สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ ๕๖

ตอนท่ี ๕๖ ๑๒๕๓ ตอนท่ี ๕๖ ฝ่ายโจหองเม่ือไปถึงเมืองฮันต๋งนั้น ก็จัดแจงให้แฮหัวเอ๋ียนกับเตียวคับอยู่รักษาด่านทาง ทุกตาบลไว้มั่นคง แล้วโจหองยกกองทัพจะไปรบเตียวหุยม้าเฉียว ณ เมืองปาเส ครั้นมาถึงกลางทาง พอร้วู า่ เตียวหุยใหม้ ้าเฉยี วยกลว่ งเขา้ มาถึงตาบลแฮเปียน ขณะนั้นม้าเฉียวให้งอหลันกับงิมเอ๋งคุมทหาร ไปตะเวน พอพบโจหองเข้า งอหลันจึงปรึกษากับงิมเอ๋ง ว่า คร้นั เราจะเข้ารบพงุ่ ทหารเรากน็ อ้ ย จาจะกลบั ไปบอก ม้าเฉียวให้แจ้งจึงจะชอบ งิมเอ๋งจึงว่า ซ่ึงจะกลับไปเปลา่ ม้าเฉียวก็จะติโทษเราได้ อันกองทัพโจหองพ่ึงยกมาถึง จาจะเข้าตีให้ทหารโจหองถอยกาลังก่อนจึงจะกลับไป แล้วงิมเอ๋งก็ขับม้าราทวนออกไปร้องท้าทายโจหองถึง หนา้ คา่ ย โจหอง (Cao Hong) โจหองได้ฟังก็โกรธ ขับม้าราทวนออกมารบกับงิมเอ๋งได้สามเพลง โจหองเอาทวนแทงถูก งิมเอ๋งตกม้าตาย แล้วฆ่าฟันทหารลม้ ตายเปนอันมาก งอหลันเห็นจะต้านทานไมไ่ ด้ ก็พาทหารทีเ่ หลือ นั้นหนีไปถึงตาบลแฮเปียน จึงบอกเน้ือความแก่ม้าเฉยี วทุกประการ ม้าเฉียวได้ฟังดังนั้นก็โกรธ จึงว่าตัวเปนแต่กองตะเวน พบข้าศึกเข้าเหตุใดไม่มาบอกแก่เรา กอ่ น ด่วนรบพุ่งให้เสียทีมาดงั นโี้ ทษตวั ใหญห่ ลวงนัก งอหลันจึงวา่ เดมิ พบขา้ ศึกเขา้ ข้าพเจ้าจะกลบั มา บอกท่าน งิมเอ๋งบังอาจเข้ารบพุ่งจนถึงแก่ความตาย ข้าพเจ้าจึงแตกมา ม้าเฉียวก็คาดโทษงอหลันไว้ จึงให้ตรวจตราทแกลว้ ทหารไว้เปนมั่นคง แล้วให้แตง่ หนังสอื บอกเรือ่ งราวทัง้ ปวงข้ึนไปถึงเมอื งเสฉวน ฉบับหนง่ึ ใหเ้ ตยี วหยุ ฉบบั หนงึ่ ฝ่ายโจหองมิได้เห็นมา้ เฉยี วยกออกมารบพุง่ เปนหลายวัน กค็ ดิ เกรงว่าม้าเฉียวจะทากลอุบาย ต่าง ๆ จึงเลิกกองทัพถอยมาต้ังอยู่ ณ เมืองฮันต๋ง เตียวคับแจ้งดังนั้นจึงมาว่าแก่โจหองว่า ตัวท่านยก ทัพออกไปฆ่าฟันทหารม้าเฉียวล้มตายเปนอันมาก เหตใุ ดจึงเลกิ กองทัพเข้ามา สามก๊กวิทยา

๑๒๕๔ สามกก๊ ฉบบั เจ้าพระยาพระคลัง(หน) โจหองจึงตอบว่า ตัวเราได้ทีแก่ข้าศึกก็ จริงอยู่ แต่มิได้เห็นม้าเฉียวออกมารบพุ่งเปน หลายวัน เราคิดเกรงว่าม้าเฉียวจะทากลศึกต่าง ๆ ประการหนึ่งเมื่อเราอยู่ในเมืองเงียบกุ๋นน้ัน กวนลอทานายว่าพระเจ้าวุยอ๋องจะเสียพี่น้องแล ทหารเอกคนหน่ึง ณ เขาลาสัน เราเกรงจะ เหมือนคากวนลอ เราจงึ ถอยทพั เข้ามา เตียวคับได้ฟังดังน้ันก็หัวเราะ แล้วว่าตัวท่านเปนวงศ์ของพระเจ้าวุยอ๋อง แล้วท่านก็เปน ทหารเอก เหตุใดจะมาเช่ือคาหมอดูนั้นไม่ควร ข้าพเจ้าจะขอคุมทหารของข้าพเจ้ายกไปตีเอาเมือง ปาเสให้ได้ แม้ไดเ้ มอื งปาเสแล้ว เมืองเสฉวนเหมือนอยใู่ นเงื้อมมอื เรา โจหองจึงตอบว่า ท่านก็รู้อย่วู ่าเตียวหุยน้ีมีฝมี อื กลา้ หาญ บัดน้ีมารักษาเมืองปาเสอยู่ เหตุใด ท่านจึงดูหม่ินเตียวหุยดังนี้ เตียวคับจึงว่า คนท้ังปวงกลัวฝีมือเตียวหุย แต่ข้าพเจ้านี้เห็นความคิด เตียวหุยเหมอื นเด็กเจด็ ขวบ ข้าพเจา้ จะขอไปจบั ตวั เตยี วหยุ มาให้ได้ โจหองจึงวา่ ถา้ ไปทาการน้ันไม่ได้ เหมือนปากวา่ จะให้ทาประการใด เตียวคับจึงตอบว่า ข้าพเจ้าจะเขียน เตยี วคับ (Zhang He) หนังสอื สญั ญาไว้ ถา้ ไม่สมเหมือนปากว่า กใ็ หต้ ดั สีสะข้าพเจ้าเสียเถิด แล้วเขียนหนังสือทานบน ให้โจหองไว้ เตียวคับก็จัดแจงทหารไดส้ ามหมื่น ยกไปใกล้ตาบลแฮเปยี น ให้ตั้งค่ายใหญ่แอบเชิง เขาสามค่าย ค่ายหน่ึงช่ือเพ็กเงียม ค่ายหนึ่งช่ือ บ อ ง เ ท า ค่ า ย ห น่ึ ง ชื่ อ บ อ ง เ ซ็ ก แบง่ ทหารใหอ้ ยู่รกั ษาค่ายละหมน่ื ม้าเฉยี วก็มไิ ด้ ยกออกรบพุ่ง คร้ันอยู่มาวันหนึ่ง เตียวคับ จึงแบ่งทหารค่ายละห้าพันยกลัดทางไปจะตี เอาเมอื งปาเส www.samkok911.com

