ความสัมพันธ์ระหว่างวรรณคดีกับจิตรกรรมไทย

ความสัมพันธ์ระหว่าง วรรณคดีกับจิตรกรรม ไทย จัดทำโดย นส.ขวัญนรินทร์ บริบูรณ์ ม.4/6 เลขที่19

ความหมายของจิตรกรรม ไทย คือ ภาพเขียนที่มีลักษณะเป็นแบบอย่างของ ไทยที่แตกต่างจากศิลปะของชนชาติอื่น อย่างชัดเจน ถึงแม้จะมีอิทธิพลศิลปะของ ชาติอื่นอยู่บ้าง แต่ก็ดัดแปลง คลี่คลาย ตัดทอน หรือเพิ่มเติม จนเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของตนเองได้อย่าง สวยงามลงตัว มีวิวัฒนาการทางด้านรูปแบบ และวิธีการมาตลอดจนถึงปัจจุบัน

สำนวนไทยที่เกิดจากศิลปกรรมไทย สาขาจิตรกรรม มีถ้อยคำสำนวนที่ใช้กันในภาษาไทยตามปกติหลายคำ หลายสำนวน ที่มีมาดั้งเดิมจากวงการศิลปะแขนงต่างๆ สาขา จิตรกรรม เช่น ชาดไม่ดี ทาสีก็ไม่แดง หมายความว่า สันดานคนไม่ดี ก็ไม่ดีตลอดไป

จิตรกรรมกับวรรณคดีไทยมีความ สัมพันธ์ คือ จิตรกรรมได้ก่อให้เกิดความชื่นชมและความประทับ ใจต่อกวี กวีได้ถ่ายทอดความชื่นชมนั้นลงใน วรรณคดีอย่างแจ่มชัด จิตรกรรมได้รับความรู้และความบันดาลใจจาก วรรณคดีไปสร้างสรรค์งานของตนอย่างมากมาย เช่น ภาพจิตรกรรมเกี่ยวกับเรื่อง ไตรภูมิ (อิทธิพลจากเรื่องไตรภูมิพระร่วง)

วิธีการอนุรักษ์ สืบสาน และเผยแพร่ -มีกฎหมายคุ้มครอง -ควรจะเก็บข้อมูลด้วยการบันทึก การถ่ายภาพ -ทำเป็นแหล่งท่องเที่ยว เพื่อเป็นการสร้างความสำคัญ ทำให้คนเห็นคุณค่าและอนุรักษ์เอาไว้ -เผยแพร่ให้ความรู้ สร้างความเข้าใจ