ลมหนาวจากทิศเหนือ

เรอ่ื ง ลมหนาวจากทศิ เหนือ ผเู้ ขยี นบท นางสาวพพู่ ักตรา วทิ ักษาบุตร ชน้ั มธั ยมศึกษาปที ี่ 5/2 เลขท่ี 27 เสนอ คณุ ครูศริ ิพร สุดตรง เอกสารฉบับนเ้ี ปน็ ส่วนหนึง่ ของรายวชิ า นาฏศลิ ป์ รหัส ศ 32102 เร่อื ง การเขยี นบทละคร ภาคเรยี นที่ 2 ปีการศกึ ษา 2564 โรงเรยี นเฉลมิ พระเกยี รตสิ มเด็จพระศรีนครินทร์ ภูเก็ต ในพระราชูปถัมภ์ สมเดจ็ พระเทพรัตนราชสดุ า ฯ สยามบรมราชกุมารี

โครงเรอื่ ง เรือ่ ง ลมหนาวจากทิศเหนอื รปู แบบ สขุ นาฏกรรม ลมหนาวหนุ่มนอ้ ยน่ารัก พูดน้อยจนใครๆตา่ งมองว่าเขาเป็นใบไ้ ดเ้ ริ่มตน้ การใชช้ ีวติ นักศกึ ษาในเมืองกรงุ การเริม่ ต้นชีวติ แบบใหมท่ ำใหโ้ ลกของเขาโคจรมาพบกับทิศเหนอื เจ้าของร้านกาแฟตรงข้ามมหาวทิ ยาลยั แสนอบอุ่น คนหนึง่ อบอนุ่ แสนดี แตอ่ ีกคนกลบั เหมอื นไรค้ วามร้สู กึ โลกของเขาจะเปดิ รบั ผมสกั ครง้ั ไดไ้ หมนะ

ตวั ละครและอปุ นสิ ยั ตัวละคร แสดงเป็น พระเอก อาชีพ เจา้ ของรา้ นคาเฟ่ แสดงเปน็ นายเอก อาชีพ นักศึกษา 1. ทิศเหนือ แสดงเปน็ เพ่ือนพระเอก อาชีพ นักดนตรี 2. ลมหนาว แสดงเปน็ เพอื่ นนายเอก อาชพี นักศกึ ษา 3. เบ๊บ 4. ใบหม่อน อุปนิสยั 1. ทิศเหนือ ภายนอก : ผมสีดำ นยั น์ตาสนี ้ำตาลเขม้ ตวั สูง ขายาว ผิวแทน ภายใน : ใส่ใจ อบอ่นุ จรงิ ใจ เขา้ สังคมเกง่ 2. ลมหนาว ภายนอก : ผมสีดำ นยั น์ตาสีดำ ตัวสูง รา่ งบาง ผวิ ขาวอมชมพู ภายใน : พดู น้อย คิดเล็กคดิ น้อย ขีก้ ลัว 3. เบ๊บ ภายนอก : ผมสดี ำ นยั นต์ าสีนำ้ ตาล ตัวเล็ก ผิวขาว ภายใน : เขา้ สงั คมเก่ง พูดเกง่ ทะเลน้ 4. ใบหมอ่ น ภายนอก : ผมสดี ำ นัยน์ตาสีเขียวมรกต ตัวสงู ขายาว ผิวขาว ภายใน : รักเพอื่ น ปากร้าย พูดเกง่

บทละคร/บทสนทนา ฉากที่ 1 ฉาก : ลานสันทนาการหนา้ คณะแพทยศาสตร์ ตัวละคร : ตัวท่ี 1 : ใบหมอ่ น ตัวท่ี 2 : ลมหนาว เสอื้ ผา้ : ใบหม่อน : เส้ือเชิต้ แขนยาวสขี าว กางเกงขายาวสดี ำ เน็คไท สีดำตดิ ตรามหาวิทยาลัย รองเท้าผ้าใบสดี ำ สะพายกระเปา๋ ผ้าสีเหลืองอ่อน ลมหนาว : เสอ้ื เชติ้ แขนยาวสขี าว กางเกงสแลค็ นักศกึ ษาชาย สดี ำ เน็คไทสีดำติดตรามหาวทิ ยาลัย รองเท้าหลงั สีดำเงา สะพายกระเปา๋ เปส้ ชี มพูออ่ น - เปิดฉาก - บรรยาย : บรรยากาศยามเชา้ อนั แสนสดใส แสงอาทิตยส์ ่องผ่านช่องว่างของใบไม้บนยอดกิ่ง ก้านของต้นไมท้ ปี่ กคลมุ ไปท่วั อาณาบริเวณ เช้าวนั แรกของการเร่ิมตน้ การเปน็ นกั ศกึ ษาปหี นึ่ง ผ้คู น เรม่ิ เคลื่อนตวั เข้ามาภายในบรเิ วณมหาวทิ ยาลยั วันแรกของการเปดิ เทอมกอ็ ย่างนแ้ี หละ ความต่ืนเต้น และความขยันยงั คงเต็มเปย่ี มในตวั นักศึกษาปีหนง่ึ ทวา่ หลงั จากนน้ั ทุกคนตา่ งรู้กนั เป็นอยา่ งดีจาก ประสบการณ์ของรนุ่ พท่ี ไ่ี ดเ้ ลา่ ต่อกันมา ใบหม่อน : ต่นื เตน้ ว่ะมึง ต่นื เตน้ กับกหู นอ่ ยดิหนาว มงึ นง่ิ เกินไปแล้ว บรรยาย : ใบหมอ่ นสะกดิ เพ่ือนตัวเล็กที่นงั่ อยู่ข้างเขาท่นี ่งั หน้าน่งิ ไม่แสดงอาการณอ์ ะไรสกั อย่างออกมา จนไม่สามารถทราบไดเ้ ลยว่าเพ่ือนตวั เลก็ กำลงั คิดอะไรอยู่ ลมหนาว : อ้ืม บรรยาย : เพอ่ื นตวั เลก็ ตอบออกมาก่อนจะนงั่ น่งิ ตามเดมิ ใบหม่อนทำไดเ้ พยี งถอนหายใจกับ ความน่ิงของเพ่อื นสนทิ ที่ไมว่ า่ สถานการณไ์ หนเพอ่ื นตวั เล็กกเ็ หมือนไมไ่ ดน้ ำวิญญาณมาด้วยอย่างไง อยา่ งงนั้ กอ่ นจะย่ืนภาพบางอย่างบนหนา้ จอโทรศัพทม์ อื ถอื ทกี่ ำลังจะเปน็ เร่ืองราวตอ่ ไปท่ีจะพูดคุย กบั เพ่ือนรา่ งเลก็ ทน่ี ่ังอยขู่ า้ งกนั ใบหมอ่ น : กูไปหาข้อมมูลมาแล้ว รา้ นกาแฟหน้ามหาลยั กาแฟดขี นมอรอ่ ยมีที่นั่งทำงานสบายๆ แอร์เย็นชำ่ และทสี่ ำคญั เลยนะ สาวตรึม เลกิ เรยี นมึงไปกบั กู ลมหนาว : อื้ม ตามใจหม่อน

ใบหม่อน : ตามใจกอู ีกแลว้ นะมงึ น่ี มึงน่อี อกความเห็นบ้างก็ได้ อกี นิดกูจะเปน็ เจา้ นายมึงแลว้ บรรยาย : ใบหมอ่ นเอด็ เพื่อนรกั เบาๆ กอ่ นจะหันกลับมาสนใจโทรศัพทม์ อื ถือตรงหน้าของตน อีกครัง้ แต่หางตากลบั เหลอื บไปเห็นเพื่อนตัวเล็กของเขาแสดงสีหนา้ น้อยใจ กม้ หน้าเหมอื นคิดมาก อะไรอย่เู ขาจงึ ตัดสินใจพดู ดกั ออกไปทันที ใบหม่อน : เออๆๆ กูไมด่ มุ ึงแล้วกไ็ ด้หนาว กูใจไม่แขง็ พอจะดมุ งึ หรอก บรรยาย : ใบหมอ่ นนำมอื ยีหัวเพอ่ื นตัวเล็กเบาๆดว้ ยความเอน็ ดู เพื่อนตัวเล็กพยกั หน้าเชิง ตอบรับเลก็ น้อย แลว้ กลบั มาทำหน้าน่งิ ดงั เดมิ เหน็ แลว้ กอ็ ดเอ็นดไู มไ่ ด้ เพอื่ นเขาคนน้ีถงึ จะพดู นอ้ ย ยงั ไง ก็ยังมีหน้าตาและการกระทำที่น่ารักนา่ เอน็ ดูติดตวั มา ทำใจจะดุไดย้ ากจริงๆ - ปดิ ฉาก -

