รวมนิทานน่าอ่าน

รวมนิทานน่าอา่ น OPEN

นทิ านเร่อื ง: ลากบั เงา

นทิ านเร่ือง ลากับเงา เนอื้ เรอื่ ง: นกั เดนิ ทางจ้างลาตัวหน่งึ ให้แบกตัวเขาไปยังชนบทอันห่างไกล เจา้ ของลาติดตามนัก เดินทางไปด้วยโดยเดนิ อยูข่ ้างๆ นักเดนิ ทางเพอ่ื จงู ลาแบะนำทาง ถนนสายน้นั ทอดขา้ มทีร่ าบซ่ึงไมม่ ตี น้ ไมเ้ ลยสกั ตน้ แสงแดดจดั จา้ สาดส่องลงมาอย่าง รอ้ นแรง ความรอ้ นทวีขึ้นจนในท่สี ุดนกั เดินทางตัดสินใจทจ่ี ะหยดุ พัก และเน่ืองจาก แถวนนั้ ไมม่ ีร่มเงาอ่ืนเลย นกั เดนิ ทางจึงนง่ั หลบอยู่ใต้เงาของเจ้าลา

ความรอ้ นกม็ ีผลกบั คนจงู ลาไม่แพน้ ักเดนิ ทางเชน่ กนั อีกทั้งยงั ยำ่ แย่กวา่ เนือ่ งจากเขา เดนิ ด้วยเท้ามาตลอดทาง เขาเองกอ็ ยากจะพกั ใต้เงาของลา เขาจึงเรมิ่ เถยี งกับนัก เดินทาง โดยบอกวา่ นักเดินทางจ่ายค่าจ้างเฉพาะลาเท่านั้น ไมไ่ ดร้ วมถึงเงาของมัน ไม่ช้าทงั้ สองก็แลกหมดั กัน และในระหวา่ งท่ีพวกเขากำลงั ตอ่ ส้กู ันอยนู่ ้ัน เจ้าลากเ็ ดนิ หนไี ป นิทานเรอ่ื งนสี้ อนให้รวู้ า่ การถกเถียงกันเร่อื งเงา กม็ ักสญู เสียสงิ่ ท่ีจบั ต้องได้ไปในที่สุด

นิทานเร่อื ง: หมาปา่ กับสงิ โต

นิทานเรือ่ ง:หมาปา่ กับสงิ โต เนอ้ื เรอื่ ง: หมาปา่ ตัวหน่ึงขโมยลกู แกะมาไดต้ วั หน่ึง และแบกไปยังถ้ำเพ่อื จดั การเปน็ อาหาร แต่ แผนการของมันต้องเปลีย่ นไปอยา่ งสิ้นเชิง เมื่อมันเผชญิ กบั หน้าสิงโต ซึ่งชิงลูกแกะ ไปโดยไม่เอย่ ขอโทษสักคำ หมาป่าถอยห่างไปอยูใ่ นระยะปลอดภัย และกล่าวด้วยนำ้ เสยี งเจบ็ ปวดว่า “ท่านไม่มสี ทิ ธมิ าแยง่ ชงิ ของๆ ขา้ ไปอย่างน้ันนะ”

สงิ โตหนั หลับมา แต่เจา้ หมาป่าอยไู่ กลเกินกว่าสิงโตจะสอนบทเรยี นใหโ้ ดยไมต่ อ้ ง เปลอื งแรง มนั จงึ กลา่ วว่า “ของๆ เจา้ ง้ันหรือ เจา้ ซื้อมา หรอื คนเล้ียงแกะใหเ้ จา้ มาเปน็ ของขวัญละ่ เจ้าไดม้ นั มา อยา่ งไรหรอื ไหนช่วยบอกข้าทสี ิ” นทิ านเร่ืองนส้ี อนใหร้ วู้ า่ โกงเขามาอยา่ งไร ก็โดนโกงกลับไปอยา่ งนั้น

นทิ านเรื่อง:กระตา่ ยกับไกป่ า่

นิทานเรอ่ื ง:กระตา่ ยกบั ไกป่ า่ เนอื้ เรอื่ ง: ณ ป่าแห่งหนึ่ง กระตา่ ยกบั ไกป่ า่ อาศัยอยใู่ กลก้ ัน วนั หน่ึงกระต่ายออกไปหากนิ ตามปกติแต่โชครา้ ยโดนเหยี่ยวตามล่า มนั หนแี บบไมค่ ดิ ชีวิตและรอดพน้ กรง เลบ็ เหยีย่ วไปไดแ้ บบหวดุ หวิด มันจงึ หลบซ่อนตวั อยูใ่ ต้ต้นไมอ้ ย่างเหนื่อยลา้ ตาม ลำตวั เตม็ ไปด้วยบาดแผล ไก่ปา่ ผ่านมาเหน็ เข้าจึงพูดจาเยาะเย้ย “ยอดนักวง่ิ เท้าไว เอ๋ย เจา้ วง่ิ ได้เร็วกวา่ ใคร ๆ แต่ทำไมเอาชวี ิตไม่รอดแบบน้เี ล่า”

กระต่ายตอบไปวา่ “ถา้ วันหน่ึงเจ้าถูกเหยย่ี วไลล่ า่ ดบู ้าง เจ้าก็จะรู้” ไก่ป่าได้ยินดงั นน้ั ก็ หบุ ปากทันที เพราะรู้ตัววา่ ถึงตนจะมีปีกแข็งแรงขนาดไหน กไ็ ม่สามารถหนพี ้นจาก กรงเล็บเหยย่ี วได้เชน่ กัน นิทานเรือ่ งนส้ี อนให้รวู้ า่ กอ่ นจะเยาะเย้ยผูอ้ ืน่ ควรนึกถงึ ใจเขาใจเราเสียกอ่ น

