สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ ๕๗

๑๒๗๒ สามก๊กฉบับเจา้ พระยาพระคลัง(หน) ตอนท่ี ๕๗ ขณะนั้นพระเจ้าเหยี้ นเตม้ าอยู่ในเมืองฮูโต๋ได้ย่ีสิบสามปี (พ.ศ. ๗๖๑) เปนเทศกาลเดอื นเกา้ เล่าปี่ยกกองทัพออกจากเมืองเสฉวน คร้ันมาถึงด่านแฮเบ้งก๋วน ให้ตั้งค่ายอยู่นอกด่าน จึงให้ม้าใช้ รีบไปหาตัวฮองตงกับเงียมหงันมาปูนบาเหน็จเปนอันมากแล้วว่า ทหารท้ังปวงดูหมิ่นว่าท่านเปน คนชราจะทาการศึกไม่ได้ แต่เรากับขงเบ้งรู้อยู่ว่าท่านจะทาการสงครามได้ จึงให้อาสามาทาการได้ ชัยชนะแก่เตียวคับ บัดนี้ท่านก็ได้สเบียงข้างเขาเทียนตองสันแล้ว ยังแต่สเบียงข้างเขาเตงกุนสันซ่ึง แฮหวั เอย๋ี นรักษาอยู่นั้น แมเ้ ราได้สเบียงตาบลน้อี ีก เมอื งฮันต๋งกจ็ ะอยูใ่ นเง้ือมมอื เรา ฮองตงจงึ วา่ ขา้ พเจา้ ขออาสาไปทาลายสเบยี ง ณ เขาเตงกนุ สนั ใหไ้ ด้ ขงเบง้ จึงวา่ ท่านผู้เฒา่ นี้มีแต่ฝีมือ กาลังน้ันน้อยอยู่แล้ว อันแฮหัวเอี๋ยนคนนี้มีฝีมือยิ่งกว่าเตียวคับ โจโฉนับถือไว้ใจจึงให้มา รักษาเมืองฮันต๋ง ซ่ึงท่านจะไปหักหาญเอาน้ันเหน็ จะไม่ได้ จาจะจัดทหารให้ไปรักษาเมืองเกงจิ๋วแทน กวนอู ให้กวนอมู าทาการกบั แฮหวั เอ๋ยี นจึงจะได้ www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๗ ๑๒๗๓ ฮองตงได้ฟังดังน้ันก็โกรธแล้วว่า ครั้งน้ันเจ้า เลยี มเภา (Lian Po) เมืองก๊กมีทหารคนหนึ่ง ช่ือเลียมเภา อายุแปดสิบเศษ๑ มีกาลังเปนอันมาก กินอาหารเสมอวันละถัง สุกรหนักวันละ สิบชั่ง หัวเมืองทั้งปวงยังเกรงเลียมเภาเปนอันมาก แลตัว ข้าพเจ้าน้ีอายุแต่เจ็ดสิบปี จะขอแต่ทหารเลวไปด้วยสามพัน จะตัดเอาสสี ะแฮหวั เอี๋ยนมาให้ได้ ขงเบ้งก็ว่ากล่าวห้ามปราม ถึงสามคร้ัง ฮองตงก็ไม่ฟัง อ้อนวอนจะขออาสาไปให้ได้ ขงเบ้งจึงว่าแก่ฮองตงว่า ท่านจะไปก็ตามเถิด เราจะให้ หวดเจ้งไปด้วย ตัวเราอยู่ภายหลงั จงึ จะจัดแจงทหารยกหนนุ ไปช่วย ฮองตงก็จัดแจงทหารของตัวกับทหารหวดเจ้งบัญจบ กนั แล้ว กค็ านบั ลาขงเบ้งรบี ไป ณ เขาเตงกนุ สัน ขงเบง้ จึงว่าแกเ่ ล่าปี่วา่ ข้าพเจา้ ยุให้ฮองตงทหารเฒา่ ไปทาการคร้ังนี้จะไว้ใจมไิ ด้ ด้วยฮองตง ชราอยแู่ ล้ว จาเราจะใหท้ หารยกหนุนไปอกี ขงเบ้งจงึ ส่งั จลู ง่ ว่า ทา่ นจงยกทหารกองหนึ่งรีบไปตามทาง น้อย ถ้าเห็นฮองตงเพลี่ยงพล้าก็ให้ยกออกช่วย ถ้าเห็นได้ท่วงทีแล้วก็ให้สงบอยู่ในป่า แล้วสั่งเล่าฮอง กับเบ้งตัดว่า ให้ท่านคุมทหารสามพันยกไปทางหนึ่ง ถ้าถึงเขาเตงกุนสันเห็นที่ใดเปลี่ยวก็ให้หยุด กองทัพ ให้ทหารปกั ธงแลโห่รอ้ งจงหนกั จู ล่ ง เ ล่ า ฮ อง เ บ้ งตัด ก็คานับลาขงเบ้งไป ต่างคนก็ต่าง ยกไปทาตามขงเบ้งสง่ั แลว้ ขงเบ้งจึง ให้เงียมหงันไปอยู่รักษาเมืองปาเส ให้หาเตียวหุยกับอุยเอี๋ยนมา ณ ด่านแฮเบ้งก๋วน จะคิดอ่านยกไป ตีเมืองฮนั ตง๋ ๑ มีในเรือ่ งเลียดก๊ก สามก๊กวิทยา