บทละคร/บทสนทนา ฉากท่ี 2 ฉาก : คาเฟ่ ตัวละคร : ตวั ที่ 1 : ทิศเหนือ ตัวที่ 2 : ลมหนาว ตวั ที่ 3 : ใบหม่อน เสือ้ ผา้ : ทิศเหนอื : เสือ้ เชต้ิ แขนยาวพับข้ึนถึงขอ้ ศอกสีขาว กางเกง ยนี สข์ ายาวสีดำ ผ้ากันเปอื้ นสีเทาเขม้ ถุงเท้าสดี ำขอ้ สนั้ รองเทา้ แตะ แบนด์ดังสขี าว ลมหนาว : เสอ้ื เชิ้ตแขนยาวสขี าว กางเกงสแลค็ นกั ศกึ ษา ชายสดี ำ เนค็ ไทสดี ำตดิ ตรามหาวิทยาลยั รองเท้าหลังสดี ำเงา สะพายกระเป๋าเป้สชี มพูอ่อน เบบ๊ : เสอ้ื แขนยาวคอกลมสีดำแดง สรอ้ ยคอสแตนเลส สีเงนิ กางเกงยนี ส์สดี ำขาดเขา่ สองข้าง รองเท้าบูทสีดำ - เปดิ ฉาก - บรรยาย : ช่างเวลาเกือบจะเยน็ ภายในรา้ นคาเฟ่สไตลม์ ินมิ อลทต่ี บแต่งดว้ ยสนี ้ำตาลออ่ นและ ขาวสลบั กันไป ต้นไมข้ นาดเลก็ ถกู วางประดับอยู่มรมิ หนา้ ตา่ งทกุ บาง เป็นบรรยากาศทด่ี ูผ่อนคลาย เปน็ อย่างมาก เกอื บทกุ โตะ๊ ถกู จับจองโดยนกั ศึกษาทพี่ ึง่ จบคลาสเรียนของตวั เองมาอยา่ งเหนด็ เหน่ือย ของปกี ารศกึ ษา ล้วนมาท่นี ่ีเพื่อผอ่ นคลายหรอื พบปะเพ่อื นฝูง รา่ งเล็กของลมหนาวย่างกา้ วเขา้ มา ภายในรา้ ยเพยี งคนเดยี วเพราะเพอื่ นรกั ของเขานัน้ ติดธุระทีบ่ า้ นกระทนั หนั หากจะเดนิ ทางกลบั หอพัก ตอนนเี้ ขาก็คงไมม่ อี ะไรทำ จงึ ตัดสินใจมาร้านคาเฟ่รา้ นนีเ้ พยี งคนเดียว รา่ งเลก็ กวาดสายตามองหาท่ี โต๊ะวา่ ง กลับเจอเพียงเก้าอ้ีหน้าเคานเ์ ตอร์ตวั เดียวเพยี งเทา่ นน้ั ท่ยี งั คงไม่ถกู จำจอง ร่างเลก็ ตัดสินใจ เดินเข้าไปนัง่ ท่เี ก้าอีต้ วั นน้ั ทันที ทิศเหนือ : นอรท์ คาเฟส่ วัสดีครับ รับอะไรดคี รับ บรรยาย : เหมือนโดนศรรกั ปกั อกทิศเหนอื อย่างจงั เมอ่ื เขาได้พบกับเจา้ ของใบหน้าหวานสวย ดวงตากลมโต จมูกดือ้ รัน้ ปากกระจบั สวยไดร้ ูป ฟนั กระตา่ ยนอ้ ยๆ และใฝเ่ ลก็ ๆใต้ รมิ ฝีปากน้นั บวก กบั ผิวขาวอมชมพูนน่ั นั้น ชงั่ เปน็ ใบน่าท่นี ่ามองและจดจำเปน็ อยา่ งมาก ไมต่ ่างจากรา่ งเลก็ ภายในใจ ของเขานั้นเตน้ ไมเ่ ปน็ จงั จงั หวะ เม่ือเจอผชู้ ายตรงหน้าคนนี้ รอยย้มิ ทด่ี ูเปน็ มิตร ตายสายท่มี องมายัง เขากลบั ร้สู กึ ปลอดภัยทงั้ ที่พึ่งร้จู กั กนั รา่ งเลก็ ประหม่าเลก็ นอ้ ยทจ่ี ะตอบคำถามของรา่ งสูงตรงหน้า

ลมหนาว : ชาเขียวมัทฉะเข้มข้นกับวาฟเฟลิ ชาเขยี วครับ บรรยาย : ร่างเลก็ ตอบกลับอยา่ งประหม่าเล็กน้อย แต่ไม่แสดงอาการออกมาจนน่าสงสัย ทิศเหนือ : ชอบชาเขียวหรอครับ พี่ก็ชอบเหมอิื นกนั บรรยาย : ร่างสูงยมิ้ กวา้ งให้กับร่างเลก็ ท่ีก้มหน้าก้มตาตอบเขา ลมหนาว : ครับ ชอบ ทิศเหนอื : งั้นรอพสี่ กั ครนู่ ะครบั เดยี๋ วจะมาเสริ ฟ์ ใหเ้ รานะครับ บรรยาย : ร่างสูงบอกก่อนจะเดินไปทำเมนทู รี่ ่างบางเพิง่ จะส่ังไปเมือ่ สกั ครู่ ลมหนาวได้แต่คดิ ในใจ แผน่ หลังกว้าง ขาทีย่ าวน้นั และส่วนสูงที่ห่างจากเขาเกอื บจะ20 เซนติเมตร น่าอจิ ฉาเสยี จรงิ ไม่ ทันทรี่ ่างเล็กจะเหมอ่ ลอยไปกับรูปร่างของร่างสูงก็ตอ้ งสะดงุ้ เฮอื กจากแรงสะกดิ จาดตน้ แขนของเขา กอ่ นจะมีชาเขยี วมัทฉะและวาฟเฟลิ ชาเขียวทีเ่ ขาได้สงั่ ไปก่อนหนา้ นม้ี ามาวางลงต่อหน้าเขา ทิศเหนือ : ขอโทษทคี รับ พ่เี หน็ เราเหม่อเปน็ อะไรหรอื เปลา่ ลมหนาว : เปลา่ ครับ ทิศเหนือ : ง้นั กด็ ีแลว้ ครับ พช่ี ่อื ทศิ เหนือนะ เป็นเจ้าของรา้ นที่นีค่ รับ ลมหนาว : ลมหนาว ครับ บรรยาย : รา่ งเล็กตอบหลับไปอย่างห้วนๆ ก่อนจะนึกข้ึนมาไดว้ า่ เป็นการเสียมารยาทเกินไป หรือเปลา่ สำหรบั คนทีพ่ ่งึ รู้จกั กนั จึงเลอื กท่จี ะพดู หางเสียงตอ่ ออกไปอีกคำเพอ่ื นแสดงถงึ มารยาท ทศิ เหนอื : ชื่อน่ารกั จงั พ่ขี อเรยี กเราวา่ นอ้ งหนาวได้ไหมครบั แล้วนอ้ งหนาวก็เรยี กพว่ี ่าพ่ี เหนอื โอเคไหมครับ ลมหนาว : ครับ พ่เี หนอื ทิศเหนือ : ไมต่ อ้ งเกร็งขนาดนน้ั กไ็ ด้ พไี่ มท่ ำไรเราหรอก ลมหนาว : ครับพเี่ หนือ บรรยาย : รา่ งเลก็ ของคนตรงหนา้ พนกั หน้าเล็กน้อยเป็นการตอบรับวา่ เขานัน้ เข้าใจแล้ว ก่อน จะกม้ หนา้ สนใจอาหารท่ตี ัง้ อยตู่ รงหนา้ ของเขาดงั เดิม ทศิ เหนอื : น้องหนาวไม่ใชค่ นกรงุ เทพใชไ่ หมครับ พ่ีไดย้ ินสำเนยี งเราไม่เหมือนคนกรงุ เทพเลย ลมหนาว : ผมเป็นคนเชยี งใหม่ครบั ทศิ เหนอื : ดคี รับพ่ชี อบเชียงใหม่ และก็ชอบคนเชียงใหมด่ ว้ ยครับ

