคฺ านํ ตโป สุโข “ความเพียรของผูพ้ รอ้ มเพรียงกนั ยงั ความสุขใหเ้ กิดข้ึน” ในกลุม คนทงั้ หลายท่อี ยูรวมกนั เปนหมคู ณะ ไมวาจะเปนสังคมขนาดเล็กหรือขนาดใหญ จะ เปนครอบครัวเดยี วกนั หมบู า นเดียวกัน ตําบลเดียวกนั หรอื ทาํ งานรวมกันในบริษัทเดียวกัน เปน ตน ลวนตอ งมคี วามสามัคคเี ปนท่ีตั้ง ความสามัคคีหรือความเปนอันหนึ่งอันเดียวกันน้ัน จะทาํ ใหคนทง้ั หลายที่อยรู วมกันสามารถทํากิจการงานตาง ๆ ใหสําเร็จลุลวงไดโดยเร็วและ สัมฤทธผิ์ ล ไมวางานน้ันจะเล็กหรือใหญ จะงายหรือยาก ถาทุกคนสามัคคีกันและชวยกันลง มือลงแรงเสยี แลว ยอมจะสาํ เร็จไดด ว ยดี ดงั นนั้ ความสามัคคี จึงถือวาเปนคุณธรรมที่สําคัญ มากสาํ หรับหมชู นท่ีอยรู วมกนั เปนหมคู ณะ ถา ขาดความสามัคคีเสียแลว จะทําใหอยูดวยกัน ลาํ บาก ตา งคนตางอยู ไมม ใี ครชว ยเหลอื ใคร เชน น้ีความเดอื ดรอ นยอมจะเกดิ ขึ้นเปนแนแ ท

สุขา สงฺฆสสฺ สามคฺคี “ความพรอ้ มเพรียงของหมูค่ ณะทาํ ใหเ้ กิดสุข” ถาคนในกลมุ เดียวกันหรอื สงั คมเดยี วกนั ไมวาจะเปน สงั คมขนาดเล็กหรือขนาดใหญก็ตาม ขาดความสามัคคี คือแตกคอกนั เสยี แลว การอยรู วมกนั ของคนเหลานน้ั ยอมไมกอความสุข มีแตจะทะเลาะเบาะแวงกัน ชิงดีชิงเดน หรือทํารายกัน แตหากคนในสังคมน้ันมีนํ้าจิต น้ําใจเปนอันหนึ่งอันเดียวกัน งานเล็กงานใหญก็ชวยเหลือกัน ชวยกันทํา ชวยกันสราง ชวยกนั ดแู ลรกั ษา แบงปน นาํ้ ใจไมตรีใหแ กกันและกัน ถาเปนดังน้ีสังคมน้ันๆ ยอมจะมีแต ความสขุ ความเจริญ อันเปน ผลมาจากความสามัคคขี องหมคู ณะน่ันเอง

สมคคฺ า สขลิ า โหถ “จงสามคั คีมีนํ้าใจตอ่ กนั ” จงเปน ผูสามัคคีปรองดองกัน รจู ักประนีประนอมตกลงกนั ดว ยความปรารถนาดี มีไมตรจี ิตตอกนั หนกั นิดเบาหนอ ยกอ็ ภยั ใหแ กกัน ไมถอื โทษผูกโกรธกนั ดวยจิต เมตตากรณุ าตอกัน

สูกเรหิ สมคฺเคหิ พยฺ คฺโฆ เอกายเน หโต “สุกรทง้ั หลายพรอ้ มเพรียงกนั ยงั ฆา่ เส้ือโคร่งได้ เพราะใจรวมเป็นอนั เดียว” เม่ือพวกเรามีความสามัคคี รวมแรงรวมใจกันเปนหนึ่งเดียว ถาคิดจะทําสิ่งใดท่ีมัน ยากเกินความสามารถหรือส่ิงที่เราคิดวาจะทํามันไมได เมื่อเราสามัคคีกันมันก็ยอม ทจ่ี ะสาํ เร็จได

วิวาทํ ภยโต ทสิ ฺวา อววิ าทฺจ เขมโต สมคคฺ า สขิลา โหถ เอสา พุทฺธานุสาสนี “ทา่ นทงั้ หลายจงเห็นความวิวาทโดยความเป็นภยั และ ความไมว่ ิวาทโดย ความปลอดภยั แลว้ เป็นผูพ้ รอ้ มเพรียง มีความประนีประนอมกนั เถิด น้ีเป็น พระพุทธานุศาสนี” คนที่เห็นการทะเลาะวิวาท การตบตีกันเปนสิ่งที่ไมดี ไมปลอดภัย ยอมเปนคนท่ีมี จิตใจเปนอันหนง่ึ อันเดียว มีนํ้าใจซึ่งกันและกัน มีความเมตตา ประนีประนอม ทุก อยา งนี้เปนคาํ สง่ั สอนของพระพทุ ธเจา

เอโส หิ อตุ ฺตรติ โร ภาราวโห ธรุ นธฺ โร โย ปเรสาธปิ นฺนานํ สยํ สนธฺ าตมุ รหติ “ผูใ้ ดเม่ือคนอ่ืนลว่ งเกินกนั อยู่ ตนเองกลบั หาทางเช่ือมเขาใหค้ ืนดีกนั ได้ ผูน้ ั้นแล ช่ือวา่ เป็นคนเอาภาระ เป็นผูจ้ ดั ธุระท่ีดียอดเย่ียม” เม่ือเวลามีคนอ่ืนกําลังทะเลาะกันอยูหรือไมเขาใจกัน แลวเราสามารถทําใหพวกเขา เขา ใจกัน สามัคคีกันเหมอื นเดิม คนๆน้นั ถอื วาเปน คนทีใ่ จเย็น จัดการความบาดหมางได

สเจป สนฺโต วิวทนตฺ ิ ขปิ ฺป สนฺธียเร ปนุ พาลา ปตฺตาว ภชิ ฺชนฺติ น เต สมถมชฌฺ คู “ถา้ แมน้ สตั บุรุษวิวาทกนั ก็กลบั เช่ือมกนั ไดส้ นิทโดยเร็ว สว่ นคนพาลทง้ั หลาย ยอ่ มแตกกนั เหมือนชนะดิน เขายอ่ มไมไ่ ดค้ วามสงบเวรกนั เลย” ถาคนดีมีคณุ ธรรมประพฤตติ นอยูใ นศีลในธรรมน้ันทะเลาะกันก็จะกลบั มาคนื ดีกนั ได โดยเรว็ ตา งกับคนเลวคนเกเรเมื่อตอนทะเลาะกนั ก็จะขาดความสามัคคี แตกแยก ไม มีความสงบสขุ

สมาชิก 1. เด็กชายจมุ พล พรมณี ม.3/1 เลขท่ี 4 2. เดก็ ชายธรี ว รา เพ็ชรโทน ม.3/1 เลขท่ี 8 3. เด็กหญิงวณชิ ยา แมนบตุ ร ม.3/1 เลขที่ 34 4. เดก็ หญิงสายน้ําผึง้ ประดบั ทอง ม.3/1 เลขที่ 35