หนังสือ-AR-ต้นฉบับ-3

คำนำ ในการจดั ทาโครงการในครงั้ นีค้ ณะผจู้ ดั ทาไดศ้ กึ ษาทฤษฎีเก่ียวกบั การพฒั นาเสน้ ทาง ดจิ ิทลั ดว้ ยเทคโนโลยีความจรงิ เสรมิ และแอพพลเิ คช่นั เพ่ือสง่ เสรมิ การทอ่ งเทียวเชิงวฒั นรรรม ไดป้ ระเมินการพฒั นาเสน้ ทางดิจิทลั ดว้ ยเทคโนโลยีความจริงเสริมและแอพพลิเคช่นั เพ่ือส่งเสรมิ การท่องเทยี วเชิงวฒั นรรรม และไดศ้ กึ ษาความพ่ึงพอใจของสานกั งานจังหวดั นนทบุรี กลมุ่ ทอ่ งเทยี วเชิงวฒั นรรรม ซง่ึ คณะผจู้ ดั ทาไดด้ าเนินการศึกษารายละเอียดเก่ียวกบั วิรีการดาเนินงาน การจดั ทา โครงการและไดน้ าเสนอเป็นหวั ขอ้

สำรบญั 2 4 ประวตั วิ ัดบัวขวญั 6 ประวัตวิ ัดแจง้ ศริ สิ มั พันธ์ 8 ประวตั ิวดั ท้ำยเมอื ง 10 ประวัตวิ ดั แคนอก ประวัตวิ ดั เขมำภริ ตำรำม

สำรบัญ(ตอ่ ) ประวตั ิวัดนครอินทร์ 12 ประวัตวิ ดั ปำกนำ 14 ประวตั วิ ัดทนิ กรนมิ ติ 16 ประวัตวิ ัดพลบั พลำ 18 ประวตั ิจงั หวดั นนทบรุ ี 20

สำรบัญ(ต่อ) คำขวญั จังหวดั นนทบุรี 21 ต้นไมป้ ระจำจงั หวดั 22 ตรำประจำจังหวัด 24 ผลไม้ประจำจงั หวัด 26 บรรณำนุกรม 27



วัดบัวขวัญ วดั บวั ขวญั เป็นเพียงสานกั สงฆก์ ลางทอ้ งนา ท่สี รา้ งขนึ้ ในสมยั รชั กาลท่ี 5 และพฒั นาเป็นวดั ใน สมยั ของพระครูปรชี าเฉลิม (หลวงป่แู ฉ่ง) จากวดั เฉลมิ พระเกียรตวิ รวิหารเป็นผรู้ เิ ร่มิ สรา้ งวดั ขนึ้ โดยไดร้ บั อนญุ าตใหส้ รา้ งเป็นวดั ในวนั ท่ี 24 มถิ นุ ายน พ.ศ. 2435 โดยใชช้ ่ือวา่ วดั สะแกตอ่ มามีผบู้ รจิ าคท่ดี ินสรา้ งวดั เพ่ิม คอื นายบวั ฉนุ เฉียว จงึ ไดเ้ ปล่ียนมาเป็นช่ือ “วดั บวั ขวญั ” เพ่ือเป็นเกียรติแก่นายบวั และไดร้ บั พระราชทานวิสงุ คามสมี าเม่อื วนั ท่ี24มกราคมพ.ศ.2506 ตอ่ มาในปี พ.ศ. 2537 พระมหาไสว สขุ วโร (ป.ร.๔) ผชู้ ว่ ยเจา้ อาวาสวดั บางแพรก (เหนือ) ไดม้ า ดารงตาแหน่งเจา้ อาวาส จนถงึ ปัจจบุ นั เป็นพระราชาคณะชนั้ สามญั ท่ี พระโสภณสตุ าลงั การ ซง่ึ ไดพ้ ฒั นาวดั ทงั้ ดา้ นถาวรวตั ถุ ทางดา้ นการศกึ ษาจนเป็นโรงเรยี นพระปรยิ ตั ิรรรมแผนกบาลปี ระจาจงั หวดั นนทบรุ ี แหง่ ท่ี ๑ และไดร้ บั พระกรุณาโปรดเกลา้ ฯ ใหย้ กวดั ราษฎร์ ขนึ้ เป็นพระอารามหลวง ชนั้ ตรี ชนิดสามญั ในวนั ท่ี 29 เดอื น มิถนุ ายน พ.ศ. 2551 เจรญิ รุง่ เรอื งมาจนถงึ ปัจจบุ นั