ลมหนาว : เอ่อครับ ทิศเหนอื : พขี่ อไลน์เราไวไ้ ดไ้ หม เผอื่ ท่ีร้านมเี มนูใหม่ออกมานอ้ งเหนือจะได้ไมพ่ ลาดไงครับ เหน็ ว่าเราชอบ ลมหนาว : เออ่ ไดค้ รับ ทศิ เหนอื : พไี่ ม่รบกวนแล้วดีกว่า ทานให้อรอ่ ยนะครบั บรรยาย : เวลาผา่ นไปกอ่ นหลงั จากปลอ่ ยให้รา่ งเล็กได้ลมิ้ ลองรสชาตขิ องชาเขียวทโ่ี ปรดปราน กอ่ นทร่ี ่างเลก็ จะจา่ ยตงั คแ์ ล้วเดนิ ออกไปจสกรา้ น มีพบกต็ อ้ งมจี ากแล้วยังไงล่ะ ในเม่อื เขาไดไ้ ลน์คนตัว เลก็ มาแล้ว เขาตัดสนิ ใจแลว้ คนนีแ้ หละคอื รกั แรกพบของเขาไม่มที างถอยแนน่ อน คนอะไรจะน่ารกั ขนาดน้ัน พ่อแม่เลี้ยงด้วยอะไรถงึ โตมาน่าเอน็ ดูขนาดนี้ ไมท่ นั ที่เขาจะพรำ่ เพอ้ พรรณนาถงึ คนตวั เลก็ เสรจ็ ก็ได้ยนิ เสยี งกระดิง่ จากประตูหน้ารา้ นพรอ้ มท้งั รา่ งอันคนุ้ ตาทีเ่ ดนิ ยา่ งก้าวเข้ามาภายในร่าน นนั้ คอื เพอื่ นสนทิ ของเขาเอง เบ๊บ : วา่ ไงเพือ่ นรกั กูได้ยนิ มาว่ามคี นไม่สนใจรา้ นมัวแต่จบี เดก็ ทิศเหนอื : ขา่ วมึงไวเนอะ ใครมนั คาบข่าวไปบอกล่ะ เบบ๊ : โถเ่ พ่ือนรัก แคม่ งึ ถอนหายใจกูยงั รเู้ ลย ทิศเหนอื : กกู ต็ ้องหายใจเปน็ ปกตไิ หมวะ เบ๊บ : ฮ่าๆ ชั่งมนั เถอะ สรุปยงั ไงปกตไิ มเ่ ห็นสนใจสาว วันน้ที ำไมไปเตา๊ ะเด็กมหาลัยได้ คนน้ีทำไมป๊งิ เลยว่าง้นั ทศิ เหนอื : นา่ รกั แต่ดูเขา้ ถึงยากไปหน่อย น้องไมค่ ่อยพดู เลยว่ะ ดูโลกส่วนตวั สงู เบบ๊ : จีบคนโลกส่วนตัวสูงมงึ กแ็ คใ่ ส่ใจ รับฟงั เขา ไมว่ ุ่นวาย คอยซพั พอรต์ เขา ใจเย็น หน่อย ไม่เรยี กร้องเวลาสว่ นตัวเขากแ็ ค่นั้น มึงกล็ องพยายามทำความร้จู ักเขาไปก่อนละกนั ทศิ เหนือ : มงึ แน่ใจอ๋อวะ เบ๊บ : แลว้ มงึ จะกลัวอะไร กำแพงเมอื งจีนท่วี ่าใหญ่ก็ผา่ นมาแลว้ แล้วกำแพงในใจคนมัน จะขนาดไหนกันเชียววะ ทิศเหนอื : อมื กจู ะลองดู - ปดิ ฉาก -

บทละคร/บทสนทนา ฉากที่ 3 ฉาก : หา้ งสรรพสนิ คา้ ตวั ละคร : ตัวท่ี 1 : ทศิ เหนอื ตวั ที่ 2 : ลมหนาว เสอ้ื ผา้ : ทศิ เหนือ : เสอ้ื แขนยาวคอกลมสีดำแดง สรอ้ ยคอสี เงินพรอ้ มจ้ีรปู ดวงอาทิตย์ กางเกงขายาวสีดำ รองเท้าผ้าใบสีขาว ลมหนาว : เสื้อแขนยาวคอกลมสฟี า้ อ่อน กางเกง ขายาวสีขาว ถุงเทา้ สขี าวขอ้ สนั้ รองเทา้ ผา้ ใบสขี าว - เปิดฉาก - บรรยาย : เวลาผ่านไปเกอื บปี จากวันเปิดเทอมวันแรกวนั นัน้ ทเ่ี ขาไดเ้ จอและตามขายขนมจีบ ให้กับร่างเล็กหวานท่ีทำใหใ้ จเขาเต้นไมเ่ ปน็ จังหวะและตกอย่ใู นห้วงภวงั ค์ รา่ งเล็กทไี่ ดค้ รอบครอง หัวใจของเขาไวท้ ้งั ทีส่ ถานะของเขาไมต่ ่างอะไรจากคนแปลกหนา้ การกระทำทเ่ี หมอื นจะมีใจใหเ้ ขาแต่ ก็ยงั คงหา่ งเหนิ และไมไ่ ว้ใจ เหมอื นอยู่กันคนละโลก หรือถา้ หากอยู่ภายในโลกเดยี วกันเขาก็รสู้ กึ เหมือนวา่ อยภู่ ายนอกกำแพงสงู เสยี ดฟ้าก้ันกลางระหว่างเขาและรา่ งเลก็ นานวนั เข้ารา่ งเลก็ เริ่มใจ ออ่ นให้กับเขาบ้างแต่ยังไมถ่ ึงกับวางใจในตัวเขานกั แตย่ ังถือวา่ เขายังมีความหวังในเมือ่ รา่ งเล็กยัง ไม่ปฎิเสธเขาโดยตรง วันน้เี ขาได้นดั รา่ งบางออกมาทีห่ ้างสรรพสินคา้ โดยทีห่ าขอ้ อา้ งสารพัดอย่าง เพอ่ื ทีจ่ ะทำให้ร่างบอกออกมากับเขาใหไ้ ด้ในวนั น้ี ซ่ึงเขาไดบ้ อกกบั ร่างเล็กไปวา่ ต้องการซื้อของขวัญ วนั เกดิ ใหก้ ับแมข่ องเขาเอง อยากใหร้ ่างเล็กชว่ ยเขาเลือก ความจรงิ แล้ววันน้ีเขาได้ตดั สินใจท่ีจะ สารภาพรกั และขอโอกาสคบหากับรา่ งบางท่ีเขาฝากใจไว้ต้งั แต่แรกพบ บรรยาย : เมื่อมาถงึ หา้ งสรรพสนิ คา้ ใจกลางเมืองใหญ่ ท่ีเปน็ ศูนย์กลางแหลง่ ชอ้ ปปิ้งและความ บรรเทงิ มากมายของผคู้ นทกุ ชว่ งวยั โดยเฉพาะวัยรนุ่ หนมุ่ สาว ร่างสงู มองหาเจ้าของร่างบางทเี่ ขาได้ นดั หมายเพอ่ื นท่ีจะสารภาพความในใจของเขาทง้ั หมดด้วยความต่นื เตน้ บรรยาย : กริ๊ง~~ เสยี งโทรศพั ทม์ อื ถือของเขาดังขึน้ กอ่ นจะกดรบั สายพร้อมกรอกเสียงผ่าน โทรศพั ทม์ ือถือเพ่ือพดู คยุ กับปลายสาย ทศิ เหนอื : ฮโหลครับ น้องหนาวถงึ หรือยังครบั ลมหนาว : ถึงแล้วครับ หันหลังมาสิครบั

