WRIGHT BROTHER

เรยี บเรียง : ณฐั ภทั ร ไตรยสทุ ธ์ิ

เรยี บเรียง : ณฐั ภทั ร ไตรยสุทธ์ิ1

เรยี บเรยี ง : ณัฐภัทร ไตรยสุทธิ์ คำนำ พี่น้องตระกลู ไรตเ์ ปน็ นกั ประดษิ ฐท์ ่ยี ง่ิ ใหญค่ นหน่ึง พวกเขาเป็นแบบอย่างทั้งดา้ นความเพยี รพยายาม การร่วมแรงรว่ มใจ เพราะ ความสาเรจ็ ของสองพ่นี ้องตระกลูไรต์ คือ จดุ เปลย่ี นครงั้ ใหญ่ในการคมนาคม การบนิ สู่ทอ้ งฟา้ เปน็ ความไฝฝ่ ันของมนษุ ย์มาชา้ นาน ซง่ึ พ่ีน้องตระกูลไรต์กไ็ ด้ทาความไฝ่ฝันนัน้ ใหเ้ ปน็ จริง ดว้ ยการคน้ คว้า ความกลา้ ทจ่ี ะแตกตา่ งในความคดิ และท่ีสาคญั คอื ความพยายามท่จี ะเรียนรู้และอดทนต่อการทดลองนบั พนั คร้ัง ท่แี ม้ตอ้ งทอ้ แต่ไมเ่ คยถอย และนเ่ี ปน็ ความสาเรจ็ ของอากาศยานในโลก ทาให้ความฝนั ของมนุษยเ์ ป็นจรงิ จนเกดิ การพัฒนาอยา่ งตอ่ เนอื่ ง ทาใหม้ นษุ ย์ ณ ขณะนี้สามารถบนิ ขนึ้ ไปในอวกาศได้แลว้ ดังทม่ี ีคนมากมายจินตนาการไว้ หนงั สอื เล่มนจ้ี ึงเป็นการบอกเลา่ เรอื่ งราวกว่าจะมาเปน็ เคร่ืองบนิ ได้ในปัจจุบันเปน็ มาอยา่ งไร ยากลาบากเพียงใด ผอู้ ่านสามารถอ่านและเข้าใจไดโ้ ดยงา่ ย ด้วยการเรียบเรยี งทง่ี ่าย ไมซ่ บั ซอ้ น และไมเ่ ปน็ ทางการมากนัก ผเู้ รยี บเรยี งจัดทาหนังสอื นีข้ ึ้นดว้ ยความต้ังใจและมุง่ หวงั ให้เกิดความตื่นเต้นเรียนรู้ และเกดิ ประโยชน์มากทส่ี ดุ สาหรับผ้อู ่านทุกทา่ น หากเกดิ ขอ้ ผดิ พลาดประการใด ผู้เขียนขออภัยมา ณ ทีน่ ี้ดว้ ย ณัฐภทั ร ไตรยสทุ ธ์ิ 2

สำรบญั เรยี บเรียง : ณัฐภัทร ไตรยสุทธ์ิ Chapter 01 7 Chapter 01A 8 “ผู้ทำใหบ้ นิ ”“กวำ่ จะบนิ ได้” Chapter 02 13 Chapter 03 16“พ่นี อ้ งตระกูลไรต์” “ธรุ กิจกำรบินวยั เดก็ ” 9 21 Chapter 04 18 Chapter 05“สุดยอดนกั ประดษิ ฐ์” “จักรยำนเหนิ ฟ้ำ” Chapter 06 23 Chapter 07 26“ควำมฝันทีจ่ ะบนิ ” “บนิ ไดอ้ ยำ่ งนก” Chapter 08 29“บั้นปลำยของชวี ิต”Chapter Append 01 “กำรบนิ สำกลยุคต่อเน่ือง” 31 32Chapter Append 02 “กำรบนิ สำกลยุคก้ำวกระโดด” 34 36Chapter Append 03 “กำรบินสำกลในยคุ ปัจจบุ นั และอนำคต” 45Chapter Append 04 “พัฒนำกำรของเครือ่ งบนิ ”Chapter Road to Success “ยำ่ งกำ้ วสู่นกั ประดิษฐ์” 3

เรยี บเรยี ง : ณฐั ภทั ร ไตรยสุทธ์ิ บทนำ....อดีต มีคนมากมายอยากจะโผบนิ ขึน้ สู่ทอ้ งฟ้า สิทธิพเิ ศษที่พระเจ้าให้พรแกส่ ตั วป์ กีและมนษุ ยก์ ็อยากมปี ีกเชน่ เดยี วกนั แตก่ ารทใี่ ครสกั คนจะบินไดน้ นั้ ต้องพ่ึงผ้มู ีอทิ ธิฤทธ์หรือผใู้ ช้เวทย์มนตต์ ามนิทานปรัมปรา ความปรารถนาทีจ่ ะบินไปบนท้องฟา้ ของมนษุ ย์ถูกแปรเปลยี่ นเปน็ นิทานและเทพนยิ ายตา่ งๆ แต่ในโลกแห่งความเปน็ จรงิ ไมม่ ผี ูม้ ีอิทธิฤทธ์ิ หรอื ผู้ใชเ้ วทย์มนต์ทีจ่ ะบันดาลพรใหม้ นุษยโ์ ผบนิ ได้ นอกจากพรจากนกัประดษิ ฐ์ที่จะสรา้ งสิง่ มหศั จรรยข์ นึ้ มาใหเ้ ราโผบินข้นึ สู่ทอ้ งฟา้....แดดาลัส นักประดิษฐ์ จากเรื่องเล่าของชนชาวกรกี “แดดาลสั ผไู้ มเ่ ชอ่ื ฟงั พ่อ” แดดาลสั ถูกเนรเทศพรอ้ มลูกของตน อยู่บนเกาะร้างแห่งหนึ่ง แดดาลสั เฝ้าบอกลกู ชายไว้ตลอดเวลาวา่ จะไม่ยอมอยบู่ นเกาะร้างและรอความตายโดยไม่ทาอะไรแนๆ่ สกั วันหน่ึงจะตอ้ งหนไี ปใหไ้ ด้ แลว้ สัญชาตญาณนักประดิษฐ์ผยู้ งิ่ ใหญ่กท็ างาน แดดาลสั ค้นพบวา่ทางเดยี วทจี่ ะหนไี ปจากเกาะกลางทะเลนไี้ ดก้ ็คอื ต้องบนิ ข้ามทะเลออกไป (สืบเน่อื งมาจากแดดาลสั เห็นนกบนเกาะบินไปบินมา) แลว้ แดดาลสั กเ็ รมิ่ ตน้ ผลติ ปีกขนาดใหญ่ขนึ้ มาสองคู่ ปกี ของแดดาลัสทาด้วยขนนกจานวนมากเพอ่ื ใหส้ ามารถพยงุ ตวั ของแดดาลสั และอิคารสั ผ้เู ปน็ ลูกชายได้ และใชว้ ัสดุชนดิ หนึ่งซึ่งมีคณุ สมบตั เิ หมือนกาวใช้ติดปีกกับแขนเพ่อื กระพือให้เกดิ แรงลม แล้ววันทรี่ อคอยกม็ าถึง ปกี สองค่เู สร็จสมบูรณ์พรอ้ มใชง้ าน แดดาลสั เรยี กลกู ชายมาพรอ้ มบอกถึงแผนการณ์ทจ่ี ะหนีออกจากเกาะ ส่งิทีแ่ ดดาลสั กาชบั ลูกชายของแกเปน็ นักเปน็ หนาก็คือ เวลาบินออกไปจากเกาะแล้วอยา่บนิ ตา่ จนเกนิ ไปเพราะจะทาให้ขนนกเปยี กน้าและอาจจะทาใหม้ ีปัญหาในการบนิ และอย่าบนิ สงู จนเกินไปเพราะแสงอาทติ ย์จะทาให้วสั ดุที่เช่ือมปกี ใหต้ ิดอยูก่ ับแขนเกิดละลายข้ึนมาได้ และเมื่อวสั ดุนั้นละลายขน้ึ มาปกี กจ็ ะหลุด อคิ ารัสรบั คาผ้เู ป็นบดิ า 4

เรยี บเรียง : ณฐั ภัทร ไตรยสุทธิ์อย่างดบิ ดี เมอ่ื ถึงเวลาบินจริงๆ อคิ ารัสตื่นเตน้ มากบนิ โฉบไปมาด้วยความลงิ โลดบอ่ ยครัง้ ท่ีเผลอบนิ สงู หรือตา่ เกนิ ไปจนผู้เปน็ พอ่ ต้องรอ้ งเตอื นบ่อยๆ แตแ่ ลว้ ดว้ ยความคะนองในวัยหนุม่ ..อคิ ารัสอยากร้วู ่าเขาสามารถบนิ ไปใกล้พระอาทิตย์ไดม้ ากแค่ไหน จึงบินสงู ขนึ้ ไปเร่ือยๆ ไมฟ่ ังเสียงผเู้ ปน็ พ่อทร่ี ้องเตือนอยดู่ า้ นลา่ ง ในท่ีสุดวัสดุทย่ี ดึปกี อยกู่ ็เรม่ิ ละลายเมอื่ อิคารสั รสู้ กึ ตัวปีกก็หลดุ ออกจากรา่ งกายเสยี แลว้ เมอ่ื ปกี หลุดร่างของอิคารัสกร็ ่วงหลน่ ลงสู่พ้ืนนา้ ด้านล่างจมหายไปในทอ้ งทะเล ท้งิ ใหแ้ ดดาลสั เศรา้โศกเสยี ใจรา่ ไห้ปานจะขาดใจตามไปด้วย....แดดาลัส เป็นเพยี งนักประดิษฐท์ ี่อย่ใู นเพียงตานานเร่อื งเล่า ซ่งึ ไมเ่ กิดข้นึ จรงิ แต่ตานานเรื่องเลา่ ก็เปน็ สงิ่ ช้ีวดั ได้วา่ “มนษุ ย์มคี วำมต้องกำรอยำกจะบินมำเปน็เวลำนำนแล้ว”....แต่นกั ประดิษฐน์ นั้ ของจริง บนโลกของเรามนี กั ประดษิ ฐอ์ ยมู่ ากมาย นนั่ ก็เปน็ สงิ่ ชี้วดัไดว้ า่ “ทำไมมนษุ ยจ์ ะบินไม่ได้หละ” เมอ่ื ไม่มพี รอันใดดลบนั ดาลใหม้ นษุ ย์ติดปกี โผบินได้ มนษุ ย์น้ันจะเป็นผู้นาตัวเองโผบนิ ขึน้ สทู้ ้องฟา้ สรา้ งสิทธิพเิ ศษขน้ึ มาด้วยตวั เอง ด้วยการเปลยี่ นศักยภาพของตนเอง…...บนโลกของเรามีนักประดษิ ฐ์มากมายกจ็ ริง มีความฝนั ที่จะโผบินขึ้นส่ทู อ้ งฟา้ ก็จรงิแต่ธรรมชาตไิ มไ่ ดส้ รา้ งให้มนษุ ย์บนิ การจะเปน็ บินได้นนั้ เป็นเรื่องยากเสยี เหลือเกินแล้วใครกนั ? นกั ประดิษฐ์คนไหนกนั ทสี่ ามารถทาใหม้ นุษย์โผบนิ ได้เปน็ คนแรก? 5