วัดท้ำยเมือง วดั ทา้ ยเมืองสรา้ งขึน้ เม่ือ พ.ศ. 2352 เจา้ พระยารตั นาริเบศ กุน สมหุ นายก ในสมยั รัชกาลท่ี 2 อาคารเสนาสนะประกอบดว้ ย อโุ บสถสรา้ งเม่ือ พ.ศ. 2352 เป็นอาคารคอนกรตี เสริมเหลก็ ศาลาการเปรยี ญ สรา้ งเม่ือ พ.ศ. 2535 เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็กทรงไทย 2 ชนั้ วิหารสรา้ งเม่ือ พ.ศ. 2477 เป็นอาคาร คอนกรีตเสรมิ เหล็ก ศาลาบาเพ็ญกศุ ล สรา้ งดว้ ยคอนกรตี เสรมิ เหล็ก และกุฏิสงฆ์ ปูชนียวตั ถุ มพี ระประราน ประจาอุโบสถปางมารวิชยั พระประรานประจาศาลาการเปรียญปางสมาริ สรา้ งเม่ือ พ.ศ. 2535 พระแท่น จาลอง พระเจดียร์ อบอโุ บสถ และพระปรางคป์ ระจาวนั เกิด



วดั นครอินทร์ วดั นครอนิ ทร์ สรา้ งขนึ้ เม่อื พ.ศ. 2395 โดยมีนายอินทร์ และนางนคร เป็นผถู้ วายท่ีดนิ และ ดาเนินการสรา้ งวดั เดิมชาวบา้ นเรยี กช่ือวดั แหง่ นีว้ ่า วดั บางขนุ เทยี น เพราะวดั ตงั้ อย่รู มิ คลองบางขนุ เทียน ตอ่ มาเปล่ยี นมาเรยี กช่ือวดั ใหมน่ ครอินทรแ์ ละวดั นครอินทร์ เพ่ือเป็นเกียรติแก่ผบู้ ริจาคท่ดี นิ ใหส้ รา้ งวดั อาคาร เสนาสนะประกอบดว้ ย อโุ บสถสรา้ งเม่อื พ.ศ. 2376 เป็นอาคารคอนกรตี เสรมิ เหลก็ ศาลาการเปรยี ญสรา้ ง เม่อื พ.ศ. 2370 เป็นอาคารคอนกรตี เสริมเหล็กทรงไทย 2 ชนั้ หอสวดมนตส์ รา้ งเม่อื พ.ศ. 2475 เป็นอาคาร ครง่ึ ตกึ ครง่ึ ไม้ 2 ชนั้ กฏุ สิ งฆเ์ ป็นอาคารไมแ้ ละอาคารคอนกรีตเสริมเหลก็ วหิ ารสรา้ งเม่ือ พ.ศ. 2376 ศาลา บาเพ็ญกศุ ลสรา้ งดว้ ยคอนกรตี เสริมเหลก็ สว่ นปชู นียวตั ถุ มพี ระประรานประจาอโุ บสถปางมารวชิ ยั สรา้ ง เม่อื พ.ศ.2376พระประรานประจาศาลาการเปรยี ญปางสมารี สรา้ งเม่อื พ.ศ. 2545 รอยพระพทุ รบาทแกะสลกั ไมจ้ าลอง พระพทุ รรูปเก่าพระสงั กจั จายน์ รูปปั้นพระครูนนท ไพโรจน์ พระพทุ รรูปปางไสยาสน์ พระโมคคลั ลานะ พระสารบี ตุ ร รูปปั้นอดีตเจา้ อาวาส