ตอนท่ี ๕๖ ๑๒๕๕ เตยี วหุยแจ้งดงั นนั้ จงึ ปรึกษากับลยุ ต๋องว่า เราจะคดิ ประการใด ลยุ ต๋องจึงวา่ อันทางเหลา่ นี้ กันดารนัก แต่ล้วนซอกห้วยธารเขา ข้าพเจ้าจะขอทหารไปซุ่มอยู่ กองตะเวนเตียวคับจะไม่ได้เดิรถึง ด้วยทางนั้นจาเพาะซอกเขา ท่านจงยกกองทัพออกไปรบด้วยเตียวคับ ข้าพเจ้าจะคุมทหารเข้าสกัด ตที ้าย ก็จะจับตัวเตยี วคบั ได้ เตียวหุยเห็นชอบด้วย ก็จัดแจงทหารห้าพันให้ลุยต๋องยกไปซุ่มอยู่นอกเมือง แล้วเตียวหุย กค็ ุมทหารหม่นื หนึ่งยกออกไปตั้งคา่ ยประชดิ กันอยู่ เตียวหยุ ก็ขบั มา้ พาทหารไปรอ้ งทา้ ทายเตียวคบั ๆ ได้ฟงั กโ็ กรธ ขับม้าออกมารบกบั เตียวหยุ ไดส้ ามสบิ เพลง ฝ่ายลุยต๋องเห็นดังนั้น ก็คุมทหารตีตัด ท้ายเข้าไป ฆ่าทหารเตียวคับล้มตายเปนอันมาก เตียวคับเห็นเสยี ทกี ็ขบั มา้ พาทหารหนี เตยี วหุยก็ ตามตีไป ลุยต๋องคุมทหารตีต้านหน้าไว้ เตียวคบั กับทหารก็แตกกระจัดพลัดพรายไป เตียวหุย ลุยต๋องบัญจบกันรีบตามตีไป เตียวคับก็หนี เข้าค่าย เตียวหุยกับลุยต๋องก็คุมทหารเข้าตีค่าย เพ็กเงยี ม แล้วให้ทหารยิงเกาทัณฑ์ท้งิ กอ้ นศิลาเขา้ ไปเปนอันมาก เตียวคบั ให้ทหารรกั ษาค่ายเปนม่ันคง เตียวหุยเห็นดังนั้น ก็คุมทหารถอยออกมาตั้งค่ายอยู่ทางไกลประมาณร้อยเส้น ครั้นเวลา รุ่งเช้าก็ยกไปให้ทหารร้องท้าทาย เตียวคับให้ทหารรักษาค่ายมั่นไว้ แล้วเตียวคับข้ึนไปเล่นกระจับป่ี สีซออยู่บนเนินเขา เตียวหุยจึงให้ทหารรอ้ งด่าเตียวคับเปนข้อหยาบช้าหลายคร้ัง เตียวคับก็มิได้ลงมา รบพุ่ง เตียวหุยก็คุมทหารกลับมาค่าย คร้ันเวลาร่งุ เช้าเตียวหุยก็ยกไปให้ทหารร้องดา่ ว่าประการใด ๆ เตียวคบั กน็ ง่ิ เสีย เลน่ แต่มะโหรอี ยบู่ นเขา ลุยต๋องเห็นดังนั้น ก็คุมทหารเข้าตีค่ายเพ็กเงียมเปนสามารถ เตียวคับให้ทหารทิ้งก้อนศิลา ลงมา ถูกทหารเตียวหุยป่วยเจ็บเปนหลายคน เตียวหุยให้ถอยออกมา แล้วให้ทหารร้องด่าท้าทาย เตียวคับเปนอนั มาก เตยี วคับก็ใหท้ หารร้องด่าตอบลงมาว่า อ้ายเตียวหุยเปนคนขายสุรา เตยี วหยุ โกรธ ไม่รู้ท่ีจะทาประการใด แต่รอกันอยู่ถึงห้าสิบวัน เตียวหุยเสพย์สุราเมาแล้วก็ให้ทหารร้องด่าเตียวคับ ทกุ เวลา เตยี วคับกม็ ิได้ออกรบพ่งุ สามก๊กวิทยา

๑๒๕๖ สามกก๊ ฉบบั เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฝ่ายทหารซึ่งเอาสเบียงมาส่งเตียวหยุ เห็นดังน้ัน ครั้นกลับมาถึงเมืองเสฉวน ก็เอาเน้ือความ แจ้งแก่เล่าป่ีว่า เตียวหุยนั้นตั้งรอกันอยู่กับเตียวคับถึงห้าสิบวัน เตียวหุยเสพย์สุราเมาเหล้าแกล้งให้ ทหารไปรอ้ งดา่ เปนขอ้ หยาบช้าทุกเวลา เตียวคับมไิ ด้ออกรบพุ่ง เล่าปี่แจ้งดังนั้น จึงปรึกษาแก่ขงเบ้งว่า เตียวหุยไปทาการศึก ก่นแต่เสพย์สุราฉน้ี เราจะคดิ ประการใด ขงเบ้งจึงว่า ซ่ึงเตียวหุยเปนฉน้ี เพราะไม่มีสรุ าเข้มในกองทัพ ขอให้จัดสุรากลั่นเข้มสกั หา้ สิบไห เล่าป่ีจึงว่า เม่ือเตียวหุยเสพย์สุราหนักคร้ังใดก็เสียการทุกที เหตุใดท่านยังจะให้สุราไปอีกเล่า เมื่อเตยี วหยุ กินเข้าไปมากแล้ว การศกึ จะมิเสยี ไปหรือ ขงเบง้ ไดฟ้ งั กห็ ัวเราะแลว้ ว่า ทา่ นเปนพน่ี ้องกนั มาชา้ นานแล้วมไิ ด้รู้จักน้าใจเตยี วหยุ แตก่ ่อน นั้นเตียวหุยเปนคนองค์อาจวู่วาม คร้ันยกมาตีเมืองเสฉวนน้ี ข้าพเจ้าเห็นเตียวหุยละพยศอันร้ายเสีย คิดจับเงียมหงันได้ด้วยปัญญา ก็เปนนิมิตรประกอบบุญท่านอยู่แลว้ ซึ่งเตียวหุยแกลง้ พาทหารออกไป ดา่ เตยี วคับนน้ั เพราะจะทากลอบุ าย www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๖ ๑๒๕๗ เล่าปี่จึงว่า เรายังไม่ไว้ใจ จะให้อุยเอี๋ยนไป ช่วย แล้วก็ให้จัดสุราใส่ไหบันทุกเต็มท้ังสามเกวียน มีธงจารึกอักษรว่า ให้เตียวหุยเร่งทาการให้มีชัยชนะ แก่เตียวคับให้ได้ อุยเอ๋ียนรับคาลาเล่าป่ีแล้ว ก็พา ทหารคุมเกวียนสุราไปถึงค่าย แล้วบอกเน้ือความแก่ เตียวหุยทุกประการ เตียวหุยแจ้งดังนั้นก็มีใจยินดี จึงสั่งลุยต๋องกับอุยเอี๋ยนว่า เราจะเล้ียงทแกล้วทหารให้มี ใจกาเริบ ท่านทั้งสองจงคอยดูให้เปนสุขเถิด แม้เห็นเรายกธงแดงข้ึนเม่ือใด จึงคุมทหารเข้าโจมตี เตียวคับ แล้วผูกหุ่นเหมือนรูปเตียวหุยซ่อนไว้ คร้ันเวลาเย็นก็ให้เอาสรุ ามาเลีย้ งทหารท้ังปวงใหต้ ฆี อ้ ง โห่รอ้ งอ้อื อึงอยู่ ในค่าย ฝา่ ยทหารเตียวคับลอบมาดเู ห็นก็ไปบอกแกเ่ ตยี วคบั เตยี วคับแจ้งดงั นน้ั กพ็ าทหารซ่งึ มาบอก ลอบไปดูบนเนินเขาริมค่าย เห็นเตียวหุยน่ังเสพย์สุราให้ทหารปล้ากันอยู่ เตียวคับก็กลับมาค่าย แล้วคิดว่าเตียวหุยนั้นมิได้เห็นเราออกรบพุ่ง จึงมีใจกาเริบเล่นเอิกเริกอยู่มิได้เกรงเรา จึงส่ังทหารว่า เวลาค่าวันน้ีเราจะยกเข้าปล้นค่ายเตียวหุย ให้ทหารค่ายบองเทากับค่ายบองเซ็กยกเข้ามารบ กระหนาบซ้ายขวา ครัน้ เวลากลางคนื เดือนสวา่ ง เตียวหยุ กใ็ ห้เอาหนุ่ ใส่เส้อื นัง่ ถือจอกสุราเปนทจี ะดม่ื ทหารเขา้ มาคอยรบั ใช้เปนหลายคน ตวั เตยี วหุยนัน้ ซุ่มอยู่ แล้วใหอ้ ยุ เอ๋ยี นลยุ ตอ๋ งจดั แจงทหารเตรยี มไว้ ฝ่ายเตียวคับก็คุมทหารมาถึงหน้าค่าย เตียวหุย เหน็ รปู เตียวหยุ นนั้ นั่งเสพย์สรุ าอย่กู ส็ าคญั ว่าเตียวหุยจริง เตียวคับจึงขับทหารเข้าโจมตีหัก เข้าไปในคา่ ยได้ กข็ ับมา้ เขา้ ไปเอาทวนแทงรปู เตียว หุยซึ่งนั่งเสพย์สุราอยู่น้ัน ครั้นเห็นเปนหุ่นก็ตกใจ ควบม้าจะกลับออกจากค่าย เตียวหุยเห็นก็จุด ประทดั ขึน้ เปนสาคญั ทหารเตียวหุยจงึ จุดเพลงิ เผา ค่ายขน้ึ เตยี วหยุ ก็ขีม่ า้ ออกรอ้ งว่ากชู ือ่ เตียวหยุ แลว้ ขบั มา้ เข้ารบกบั เตียวคบั ได้สามสิบเพลง สามก๊กวิทยา

