หนูน้อยหมวกเเดง

นิทานอีสป หนูนอ้ ยหมวกแดง

กาลครัง้ หนงึ่ ณ หมบู่ ้านท่แี สนอบอนุ่ มีเดก็ หญิงหน้าตานา่ รักนงั่ เลน่ ดู คณุ แมท่ าอาหารอย่ใู นครัว เพอื่ นบ้านทกุ คนตา่ งพากนั เรียกเธอวา่ \"หนนู ้อย หมวกแดง\" ตามสีของหมวกท่เี ธอใสเ่ ป็นประจา และวนั นีเ้ธอก็ได้รับคาสงั่ จาก คณุ แม่ ให้นาอาหารและขนมไปเยี่ยมคณุ ยายซง่ึ อาศยั อย่ใู นหมบู่ ้านข้าง ๆ \"เอาตะกร้านีไ้ ปสง่ ให้ถงึ มือคณุ ยายนะจ๊ะ แล้วก็รีบไปรีบกลบั อยา่ ไป เทย่ี วเลน่ เถลไถลทไ่ี หนไกล อย่าพดู คยุ กบั คนแปลกหน้าด้วยละ่ เข้าใจไหม ?\" คณุ แมค่ นสวยกาชบั ด้วยความเป็นหว่ ง ลกู สาวตวั น้อยก็ตอบรับและ สญั ญา แล้วออกจากบ้านไปอย่างร่าเริง

ระหว่างทางไปบ้านคณุ ยาย บงั เอญิ มีหมาป่าเจ้าเลห่ ์เดนิ มาพบกบั หนู น้อยหมวกแดง จงึ เข้าไปทกั ทายหวงั จบั เดก็ หญิงทาเป็นอาหารมือ้ เย็น \"สวสั ดี จ้ะสาวน้อย มาทาอะไรในป่าตรงนีค้ นเดียวเหรอจ๊ะ ?\" \"หนกู าลงั ไปเยี่ยมคณุ ยายทห่ี มบู่ ้านใกล้ ๆ นีเ้องคะ่ \" หนนู ้อยหมวก แดงตอบอยา่ งเป็นมิตร แตก่ ลบั ทาให้เจ้าหมาป่าคิดอบุ ายหลอกลอ่ หวงั จบั คณุ ยายของเธอมาเป็นเหยื่อด้วยอีกคน \"แตว่ า่ สาวน้อย.. เอาตะกร้าเลก็ ๆ ไปแคน่ ี ้คณุ ยายเสียใจแยเ่ ลย ฉนั วา่ เราไปเก็บดอกไม้สวย ๆ มาเป็นของขวญั เพ่ิมกนั เถอะ\" หมาป่าชกั ชวนให้หนู น้อยหมวกแดงออกนอกเส้นทาง มนั จะได้รีบตรงไปจบั คณุ ยายกินกอ่ น แล้ว ดกั รอหนนู ้อยหมวกแดงทบ่ี ้านนนั้ เลย

โชคไมด่ ที ่หี นนู ้อยหมวกแดงหลงเชื่อคาชวน แล้วหนั ไปเก็บดอกไม้ และ เดนิ เลน่ อยา่ งเพลดิ เพลนิ จนลมื ทงั้ เวลา ทงั้ คาตกั เตือนของคณุ แมไ่ ปหมดสนิ ้ กระทงั่ เจ้าหมาป่าเดินทางไปถึงหมบู่ ้านข้าง ๆ แล้วจบั ตวั คณุ ยายซอ่ นเอาไว้ใน ตู้ กอ่ นนาเสอื ้ ผ้ามาใส่ เพอื่ ปลอมตวั เป็นคณุ ยายนอนป่วยอย่บู นเตียง รอให้ หนนู ้อยหมวกแดงมาถงึ แล้วจบั กินทงั้ ยายทงั้ หลานพร้อมกนั ทเี ดยี ว เมอ่ื หนนู ้อยหมวกแดงรู้ตวั วา่ ทาผดิ คาสงั่ คณุ แม่ ก็รีบวง่ิ ไปหาคณุ ยายที่ บ้านทนั ที แตก่ ลบั พบวา่ คณุ ยายของเธอนนั้ มที า่ ทางและหน้าตาแปลก ประหลาดไปจากเดิม