เรียบเรยี ง : ณฐั ภทั ร ไตรยสทุ ธ์ิเกร็ดควำมรู้“ควำมฝันทจ่ี ะบินของมนุษย์”“มนุษยน์ ้ันฝนั ท่ีจะบินมาเหมอื นนกมาแสนนานแล้ว ดงั ท่ปี รากฏในเร่อื งราวนทิ าน ตานานหรอื การ์ตนู ต่างๆมากมาย” แดดาลสั จากเรือ่ งเล่าของกรกี ปีเตอร์แพน ผบู้ นิ อย่างอิสระ จากนิทาน ซุนหงอคง จากนิทาน ไซอ๋ิว โดราเอมอน จากการ์ตนู ยอดฮติ ในปจั จบุ ัน 6

เรยี บเรยี ง : ณัฐภัทร ไตรยสทุ ธ์ิ Chapter 01 “กว่ำจะบินได้”….จิตนำกำร ทาให้มนษุ ย์นั้นอยากบินได้ เหตุผลท่ีทาไมคนแตล่ ะคนปรารถนาจะบนินั้นอาจแตกตา่ งกนั ออกไป....เปน็ เวลาหลายพันปมี าแล้วทม่ี นุษย์เฝา้ มองดูและตั้งคาถามเกยี่ วกับการบนิ ของสงิ่ มชี วี ติ น้ัน เชน่ นก หรอื แมลงตวั เลก็ ๆ ท่ีสามารถบินได้และมนุษยก์ ป็ รารถนาที่จะบินไดเ้ ชน่ มัน ความพยายามที่จะอยูเ่ หนอื ธรรมชาติของมนษุ ย์....จนิ ตนาการของมนษุ ย์ไดผ้ ลกั ดนั ให้เกิดการสร้างสรรคแ์ ละคดิ ค้นหาวถิ ีทางท่ีจะโบยบินอยู่ในอากาศให้ได้ เร่ิมจากการสร้างปกี เพ่ือชว่ ยบินตามจินตนาการทไ่ี ดจ้ ากปกี นกและการบนิ โดยการรอ่ นลงมาจากท่ีสูง หลายการทดลองที่ต้องเจ็บตวั หรือบางครง้ั ก็สรา้ งแรงบันดาลใจไดบ้ ้างเมอ่ื เขาผนู้ ้ันสามารถลอยอยใู่ นอากาศไดส้ กั เส้ยี ววินาที การทดลองและค้นคว้ายังดาเนนิ ต่อไปแม้จะลม้ เหลวไม่เปน็ ทา่....กวำ่ จะบนิ ได้ นัน้ มนษุ ย์ตอ้ งคิดค้นทดลองซา้ แลว้ ซา้ เลา่ มีท้ังคนทค่ี ิดทฤษฎีความเป็นไปไดท้ มี่ นุษย์นน้ั สามารถจะบนิ ไดห้ รอื แมแ้ ตก่ ารทดลองหรือการทาใหเ้ กดิ ขนึ้ จรงิน้นั ยากเสยี เหลอื เกิน แต่ในปัจจบุ นั ก็มีเครอ่ื งบนิ ใหเ้ หน็ กนั จนชนิ ตา นั่นเปน็ เพราะความล้มเหลวในการทดลองซา้ ๆ จนวนั หนง่ึ ประสบความสาเรจ็ ความฝนั ของมนษุ ยท์ จ่ี ะโผบนิ ไดน้ ัน้ เปน็ จริง แตก่ วา่ จะมวี นั นว้ี ันท่ีมนุษยโ์ ผบนิ ข้นึ สู่ทอ้ งฟา้ นนั้ ตอ้ งผา่ นอะไรมาบา้ งถึงจะบนิ ได้ในทกุ วันนี้ 7

เรยี บเรียงบเ:รปียรงะ:ทณีปัฐศภิรทั ิสรุวรไตรณรยกสลู ทุ ธ์ิ Chapter 01A “ผู้ทำใหบ้ นิ ”....อำรสิ โตเติล (Aristotle, 384 B.C.) นักปรัชญาชาวกรกี ไดต้ ง้ั คาถามว่า อากาศคืออะไร ประกอบด้วยอะไรบา้ ง มนษุ ย์เราสามารถบินหรือเดินทางไปในสิง่ ทเี่ ราเรียกกันว่าอากาศไดห้ รือไม่ เขาพยายามคดิ คน้ หาคาตอบดว้ ย ตนเองจนไดข้ ้อสรุปวา่ อากาศนน้ัมมี วล มีนา้ หนกั และถือว่าเปน็ ของไหล แนวคดิ ของอารสิ โตเตลิ ส่งผลให้ นกั ปรัชญานกั ฟิสกิ ส์ ในยุคตอ่ มา เช่น กาลเิ ลโอ ปาสคาล และโรเจอร์ เบคอน ไดท้ าการคน้ ควา้ทดสอบและ ใหค้ าจากดั ความของอากาศวา่ เปน็ ก๊าซสามารถอัดตวั ได้ และความกดดันของอากาศจะลดลงเมื่อระยะสงู เพมิ่ ขึ้น และดว้ ยกฎของ อาร์คีเมดสี ในเรอ่ื งมวลนา้ หนกั และการแทนท่ี....เลโอนำร์โด ดำ วินซี่ (Leonardo da Vinci, 1452-1519) อัจฉริยะบุคคลหลายสาขาชาวอิตาลไ่ี ด้ทาการศึกษาศาสตรด์ า้ นการบินอยา่ งจริงจงั เขาสงั เกตการณ์ทางานของปกี นกตลอดจนประมวลความร้ดู ้านอากาศ พลศาสตร์จากนักคดิ ในอดีต จนในทีส่ ุดเขาได้ออกแบบปกี ขอ้ ตอ่ แขนกลตา่ งๆ เลยี นแบบกระดูกและกลา้ มเนื้อของนก ใหช้ ่ือวา่\"ออรน์ ฮิ อปเตอร์\" (Ornithopters) ซ่งึ ถอื เป็นอากาศยานตน้ แบบทห่ี นกั กว่าอากาศแบบแรกที่ใช้กาลังของกล้ามเนอื้ จากแขนของมนุษย์ไปขยับปีกให้กระพอื เพ่อื ทาให้เกิดแรงพยงุ หรอื แรงลอยตัวข้นึ และร่อนลงมาจากทส่ี งู แต่ผลการทดลองไมป่ ระสบความสาเรจ็ ผทู้ าการบินต้องตกลงมาไมเ่ ป็นทา่ จนได้รับบาดเจ็บนอกจากน้นั ดาวินซ่ียังไดแ้ ผนแบบเฮลคิ อปเตอรแ์ ละร่มกระโดดรุ่นบุกเบกิ เอาไวโ้ ดยมีการเขียนรูปไว้เป็นหลักฐาน ซึ่งแมจ้ ะดูรูปร่างประหลาด แต่หากพจิ ารณาวา่ ในสมัยน้ันยงั ไม่มีวทิ ยาการใดๆ เขา้ มาช่วยในการแผนแบบกต็ ้องนับวา่ น่าทงึ่ ในความคิด และ 8

เรียบเเรรยีียงบเ:รปียรงะ:ทณปี ัฐศภิรัทสิ รุวรไตรณรยกสูลทุ ธิ์ความอุตสาหะ พยายาม ตลอดจนความกล้าหาญไม่นอ้ ยทีเดยี ว อย่างไรก็ตามดาวินซไ่ี ด้สรปุ ไว้วา่ มนุษยส์ ามารถขนึ้ ทาการบินได้ ด้วยการอาศัยกลไกซึ่งสามารถทดแทนกลา้ มเนือ้ และแรงพยงุ ตวั ในอากาศ แม้เทคโนโลยแี ละวสั ดศุ าสตรใ์ นยคุ ของเขาไม่สามารถรองรบั ความตอ้ งการของศาสตร์ดงั กลา่ วได้ แตเ่ ม่ือใดกต็ ามทีม่ นุษยม์ วี ิทยาการด้านกลไกและวสั ดศุ าสตร์เพยี งพอแลว้ การข้นึ บินของมนษุ ย์เปน็ สงิ่ ที่เป็นไปได้ ซงึ่ เราก็ไดท้ ราบกนั ดอี ยู่แลว้ ว่าสมมติฐานของดาวินซีน่ ั้นเปน็ ไปไดม้ ากนอ้ ยเพยี งใด....พน่ี อ้ งตระกลู มองโกฟิแยร์ หากจะนับเอาวา่ ส่ิงใดคอื สิง่ ประดษิ ฐช์ นิดแรกที่มนษุ ย์สร้างขน้ึ เพือ่ ใช้เดนิ ทางบนทอ้ งฟ้าก็คงตอ้ งยกใหก้ ับบอลลนู ของพ่ีนอ้ งตระกูลมองโกฟิแยร์โฌแซฟ็ -มีแชล มงกอลฟเี ย (Joseph-Michel Montgolfier) และ ฌัก-เอเตยี น มงกอลฟเี ย (Jacques-Étienne Montgolfier) นกั ประดษิ ฐ์ชาวฝร่ังเศส ประสบความสาเรจ็ในการสร้างบอลลูนอากาศร้อนขนาดใหญ่ทีส่ ามารถบรรทกุ คน 2 คนให้ลอยไปในอากาศได้ เดนิ ทางที่ความสูง 500 ฟุตในอากาศ เปน็ ระยะทาง 5 1/2 ไมล์ ใชเ้ วลา 25นาที ไดส้ าเร็จเปน็ ครง้ั แรกของโลกทีก่ รงุ ปารสี เมอ่ื วันท่ี 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 1783ต่อมาไดน้ าเครอ่ื งยนต์ขนาดเล็กตดิ ตง้ั บนบอลลนู เพอ่ื ให้สามารถบังคบั ทศิ ทางได้บ้างถงึกระนั้นการพฒั นาอากาศยานทห่ี นกั กว่าอากาศยงั คงต้องรอกันอีกเป็นปๆี….เซอร์ จอร์จ เคย์ลยี ์ แหง่ อังกฤษ ผ้ไู ดร้ ับการยกย่องใหเ้ ป็นบิดาของอากาศพลศาสตรส์ มยั ใหม่ ในระหวา่ งปี ค.ศ.1773 ถึง 1857 เซอร์ จอรจ์ เคยล์ ียไ์ ด้พยายามเผยแพรท่ ฤษฎเี บ้ืองต้น เก่ียวกบั แรงของอากาศทีม่ ากระทาต่อปกี โดยที่ปีกไมต่ อ้ งเคลอื่ นไหวหรือขยบั ขนึ้ ลงเหมอื นอยา่ งนก เขาเล็งเห็นถึงความสาคญั ของมุมที่ปกีกระทบกับทิศทางของกระแสลม หรือทิศทางการเคล่อื นท่ี ซ่ึงเรียกวา่ มมุ ปะทะ 9

เรียบเรียงบเ:รปยี รงะ:ทณปี ัฐศภิรัทสิ รุวรไตรณรยกสูลทุ ธิ์ตลอดจนการทาให้มสี ว่ นโคง้ มนทผี่ ิวปกี ดา้ นบน ซึง่ มผี ลในการเพิ่มแรงลอยตัวใหก้ บั ปีกดกี วา่ ปกี แบบแผน่ เรียบๆคล้ายแผน่ กระดาษมาก เขาไดส้ ร้างเคร่อื งรอ่ นต้นแบบทมี่ ีปกีลาตัวและหาง คือ มลี าตัวอย่ตู รงกลาง ปกี ยาวแผ่ออกไปท้งั สองขา้ ง มแี พนหางด่ิงในสว่ นท้าย เพือ่ บังคับควบคมุ ทิศทาง ขบั เคลือ่ นด้วยเครื่องยนตข์ นาดเลก็ ทรงพลัง ซึ่งก็ไดผ้ ลอย่ใู นระดบั หนึง่ โดยท่เี สถยี รภาพและการบงั คบั ควบคมุ ยงั ไมไ่ ดร้ ับการพัฒนามากนกั คงเป็นเพียงแค่การยกปกี ท้งั สองข้างใหส้ ูงขึน้ คลา้ ยการทรงตัวขณะลอยตัวของนกและสรุปวา่ มผี ลทาใหเ้ สถยี รภาพในการบนิ ดีขึน้ เทา่ น้นัในปี ค.ศ.1853 มีหลกั ฐานยนื ยันทนี่ ่าเชอื่ ถือว่า เขาได้สรา้ งอากาศยานประเภทหนกักวา่ อากาศปราศจากเครอื่ งยนต์ หรอื อีกนัยหนึ่งคือ เครื่องรอ่ น และได้ทาการบินทดสอบโดยปล่อยลงมาจากทส่ี งู ไดเ้ ปน็ ผลสาเรจ็....ในชว่ งปลำยทศวรรษท่ี 18 มีนกั ประดิษฐค์ ดิ คน้ หลายรายพยายามนาเครือ่ งจกั รไอนา้ มาติดตง้ั กบั เคร่อื งบนิ แบบเดยี วกบั ของ เซอร์ จอร์จ เคยล์ ยี ์ แตไ่ มป่ ระสบผลสาเร็จทง้ั นีเ้ น่ืองจากเครื่องยนต์มนี า้ หนกั มากเกนิ ไป เม่ือนามาติดตง้ั กบั เครอื่ งบนิ ทยี่ ังไมไ่ ดร้ ับการพฒั นาตามหลกั อากาศพลศาสตร์ จงึ ไมส่ ามารถลอยตัวขนึ้ ได้ ดว้ ยเหตผุ ลวา่ แรงยกต่าแรงต้านสูง และยงั มีนา้ หนักมาก ในชว่ งเวลาน้ันการพฒั นาเปน็ ไปอยา่ งเชอื่ งชา้....ออตโต ลเิ ลียนทำล วศิ วกรชาวเยอรมนั ค.ศ.1892 ประสบผลสาเรจ็ ในการออกแบบเครือ่ งร่อนที่สามารถลดแรงต้านและใหแ้ รงยกสูงได้ เขาสรา้ งเครอ่ื งร่อนกว่า16 ชนิด และผ่านการร่อนกลางอากาศกวา่ สองพนั ครง้ั คร้ังทย่ี าวนานที่สดุ สามารถรอ่ นอยใู่ นอากาศได้ถึง 15 วนิ าที 10

เรยี บเรียง : ประทีป ศิรสิ เุวรรยี รบณเรกยี ูลง,ณ: ฐัณภัฐทั ภรทั ไรตไรตยรสยทุ สธทุ ์ิ ธิ์ในวันที่ 9 สิงหาคม ค.ศ. 1896 เคร่ืองร่อนของลิเลยี นทาล ถกู ลมพดั ปะทะดา้ นข้าง จนเสียหลักตกกระแทกพนื้ และลิเลยี นทาลหลงั หักและเสียชีวิตลงในเวลาต่อมาอยา่ งไรก็ดี ลิเลยี นทาล ไดร้ ับการยกย่องให้เปน็ ผ้พู สิ ูจน์ว่า อากาศยานทห่ี นกั กว่าอากาศสามารถบินไดจ้ ริง รูปทรงของเครอ่ื งรอ่ นที่ลิเลยี นทาลใชบ้ นิ ในขณะนัน้ ก็คือตน้ แบบของ Hang Glider ที่ใชบ้ นิ กันอยา่ งแพร่หลายในปัจจุบัน....สองพีน่ ้องตระกลู ไรต์ คือผ้ทู ส่ี ามารถสรา้ งข้ึนบนิ ได้สาเร็จเปน็ กลมุ่ แรก แต่สองพ-ี่น้องตระกูลไรต์นน้ั ไมม่ คี วามรใู้ นเชงิ วิศวกรรม แล้วสองพี่นอ้ งตระกลู ไรต์ จะสรา้ งเคร่ืองบนิ ได้อยา่ งไร ในเมอ่ื นกั วทิ ยาศาสตร์ และวิศวกรผู้ทรงความรนู้ บั ไม่ถว้ น ไดท้ าการทดลอง และต่างลม้ เหลวไปแล้ว ? 11

เกร็ดควำมรู้ เรียบเรียง : ณฐั ภัทร ไตรยสทุ ธิ์“กำรสง่ ต่อกำรบิน” แบบร่างของ เลโอนาโด ดาวชิ ชี่ จติ รกรชาวอติ าลี บอลลนู Montgolfierของพี่น้องตระกลู มองโกฟแิ ยร์ เครื่องร่อนของเซอร์ จอร์จ เคย์ลยี ์ บดิ าของอากาศพลศาสตร์สมยั ใหม่ เคร่ืองร่อนออตโต ลเิ ลียนทาลวิศวกรชาวเยอรมันเสียชวี ิตจากการ ทดลองบินของตวั เอง 12

เรยี บเรยี ง : ณฐั ภทั ร ไตรยสุทธ์ิ Chapter 02 “พนี่ อ้ งตระกูลไรต์”....ในวัยเด็กความฝันของทุกคนคือการไดบ้ ินไปบนทอ้ งฟ้า แมใ้ นปัจจบุ นั จะมีเครือ่ งบินแล้วก็ตาม แตท่ ุกคนกม็ ักจะฝันท่ีจะบินดว้ ยตัวเอง วัยเด็กเรามักมีจนิ ตนาการที่อยากจะบนิ ไปไหนก็ ล่องลายไปบนฟา้ ผา่ นเมฆหมอก ทุกคนอยากสมั ผัสวา่ เมฆทเี่ ราเหน็ อยู่ปุกปุยนั้นมนั เปน็ อยา่ งไร มันนุ่มหรอื เบาบางแคไ่ หน เด็กทุกคนอยากบินได้อยา่ งอสิ ระเหมอื นกับการต์ ูนท่พี วกเขาชนื่ ชอบ เชน่ โดราเอมอน ท่มี ีค็อปเตอรไ์ มไ้ ผ่บินไปไหนก็ได้หรอื ปเี ตอร์แพนทล่ี อยตัวไปไหนมาไหนได้อยา่ งอสิ ระ ตามแตใ่ จต้องการ เชน่ เดยี วกับวยั เดก็ ของสองพนี่ ้องตระกลู ไรต์...สองพีน่ ้อง วลิ เบอร์ ไรต์ และออร์วิล ไรต์ มีพอ่ เปน็ หมอสอนศาสนาชื่อมลิ ตนั และแม่ช่อื ซูซานมีพชี่ ายสองคนแตไ่ ม่ปรากฏเรื่องราวมากนกั คอื รชู ลินและลอริน เพราะท้ังสองไปเรยี นไกลบ้านต้งั แตย่ งั เดก็วิลเบอร์และออรว์ ลิ เกดิ เมื่อวนั ที่ 19 สงิ หาคม ทัง้ คู่เกดิ วนั เดียวกัน แต่คนละปี วลิ เบอร์ผู้พ่เี กดิ ในปี ค.ศ.1867 ท่ีรฐั อินดีแอนา สว่ นออรว์ ิลผนู้ อ้ ง เกดิ ในปี ค.ศ. 1871 ทเี่ ดยต์ ันมลรัฐโอไฮโอ แม้จะห่างกันถงึ สี่ปีเตม็ แตส่ องพีน่ ้อง กผ็ กู พนั กันเหมอื นเดก็ แฝด พวกเขามักจะเลน่ ดว้ ยกันอยเู่ สมอพอ่ ของวิลเบอร์ และออรว์ ลิ มักจะกลับบา้ นไม่บ่อยนัก ทาใหท้ งั้ สองต้องพ่งึ พากนั และกัน และเมอ่ื พอ่ ของทง้ั คกู่ ลบั มา เขามักจะมีของเล่นตดิ ไม้ตดิ มอื มาเสมอ หน่งึ ในนน้ั คอืเคร่อื งบินของเลน่ ท่ใี ชห้ นงั ยางในการขับเคลือ่ น ท้ังคูน่ าเคร่ืองบนิ ของเล่นท่พี อ่ ของทั้งสองซื้อมาให้อย่างสนุกสนาน จนเหน็ดเหน่อื ย ทัง้ ค่ไู ด้นอนพักอยู่บนพนื้ หญ้าและมองข้ึนฟา้ ดูนกบินไปมา และเมฆสีขาวอยา่ งสบายใจ ออร์วิลเมอื่ ไดเ้ ห็นนกบินไปบนิ มาก็อยากจะบนิ ได้อย่างนก ออรว์ ิลจึงถามวิลเบอรว์ า่ “ทาไมเราไมท่ าใหน้ กข่ไี ด้เหมอื นกับ 13

เรียบเรียง : ณัฐภัทร ไตรยสุทธ์ิเพอรซ์ อี สุ ที่ข่มี าบนิ ละ” แนน่ อนเรอื่ งนี้มนั เปน็ เรอื่ งทเี่ ปน็ ไปไมไ่ ด้ เพราะนา้ หนกั ตัวของเขานนั้ หนักเกินนา้ หนกั ตัวนกไปแล้ว ซง่ึ วิลเบอร์กร็ ้เู รอื่ งน้ดี ี....แลว้ เขาก็กลับมาเล่นเครือ่ งบนิ ของเลน่ อีกครง้ั จนมันไดพ้ ังลงตามการใชง้ านท่ีเยอะเกินไป วิลเบอร์และออร์วลิ ชอบของเลน่ ช้ินน้มี าก และเขาต้องการจะเล่นมนั อกี ทงั้ คู่จึงคิดวา่ หากสร้างมันขน้ึ มาเล่นได้เรือ่ ยๆอยา่ งไม่จากัดคงจะดไี มน่ ้อย ทง้ั คู่มักจะเล่นด้วยกนั ทางานด้วยกัน และคดิ ด้วยกัน เขาจึงพยายามสร้างอันใหมข่ นึ้ มาโดยเขยี นแบบร่างเคร่อื งบินของเล่นน้นั ขน้ึ ดว้ ยการช่วยเหลอื จากแมข่ องพวกเขา ซูซานผู้เป็นแม่นน้ัเรยี นถงึ ระดับมหาวิทยาลยั ซ่ึงในสมัยนัน้ มคี นทเ่ี รียนมหาวทิ ยาลยั ไมม่ ากนั้น อกี ท้ังแม่ของพวกเขามพี รสวรรค์ ในการซอ่ มเครือ่ งจักรเคร่อื งกล เธอมักจะถา่ ยทอดวิชา การซอ่ มสรา้ งเคร่ืองกลตา่ ง ๆ ให้แกล่ กู ๆ อยเู่ สมอ ท้งั คูร่ ว่ มมือกันจะสรา้ งเครอื่ งบินของเล่นขึ้นมาใหม่ วลิ เบอร์กับออรว์ ินก็เรมิ่ สร้างเครอ่ื งบินของเล่นข้ึนมาจากการร่วมแรงคิดและทาดว้ ยกนั จนสรา้ งเคร่ืองบินของเล่นข้นึ ใหมไ่ ดส้ าเร็จและพวกเขาต้งั ช่อื มนั ว่า“แบ็ทท”ู เมือ่ เขาสรา้ งเสรจ็ และรสู้ ึกภาคภูมิใจกับส่งิ นีเ้ อาเสยี มาก ออร์วลิ กไ็ ดม้ ีความคดิ ที่วา่ เขานั้นจะสรา้ งเคร่อื งบนิ ของเล่นทใี่ หญ่กวา่ น้ีอกี จะทาให้ใหญเ่ รอ่ื ยๆจนสามารถข่ไี ด้....และแล้วท้ังคกู่ ็นาแบ็ททูไปทดลองบนิ อย่างทนั ทที ันควันด้วยความตื่นเตน้ แตม่ ันกลับไม่ไดเ้ ป็นไปอย่างทพ่ี วกเขาจินตนาการไว้ แบ็ททูบินได้ไมก่ วี่ ินาทกี ร็ ว่ งลงมา แต่วิลเบอร์ก็ไม่ยอ่ ท้อที่จาทามันข้ึนมาใหม่พรอ้ มกับออร์วลิ นอ้ งของเขา แมอ้ อรว์ ลิ จะผดิ หวงักับแบท็ ทกู ็ตามออร์วลิ และวลิ เบอรป์ รกึ ษาปญั หาที่เกดิ ขึ้น ทนั ใดนัน้ ออรว์ ิลจึงเสนอว่า เราควรทาใบพัดใหใ้ หญข่ นึ้ ดมี ยั๊ ซง่ึ วลิ เบอร์เขารู้ปญั หาที่เกดิ กบั แบท็ ทู ซ่ึงเขาพบวา่ ปญั หาของแบ็ททูน้นั 14