๑๒๕๘ สามกก๊ ฉบบั เจา้ พระยาพระคลัง(หน) ขณะเม่ือเตียวหุยกับเตียวคับรบกันอยู่น้ัน ทหารท้ังสองค่ายก็ยกมาคอยจะกระหนาบ พอพบอุยเอ๋ียนลุยต๋องออกสกัดอยู่ อุยเอ๋ียนลุยต๋องก็ขับม้าเข้ารบ ตีทหารสองกองน้ันแตกกลับไป อยุ เอย๋ี นลยุ ตอ๋ งยกตามไปตีเอาค่ายเตียวคับได้ จึงเอาเพลงิ จุดเผาขึน้ ท้ังสามค่าย เตียวคับเห็นดังนั้นก็รู้ว่าค่ายเสียด้วยกลเตียวหุยแล้ว ก็ควบม้าหนีไปด่านอวนเทาก๋วน เตียวหุยคร้ันได้ชัยชนะแล้ว ก็ให้ม้าใช้ถือหนังสือไปแจ้งราชการแก่เล่าป่ี ๆ แจ้งดังน้ันก็มีความยินดี จงึ วา่ เตียวหุยเสพยส์ รุ าเปนกลอบุ ายเหมือนคาขงเบ้งวา่ ฝ่ายเตียวคับเสียทหารประมาณสองหมื่น จึงพาทหารหม่ืนหนึ่งมาต้ังอยู่ด่านอวนเทาก๋วน แล้วใหท้ หารไปบอกโจหองใหย้ กมาช่วย โจหองได้ฟงั กโ็ กรธ จงึ ว่าเราได้หา้ มแล้วไม่ฟัง ขืนยกไปรบกับ เตียวหุยจนเสียทว่ งทฉี นี้ ยงั จะให้เรายกไปชว่ ยเล่า โจหองจึงส่งั ทหารน้ันไปว่าให้เตียวคับเรง่ ยกออกรบ กับเตียวหุยคืนเอาชยั ชนะ ใหไ้ ด้ ทหารก็กลับมาบอกเตยี วคับตามคาโจหองว่า เตียวคับได้ฟังดังน้ันก็คิด วิตกนัก จึงเกณฑ์ทหารกองหน่ึง ให้ไปตั้งซมุ่ อยูท่ างน้อยริมเชิงเขาหน้า ด่าน แล้วส่ังว่าเราจะยกไปรบกับ เตียวหุย ถ้าเตียวหุยไล่เรามาทางน้ี ก็ให้ยกออกรบสกัดเอาชัยชนะให้ จงได้ ครัน้ เวลาเช้าเตียวคบั กย็ กทหาร ออกจากค่าย พอพบลุยต๋องยกมา เตียวคับก็ขับม้าเข้ารบกับลุยต๋องได้ ห้าเพลง เตียวคับทาเปนถอยหนี ลุยต๋องมิไดร้ ู้กลอุบายก็ตามไปถึงทางน้อยซึ่งทหารเตียวคับซมุ่ อยู่นั้น ทหารทั้งปวงกร็ มุ กันออกสกัดรบลุยต๋อง เตียวคับเห็นดังน้ัน ก็กลับมารบกับลุยต๋อง เตียวคับเอาทวนแทงลุยตอ๋ งตกมา้ ตาย ทหารทงั้ ปวงกแ็ ตกหนกี ลับไป ณ ค่าย จึงเอาเนือ้ ความบอกแก่เตียวหุย ๆ โกรธก็คุมทหารรบี ไป เตียวคบั เหน็ ก็ ขับม้าเข้ารบกับเตียวหุยได้ห้าเพลง เตียวคับทาเปนแพ้ชักม้าหนี เตียวหุยแจ้งในกลเตียวคับก็มิได้ไล่ ตามไป www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๖ ๑๒๕๙ เตยี วคับ (Zhang He) เตียวคับเห็นดังนั้นก็กลับม้ารีบมารบกับเตียวหุยอีกห้าเพลง แล้วก็ทาเปนหนี เตียวหุยก็ พาทหารกลับมาค่าย จึงว่ากับอุยเอย๋ี นว่า บัดน้ีเตียวคับทากลซมุ่ ทหารไว้ลวงฆ่าลยุ ต๋องเสีย แล้วยังจะ ลวงฆา่ เราอีกเลา่ เราจะคดิ ซอ้ นกลเตยี วคับใหไ้ ด้ อุยเอี๋ยนจงึ ถามวา่ ทา่ นจะทาประการใด เตียวหุยจึงว่า เวลาพรุ่งน้ีเราจะไปรบกับเตียวคับ ท่านจงคุมทหารไปซุ่มอยู่ข้างหลังทหาร เตยี วคบั ซ่ึงซ่มุ ไว้ทางนอ้ ย แล้วแบง่ ทหารไปขนหญา้ แหง้ บันทุกเกวียนไวจ้ งมาก เราจะไล่เตยี วคบั ไปถึง ทางน้อย ท่านจงให้เผาหญ้าขึ้นสกัดต้นทางปลายทางเสีย เห็นเราจะจับตัวเตียวคับได้เปนม่ันคง อยุ เอีย๋ นรบั คาแล้ว ครั้นเวลาจะใกล้รุ่งกค็ มุ ทหารไปทาตามเตียวหยุ สัง่ สามก๊กวิทยา