๑๒๗๔ สามกก๊ ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง(หน) ขณะน้ันเตียวคับกับแฮหัวซงจึงไปบอกแฮหัวเอี๋ยนว่า เขาเทียนตองสันเสียแก่ฮองตงแล้ว แฮหวั เต๊กกบั ฮันโฮก็ตายในที่รบ บดั นไี้ ด้ขา่ ววา่ เลา่ ป่ีจะยกทหารมาตีเมอื งฮนั ตง๋ จาเราจะเอาเน้อื ความ น้ีบอกข้ึนไปกราบทูลพระเจ้าวุยอ๋องจึงจะควร จะได้คิดการสงครามป้องกันเล่าปี่ แฮหัวเอ๋ียนได้ฟัง ก็เห็นด้วย จึงให้ทหารรีบไปบอกโจหอง ณ เมืองลาเต๋ง โจหองก็ให้ถือหนังสือขึ้นไป ณ เมืองฮูโต๋ ทลู แจง้ เนือ้ ความทั้งปวงแก่โจโฉ โจโฉแจ้งดงั น้ันก็ตกใจ จงึ ปรกึ ษากบั ขุนนางท้ังปวงว่า บัดน้ีเขาเทยี นตองสันเสยี แก่เล่าป่ีแล้ว เล่าป่ีคิดอ่านจะยกกองทัพมาตีเมืองฮันต๋ง ท่านท้ังปวงจะเห็นประการใด เล่าหัวจึงทูลว่า อันเมือง ฮันต๋งนี้เปนเมืองหน้าด่านเราอยู่ แม้เล่าป่ีได้เมืองฮันต๋งแล้ว เห็นจะล่วงมาตีเอาเมืองเราเปนม่ันคง ขอพระองค์คิดอ่านยกไปปอ้ งกนั ไว้จึงจะควร พระเจ้าวุยอ๋องจงึ ว่า เราคิดน้อยใจด้วยเราไมฟ่ ังคาท่าน เล่าปี่จึงคิดทาการล่วงเข้ามาดหู มิน่ เราถึงเพียงน้ี แมเ้ ราฆ่าเลา่ ปี่เสียตามคาท่านแล้ว ทไ่ี หนเราจะได้ความเดอื ดรอ้ น แลว้ จึงใหเ้ กณฑท์ หาร สี่สิบหมื่นแยกออกเปนสองกอง ให้แฮหัวตุ้นเปนกองหน้า ให้โจฮิวเปนทัพหลัง ครั้นได้ฤกษจึงให้ แฮหัวต้นุ ยกลว่ งไปก่อน ขณะนั้นพระเจา้ เหีย้ นเต้ มาอยู่เมืองฮูโต๋ได้ยี่สิบสามปี ถึง เดือนสิบ พระเจ้าวุยอ๋องแต่ง ตัวอย่างกษัตริย์ ถือธงอาญาสิทธ์ิ ข่ีม้าผูกเคร่ืองทองก้ันสัปทนทอง ทหารเดิรแห่หนา้ ม้า ถือธงเดือนธง ตวันธงมังกรธงหงส์ตามธรรม เนียมกษัตริย์ แล้วจัดทหารที่มี ฝีมือสาหรับรักษาพระองค์สอง ห ม่ื น ห้ า พั น แ ย ก เ ป น ห้ า ก อ ง กองหน้าให้ถือธงแดงเปนสาคัญ กองขวาถือธงเขียว กองซ้ายให้ถือธงขาว กองหลังให้ถือธงดา กองกลางซง่ึ เดริ ขา้ งมา้ นน้ั ถอื ธงเหลือง www.samkok911.com

ตอนท่ี ๕๗ ๑๒๗๕ ครัน้ ได้กาหนดเพลาก็ให้ทหารโหร่ อ้ งตีฆ้อง ซัวเอ๋ียม (Cai Yan) กลองแลม้าฬ่อ ตั้งขบวรแห่ออกไปจากเมือง โจฮิว ก็ยกทหารกองหลังตามไปพ้นด่านตงก๋วน โจโฉอยู่ บนหลังม้า แลไปเห็นพุ่มไม้ใหญ่เขียวชะอุ่มอยู่ในป่า ข้างขวามือ จึงถามทหารว่าป่าน้ีเรียกช่ือตาบลใด ทหารจึงทูลว่าชื่อตาบลลาฉัน ถัดป่านั้นลงไปถึง ริมน้า เรียกตาบลบ้านซัวแกจิ๋ง ซัวหยงซึ่งเปน นายบ้านนั้นมีบุตรหญิงคนหนึ่งรูปร่างงามช่ือนาง ซวั เอีย๋ ม โจเอียนออ้ งจับเอาไป โจโฉไดฟ้ งั ดงั นั้นจงึ ว่า ซวั หยงนี้แตก่ อ่ นก็ชอบใจกนั อยู่ เมอ่ื ครง้ั โจเอียนออ้ งจบั เอาบุตรไปนั้น เราให้ทหารเอาทองพันตาลึงไปถ่ายมา เราจึงตบแตง่ ยกให้เปนภรรยาตังก๋ี บัดน้ีซวั หยงก็ตายนานแล้ว เราจะแวะเข้าไปเย่ียมนางซัวเอ๋ียมสักหน่อย ครั้นไปถึงหน้าบ้านโจโฉจึงให้ทหารยกล่วงไปก่อน โจโฉ กับคนสนิธประมาณรอ้ ยเศษกพ็ ากันเขา้ ไปในบ้านซัวแกจิง๋ ถงึ ประตูบา้ นโจโฉกล็ งจากมา้ เดริ เขา้ ไป นางซัวเอยี๋ มเหน็ กม็ คี วามยินดี ว่งิ ออกมาคานับเชญิ โจโฉเข้าไปในตกึ โจโฉเห็นศิลาปกั อยตู่ รง ประตูตึกแผน่ หนง่ึ จึงถามนางซัวเอ๋ียมวา่ นั่นศิลาอันใด นางซัวเอย๋ี มจงึ บอกวา่ เมื่อคร้ังพระเจ้าโฮ้เตไ้ ด้ ราชสมบัตใิ นเมอื งหลวง๒ บิดานางโจหงอมาเล่นแข่งเรือตกนา้ ตายศพหายไป นางโจหงอผู้บุตรอายุได้ สบิ สีป่ ี เทีย่ วร้องไห้หาศพบิดาถึงเจด็ วันกม็ ไิ ดพ้ บ นางโจหงอคิดแคน้ ใจก็โจนน้าตายตามบดิ า อยู่ห้าวัน นางโจหงอกก็ อดศพบิดาลอยขึน้ มา เจา้ เมอื งโตเสียงจงึ เอาเนื้อความข้ึนกราบทูลพระเจ้าโฮ้เต้ ๆ จึงให้ เขียนชอ่ื นางโจหงอใสศ่ ลิ า มาปกั ไว้ เปนอักษรว่าเฮาลี แปลภาษาไทยว่า นางรู้จักคุณบิดามารดา โจโฉไดฟ้ ังดังนน้ั จงึ ว่า ซึง่ นางโจหงอมีกตญั ญตู ่อผู้มีคุณฉนี้ประเสรฐิ นกั ควรทีค่ นทั้งปวงจะดู เยี่ยงอย่างสืบไป แล้วโจโฉก็ลานางซัวเอ๋ียมออกจากบ้านรีบไป ทางกึ่งวันถึงเมืองลาเต๋งซ่ึงโจหองอยู่ รักษาพร้อมกันกับทหารท่ีไปก่อน โจหองก็มีความยินดี ออกมาคานับเชิญโจโฉเข้าไปในเมือง แล้วทูล เนอ้ื ความตามซ่งึ เตยี วคับทาการเสยี ทีแก่ขา้ ศกึ ให้ฟังทกุ ประการ ๒ มีในเร่ืองต้งั ฮน่ั สามกก๊ วิทยา