เรยี บเรียง : ณัฐภทั ร ไตรยสุทธ์ิเกิดจากยางท่ีมีกาลงั นอ้ ยเกินไป ไม่ใชใ่ บพัด ออรว์ ลิ จงึ เสนอใหท้ ายางใหม้ ีขนาดโตขึ้นเพ่อื ทาให้แบท็ ทมู กี าลงั มากข้นึ....ออร์วิลนั้นถนัดท่จี ะเปน็ คนคดิ หาส่ิงแปลกใหมส่ ่วนการนาเอาความคดิ น้ันไปใชเ้ ป็นหนา้ ทข่ี องวลิ เบอร์ผพู้ ่ีน่นั เอง....และความคิดแปลกใหมข่ องออรว์ ิลนัน่ เอง ทาใหว้ ลิ เบอร์สามารถสร้างเคร่อื งบินของเลน่ ขนึ้ มาใหมไ่ ดส้ าเรจ็ มนั ช่อื วา่ “แบท็ ท”ี ซึ่งเม่ือนาไปทดลองบินมนั ประสบความสาเรจ็ อยา่ งมากเลยทีเดียว มันสามารถบินไดน้ านมากกวา่ ของที่พ่อของเขานั้นซ้อืมาใหเ้ สยี อีก ทาให้ทงั้ ค่ทู า “แบท็ โฟร์” “แบ็ทไฟท์” และอกี หลายๆรุ่นออกมาเร่อื ยๆและแล้วทั้งคกู่ ไ็ ด้ลองสรา้ งเคร่อื งบินของเล่นท่มี นั ใหญ่ขนึ้ ตามจนิ ตนาการของออรว์ ิลแต่เคร่ืองบนิ ท่ีใหญก่ ารสร้างก็เรม่ิ ยากขึ้นเชน่ กนั และแลว้ เครื่องบนิ ของเลน่ ขนาดใหญ่ข้นึ ของพวกเขาเหมือนจะไมบ่ นิ ตามท่เี ขาตอ้ งการ แม้จะเปน็ ความผดิ พลาดแตน่ ัน่ กเ็ ป็นจดุ ประกายท่ยี ง่ิ ใหญ่สคู่ วามฝันของเด็กสองคนวิลเบอรแ์ ละออรว์ ลิ 15

เรียบเรียง : ณัฐภทั ร ไตรยสุทธ์ิ Chapter 03 “ธุรกิจกำรบินวัยเด็ก”....ในปี ค.ศ.1881 ครอบครวั ไรทไ์ ด้ย้ายมาอย่ทู ี่ริชมอนด์ มลรัฐอนิ ดแี อนา ซึ่งในรัฐนี้มีการแขง่ ขันว่าวประจาปอี ยู่ ซ่ึงเดก็ นอ้ ยผสู้ นใจการโผบนิ ไปบนทอ้ งฟ้ากส็ นใจการเล่นว่าวเปน็ อยา่ งมาก แต่เน่อื งจากครอบครวั ของไรต์น้นั ไม่มเี งินมากนกั แตน่ ่ันกไ็ ม่ใช่ปัญหาของสองพน่ี อ้ งนกั ประดิษฐ์ และแลว้ พวกเขากม็ คี วามคดิ ทจ่ี ะทาว่าวขึ้มาเองจินตนาการของออรว์ ลิ และนักคดิ อย่างวลิ เบอร์ เมื่อท้ังสองร่วมมือกนั ยอ่ มไม่ธรรมดาพวกเขาเร่ิมสร้างแบบแปลนของวา่ วท่มี ีขนาดใหญก่ วา่ ปกติทท่ี าขายกนั ตามทอ้ งตลาดในขณะนน้ั และสองพ่ีน้องก็ประดษิ ฐ์วา่ วขนาดใหญ่ขึ้นมาสาเรจ็ แตม่ ันกไ็ มส่ าเร็จเสียทีเดยี ว ทกุ การทดลองของสองพน่ี ้องมกั มีปญั หาอยู่เสมอ ว่าวของสองพี่น้องมขี นาดใหญ่ทาให้มนี ้าหนักมากกวา่ ว่าวปกติ วลิ เบอร์จงึ ทาใหว้ ่าวท่พี วกเขาช่วยกันประดิษฐ์นัน้มนี ้าหนักเบาขึ้นเพ่อื ใหม้ นั มปี ระสทิ ธภิ าพมากพอที่จะนาไปแขง่ วา่ วประจาปไี ด้ และก็ไม่เกินความสามารถของสองพ่ีนอ้ งเขาสามารถประดิษฐว์ ่าวที่มขี นาดใหญ่ได้สาเร็จ....เมือ่ ถงึ วันงานแขง่ วา่ วประจาปี สองพน่ี ้องนาวา่ วทพ่ี วกเขารว่ มแรงกนั ทาไปงานแขง่วา่ วประจาปี ผ้คู นตา่ งตกใจในขนาดว่าวของสองพี่นอ้ งวิลเบอร์และออร์วิลใตค้ าพูดติเตยี นตา่ งๆนาๆวา่ “วา่ วของเดก็ สองคนนนั้ ก็แคฝ่ นั จนิ ตนาการเร่ืองทเี่ ป็นไปไม่ได้” แต่มนั กลบั เปน็ สิ่งที่เป็นไปได้ วา่ วของสองพี่น้องลอยข้ึนสู่ฟ้าสงู ข้นึ ๆเรอื่ ยๆ และนนั่ ทาให้พ่ีน้องตระกูลไรทเ์ ปน็ ผชู้ นะในการแข่งขนั ครัง้ นี้อยา่ งไมต่ อ้ งสงสยั....การแข่งว่าวครงั้ น้ีเปน็ ที่พูดถึงในวงกวา้ ง ทาให้สองพีน่ ้องทาว่าวขายและสองพ่ีนอ้ งผู้ชนะเลศิ ในการแข่งวา่ วประจาปีกข็ ายวา่ วท่พี วกเขาทาขายไดด้ เี สยี ดว้ ย พวกเขาได้เงินมามากมายเกนิ กวา่ ทพี่ วกเขาคาดคดิ ไว้ และน่ันก็เปน็ ต้นทุนทดี่ ที พี่ วกเขาจะประดษิ ฐ์ 16

เรยี บเรยี ง : ณัฐภทั ร ไตรยสุทธ์ิของขวญั สดุ พเิ ศษใหก้ บั แมข่ องพวกเขานนั่ คือ การประดษิ ฐเ์ กา้ อโ้ี ยก ซง่ึ ขณะนน้ั แมข่ องพวกเขาปว่ ยไดแ้ ตน่ อนซม จึงเป็นของขวัญลา้ คา่ ท่ีสดุ สาหรับนางเกร็ดควำมรู้“หลักกำรเล่นว่ำว” “แม้รปู รา่ งของวา่ วจะแตกตา่ งกัน แตก่ ลักการนั้นเหมือนกนั ” (1) เม่ือจบั ตวั วา่ วให้ต้งั ฉากกบั ทศิ ทางของลม วา่ วจะถกู แรงกดจากดา้ นหลงั (2) ถ้าจับวา่ วให้เอยี ง ว่าวจะถกู แรงลม ยกตัวข้ึนไปดา้ นบน (3) วา่ วใชห้ ลักการดงั กลา่ วนี้ ในการ ลอยตวั ในอากาศ 17

เรยี บเรยี ง : ณฐั ภทั ร ไตรยสทุ ธิ์ Chapter 04 “สุดยอดนักประดิษฐ์”....สองปีต่อมาครอบครวั ไรต์ยา้ ยกลบั ไปอยทู่ เี่ ดยต์ ัน มลรัฐโอไฮโออีกครัง้ วิลเบอรไ์ ดเ้ ขา้เรียนช้นั มธั ยมปลายทเ่ี ดยต์ นั และเปน็ นกั ฮอกกน้ี ้าแขง็ ชอ่ื ดงั แต่เคราะห์ร้ายกม็ าถงึวลิ เบอร์ เขาไดร้ บั บาดเจบ็ สาหสั เน่ืองจากถกู ไม้ตฮี อกกี้ของอีกฝ่ายฟาดที่ปากจนฟันหน้าหักหา้ ซ่ี แตไ่ ม่เพยี งอาการบาดเจบ็ เทา่ น้ันวลิ เบอรย์ งั มอี าการแทรกซ้อน คอื อาการทางลาไส้และหวั ใจของเขากพ็ ลอยแย่ไปดว้ ย ทาให้วลิ เบอรไ์ มม่ กี าลงั ใจทีจ่ ะใชช้ ีวติต่อไป พ่อของวิลเบอร์เหน็ วา่ ท่าจะไมด่ ีเสยี แลว้ ท่านจึงซอ้ื หนงั สือทว่ี ลิ เบอร์ชอบ แต่วลิ -เบอร์กลับปฏเิ สธที่จะอา่ นมัน ซึ่งหนงั สือทพี่ ่อของวลิ เบอร์ใหน้ ัน้ คอื หนังสือวทิ ยาศาสตร์แน่นอนวิลเบอรผ์ ้สู นใจในการประดษิ ฐจ์ ะละเลยหนงั สือนไี้ ปได้ไปไดอ้ ยา่ งไร เขาคอ่ ยๆหยบิ หนงั สอื ขึ้นมาอ่าน เขาสนใจหนังสอื วิทยาศาสตร์และมีกาลังใจข้นึ เปน็ อย่างมาก....จากน้นั มาวลิ เบอรเ์ ริ่มอ่านหนงั สอื วิทยาศาสตรอ์ ย่างจรงิ จังแมจ้ ะคงนอนอยบู่ นเตียงตลอดวนั กต็ าม ทกุ คร้ังทีว่ ลิ เบอรอ์ า่ นหนังสือวทิ ยาศาสตร์เล่มใหม่จบวิลเบอร์ก็ยงิ่ มีกาลังใจในการใชช้ ีวติ ต่อไปมากขนึ้....สองปีให้หลัง วลิ เบอร์กลบั มาแขง็ แรงเหมือนเดมิ และใชช้ วี ติ ปกตกิ บั หนงั สอืวทิ ยาศาสตร์ ซ่งึ ขณะนีว้ ลิ เบอร์กม็ อี ายุได้ 18 ปีแลว้ สว่ นออรว์ ลิ ได้รว่ มกันเปดิ รา้ นรับพิมพ์งานขนาดเลก็ กบั เพือ่ นสนิทของเขาทช่ี ่อื เอ๊ด แตน่ ัน่ ดูเหมือนวา่ จะไปไดไ้ มค่ อ่ ยสวยเทา่ ไหร่นกั เพราะเคร่อื งพมิ พท์ ร่ี ้านของออรว์ ิลและเอด๊ มกั เสียอยู่บอ่ ยๆ ทาใหท้ ง้ั คมู่ ีปากเสียงกนั บ่อยครง้ั แตด่ ว้ ยพลงั แห่งนกั ประดษิ ฐว์ ลิ เบอรแ์ ละออรว์ ลิ จงึ มคี วามคดิ ที่จะสร้างเคร่อื งพมิ พ์ข้นึ มาใหม่ดว้ ยตัวเอง ทาใหอ้ อร์วิลมีความคดิ ทจ่ี ะตงั้ โรงพิมพเ์ ป็นโรงพมิ พ์ที่ทั้งสองสร้างขึ้นมาเอง และจากน้ันกอ็ อกหนงั สอื พิมพ์ทอ้ งถิ่น ซ่งึ วลิ เบอรเ์ ห็นดว้ ยเปน็ อยา่ งมาก 18