บรรยาย : ร่างสงู หันหลังตามคำบอกเล่าของเจ้าของปลายสายทเี่ ขาเพิม่ รบั สายไป จนได้พบ กับรา่ งบางท่ีเขารอคอย กอ่ นจะกดตัดสายบนหนา้ จอโทรศพั ทม์ อื ถือไป และเดินตรงไปยงั ทร่ี า่ งบางยนื อยู่ ทศิ เหนอื : หิวหรือยงั ครบั ลมหนาว : นดิ หน่อยครบั ทศิ เหนอื : งน้ั เราไปหาอะไรทานกันก่อนนะครับ ลมหนาว : ครบั ทิศเหนอื : นอ้ งหนาวอยากกินอะไรเป็นพิเศษไหมครับ ลมหนาว : ซชู ิครับ บรรยาย : ทั้งสองรา่ งเดนิ มุ่งตรงไปยังร้านอาหารญปี่ ุน่ ชอื่ ดังตามความตอ้ งการของคนตัวเล็ก โชคดีท่ีวนั นค้ี นนอ้ ยทำใหท้ ว่ี ่างสำหรบั พวกเขาไดเ้ ลอื กสนั ทั้งสองเดนิ ไปน่งั โต๊ะดา้ นในสดุ ของรา้ น พนกั งานเดินมารับออเดอร์ของพวกเขากอ่ นจะกลับออกไปสง่ ตอ่ เมนใู ห้พนกั งานทเ่ี คานเ์ ตอร์ เวลา ผา่ นไปไมน่ านนักอาหารกถ็ ูกนำมาวางเรียงรายตอ่ หน้าของพวกเขาท้ังคู่ ทิศเหนอื : น้องหนาวครับ คอื ท่มี เี รื่องจะคยุ กบั เรา บรรยาย : ทศิ เหนอื รวบรวมความกล้ากอ่ นที่เขาจะเอย่ ออกไป เพอื่ บอกความในใจของเขาแก่ รา่ งบาง ลมหนาว : อะไรครับ ทศิ เหนอื : ความจริงวันนีพ้ ีไ่ ม่ไดม้ าซื้อของขวญั วันเกิดใหแ้ ม่หรอกครบั ทพ่ี ่ชี วนนอ้ งหนาวออกมาวนั นีพ้ ีม่ ีความในใจจะบอกกับเรา ลมหนาว : พเี่ หนอื คือวา่ ทิศเหนอื : ต้ังแต่วันแรกทพ่ี ีเ่ จอหนาวพี่ก็ชอบหนาวพย่ี อมรบั ว่าตอนนัน้ แคร่ จู้ ักถกู ชะตากับ เรา แตพ่ อได้คุยกนั ได้รู้จกั เราจริงๆ พกี่ ็รักหนาวขนึ้ มาจนไมส่ ามารถถอดใจได้แลว้ ลมหนาว : คือว่าหนาว ทศิ เหนอื : น้องหนาวครับ คบกับพีไ่ ด้ไหม ใหพ้ เี่ ข้าไปในโลกเขาเรา ใหพ้ ไ่ี ด้ดูแล ไดท้ ำอะไร รว่ มกนั กับนอ้ งหนาวไดไ้ หมครับ ลมหนาว : พเ่ี หนอื ครับ หนาวขอโทษนะครบั

บรรยาย : เพียงได้ยนิ ประโยคทเี่ อ่ยออกมาจากปากของร่างเลก็ บรรยากาศรอบตัวของเขาท่ี ตอนแรกเตม็ ไปด้วยเสียงพดู คุยภายในร้านอาหารแหง่ นี้ ตอนน้ไี มส่ ามารถทำลายความเงียบในใจของ เขาได้ เสยี งพูดคุยรอบตวั เงยี บหายไปราวกบั อากาศไม่ผา่ นหขู องเขา โซนสมองท่ีโลง่ กระทนั หนั หวั ใจ ท่เี ต้นรวั จากความต่นื เต้นและกงั วลในตอนแรก ตอนนเี้ หมอื นไดห้ ยดุ ทำงานไปแล้ว เขารสู้ กึ ชาไปทงั้ ร่างกาย ลมหายใจแผ่วลงอย่างชา้ ๆ ลมหนาว : พี่เหนอื ครับ บรรยาย : นานเทา่ ไหรไ่ มร่ ทู้ ี่รา่ งสูงได้เงียบลงไป จนบรรยากาศรอบตัวอดึ อัดขึ้นทันที ไร้ คำตอบกลับใดๆจากร่างสูงหลงั จากไดฟ้ ังประโยคสน้ั ๆ ทค่ี วามหมายเจบ็ ปวดอย่างท่ีสุด ลมหนาว : ผมขอตัวกอ่ นนะครับ ทิศเหนือ : เด๋ียวครบั หนาว พี่ขอเหตไุ ด้ไหม บรรยาย : รา่ งสงู สดู ลมหายใจ ก่อนจะปริปากพูดประโยคหนึง่ ออกไป ประโยคคำถามที่ อาจจะทำให้เขาหมดสง่ิ ค้างคาในใจ ลมหนาว : หนาวไมพ่ รอ้ มให้พมี่ าเข้ามาในโลกของหนาวตอนน้จี ริงๆครบั พ่มี ีสังคม เปน็ ที่ รจู้ กั แต่หนาวกแ็ ค่เด็กคนหนงึ่ ทว่ี นั ๆหมกตวั อยู่แตใ่ นห้อง ไมก่ ล้าแมแ้ ตจ่ ะทำความรู้จักคนใหมๆ่ สังคม ของเราต่างกนั เกนิ ไปครับ ทิศเหนือ : พี่กพ็ ยายามปรับตัวทุกอย่างเพื่อนทีจ่ ะเข้าใจหนาว พี่ไม่มีโอกาสจริงๆหรอครับ หนาว บรรยาย : ร่างสูงตัดเพ้อออกมาจากใจจรงิ เขาทำไมส่ ำเร็จจรงิ เหรอ ไไม่มโี อกาสจรงิ ๆใช่ ไหม ทุกอย่างในใจถกู พ่นออกมาเปน็ คำพดู น้ำเสยี งท่ีดุดยั และเสยี งดังขึ้นมาเลก็ น้อยอดไมไ่ ด้ทรี่ ่างเล็ก จะตกใจ แตแ่ ลว้ ร่างเลก็ ทำเพยี งกม้ หน้าเงียบอย่างหนักใจ ไม่มคี ำพดู ใดหลดุ ออกมา ทศิ เหนือ : ทผ่ี ่านมาเหนือหว่นั ไหวกบั พี่บ้างไหมครับ บรรยาย : ไรซ้ ่งึ คำตอบเชน่ เดมิ นัน้ ย่งิ สรา้ งความอดึ อดั ใหก้ บั พวกเขาทง้ั คู่มากยง่ิ ขึน้ แตแ่ ล้ว ร่างเล็กที่น่งั เงียบกถ็ อนหายใจอย่างหนกั ใจ กอ่ นจะพยักหนา้ เป็นคำตอบใหก้ ับอกี ฝา่ ย ร่างสูงท่ีเหน็ ปฎิกรยิ าเช่นนั้น ได้ถอนหายใจอย่างโลง่ อกโลง่ ใจ และยกยิม้ เบาๆ อย่างนอ้ ยร่างเลก็ ตรงหน้าก็ยังมี ความรู้สึกตอ่ เขาไม่มากก็นอ้ ย ทศิ เหนอื : ถา้ ตอนนหี้ นาวยังไมพ่ รอ้ มจริงๆ พ่ีก็จะไมบ่ ังคบั เรา พีข่ อโทษทเี่ ผลอขนึ้ เสยี งใส่นะ ครบั พ่ีวู่วามเกนิ ไปพ่ขี อโทษครบั ลมหนาว : ไมเ่ ป็นไรครบั หนาวขอโทษนะครบั พเ่ี หนือ ตอนนห้ี นาวไมพ่ ร้อมจริงๆ

