Cahit Zarifoğlu - Tüm Şiirleri

251 Güvercin rahat bir nefes alıyor Alçalıyor Ve konuyor kanıma Tablomuz resmimiz tamam Kimse eksik Kimse fazla değil Bir sensin beklenen Bu sabah ta uzaklardan Duyuluyor dişiliğin Bir pars mısın sen! Defter arasında kurumuş toprak mı Bir ses Bir ne Kolay değil Dağanın ortasında Hayvanlarım tırtıllarımla Kalın gövdeli ağaçlar Birbirine girmiş sarmaşıklar Bu hürriyetler arasında Seni beklemek Mavi çocuk mavi ışık Nerdesin Yine bir bakış mı kaldı aklında Yolunda azeri kamalar Yamyam halkalar Ah hayır zor değil beklerim daha Doğa hazır Bir kum saati gibi akıyorsun bende Biliyorsun suçlu olan saçların Vadedilmiş bir küçük parmak bile değil Güneş yerine aldı Geceden kalmış bir yarım ay da burda Derken Bir telefon meleklerin Odaklandığı küreden Anlattım ona telefonda herşeyi \"Ya o olmasaydı\" Ya sevmek olmasaydı\" Düştüm oyalandığım kayalıklardan Tabiat sönüyor şimdi Kaplanlar Gerçek kimliğine dönüyor

252 Tilki ürkek Aslan geyik avında Şimdi korkularımla Başbaşayım Kum saati Devrilmeyecek bir daha EFENDİM I Boynuma bir ip at Kölen diye yollarda gezdir beni II Gözlerini süzüyorsun Bir balık gibi akıyorsun kaldırımlarda Bir daha yüreğini kaparsan bana 'Bu yaprağı parampaça yaparım' Çiçekleri sarı yapraklar ve bir ocak ayı Ağız ağıza sin ve cim harfleri Ateş kararıyor, bu içimin alevleri Acı çekiyorum elimden alınmışsın gibi Bir mektup hikayemiz olacak Baştan başa notalar bülbül ağızları Dik kafalı bir baş görüyorlar Başını eğmiş dalların yaprağında Zayıf bir çocuk yüzü, gülümsüyor Dikkatle bak, korku dolu bakışları O boğulurken gülücükler Saçılıyor Ölüm bir kuş kaldırıyor mezarlıktan Ak kanatları, hayat yok oluyor Çıkıp geliyorsun Kor gibisin, bir kar gibisin Soruyorsun: Zarifoğlu bana dargın mısın Yoksa uyardılar mı seni sevdamızdan

253 'Yaşamak' bir perde gibi kalkıyor aramızdan Zamansız mekansız bir tünel başındayız şimdi O mavi gözleri görmüş olmalıyım Bir ikindi vakti kaskatı ellerimin altında Uçuşlu saçlar bukleler Üstünde uyuyan eller Sevgim uzanıyor Soluk soluğa uyandırıyor menekşeleri Görüyorum kıpırdanışlarını Uykunda gül açan yanaklarını SULTAN Seçkin Bir kimse değilim İsmimin baş harfleri acz tutuyor Bağışlamanı dilerim Sana zorsa bırak yanayım Kolaysa esirgeme Hayat bir boş rüyaymış Geçen ibadetler özürlü Eski günahlar dipdiri Seçkin bir kimse değilim İsmimin baş harflerinde kimliğim Bağışlanmamı dilerim Sana zorsa yanmaya razıyım Kolaysa affı esirgeme Hayat boş geçti Geri kalan korkulu Her adımım dolu olsa İşe yaramaz katında Biliyorum Bağışlanmamı diliyorum ANILAR DEFTERİNDEN GÜL YAPRAĞI

254 Anılar defterinden gül yaprağı Gibi unutuldum kurudum Başıma düşmüş sevda ağı Bir başıma tenhalarda kahroldum Sen kimbilir, rüzgarlı eteklerinle Kimbilir hangi iklimdesin, ben Sensiz bu sessizlikle Deli gibiyim sensiz Bu sessizlikle Ayrılıkla başım belada Gözlerini çevir gözlerime Yoksa sensiz bu sessizlikle Deliler gibiyim Sensiz bu sessizlikle ...........................(.) Donuk Kar beyazı sanılabilir Üstünde kaydığımız deniz Su masmavi ve köpükler Bembeyaz kırılıp dağılıyor sahile Üsküdar Kabataş yolcu motorları Peşpeşe ne güzel Arılar gibi çalışıyor. Ben de çalışmak İşleyen hayatın içine dönmek İstiyorum. Donuk Sam yeli sanılabilir Nefesimiz Ve vapur kalkıyor