๑๒๖๐ สามกก๊ ฉบับเจ้าพระยาพระคลงั (หน) ครั้นเวลาเช้าเตียวหุยจึงคุมทหารออกไปที่รบ เตียวคับเห็นก็ขับม้าออกรบกับเตียวหุยได้ สิบเพลง เตียวคับทาชักม้าถอยหนี เตียวหุยไล่ตามไปถึงทางน้อย เตียวคับกลับมาสู้รบอยู่เปนช้านาน กม็ ิไดเ้ ห็นทัพตกี ระหนาบออกมา ฝ่ายอุยเอ๋ียนซึ่งคุมเกวียนเชื้อเพลิงไปนั้น ได้รบพุ่งฆ่าฟันทหารเตียวคับล้มตายเปนอันมาก แล้วเอาเพลิงจุดเชอื้ ข้นึ ตน้ ทางปลายทาง เตียวหยุ เหน็ แสงเพลงิ สว่าง ก็พาทหารรีบออกมาทางซอกเขา ฝ่ายเตยี วคับเห็นเพลงิ ไหม้เขา้ มา ก็พาทหารหนขี ้ามเขาไปถึงด่านอวนเทากว๋ น แล้วใหท้ หารรกั ษาด่าน ไวม้ ่ันคง ฝ่ายเตียวหุยก็คุมทหารเข้าบญั จบ กัน ยกไปตดี ่านอวนเทากว๋ นถงึ เก้าวันสบิ วัน ก็ไม่ได้ เตียวหุยจึงพาทหารถอยมาต้ังค่าย อยู่ทางไกลด่านประมาณสองร้อยเส้น แล้ว เตียวหุยก็พาทหารย่ีสิบสี่ยี่สิบห้าคนกับ อุยเอีย๋ นไปเท่ยี วดูทางตามซอก หว้ ยเนนิ เขา แลทางน้ันกันดารนัก จาเพาะข้ามเขาจึงจะ มาได้ พอเห็นชาวบ้านห้าคนหาบคอน มาตามเนินเขา แล้วหย่อนตัวลงตามเถาวัลย์ ด้วยเขานัน้ สูงชะโงกอยู่ เตียวหุยจึงห้ามทหารอย่าวุ่นวายไป เตียวหุยจึงลงมาจากม้าพาอุยเอี๋ยนเดิรเข้าไปหา ชาวบ้าน แล้วถามว่าอยู่เมืองใดพากันไปไหนมา คนห้าคนน้ันบอกว่า ข้าพเจ้าเปนชาวเมืองฮันต๋งมา เท่ียวค้าขาย ครั้นจะกลับไปเมืองตามทางหลวงก็กลัวกองทัพซ่ึงมาต้ังอยู่ ณ ด่านอวนเทาก๋วน จึงพา กันลัดหนีมาทางน้ี เตียวหุยจึงถามว่าทางน้ีตลอดไปถึงไหน พ่อค้าจึงบอกว่า เปนทางน้อยจาเพาะ เดิรตลอดไปเข้าทางท้ายดา่ นอวนเทากว๋ น เตยี วหุยไดฟ้ งั ดงั น้ันกม็ คี วามยนิ ดี จงึ พาพ่อค้าหา้ คนนั้นมา ณ ค่าย ให้เลี้ยงดแู ล้วสัง่ อุยเอ๋ียน ว่า เวลาพรุ่งนี้ท่านจงคุมทหารกองหน่ึงไปตีข้างด่านอวนเทาก๋วนข้างหน้า เราจะจัดเอาทหารซ่ึงกล้า แข็งสกั ห้าร้อย จะใหพ้ ่อคา้ นาไปตีทา้ ยดา่ น อุยเอยี๋ นเหน็ ชอบด้วย ครัน้ เวลารุ่งเชา้ เตยี วหยุ ก็จดั ทหารท่ี กล้าแข็งไดห้ า้ ร้อย กใ็ หพ้ อ่ คา้ นาไปทางลัด อุยเอย๋ี นก็คุมทหารยกไปถึงหนา้ ดา่ น www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๖ ๑๒๖๑ ฝ่ายเตียวคับเม่ือเสียทีเตียวหุยมาน้ัน คอยทหารซ่ึงไปซุ่มตีกระหนาบถึงคืนหนึ่งแล้วยังไม่ เหน็ กลบั มา กค็ ิดวิตกอยู่ พอทหารเขา้ มาบอกวา่ อยุ เอ๋ยี นคมุ ทหารมาร้องทา้ ทายถึงหนา้ ค่าย เตียวคับ ได้ฟังดังนั้นก็โกรธ จึงแต่งตัวใส่เกราะถอื ทวนออกมาถึงประตูคา่ ย พอทหารข้างหลังด่านว่ิงมาบอกวา่ มที หารมาลอบจุดเพลิงข้ึนข้างหลงั ด่านถึงหา้ ตาบล แล้วคุมทหารตเี ข้ามาถงึ ท้ายด่าน เตียวคบั แจ้งดงั นั้นก็ตกใจ กลับมาไม่ทนั ถงึ ท้ายด่าน พอเหน็ เตียวหยุ คุมทหารเขา้ มาไลฆ่ า่ ฟนั ทหารในด่านล้มตายเปนอันมาก เตียวคับก็ขับม้าออกมาถึงหน้าด่านจะไปทางน้อยริมซอกเขา ม้าน้ัน ถูกอาวุธเดิรไม่ได้ เตียวคับก็ท้ิงม้าเสียหนีข้ามเขาไป มีทหารตามมาด้วยประมาณสิบเอ็ดสิบสองคน ครนั้ มาถึงเมืองฮนั ต๋ง กเ็ ข้าไปแจ้งแก่โจหองบอกเนือ้ ความตามจริงทุกประการ โจหองแจ้งดังนั้นก็โกรธ จึงว่าเราก็ได้ห้ามแล้ว ตัวก็ไม่ฟัง อวดฝีมือทาทานบนไว้ คุมทหาร สามหม่ืนไปทาศึกด้วยเตยี วหุย เหลอื ทหารมาแต่สิบเอด็ สิบสองคนฉน้ี โทษตวั ผิดกับทานบน โจหองสงั่ ให้เอาตวั เตียวคับไปฆ่าเสยี สามกก๊ วิทยา

๑๒๖๒ สามก๊กฉบบั เจา้ พระยาพระคลงั (หน) โกฉุยจึงห้ามว่า ทหารเลวนั้นหาง่าย อัน ทหารเอกน้ันหายาก อนึ่งพระเจ้าวุยอ๋องก็เอนดูเตียว คับอยู่ ซ่ึงจะฆ่าเสียนั้นไม่ควร ข้าพเจ้าขอโทษไว้คร้ัง หนึ่งเถิด จะให้เตยี วคับคุมทหารไปตีดา่ นแฮเบง้ กว๋ นไว้ อย่าให้กองทัพเมืองเสฉวนทาอันตรายเมืองฮันต๋งได้ ราษฎรชาวเมืองก็จะมคี วามสุข ถา้ เตียวคับเสียทีมาอีก ท่านจึงทาโทษทง้ั สองขอ้ ทเี ดยี ว โกฉุย, กยุ หว้ ย (Guo Huai) โจหองเห็นชอบด้วย ก็ให้คาดโทษเตียวคับไว้ แล้วจัดทหารห้าพันให้เตียวคับยกไปทาการ ตามคาโกฉุยว่า เตียวคับก็ลาโจหองคมุ ทหารห้าพนั ไปถึงด่านแฮเบ้งก๋วน แล้วให้ทหารเข้าตีด่านเย้าไว้ เบ้งตัดกับงักจุ้นซ่ึงคุมทหารอยู่รักษาด่านแฮเบ้งก๋วนเห็นดังนั้นก็ปรึกษากันว่า เราจะยกออกรบดี หรอื ๆ จะรกั ษาดา่ นไวใ้ ห้มน่ั คงดี งักจุ้นจึงว่า ให้ต้ังรกั ษาด่านไว้ดกี ว่า เบ้งตัดไม่ฟัง คุมทหารออกรบกับเตียวคับ ๆ ขับม้าเข้ารบพุ่งฆ่าฟันทหารเบ้งตัดล้มตาย เปนอันมาก เบ้งตัดทานกาลังเตียวคับไม่ได้ก็ พาทหารซึ่งเหลือตายนั้นหนีเข้าด่าน งักจุ้น เห็นดังนั้นก็แต่งหนังสือบอกข้อราชการไปถึง เมืองเสฉวน เลา่ ป่แี จ้งในหนังสือแล้วจึงปรึกษาด้วยขงเบ้งวา่ เตียวคับยกมาตีดา่ นเมืองเราฉน้ี ทา่ นจะคิด ประการใด ขงเบ้งจึงว่า ท่านอย่าวิตกเลย ข้าพเจ้าจะคิดให้ทหารออกไปตีให้เตียวคับแตกไปจงได้ จึงให้หาขุนนางผู้ใหญ่ผู้น้อยเข้ามาต่อหนา้ เล่าป่ี แล้วขงเบ้งจึงแกล้งว่า อันเตียวคับนั้นมฝี ีมอื กล้าหาญ นกั ขอใหม้ ีหนงั สือไปหาตวั เตียวหุยมา จงึ จะสูฝ้ ีมือเตียวคับได้ www.samkok911.com

ตอนที่ ๕๖ ๑๒๖๓ ฮองตงจึงวา่ แก่ขงเบ้งว่า ทา่ นอาจารยห์ ลู่ทหารทัง้ ปวง ดงั น้ี จะมเิ สียน้าใจไปส้ินหรอื แตต่ วั ข้าพเจ้าชราน้ีจะขออาสาไป ตัดเอาสีสะเตียวคับมาให้ได้ ขงเบ้งจึงตอบว่า ท่านมีฝีมือก็จริง แตท่ ว่าชราแล้ว เราเกรงว่าจะทานกาลงั เตียวคบั ไม่ได้ ฮองตงได้ฟังดังน้ันก็โกรธ ลุกข้ึนแล้วว่า ถึงข้าพเจ้า ฮองตง (Huang Zhong) ชราก็ยังมีกาลังขึ้นเกาทัณฑ์อันทรงของหนักสามร้อยชั่งได้ ควรหรือท่านประมาทข้าพเจ้าว่าจะสู้ฝีมืออ้ายเตียวคับไม่ได้ ขงเบ้งจึงว่า เมื่ออายุท่านได้ถึงเจ็ดสิบเศษแล้ว ยังขืนว่ามีกาลัง นั้นเราไม่เห็นดว้ ย ฮองตงได้ฟังดังน้ันก็ย่ิงมีความโกรธเปนอันมาก จึงออกมาเอาง้าวสาหรับมือเข้าไปราจนสิน้ เพลงง้าว เลา่ ปี่ขงเบง้ แลขนุ นางท้งั ปวงเหน็ ฮองตงรานั้นงามคลอ่ งแคลว่ รวดเรว็ จงึ สรรเสรญิ วา่ ถงึ ฝีมอื หนุ่มซ่ึงชานาญแลมีกาลังก็หาเสมอฮองตงไม่ ฮองตงจึงเอาเกาทัณฑ์อันแขงน้ันมาขึ้นลองกาลังให้ ขงเบ้งดู จนเกาทณั ฑ์น้นั หักไปท้ังสองคนั สามกก๊ วิทยา

๑๒๖๔ สามกก๊ ฉบบั เจา้ พระยาพระคลงั (หน) ขงเบง้ จึงวา่ แกฮ่ องตงวา่ ทา่ นจะไปก็ไปเถดิ แตเ่ อาทหารรองไปดว้ ยสกั คนหนง่ึ จะได้ช่วยกัน ทาการ ฮองตงจึงว่า เงียมหงันนั้นก็เปนคนชราเหมอื นกับขา้ พเจ้า จะขอเอาไปดว้ ย ถ้าไม่ได้ราชการก็ ใหต้ ดั สสี ะหงอกน้ีเสยี เถิด เล่าป่ีได้ฟังก็มีใจยินดี ยอมให้ฮองตงกับเงียมหงันไป เงียมหงนั (Yan Yan) จูล่งจึงว่า เตียวคับนั้นมีฝีมือกล้าแขง ซึ่งท่านจะให้ฮองตง เงียมหงันอันเปนคนชราออกไปรบกับเตยี วคบั นั้นไม่ได้ ถ้าเสีย ด่านแฮเบง้ กว๋ นแลว้ เมืองเสฉวนก็จะเสียดว้ ย ขงเบง้ จึงตอบว่า ท่านอย่าดูหมิ่นฮองตงเงียมหงันว่าเปนคนชราเลย อันเมือง ฮันต๋งน้ันจะได้ด้วยความคิดแลฝีมือคนชราท้ังสองเปนม่ันคง จูล่งมิได้ตอบประการใด ฮองตงเงียมหงันก็ลาออกมาจัดแจง ทหารแลว้ ยกไปถงึ ดา่ นแฮเบ้งก๋วน เบ้งตัดกับงักจุ้นเห็นคนชราทั้งสองคุมทหารมา ก็ค่อยกระซิบว่า ขงเบ้งให้ฮองตงกับ เงียมหงันมาดังนี้ ยังจะทานฝีมือเตียวคับได้แล้วหรือ ก็ชวนกันหัวเราะเปนทีเย้ย ฮองตงเห็นดังน้ัน จึงว่าแก่เงียมหงันว่า ท่านเห็นแล้วหรอื เบ้งตัดกับงักจุ้นหัวเราะเยาะเรา ว่าคนชราหามีฝีมือไม่ เราจา จะคิดอ่านเอาชัยชนะเตียวคับให้ได้ คนทั้งน้ันจึงจะเกรงเราสืบไป เงียมหงันจึงว่า ท่านจะคิดประการ ใดข้าพเจ้าจะทาตาม ฮองตงจึงว่า ให้ท่านคุมทหารอ้อมไปซุ่มอยู่หลงั ค่ายเตียวคับ แม้เห็นเราออกรบ เม่ือใด ก็ให้คุมทหารตีกระหนาบเข้ามา เงียมหงันก็พาทหารไปซุ่มอยู่ตามคาฮองตงส่ัง ฮองตงจึงคุม ทหารออกไปร้องท้าทายเตียวคับ เตียวคับได้ฟังดังน้ันก็โกรธ จึงข้ึนม้าพา ทหารมาจากค่าย แล้วว่าแก่ฮองตงว่า ตัวชราถึง เพียงนี้ยังหาความละอายไม่ ช่างมีหน้าอาสา ออกมาทาการสงคราม จะเอายศศักด์ิไปถึงไหน ฮองตงจึงตอบว่า ถึงตัวกูชราก็จริง แต่ง้าวซึ่งกูถือ อยู่น้ียังคมอยู่ แล้วก็ขับม้าราง้าวเข้ารบกับเตียวคบั ไดส้ บิ เพลง แลทหารทั้งสองฝา่ ยกโ็ หร่ ้องอื้ออึง www.samkok911.com

ตอนท่ี ๕๖ ๑๒๖๕ ฝ่ า ย เ งี ย ม ห งั น เ ห็ น ไ ด้ ที ก็ คุ ม ท ห า ร ตีกระหนาบท้ายเข้ามาตลุมบอน ไล่ฆ่าฟันทหาร เตียวคับล้มตาย เตียวคับอยู่ในหว่างทหาร จะต้านทานมิได้ ก็ขับม้าพาทหารแตกหนี ฮองตง กับเงียมหงันก็คุมทหารไล่ตามไป ทางประมาณ เก้าร้อยเส้น จนเวลารุ่งขึ้นจึงให้ทหารตั้งค่าย ม่ันลงไว้ ฝา่ ยโจหองรวู้ ่าเตียวคับแตกมา ก็ส่งั ให้ทหารเท่ยี วหาตัวเตียวคับมาจะฆา่ เสยี โกฉยุ จงึ ห้ามวา่ ซึ่งท่านจะทาดังน้ีไม่ควร แม้รู้ไปถึงเตียวคับก็จะหนีไปเข้าด้วยกองทัพเมืองเสฉวน การศึกซึ่งจะทา สืบไปก็จะขัดสน ขอให้แต่งทหารไปช่วยกากับไว้ อย่าให้เตียวคับเอาใจออกหากได้ โจหองเห็นชอบ ดว้ ย จงึ ใหแ้ ฮหัวซงหลานแฮหัวตุ้นกบั ฮันโฮน้องฮันเหียนคุมทหารห้าพันไปช่วยปอ้ งกัน กากับเตยี วคับ ไวต้ ามคาโกฉยุ ว่า แฮหัวซงกับฮันโฮครัน้ มาพบเตียวคบั ก็บอกว่าโจหองให้ขา้ พเจา้ ท้งั สองมาชว่ ย เตียวคับจึงว่า ฮองตงกับเงียมหงันเปนคนชรามีฝีมือกล้าหาญ ซ่ึงเราจะคิดเอาชัยชนะนั้น ยากนัก ฮันโฮจึงว่า ฮองตงนั้นข้าพเจ้ารู้จักอยู่ เดิมฮองตงอยู่เมืองเตียงสา เปนไส้ศึกเข้าด้วยกวนอู แล้วให้อุยเอี๋ยนฆ่าฮันเหียนพ่ีชายข้าพเจ้าเสีย ตัวข้าพเจ้าจะขอทาการแก้แค้นฮองตงให้ได้ แล้วก็พา แฮหัวซงคมุ ทหารออกไปหวังจะรบกบั ฮองตง ฝ่ายฮองตงเมื่อมาตั้งค่ายอยนู่ ั้น ก็พาเงียมหงันกับทหารเที่ยวดรู ู้แห่งทางใหญ่น้อยทุกตาบล แลว้ เหน็ ทหารโจโฉมารักษาสเบยี งอยู่ ณ เขาเทียนตองสัน เงียมหงันจึงว่าแก่ ฮองตงว่า ถ้าคิดอ่านตัดสเบียงตาบลนี้ เสยี ได้ ก็จะไดเ้ มืองฮันตง๋ โดยง่าย ฮองตง จึงว่า ท่านคิดนี้ต้องความคิดเรา แล้ว กระซิบให้สัญญากับเงียมหงัน ครั้นกลับ มาถึงค่าย เงียมหงันก็จัดแจงทหารไป ทาตามคาฮองตงสงั่ สามก๊กวิทยา

๑๒๖๖ สามกก๊ ฉบบั เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฝ่ายฮองตงคร้ันรู้ว่าแฮหัวซงกับฮันโฮ ยกมา ก็คุมทหารออกไปจากค่าย ฮันโฮเห็น ฮองตงออกมา ก็ขับม้าข้ึนไปหน้าทหาร ร้องด่า ฮองตงเปนข้อหยาบช้า แล้วขับม้าเข้ารบกับ ฮองตง แฮหัวซงเห็นดังนั้นก็ขับม้าเข้าช่วยฮันโฮ รบ ฮองตงรบพุ่งป้องกันได้ยี่สิบเพลง ก็แกล้ง ชักม้าพาทหารถอยหนีไปทางประมาณสองร้อย เส้น ให้เอาฟางทาค่ายไว้ แฮหวั ซง (Xiahou Shang) ฝ่ายแฮหัวซงกับฮันโฮก็คุมทหารไล่ ตามไปท้าทายถึงหน้าค่าย ฮองตงก็ออกมารบ กับแฮหัวซงฮันโฮ ถึงสิบสี่สิบห้าเพลง แล้วก็ทา ชักม้าพาทหารถอยหนีไปอีกสองร้อยเส้น ก็ให้ เอาฟางทาคา่ ยไว้ ฝ่ายแฮหัวซงกับฮนั โฮจึงใหม้ า้ ใช้กลับไปบอกเนอ้ื ความท้ังปวงแก่เตยี วคับ ให้รักษาค่ายไว้จง มั่นคง เตียวคับแจ้งดังน้ันก็รีบมาแจ้งแก่แฮหัวซงฮันโฮว่า ซึ่งฮองตงถอยหนีไปถึงสองครั้งน้ันเราเห็น จะเปนกลอบุ าย อยา่ ไดย้ กตามไปเลย แฮหวั ซงกบั ฮนั โฮได้ฟังดงั นั้นกโ็ กรธ จงึ รอ้ งตวาดแล้วว่า ตวั ทา่ น นขี้ ้ีขลาดนักจึงเสยี ทแี ก่ข้าศกึ มาเปนหลายครง้ั ท่านอย่าว่าวุน่ วายไปเลย จงนงิ่ เสยี เถิด เตียวคับได้ฟังดังนั้นก็อัปยศแก่ทหารทั้งปวง แล้วกลับไปรักษาค่ายอยู่ คร้ันเวลารุ่งเช้า แฮหัวซงกบั ฮันโฮก็คุมทหารติดตามฮองตงมาถงึ หน้าคา่ ย แลว้ รอ้ งเยย้ เยาะต่าง ๆ ฮองตงไดย้ นิ ดังนั้นก็ ขบั มา้ ออกมาต่อสู้ไดส้ ิบเพลง แลว้ ขับม้าพาทหารหนไี ปได้สองร้อยเส้น กใ็ หเ้ อากงิ่ ไมม้ าตัง้ ค่ายไว้ ฝา่ ยแฮหวั ซงกับฮนั โฮคมุ ทหารตามไปโจมตีคา่ ยฮองตง ๆ ส้รู บไดห้ ้าเพลงก็พาทหารรีบหนไี ป เข้าด่านแฮเบ้งก๋วน แฮหัวซงฮันโฮคุมทหารตามไปตั้งค่ายประชิดดา่ นไว้ เบ้งตัดเห็นดังนั้นก็ลอบบอก เนื้อความไปถึงเล่าป่ีเปนใจความว่า ฮองตงแตกแฮหัวซงกับฮันโฮมาเปนหลายคร้ัง บัดน้ีเข้ามาอยู่ใน ด่าน แฮหวั ซงกับฮันโฮกต็ ามมาต้ังค่ายประชดิ อยู่ www.samkok911.com

ตอนท่ี ๕๖ ๑๒๖๗ เล่าป่ีแจ้งดังน้ันก็ตกใจ จึงปรึกษาแก่ขงเบ้ง ๆ จึงว่า ท่านอย่าวิตกเลย อันฮองตงแตกหนีมา น้ัน หวังจะทากลอุบายลวงข้าศึก เล่าป่ีจูล่งได้ฟังขงเบ้งว่า ยังไม่สิ้นสงสัย เล่าป่ีจึงให้เล่าฮองซ่ึงเปน บุตรเลย้ี งคุมทหารไปช่วยฮองตง เล่าฮองคร้ันมาถงึ ด่านแฮเบ้งกว๋ นก็บอกแก่ฮองตงวา่ บัดน้เี ลา่ ป่ใี ห้เรา คมุ ทหารมาชว่ ยทา่ น ฮองตงจงึ ถามว่า เลา่ ป่แี จง้ เหตุสง่ิ ใดหรอื เล่าฮองจึงบอกว่า เล่าปีแ่ จง้ วา่ ทา่ นแตก มาหลายครงั้ จนหนเี ขา้ มาอยใู่ นดา่ น จึงให้เรายกมาช่วย ฮองตงได้ฟังดังนั้นก็หัวเราะแล้วว่า ซึ่งเราแตกถอยมาน้ีด้วยกลอุบาย จะให้ข้าศึกเอาอาวุธ แลสเบียงอาหารมารวมไว้ในค่ายประชิด เพลาค่าวันนี้ท่านจงคอยดูเถิด เราจะยกออกตีค่ายแฮหัวซง ฮันโฮแตกไปแล้ว จะให้ทหารเกบ็ เคร่อื งศสั ตราวธุ แลสเบยี งอาหารไว้ใหจ้ งได้ ครน้ั เวลาคา่ ฮองตงจึงส่ัง แก่งักจุ้นว่าให้ตรวจตรารักษาด่านไว้จงม่ันคง แล้วว่าแก่เบ้งตัดว่า วันนี้เราจะออกไปทาการ ท่านจง เอนดเู ราพาทหารออกไปขนเอาสเบียงอาหารแลเครือ่ งศัสตราวุธ นายทหารทัง้ สองไดฟ้ งั ดังน้นั กไ็ ม่เช่ือ แต่เห็นแก่หน้าก็รบั ไว้ ฝ่ายฮันโฮกับแฮหัวซงมาตั้งอยู่ถึงสามวัน มิได้เห็นฮองตงแลทหารผู้ใดออกมารบ ก็มีใจ ประมาทถอดเกราะแก้อานม้าเสยี มิไดต้ รวจตรารกั ษาค่าย คร้ันเวลาสองยามเศษ ฮองตงกพ็ าเล่าฮอง คุมทหารห้าพันออกไปโจมตีค่ายแฮหัวซงกับฮันโฮ ฆ่าฟันทหารทั้งปวงล้มตายเปนอันมาก แฮหัวซง กับฮนั โฮมิทันรู้ตวั ก็พาทหารหนอี อกจากคา่ ย ฮองตงกต็ ามตีคา่ ยรายทางได้ท้งั สามคา่ ย ฝ่ายเบ้งตัดเห็นข้าศึกแตกไป ก็คุมทหารออกมา เก็บเอาเกราะแลอาวธุ กับสเบียงอาหารไวเ้ ปนอันมาก คร้ัน เวลารุ่งขึ้นฮองตงจะตามแฮหัวซงกับฮันโฮไป เล่าฮองจึง ห้ามว่าทแกล้วทหารอิดโรยนัก จงหยุดให้ทหารมีกาลังจึง ค่อยตามไป ฮองตงจึงตอบว่า เม่ือเราตามมาพบซุ้มเสือ แล้วจะไม่รีบเข้าจับลูกเสือให้ได้นั้น จะละไว้ให้มีกาลังไป หรือ จึงประกาศแก่ทหารทั้งปวงว่า จงช่วยกันทาการให้ สาเร็จ แลว้ ก็ยกตามไปใกลจ้ ะถึงคา่ ยเตียวคับ เบ้งตัด (Meng Da) สามก๊กวิทยา