ทศิ เหนอื : ครบั พเี่ ขา้ ใจ แต่หนาวครบั ถ้าเราพร้อสจะเปดิ รบั ใครข้ึนมาจริงๆ อย่าลืมว่ายังมี ผ้ชู ายคนนีท้ ี่ยงั คงรอท่ีจะเขา้ ไปในโลกของหนาว ไดด้ ูแลหนาว รอที่จะอยขู่ ้างๆหนาวนะครบั พีจ่ ะรอ หนาวนะครบั นานแค่ไหนพ่กี ็รอ ลมหนาว : เมอื่ หนาวพร้อมจะเขา้ ไปอยู่โลกของพ่หี นาวจะไปใหค้ ำตอบกบั พ่ี หนาวจะเป็นคน เดนิ ไปหาพเี่ อง พีจ่ ะรอหนาวไหม ทศิ เหนือ : ครับ พ่ีสัญญา บรรยาย : ร่างเล็กเงยหนา้ มองคนตรงหนา้ ทำให้พวกเขาทง้ั สอบสบตากันด้วยสายตาท่ี คาดหวังและใครห่ า และยงั ทำให้รู้สกึ ถงึ ความอบอนุ่ และจรงิ ใจจากอีกฝ่ายอย่างเต็มเปร่ียม - ปิดฉาก

บทละคร/บทสนทนา ฉากที่ 4 ฉาก : คาเฟ่ ตวั ละคร : ตวั ที่ 1 : ทิศเหนอื ตวั ท่ี 2 : ลมหนาว เส้ือผา้ : ทศิ เหนอื : เสอื้ แขนสน้ั คอกลมสขี าว กางเกงขายาว สดี ำ ผา้ กันเป้อื นสีเทาเข้ม ถงุ เทา้ สดี ำ รองเท้าแตะสดี ำ ลมหนาว : เสอ้ื ฮูด้ สีเทา เสือ้ คอกลมสีขาวดา้ นใน กางเกงขายาวสีดำ รองเทา้ ผา้ ใบสีขาว - เปดิ ฉาก - บรรยาย : นี่กผ็ า่ นมาแลว้ 4 ปี เขาและรา่ งเลก็ ยังคงตดิ ต่อกนั บา้ งในช่วงแรกๆ แต่เม่อื เวลาผ่าน ไปเรอื่ ยๆ พวกเขากเ็ ริ่มหา่ งหายจากกนั ใปตา่ งคนต่างยุ่งวุ่นวายในเร่อื งของตนเอง เขาเองทีไ่ ดข้ ยาย กิจการ และสบื ต่อธรุ กิจร้านอาหารของครอบครวั ไปพร้อมๆกนั จากคำบอกเล่าของร่างเลก็ เจา้ ของ หัวใจของเขาไมว่ ่าจะกป่ี ีกต็ ามมนั ยงั คงจงรกั ภัคดตี อ่ เจ้าของหัวใจดวงนี้เสมอ เขารู้มาวา่ หลังจากรา่ ง เลก็ จบมหาวทิ ยาลัยก็ไดเ้ ข้าทำงานในโรงพยาบาลเอกชนช้ันนำของประเทศ เขาได้แตภ่ าวนาว่าเขาจะ ไดก้ ลับมาเจอกับร่างเล็กอีกครัง้ พนกั งาน : คณุ ทศิ เหนอื คะ มีคนมาขอพบคะ่ รออยู่โตะ๊ หนา้ เคาน์เตอรข์ นมค่ะ บรรยาย : ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูดังขน้ึ เรยี กความสนใจจากร่างสูงทก่ี ำลำกม้ หนา้ ก้มตาคดิ สตู รกาแฟสตู รใหม่อยา่ งตงั้ อกต้งั ใจ ทิศเหนือ : โอเคครับ บอกเขารอผมแปปหนง่ึ นะครบั พนกั งาน : ไดค้ ะ่ คุณทิศเหนือ บรรยาย : ความสงสัยผดุ เขา้ มาในหัวของร่างสูงอย่างอดไมไ่ ด้ ใครทีม่ าพบเขาในเวลาแบบน้ี ได้ หากแตจ่ ะเป็นคู่คา้ ลงทุนของร้านอาหารกค็ งไมใ่ ช่ ความสงสัยยงั คงไมค่ ลีค่ ลาย ร่างสงู จดั การล้าง มือก่อนจะเดนิ ออกมาหนา้ เคานเ์ ตอร์ขนม ภาพตรงหน้าไมใ่ ชค่ วามฝันใช่ไหม คนที่เขารอคอยมาตลอด หลายปี คนที่เขารกั จนไม่อาจปนั ใจให้คนอนื่ ได้ ตอนนเี้ ขาอยตู่ รงหน้าของเขาแล้ว กลับมาแลว้ จรงิ ๆ