๑๒๗๖ สามกก๊ ฉบบั เจ้าพระยาพระคลงั (หน) ซวั เอี๋ยม (Cai Yan) www.samkok911.com

ตอนท่ี ๕๗ ๑๒๗๗ โจโฉจึงว่า อันการสงครามจะหมายชนะฝ่ายเดียวนั้นไม่ได้ จาต้องแพ้บ้างชนะบ้าง ซึ่ง เตียวคับเสียทีแก่ข้าศึกครั้งนี้ เราจะยกโทษไว้ให้ทาราชการแก้ตัวคร้ังหน่ึงก่อน โจหองจึงทูลว่า บัดน้ี เล่าป่ีให้ฮองตงยกมารบเขาเตงกุนสนั แฮหัวเอี๋ยนรวู้ ่าพระองค์ยกกองทัพมา ก็ร้ังรออยู่ยังหาออกสรู้ บ กบั ฮองตงไม่ โจโฉได้ฟังดังน้ัน จึงแต่งหนังสือจะให้ทหารถือไปให้แฮหัวเอ๋ียนฉบับหน่ึงเปนใจความว่า ให้แฮหัวเอี๋ยนเร่งยกออกรบกับฮองตง เล่าหัวจึงทูลว่า แฮหัวเอี๋ยนเปนคนโมโหมาก จะทาการสิ่งใดก็ ไม่พิเคราะห์ เกลือกเล่าปี่ขงเบ้งจะคิดอ่านทากลล่อลวงมา แฮหัวเอ๋ียนรู้ไม่ถึงก็จะเสียทีเปล่า ซง่ึ พระองคจ์ ะใหแ้ ฮหัวเอี๋ยนออกรบกบั ฮองตงนัน้ จงพเิ คราะหด์ ูใหจ้ งควรกอ่ น แฮหวั เอ๋ยี น (Xiahou Yuan) โจโฉได้ฟังดังนั้นก็เห็นด้วย จึง แต่งหนังสืออีกฉบับหน่ึงเปนใจความว่า ธรรมดาผู้เปนนายทัพนายกอง จะทาการ สงครามก็ให้รู้จักทีเสียทีได้ อย่าให้เช่ือ กาลังฝีมือของตัว อันกาลังฝีมือของตัวน้ัน จะหักหาญเอาคนรอ้ ยคนพันน้ันไม่ได้ จะสู้ ได้ก็ตัวต่อตัว ถ้าเว้นไว้แต่ผู้มีความคดิ ร้กู ล ในการสงคราม จึงจะอาจสามารถเอาชัย ชนะแก่ข้าศึกอนั มากกว่าได้ ซ่ึงแฮหวั เอ๋ียน จะทาการสงครามครั้งนี้ ให้ตรองตรึกจง หนัก อย่าให้เสียทีที่เราชุบเลี้ยงเปนทหาร บัดนี้เราก็ยกมาถึงเมืองลาเต๋งแล้ว จะรอดู ความคิดเจ้าสักคร้ังหนึ่งก่อน อนึ่งซ่ึง เตียวคับทาการให้เสียทีแก่ข้าศึกน้ันเราก็ ยกโทษเสียแล้ว ใหเ้ ร่งคิดอา่ นทาการแกต้ วั เถิด แล้วโจโฉก็ส่ังทหารให้ถือไปให้ แฮหัวเอี๋ยนทงั้ สองฉบับ สามกก๊ วิทยา

๑๒๗๘ สามกก๊ ฉบับเจ้าพระยาพระคลงั (หน) แฮหัวเอี๋ยนแจ้งในหนังสือดังนั้นก็มี ความยินดี จึงส่ังทหารผ้ถู อื หนังสือน้ันว่า ให้ท่าน กลับไปทูลพระเจ้าวยุ ออ๋ งว่าอย่าวิตกเลย การแต่ เพียงน้ีเราจะอาสาให้สาเร็จจงได้ ผู้ถือหนังสือก็ กลับมาทลู เนอ้ื ความแก่โจโฉ แฮหวั เอ๋ียนจงึ หาตวั เตียวคับมาเอาหนังสือให้ดู แล้วปรึกษาว่าบัดน้ี พระเจ้าวุยอ๋องก็ยกทัพหลวงมาต้ังอยู่ ณ เมือง ลาเต๋ง เราจะมานิ่งอยู่ฉนี้จะมีบาเหน็จความชอบประการใด เพลาพรุ่งน้ีเราจะคิดอ่านยกออกรบกับ ฮองตง จะจับตวั ฮองตงมาให้ได้ เตียวคับจึงว่า ฮองตงเปนคนมีฝีมือรบพุ่งสันทัด แล้วหวดเจ้งก็มีสติปัญญาหลักแหลมนัก ท่านอย่าเพ่อดูหมิ่นฮองตงก่อน อนึ่งเขาเตงกุนสันน้ีก็เปนท่ีสาคัญอยู่ หวดเจ้งจะคิดกลอุบายประการ ใดก็ยงั หาแจ้งไม่ ขอใหท้ า่ นยับยั้งตัง้ ม่ันไว้ ฟังกาลงั ศกึ ดกู อ่ น แฮหัวเอ๋ียนจึงว่า ท่านว่าน้ีก็ชอบอยู่ แต่ข้าพเจ้าคิดเห็นว่า ถ้ามีผู้มาอาสาชิงตีฮองตงแตกได้ ก่อน เราจะมิได้ความอัปยศเสียหรือ จะเอาหน้าอันใดกลับไปเฝ้าพระเจ้าวุยอ๋อง ซ่ึงท่านไม่ยอมก็อยู่ รักษาค่ายเถิด แต่กาลังเราจะเอาชัยชนะให้ได้ แล้วแฮหัวเอี๋ยนจึงถามทหารทั้งปวงว่า ผู้ใดจะอาสา เปนกองหนา้ ไดบ้ า้ ง แฮหวั ซงจึงรบั ว่า ข้าพเจา้ ขออาสาเปนกองหนา้ คมุ ทหารยกออกตีกอ่ น แฮหัวเอี๋ยนได้ฟังก็มีความยินดี จึงเกณฑ์ ทหารสามพันให้แฮหัวซงแล้วสั่งว่า ท่านจะออกไปตี ฮองตงครั้งน้ีอย่าเอาชัยชนะเลย จงทาเปนแตกหนี ให้ฮองตงไล่เข้ามาทางน้ีเถิด เราจึงจะคิดกลอุบาย แก้ไขใหม้ ีชยั ชนะเม่อื ภายหลงั แฮหวั ซงก็รับคาแลว้ คมุ ทหารสามพันยกออกจากค่าย แฮหัวเอี๋ยนก็ยกทหาร ออกต้ังอยู่ปากทาง แล้วให้ทหารขนก้อนศิลาตัดท่อน ไม้ขึ้นเตรยี มไวบ้ นเนินเขาสองข้างทางเปนอนั มาก แฮหวั ซง (Xiahou Shang) www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๗ ๑๒๗๙ ฝ่ายฮองตงกับหวดเจ้งยกกองทัพมาตั้งอยู่หน้าเขาก็ ชา้ นาน ใหท้ หารไปร้องทา้ ทายหลายครั้งแลว้ แฮหัวเอ๋ียนกม็ ิได้ ยกออกสู้รบ ตั้งม่ันอยู่ในหุบเขา ฮองตงก็ต้ังมั่นอยู่ในค่าย พอ ทหารเข้ามาบอกวา่ แฮหวั เอ๋ยี นใหแ้ ฮหัวซงยกออกมา ฮองตงก็ จัดแจงทหารยกออกจากค่าย ตันเซ็กนายทหารจึงว่า การแต่ เพยี งนท้ี ่านอย่าวติ กเอาเปนธุระเลย ขา้ พเจ้าจะขออาสาออกไป รบกับแฮหัวซงจับเอาตัวมาใหไ้ ด้ ตนั เซ็ก (Chen Shi) ฮองตงได้ฟังดังนั้นก็ดีใจ จึงเกณฑ์ทหารพันหน่ึงให้ตันเซ็กยกออกต้ังอยู่หน้าค่าย ครั้น แฮหัวซงยกมาถึง ตันเซ็กก็ขบั มา้ เข้ารบกบั แฮหัวซงไดเ้ จ็ดเพลง แฮหัวซงทาเปนแพ้ควบม้าหนี ตันเซ็ก เห็นได้ทีก็ควบม้าไล่ตามไปประมาณย่ีสิบเส้น ถึงข้างหุบเขาซึ่งแฮหัวเอ๋ียนเตรียมกองทัพซุ่มไว้น้ัน ทหารซึ่งอยู่บนเนินเขาก็ท้ิงก้อนศิลาแลท่อนไม้ลงมาดังห่าฝน ตันเซ็กตกใจก็ควบม้ากลับออกมา พบ แฮหัวเอ๋ยี นคมุ ทหารสกดั ปากทางอยู่ แฮหวั เอีย๋ นเห็นตนั เซ็กบอบชา้ ด้วยก้อนศลิ าแลทอ่ นไม้ กค็ วบม้า เข้าจบั เอาตวั ได้มดั เขา้ ไปในคา่ ย ทหารตันเซก็ ก็แตกกระจดั กระจายล้มตายเปนอันมาก แฮหวั เอ๋ยี นจบั ไวไ้ ด้บ้าง ท่ีหนีไดก้ ็กลับมาคา่ ยแจง้ เน้อื ความท้งั ปวงแก่ฮองตง ฮองตงได้ฟงั ดังนั้นก็ตกใจ จึงปรึกษาหวดเจ้งว่า บัดน้ีตันเซ็กยกไปก็เสยี ทีแก่แฮหัวเอย๋ี นแลว้ เราจะคดิ อ่านประการใดจงึ จะแกแ้ คน้ คนื เอาชยั ชนะได้ หวดเจ้งจึงว่า แฮหัวเอ๋ยี นคนนีม้ กี าลงั กจ็ ริง แต่ โมโหมากจะทาการส่ิงใดหาพินิจไม่ เราจะคิดกลศึกอันหนึ่ง ชื่อฮวนเคกอุยจู๋จีอวด แปลภาษาไทยว่า แขกกลับมาช่วยเจ้าเรือน เราจะต้ังค่ายเรียงออกไป ไว้ระยะห่างกันเส้นหนึ่งจงหลายค่าย เอาทรัพย์ สิ่งของไวใ้ นคา่ ยให้ทหารรกั ษาแต่น้อย แฮหัวเอี๋ยนเห็นว่าเราตั้งค่ายประชิด เรยี งใกลเ้ ข้าไปกจ็ ะยกออกมาตี เราจะ ให้ทหารซ่ึงรักษาคา่ ยอย่นู ้นั ทาแตกหนี ท้ิงค่ายเสีย แฮหัวเอี๋ยนได้ทรัพย์ ส่ิงของเปนอันมากก็จะตีล่วงลามเข้า มา เราจึงยกทหารออกตีล้อมวงสกัด ไว้ เหน็ จะจบั ตวั แฮหัวเอี๋ยนได้โดยง่าย สามก๊กวิทยา