เรียบเรยี ง : ณฐั ภทั ร ไตรยสทุ ธิ์....เน่ืองจากมลิ ตัน พ่อของสองพี่นอ้ งเป็นบรรณาธกิ ารหนังสอื พมิ พ์ประจาโบสถ์ทาใหท้ ั้งคเู่ ขา้ ชมโรงพมิ พข์ องโบสถ์และศกึ ษาเครอื่ งพิมพเ์ พือ่ มาใชใ้ นการทาเครอ่ื งพิมพ์ ในระหว่างทีท่ ้งั คู่ดเู คร่ืองพิมพ์ เจา้ ของโรงพิมพ์ดว้ ยความสนใจท่ีท้งั คูจ่ ะประดิษฐ์เครือ่ งพมิ พข์ ึ้นมากเอง เขาจงึ มอบตัวพิมพ์ ลกู กล้ิง และลอ้ เฟอื งเพื่อเป็นประโยชน์ในการสร้างเคร่อื งพมิ พ์แกส่ องพ่ีนอ้ ง....หลังจากทท่ี ง้ั คไู่ ด้อุปกรณม์ าพวกเขาก็เริม่ ลงมอื สรา้ งเคร่ืองพิมพ์ และด้วยจนิ ตนาการของออร์วลิ ออรว์ ลิ จงึ เสนอว่าทาเครอ่ื งพิมพท์ ่ีมขี าเหยยี บเพือ่ ให้พิมพ์ไดส้ ะดวก รวดเรว็และสบายกว่าการใช้มอื พมิ พ์ และความพยายามของท้ังคกู่ ็สัมฤทธผ์ิ ล สองพีน่ ้องสร้างเคร่ืองพิมพ์แบบมีขาเหยยี บได้สาเรจ็....ขา่ วการสรา้ งเครื่องพมิ พ์แบบขาเหยยี บของสองพ่ีนอ้ ง วลิ เบอรแ์ ละออร์วิลกระจายไปอย่างรวดเรว็ ทาให้คนจากโรงพิมพใ์ นเมืองถงึ กับตอ้ งเดินทางเพ่ือมาขอดูเคร่ืองพมิ พท์ ่เี ขาสรา้ งเลยทเี ดยี ว....เม่ือท้งั สรา้ งเครอ่ื งพิมพ์เสร็จก็เรม่ิ รับงานส่งิ พมิ พ์พร้อมรับส่งตามบา้ น ซงึ่ จุดประสงค์ท่วี ิลเบอร์และออร์วิลส่งสิง่ พมิ พ์ตามบ้านเรือนก็เพอื่ ได้พดู คยุ กบั เจา้ ของบา้ นทเ่ี ขาไปส่งและเกบ็ ข่าวต่างๆของคนทง้ั เมืองเพอ่ื ทาหนังสอื พมิ พ์ ส่วนเงินทไ่ี ดจ้ ากการสง่ ของกใ็ ช้เป็นทนุ ทาหนังสือพิมพ์นั่นเอง นับวา่ เปน็ วิธที ่ีดีเลยทเี ดียวสาหรับธุรกิจทาสิง่ พิมพ์ของพวกเขา....นน่ั ทาให้หนังสือพิมพน์ ามว่า “เวสต์ไซด์นวิ ส์” ทที่ ั้งคูท่ าออกมาสปั ดาหล์ ะครงั้ เป็นท่ีชน่ื ชอบเป็นอย่างมากในระแวกนนั้ และทาใหย้ อดพิมพ์หนังสือพิมพ์ “เวสตไ์ ซด์นวิ ส์”เพ่มิ สูงขึน้ เรือ่ ยๆ....วนั หนึง่ เอด๊ เพ่อื นสนทิ ของออร์วลิ ไดม้ าหาเพ่อื ดูความเจรญิ ของกจิ การ “เวสตไ์ ซด์นิวส์” โดยที่เขามาพร้อมกบั จักรยานท่ีเขานนั้ ทามันพงั และเขาไดซ้ อ้ื ใหมแ่ ล้ว ซ่ึงเขารู้ดี 19

เรียบเรียง : ณฐั ภัทร ไตรยสทุ ธิ์วา่ ไมม่ อี ะไรทสี่ องพีน่ อ้ งตระกลู ไรต์ซอ่ มไม่ได้ เขาจึงนาจกั รยานที่พงั แลว้ ไปให้วิลเบอร์ซ่อมพร้อมท้งั มอบใหว้ ิลเบอรไ์ วใ้ ชส้ ง่ หนงั สือพิมพ์ นอ่ี าจเปน็ จุดประกายเลก็ ๆอย่างหนง่ึของวลิ เบอรก์ เ็ ปน็ ได้....กจิ การทดี่ วี นั ดคี นื แต่ก็มเี รื่องโชครา้ ยเขามาหาตระกลู ไรท์จนได้ เมื่อแม่ของท้ังคู่กาลงัแยเ่ นือ่ งจากเชอื้ วัณโรคทีเ่ ธอป่วยมาหลายปีแล้ว ซ่ึงในสมยั น้นั วณั โรคไมส่ ามารถรักษาได้ แม่ของพวกเขาจงึ ได้แตน่ อนรอการจากไปของตวั เอง และในทส่ี ุดนางก็อยไู่ ดไ้ มน่ านค.ศ. 1889 ซูซานเสียชวี ิตจากวณั โรค....ปีตอ่ มา พน่ี ้องตระกูลไรทม์ งี านมากย่ิงขึน้ หนังสือพมิ พ์ที่พวกเขาทาเปล่ยี นจากรายสปั ดาหเ์ ปน็ รายวยั และเปลยี่ นชือ่ เป็น “อีฟนง่ิ ไอเทม”....แต่ช่วงน้ันบริษัทหนังสือพมิ พ์ขนาดใหญ่เลง็ เห็นความสาเรจ็ ของหนังสอื พิมพ์“อีฟนงิ่ ไอเทม” จึงเข้ามาทีเ่ ดยต์ ันเพ่อื ทาการขายหนงั สือพิมพ์แขง่ ขนั กับ“อฟี นงิ่ ไอเทม” ของสองพน่ี ้อง ท้ังนีเ้ นอ่ื งจากหนังสือพมิ พ์ทบี่ ริษทั ใหญอ่ อกนั้นตา่ งจาก“อฟี นงิ่ ไอเทม” ดว้ ยคอลัมน์ที่รวบรวมจากคนจานวนมาก ทาให้เนอ้ื หาของข่าวมคี วามสมบรู ณ์กวา่ และมรี าคาท่ีถกู กว่า “อฟี น่งิ ไอเทม” ของสองพน่ี อ้ งตระกูลไรต์ ทาให้ “อฟีนง่ิ ไอเทม” น้ันขายไม่ออก ทาให้วลิ เบอรม์ ีความคดิ ท่ีจะลม้ เลกิ กจิ การก่อนที่จะแย่ไปกว่าน้ี....แตน่ นั่ ไม่ใช่อปุ สรรคของสองพนี่ อ้ งนกั ประดิษฐแ์ ต่อย่างใด เออร์วลิ ได้คิดไว้แลว้ วา่ เขาจะประดิษฐ์ คิดค้น หรอื ทากิจการอะไรตอ่ ไป จากเรือ่ งทเ่ี ขาไดเ้ คยทามา 20

เรยี บเรียง : ณฐั ภัทร ไตรยสทุ ธ์ิ Chapter 05 “จักรยำนเหนิ ฟ้ำ”....ในตอนทวี่ ิลเบอรไ์ ด้ซ่อมจักรยานใหเ้ อ๊ดเพือ่ นของออรว์ ิล เขารสู้ กึ ชื่นชอบในการซอ่ มเก่ียวกบั งานเครอื่ ง ซง่ึ เป็นสิ่งทเี่ ขาถนัดและทามาตั้งแตส่ มยั พวกเขายงั เปน็ เด็ก และจกั รยานในยคุ น้ันถือเปน็ เรื่องทที่ นั สมยั มากๆในยุคนั้น วิลเบอรจ์ ึงคดิ ว่า จกั รยานอาจจะเป็นงานใหมท่ เี่ หมาะกบั พวกเขากเ็ ป็นได้ เขาจงึ เรม่ิ คดิ และเรม่ิ ทาส่งิ ทเ่ี ก่ยี วกับจกั รยานซึง่ ส่ิงนีอ้ าจจะเปน็ หนทางท่ปี ูทางปสกู่ ารทาสิง่ ท่ยี ง่ิ ใหญ่กเ็ ปน็ ได้....จากนนั้ ไม่นานพ่ีน้องตระกลู ไรตจ์ งึ เปิดบรษิ ัทจกั รยานขึ้น ชื่อบรษิ ทั วา่ “จักรยานไรต์”ซ่งึ ขณะนนั้ วลิ เบอรอ์ ายุ 25 ปี และออรว์ ลิ อายุ 21 ปี ซึง่ จักรยานของพ่นี ้องตระกลู ไรต์มีจดุ เด่นทถ่ี ูกและมกี ารปรับแตง่ สงิ่ ใหม่อยู่เสมอจึงเปน็ ท่กี ล่าวถงึ กนั ทวั่ เมือง....เนื่องจากจักรยานในยคุ นัน้ เปน็ ท่ีนิยมเป็นอย่างมาก ทาให้มีการจดั การแขง่ ขนัจกั รยาน ซึ่งในเวลานน้ั การแข่งขันจกั รยานเปน็ ท่ีแพรห่ ลายในอเมรกิ า รา้ นจกั รยานตา่ งพากันร่วมลงแข่งขันอยา่ งมากมาย รวมไปถึง “จักรยานไรต์” ของพ่นี ้องตระกลู ไรต์ด้วย....วลิ เบอร์และออรว์ ิล สองนักประดิษฐ์ผมู้ คี วามสนใจ จินตนาการ และความม่งุ ม่ัน ก็ต้องการเข้าร่วมการแข่งขนั นเี้ ชน่ กัน ซึง่ ทั้งสองต้ังเปา้ หมายไวว้ า่ จะตอ้ งสรา้ งจักรยานที่ว่ิงเร็วทสี่ ดุ ในการแขง่ ขนั นี้ใหไ้ ด้….วลิ เบอรแ์ ละออร์วลิ จึงเรม่ิ ประดษิ ฐ์จักรยานเปน็ ของพวกเขาเองขึ้น โดยลองผดิ ลองถกู อยหู่ ลายคร้ัง จนไดจ้ ักรยานท่ีพน่ี อ้ งตระกูลไรท์ต้องการ และพวกเขาต้ังช่ือมันว่า“ไรท์ฟลายเออร์” จกั รยานเหินฟา้....และแล้วการแข่งขนั ทรี่ อคอยกม็ าถึง วลิ เบอรใ์ หอ้ อร์วลิ พรอ้ มกับจักรยานท่ีพวกเขาสรา้ งขน้ึ มาเองน้นั ลงแข่งขนั ในการแขง่ ขนั น้ี และแน่นอนจักรยานของตระกลู ไรต์มที ้งั 21

เรียบเรียง : ณฐั ภทั ร ไตรยสทุ ธ์ิความเร็ว ความคลอ่ งตวั ทาให้ออร์วลิ กับ “ไรต์ฟลายเออร์” นาโด่งและเปน็ ท่ชี ่ืนชอบพรอ้ มสรา้ งเสียงฮอื ฮาแกผ่ คู้ นทม่ี าชมการแข่งขันจักรยานครั้งนี้ ทาให้ออร์วลิ กบั “ไรต์-ฟลายเออร์” ชนะการแขง่ ขนั นไี้ ปอยา่ งไม่ยากเย็นนัก พร้อมกับความภาคภมู ใิ จของทัง้สองทเี่ ป็นคนประดิษฐ์ เจ้า “ไรท์ฟลายเออร์” นี้ขึน้ มา....ชยั ชนะครง้ั นีท้ าให้บริษัทจักรยานไรตม์ ีชือ่ เสียงและมกี ารขยายรา้ นเพ่ิมขนึ้ แต่ความเจริญรงุ่ เรืองทางดา้ นกิจการก็ไมส่ ามารถสู้กับภยั โรคร้ายได้ ในขณะทก่ี จิ การรุ่งเร่ืองออรว์ ิลเกดิ อาการปว่ ยเปน็ โรคไทฟอยด์ขน้ึ ซงึ่ โรคนี้กาลังระบาดในเดยต์ นั ซึ่งทาให้ออร์วลิ ตอ้ งพกั รักษาอาการไปซกั ระยะหน่ึง....ในระหว่างทีอ่ อร์วลิ ป่วยเขาไดแ้ ตล่ ะเมอเพ้อถึงจนิ ตนาการในวัยเดก็ คือการทเี่ ขาบินไดจ้ ริงๆอย่างกบั นก และในเวลาทอ่ี อร์วิลปว่ ย ก็ไดม้ ขี ่าวว่า ออตโต ลเิ ลยี นทาล ซง่ึ เป็นนกั วศิ วกรทส่ี องพนี่ ้องตระกลู ไรตย์ ึดถือเปน็ แรงบนั ดาลใจ และชืน่ ชอบ เสียชวี ติซึ่งลเิ ลยี นทาล วิศวกรชาวเยอรมันเสยี ชวี ติ จากการทดลองบนิ เคร่อื งรอ่ นของเขาเอง ทาให้วลิ เบอร์ตระหนกั ถึงจติ นาการในวยั เด็กทพ่ี วกเขาอยากจะบินข้นึ มา....หลายวันต่อมาอาการไข้ของออรว์ ิลจงึ เริม่ ทุเลาลง ซงึ่ วลิ เบอรก์ ไ็ ดบ้ อกเล่าถงึ ข่าวการเสียชวี ติ ของลิเลยี นทาลแก่ออรว์ ลิ และข่าวนท้ี าให้ออร์วลิ ถึงกับช็อกเลยทีเดยี ว และนั่นเปน็ แรงบนั ดาลใจที่ทาให้ทั้งคู่คิดทีจ่ ะสานต่อความตัง้ ใจในงานที่ลิเลยี นทาลทาไว้วลิ เบอรแ์ ละออร์วลิ อยากที่จะทาความฝันครัง้ วยั เดก็ ของพวกเขาใหเ้ ปน็ จรงิ ข้นึ มา....ดังนัน้ พ่นี อ้ งตระกลู ไรต์จงึ เริม่ ลงมอื ศกึ ษาคน้ ควา้ เครอื่ งบนิ อยา่ งจรงิ จงั แลว้ พวกเขาจะทาเครือ่ งบนิ ไดอ้ ยา่ งไร ? 22

เรียบเรียง : ณฐั ภทั ร ไตรยสุทธิ์ Chapter 06 “ควำมฝันทีจ่ ะบิน”....วลิ เบอร์และออร์วิลเริ่มตามหาฝันวัยเดก็ ของพวกเขาอกี ครง้ั จริงอยทู่ สี่ องพ่ีน้องไม่มีความรู้ในเชิงวิศวกรรม การศกึ ษากเ็ พียงอา่ นออกเขยี นได้ แตท่ ว่าทงั้ สองกร็ กั ท่ีจะเรียนรดู้ ว้ ยตนเอง ทง้ั ยงั มีความชานาญเรอื่ งเครือ่ งจกั รเครอื่ งกล จุดเด่นในการทางานของคนท้งั คู่ อยู่ทีก่ ารวางแผนงานเรียงขน้ั ตอนอยา่ งรอบคอบ บวกกบั สามญั สานึก และความต้ังใจเดด็ เดยี่ วมุง่ มนั่ น่นั จงึ เปน็ เหตผุ ลทีท่ าใหท้ ัง้ คู่ศกึ ษาและคน้ ควา้ เร่อื งเกยี่ วกบัอากาศยานอย่างจริงจัง วิลเบอร์และออรว์ ิลไดเ้ ริม่ ศึกษาหนงั สอื เก่ียวกบั อากาศยานจากสถาบันสมธิ โซเนยี น....สถาบนั สมิธโซเนยี นประกอบดว้ ยสว่ นท่ีเป็นพพิ ิธภณั ฑ์และสถาบนั วิจัยเมอ่ื มีจดหมายแจง้ ความจานงขอข้อมูลไปทางสถาบันจะส่งขอ้ มลู หรือหนังสือท่จี าเป็นต่อการวิจัยมาให้อีกทงั้ ดร.แชมมวล พี แลงกล์ ยี ์ นกั วิจัยเครอื่ งบินได้สง่ จดหมายแสดงถงึ ความสนใจต่อความคิดของพ่ีนอ้ งตระกลู ไรต์ ทาให้วลิ เบอร์และออรว์ นิ มกี าลงั ใจขน้ึ เป็นอย่างมาก....ท้ังคู่เริ่มการทดลองจากการสร้างเคร่ืองร่อนจาลอง หรอื เครอื่ งบินของเลน่ ในวยั เด็กของพวกเขาและสงั เกตการณ์ของมนั เปน็ อนั กบั แรก ซ่ึงเม่อื พวกเขาทดลองครั้งแรกแนน่ อนมันไมส่ าเรจ็ และทั้งค่กู ไ็ ดค้ รนุ่ คดิ เพอื่ ท่ีจะทาเครอ่ื งบินใหไ้ ดอ้ ยา่ งไมย่ อ่ ทอ้ ทาใหพ้ วกเขาต้องหยุดกจิ การบรษิ ัทจกั รยานไรต์อยู่บอ่ ยครั้งท้ังทกี่ าลังเจริญรงุ่ เรอื งโดยทงั้ คเู่ รมิ่ หันมาสนใจสง่ิ ท่ีบนิ ไดแ้ ละเฝา้ สังเกตการณม์ ันนนั่ คือ นก ซึ่งนกนน้ั มีปีกท่ีสมดลุ ทั้งคจู่ งึ ตระหนกั ถึงความสมดุลแตถ่ ึงอยา่ งนนั้ การท่นี กมปี กี ท่ีสมดุลกต็ อ้ งการการกระพือปีกเพอ่ื เป็นแรงสง่ ตัวนกให้บินขนึ้ ซ่งึ จะทาใหเ้ ครอื่ งบินกระพอื ปีกนนั้ คงเปน็ ไปไม่ได้ 23

เรยี บเรยี ง : ณัฐภทั ร ไตรยสุทธ์ิวลิ เบอร์และออร์วลิ มืดแปดด้านคดิ อยา่ งไรกค็ ดิ ไมอ่ อกวา่ จะทาอยา่ งไรใหป้ กี เครือ่ งบนิเกิดความสมดลุ ท้ังคู่จึงหยุดคร่นุ คดิ และกลบั ไปเปดิ บรษิ ทั จักรยานไรต์อีกคร้งั แต่ระหว่างท่ีซอ่ มจกั รยานพวกเขาก็อดคิดไมไ่ ด้ถึงเรื่องปกี ของเครอ่ื งบนิ จนเหม่อลอยสตไิ ม่อย่กู ับเน้ือกบั ตวั แต่แล้วกจิ การจักรยานท่พี วกเขาสร้างมากใ็ หพ้ รแก่เขา เมอื่ เขาได้หยบิยางในของจกั รยานแล้วพวกเขากพ็ บว่ายางในทมี่ คี วามยดื หยุน่ จะชว่ ยใหป้ ลายปีกเครือ่ งบินสามารถบิดงอได้ น่ันแปลวา่ ไมข่ ยบั ท้งั ปกี ก็ทรงตวั ได้ นจ่ี ึงเป็นทฤษฎีทีท่ าให้ทง้ั สองเรมิ่ ทาการทดลองกนั อีกครงั้ โดยทงั้ คไู่ ดน้ าเอาเครือ่ งร่อนจาลองมาทาเปน็รปู แบบคล้ายว่าวเพื่อสงั เกตและจบั ทศิ ทางลม สง่ิ ท่พี ี่นอ้ งตระกลู ไรตพ์ ยายามปรับปรงุในช่วงนน้ั คอื เมอ่ื วา่ วทีท่ าจากเครอื่ งร่อนจาลองรับลมทม่ี าจากดา้ นข้างดา้ นที่ปะทะลมจะลอยสงู ขน้ึ ทาใหเ้ สยี สมดลุ เพื่อแก้ไขจดุ น้ที งั้ คู่จึงคิดทาใหป้ ลายปกี บดิ ไดเ้ พ่ือว่าเม่ือปีกถูกลมปะทะจากดา้ นบนจะสามารถรกั ษาสมดลุ ไวไ้ ด้....ค.ศ. 1900 เครอื่ งรอ่ นลาแรกทที่ ัง้ คูส่ รา้ งขน้ึ ถูกนาไปทดลองบินทค่ี ิตตฮ้ี อรก์มลรัฐนอร์ทแคโรไลนา เหตผุ ลทว่ี ลิ เบอร์และออร์วลิ เลอื กคติ ตฮ้ี อวก์ เป็นลานทดลองบนิเพราะว่าเปน็ ทซี่ งึ่ มีลมสม่าเสมอและพดั ทางเดยี วเหมาะกบั การร่อนลงและปลอดจากผูค้ น ซึ่งเคร่ืองร่อนลาแรกทท่ี ้ังคู่นนั้ ทดลองบินโดยใช้เชอื กผกู กบั เครอ่ื งรอ่ นเหมือนว่าวและใหอ้ อร์วลิ เปน็ คนลากและชกั เครอื่ งรอ่ นเพ่อื ใหเ้ ครื่องร่อนบินข้ึนจากพน้ื เหมอื นว่าวทพ่ี วกเขาเคยทาเมื่อสมยั ยังเปน็ เดก็ และวิลเบอร์เปน็ คนทข่ี น้ึ ไปอยบู่ นเครื่องร่อนนั้นและแล้วความสาเรจ็ แรกเรมิ่ กเ็ กดิ ขึน้ แกพ่ วกเขา เครือ่ งรอ่ นทพี่ วกเขาสรา้ งลอยขน้ึ จากพืน้ ดนิ แลว้....วันนั้นสองพ่ีนอ้ งสง่ เครื่องร่อนขนึ้ จากพน้ื ได้ถึงสิบสองคร้งั แม้เครอ่ื งรอ่ นจะบินสงู จากพื้นเพียง 2-3 เมตร แตส่ าหรับเขาท้งั สองแล้ว วันนนั้ เปน็ วันท่ีพวกเขาไม่อาจลืมได้เลยและแล้วเขากไ็ มห่ ยุดที่จะสรา้ งเครอ่ื งร่อนลาทสี่ องข้นึ มาซ่ึงเคร่อื งรอ่ นลาท่สี องสร้าง- 24

เรียบเรียง : ณฐั ภัทร ไตรยสุทธิ์เสรจ็ ใน ค.ศ. 1901 และประสบความสาเรจ็ เหมอื นกับเครือ่ งร่อนลาแรกของพวกเขาแต่ทวา่ ท้งั คกู่ ลับคดิ วา่ ตนยงั ไปไม่ถงึ ไหน ไดแ้ คเ่ ลยี นแบบลเิ ลยี นทาลไปวนั ๆ พวกเขาอยากทจ่ี ะบังคับเครอ่ื งร่อนของพวกเขาได้อยา่ งอสิ ระตามแตใ่ จทีพ่ วกเขาตอ้ งการ โดยสองพ่ีนอ้ งไดท้ าการศกึ ษาเรือ่ งลมมากย่งิ ขน้ึ....เวลาตอ่ มาทง้ั ค่ไู ดเ้ รมิ่ ประดษิ ฐอ์ โุ มงลมขึน้ เพอ่ื เอาไวต้ รวจสอบผลของลมที่มีต่อปีกโดยอุโมงค์ลมทพี่ น่ี ้องตระกูลไรตส์ รา้ งขนึ้ มลี ักษณะเหมอื นกล่อง สรา้ งขนึ้ เพอ่ื ตรวจสอบผลกระทบของลมต่อเครื่องบิน โดยการนาเอาเครอ่ื งบินจาลองใส่ไวข้ า้ งใน จากนั้นจึงปลอ่ ยให้ลมพดั จากดา้ นๆหน่ึง....ปีกเครื่องบินจานวนกว่า 200 ชิน้ ถกู นามาทดลองกับเครอื่ งนี้ ทง้ั คู่ศึกษาและวเิ คราห์อยา่ งหนักจนในทสี่ ุด ก็ไดส้ รา้ งเครอื่ งร่อนลาทส่ี ามออกมาในปี ค.ศ.1902 โดยทก่ี ารเดินเครือ่ งยงั ใช้คนลากเชือกและชกั เพ่อื ใหเ้ คร่ืองร่อนบินข้ึนเหมอื นกบั เคร่ืองร่อนลาที่หน่งึ และสอง แตค่ ร้งั นที้ งั้ คูส่ ามารถบังคบั เครอื่ งบินใหร้ อ่ นได้อยา่ งอสิ ระตามแต่ใจของพวกเขาเองอยา่ งทีเ่ ขาไดห้ วังไว้ ซง่ึ สง่ิ ทท่ี าใหเ้ ครอ่ื งรอ่ นลาที่สามต่างจากลาก่อนๆ คอื มีหางเสือบงั คบั ทศิ ทางและหางเสือบังคับขนึ้ ลงของเคร่อื ง ซ่งึ หางเสอื จะอยู่ทางแพนหางของเคร่อื ง มหี นา้ ที่บงั คับให้หัวเครอ่ื งเชดิ ขึ้น หรือโผลลงขา้ งลา่ งได้ นอกจากนย้ี ังมีปีกที่บิดไปมาได้ ผลลัพธ์คือ เคร่อื งรอ่ นของพ่ีน้องตระกูลไรต์บินได้ถงึ 190 เมตรซึ่งทาลายสถติ ิขณะน้ันและยังเพม่ิ ความมั่นใจแกพ่ วกเขาในการสรา้ งเครือ่ งบนิ ตดิ เครอ่ื งยนต์ลาต่อไปอีกด้วย 25

เรยี บเรียง : ณัฐภทั ร ไตรยสทุ ธิ์ Chapter 07 “บนิ ไปได้อยำ่ งนก”....เมอื่ สองพ่ีนอ้ ง วลิ เบอรแ์ ละออรว์ ิล ทาเครือ่ งรอ่ นท่ีสามารถบงั คบั ไดเ้ องแล้ว และมีความมั่นใจมากข้ึน พวกเขาจงึ คิดคน้ ค้นควา้ และเดนิ หนา้ ที่จะประดิษฐเ์ ครือ่ งบนิ ลาตอ่ ไป ซ่งึ สองพ่นี อ้ งมคี วามมงุ่ ม่นั และความคดิ ที่จะแตกต่าง ผนวกกบั จินตนาการของทั้งสอง พวกเขาคิดทจ่ี ะตดิ เครื่องยนต์ไปที่เคร่อื งร่อนของพวกเขา และทาให้มันกลายเปน็เครอื่ งบนิ นั่นเอง พวกเขาประดิษฐเ์ คร่ืองยนต์ตดิ เครือ่ งร่อนขนึ้ มาเองจนสาเร็จ นน่ั ทาให้ความฝันของเขาอย่ไู มไ่ กลอีกตอ่ ไปแล้ว ออร์วลิ เร่มิ ทาใบพัดตามแบบแปลนที่วิลเบอร์วาดไวซ้ ่ึงเปน็ งานทย่ี ากลาบากมากๆ และมนั ก็ทาใหพ้ วกเขามปี ากเสียงกันอีกด้วยแต่นน่ั ก็ไม่ใชอ่ ุปสรรคท่จี ะมาขวางทางฝันของพวกเขาได้ หลงั จากทีว่ ลิ เบอรแ์ ละออร์วลิทางานกันกวา่ ครง่ึ ปี ในทสี่ ดุ พวกเขาก็ไดใ้ บพัดสาหรบั เครื่องบนิ มาสองใบ....ในเดอื นกันยายน ค.ศ. 1903 ท้ังคเู่ ริ่มลงมอื ประกอบเครื่องบนิ ท่ีคติ ตฮี้ อร์กจวบจนถงึเดอื นธันวาคม ในระหวา่ งท่ีพวกเขาประกอบเครื่องบนิ นน้ั ไดม้ ีข่าวออกมาว่าดร.แลงก์ลยี ์ หัวหน้าของสถาบนั สมธิ โซเนียนทาการค้นคว้าวจิ ยั เคร่อื งบิน โดยรับเงนิ สนับสนุนจากกองทพั อากาศ แตก่ ารทดลองบนิ กลับไมป่ ระสบความสาเรจ็ หลงั จากการทดลองบินล้มเหลวในเดือนตลุ าคมดร.แลงกล์ ยี ์จึงทดลองอีกครง้ั ท่ีโปโตแมค ซึ่ง ดร.แลงก์ลียร์ ูส้ ึกเจบ็ ใจไมน่ อ้ ย และนัน่ เปน็แรงผลกั ดันให้สองพนี่ ้องตระกลู ไรตต์ อ้ งการท่จี ะพสิ จู น์ตวั เองจากเคร่อื งบนิ ทีเ่ ขาได้สร้างขน้ึ ตลอดระยะ 3 เดอื นกวา่ ๆ....แลว้ แลว้ วนั ท่ี 17 ธันวาคม ค.ศ. 1903 เปน็ วนั ทล่ี มดเี ลยทีเดยี ว แมศ้ ักขพี ยานในการทดลองบนิ คร้ังน้จี ะไมม่ ากนกั เน่อื งจาก ดร.แลงกล์ ยี ์ ทาการทดลองบินล้มเหลวทาให้ผู้คนเรมิ่ ทจี่ ะไม่สนใจเรอ่ื งเคร่อื งบินกนั อกี แตน่ ่ันกไ็ มอ่ าจหยดุ ความพยายามที่พ่ีนอ้ ง 26

เรยี บเรยี ง : ณฐั ภทั ร ไตรยสทุ ธ์ิตระกลู ไรต์ทีจ่ ะพสิ ูจน์ว่าพวกเขาบนิ ไดเ้ ยย่ี งนก คราวนอ้ี อรว์ ลิ เป็นคนที่อย่บู นเคร่อื งบนิเพอื่ ทดลองบนิ แตไ่ มต่ อ้ งลากเครอ่ื งบินและชักข้ึนอกี ตอ่ ไปแลว้ เพราะพวกเขาใช้เครื่องยนตแ์ ละใบพดั ในการขบั เคล่อื นเครอื่ งบนิ ของพวกเขา และแลว้ วลิ เบอร์เรมิ่ หมนุใบพัด....ใบพดั เรม่ิ หมนุ เรว็ และแรงขน้ึ เรอื่ ยๆ เครอ่ื งบินเร่มิ เคล่ือนตัว นนั่ เปน็ สญั ญาณว่าการทดลองการบนิ ของพวกเขาไดเ้ รมิ่ ขึน้ แลว้ และเครอ่ื งบนิ ทพี่ วกเขาสร้างบนิ ไปท่ัวพนื้ ที่คิตตฮี้ อรก์ ทกุ คนตา่ งพากันว่ิงตามเครอ่ื งบินทอี่ อร์วลิ เป็นกปั ตนั ด้วยความดีใจและภาคภมู ิใจ ในที่สดุ วิลเบอร์กับออรว์ ิลกบ็ นิ ไดส้ าเร็จอย่างทีใ่ จของเขาหวัง ตามความฝนัในวัยเดก็ ไดแ้ ลว้....ออรว์ นิ เรม่ิ นาเครอ่ื งบนิ ที่เขาไดส้ รา้ งกับวิลเบอรล์ งจอดอยา่ งช้าๆ พร้อมกับความต้ืนตนั ใจ และดีใจในความสาเร็จของตนและพี่ของตน “สำเรจ็ แลว้ พวกเรำบนิ ได้เหมือนนกแลว้ ”…..ในวันที่ 17 ธนั วาคม ค.ศ. 1903 เวลา 11.35 น. พ่ีนอ้ งตระกลู ไรต์ทาให้ความฝนัของมนษุ ยท์ ีส่ บื เนือ่ งมาแต่โบราณน้ันใหก้ ลายเปน็ จริงขนึ้ มา และในวันนั้นออร์วิลได้ทดลองบนิ อกี ครงั้ จากนั้นวลิ เบอรจ์ งึ ลองบินอกี สองครัง้...แตเ่ มือ่ สองพน่ี ้องตระกลู ไรต์กลบั มาท่เี ดยต์ นั กลับไมม่ ใี ครต้อนรบั ในความสาเรจ็ ของพวกเขาเลย มเี พยี งพอ่ กับแคทเธอรนี น้องสาวของพวกเขาเทา่ นน้ั ทค่ี อยต้อนรับ วิลเบอรแ์ ละออรว์ ิลร้สู กึ ผิดหวังอยไู่ มน่ ้อยเลยทเี ดียวแต่ครอบครัวพวกเขาอยพู่ วกเขาเสมอทาให้เขาพอใจและรสู้ ึกภาคภมู ิใจกบั ความสาเรจ็ ของพวกเขาแลว้....ถึงอยา่ งไรกต็ ามกย็ งั มีผู้ทสี่ นใจในความสาเรจ็ ของสองพน่ี อ้ งตระกลู ไรต์ ซ่ึงผู้ท่ีให้ความสนใจในความสาเร็จของพี่น้องตระกูลไรต์เปน็ ครั้งแรก คอื อังกฤษกบั ฝรง่ั เศษ 27

