แผนการจัดการเรียนรู้ บูรณการการป้องกันการทุจริต -ไม่สายเกินไป-

แผนการจดั การเรยี นรู้ บูรณการการปอ้ งกนั การทจุ รติ หนว่ ยท่ี 3 ช่ือหน่วย คิดดี ทาดี ชีวีมีสุข สปั ดาห์ที่ ชือ่ เรอ่ื ง ไม่สายเกินไป คาบรวม 2 คาบ 1.จดุ ประสงคเ์ ชิงพฤติกรรม 1.1 วิเคราะหผ์ ลกระทบของการทจุ รติ คอร์รัปช่ันต่อตนเองและส่วนร่วมได้ 1.2 ประยุกตใ์ ช้เป็นแนวทางในการดาเนนิ ชีวติ อยา่ งสจุ ริตได้ 2.สาระการเรยี นรู้ 1. ดา้ นความรู้ 2.1 มีความร้คู วามเขา้ ใจเกี่ยวกบั การทจุ ริตคอรร์ ัปชน่ั 2. ดา้ นทกั ษะ 2.1 ความสามารถทางการคิดไม่กระทาการทจุ รติ คอรร์ ัปช่ันต่อตนเองและส่วนรวม 2.2 ความสามารถในการสื่อสาร ฟงั พดู อา่ น เขียน 2.3 ความสามารถในการใชท้ ักษะชวี ิต วิเคราะห์ ประยุกต์ แนวทางในการดาเนนิ ชีวิต 3. ดา้ นคณุ ลกั ษณะอันพงึ ประสงค์ 3.1 มคี วามรักชาติ ศาสนา พระมหากษตั ริย์ 3.2 ซอ่ื สตั ย์ เสียสละ อดทน มีอุดมการณ์ในส่งิ ท่ดี งี ามเพื่อสว่ นรวม 3.3 มศี ีลธรรม รักษาความสัตย์ 3.4 มีสตริ ตู้ วั รู้คิด รูท้ า รูป้ ฏบิ ตั ิตามแนวพระราชดารัสของพระบาทสมเดจ็ พระเจา้ อยหู่ วั 3.5 รจู้ ักดารงตนอยโู่ ดยใชห้ ลกั ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงตามพระราชดารสั ของพระบาทสมเดจ็ พระเจา้ อยู่หวั 3.5 มีความเข้มแขง็ ทง้ั รา่ งกายและจิตใจไม่ยอมแพ้ตอ่ อานาจฝ่ายต่า หรอื กเิ ลส มีความละอาย เกรงกลวั ต่อบาปตามหลกั ศาสนา 3. ผลการเรยี นรู้ 1. มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการทจุ รติ คอรร์ ปั ชั่น 2. มคี วามเขา้ ใจผลกระทบการทุจริตต่อตนเองและสว่ นรวม 3. มีความรูใ้ นการประยุกต์ใช้เปน็ แนวทางในการดาเนินชีวติ อยา่ งสุจริตได้