๑๒๘๐ สามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฮองตงได้ฟังดังนั้นก็เห็นชอบด้วย จึงให้ทหารต้ังค่ายเรียงเข้าไปห่างกันเส้นหนึ่ง ไว้ทรัพย์ สิ่งของตามคาหวดเจ้งว่า แฮหัวเอี๋ยนเห็นดังน้ันไม่แจ้งในกลหวดเจ้ง ก็คิดว่าฮองตงตั้งค่ายประชิดเขา้ มาดังนี้ เห็นจะคิดอ่านเขา้ ตเี อาคา่ ยเราเปนม่ันคง จงึ จัดแจงทหารจะยกออกตีคา่ ยฮองตง เตียวคับจึงว่าแก่แฮหัวเอ๋ียนว่า ซึ่งฮองตงทาการท้ังนี้ ใช่จะยกเข้าตีหักหาญเอาค่ายเรานั้น หาไม่ ทาเปนกลอุบายเรียกช่ือว่า ฮวนเคกอุยจู๋จีอวด แม้ท่านจะยกออกไปรบบัดน้ี ก็เห็นจะเสียทีแก่ ฮองตงเปนมัน่ คง แฮหัวเอ๋ียนก็ไม่ฟัง ให้แฮหัวซงคุมทหารพันหนึ่งยกออกตีค่ายฮองตง ค่ายทั้งน้ันก็ทา เปนแตกตามสัญญา คร้ันแฮหัวซงมีใจกาเริบรบถลาเข้าไปแล้ว ฮองตงก็ควบม้าถือดาบคุมทหารออก สกัดแฮหัวซง ๆ รบได้เพลงหน่ึง ฮองตงก็จับแฮหัวซงได้มัดมาค่าย ทหารทั้งปวงแตกกระจัดกระจาย กลบั ไปคา่ ย บอกเน้ือความแก่แฮหัวเอีย๋ น www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๗ ๑๒๘๑ แฮหัวเอี๋ยนแจ้งดังน้ัน จึงให้ทหารออกไปร้องบอกฮองตงว่า เวลาวานนี้เราจับตัวตันเซ็กได้ มาบัดนี้ท่านจับตัวแฮหัวซงได้ สงครามก็เสมอกันอยู่ ท้ังสองฝ่ายหาเสียเปรียบกันไม่ ท่านจงส่ง แฮหัวซงมาให้เรา ๆ จะสง่ ตนั เซก็ ใหท้ ่าน ฮองตงได้ฟังดังน้ันจึงตอบว่า ท่านว่านี้ก็ชอบอยู่แล้ว เพลาพรุ่งนี้ให้แฮหัวเอี๋ยนพาตันเซ็ก ออกมาเถิด เราจึงจะพาตวั แฮหัวซงออกไปหน้าค่าย อยา่ ใหใ้ สเ่ กราะถืออาวธุ ดว้ ยกันท้ังสองข้าง ทหาร กล็ าฮองตงกลับมาบอกแกแ่ ฮหัวเอ๋ยี น แฮหัวเอี๋ยนได้ฟังดังน้ันก็มีความ ยินดี คร้ันเวลาเช้าก็พาตัวตันเซ็กออกมา ริมเชิงเขา ตรงหน้าค่ายฮองตง ๆ ก็พา แฮหัวซงออกมาหน้าค่าย ให้ขึ้นม้าเตรียมไว้ ทั้งสองข้าง แล้วตีกลองสัญญา ตันเซ็กก็ ควบม้ามาค่าย แฮหัวซงก็ควบม้าไปค่าย แฮหัวเอ๋ียน ขณะเม่ือแฮหัวซงควบม้าไปนั้น ฮองตงขึ้นเกาทัณฑ์พาดลูกเตรียมอยู่ คร้ัน แฮหัวซงไปถงึ ประตูค่าย ฮองตงก็ยิงเกาทัณฑไ์ ปถกู แฮหัวซงตกม้าตาย แฮหัวเอ๋ียนเห็นดังน้ันก็โกรธ ควบม้าเข้ารบกับฮองตงได้ยี่สิบเพลง ทหารที่อยู่ในค่ายก็ตี ม้าฬ่อเรียกแฮหัวเอี๋ยนตามสัญญา แฮหัวเอี๋ยนก็กลับเข้าค่าย ฮองตงก็ไล่ฆ่าฟันทหารแฮหัวเอ๋ียน ล้มตายเปนอันมาก แฮหัวเอี๋ยนจึงถามทหารในค่ายว่า ท่านตีม้าฬ่อเรียกเราด้วยเหตุใด ทหารจึงบอก ว่า เมื่อท่านกับฮองตงรบกันน้ัน ข้าพเจ้าเห็นทหารมาตั้งอยู่ในหุบเขาเปนอันมาก แล้วเห็นปักธงเปน ขบวรทพั ใหญ่ ขา้ พเจ้าแคลงวา่ ข้าศกึ จะทากลอุบายเอาทหารมาซมุ่ ไว้ จงึ ตีมา้ ฬ่อร้องเรียกท่าน แฮหัวเอี๋ยนได้ฟงั ดังน้นั กใ็ ห้ทหารรกั ษาคา่ ยมนั่ ไว้ มิได้ยกออกสูร้ บกบั ฮองตง ๆ จึงปรกึ ษากับ หวดเจ้งว่า เราทาการศึกครั้งนี้เสียเปรยี บแฮหัวเอ๋ยี นนัก เพราะแฮหวั เอีย๋ นตัง้ อยู่ในหุบเขา ตอ่ เห็นได้ที จึงยกออกมารบกับเรา ถ้าเห็นเสียทีแล้วก็หนีเข้าค่าย เราจะคิดอ่านทาประการใดจึงจะจับตัว แฮหวั เอีย๋ นได้ สามกก๊ วิทยา