วัดเเจ้งศริ สิ ัมพันธ์ ตงั้ อยเู่ ลขท่ี ๙๙ ถ.สนามบินนา้ ม.๕ ต.บางกระสอ อ.เมือง นนทบรุ ี ตงั้ วดั เม่อื พ.ศ.๒๓๖๐ เดิมช่ือ “วดั แจง้ ” ต่อมาพลโทพระยาสโมสรสรรพการ(ทดั ) ศิริสมั พนั ร์ ไดม้ าบูรณะใหม่หมด จึงไดช้ ่ือว่า “วดั แจง้ ศิริ สมั พนั ร”์ ไดร้ บั พระราชทานวิสงุ คามสีมาเม่ือ พ.ศ.๒๕๓๒ เจา้ อาวาส พระครูสุนทรจริยาภิวฒั น์ (ฐิตญาโณ ประจวบ มตุ ตาฟา)



วัดแคนอก วดั แคนอก ตงั้ อย่ทู ิศตะวนั ตกของแม่นา้ เจา้ พระยา มีช่ือเรียกตามราชการว่า “วดั แคนอก” ตงั้ อยู่ เลขท่ี ๓๓ หมู่ ๒ ตาบลบางกระสอ อาเภอเมือง จังหวดั นนทบุรี ตงั้ อยู่บนถนนสนามบินนา้ (ถนนนนทบุรี) สรา้ งเม่ือ พ.ศ.๒๓๖๗ ในรชั สมยั ของพระบาทสมเดจ็ พระน่งั เกลา้ เจา้ อย่หู วั รชั กาลท่ี ๓ เดิมมีช่ือเรียกว่า “วดั แคร่เบ็ญจน้ ” เป็นวัดท่ีชาวรามัญ อันมีพระยารามัญมุนี เป็นหวั หนา้ ท่ีอาศัยอยู่บริเวณนีส้ รา้ งขึน้ ต่อมา ชาวบา้ นจงึ เรยี กวา่ วดั แค เม่ือ พ.ศ.๒๔๕๗ สมเด็จพระมหาสมณเจา้ กรมพระยาวชิรญาณวโรรส เม่ือคราวเสด็จตรวจการ คณะสงฆ์ ไดท้ รงเห็นว่าวดั แคมีอย่ถู ึง ๒ วดั จึงใหว้ ดั ท่ีอย่ตู ิดกบั แม่นา้ ว่า”วดั แคนอก” และวดั ท่ีอย่ใู นสวนว่า” วดั แคใน” เพ่ือสะดวกในการเรยี กช่ือ



วดั เขมำภริ ตำรำม เดิมเรียก วดั เขมา หรือ วดั เข็นมา เป็นพระอารามหลวงเก่าแก่ตงั้ แต่สมยั กรุงศรีอยุรยาตอนตน้ พระมหาเจดียภ์ ายในบรรจุพระบรมสารีริกราตุ สักการะพระศรีอริยเมตตรัย และพระอินทรแ์ ปลงเป็ น พระพุทรรูปเก่าแก่อันเชิญมาจากพระราชวังจันทรเ์ กษม ภายในวัดมีพระตาหนักแดงและพระท่ีน่ั งมูล มณเฑียร จอมพล ป.พิบลู สงครามเคยเรยี นท่โี รงเรยี นวดั เขมาภิรตาราม