กจิ กรรมการเรยี นรู้ ขนั้ นา ครชู แี้ จง วัตถปุ ระสงคใ์ นการเรียน ให้ผูเ้ รยี นอา่ นเร่อื ง “ไมส่ ายเกนิ ไป” ศกึ ษาและวเิ คราะห์แลว้ นาความรไู้ ปตอบ คาถามตามที่กาหนดให้ ไม่สายเกินไป “อาจารย์ครับ เครื่องมือ วัสดุ อปุ กรณพ์ ร้อมเคลือ่ นทส่ี ูช่ มุ ชนครับ” อาจารย์นิพนธม์ องดลู กู ศิษย์กาลัง ลาเลยี งข้าวของขึ้นรถยนต์ดว้ ยสายตาทมี่ คี วามสุข “หมูบ่ ้านท่เี ราจะไปนี้ชาวบา้ นได้นารถไถเดินตาม จกั รยานยนตร์ เคร่ืองใช้ไฟฟ้าตา่ งๆ มารวมตัวกนั ที่ศาลา เอนกประสงค์ของโรงเรียนเพื่อรอพวกเราไปชว่ ยซอ่ มบารุงใหพ้ วกเขา “อย่าลมื เอากล่องอะไหล่ตา่ งๆขน้ึ รถด้วยนะ” อาจารย์นิพนธก์ าชบั ลกู ศิษย์ “เรยี บร้อยแลว้ ครับอาจารย.์ .เคล่อื นท่เี ลยครบั ลุงโอม” ภาพรถหกล้อบรรทุกทั้งคนทั้งของออกไปช้าๆ เพ่ือ มุ่งสู่หมบู่ ้านท่หี ่างจากวิทยาลัยประมาณ 20 กิโลเมตร เม่อื ไปถึงจดุ หมาย ทกุ คนทาหน้าทซี่ ่อมบารงุ ตามที่อาจารย์มอบหมายวานให้ เสยี งพูดคุยของชาวบา้ นทีน่ ัง่ รอรบั ของทีซ่ ่อม เสียงจากเสียงเคาะรวมทั้งการทดลองเคร่ืองยนต์ต่างๆทาใหบ้ ริเวณลานเอนกประสงค์เหมือน เป็นวันงานของหมู่บา้ นที่มคี นมารวมกันจานวนมากมาย วชิ ยั และมานพถกู มอบหมายให้รับผิดชอบการซ่อมจักรยาน ซ่งึ มปี ระมาณ 5-6 คนั ซง่ึ อาการที่ทุกคนนามา ใหซ้ อ่ มนัน้ ช้ินสว่ นตา่ งๆแทบจะแยกออกจากกนั เพราะความเก่า “ลูกลงุ เขาใช้จักรยานป่นั ไปเรยี นทุกวัน เสารอ์ าทติ ย์ก็ป่นั ไปนา มันรับใชค้ รอบครัวของลุงมาหมายปี” ภาพ ท่ีลงุ ลูบไล้จักรยานไปมาทาให้มานพมองดูด้วยความสงสาร “วิชัยเราจะเขา้ หอ้ งน้าก่อนนะ ขอเวลานอกหน่อย” มานพขอตวั แล้วรีบเดินเขา้ ห้องน้ามม่ี ีอยู่ 2 ห้อง ก่อนที่ เขาจะเปิดประตหู ้องนา้ เข้าไป ได้หนั กลบั ไปมองวชิ ยั ที่กาลังซ่อมจักรยานด้วยความเป็นห่วง แต่ภาพทเ่ี ห็น ทาให้ มานพตอ้ งรีบหลบเขา้ หอ้ งน้าและแอบมองดูพฤติกรรมของเพอ่ื นด้วยความเศร้าสลดใจ “แกเก็บเงินกบั ลุงไดย้ งั ไงวชิ ัย โครงการน้ีฟรที ุกอย่างนะ” มานพตาหนิเพื่อนหลังจากลงุ จงู จักรยาน ออกไป “ค่าแรงนดิ หน่อยหวะ่ อาจารยไ์ ม่เห็นหรอก เก่ยี วเราเอามาแบง่ กนั ” วชิ ยั พดู อย่างอารมณ์เสยี “ขา้ ไมเ่ อากับแกหรอก จานวนเงินไมส่ าคัญแตค่ วามซอ่ื สัตยใ์ นวิชาชีพของแกมนั ไมม่ ีเลย จรรยาบรรณใน วิชาชพี ท่ีแกเรยี นมาถ้าไมไ่ ดน้ ามาใช้ มันก็หมดคณุ คา่ ของมนษุ ย์และสิง่ สาคัญคือทาให้วงการวชิ าชพี นมี้ ัวหมอง” วชิ ยั กม้ หน้าน่ิง มานพจงึ พูดต่อ “แกดชู าวไรช่ าวนาแตล่ ะคนทมี่ าใช้บริการของเราสิ เขาแสนจะยากจนแกทาอย่างนี้ไดย้ ังไง วชิ ยั “ วิชยั ลกุ ขึ้นชะเง้อมองลงุ ที่ตนเองเรียกรับเงนิ “ลุงแกไม่อยู่แลว้ จะใหข้ ้าทายงั ไง”