ลมหนาว : สวสั ดีครับคณุ เจา้ ของร้าน ไมเ่ จอกนั นานเลยนะครบั มเี มนใู หมแ่ นะนำไหมครบั ผม ขอเปน็ ชาเขยี วนะ ผมชอบ บรรยาย : ร่างเล็กพูดออกมาโดยที่สายตายงั คงจบั จ้องมายังร่างสงู ตรงหนา้ รอยยมิ้ ที่ขเ้ี ลน่ และสดใสถกู ประดับอยู่บนใบหนา้ ขอบรา่ งเล็กตรงหน้า รา่ งสงู รบี กา้ วเท้ายาวมุ่มตรงไปยงั ร่างเลก็ ที่ยนื อยหู่ นา้ เคานเ์ ตอร์ขนมของร้าน กอ่ นจะสวมกอดดว้ ยความคดิ ถึง หัวใจที่ส่ันระรัวราวกบั เปดิ เพลงร็อค เบสหนักๆขา้ งใน ภายในหวั ทีม่ เี รอ่ื งราวในอดตี ย้อนกลบั เขา้ มาท้ังการกระทำและคำพดู ของรา่ งบาง ตรงหน้าท่ีเขาโหยหามาตลอด มนั นกึ ยอ้ นจนทำใหเ้ ขามคี วามสุข ประโยคที่ร่างบางในออ้ มกอดของเขา ไดเ้ คยพดู เอาไว้ เขามคี วามสุขจนเก็บไวใ้ นใจไม่ไหวอกี ต่อไป จนทำให้ปากสวยเปน็ กระจบั กระตุกย้มิ กวา้ งอย่างเผลอตัว ลมหนาว : ขอบคุณนะครับ ขอบคณุ ที่รอ ขอบคณุ ทพ่ี ยายาม ขอบคุณท่ีใจดี ขอบคุณที่เข้ามา ทิศเหนอื : ขอบคณุ ที่ยอมใหพ้ ่ีเข้าไปอยู่ในโลกของหนาวนะครบั ตอ่ ไปนจ้ี ะไมม่ ีโลกของลม หนาว จะไมม่ โี ลกของทศิ เหนอื จะมแี ต่โลกของเรา บรรยาย : รอยย้มิ ที่เขารู้สึกคนุ้ เคยเมอื่ นานมาแล้ว ตอนนเ้ี ขาได้เหน็ มันอกี ครั้ง รา่ งการท่ีเขาไม่ เคยสมั ผสั บดั นีเ้ ขาไดส้ ัมผัสและคนรอบรองมันแลว้ เขาเชื่อมาเสมอว่าความพยายามนนั้ มีค่า เม่อื เขา ได้เลอื กพยายามแล้วเขาจะไม่มีวนั เสยี ใจทต่ี ดั สนิ ใจแบบน้นั และผลลพั ธท์ ึ่ไดก้ ลบั มามกั เป็นสง่ิ สวยงาม ด่ังเชน่ คนท่ีเขาสวมกอดอยู่อนน้ี เขาไดเ้ ลอื กคนน้ีแลว้ และจะเป็นคนน้ตี ลอดไป - จบ -

ฉากท่ี 1 ฉาก : หนา้ อาคารคณะวทิ ยาศาสตยร์ 1.

ฉากท่ี 2 และ 4 ฉาก : คาเฟ่ 1.5 ้ินว ฉากที่ .....และ..... ฉาก : หอ้ งครวั

ฉากท่ี 3 ฉาก : ห้างสรรพสนิ คา้

ทศิ เหนือ : การแตง่ กายฉากท่ี 4

ลมหนาว : การแต่งกายฉากท่ี 4

ใบหมอ่ น : การแตง่ กายฉากท่ี 1

เบบ๊ : การแต่งกายฉากท่ี 2