วดั ปำกนำ วดั ปากนา้ ตงั้ อยู่ ณ ท่รี าบลมุ่ บางกอกซง่ึ เป็นสว่ นหนง่ึ ของดนิ ดอนสามเหล่ียมปากแมน่ า้ เจา้ พระยา ตงั้ อย่รู มิ คลองหลวงหรอื คลองบางกอกใหญ่ อนั เป็นลาแมน่ า้ เจา้ พระยาเดมิ ก่อนท่จี ะมีการขดุ คลองลดั หนา้ วดั อรุณราชวรารามและกลายเป็นลาแมน่ า้ เจา้ พระยาในปัจจบุ นั เน่ืองจากวดั ตงั้ อย่บู ริเวณปากคลองดา่ นท่ีแยกไปจากคลองบางหลวงอกี ทีหน่ึง ช่ือของวดั จงึ ถกู เรยี กขานตาม ตาบลท่ตี งั้ วา่ วดั ปากนา้ ซง่ึ ช่ือนีม้ ปี รากฏเรยี กใชใ้ นจดหมายเหตโุ บราณหลายฉบบั แตไ่ ดพ้ บช่ือของวดั ท่ี แปลกออกไปในแผนท่กี รุงเทพฯ พ.ศ. ๒๔๕๓ และ พ.ศ. ๒๔๗๔ ว่า วดั สมทุ ราราม แตไ่ มเ่ ป็นท่นี ิยมเรียกขาน กนั อยา่ งนนั้ คงเรยี กวา่ วดั ปากนา้ มาโดยตลอด ในสมยั รชั กาลท่ี ๔ ไดม้ ีการขดุ คลองภาษีเจรญิ ท่ี ขา้ งวดั ดา้ น ทิศตะวนั ตก วดั จงึ มีลานา้ หลกั ลอ้ มอย่ทู งั้ ๓ ดา้ น สว่ นดา้ นใตเ้ ป็นคลองเลก็ แสดงอาณาเขตของวดั ใน สมยั ก่อน



วัดทนิ กรนิมติ วดั ทินกรนิมิต เดิมช่ือว่า “วดั บางดว้ น” เพราะเหตทุ ่ีคลองซ่งึ แยกออกจากแม่นา้ เจา้ พระยาตรง ท่ตี งั้ สถานีตารวจภรู รจงั หวดั นนทบุรีปัจจบุ นั แลว้ ขนึ้ มาทางทิศตะวนั ออกตามแนวทาง หนา้ วดั และวกเขา้ มา สดุ ท่ีบรเิ วณวดั เป็นคลองดว้ น แต่ชาวบา้ นในสมยั นนั้ นิยมเรียกสถานท่ีย่านหน่ึง ๆ ว่า “บาง” เช่น บางแพรก บางตะนาวศรี บางขวาง ท่ีตรงวดั ตงั้ อย่นู ีเ้ รียกวา่ บางดว้ น เม่ือบวกเขา้ กบั คลองก็เรียกว่า คลองบางดว้ น จึง ตงั้ ช่ือว่า “วดั บางดว้ น” เจา้ ประคณุ สมเด็จพระรีร ญาณมนุ ีเห็นสมควรใหเ้ ปล่ียนนามวดั ตามพระนามของผู้ ทรงสรา้ งว่า “ทินกรนิมิต” ซ่ึงมี ความหมายดงั นี้ ทินกร มาจากพระนามของพระองคเ์ จา้ ทินกร นิมิต หรือ เนรมติ ซง่ึ แปลวา่ สรา้ งเม่อื บวกกนั เขา้ กแ็ ปลวา่ วดั ท่พี ระองคเ์ จา้ ทนิ กรทรงสรา้ ง



วดั พลับพลำ เป็นวดั ท่สี รา้ งขนึ้ ในสมยั อยรุ ยา เดมิ ช่ือวดั คอกควาย ตามประวตั ิบอกไวว้ า่ เดมิ พืน้ ท่วี ดั เป็นคอก ควายขนาดใหญ่ วดั อารามหลวงในย่านพลบั พลาไชย ชาวบา้ นเรยี กสนั้ ๆ วา่ วดั โคก หรอื วดั คอกเป็นวดั ท่ี ชาวบา้ นเล่อื มใสศรทั ราพระบาทสมเดจ็ พระจอมเกลา้ เจา้ อยหู่ วั ทรงประทานนามวดั พลบั พลาไชยมานานกว่า 100 ปี