“เก็บเงนิ ทจุ ริตของแกเอาไว้เถอะ จะใชเ้ งนิ จานวนเมื่อไหร่คดิ ถึงหน้าลุงคนนี้บ้างนะ” มานพ พดู แลว้ เดนิ จากไป รถหกล้อกาลงั วิ่งผา่ นทุ่งนาเพือ่ กลบั วทิ ยาลยั นกั ศึกษาหลายคนน่งั และนอนราบไปกับพนื้ รถ มเี พียงวิชยั และมานพทน่ี ง่ั เหม่อลอยมองสองข้างทางอย่างไม่รู้จดุ หมาย นานๆครัง้ จะมองสบตากันแต่ฝ่ายมานพจะหลบ สายตาทุกคร้ัง “ลงุ โอมๆ จอดรถเดีย๋ วน้ี.....” เสยี งทบุ ขา้ งรถหกลอ้ ดังล่ัน ลงุ โอมเบรกรถอย่างแรง ทุกคนในรถต่นื ตกใจกนั นึกว่ามีเหตุการณ์อะไร วชิ ยั กระโดดลงจากรถแล้วยนื โบกรถจักรยานทีม่ ีลุงแก่ๆ ปน่ั ตามรมิ ทางทมี่ ีฝุ่นคละคลงุ้ ไปหมด “ลุงครับผมเอาเงินค่าซอ่ มจักรยานมาคืนลงุ ครับ”วชิ ัย กาเงนิ 60 บาท ยน่ื ใสม่ ือของลงุ “ขอบใจมากลูก ขอให้ได้บญุ กศุ ลมากๆนะ ลุงจะไดเ้ อาเงนิ ไปซ้ือยาที่ตลาดไปให้ปา้ ท่ีบา้ นกินเพราะแกปว่ ย มาหลายวันแล้ง” เสียงเพอื่ นๆ ในรถปรบมือให้วชิ ยั เพราะเขา้ ใจว่าเขาเอาเงนิ ส่วนตัวใหล้ งุ คนน้นั มานพยิม้ ใหเ้ พอื่ นๆทกุ คน และพูดว่า “เพือ่ นๆ ปรบมือใหว้ ิชยั ดว้ ย นายแนม่ าก” ทุกคนในรถพูดข้ึนพร้อมกนั วา่ “อาชวี ะสรา้ งชาต.ิ ..เย้” ขัน้ ตอนการเรยี นรู้ 1. ครนู าเขา้ วดิ โี อ เร่อื ง “ไม่สายเกนิ ไป”ภาพยนตร์ส้นั เพื่อการแยกแยะผลประโยชน์ส่วนตนและสว่ นรวม มาให้ นักเรียนดู นักเรียนดแู ละทาความเข้าใจเกี่ยวกับผลกระทบ ผลเสยี อย่างไร ถ้าเราทจุ ริต จากน้ันให้นักเรียนชว่ ยกนั ทา Mind Mapping พร้อมสรุป นาเสนอหน้าชนั้ เรยี น https://youtu.be/xnkp9TkAe7E 2. ครูมอบหมายใหผ้ ู้เรยี นทาใบงานจากเรื่องราวท่ีไดอ้ ่าน และวิดีโอท่ีได้ดูไปตอนตน้ ช่ัวโมง คาสงั่ ผู้เรียนตอบคาถามตอ่ ไปนีใ้ หส้ มบรู ณท์ ่สี ุด 1.สอื่ การเรยี นรู้ 1. วดี ีทัศน์เรื่อง “ไม่สายเกนิ ไป” 2. กระดาษชารต์ พร้อมปากกาเคมี 3. ใบความรู้ เรื่อง “ไมส่ ายเกินไป” 2. แหล่งการเรียนรู้ 1. แหลง่ เรยี นร้ใู นวทิ ยาลัยฯ/สถานการณ์ท่ีพบไดใ้ นวิทยาลัยฯ 2. หอ้ งสมุดโรงเรยี น 3. หอ้ งเทคโนโลยสี ารสนเทศในวิทยาลัยฯ 4. สถาบนั พระปกเกล้า

3. การประเมินผลการเรยี นรู้ 3.1 วธิ กี ารประเมนิ 1. การสังเกต 2. การประเมินชน้ิ งาน 4. เครอ่ื งมือทีใ่ ช้ในการประเมนิ 1. แบบสงั เกตพฤติกรรมการทางานของนกั เรยี นเป็นรายบุคคล 2. แบบประเมินช้ินงาน 5. เกณฑก์ ารตดั สนิ 1. เกณฑก์ ารตดั สนิ คุณภาพพฤติกรรมการทางานของนักเรียน ชว่ งคะแนน ระดับคุณภาพ 7-10 ดี 4-6 1-3 พอใช้ ปรบั ปรงุ 2. เกณฑ์การตัดสนิ คุณภาพผลงาน ชว่ งคะแนน ระดับคุณภาพ 18-20 ดมี าก 14-17 ดี 10-13 พอใช้ ตา่ กว่า 10 ปรบั ปรงุ 6. บนั ทกึ หลงั การสอน ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. .......................................................

ใบงาน 1. ถา้ ผ้เู รียนมีโอกาสได้ทางานเหมอื นวชิ ยั จะทาพฤติกรรมเหมือนเขาหรอื ไม่ เพราะเหตใุ ด ............................................................................................................................. .................................................... ............................................................................................................................. .................................................... ............................................................................................................................. .................................................... 2. ผเู้ รยี นคดิ วา่ มานพใชห้ ลกั ธรรมข้อใดในการดาเนินชีวิต ............................................................................................................................. .................................................... ............................................................................................................................. .................................................... ............................................................................................................................. .................................................... 3. “ไม่สายเกินไป” ในเร่ืองนี้ผ้เู รียนคิดวา่ เปน็ ใคร และการสานกึ ผิดและยอมรบั ผดิ เป็นส่ิงทค่ี วรกระทาหรือไม่ เพราะเหตุใด ............................................................................................................................. .................................................... ............................................................................................................................. .................................................... ............................................................................................................................. .................................................... 4. ผู้เรยี นบอก “หน้าที่ของนักเรยี น นกั ศึกษา” ที่ควรปฏบิ ัติวา่ มอี ะไรบ้าง 4.1............................................................................................................................. ................................... ............................................................................................................................. .................................................... ............................................................................................................................. .................................................... 4.2............................................................................................................................. ................................... ............................................................................................................................. .................................................... ............................................................................................................................. .................................................... 4.3............................................................................................................................. ................................... ............................................................................................................................. .................................................... ............................................................................................................................. .................................................... 5. ผ้เู รียนคิดวา่ “ความซือ่ สตั ยส์ ุจรติ ” มคี วามจาเป็นหรือไม่ที่จะต้องสอนแบบบรู ณการลงไปในทุกรายวิชาและทุก กิจกรรม เพราะเหตุใด ............................................................................................................................. .................................................... ............................................................................................................................. .................................................... ............................................................................................................................. .................................................... ............................................................................................................................. .................................................... ............................................................................................................................. .......................................................