นิทานเรื่อง กระตา ยกับเตา ณ ปา ใหญแ หงหนึ่ง มีกระตายตวั หนงึ่ ม่ันใจในความเร็วของฝเ ทา ตวั เองมาก และมกั พดู โมโ ออ วดวาไมมีใคร เทียบเทยี มได จนวันหนึ่ง เจา กระตายไดพ บกับเตา ทก่ี าํ ลังเดนิ ตว มเตย้ี มผานมา เมอื่ เหน็ ดงั นัน้ เจา กระตา ยก็ หัวเราะเยาะและพูดลอ เลียนวา \"น่ีเจาเตา มวั แตเ ดินอืดอาดอยา งน้ี แลวเมอื่ ไรจะถงึ บา นกันละ เน่ยี ตอ ใหเ จา เดนิ นาํ หนาไปกอนครึ่งวนั ขายงั ตามเจาทันเลย\"
เจาเตา ไดยนิ ดังนัน้ ก็เกดิ อาการไมพอใจ เลยพูดตอบกลับไปวา \"ถึงขา จะเดนิ ชา แตขา ก็กลบั ถึงบานทกุ วนั ถา อยา งงนั้ เรามาลองว่งิ แขง กนั มัย้ ละ แลว ขาจะเอาชนะเจา ใหด ู\" กระตายเหน็ วาเจาเตาทา แขงอยา งนั้นก็ตอบตกลง พรอมกับพูดไปอยางขํา ๆ วา \"ฮา ฮา ฮา โถ... เจา เตา เชื่องชาอยา งเจา นะเหรอ จะมาชนะกระตา ยท่รี วดเร็วอยา งขา ได ไมม ีทางหรอก\"
เมื่อถงึ วนั แขง ขนั เจา กระตายไดว่งิ ออกจากจดุ เร่ิมตน ไปดวยความเร็วเต็มฝเทา แซงหนา เจาเตา ไปไกล และ เมอ่ื หันหลงั กลบั ไปดูก็ไมเห็นแมแ ตเ งาของเจา เตา เลยคิดวาคงอีกนานกวา เจา เตาจะเดินมาถึง จึงนึกในใจวา \"งั้นขา ของบี เอาแรงสักหนอ ยดกี วา ยังไงกช็ นะอยแู ลว \" แลว ไมนานเจากระตา ยกเ็ ผลอหลบั ไป
สว นเจาเตาก็ยงั คงเดินตวมเตี้ยม ๆ อยา งไมเ หน็ดเหน่ือยยอ ทอ เดินมาเร่ือย ๆ จนเกือบจะถึงเสนชยั ดา น กระตา ยทีน่ อนอยแู ถวน้นั ก็สะดุงต่นื ขน้ึ เห็นรอยเทา เตาทพี่ ื้นก็รีบว่ิงตามไป แตก ็ไมท นั เสียแลว เพราะเมอื่ เจา กระตายว่ิงมาถงึ เสน ชัยกพ็ บวา เจาเตาทตี่ ัวเองเคยสบประมาทไวน ้ันไดเ ดินเขา เสน ชยั เปนผูช นะในการแขง ขัน ครังน้ี
เหตกุ ารณน ้ที าํ ใหเจา กระตา ยรูสกึ เสียใจมากทีต่ องมาพา ยแพใ หกับเจา เตา เพยี งเพราะความประมาทของ ตัวเองนน่ั เอง... นทิ านเรอื่ งนส้ี อนใหรู หากเราใชชวี ิตอยา งประมาทก็อาจเปนหนทางท่ีนํามาสูความพายแพได ดังเชนเจา กระตา ยตวั นท้ี ี่ประมาท เลินเลอ คิดวา ตวั เองวิ่งไดเ ร็วกวา จึงชะลาใจ ไมค ิดทจี่ ะพยายามหรือวิ่งแขง ใหส าํ เรจ็ จนสดุ ทายก็โดนเจาเตาวิ่ง แซงเขาเสนชัยไปในทีส่ ุด เชนเดียวกนั กับการเรยี น หากเด็ก ๆ หลงคิดวาตวั เองเกงแลว จงึ ไมขยันตั้งใจอาน หนงั สอื เพอ่ื นที่เขามีความขยันและมีความพยายามมากกวา ก็อาจมีผลการเรียนที่ดีกวา เราได
Search
Read the Text Version
- 1 - 5
Pages: