-1-
-2-
-3-
-4-
Chapter 0 เฮเลนแหง่ กรกี 1 Chapter 1 จดุ แร่มตน้ แหง่ สงคราม 7 Chapter 2 กรกี รวมพล 11 Chapter 3 สงครามเร่ิมตน้ 17 Chapter 4 ความเหน็ ทีไ่ มต่ รงกัน 21 Chapter 5 ทพั กรีกเสียเปรยี บ 25 Chapter 6 ความโกรธของอคิลลิส 29 Chapter 7 การจากไปของวีระบรุ ุษ 35 Chapter 8 แผนการมา้ ไม ้ 39 Chapter 9 อวสานกรุงทรอย 45 บรรณานุกรม 48 -5-
คำ�น�ำ สงครามโทรจัน หรือสงครามกรุงทรอยเปน็ เรื่องทถี่ ูกบันทึกเอาไว้ในมหากาพย์เรือ่ ง“ ฮเี ลยี ด ”( Iliad ) ของกวชี าวกรีกชอ่ื “ โฮเมอร์ ”( Homer ) ผู้ที่ประพันธม์ หากาพยท์ มี่ ชี ื่อเสียงมากในยคุ กรีก และเปน็ ท่ีรู้จักกนั ในปัจจุบันนัน้ คือ“ ฮีเลยี ด ”( Iliad ) และ“ โอดสิ ซยี ์ ”( Odusseia ) สงครามโทรจันเปน็ สงครามระหวา่ งชาวอะคีอันส์ (ชาวกรกี ) กับกรงุ ทรอยทยี่ ดื เยอื้กินเวลานานถงึ 10ปี ในหนังสอื เล่มนผ้ี ู้จดั ท�ำ ไดร้ วบรวมเรอื่ งราวของสงครามโทรจันหรอื สงครามกรุงทรอยตง้ั แต่จุดเร่มิ ตน้ ของสงคราม จนถึงบทสรปุ ของสงคราม เร่ืองราวท้งั หมดจะเป็นอย่างไรนั้นติดตามไดด้ ้านในของหนงั สือเล่มน้ี นายสทุ ธิพงศ์ เสนะสุทธิพนั ธ์ุ -6-
-1-
เมืองลาคีดีมอนแหง่ แคว้นลาโคเนยี หรอื ภายหลังเรียกวา่ นครสปารต์ าอยูท่ างตอนใต้ของดินแดนเฮลลัส หรอื กรกี มกี ษัตริยป์ กครองนามทนิ ดารสู มีบตุ รธดิ าที่เกิดจากมเหสีลดี ารวมกัน 4 คน คอื คาสเตอร์, พอลลิดซู สี , ไคลเตมเนสตรา และคนสดุ ทอ้ งคอื เฮเลน คาสเตอรก์ ับพอลลิดูซีสนนั้ เป็นวีรบรุ ุษฝาแฝดทีโ่ ด่งดังมาก ไคลเตมเนสตราไดเ้ ขา้ วิวาหก์ ับจอมกษัตรยิ อ์ กาเมมนอน เจ้านครไมซเิ น ส่วนเฮเลนนอ้ งสดุ ท้องเจรญิ วยั เป็นหญงิ ท่ีงดงามท่ีสดุ บนผนืแผน่ ดินในยุคน้นั ความงามของเธอนนั้ เป็นทีเ่ ล่อื งลอื อย่างมาก เมือ่ ถงึ เวลาทเี่ ฮเลนตอ้ งมคี ู่ครองบรรดาเจ้านคร เจ้าชาย และวีรบุรุษท่วั กรกี ทหี่ มายปองเธอต่างมายังนครสปาร์ตา กษตั ริย์ทินดารสู และราชนิ ลี ีดา ต่างก็จนปญั ญาทจี่ ะเลอื กราชบตุ รเขย คณุ สมบตั ิของทุกคนทม่ี านั้นเพียบพรอ้ มแต่กษตั ริยก์ ็วติ กกงั วนต่อความหมางใจกันของผู้ท่ไี ม่ได้รับเลอื ก เมอื่ กษตั รยิ ์ตัดสนิ ใจไมไ่ ดต้ ่อมาโอดสี ซีอสุ กษัตริยห์ นุ่มแหง่ เกาะอธิ ากา เปน็ ผูเ้ สนอแก่กษตั รยิ ์ ใหท้ ุกคนท่ีเสนอตัวเปน็ คคู่ รองเฮเลน ต้องปฏญิ าณสัตยส์ าบานเปน็ พนั ธสัญญารับรองปอ้ งกนั เจ้าสาวและสนับสนุนผู้ท่ีไดเ้ ลอื กไมว่ ่าจะเป็นใครกต็ าม เพ่ือไมใ่ หเ้ กิดความบาดหมางระหว่างกนั ส่วนการเลือกคู่ครองนนั้ ใหเ้ ฮเลนเปน็ คนเลอื กเอง สดุ ทา้ ยแลว้ เฮเลนนัน้ ไดเ้ ลือกเมเนเลอสั เจา้ ชายแห่งนครไมซินี เมเนเลอัสนั้นเป็นคนที่ดสู งา่ แขง็ แกร่ง แต่กไ็ ม่รูใ้ จเฮเลน ว่าเหตผุ ลที่เลือกตนนนั้ เป็นเพราะความรกั หรือจ�ำ ใจเลือกตามจารตี ประเพณี หรอื เพราะเหตุผลทางการเมือง ไมว่ ่าจะเหตุผลอะไร กษัตรยิ ท์ ินดารสู พึงพอใจในตวั ราชบตุ รเขยอย่างมาก เพราะเมเนเลอสั เป็นน้องชายที่รกั ย่งิ ของอกาเมมนอน จอมกษัตรยิ ์ผู้ทรงอ�ำ นาจเกรยี งไกรแหง่ แควน้ อเค้ยี น ซึง่ ประกอบเป็นอาณาจกั รใหญท่ างตอนกลางของดินแดนกรกี -2-
แผนท่นี ครรฐั สปารต์ าโบราณ -3-
เฮเลนแหง่ สปารต์ า -4-
เมืองทรอย ทรอย ต้งั ช่ือตามกษตั ริย์ ทรอส ผูเ้ ร่ิมก่อตั้งนคร หรืออีกช่อื หนึ่งคอื อเิ ลยี ม ซ่งึ เปน็ ท่ีมาของชอ่ื มหากาพยอ์ เิ ลยี ดน้ันถกู เรยี กตามกษัตริย์รชั กาลที่ 4 แห่งทรอยเป็นบตุ รของกษตั ริย์ทรอส ชอ่ื วา่ อลิ สั สว่ นชาวเมืองทรอย มีชอ่ื เรียกว่า ชาวโทรจัน ทรอย ต้งั อยใู่ นแคว้นโทรด บนผืนแผ่นดนิ เอเชียนอ้ ย หรอื เอเชียไมเนอร์ ริมฝงั่ ทางทศิ ตะวนั ออกเฉียงเหนือของทะเลอีเจีย้ น ทะเลท่ีก้ันกลางระหว่างดนิ แดนกรกี และเอเชยี น้อย ตัวเมืองต้ังอยลู่ กึ จากชายฝ่งั ทะเลเขา้ ไปในหบุ เขาเป็นชยั ภมู ทิ ่ีม่ันคง แวดลอ้ มดว้ ยเนนิ เขาและแมน่ ้�ำ สองสาย ทรอย มีก�ำ แพงเมอื งลอ้ มรอบประกอบด้วยค่ายคูประตหู อรบและเชิงเทนิ อนั แขง็ แกรง่ มปี ระวตั เิ ลา่ วา่ เมอ่ื ครั้งกษัตริย์อลิ สั เสริมสรา้ งปอ้ มปราการ และก�ำ แพงนครใหม้ ัง่ คงแข็งแรงน้นั พระองคไ์ ด้รบั เทวรปู ศกั ด์สิ ิทธิม์ าองค์หน่ึงเป็นประติมากรรมเทวอี าธนี ่า ซง่ึ ชาวโทรจนั เชอื่ วา่ ตราบใดทเี่ ทวรูปนยี้ งั อย่ใู นนคร ทรอยจะไมม่ ีวันแตกได้ เทวรปู เทวอี าธีนา่ จงึ เป็นส่ิงคู่บา้ นคู่เมอื งทรอย ต่อมาทา้ วเพรยี ม หรือ โพดาร์ซิสไดถ้ ูกสถาปนาเปน็ กษัตริย์รัชกาลที่ 6 แหง่ ทรอยมีคู่ครองคือเฮกควิ บา มีบตุ รธดิ าด้วยกันคอื เฮกเตอร,์ ปารีส, ไดโฟบัส, เฮลเลนัส, โพลิกซนี า และคาสซนั ดรา -5-
แผนท่เี มอื นทรอยและกรีก -6-
-7-
เมอ่ื ราชนิ ีเฮกควิ บาตัง้ ครรภ์ ไดฝ้ นั ถงึ เหตุร้ายว่าบุตรจะเปน็ ผู้ก่อเหตเุ ดือดร้อนใหบ้ า้ นเมืองถึงคราวลม่ สลาย กษตั ริยเ์ พรยี มจงึ สัง่ ใหน้ ำ�ทารกไปสงั หาร แตเ่ พราะโชคชะตา ความสงสารหรือเหตุผลอะไร ทารกไดถ้ ูกทิ้งไวบ้ นเขาไอดา ซึง่ อยไู่ มไ่ กลจากทรอย และไดค้ นเล้ยี งแกะบรเิ วณนั้นน�ำ ทารกไปเลี้ยงจนเติบใหญเ่ ปน็ หนุ่มรูปงาม ช่ือวา่ ปารีส เวลาผา่ นไป ปารีสไดเ้ ปน็ ผู้คมุ ฝูงแกะ และไดอ้ โี นนี เป็นภรรยา พร้อมทง้ั ให้กำ�เนดิ บตุ รกบั ปารสี ปารสี ครองคกู่ ับอโี นนีด้วยความผาสกุ จนกระทั่งวันหนง่ึ ปารีสติดตามคนเลีย้ งแกะเขา้สู่ทรอยซ่ึงขณะน้นั มีงานฉลอง และมีการแขง่ ขนั ประลองฝีมอื ระหวา่ งบรรดาลกู ของเจ้าเมืองและแมท่ ัพนายกอง ปารีสผ้ซู ่ึงผ่านมาขณะนั้นได้เข้าร่วมประลองฝีมอื ได้แสดงความสามารถให้เปน็ ท่ีปรากฏตอ่ หนา้ บัลลังกแ์ ละผ้คู นชาวโทรจัน จนชนะใจกษัตริยเ์ พรยี มและประชาชน กษตั ริยจ์ ึงได้ตรสั ถามถึงประวตั ิและไดร้ วู้ ่าปารสี เป็นเจา้ ชายคนหน่ึงแห่งกรงุ ทรอยด้วยรูปโฉมทงี่ ดงามและมีความสามารถ กษัตรยเ์ พรยี มลืมค�ำ พยากรณ์ทไ่ี ดท้ �ำ นายไวใ้ นอดตี อกีทง้ั ยินดใี นตวั บุตรชาย ปารีสได้รบั การสถาปนาให้เปน็ เจ้าชายแหง่ ทรอยอย่างสมเกยี รติ และไดเ้ ข้ามาเสวยสขุ อยูใ่ นเมืองทรอย จนลมื อโี นนีผเู้ ปน็ ภรรยาและบุตรของตน ในวนั หนึ่งกษัตริยเ์ พรยี มคดิ ถงึ น้องสาวของตนท่พี ลดั พรากจากกันไปนามว่าฮไี ซโอนีจึงไดแ้ ต่งตัง้ ใหป้ ารีสคุมขบวนเรือไปยังดินแดนกรซี เพ่อื ไปรบั ตวั ฮีไซโอนกี ลบั สเู่ มอื งทรอย แต่ความมงุ่ หมายของปารีสไมใ่ ชก่ ารนำ�ตวั ฮไี ซโอนี แตเ่ ป็นการไดย้ ลโฉมเฮเลนแห่งนครสปาร์ตา เพราะได้ยินกิตตศิ ัพทค์ วามงามทส่ี ุดของเฮเลน สปารต์ าในขณะนนั้ ปกครองดว้ ย กษัตริย์เมเนเลอัส ซ่งึ ไดส้ บื วงศ์ต่อจากกษตั รยิ ์ทนิ ดารสู กษัตริยเ์ มเนเลอัสและราชินเี ฮเลนได้ต้อนรับอาคนั ตกุ ะหนุ่มรปู งามอยา่ งสมเกียรติเจา้ ชายแหง่ ทรอย อีกทั้งได้เชิญใหพ้ ำ�นกั อาศยั อยูใ่ นราชวงั ในระหวา่ งการเดินทางมาเยย่ี มเยียน ปารสี เมือ่ เหน็ เฮเลนท่งี ดงาม จึงเกิดความพิศวาสหลงรัก หลงใหลเฝ้าประสงค์ในความเป็นเจ้าของตอ่ เธอ จนลืมถึงไมตรจี ิตที่เมเนเลอสั มอบใหโ้ ดยไมซ่ อื่ พระนางเฮเลนก็เชน่ กนัพระนางต้องใจหลงรักชายหนมุ่ รูปงามผนู้ ใ้ี นครัง้ แรกที่ไดพ้ บดว้ ยความเสน่หา ทงั้ ที่พระนางเองก็มีสามีอยูแ่ ล้ว เม่อื กษตั ริยเ์ มเนเลอัสมีกจิ ธุระตอ้ งเดนิ ทางขา้ มทะเลไปยังเกาะครีต ได้ทิ้งเฮเลไว้ล�ำ พงั ในสปาร์ตา ดว้ ยความรักและความใคร่ท่ีมอิ าจหักหา้ มใจได้ ปารีสไดล้ กั พาเฮเลนหนลี งเรือกลบั ไปยงั ทรอยทันที ไม่วา่ เฮเลนจะสมยอมหรือไม่ เม่ือกลับมาถึงทรอยกษตั รยิ เ์ พรยี มไดร้ บั รองเธอเปน็ สะใภ้ด้วยความยินดีโดยไมไ่ ดต้ ระหนักถงึ ผลท่จี ะตามมา -8-
รปู วาดของปารีสและ -9-
-10-
-11-
เม่อื เมเนเลอัสเดินทางกลบั จากเกาะครีต ได้ทราบขา่ วกท็ รงเสยี ใจมาก และ โกรธแคน้ปารสี ย่งิ นัก จึงไดแ้ ต่งขบวนเรอื รบพรอ้ มอาวธุ เตม็ อัตราเพ่อื ไปยงั นา่ นน�้ำ แควน้ โทรด หมายจะรบและชงิ ตวั เฮเลนกลับคนื พร้อมกับประกาศร้องขอความช่วยเหลือไปตามแวน่ แคว้น และนครใหญ่นอ้ ย รวมทัง้ พันธมติ รท่วั กรกี กษตั รยิ อกาเมมนอนผู้ทรงอำ�นาจ ทป่ี กครองครองแคว้นอเคียนส์ แควน้ ท่มี ีชอื่ เสยี งเกรียงไกร และเปน็ ราชประมชุ ของกษตั ริยท์ งั้ หลายในดินแดนกรกี เปรยี บได้ว่าเปน็ กษตั ริย์แหง่กษตั รยิ ์ ได้ขานรับความประสงค์ของน้องชายสุดทีร่ กั ไดม้ หี มายเรยี กเหลา่ พันธมติ รท่ัวกรกีพนั ธมติ รแห่งอเคียนสท์ งั้ หมดได้ยกทพั เรอื พร้อมทหารกลา้ มาตามหมายเรยี กพล ทัง้ ผูท้ ใ่ี หส้ ตั ย์ปฏญิ าณ และผทู้ ไ่ี ม่ไดใ้ ห้สตั ย์ ซงึ่ ยกทพั มาสมทบ เพราะความเคืองแคน้ ทีท่ รอยไม่ให้เกียรตกิ รกีและยังย�ำ่ ยอี ีกดว้ ย ฝา่ ยกรีกยังขาดผู้กลา้ ที่มีฝีมือเก่งกล้าสามารถคนสำ�คญั น่นั คือ อคิลลีส อคลิ ลีส เปน็ บุตรของกษตั รยิ ์พลี สู กบั ราชนิ ธี ีทสิ แหง่ แควน้ พเิ ธีย อคลิ ลสี มไิ ด้ปฏญิ าณสัตย์เหมอื นนายทัพคนอน่ื ๆ เพราะในชว่ งเวลานนั้ เขายังเปน็ ทารก แต่มีค�ำ ทำ�นายวา่ ทรอยจะแตกไมไ่ ดถ้ า้ ปราศจากเขา กองทพั กรีกจึงต้องการตวั อคลิ ลสี ขณะน้ันอคลิ ลสี มีอายเุ พียง 15 ปี แต่มียศเปน็ แมท่ ัพของเหลา่ ทหารหาญเมอรม์ ดิ อน ทหารกลา้ แหง่ พิเธีย ธที ิส มารดาของอคลิ ลสี มคี วามห่วงใยและรักบุตรชายอย่างมาก หวนั่ เกรงว่าบตุ รจะตายในสนามรบต้งั แตย่ ังเยาว์ จงึ ได้คิดหลบเล่ียงการตามตวั ไปรวมทัพ จงึ สง่ ตัวอคลิ ลีส ไปยังวงัของท้าวลกิ โกมิเดส แห่งเกาะสไกรอส โดยใหอ้ คลิ ลีสปลอมตวั เปน็ หญิงปะปนอยใู่ นราชส�ำ นัก โอดสี ซีอสุ รู้ทัน จงึ ปลอมเป็นพ่อคา้ เรน่ �ำ ขา้ วของเคร่ืองประดับและศาตราวุธปะปนไปขายในวัง หญิงชาววงั ต่างเลอื กเคร่อื งประดบั มีค่า โอดีสซีอสุ แสร้งท�ำ ทีเขา้ บกุ จู่โจมทำ�ร้ายอคลิ ลีสเผลอตัวคว้าอาวธุ ป้องกันทำ�ใหค้ วามลบั แตก เมอ่ื ความลับเผยโอดีสซอี สุ และปโตรคลสัสหายรกั ของอคิลลีสท่ีเตบิ โตและเป็นเพือ่ นเล่นมาดว้ ยกันต้ังแตเ่ ด็ก ก็เกล้ยี กลอ่ มเขาใหไ้ ปร่วมศกึได้ส�ำ เรจ็ เมอ่ื แมท่ ัพทุกฝ่ายมากันครบเมเนเลอัสจงึ ประกาศแต่งตั้งกษตั ริย์อกาเมมนอนพชี่ ายของตนเปน็ จอมทพั หลวง ด้วยความเห็นชอบของทกุ ฝ่าย ทัพกรีกทง้ั หมดในศึกนี้ จงึ ถกู เรียกขานแทนด้วยนาม อเคยี นส์ ซง่ึ เปน็ ชอ่ื แควน้ ทีอ่ กาเมมนอนปกครองอยู่ กองเรืออเคยี นส์ทง้ั หมดชมุ นมุ อยู่ ณ ทา่ เรือเมืองออลิส ตอนกลางของดนิ แดนกรีก คอยเวลาลมสง่ แต่คอยค้างอยเู่ ปน็ แรมปีก็ไม่มีลมอำ�นวยใหอ้ อกเรอื กาลคาส โหรพยากรณ์ประจำ�ทัพได้ทายทกั วา่ อกาเมมนอนต้องสงั เวยอิฟฟิจีไนอา ธิดาสดุ ทรี่ กั แกเ่ ทพเจ้า -12-
ดว้ ยเหตุน้เี องทำ�ให้ราชินีไคลเตมเนสตรา ชายาของอกาเมมนอนไม่พอใจสามเี ป็นอยา่ งมาก ทันทที ี่อฟิ ฟจิ ไี นอากำ�ลังจะถกู บชู ายญั ลมก็ได้พัดอำ�นวยใหข้ บวนเรอื รบอเคียนสท์ ัง้ หมดเคล่อื นทัพออกไปได้ เมือ่ กองเรืออเคยี นสย์ กมาถงึ นา่ นน้ำ�ไซเจียม ปลายแคว้นโทรด กองทพั โทรจันประกอบด้วยแมท่ ัพใหญอ่ ย่างเฮกเตอร์ อีเนยี ส รวมท้งั เหลา่ เครอื ญาตแิ ละพนั ธมติ ร โจมตีดว้ ยการระดมยงิ ธนูดงั หา่ ฝนหวังจมเรือของกรีก แต่นายทา้ ยผสู้ ามารถของเรอื อเคยี นส์แตล่ ะลำ�สามารถพาเรือเข้าถงึ ฝั่งได้ เม่อื ยกพลขึ้นบกได้ส�ำ เรจ็ พวกพลทหารกพ็ ากนั กรูลงจากเรอื เปดิ ฉากการรบขึน้ ทัพอเคียนส์โดนโจมตีอยา่ งหนักไม่สามารถขึ้นบกจดั ขบวนทัพโจมตฝี า่ ยโทรจันได้ เม่ือทัพอเคียนส์โจมตีหนักเขา้ ไป กองทพั โทรจนั สู้ไมไ่ หวจึงถอยทพั เข้าเมืองทรอย ท�ำ ให้ฝา่ ยอเคยี นส์ยดึ ทม่ี ่ันรมิ ทะเลไดส้ ำ�เรจ็ และไดต้ ้ังค่ายพักเป็นฐานท่ีมนั -13-
อคิลลิส -14-
กองทพั เรอื ของกรกี -15-
-16-
-17-
สงครามเรมิ่ ต้นมาไดร้ ะยะหนึง่ กองทัพของอเคยี นสก์ ็ยังไม่สามารถโจมตีเขา้ ก�ำ แพงเมืองของทรอยได้ เพราะสภาพภูมิศาสตรท์ เี่ ปน็ ตอ่ และก�ำ แพงทแ่ี ข็งแกรง่ ของทรอย สงครามยือเยอ้ื มาหลายปี เสบยี งอาหารเรมิ่ หมดลง และเคร่ืองมือเคร่ืองใชเริ่มสึกกร่อน กำ�ลงั ใจของเหลา่ ทหารเรม่ิหมดลง จากการทีต่ อ้ งห่างบ้านเมืองมานาน อกาเมมนอนจึงได้ปรึกษาแมท่ พั นายกองทง้ั หลายทุกคนไดล้ งความเหน็ กันว่า ยงั ไม่ควรโจมตีบุกเขา้ เมอื งทรอย เพราะตอนนฝี้ า่ ยกรกี เสยี เปรยี บเป็นอย่างมาก ซึง่ การทจ่ี ะทำ�ส�ำ เร็จนนั้ จะตองให้ใชก้ ำ�ลงั พลจ�ำ นวนมากมาก และเสบียงอาหารอาจจะหมดเสียกอ่ น อกาเมมนอนจึงได้ตกลงแบ่งทพั เปน็ สองสว่ นคอื ล้อมทรอยไว้ และเขา้ ตเี มืองใกล้เคียงเพอื่ ลดก�ำ ลงั พลของศตรู เมื่อการประชมุ จบลงขุนศกึ อเคียนสไ์ ดแ้ ยกยา้ ยไปตเี มอื งเหลา่ นัน้ ถอื เป็นการตัดก�ำ ลังทรอย ทพั อเคยี นสไ์ ดโ้ จมตหี วั เมอื งตา่ ง ๆ รอบทรอย ทหารเมอรม์ ิดอนของอคิลลสี ได้โจมตหี วัเมืองท้ังและได้เสบยี งอาหาร ทรพั ย์สมบัติและเชลยมามาก ในบรรดาเชลยเหล่าน้นั มหี ญิงงามนางหน่งึ ช่อื ไบรเซอสิ นางเปน็ ผมู้ คี วามรักและเทิดทนู อคิลลสิ เป็นอย่างมากและอคลิ ลสี ก็ไดต้ กหลุมรกั นาง ระหว่างทบี่ รรดานายทัพของอเคียนสต์ ีปล้นหัวเมอื งชายทะเลและทีร่ าบต่าง ๆ ฝา่ ยของเฮกเตอร์จอมทัพหลวงผ้เู ป็นกำ�ลังหลักสำ�คญั ของฝ่ายทรอย ก็ไดย้ กทัพโทรจนั ออกตที พั อเคยี นส์ในบางครง้ั โทรจนั ตอ้ งถอยทพั เขา้ เมอื ง แตใ่ นบางคราวฝา่ ยอเคียนส์ก็ต้องถอ่ ยทพั กลับเข้าคา่ ยเช่นกัน เฮกเตอร์บตุ รคนโตของกษตั รยิ ์เพรียม ผู้มกุฏราชกมุ ารแห่งทรอย ถือเป็นวีรบรุ ษุ ผู้อาจหาญ ประหนง่ึ ศูนย์รวมจิตใจของชาวโทรจัน มใี จยุติธรรมควรแกก่ ารสรรเสรญิ เป็นที่ยกยอ่ งแมศ้ ึกคร้ังนี้ตนเองไมไ่ ดเ้ ปน็ ผูก้ อ่ แตเ่ หตนุ ั้นได้กลายเป็นเร่ืองเก่ยี วเนอื่ งกับเกยี รติภมู ขิ องบา้ นเมอื งซ่ึงจะตอ้ งปอ้ งกนั อยา่ งสุดความสามารถเต็มภาคภมู ิจนถงึ ทส่ี ุด เม่ือเฮกเตอร์นำ�ทพั โทรจันออกรบอันโดรมาคี ชายาและบุตรนอ้ ยอัสไตยานักส์ มักขึน้ ไปบนเชิงเทินเฝ้าดูการรบน้ันด้วยความอาลยัก่อนที่เฮกเตอร์จะออกรบทกุ ครง้ั อันโดรมาคี ต้องออ้ นวอนไมใ่ ห้เฮกเตอร์ออก0สูส่ มรภมู ิ แตด่ ว้ ยหน้าทีค่ วามรบั ผิดชอบ และเกยี รติยศศักดิศ์ รี ท�ำ ใหเ้ ฮกเตอร์ต้องอกกรบ เหลา่ ทหารและชาวโทรจันต่างรกั ใครเ่ ฮกเตอร์เปน็ อยา่ งมาก ตา่ งจากปารสี ที่ประชาชนทหารต่างพากันเกลียดชัง เพราะเขาเปน็ เหตุแหง่ สงคราม เฮกเตอรต์ อ้ งเตือนปารสี นอ้ งชายผขู้ ลาดและตอ่ วา่ “ควรแลว้ หรือทีไ่ ม่ยอมตอ่ สู้ เพยี งเพราะไม่พอใจชาวเมือง ก่อนที่นครจะถกู เผา จงพสิ จู น์ตนเองใหผ้ กู้ ลา่ วหาได้เห็นเถิด” ท�ำ ให้ปารสี มีจิตฮกึ เหิมขึ้นมาบ้าง -18-
เฮกเตอร์ -19-
-20-
-21-
ทพั อเคียนส์ในบังคบั บัญชาของแม่ทพั คนอนื่ ๆ ไดต้ เี มืองครเี ซ ซงึ่ เป็นทีต่ ัง้ วิหารเทพอพอลโลอนั ศกั ดส์ิ ิทธิ์ มไี ครเซส เป็นเจา้ พิธีผชู้ รารกั ษาวิหาร พวกอเคียนส์ได้เก็บทรพั ยส์ นิ มคี ่าในศาลไปเท่าน้นั และจับเอาไครเซอสิ ธิดาไครเซสเป็นเชลยเพ่ือกำ�นัลแด่จอมทพั อกาเมมนอนอกาเมมนอนไดห้ ลงนางไครเซอิส ตอ้ งการจะพานางไปเปน็ สนมในวงั ไครเซสผูเ้ ปน็ พอ่ ได้มาไถ่ตวัลูกสาวดว้ ยทองคำ�เปน็ จ�ำ นวนมากก็ไม่สามารถเปล่ยี นใจอกาเมมนอนได้ แมท่ ัพคนอ่ืน ๆ ตา่ งเห็นสมควรทจี่ ะรับคา่ ไถ่ แตก่ ไ็ ม่สามารถจะหว่านลอ้ มทิฐขิ องอกาเมนอน ทำ�ให้ไครเซสเสยี น้ำ�ใจมากยิง่ นกั ระหว่างนนั้ เกิดโรคระบาดขน้ึ ในกองทพั อเคยี นส์ สตั ว์พาหนะและไพร่พลลม้ ตายจำ�นวนมาก ฝ่ายอเคยี นสต์ อ้ งเผาศพอย่ตู ลอดเวลา กาลคาสโหรประจำ�ทัพไดท้ ักว่าเป็นเพราะอกาเมมนอนไมย่ อมคอื ไครเซอิสใหแ้ ก่บดิ า เป็นเหตทุ ำ�ใหไ้ ครเซสขอร้องอ้อนวอนใหเ้ ทพเจา้ ช่วย อกาเมมนอนแทนท่ีจะคืนนางกลับไปกลบั กลายเป็นโกรธกาลคาสเปน็ อย่างมาก ถึงข้ันทมี่ ปี ระชมุ ใหค้ ืนไครซอี ิสให้แกบ่ ดิ าของนาง อคิลลสี และแม่ทพั อ่ืน ๆ พยายามเกลยี้ กลอ่ มหว่านล้อมอกาเมมนอนโดยให้ข้อแมว้ า่ เมอ่ื นครทรอยแตก จะยกทรพั ย์สินท่ียึดได้ในสว่ นตนเป็นสิทธ์แิ กอ่ กาเมมนอนชดเชยแทนนาง แต่แล้วอกาเมมนอนกค็ งยืนกรานไมย่ อมปฏิบัติตาม การโตเ้ ถยี งระหวา่ งอคลิ ลีสและอกาเมมนอน เกร้ียวกราดรุนแรงมากขน้ึ ถงึ ขั้นที่อคลิ ลีสเกอื บชกั ดาบออกมาฟาดฟันอกาเมมนอนดว้ ยความโกรธเคอื ง แตใ่ นที่สุดกย็ ุตดิ ้วยการไกลเ่ กลี่ยของบรุ ุษผูอ้ าวโุ สเนสเตอร์ กษตั รยิ ์แหง่ นครไพลอส เนสเตอรเ์ ป็นที่นบั ถือของแม่ทพั กรกี ท้งั ปวงโดยเฉพาะอกาเมมนอน จากการเจรจาของเนสเตอร์ ยังผลใหอ้ กาเมมนอนยอมส่งตวั ไครเซอสิ กลบั ไป แต่มีข้อแม้ใหเ้ อานางไบรเซอิสของอคิลลสี เป็นของตนทดแทน เพราะวฒุ ภิ าวะที่ด้อยกว่า อคิลลสี จ�ำใจยอมยกไบรเซอิสให้แกอ่ กาเมมนอน เหตนุ ีท้ �ำ ใหอ้ คลิ ลสี โกรธแคน้ มากในการทถ่ี กู ขม่ เหงน้�ำ ใจหมดความนับถอื อกาเมมนอน จึงไม่ยอมร่วมรบกบั ทัพอเคียนสอ์ กี ต่อไป ดว้ ยความแค้นใจอคิลลีสอยากให้ฝา่ ยทรอยมชี ยั ชนะ เพอ่ื จะดทู ่าทอี กาเมมนอนผู้ทม่ี ักแตจ่ ะบญั ชาการมากกวา่ ออกไปรบว่าจะแก้ไขสถานการณ์อยา่ งไร เมือ่ อกาเมมนอนเกิดฮกึ เหิมยกทัพอเคียนส์ออกโจมตปี ระชดิ ก�ำแพงทรอย อคลิ ลีสและทหารเมอรม์ ดิ อนของตนกส็ งบเฉยอยู่ในคา่ ย ไม่ไดอ้ อกไปรวมรบ ฝา่ ยทรอยเมอ่ื เหน็ ทัพอเคยี นส์ ไดจ้ ักก�ำ ลังพลออกจากเมืองปอ้ งกันทัพข้าศึก บรรดาบตุ รหลานของกษัตริย์เพรยี มทีค่ มุ ทพั โทรจันออกไปมีเฮกเตอร์ ปารสี และอเี นยี ส เวลานัน้ กษัตรยิ ์เพรียมได้ชักชวนเฮเลนข้นึ ไปคอยดูการส้รู บบนเชงิ เทิน พรอ้ มทง้ั สอบถาม เฮเลนว่านายทัพฝา่ยอเคยี นสท์ ยี่ กมาน้ีมใี ครบ้าง -22-
ที่กลางสมรภูมิ เฮกเตอร์และอกาเมมนอนไดม้ กี ารเจรจาตกลงยตุ ศิ ึก ให้ระงบั การทำ�สงครามในระหวา่ งกองทัพของทงั้ สองฝ่าย แต่ให้ปารีส และเมเนเลอสั คูอ่ รสิ ู้กันโดยลำ�พัง ผ้ทู ่ชี นะจะไดค้ รองเฮเลน หากเมเนเลอัสพา่ ยแพ้ฝา่ ยอเคียนส์ยินดที ่ีจะเลิกทัพกลับไปบา้ นเมอื งเมเนเลอสั และปารสี ตา่ งเผชญิ หนา้ ต่อสูก้ นั การตอ่ สนู้ น้ั ใชเ้ วลาเกอื บหนึ่งวนั เมื่อปารีสอ่อนล้าเมเนเลอสั ได้ทีในการโจมตี แพนดารสั ขุนศึกฝา่ ยโทรจนั ผู้มฝี ีมือในการยงิ ธนู ฉวยโอกาสยงิเมเนเลอสั ขณะเผลอ ลูกธนูพุ่งไปถูกเมเนเลอัสแต่พลาดท่ีส�ำ คญั ฝา่ ยอเคียนสเ์ ห็นดงั นน้ั จงึ ถอื เอาเหตุว่าฝ่ายโทรจันไม่มสี ตั ย์ในคำ�พูด จึงขับพลเข้าโจมตที ัพโทรจันทันที การโจมตีคร้งั ใหญ่จงึ เกิดขึน้ กองทัพของท้งั สองฝา่ ยรบกันอย่างโกลาหล เสียงดงั กกึ กอ้ งไปท่วั ทัง้ ท้องทุ่งสมรภมู ินักรบฝ่ายอเคียนส์ไดแ้ ก่ อแจก็ ซ์ และทูเซอร์ สองพน่ี ้องต่างมารดาแห่งเกาะซาลามิส ไดโอมดิ ีสแหง่ นครอาร์กอส และอันตโิ ลคสั บตุ รแห่งเนสเตอร์ ขา้ งฝ่ายโทรจันได้แก่ เฮกเตอร์ และอีเนียส ไดโอมิดสี มวี รี กรรมห้าวหาญ เขา้ สังหารแพนดารสั และทำ�ให้อเี นยี สบาดเจบ็ แตท่ พั โทรจันยงัมี เจา้ ชายซาปิดอน และกลอคัส แหง่ ลีเซีย พันธมติ รของทรอย เขา้ ประจญั บานกบั ไดโอมดิ ีสจนเมอ่ื ฝ่ายโทรจนั อ่อนลา้ เฮกเตอร์ไดถ้ อยทัพเขา้ เมอื ง เฮกเตอร์กลบั มาจัดแตง่ ทัพ ร่�ำ ลาอันโดรมาคีชายารักของตนเพ่อื ออกไปสมรภมู อิ กี คร้ัง เห็นปารสี ที่พ่ายต่อเมเนเลอสั หลบเข้ามาในตำ�หนกัเฮกเตอรไ์ ดพ้ ูดใหป้ ารสี ออกไปสู้รบอีกครั้ง ทั้งเฮกเตอรแ์ ละปารีสจึงขบั ทหารเข้าต่อสกู้ บั ฝา่ ยอเคียนสท์ ี่ตั้งค่ายอยู่นอกเมืองอกี ครงั้ หนึง่ ครานเ้ี ฮกเตอรไ์ ด้ทา้ แม่ทัพอเคียนส์รบตวั ต่อตัว ฝ่ายอเคียนส์รบั ค�ำ ทา้ ฉลากตกที่อแจ็กซ์ อแจ็กซเ์ ข้าต่อสตู้ ัวตอ่ ตัวกบั เฮกเตอรอ์ ย่างสสู ีต่อหน้าท้งั สองทพั จนพลบค่�ำ ทูตทงั้ สองฝา่ ยเข้ามาเจรจาขอพกั รบ เพอื่ แต่ละฝา่ ยจะได้จัดการศพของทหารของตนที่ตายกอ่ น -23-
-24-
-25-
รงุ่ ข้นึ เม่ือถึงการโจมตคี รั้งใหม่ ฝ่ายโทรจนั ก็ยกทัพออกจากทรอย เข้ารับทัพของฝ่ายอเคยี นส์ในท่งุ ไพศาล ท้งั สองฝา่ ยต่อสู้กันอยา่ งดเุ ดือด กองทัพอเคียนสเ์ ป็นฝา่ ยถอยออกมากอ่ นทหารอเคยี นสแ์ ตกกระจดั กระจายยอ่ ยยับไม่เป็นขบวน เฮกเตอร์เห็นได้ทกี ข็ บั ทหารให้เรง่ ตามทหารของเคยี นสถ์ ูกฆ่าฟันล้มตายเปน็ จำ�นวนมาก พวกทเี่ หลือกย็ ่งิ เสียขวัญ แตกร่นไปถึงคา่ ยท่ีกองเรือท่จี อดอยู่ ทหารอเคยี นสก์ ลบั มมุ านะสู้รบอยา่ งจนตรอกทห่ี นา้ ก�ำ แพงคา่ ยต้านทัพโทรจนัไว้ การส้รู บด�ำ เนนิ ไปอยา่ งชลุ มลุ จนฝ่ายอเคียนสไ์ ด้เปรยี บบ้าง ทัพโทรจันแหง่ ทรอยจึงถอยกลับออกมา การตอ่ สกู่ ินเวลาไปจนเวลาพลบค�ำ่ ฝ่ายอเคยี นส์อ่อนลา้ ถอยทัพเขา้ กำ�แพงค่าย ฝา่ ยโทรจันรสู้ ึกเสยี ดายย่ิงนกั ถ้าได้รบตอ่ ไปอีกก็เห็นจะกระหนำ�่ บุกทะลวงเผาเรือได้ เฮกเตอรค์ ดิ เผดจ็ศกึ ใหส้ �ำ เรจ็ ในวันรุ่งข้ึน จงึ ใหท้ หารพกั รบที่กลางสนามรบแทนที่จะเขา้ เมอื ง โดยล�ำ เลียงเสบยี งอาหารออกมาจากทรอย ขณะน้ันฝ่ายอเคยี นสม์ กี ารประชุมแมท่ ัพนายกอง ทัง้ อกาเมมนอน ไดโอมดิ สี อแจก็ ซ์ตลอดจนนายทพั คนอนื่ ๆ ตา่ งหารือแกไ้ ขเหตกุ ารณ์ทจ่ี ะเกิดข้นึ ในทส่ี ุดทปี่ ระชมุ ลงความเหน็ชอบพร้อมกนั วา่ หนทางที่จะกกู้ ารศึกให้พ้นจากความปราชัยและอปั ยศ คอื ขอความช่วยเหลอืจาก อคิลลีส กาเมมนอนได้ยอมรับการประชมุ ครั้งน้ี เมือ่ อกาเมมนอนเห็นชอบดว้ ย จึงแตง่ ให้ฟนิ กิ ซ์ อาจารยข์ องอคิลลสี อแจ็กซ์ และโอดีสซีอสุ นำ�ไบรเซอสิ ไปคนื ให้แกอ่ คลิ ลสี พรอ้ มแถมทรพั ยส์ มบัติและเกียรติยศอีกมากมาย เพอ่ื เกลย้ี งกล่อมใหอ้ คิคลสี เลกิ ถือโกรธ แต่ถงึ คณะทูตจะหวา่ นล้อมด้วยไมตรีจิตและอทิ ธิพลอยา่ งใดก็หามผี ู้ใดสามารถชักจงู ใจอคิลลสี ได้ คนื น้ันโอดิสซีอุสและไดโอมดิ สี อาสาออกไปตระเวนค่ายโทรจนั ที่กลางทงุ่ ท้ังสองคนหลบหลีกทหารยามโทรจันเขา้ ไปลอบสงั หารราชนั เรซุส แหง่ แคว้นเทรซ ไดส้ ำ�เรจ็ รุ่งขึ้นอกาเมมนอนคุมทัพอเคยี นส์ออกรบเอง และสามารถตอ่ ตตี ะลุยทพั โทรจนั แตกรน่ กลบั ไปไดช้ ัว่ ระยะหน่ึง แตอ่ กาเมมนอนก็ตอ้ งบาดเจ็บ รวมท้งั ไดโอมดิ สี และโอดีสซอี ุส ทัพโทรจันเห็นแม่ทัพนายกองฝา่ ยอเคียนส์บาดเจบ็ หลายคน ได้ทีจึงตีโตร้ ุกกลับทพั อเคียนส์หนเี ข้าค่ายอยา่ งไม่เปน็ กระบวน ฝา่ ยทหารอเคยี นสห์ น้าค่ายตอ้ งรักษากำ�แพงค่ายทีส่ ร้างลกั ษณะเปน็ ครึ่งวงกลมตดิ อยู่กับชายทะเลอย่างสุดตวามสามารถ ไมใ่ ห้ฝ่ายโทรจันโจมตีประชิดค่ายตเี ข้าถงึ เรอื ได้ ที่หนา้ ค่ายอเคยี นส์ ฝา่ ยโทรจนั แบง่ กำ�ลงั เป็นออกห้ากองทัพหลัก จอมทัพเฮกเตอรเ์ ปน็ ผูน้ �ำ กองแรก กองท่ีสองน�ำ โดยปารสี กองท่ีสามคอื เฮเลนสั และไดโพบัส บรรดาโอรสของกษตั ริย์เพรยี ม อีเนียสคุมกองทส่ี ่ี กองท่ีห้าคอื ซารป์ ดิ อน และกลอคสั แหง่ ลเี ซีย ตลอดจนพันธมติ รทั้งหลาย การต่อสูด้ �ำ เนนิ อยบู่ นชายหาดใกลท้ ีจ่ อดเรอื ฝา่ ยอเคยี นส์พยายามอย่างสดุสามารถทีจ่ ะรักษาแนวตา้ นทานเพ่อื มิให้ฝา่ ยโทรจนั บกุ เข้าถึงเรอื ได้ อแจ็กซ์ และทูเซอร์ รบกบัทหารลีเซียป้องกนั เรอื อยา่ งเต็มก�ำ ลัง ขุนศกึ ท้งั สองฝ่ายถูกอาวุธตายไปหลายคน -26-
โทรจนั กลับกลายเปน็ ฝา่ ยรุกหนัก พวกอเคียนส์ได้ถดถอย ทัพของเฮกเตอร์เข้าตปี ระชดิเรือได้ แม้การศึกจะขับขันเพยี งน้อี คลิ ลีสก็ไม่ได้เดอื นรอ้ นที่จะมาช่วย คงดดู ้วยทฐิ ทิ ่ีมีต่ออกาเมมนอนและน่ิงเฉยอยู่ แตป่ โตรกลัส สหายรกั ของอคิลลสี ไมส่ ามารถจะดูดายต่อไปได้ คิดจะช่วยพวกอเคยี นส์ ปโตรกลัสเข้าไปขอยมื เสือ้ กับหมวกเกราะของอคลิ ลีสสวมออกรบ ขณะนัน้ ทหารสว่ นหนงึ่ ของทัพโทรจันไดต้ ฝี า่ ค่ายเขา้ ถึงกองเรอื อเคยี นส์แล้ว และกำ�ลังจุดไฟเผาเรอื อคิลลสี เห็นดงันน้ั จึงให้สหายรักน�ำ ทพั ออกไปชว่ ยพวกอเคียนส์รบป้องกนั เรือ ส่งั หา้ มปโตรกลสั รกุ เข้าประชิดกำ�แพงทรอย ฝ่ายโทรจันเหน็ ปโตรกลสั ก็นกึ ว่าเปน็ อคิลลีสก็แตกฮอื ทหารโทรจนั ต่างลนลานหนีอแจ็กซ์ เมเนเลอสั และนายทพั คนอ่ืน ๆ ของฝา่ ยอเคยี นส์ เห็นได้ทกี ต็ ามไปสมทบกบั ทหารเมอรไ์ มดอนของอคิลลสี ตามตกี ระหน่�ำ ซ�้ำ เตมิ ไลต่ ดิ ตาม ฝา่ ยเฮกเตอรเ์ หน็ เหลือกำ�ลังรบั จงึ กลับรถหนีออกนอกก�ำ แพงคา่ ยอเคยี นส์ ซาร์ปดิ อนแห่งลเี ซยี ยนื หยัดต่อสูก้ บั ปโตรกลัส จนตอ้ งหอกปโตรกลสั จนถึงแก่ความตาย ฝา่ ยปโตกลัสรบี รกุ ไล่ติดตามทัพโทรจันด้วยความหกึ เหมิ หมายพิชติชัยอยา่ งเดด็ ขาด จนทง้ิ ระยะทหารตนเองไว้หา่ ง ลมื คำ�เตอื นของอคิลลสี เพ่อื นรักเสยี สนทิ ปโตรกลสั ตแี นวรบโทรจนั ประชดิ ก�ำ แพงทรอย เผชญิ หนา้ เฮกเตอร์ท่อี ยูใ่ นรถศึก ท้ังค่วู ิง่ เขา้ ต่อสกู้ นัทหารโทรจันคนหนง่ึ เข้าแทงข้างหลังปโตรกลสั ในจงั หวะเดยี วกับเฮกเตอร์เขา้ แทงข้างหนา้ ท�ำ ใหป้โตรกลสั ถงึ แก่ความตาย้ -27-
-28-
-29-
เฮกเตอรถ์ อดเสอื้ เกราะของอคลิ ลสี มาสวมแทนเกราะตนเอง ทหารโทรจนั อื่น ๆ เข้ารุมจะเอาศพปโตรกลัส ขณะน้ันมีทหาร อเคยี นส์มาทนั เลยเกดิ ความชลุ มุน เมเนเลอัสให้อันติโลคัสบตุ รของเนสเตอร์กลับไปบอกข่าวการตายของปโตรกลัสแกอ่ คลิ ลีส ส่วนตนและอแจ็กซ์ จะเขา้ ชิงศพปโปรกลสั มิใหต้ กอยู่ในมือของพวกโทรจนั ฝ่ายอคิลลีสไดข้ า่ วสหายรกั ถกู ฆา่ ตาย ก็เศรา้ โศกเสยี ใจเป็นอนั มาก เกิดความอาฆาตเฮกเตอร์ มาดหมายจะแก้แค้นให้จงได้ อคลิ ลีสประกาศแก่ท่ีประชมุ ใหต้ ระหนกั ในเจตจำ�นงของตนท่จี ะออกรบ ขอท�ำ การประณปี ระนอมดว้ ยจอมทพั อกาเมมนอน และขอเข้ารว่ มการสงครามต่อไป จนกว่าจะสิ้นสุด รงุ่ ขนึ้ เมอ่ื ทพั ทงั้ สองฝา่ ยเดนิ เขา้ หากนั ฝ่ายโทรจนั เห็นนายทพั อเคยี นส์ท่ยี กมามิใช่ใครอ่ืนนอกจากอคลิ ลีสในชุดเกราะทที่ ง่ี ดงาม บรรดานายทัพของฝา่ ยโทรจนั ตา่ งกแ็ กรงกลัวฝีมอื ของอคลิ ลสี ไมว่ ่าอคิลลีสจะหันไปทางด้านไหน ดา้ นน้ันกแ็ ตกหนี แม้แต่จอมทัพอย่างอีเนยี สยงั ไม่อาจจะสู้ได้ ทหารโทรจนั ไม่อาจต่อต้านอคลิ ลสี ได้ แตกหนไี ปริมแมน่ ำ้�ซานตสุ ทง้ั ม้าและคนโจนหนลี งไปในแม่นำ�้ เปน็ อันมาก ซากศพลอยเกล่ือนแม่นำ้� ในที่สดุ ทพั โทรจนั กก็ ลบั หลังหนีแตกต่นืหมดทุกด้าน กษัตรยิ เ์ พรยี มท่ปี ระทับบนเชงิ เทิน เปดิ ประตูเล็กใหท้ ัพทหารโทรจันท่ีตา่ งลา่ ถอยกลบัเขา้ ทรอย แตเ่ ฮกเตอรไ์ ม่ยอมเขา้ แม้ราชนิ เี ฮกคิวบาร้องขอให้เข้าส่นู คร เฮกเตอร์ไม่ฟังค�ำ วิงวอนต่อพระมารดา กลับยืนประจนั หนา้ ปรปักษ์ทีว่ ิง่ เข้ามา เฮกเตอรต์ ัง้ มนั่ วา่ เมอ่ื ตนเปน็ ผนู้ ำ�ทพั โทรจัน ความพ่ายแพ้ของกองทพั คือความผดิ ของตน ไมค่ วรหนกี ลบั เขา้ เมอื งเอาตวั รอดโดยไม่ได้เข้าสรู้ บกับข้าศกึ ถงึ จะสไู้ ดห้ รือมิได้ ก็จ�ำ เปน็ ท่จี ะตอ้ งสรู้ บใหส้ มศกั ดศ์ิ รี ถงึ ตวั ตายกย็ งั ดกี ว่าได้ช่ือว่าแม่ทพั ข่ขี ลาด ถือเปน็ เกยี รตภิ ูมทิ ่ตี อ้ งตอ่ กรกับขา้ ศกึ ให้รู้แพร้ ู้ชนะย่ิงกว่าอื่นใด ฝา่ ยอคิลลีสน�ำ ทัพรกุ ไล่ฆ่าฟันทหารโทรจันใกล้เข้ามาด้วยความเคียดแค้น จนประจัญกบั เฮกเตอร์ ต่างฝา่ ยต่างหนีและรกุ กนั ไปมา เฮกเตอรห์ นั เข้าเผชิญกบั อคิลลีสและรอ้ งขอคำ�สัตย์สัญญาตอ่ กันว่า ถา้ ฝ่ายใดสิ้นชีพลงในการต่อกร ฝา่ ยชนะจะยอมคนื ศพของคตู่ อ่ สู้ใหแ้ กพ่ รรคพวกไป แตอ่ คิลลีสไม่ได้รบั ปาก ทั้งอคลิ ลสี และเฮกเตอรซ์ ดั หอกเขา้ หากนั พร้อมชักดาบแกว่งกวัดฟาดฟันกดั การต่อสู้เป็นไปดว้ ยความดุเดือดในชว่ งแรกเฮกเตอรเ์ หมือนจะไดเ้ ปรียบ แต่แลว้ โลท่ ่ีเฮกเตอร์ถือก็เปิดชอ่ งโหว่ให้อคิลลีสพุง่ หอกแทงไปท่ีคอและล้มลง ก่อนส้นิ ใจ เฮกเตอร์ร้องขอต่ออคิลลีสเปน็ คร้ังสุดทา้ ยให้คืนศพตนเองแกบ่ ดิ า แตอ่ คลิ ลีสที่ยังคิดเคอื งแค้นไม่ท�ำ ตาม อคิลลีสเขา้ เก็บโล่ และเปล้อื งเส้อื เกราะท่ีเคยเปน็ ของตนออกจากศพเฮกเตอร์ เจาะเทา้ ศพท้ังสองข้างเอาเชือกร้อยผกู ตดิ ทา้ ยรถศกึ ปล่อยหัวใหล้ ากดิน แลว้ ลากศพไปรอบบรเิ วณสนามรบ ตลอดจนรอบนครทรอยจนสาแกใ่ จ -30-
ขณะท่ีอคิลลสี กระท�ำ หยาบหยามแกศ่ พของเฮกเตอร์ กษตั รยิ เ์ พรยี มและราชินีเฮกควิ บาบังเกดิ ความเศรา้ อาลยั อย่างสดุ ประมาณ อันโดรมาคีชายาเฮกเตอร์หวั ใจแทบสลายเมอ่ื รู้ข่าวสวามสี ุดทร่ี กั ไม่เพียงเหลา่ ราชวงศ์ทรอยทเ่ี ศรา้ โศก แต่ชาวโทรจันทกุ คนต่างร�่ำ ไห้ ฝ่ายอเคยี นส์ไดท้ ำ�พธิ ีศพปโตรกลสั อยา่ งสมเกยี รติ อคิลลีสเอาศพเฮกเตอรก์ ลับไปคา่ ย ตั้งใจทงิ้ ใหเ้ ป็นอาหารสนุ ขั เพ่อื เซน่ วญิ ญาณปโตรกลัสสหายรกั กษัตริย์เพรียมเศรา้ โศกเสยี ใจ คิดจะขอร้องอคิลลสี และไถศ่ พเฮกเตอรด์ ้วยใจต้งั มนั่ กษตั รยิ ไ์ ด้แต่งทรพั ย์สนิ มคี า่ เต็มคนั รถ และคุมขบวนออกจากทรอยขา้ มทงุ่ ไปด้วยจติ ใจมนั่ คงกล้าหาญ เข้าออ้ นวอนอคิลลีสขอไถ่ศพเฮกเตอร์ อคลิลสี ใจอ่อนและเกดิ ความละอายจงึ ช�ำ ระศพให้สมเกียรตแิ ล้วคืนให้กษตั รยิ เ์ พรยี มไปจดั การตามประเพณี -31-
การต่อส้ขู องอคิลลิส และ เฮกเตอร์ -32-
อคลิ ลสิ ไดร้ บั ชยั ชนะ -33-
-34-
-35-
มีคำ�พยากรณ์วา่ เมอ่ื เฮกเตอร์ผกู้ ล้าไดต้ ายนน้ั อคิลลสี กต็ อ้ งตายตามไปเชน่ กนั แต่อคิลลสี กห็ าไดห้ วัน่ ไหวไม่ เขาได้คิดว่าระหวา่ งชวี ติ ยืนยาวสขุ สบายทพี่ เิ ธีย เมือ่ ถึงบนั้ ปลายผู้คนก็ลมืเลือน กบั สละชพี กลางสมรภูมิ แตช่ ่ือและเกยี รติภูมขิ องเขาจะเปน็ ท่ีจดจ�ำ ของผูค้ นไปนานแสนนาน และอคลิ ลีสได้เลอื กอย่างหลัง ฝา่ ยโทรจนั ตกอยใู่ นภาวะคับขัน ได้แต่รักษาเมอื งมัน่ คงไม่ออกสรู้ บ กษัตรยิ เ์ มมนอน แหง่ เอธโิ อเปีย พนั ธมิตรของทรอยไดก้ รีธาทัพมาหมายจะช่วยทรอยให้พ้นจากเง้ือมมือของทัพอเคียนส์ เมมนอนเปน็ ผูม้ ีฝีมอื และก�ำ ลงั น�ำ ทัพเขา้ ตีอเคยี นส์เปน็ สามารถจนทัพอเคียนส์กลับเป็นรองตอ้ งเสียทหารมฝี ีมือไปเปน็ อันมาก ในจำ�นวนน้ีมอี ันตโิ ลคสั บตุ รของเนสเตอรร์ วมอยดู่ ว้ ยเนสเตอรแ์ ค้นใจจึงท้าให้เมมนอนรบ แตเ่ มมนอนไม่รับท้าดว้ ยเห็นว่าเนสเตอร์ชราเกินไป แตเ่ มือ่ถกู อคิลลสี ท้ารบจึงตอบตกลง วรี บุรุษท้ังสองได้ต่อกรกันอย่างแกลว้ กลา้ อาจหาญ แตก่ ษัตริยแ์ ห่งเอธิโอเปียส้อู คลิ ลีสไมไ่ ด้จึงถูกฆ่าตาย หลังจากได้ชัยชนะครัง้ นแี้ ล้ว อคิลลีสนำ�ทพั อเคยี นส์รุกไล่ขา้ ศึกเขา้ ประชิดกำ�แพงเมอื งทรอย แต่กไ็ มส่ ามารถตหี ักเข้าไปได้ ระหวา่ งการระดมตีนน้ั เอง ปารสี ทอ่ี ย่บู นกำ�แพงได้ยิงธนอู าบยาพษิ ลงยงั อคลิ ลสี ลูกศรเขา้ ปกั ท่ขี อ้ เท้าจุดอ่อนของอคลิ ลิส ท�ำ ให้อคิลลิสดับชีพลงในสมรภูมิ สน้ิ สดุ ความกล้าหาญของอคลิ ลสิ โอดสี ซอี ุส กบั อแจก็ ซแ์ ยง่ เอาศพอคลิ ลีสคืนไปได้ เมอื่ จดั แจงศพของอคลิ ลีสอย่างสมเกยี รติแล้ว ธที ิสมารดาอคลิ ลสี รขู้ า่ วบตุ รรักกเ็ ศรา้โศก ประกาศยกเครื่องรบของอคลิ ลีสทง้ั หมด ใหแ้ กว่ รี บรุ ษุ คนใดคนหน่ึงทส่ี มควร สดุ แตท่ ี่ประชุมจะเลอื กกนั และผู้ที่สมควรจะไดม้ คี วามสามารถก้ำ�ก่งึ กนั คอื โอดสี ซอี สุ กับ อแจก็ ซ์ มกี ารลงคะแนนลับชขี้ าด ปรากฏวา่ โอดสี ซีอุสเปน็ ฝา่ ยชนะ แต่การลงคะแนนครั้งนบี้ ังเกดิ ผลรา้ ยอย่างอื่นผชู้ นะนั้นคอื ผ้คู วรยกยอ่ งมีเกยี รติ ผ้แู พ้คะแนนกลายเป็นสน้ิ ศกั ดศิ์ รี อแจ็กซค์ ดิ เชน่ นน้ั จงึ รู้สกึ เสยีเกยี รตอิ ยา่ งย่งิ ผูกใจเจ็บแคน้ อกาเมมนอนและเมเนเลอสั ทเ่ี ป็นตัวการ ชะตากรรมของอแจก็ ซช์ ่างน่าเศร้า ฝา่ ยอแจ็กซ์เสียสติ อแจก็ ซ์จับแพะแกะฆ่าเป็นอันมากนกึ วา่ เป็นแม่ทัพท่ลี งคะแนนให้โอดสี ซอี สุ เปน็ ทีข่ ำ�ขันของเหล่าทหาร เมื่อเกดิ ความไดส้ ติ อแจ็กซล์ ะอาย ชกั ดาบออกมาฆา่ ตวั ตาย ฝา่ ยอเคยี นส์เสียยอดขุนพลสองคนไปในเวลาใกล้ ๆ กนั ขณะนี้การรบพุ่งกับเมืองทรอยกนิ เวลานานจนล่วงเขา้ สบิ ปเี ต็มแล้ว นับแต่ยกทัพออกมาจากดนิ แดนกรซี ฝ่ายอเคียนส์กย็ ังเอาชนะไม่ได้ แมฝ้ า่ ยโทรจนั จะด้อยลงเพราะขาดผ้นู �ำ ทพั ที่สามารถ ฝา่ ยอเคยี นสก์ เ็ พลียลงด้วยไมส่ ามารถฝ่าก�ำ แพงแกร่งเขา้ สทู่ รอยได้ แมแ้ ต่กาลคาสโหรพยากรณใ์ นทัพอเคยี นส์กไ็ ม่อาจล่วงรู้ กาลคาสแนะใหจ้ บั ตวั เฮเลนสั บตุ รของกษตั รยิ ์เพรียม ซงึ่ เปน็ ผทู้ รงชะตาเมืองทรอยมา โอดสี ซีอสุ ลอบจบั เฮเลนสั มา ได้ความวา่ ทรอยจะไมแ่ ตกเด็ดขาด จนกว่าจะมผี ูใ้ ช้ธนูของเฮอรค์ ิวลสี พร้อมคนั ศรมารบ เมอ่ื ฝ่ายอเคยี นส์ได้ฟงั กน็ กึ หวนถึงฟิลอกทที สี ทีเ่ จ็บป่วยถกู ท้งิ ไวบ้ นเกาะเลมนอส เมื่อฟลิ อกทที ีสได้กลบั มาก็ออกไปร่วมรบในสมรภูมอิ ย่างองอาจ -36-
