ชนิดของคำในภาษาไทย2

ชนิดของคำ ในภำษำไทย

ชนดิ ของคำในภำษำไทย วตั ถุประสงค์ บทเรยี น สรปุ บทเรียน

วตั ถปุ ระสงค์ 1. อธิบำยชนดิ และหนำ้ ทขี่ องคำใน ประโยคได้ 2. สำมำรถแยกชนิดและหนำ้ ที่ของคำ ในประโยค 3. สำมำรถนำควำมรทู้ ่ไี ด้มำใช้ ในกำรเรยี นรใู้ นชีวติ ประจำวัน

ชนดิ ของคำ มี 7 ชนดิ คำนำม คำสรรพนำม คำกรยิ ำ คำวเิ ศษณ์ คำบพุ บท คำสนั ธำน คำอทุ ำน

คำนำม คำนำม หมำยถึง คำท่ีใช้ เรยี กช่ือ คน สัตว์ สิ่งของ สถำนที่ ท้งั ทเ่ี ป็นสง่ิ มชี วี ิตหรอื สง่ิ ไมม่ ชี วี ิต ทง้ั ท่เี ป็นรูปธรรม และนำมธรรม

คำสรรพนำม คำสรรพนำม เปน็ คำทใี่ ชแ้ ทนคำนำม เพือ่ ไมต่ ้องใช้ชื่อซำ้ หรือไมต่ ้องกำร เรียกช่ือ เชน่ คำวำ่ ฉนั เรำ ดิฉัน คณุ กระผม ท่ำน ใคร เปน็ ต้น

คำกริยำ คำกรยิ ำ หมำยถงึ คำแสดงอำกำรกำกระทำ หรือ บอกสภำพของคำนำมหรือคำสรรพนำม เพอื่ ให้ ไดค้ วำม เช่น กนิ เดิน นั่ง อำ่ น เปน็ ตน้

คำวิเศษณ์ คำวเิ ศษณ์ หมำยถึง คำท่ใี ช้ ประกอบหรือขยำย คำนำม สรรพนำม คำกรยิ ำ หรือคำ วเิ ศษณ์ เพือ่ ใหไ้ ดใ้ จควำม ชดั เจนและละเอยี ดมำกข้ึน เช่น สี ขนำด กลนิ่ บอก ควำมร้สู ึก

คำบพุ บท คำบุพบท หมำยถงึ เป็นคำทใี่ ช้หน้ำคำนำม คำ สรรพนำม หรือคำกริยำ เพอื่ แสดง ควำมสมั พนั ธข์ องคำ และประโยค ท่ีอยหู่ ลงั คำบุพบทว่ำ คำนั้นมคี วำมเกีย่ วขอ้ งกบั คำ หรือประโยคที่อยขู่ ้ำงหนำ้ อยำ่ งไร เช่น กบั ใน บน ใต้ สำหรบั นอก เพือ่ ของ เกอื บ ต้งั แต่ แหง่ ที่ เป็นต้น

คำสันธำน คำสนั ธำน หมำยถึงคำท่ใี ชเ้ ชือ่ มประโยค หรือข้อควำม กับข้อควำม เพื่อทำใหป้ ระโยคนัน้ รัดกมุ กระชบั และ สละสลวย เช่นคำวำ่ เพรำะ และ แล้ว จึงดงั นน้ั เป็นต้น

คำอุทำน คำอุทำน หมำยถงึ คำทแี่ สดง อำรมณ์ ของผูพ้ ูดในขณะที่ตกใจ ดใี จ เสยี ใจ ประหลำดใจ หรอื อำจจะเปน็ คำท่ใี ช้ เสริมคำพดู เชน่ คำวำ่ อุย๊ เอ๊ะ วำ้ ย โธ่ อนจิ จำ ออ๋ เปน็ ตน้

สรปุ ชนดิ ของคำในภำษำไทย แบง่ ออกเปน็ 7 ชนดิ คอื คำนำม คำสรรพนำม คำกริยำ คำวิเศษณ์ คำบพุ บท คำสันธำน และ คำอทุ ำน ซ่ึงควำมหมำย หนำ้ ท่แี ละลักษณะกำรใช้คำ จะแตกตำ่ งออกไปตำมบริบทนั้นๆ