๑๒๘๒ สามก๊กฉบบั เจ้าพระยาพระคลงั (หน) หวดเจ้งจึงวา่ แม้เราได้เขาไทสันขา้ งทิศตวันตกแลว้ เขาเตงกุนสนั ก็ไม่พ้นเงื้อมมือเรา เพราะ เขานั้นสูงเปนท่ีสาคัญชอบกล แม้เราขึ้นต้ังบนน้ันได้แล้ว แฮหัวเอี๋ยนจะต้ังขบวรศึกประการใดเราก็ เหน็ สน้ิ เราจะคดิ ทาการเม่อื ใดก็จะได้โดยสดวก ฮองตงได้ฟงั ดังนั้นก็เห็นชอบดว้ ย คร้ันเวลาสองยามจึงกะเกณฑ์พรอ้ มกันแล้ว ก็ยกข้ึนไปถึง เนินกลางเขาไทสนั โตสิบซึ่งแฮหัวเอีย๋ นใหค้ ุมทหารรอ้ ยหนึ่งอยรู่ กั ษาเขานั้น คร้ันเห็นฮองตงยกทหาร มาเปนอันมาก ก็พาทหารลงทางหลังเขาหนีมาหาแฮหัวเอยี๋ น หวดเจ้งจึงว่าแก่ฮองตงว่า คร้ังน้ีเราได้ทอี ยู่แล้ว ให้ท่านตั้งม่ันอยู่ท่ีเนินเขานี้เถิด ข้าพเจ้าจะ คุมทหารขึ้นอยู่บนยอดเขา แม้แฮหัวเอี๋ยนจะยกมาว่ากล่าวท้าทายประการใดก็ดี ให้ดูสาคัญข้าพเจ้า ก่อน ถ้าเห็นข้าพเจา้ ถือธงขาวอยู่ก็อย่าเพ่อยกออกรบกบั แฮหัวเอ๋ยี น ถ้าเห็นข้าพเจ้ายกธงแดงข้ึนแล้ว ก็ให้ยกทหารออกรบเถิด แฮหัวเอ๋ียนจะเสียทีแก่เราเปนม่ันคง ฮองตงเห็นชอบด้วยยอมทาตามคา หวดเจง้ ทุกประการ www.samkok911.com

ตอนท่ี ๕๗ ๑๒๘๓ ฝ่ายแฮหัวเอ๋ียนครั้นรู้เน้ือความว่า ฮองตงยกไปชิงเขาไทสันได้กโ็ กรธ จึงว่าเราจะนิ่งอยู่ฉะนี้ ไม่ชอบ จาจะยกไปรบคนื เอาเขาไทสนั ไว้จึงจะควร เตยี วคบั จึงวา่ ฮองตงทาการทงั้ นี้เปนกลอุบายของ หวดเจง้ ขอท่านจงตงั้ มัน่ ไว้ฟังกาลังขา้ ศกึ ดูก่อน แฮหวั เอ๋ยี นไม่ฟงั ยกทหารออกจากค่ายล้อมเขาไทสัน ไว้เปนส่ีด้าน แล้วให้ทหารร้องว่ากล่าวหยาบช้าท้าทายฮองตงเปนอันมาก ฮองตงโกรธจะยกทหาร ออกรบกับแฮหัวเอยี๋ น ก็เหน็ หวดเจ้งถือธงขาวอยู่ คร้ันเวลาบ่ายหวดเจ้งเห็นทหารแฮหัวเอี๋ยนอิดโรยลงแล้ว จึงยกธงแดงโบกข้ึนให้สาคัญ ฮองตงก็ให้ทหารโห่ร้องตีม้าฬ่อฆ้องกลองยกลงมาจากเนินเขา เห็นแฮหัวเอ๋ียนลงนั่งหยุดพักอยู่ หามี เคร่ืองศสั ตราวุธถอื ไม่ ฮองตงกค็ วบม้าเขา้ ไปใกล้ แล้วรอ้ งตวาดดว้ ยเสียงอนั ดัง แฮหวั เอยี๋ นตกใจไมท่ ัน จับอาวุธ ฮองตงเอาดาบฟันถูกแฮหัวเอ๋ียนสีสะขาดตาย ทหารทั้งปวงก็แตกกระจัดกระจายไป ฮองตง กร็ ีบยกทหารไปตีเขาเตงกุนสัน สามกก๊ วิทยา