\"คณุ ยายคะ ทาไมคณุ ยายต้องนอนคลมุ โปงด้วยละ่ คะ ?\" หนนู ้อย ถามด้วยความสงสยั \"ยายเป็นไข้ไมส่ บาย ยายเลยหนาวจ้ะหลาน\" หมาป่าดดั เสยี งตอบ\"คณุ ยายคะ ทาไมเสยี งของคณุ ยายแปลกจงั เลยคะ ?\" หนนู ้อย ถามอีกครัง้ \"ยายเจ็บคอ ไอหนกั มาก เสยี งเลยเพยี ้ นไปหนอ่ ยจ้ะหลาน\" หมา ป่าตอบพร้อมแกล้งทาเป็นไอคอ่ กแคก่ ทาให้หนนู ้อยหมวกแดงสงั เกตเห็น เขีย้ วแหลมในปาก \"คณุ ยายคะ ทาไมคณุ ยายถึงมีเขีย้ วยาวขนาดนนั้ ละ่ คะ ?\" หนนู ้อยหมวกแดงถาม แล้วคอ่ ย ๆ เดนิ ถอยออกมา เพราะเร่ิมรู้สกึ ไม่ ปลอดภยั \"ก็เพราะยายมีเขีย้ วไว้จบั หลานกินไงละ่ เจ้าหนนู ้อย !!\" คราวนีห้ มาป่าไมแ่ สร้ง ทาตวั ใจดีอีกตอ่ ไป พร้อมกระโจนมาตะครุบตวั หนนู ้อยหมวกแดงอย่างเกรีย้ ว กราด แตโ่ ชคดีที่เสียงกร๊ีดของหนนู ้อยดงั ไปถงึ นายพรานหน่มุ สองคนทผี่ ่านมา พอดี

ปัง ปัง ปัง !!! เสียงปืนดงั ขนึ ้ สามนดั พร้อมกบั ร่างของหมาป่าดนิ ้ รนอย่าง เจ็บปวด นายพรานหนมุ่ บกุ เข้ามาชว่ ยชีวิตหนนู ้อยหมวกแดง และพาคณุ ยาย ออกจากต้เู สอื ้ ผ้าได้อย่างปลอดภยั หนนู ้อยหมวกแดงสารภาพความผดิ และ ขอโทษคณุ ยายท่ตี วั เองเถลไถลจนได้รับอนั ตรายกนั ทงั้ คู่ \"ยายไมโ่ กรธอะไรหรอกจ้ะ แคห่ นไู มเ่ ป็นอะไรก็พอแล้ว แตต่ ้องสญั ญากบั ยาย กอ่ นนะวา่ จะไมเ่ ช่ือฟังคนแปลกหน้า ไมเ่ ลน่ ซนจนลืมเวลาแบบคราวนีอ้ ีก\" หนู น้อยหมวกแดงพยกั หน้ารับคา พอคณุ ยายเห็นดงั นนั้ ก็ยมิ ้ รับ แล้วเลีย้ งอาหาร มือ้ อร่อยให้นายพรานแทนคาขอบคณุ กอ่ นทงั้ สองจะพาหนนู ้อยหมวกแดง กลบั สอู่ ้อมกอดของคณุ แมท่ ี่บ้านโดยสวสั ดิภาพ..

นิทานเร่ืองนีส้ อนให้รู้วา่ : เดก็ ๆ ควรมีวินยั ในตนเอง และเชื่อฟังคาสงั่ สอน รวมถึงคาแนะนาของ คณุ พอ่ คณุ แม่ ถ้าได้รับอนญุ าตให้ออกไปข้างนอกแล้ว ก็ไมค่ วรเถลไถลไปไหน ไกลจนมืดคา่ และควรกลบั บ้านให้ตรงเวลาทก่ี าหนด ที่สาคญั ต้องพยายาม หลีกเลี่ยง ไมพ่ ดู คยุ หรือรับของจากคนแปลกหน้าโดยเดด็ ขาด เพราะพวกเขา อาจเป็นคนไมด่ ีทีห่ วงั ขโมยทรัพย์สนิ เงินทอง หรือทาร้ายร่างกายแล้วเป็น อนั ตรายตอ่ ชีวติ เหมอื นกบั หมาป่าจอมเจ้าเลห่ ์ ท่คี ิดวางแผนกินหนนู ้อย หมวกแดงเป็นอาหาร แตถ่ ้าเผลอทาตวั ผดิ ไป ก็ต้องรู้จกั ขอโทษขอโพย เอา ความผดิ พลาดมาเป็นบทเรียน แล้วอยา่ กลบั ไปทาผิดซา้ สองอีกนะคะ