๑๒๖๘ สามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฮันโฮ (Han Hao) ฝ่ายแฮหัวซงกับฮันโฮหนีไปพ้นค่าย เตยี วคับ แลทหารเตียวคบั เหน็ ดงั นั้นก็พากันตกใจ แตกตื่นไป เตียวคับโบกธงทหารท้ังปวงก็ไม่หยุด เตียวคับก็พลอยหนีไปถึงแม่น้าฮันซุย พอพบ แฮหัวซงกับฮันโฮ เตียวคับจึงว่ากับนายทหาร ทั้งสองวา่ ซ่งึ เราจะหนีไปฉนี้ไม่ได้ อันเมอื งฮันตง๋ นี้ ได้อาศรัยสเบียงซ่ึงซ่องสุมไว้ ณ เขาเทียนตองสัน กับเขาบิซองสัน แม้เสียสเบียงสองตาบลน้ีแล้ว เมืองฮันต๋งก็จะเสียด้วย เราจะคิดอ่านไปรักษา สเบียงสองตาบลนี้ไว้ เห็นจะได้เปนกาลังทาการ สบื ไป แฮหัวซงจึงตอบว่า อันสเบียงซึ่งซ่องสุมไว้ ณ เขาบิซองสันนั้นอย่าวิตกเลย ด้วยแฮหัวเอย๋ี น อาว์ข้าพเจ้าไปตั้งอยู่ ณ เขาเตงกุนสัน ทางน้ันก็ใกล้กัน เห็นจะจัดแจงทหารไปรักษาไว้เปนม่ันคง เกรงอยู่แตเ่ ขาเทียนตองสนั ซ่งึ แฮหัวเต๊กผู้พ่ีขา้ พเจ้ารกั ษาอยู่ แต่ทหารนัน้ ก็น้อย เราจะชวนกนั ไปชว่ ย รักษาไว้ เตียวคับเห็นชอบด้วย ก็พาทหารทั้งปวงรีบไปถึงเขาเทียนตองสัน แล้วเล่าเน้ือความให้ แฮหวั เต๊กฟังทกุ ประการ แฮหัวเต๊กจึงตอบว่า เราคุมทหารสิบหม่ืนอยู่รักษาสเบียงแล้ว จงชวนกันเร่งไปกระทาการ เอาชัยชนะแก่ข้าศึกให้ได้เถิด เตียวคับจึง ว่าทหารมากก็จริงอยู่ แต่จะไว้ใจท่านนั้น ไม่ได้ คร้ันว่าขาดคาลง พอได้ยินเสียง ทหารโห่ร้องขึ้นมาข้างหน้าเขา แล้วม้าใช้ มาบอกกับแฮหัวเต๊กว่า ฮองตงคุมทหาร มาเปนอันมาก แฮหัวเต๊กได้ฟังดังนั้นก็ หัวเราะแล้วว่า อ้ายฮองตงนี้มีใจกาเริบว่า ฝมี ือกล้าหาญ บังอาจยกเข้ามาทาการถึงน่ี www.samkok911.com

ตอนท่ี ๕๖ ๑๒๖๙ เตียวคับจึงตอบว่า อันฮองตงนั้นใช่จะมีแต่ฝีมือหามิได้ ประกอบด้วยสติปัญญาคิดกลศึก ต่าง ๆ แฮหัวเต๊กจึงว่า ถึงมาทว่าฮองตงจะมีสติปัญญาความคิดสักเท่าใด อันล่วงเข้ามาถึงนี่ก็เหมือน หาปญั ญาไม่ ฮนั โฮจงึ วา่ ข้าพเจา้ จะขอทหารสามพนั ยกไปทาการเอาชยั ชนะแก่ฮองตงใหไ้ ด้ แฮหวั เตก๊ ก็จัดทหารให้สามพัน ฮันโฮก็คุมทหารลงไปร้องท้าทายฮองตง ๆ ได้ฟังก็โกรธ ขับม้าออกมารบไม่ทัน พกั หนง่ึ ฮองตงกเ็ อางา้ วฟนั ถูกฮนั โฮตกม้าตาย แล้วไล่ฆา่ ฟันทหารท้งั ปวงแตกตน่ื ไป เตียวคับแฮหวั ซง เห็นดังน้ันก็คุมทหารจะลงไปรบกับ ฮองตง พอได้ยินเสียงประทัดแล ทหารโห่ร้องข้ึนข้างหลังเขา แล้วเห็น เพลิงไหม้ข้ึนข้างหลังค่ายเปนหลาย ตาบล แฮหัวเต๊กก็คุมทหารออกมา ห วั งจ ะ ร บ กับ ข้า ศึ ก เ งี ย ม ห งั น ขับม้าราทวนเข้ารบกับแฮหัวเต๊กได้ เพลงหน่ึง แล้วเงียมหงันเอาทวนแทง ถูกแฮหวั เตก๊ ตกมา้ ตาย ฝ่ายฮองตงเห็นแสงเพลิงเงียมหงันจุดขึ้นตามสัญญาดังนั้น ก็คุมทหารตีกระหนาบเข้าไป ข้างหน้าเขา แล้วเอาเพลิงเผาค่ายไหม้สเบียงอาหารเสียสักส่วนหน่ึง แล้วไล่ฆ่าฟันทหารล้มตายเปน อันมาก เตียวคับกับแฮหวั ซงเห็นจะต้านทานไม่ได้ ก็พากันหนีไปหาแฮหัวเอ๋ียน ฮองตงกับเงียมหงันก็ ให้ทหารเข้าดับเพลิงซ่ึงไหม้สเบียงไว้ได้บ้าง ก็ให้ทหารตั้งค่ายรักษาสเบียงไว้ แล้วแต่งหนังสื อบอก เนอื้ ความท้ังปวงให้ม้าใช้ถอื ไปให้เลา่ ปี่ ณ เมอื งเสฉวน เลา่ ปีแ่ จ้งในหนังสอื ดงั นน้ั กม็ ีความยินดี หวดเจง้ จึงวา่ แก่เล่าปี่วา่ ครั้งโจโฉยกมาตเี มอื งฮนั ตง๋ นั้น ก็คิดจะมาตีเอาเมืองเสฉวน บัดนี้โจโฉให้แฮหัวเอี๋ยนกับเตียวคับอยู่รักษาเมืองฮันต๋ง ตัวโจโฉ ยกกองทัพกลับไปน้ัน เหมือนหน่ึงมิใช่ความคิดโจโฉ แล้วเตียวคับก็แตกยับเยิน ทั้งเสียสเบียง ณ เขาเทยี นตองสัน คร้ังนี้เหน็ ได้ทีอยูแ่ ลว้ ขอใหย้ กกองทพั หลวงไปตเี อาเมอื งฮนั ตง๋ ไวใ้ ห้ไดแ้ ลว้ แม้จะยก ล่วงไปกาจัดศัตรูราชสมบัติเสียก็เห็นจะได้โดยง่าย ถ้ามิดังน้ันก็ให้แต่งผู้รักษาเมืองฮันต๋งไว้เปนเมือง หน้าด่าน ทา่ นจงยกกลบั มารักษาเมอื งเสฉวนไว้ใหเ้ ปนท่มี น่ั คงก็จะมคี วามสขุ สืบไป สามก๊กวิทยา

๑๒๗๐ สามกก๊ ฉบับเจา้ พระยาพระคลัง(หน) เล่าป่ีกับขงเบ้งได้ฟังดังน้ันก็เห็นชอบด้วย จึงให้มีหนังสือออกไปกาชับนายด่านเมืองเสฉวน แลหัวเมอื งข้ึนทงั้ ปวง ใหร้ กั ษาดา่ นไวใ้ หม้ ่นั คง แล้วใหจ้ ูล่งคมุ ทหารเปนกองหนา้ เล่าปี่กับขงเบ้งน้นั คุม ทหารสบิ หมน่ื เปนกองหลวง www.samkok911.com