๑๒๘๔ สามก๊กฉบับเจา้ พระยาพระคลัง(หน) ฝ่ายเตียวคับเห็นฮองตง ตีทัพแฮหัวเอ๋ยี นแตกแลว้ ยกทหารมา ก็ยกทหารออกจากค่าย ฮองตงกับ ตั น เ ซ็ ก ก็ ขั บ ท ห า ร เ ข้ า ร บ พุ่ ง เ ป น สามารถ ฆา่ ฟนั ทหารเตยี วคับล้มตาย เปนอันมาก เตียวคับเห็นจะสู้ฮองตง มิได้ ก็ท้ิงค่ายเขาเตงกุนสันเสีย ก็ควบม้าพาทหารพ่ายหนีไปเมืองลา เต๋ง พอจูล่งซึ่งขงเบ้งให้มาต้ังซุ่มอยู่ นั้นยกทหารสกัดทางออกมาจากซอกเขา แล้วร้องว่าเราช่ือจูล่ง เตียวคับเห็นดังน้ันก็ตกใจ ควบม้า พาทหารหนีลดั ทางมาในป่า จูลง่ ก็ยกทหารกลบั มาเมอื งเสฉวน ขณะเม่ือเตียวคับฮองตงออกรบกันอยู่นอกค่ายนั้น เล่าฮองกับเบ้งตัดซ่ึงต้ังอยู่ในซอกเขา ก็ยกทหารเข้าโจมตีค่ายเตงกุนสัน โตสิบซึ่งอยู่รักษาค่ายต้านทานไม่ได้ ก็พาทหารหนีลัดไปในป่า พอเตียวคับหนีมาพบกันเข้า ก็เล่าเน้ือความซ่ึงเสียค่ายเตงกุนสันแก่เล่าฮองเบ้งตัดให้เตียวคับฟัง เตียวคับก็พาโตสิบรีบหนีไปถึงทุ่งฮันซุยจึงให้ตั้งค่ายพักทหารอยู่ แล้วให้ทหารเอาเนื้อความท้ังปวง ไปกราบทูลแก่โจโฉ ณ เมืองลาเต๋ง โจโฉได้ฟังดังน้ันก็ร้องไห้รักแฮหัวเอ๋ียนเปนอันมาก แล้วคิดแค้นฮองตงนัก จึงจัดแจงทหาร ให้ซิหลงเปนทัพหน้า ตัวโจโฉเปนทัพหลวง คุมทหารสี่สิบ หมื่นยกไปถึงทุ่งฮันซุย เตียวคับกับโตสิบรู้ก็ออกมาหาโจโฉ แล้วทูลว่าฮองตงยกมานั้นหวดเจ้งคิดกลอุบาย ล่อลวงต่าง ๆ ข้าพเจ้าก็ได้ห้ามแฮหัวเอี๋ยนแล้วเปนหลายครั้ง ว่าให้ ยับยั้งฟังท่วงทีดูก่อน แฮหัวเอี๋ยนไม่ฟัง ขืนยกออกรบพุ่ง ด้วยกาลังโวหารจึงเสียการทั้งนี้ บัดนี้เขาบิซองสันยังมี สเบียงอาหารอยู่เปนอันมาก ขอให้ท่านไปย้ายสเบียงมาไว้ ก่อน จงึ ยกทหารไปรบกับฮองตง โจโฉได้ฟังดงั น้ันก็เหน็ ด้วย จึงให้เตยี วคบั คมุ ทหารไปขนเสบยี งมาไวใ้ นคา่ ยเขาปกั สัน โจโฉ (Cao Cao) www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๗ ๑๒๘๕ แฮหัวเอี๋ยน (Xiahou Yuan) สามก๊กวิทยา

๑๒๘๖ สามกก๊ ฉบบั เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฝ่ายฮองตงครั้นได้ชัยชนะ เห็นว่า เล่าฮองกับเบ้งตัดเข้าตั้งอยู่ในค่ายเขาเตงกุนสัน แล้ว ก็ตัดเอาสีสะแฮหัวเอี๋ยนพาหวดเจ้งยกทหาร กลับมาหาเลา่ ปณ่ี ดา่ นแฮเบ้งกว๋ น เลา่ ปี่เห็นฮองตง ได้ชัยชนะมาก็มีความยินดี จึงตั้งให้ฮองตงเปน เจงไล้ไตจงกุ๋น แปลว่านายทหารปราบศัตรูฝ่าย ตวันตก แล้วให้บาเหน็จรางวัลตามสมควร พอเตียวคีเข้ามาบอกเน้ือความแก่เล่าปี่ว่า โจโฉให้เตียวคับขนสเบียง ณ เขาบิซองสันไปไว้ในค่าย ฮันซุยเปนอนั มาก บดั น้ียกทหารประมาณส่สี ิบหม่ืนเศษมาเขาเตงกนุ สนั จะแก้แคน้ ฮองตง ขงเบ้งได้ฟังดังน้ันจึงว่า อันโจโฉยกทัพมาคร้ังนี้ใหญ่หลวงนัก แม้ทหารผู้ใดเข้มแขงลอบยก ทหารไปเผาสเบียงอาหารโจโฉ ณ ค่ายฮันซุยเสียได้ โจโฉกจ็ ะเสียทแี กเ่ ราเปนมน่ั คง ฮองตงไดฟ้ งั ดงั นัน้ จึงรับว่า การแต่เพียงนี้ อย่าให้ถึงท่านผู้อ่ืนเลย ข้าพเจ้าทหารแก่จะขออาสาไปเอง ขงเบ้งจึงว่า ท่าน อย่าเพ่อดูหมิ่นก่อน อันโจโฉนั้นมีสติปัญญาลึกซึ้งอยู่หาเหมือนแฮหัวเอ๋ียนไม่ เล่าป่ีได้ฟังดังน้ันจึงว่า แฮหัวเอ๋ียนมีกาลังกล้าหาญก็จรงิ แต่ความคิดน้อยกว่าเตยี วคับนัก ถึงจะฆ่าคนอย่างแฮหวั เอยี๋ นได้สัก สิบคน ก็ยังหาเท่าเตยี วคับคนหน่งึ ไม่ ฮองตงได้ฟงั ดังนั้นก็คดิ มานะ จึงว่าท่านอย่าวติ กเลย ข้าพเจ้าไป ทาการครงั้ นี้จะตดั สสี ะเตียวคบั มาให้ท่านจงได้ ขงเบ้งจึงว่าแก่ฮองตงว่า ท่านจะไปก็ตามเถิดเราจะให้ จลู ่งไปดว้ ย แม้ทาการขัดสนส่งิ ใดกใ็ หป้ รกึ ษาหารือกัน เราจะดคู วามคิดแลฝีมือดว้ ย ว่าเมื่อกลบั มาผ้ใู ด จะมคี วามชอบ ฮองตงกับจลู ่งก็จัดแจงทหารยกไป ขงเบ้งจงึ ให้เตยี วคคี มุ ทหารเปนกองหนุนยกตามไป ดว้ ย คร้ันไปจะใกล้ถงึ ทุ่งฮันซุย ฮองตง กับจูล่งต่างคนต่างก็คุมทหารต้ังค่าย อยู่ จูล่งคิดจะใคร่เอาความชอบแต่ผู้ เดียวจึงว่าแก่ฮองตงว่า โจโฉยก กองทัพมาตั้งอยู่คร้ังนี้คับขันนัก แลมี ทหารถึงสามสิบหม่ืนเศษ แล้วตั้งราย กนั ไปถงึ สบิ กอง การนี้มิใชน่ อ้ ย เหตุใด ท่านจึงบังอาจรับอาสาต่อนายเราว่า จะปล้นเอาสเบยี งอาหารโจโฉใหไ้ ด้ www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๗ ๑๒๘๗ ฮองตงแจ้งในความคิดจูล่งจึงว่า ท่าน อย่าวิตกเอาเปนธุระเลย เราได้รับอาสามาแล้ว แต่ กาลังเราจะรับทาการให้สาเร็จจงได้ จูล่งจึงว่า ข้าพเจ้าคนหนุ่มมาด้วยจะให้ท่านคนแก่เข้าทาการ ก่อนน้ันไม่ควร ข้าพเจ้าจะขออาสาเข้าทาการก่อน ฮองตงจึงว่า การทั้งนี้เราเปนตวั การรับอาสามา ซึ่ง จะให้ท่านผู้มาช่วยเข้าทาการก่อนนั้นไม่ชอบ เกลือกเพลยี่ งพล้าเสยี แก่ขา้ ศึก ความผิดนน้ั ก็จะไมพ่ น้ ตวั เรา จลู ่งจงึ วา่ ตัวทา่ นกับข้าพเจ้าขงเบง้ บงั คับ มาว่า จะทาการส่ิงใดก็ให้ปรึกษากัน แม้มีความผิดแลว้ ถึงตัวข้าพเจ้าก็ไม่พ้นโทษ ซ่ึงจะมาเกี่ยงกันอยู่ ฉนหี้ าตอ้ งการไม่ ข้าพเจา้ จะทาฉลากเสีย่ งทายด้วยกนั แม้ผใู้ ดไดฉ้ ลากสาคญั กใ็ หย้ กเข้าตกี อ่ น ฮองตงเห็นด้วยจึงจับฉลากกัน ฮองตงได้ฉลากสาคัญมีความยินดี จูล่งจึงว่าแก่ฮองตงว่า ท่านได้ฉลากสาคัญแล้วจงยกเข้าตีก่อน พรุ่งน้ีเวลาตวันเที่ยงแม้ไม่เห็นท่านกลับมา ข้าพเจ้าจึงจะยก ทหารหนุนตามเข้าไป ฮองตงได้ฟังดังนั้นก็เห็นด้วย จูล่งก็กลับมาค่ายจึงส่ังเตียวเอ๊กว่า ฮองตงจะเข้า ปล้นสเบียงในค่ายโจโฉ แม้พรุ่งนี้เวลาตวันเที่ยงไม่กลับมาเราจะยกทหารไปช่วย ท่านอยู่ภายหลัง จงระวังอย่าประมาทรกั ษาค่ายไวใ้ หม้ ั่นคง ฝา่ ยฮองตงจึงเรยี กเตียวคีเขา้ มาสง่ั ว่า เวลาวนั นี้เราจะยกทหารเขา้ ปล้นคา่ ยสเบยี งโจโฉ ท่าน จงจัดแจงทหารอยูร่ ักษาค่ายแตห่ า้ ร้อย เหลอื นน้ั จงเตรยี มตวั ไวใ้ ห้พร้อม อนั การครัง้ น้ีเหน็ จะไม่เปนไร นัก เพราะเตียวคับเกรงฝีมือเราเมื่อคร้ังยกมารบเขาเตงกุนสันฆ่าแฮหัวเอ๋ียนก็ ขยาดอยู่แล้ว เห็นหา อาจจะต่อเราไม่ เราจะยกทหารไปทางเชิงเขาปักสัน เข้าตีค่ายเตียวคับจับตัวให้ได้ก่อน ท่านจึงยก ปล้นค่ายสเบียงโจโฉ เตียวคีก็รับคาแล้วจัดแจงไว้ตามฮองตงส่ัง ครั้นเวลาสามยามทหารทั้งปวงกินอาหารตระเตรียมตัวแล้ว ฮองตงก็ยกทหารตรงไปค่ายเตียวคับ เตียวคีก็คุมทหารสามร้อย ข้ึนไปบนเขาปักสนั ทหารซ่ึงโจโฉใหอ้ ยู่รักษาสเบยี งนั้นน้อย ครั้น เห็นเตียวคียกขึ้นมา ก็ทิ้งสเบียงเสียหนีไปหาเตียวคับ ณ ค่าย ฮันซยุ เตยี วคับรดู้ ังน้นั ก็คมุ ทหารยกออกจากคา่ ย พอพบฮองตงก็ เตียวคี (Zhang Yi) เข้ารบพ่งุ กันเปนสามารถ สามก๊กวิทยา

๑๒๘๘ สามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง(หน) โจโฉครั้นรู้ดังน้ันแล้ว จึงให้ซิหลง กับบุนเพ่งคุมทหารยกออกไปช่วยเตียวคับ ฝ่ายเตียวคีขึ้นไปถึงยอดเขาเห็นสเบียง อาหารเปนอันมาก ยังให้ทหารเท่ียวหาฟืน แลเช้ือเพลิงอยู่ พอเวลาสว่างแลลงมาเห็น ฮ อ ง ต ง ร บ พุ่ ง ติ ด พั น กั น เ ป น ส า ม า ร ถ แล้วเห็นทหารยกออกจากค่ายโจโฉเปน อันมากก็ตกใจ รีบยกทหารลงจากเขาจะ หนีมาค่าย ลงมาถึงเชิงเขาพบซิหลงบุนเพ่งยกทหารมาถึง ซิหลงบุนเพ่งก็ขับทหารให้ล้อมเตียวคีกับ ฮองตงไวใ้ นท่ีอนั เดียวกนั ฝ่ายจูล่งคอยฮองตงแต่เช้าจนเท่ียง ก็มิได้เห็นฮองตงกลับมา จึงสั่งเตียวเอ๊กว่า บัดนี้ฮองตง ไปกพ็ ้นกาหนดแล้ว เราจะยกทหารหนนุ ไปตามสัญญา ท่านอยรู่ ักษาคา่ ยภายหลัง แมโ้ จโฉจะให้ทหาร ยกมาตีก็อย่าให้ออกสู้รบ ให้ทหารยิงเกาทัณฑ์ป้องกันค่ายไว้อย่าให้เปนอันตราย แล้วจูล่งก็ข้ึนม้าถือ ทวนพาทหารสามพันยกตามฮองตงไปถึงตาบลฮันซุย เห็นบัวเหลียดคุมทหารออกสกัดทางอยู่ บัวเหลียดก็ควบม้าราดาบเข้ารบกับจูล่ง ๆ เอาทวนแทงถูกบัวเหลียดตกม้าตาย ทหารท้ังปวงก็แตก ถอยหนีไป จลู ง่ ก็ยกไปถงึ ที่ล้อม มีทหารคนหนึ่งช่ือเจาเปงยกมาสกดั หน้ามา้ จลู ่งไว้ จูล่งเหน็ ก็สาคัญว่า ทหารของตัว จึงรอ้ งถามวา่ ทหารเราอยูไ่ หนเลา่ เจาเปงจึงบอกวา่ ทหารทา่ นน้นั เราฆ่าเสียสน้ิ แลว้ จูลง่ ได้ฟังดังนั้นก็โกรธ จึงขับม้าร้าทวนเข้าไปแทงเจาเปงตกม้าตาย แล้วไล่ทหารเจาเปงแตกหนีกระจัด กระจายไป จูล่งก็ควบม้าไปทางทิศ เหนือ พอเตียวคับกับซิหลงสองนาย คุมทหารเข้าล้อมฮองตงไว้ พวกทหาร ซึ่งอยู่ในค่ายล้อมนั้นก็ได้รบพุ่งป้องกัน ไว้เปนช้านาน จูล่งจึงเคียงม้าเข้ามา ใกล้ตวาดด้วยเสียงอันดัง แล้วขับม้า ราทวนไล่ทหารทั้งปวง ไปแต่ซ้ายตลบ มาขวาดังหน่ึงว่าหามีคนไม่ เตียวคับ เห็นจูล่งมกี าลังนักไม่อาจทจี่ ะออกสรู้ บ www.samkok911.com