ในการรบซ่ึงปารีสเป็นผู้นำ�ทพั โทรจนั ฟิลอกทที สิ ยงิ ลูกธนูอาบพษิ ไฮดร้าต้องปารีสจนบาดเจ็บสาหัส ปารสี ให้ทหารพาตนไปหาอีโนนีผู้เปน็ ชายาเกา่ อีโนนีเป็นผู้รู้สตู รปรงุ ยาที่จะช่วยเหลือเขาได้ ด้วยความแคน้ ท่ปี ารสี ทิ้งนางไป นางไม่ช่วยเหลอื ปารีสจงึ ถงึ แก่ความตายต่อหนา้ นาง -37-
อคลิ ลสิ ถกู ยิงด้วยลกู -38-
-39-
พวกอเคยี นสเ์ ข้าใจดวี า่ การทีจ่ ะตีเข้าเมอื งทรอยโดยตรงนนั้ เป็นการยากทจี่ ะทำ�ได้ แม้รบกนั ล่วงสิบปปี ระตแู ละกำ�แพงแหง่ ทรอยยงั มนั่ คงเปน็ สงา่ อยู่ดังเดมิ จะเผดจ็ ศกึ ใหไ้ ดต้ อ้ งหาทางเข้าไปในเมืองอยา่ งแยบยล เม่ือปรกึ ษาตกลงกนั ดงั นี้แลว้ โอดสี ซีอสุ จึงคดิ กลศกึ อันหนึ่ง เรยี กว่า กลศกึ ม้าไม้ เป็นกลแยบยล แตเ่ สยี่ งภัยมาก ตอนแรกพวกนายทัพตา่ งลงั เลใจในอบุ ายเสยี่ งอนั ตรายนี้ แต่เม่ือไดอ้ ธบิ ายแผนลวงอันสลับซับซ้อน พวกนายทพั เห็นวา่ ไมม่ ที างอื่นดไี ปกว่ากลศกึ ของโอดีสซีอสุ โอดีสซอี สุ ใหเ้ หล่าช่างไม้ประกอบม้าไม้มหมึ า ใหม้ ีทอ้ งกลวงกวา้ งขวางพอทจ่ี ะบรรจคุ นได้จำ�นวนหนง่ึ ออกแบบให้ประตปู ิดสนทิ มิดชิดสังเกตไม่เห็นจากภายนอก แลว้ กช็ วนสหายศกึ ซึง่เป็นนายทัพลว้ นแต่มฝี มี อื เข้าไปซอ่ นตวั ในทอ้ งม้า ใหน้ ายทพั ทเี่ หลือเลิกค่าย น�ำ กองทัพอเคียนส์ลงเรอื ออกทะเลไป ท�ำ ทเี ลกิ ทัพกลบั บ้านเมือง ยามบนเชิงเทนิ และหอคอยกวาดสายตาไปทว่ั ทุง่ ใหญ่อนั เคยเปน็ สนามรบ ก็สงบเงียบราวกับทงุ่ ร้าง ทอดสายตาไปท่ีฝง่ั ทะเลก็ว่างเปล่า ไมเ่ ห็นกองเรอื อเคียนส์ที่เคยจอดอยู่ เปน็ อยา่ งน้อี ยสู่ องวันสองคนื ชาวโทรจนั ต่างก็เขา้ ใจว่าพวกอเคยี นส์คงเลกิ ทัพกลบั บ้านเมืองไปส้ินแล้ว การปฏิบตั ติ ามอบุ ายลุลว่ งไป เวลารงุ่ อรุณวนั สดุ ทา้ ยของทรอยเบิกขึ้น พวกทหารบนก�ำ แพงเมืองได้เหน็ ภาพทีน่ า่ ตื่นตะลงึ ม้าไม้ขนาดมหมึ าตงั้ ตระหงา่ นอยู่ ณ ความเงียบสงบของคา่ ยอเคยี นส์ประตูเมอื งเปดิ ออกอย่างระมัดระวัง เหลา่ ทหารโทรจนั กรธี าทพั ไปทคี่ า่ ยร้าง ไซนอน ทหารอเคยี นส์คนเดียวที่เหลืออยู่ ถูกฝา่ ยโทรจนั จับไวไ้ ด้จงึ น�ำ ไปให้การตอ่กษัตรยิ เ์ พรยี ม ดว้ ยอุบายท่ีโอดสี ซีอสุ วางไว้ ไซนอนคือทหารช่างเจรจา กล่าวลวงกษัตริยว์ า่ เทวีอาธีนา่ ลงทัณฑท์ ัพอเคียนส์ทไ่ี ปขโมยพลั เลเดียมออกมา ต้องพลีกรรมต่อเทวโี ดยการถวายม้าไม้และบูชายัญชวี ติ ทหารมเิ ช่นน้นั จะได้รบั โทษ นายทัพเลอื กตนเปน็ เหยือ่ สงั เวยเทพเจา้ แต่ตนไดห้ นีออกมาได้ และเหตทุ ่ีสร้างมา้ ให้ใหญ่มหมึ าเพื่อปอ้ งกนั ไมใ่ หช้ าวโทรจันลากเข้าเมืองทรอยไปสักการะได้ และอเคยี นสก์ ็เลิกทัพกลับ ด้วยค�ำ ลวงของไซนอนไดผ้ ลยงิ่ กว่าการรบท่กี ินเวลาเป็นเวลา10 ปี กษตั ริย์เพรียมตายใจ ย่ิงได้ฟังค�ำ ให้การกห็ ลงเช่ือสนทิ ใจ คิดวา่ รปู ม้าไมจ้ ะป้องกนั นครแทนพัลเลเดยี มทถ่ี กู ขโมยไปได้ จงึ รับสง่ั ใหช้ าวเมอื งชว่ ยกันลากมา้ ไม้เข้าไปในเมือง ชาวโทรจนั พากันโห่รอ้ งยินดี ยกเว้นสองคน คาสซานดร้า ธดิ าคนหนงึ่ ของกษัตริย์เพรยี ม และเลาคูน ผูท้ ี่ไมไ่ ว้ใจฝา่ ยอเคยี นส์ เช่ือว่าม้าไมจ้ ะเป็นเหตใุ ห้ทรอยพินาศ แมท้ ั้งสองจะคดั ค้านอย่างไรก็ไมเ่ ป็นผล เม่อื ม้าไม้ลกู ลากเข้าไปในเมือง ชาวโทรจันทัง้ มวลก็พากันเฉลิมฉลองชัย ร้องรำ�ท�ำ เพลงดื่มกนิ เมามายตั้งแต่กลางวันจนค่�ำ คืน โดยสำ�คัญว่าการศึกสงบยุติเด็ดขาด เมื่อเวลาเขา้ ยามดึก ชาวโทรจนั และทหารส่วนใหญ่ต่างหลับไหลดว้ ยความมนึ เมา -40-
ทอ้ งม้ากเ็ ปดิ ออก บรรดานายทัพอเคยี นส์ผซู้ ่อนตัวอยู่ กพ็ ากันออกมาเปดิ ประตูเมอื งรับทหารที่ลอบกลบั เขา้ มาและเฝ้าซุ่มคอยอยูใ่ นความมดื ของราตรตี ามที่ไดน้ ดั หมายกนั ไว้ แล้วเหล่าทหารอเคยี นส์กแ็ ยกย้ายกันจุดไฟเผาอาคารสถานทตี่ ่าง ๆ ทั่วเมือง ชาวโทรจนั ไมท่ นั ไดต้ ัง้ ตวัตื่นขน้ึ เหน็ แสงไฟลุกโพลงอยูร่ อบทิศก็ตกใจลกุ ขน้ึ แตกตื่น อลหม่านวุ่นวายไปท้งั เมือง พวกทหารโทรจนั สว่ นใหญเ่ พิง่ จะรสู้ ึกตวั ต่างก็รีบแตง่ เครอ่ื งรบถืออาวธุ ออกไป แต่ถกู ทหารอเคยี นส์ที่คอยทีอยู่ฆา่ เอาฝ่ายเดยี ว ลม้ ระเนระนาดไมท่ ันสู้รบหรอื รวมกำ�ลังพลได้ติด -41-
มา้ ไมท้ ี่ใชเ้ ป็นอุบาย -42-
-43-
-44-
Search