ประวตั ิจงั หวัดนนทบรุ ี ความเป็นมาของจงั หวดั นนทบรุ ี นนทบุรีก่อตงั้ มากว่า400ปีเดิมเป็นหมบู่ า้ นท่ีมีผคู้ นอาศยั อย่หู นาแน่นรูจ้ กั กนั ในช่ือ “บา้ นตลาดขวญั ” ซ่งึ เป็น ดนิ แดนท่มี คี วามอดุ มสมบรู ณเ์ น่ืองจากอยรู่ มิ ฝ่ังแม่นา้ เจา้ พระยาและเป็นสวนผลไมท้ ่ีขนึ้ ช่ือของกรุงศรอี ยรุ ยา พระบาทสมเด็จพระน่งั เกลา้ เจา้ อย่หู วั ไดท้ รงโปรดฯใหร้ ือ้ ป้อมและเมืองบางส่วนเพ่ือนาเงินไปสรา้ งวดั เฉลิม พระเกียรติและบางส่วนก็ถูกกระแสนา้ พัดเซาะพังทลายลงนา้ ไปปัจจุบันจึงเหลือแต่ศาลหลักเมืองเท่านั้น นนทบรุ ไี ดร้ บั การประกาศจดั ตงั้ เป็นจงั หวดั เม่อื วนั ท่ี 9 พฤษภาคม 2489

คำขวัญจังหวดั นนทบรุ ี พระตาหนกั สงา่ งาม ลือนามสวนสมเดจ็ เกาะเกรด็ แหลง่ ดินเผา วดั เกา่ นามระบือ เล่อื งลือทเุ รียนนนท์ งามน่ายลศนู ยร์ าชการ

ตน้ ไมป้ ระจำจงั หวัด ตน้ นนทรีบา้ น



ตรำประจำจังหวดั ตราประจาจงั หวดั นนทบรุ ี รูปหมอ้ นา้ ลายวิจิตร หมายถงึ ชาวจงั หวดั นนทบรุ มี ีอาชีพทาเครอื่ งปั้นดินเผา ซง่ึ ยดึ ถือเป็นอาชีพ และมีช่ือ เลียงมาชา้ นาน จงั หวดั นนทบรุ ี ใชอ้ กั ษรย่อวา่ “นบ”



ผลไมป้ ระจำจังหวัด ทเุ รียน การเป็นท่ีรูจ้ กั อย่างแพรห่ ลายของทเุ รียนนนทบุรีในอดีตไดเ้ ป็นอย่างดี มีผสู้ นั นิษฐานว่า ไดม้ ีการ นาเอาทเุ รียนเขา้ มาแพร่กระจายพนั รุใ์ นประเทศไทย ต่อมาไดม้ ีการนาเอาพนั รุท์ เุ รียนต่างๆ เขา้ มาปลกู เป็น สวนทเุ รยี นอย่างแพรห่ ลายในแถบรนบุรีตามแนวแม่นา้ เจา้ พระยาและขยายพืน้ ท่ีมาจนถึงจงั หวดั นนทบรุ ี ทา ใหต้ ลาดนนทบรุ ีในอดีตกลายเป็นแหล่งขายทเุ รยี นท่ีสาคญั แห่งหน่ึงของประเทศ และเน่ืองจากทเุ รียนนนทม์ ี เนือ้ ละเอียดน่มุ รสชาติ และความหลากหลายของสายพนั รุ์ กลา่ วกนั ว่า ดินในแถบนนทบรุ ี เป็นดินเหนียวท่ีมี ราตอุ าหารของพืชอย่างบริบูรณ์ ซ่ึงมีลกั ษณะแตกต่างจากดินในแถบอ่ืนๆ ท่ีมีการปลกู ทุเรียน จึงทาใหเ้ นือ้ ทุเรียนท่ีมาจากจังหวัดนนทบุรีละเอียด เนือ้ หนาและรสดีมาก จึงทาใหท้ ุเรียนนนท์ มีราคาสูง และเป็นท่ี ตอ้ งการของตลาด นารายไดเ้ ขา้ สชู่ มุ ชนและจงั หวดั นนทบรุ ปี ีละหลายรอ้ ยลา้ นบาท

บรรณำนกุ รม http://nonthaburi.go.th/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B 8%95%E0%B8%B4%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B9%80%E0%B8%9B %E0%B9%87%E0%B8%99%E0%B8%A1%E0%B8%B2?fbclid=IwAR3x_CQ1HzbsuqZtAGDZaZ34xXes eoo7miU-d04g5YjRmMRPRuD9BChIOEw http://travelnonthaburi.com/?p=321