ตอนท่ี ๕๗ ๑๒๘๙ จูล่งก็แก้เอาฮองตงออกมาไดก้ ็คอ่ ยพากนั มา โจโฉตั้งกองทัพอย่ทู ่ีสูงแลไปเห็นกต็ กใจ จึงถามทหารทง้ั ปวงว่า คนนี้คือผู้ใด ทหารทั้งปวงจึงบอกว่า เปนชาวบ้านเสียงสันช่ือจูล่ง โจโฉได้ฟังดังนั้นก็เข้าใจว่า แต่ก่อนเรายกทหารแปดสิบหม่ืนไปท่ีเมืองลกเอ๋ียงสะพานเตียงปันโป๋ มีทหารฝีมือกล้าแขงคือผู้น้ี จงึ ส่ังแกท่ หารทั้งปวงว่า ซงึ่ จะรบกบั จลู ่งอย่าได้ประมาทเปนอนั ขาดทเี ดียว จูลง่ (Zhao Yun) สามก๊กวิทยา

๑๒๙๐ สามก๊กฉบับเจา้ พระยาพระคลงั (หน) ฝ่ายจูล่งฮองตงพากันมาตามทาง ทหารทั้งปวงซ่ึงมาด้วยกัน จึงช้ีบอกว่า ข้างทิศใต้ทหาร โจโฉล้อมเตียวคีพวกเราไว้ จูล่งได้ฟังก็ไม่กลับไปค่าย จึงให้เอาธงซ่ึงเขียนเปนอักษรสี่ตัวว่า เสียงสัน จูล่งให้ทหารถือนาหน้ามา ทหารโจโฉซึ่งล้อมอยู่นั้นแลเห็นธงเปนอักษรส่ีตัวก็รู้แจ้ง จึงบอกกันว่า ทพั ซึง่ ยกมานคี้ ือจลู ่งมีฝมี อื กล้าแขงนักเห็นจะสู้มิได้ ตา่ งคนตา่ งกถ็ อยหนีไป โจโฉเห็นจูล่งหักหาญชิงเอาฮองตงเตียวคีไปได้ ก็มีใจโกรธนัก จึงขับทหารซ้ายขวาไล่ตาม จลู ง่ มา จูล่งก็พาฮองตงเตยี วคีกลบั มาค่าย เตยี วเอ๊กซงึ่ อยรู่ กั ษาค่ายก็ออกมารับจลู ่ง พอแลไปข้างหลัง เห็นผงคลีตลบอยู่ ก็รู้ว่าทหารตามมา จึงบอกแก่จูล่งว่า บัดน้ีทหารโจโฉติดตามมาใกล้อยู่แล้ว จงเร่งปิดประตูค่ายขึ้นหอรบตระเตรียมไว้ให้มั่นคง จูล่งจึงว่า อย่าให้ปิดประตูค่ายเลย เจ้าไม่รู้หรือ เม่ือคร้ังเรารบที่เมืองลกเอ๋ียง เราขี่ม้าถือทวนอยู่แต่ผู้เดียว ทหารโจโฉถึงแปดสิบหมื่นดูเหมือน หญ้าแพรก บัดน้ีมีท้ังนายแลพลทหารเหตใุ ดจะกลวั ข้าศกึ อิกเลา่ ว่าเท่านั้นแล้วก็ให้ลดธงหนา้ ค่ายเสีย ม้าฬ่อแลกลองก็มิให้ตี ให้ทหารถือเกาทัณฑ์ไปซุ่มอยู่ท่ีในคูนอกค่าย ส่วนตัวจูล่งนั้นข่ีม้าถือทวน ออกยืนอยหู่ นา้ ค่าย www.samkok911.com จลู ง่ (Zhao Yun)

ตอนท่ี ๕๗ ๑๒๙๑ เตียวคับซิหลงยกทหารติดตามมา คร้ันจวนจะถึงค่ายจูล่งพอเวลาจะใกล้ค่า แลไปดูในค่ายไม่เหน็ ธง แลเสยี งกลองมา้ ฬ่อ ก็สงัด ท้ังประตูค่ายก็เปิดอยู่ เห็นจูล่งข่ีม้า ถือทวนยืนอยู่หน้าค่ายแต่ผู้เดียว เตียวคับ กับซิหลงเห็นประหลาทใจจึงรออยู่มิอาจท่ี จะรุกเข้าไป พอทัพโจโฉยกมาทันจึงให้ ทหารทั้งปวงโห่ร้องรุกเข้าไป เห็นจูล่งขี่ม้า อยู่มิได้สดุ้งสเทือน ทหารทั้งปวงประหลาทใจกลับตัวจะถอยออกมา จูล่งได้ทีจึงแกว่งทวนเปนสาคัญ ทหารซ่ึงถือเกาทัณฑ์ซ่มุ อยู่ ครั้นเหน็ ดงั นั้นก็ดากันยิงเกาทัณฑก์ ระหน่าไป พอเวลาพลบคา่ ลง โจโฉไมร่ ู้ ว่าทหารจูล่งมากน้อยเท่าใดก็กลับม้าถอยมา ครั้นได้ยินเสียงคนโห่ร้องติดตามมา ก็ชวนกันตกใจ วิ่งเหยียบกันมาดว้ ยความกลัว ลงในแม่น้าฮันซุยลม้ ตายเปนอันมาก จูล่งฮองตงเตียวคีก็พาพวกทหาร ติดตามมา สามก๊กวิทยา

๑๒๙๒ สามกก๊ ฉบบั เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ขณะเม่ือโจโฉแตกหนีจูล่ง หมายใจจะไปทุ่งฮันซุยซ่ึงให้ตั้งทัพรักษาสเบียงอยู่น้ัน พอได้ยิน ขา่ วลอื มาวา่ เลา่ ฮองเบง้ ตัดคุมทหารสองหมวด ยกมาทางเขาบซิ องสนั เผาสเบียงเสยี แล้ว โจโฉกเ็ สยี ใจ จึงท้ิงเขาปักสันอยู่ทิศเหนือซึ่งไว้สเบียงเสียด้วย แล้วก็หนีกลับไปเมืองลาเต๋ง เตียวคับกับซิหลงซ่ึงตั้ง ค่ายอยู่ทุ่งฮันซุยเหน็ จะอย่มู ิได้กพ็ ลอยยกหนีตาม โจโฉมาด้วย จูล่งฮองตงซ่ึงได้ติดตามมา ก็มีชัยชนะ ไดเ้ คร่อื งศัสตราวุธแลสเบยี งเปนอันมาก แล้วเอาขา่ วราชการไปแจง้ แก่เล่าปที่ กุ ประการ www.samkok911.com