นทิ านเรื่อง:ฉนั อยากเปน็ ฉนั

นทิ านเรื่อง:ฉนั อยากเป็นฉนั เนอ้ื เรอื่ ง: ลาปา่ เหน็ ลาบา้ นจึงเดนิ เข้าไปหาลาตัวนัน้ และรสู้ ึกอิจฉาท่ีลาบา้ นนน้ั มีขนทส่ี วยงาม เรยี บเป็นมัน และอ้วนสมบูรณไ์ ดส้ ัดสว่ น มันคดิ ว่าลาบา้ นคงไดร้ บั การเลี้ยงดูอย่างดี แต่เมื่อเจา้ ของลาบ้านนำขา้ วของมากมายมาตัง้ ไว้บนหลงั ลาบา้ นตวั นัน้ และเมื่อเขาขี่ ลาบ้านไปเขาใช้แสต้ ลี าบา้ นอยา่ งโหดรา้ ย

ลาปา่ ก็พดู ว่า “พช่ี ายขา้ ไมอ่ ยากที่จะเหมอื นพีช่ ายอีกแล้ว เพราะกวา่ พ่ีชายจะไดข้ น อนั สวยงามและเรยี บเปน็ มนั พีช่ ายต้องทำงานหนกั เชน่ น้ีเชยี วหรอื ” นิทานเร่ืองนส้ี อนให้รวู้ า่ สิ่งท่ีเหน็ ว่าดอี าจจะไม่ดีอยา่ งทค่ี ิด

นทิ านเร่อื ง:อกี ากบั หงส์

นิทานเรื่อง:อีกากบั หงส์ เนอ้ื เรอื่ ง: อกี าตวั หนึง่ ซ่ึงใครๆ ก็รู้ดวี ่ามนั ดำราวกับถ่าน รสู้ ึกอิจฉาหงส์ เพราะขนของหงส์มสี ี ขาวผดุ ผ่องดุจดัง่ หิมะบริสุทธ์ิ เจ้านกโง่งมมีความคิดว่าหากมนั ใช้ชีวิตเหมือนหงสท์ ี่ ว่ายน้ำและดำน้ำตลอดท้ังวัน กินแต่สาหร่ายและตะไครน่ ้ำ ขนของมนั ก็คงจะ กลายเป็นสขี าวเหมอื นหงส์

ดังนนั้ มนั จึงจะละท้งิ บ้านของมันในปา่ และทุ่งนา แล้วบินรอ่ นลงไปอาศยั อย่ใู น ทะเลสาบและหนองน้ำ แม้ว่าตลอดท้ังวันมันเอาแตล่ า้ งตัวแลว้ ล้างตัวอกี จนแทบจะ จมนำ้ ขนของมันกย็ งั คงเป็นสีดำอยเู่ ช่นนั้น แถมวัชพืชนำ้ ทม่ี ันกนิ เข้าไปยังไม่เหมาะ กบั รา่ งกาย มันจึงผ่ายผอมลงเร่อื ยๆ จนในกระท่ังในทีส่ ุดมนั ก็ตาย นทิ านเรอ่ื งนส้ี อนใหร้ วู้ า่ การเปลยี่ นแปลงนสิ ัยไม่อาจแกไ้ ขสง่ิ ทธ่ี รรมชาติใหม้ า

นทิ านเร่ือง:สองสาวใช้กบั ไก่

นิทานเร่ือง:สองสาวใช้กบั ไก่ เนอื้ เรอ่ื ง: แมเ่ ฒา่ คนหน่งึ อาศยั อยู่กบั สาวใชส้ องคน ทั้งสองมีหนา้ ทเ่ี กบ็ กวาด เช็ดถแู ละจดั เกบ็ ขา้ วของให้เปน็ ระเบียบ เช้ามดึ ของทุกวนั ไก่ท่ีแม่เฒา่ เลย้ี งไว้จะส่งเสียงขันเตอื นให้ นางตื่นมาปลุกสาวใช้ให้ลกุ มาทำงานบ้าน สาวใชท้ ้ังสองรู้สึกไม่พอใจท่ีตนไมไ่ ด้หลับ นอนอยา่ งสบาย “เป็นเพราะเจ้าไกต่ ัวนนั้ แน่ๆ ทีค่ อยปลุกแมเ่ ฒ่าทุกเชา้ แบบนี้ เราตอ้ ง ชว่ ยกนั กำจดั มนั แลว้ ละ่ ” ว่าแลว้ ท้ังสองก็วางแผนฆา่ เจา้ ไก่

แต่เหตกุ ารณ์กลับไมเ่ ปน็ อย่างทส่ี าวใชค้ ิด เพราะเมอ่ื ไมม่ เี จา้ ไกต่ ัวนั้นแล้ว แม่เฒา่ กลับ ย่ิงกงั วลกวา่ เดิมว่าสาวใช้ทั้งสองจะต่ืนสายและทำความสะอาดบา้ นไม่ทนั นางจึงต่ืน ขึ้นมาปลกุ สาวใชใ้ หท้ ำงานบ้านกลางดึกของทกุ คืนแทน นิทานเรื่องนส้ี อนให้รวู้ า่ ให้ทกุ ขแ์ ก่ท่าน ทกุ ขน์ ้นั ถงึ ตวั

จบแล้วคะ่ /ครบั เดก็ ๆ ขอบคุณทเ่ี ข้ามาอา่ นกนั จนจบนะคะ/ครบั