เรยี บเรยี ง : ณฐั ภทั ร ไตรยสทุ ธิ์ซ่งึ เป็นทฮี่ อื ฮาเป็นอยา่ งมาก จนพวกเขาไดร้ ับใบสัง่ ทาเคร่ืองบนิ จากกองทพั อากาศอเมริกนั....ค.ศ. 1908 วิลเบอร์เดนิ ทางไปฝรัง่ เศสโดยลาพัง และแสดงการบนิ ต่อหน้าสาธารณชนเป็นจานวนมาก เขาสามารถบินได้กว่าหน่ึงชว่ั โมง สรา้ งความตน่ื ตาต่นื ใจแก่ชาวยุโรปเป็นอยา่ งมาก ในที่สดุ ความสาเรจ็ ของพี่นอ้ งตระกลู ไรต์กเ็ ปน็ ท่ียอมรับ....ในปีน้ันออรว์ ลิ สร้างเคร่ืองบินลาใหมแ่ บบสองทน่ี ั่ง ตามคาขอของทางกองทัพอากาศอเมริกัน และได้ทดลองบนิ ร่วมโดยเรอื อากาศโทเชลฟรดิ จ์ แตเ่ หตุการณไ์ มค่ าดฝนั ก็เกดิ ขึน้ การทดลองบนิ วนั น้ันเกดิ อบุ ตั ิเหตุเครอ่ื งตก ทาให้เรืออากาศโทเชลฟรดิ จ์เสียชวี ติ ส่วนออรว์ ลิ ไดร้ บั บาดเจ็บบรเิ วณกระดกู ซ่ีโครงและขาหกั ซงึ่ ทาใหอ้ อร์วิลรูส้ ึกผิดเปน็ อยา่ งมาก และเพอ่ื เป็นการไถแ่ บบแก่เรืออากาศโทเชลฟรดิ จ์ เขาจึงต้องการสรา้ งเครอ่ื งบินท่มี คี วามปลอดภัยมากข้ึนกวา่ น้ีเพื่อไม่ใหเ้ กดิ เหตุเคราะหร์ ้ายซ้าสอง...ในปี ค.ศ.1906 ผลงานการสร้างเครอ่ื งบนิ ของท้งั คไู่ ดร้ บั การจดลขิ สิทธ์ิ และ ค.ศ.1909 วิลเบอร์และออรว์ ลิ รว่ มกันต้ังบรษิ ัทผลติ เครอื่ งบินไรทข์ นึ้ แตม่ าในปี ค.ศ. 1910กไ็ ดเ้ กดิ ส่งิ ทนี่ ่าเกลยี ดและเป็นสง่ิ ทท่ี ้ังสองรับไมไ่ ดอ้ ยา่ งท่ีสุด 28

เรียบเรียง : ณฐั ภัทร ไตรยสทุ ธิ์ Chapter 08 “ป้ันปลำยของชีวิต”....ในปี ค.ศ. 1910 นายคาซิสจากสมาคมทดลองการบิน เอาสงิ่ ประดิษฐข์ องพวกเขาไปหากาไรตามอาเภอใจ ทาใหพ้ วกเขาท้งั คู่โกรธและบอกวา่ การกระทาน้ีเปน็ การกระทาท่ีน่าเกลยี ดท่สี ุด....ไมเ่ พยี งนายคาซสิ ในยโุ รปเทา่ นน้ั ยังมคี นเอาปกี เสริมปรบั ความเอยี งทีส่ องพีน่ อ้ งคดิ ค้นไปขายทากาไรดว้ ยเช่นกัน วลิ เบอรไ์ มส่ ามารถทนรับกับการกระทาท่ไี มใ่ หเ้ กียรติอย่างนไ้ี ด้ เขาจึงฟ้องศาลเพอื่ เอาผดิ กับคนเหล่านน้ัในที่สุดคาซสิ ซ่ึงแพ้คดีต่อสองพี่น้องตระกูลไรต์ และตอ่ จากนีก้ ็ไม่มใี ครทาสิ่งท่ีทั้งสองคดิ คน้ ไปใช้โดยพลการอีก....ด้วยความออ่ นล้าท่ีต้องขน้ึ โรงขน้ึ ศาลทาให้วิลเบอรเ์ หนื่อยล้าและลม้ ป่วยดว้ ยโรคไข้ไทฟอยด์ ค.ศ. 1912 วลิ เบอร์ ไรต์ ได้จากโลกนไ้ี ปดว้ ยอายเุ พยี ง 45 ปี....เม่ือวลิ เบอรผ์ ู้พ่เี สยี ชีวิตลง ออรว์ ิลรู้สกึ เสยี ใจและหดหใู่ จเป็นอยา่ มากถึงขนั้ เลกิ สรา้ งเครื่องบินเลยทีเดยี ว....ในปี 1914 เครอื่ งบนิ ถกู นาไปใชเ้ ปน็ อาวุธในสงครามโลกครง้ั ท่ี 1 ซงึ่ ในปเี ดยี วกันออรว์ ลิ ลก์ ็พาพอ่ และพสี่ าว เขา้ ไปพานักในคฤหาสน์หรฮู อร์ทอรน์ ฮลิ ล์ ในเมอื งเดยต์ ันถึงปี ค.ศ. 1918 แล้วเขากป็ ลดเกษยี ณจากการบนิ ของตนเอง ในปี....ค.ศ. 1932 อนสุ าวรีย์ถกู สร้างขึ้น ณ ชายฝง่ั คติ ตฮี้ อร์กเพือ่ เป็นอนสุ รณป์ ที ี่ 30 ตั้งแต่พีน่ ้องไรต์เรมิ่ บิน ซึง่ ในขณะน้ันครอบครัวไรทไ์ ด้เสยี ชีวิตลงท้งั หมดแล้ว เหลือเพยี งแต่ออรว์ ิล ไรต์ทย่ี ังมีชวี ติ อยู่ ดว้ ยความเดยี วดายและคิดถงึ ส่งิ ทท่ี ามากบั พีช่ ายของเขาทา่ มกลางเคร่ืองบนิ แบบใหมข่ องกองทัพอากาศอเมริกาหลายลาท่ีบนิ กระหึ่มอยเู่ หนือหัวของออรว์ ิล 29

เรียบเรยี ง : ณัฐภัทร ไตรยสุทธิ์....ค.ศ.1942 เคร่อื งบนิ ฟลายเออร์ 1 (FLYER 1) ถกู นาไปแสดงไวท้ ส่ี ถาบันสมธิ โซเนียนผคู้ นเรยี กเครอ่ื งบินลานวี้ ่า คิตตี้ฮอรก์....30 มกราคม ค.ศ. 1948 ออรว์ ิลล์เสยี ชีวติ จากโรคหวั ใจ หลงั จากเห็นแสนยานภุ าพทางอากาศ ในสงครามโลกคร้งั ที่ 2....ความสาเรจ็ ของสองพีน่ ้องตระกลู ไรต์ คือจุดเปลย่ี นครั้งใหญ่ในการคมนาคม และโลกกเ็ ริม่ แคบลงตง้ั เเต่วนั น้นั สงิ่ เหลา่ นไ้ี ม่ใชไ่ ดม้ าเพราะโชคช่วย แตพ่ วกเขาตอ้ งมคี วามกลา้ ที่จะแตกต่างกบั ความคดิ ของคนในยคุ นั้น และท่ีสาคัญคอื ความพยายามทจ่ี ะเรยี นรู้และอดทนต่อการทดลองนับพนั ครั้ง ทีแ่ มต้ อ้ งท้อแตไ่ มเ่ คยถอย....ดว้ ยสง่ิ ที่วลิ เบอรแ์ ละออร์วลิ ทามารว่ มกัน ประวตั ิศาสตรข์ องการบนิ จงึ กา้ วหน้าไปอย่างไมห่ ยดุ ยง้ั จนสามารถไปถงึ อวกาศได้ในปัจจุบันทง้ั น้ี เพราะพน่ี อ้ งตระกลู ไรต์ได้ทุ่มเทกาลงั กายและใจเบิกทางส่อู นาคต 30

เรียบเรียงบเ:รปยี รงะ:ทณีปฐั ศภริ ทั ิสรุวรไตรณรยกสูลทุ ธิ์ Chapter Append 01 “กำรบนิ สำกลในยคุ ต่อเนื่อง”....การพฒั นากจิ การดา้ นการบินในยคุ เรมิ่ ตน้ นั้น อาจกล่าวไดว้ ่าเปน็ ผลสืบเนื่องของการก้าวเขา้ สู่ยคุ ปฏิวัติอตุ สาหกรรมของโลกมนษุ ย์ มกี ารพัฒนาอากาศยานรปู แบบต่างๆอย่างตอ่ เนอื่ ง แต่ตัวแปรสาคญั ท่ที าใหก้ จิ การด้านการบินเขา้ สู่การแขง่ ขันอยา่ งกา้ ว-กระโดด คอื การถอื กาเนดิ ของสงครามโลกทัง้ สองครงั้ (สงครามโลกครั้งท่ี 1, ค.ศ.1918และ สงครามโลกครงั้ ที่ 2, ค.ศ.1945) กล่าวคือ มนษุ ย์ไดใ้ ชค้ วามได้เปรียบของอากาศ-ยานในมติ ิของ ความสงู ความเร็ว ความคล่องตวั เพ่ือก่อใหเ้ กดิ ความได้เปรียบของการทาสงคราม ในครง้ั แรกทีอ่ ากาศยานปรากฏตัวเหนอื สมรภมู ใิ นฐานะเป็นเครื่องมอื ในการสงั เกตการณ์เพ่ือระบตุ าแหน่งข้าศกึ และการชเี้ ปา้ ใหก้ ับกระสุนปนื ใหญ่นนั้ อากาศยานได้พสิ ูจน์ใหเ้ ห็นถึงขดี ความสามารถว่าสามารถปฏิบตั ภิ ารกิจไดเ้ ป็นอยา่ งดี ทั้งยงัสามารถเพิ่มขดี ความสามารถโดยการบรรทกุ อาวธุ ระเบิด กระสนุ เพือ่ การโจมตที างอากาศ เมอ่ื ตา่ งฝา่ ยต่างพยายามคดิ ค้น การเอาชนะขา้ ศกึ เหนอื ห้วงอากาศ การพฒั นาสมรรถนะอากาศยาน เพอ่ื ให้สามารถบนิ ไดส้ ูงขนึ้ ไกลขึ้น คลอ่ งตัวมากขึน้ หรอืแมก้ ระทง่ั สามารถบรรทกุ ได้มากขนึ้ กอ่ ให้เกดิ การพฒั นาอากาศยานอย่างก้าวกระโดด....อากาศยานในยคุ สงครามโลกครั้งท่ี 1 และสงครามโลกครง้ั ที่ 2 นัน้ ได้รบั การพัฒนาไป อย่างมาก จากอากาศยานรปู ทรงปีกสองช้ัน เป็นปีกชัน้ เดยี วทมี่ ีความคล่องแคล่วในการบินมากขึ้น มกี ารพฒั นาจากเครือ่ งยนต์ลกู สูบ-ใบพดั สู่เครือ่ งยนต์กงั หัน-ใบพัด ทาให้อากาศยานมคี วามเร็วสงู ขนึ้ สามารถตดิ ปืนกลอากาศ และระเบดิ ได้จานวนหน่งึ 31

เรียบเรียงบเ:รปยี รงะ:ทณปี ฐั ศภิรัทสิ รุวรไตรณรยกสูลทุ ธ์ิ Chapter Append 02 “กำรบนิ สำกลยุคก้ำวกระโดด”....ภายหลังการสนิ้ สดุ ของสงครามโลกคร้งั ท่ี 2 การแข่งขันในกิจการดา้ นการบนิ ไม่ได้สิ้นสุดลงตามไปดว้ ย แตก่ ลบั เพมิ่ ความเขม้ ข้นของการแข่งขันเพอ่ื พัฒนาอากาศยานและระบบตา่ งๆ ของอากาศยานยงิ่ ขนึ้ อาจกลา่ วได้วา่ การแข่งขันของโลกในยคุ สงครามเย็นเปน็ การแขง่ ขนั ท้งั ใน ดา้ นการทหาร เศรษฐกจิ สังคมการเมอื งและเทคโนโลยี พื้นท่ีการแข่งขันด้านกจิ การการบนิ จึงมไิ ดจ้ ากดั ขอบเขต เพยี งตวั อากาศยานและสมรรถนะอากาศยานเทา่ นน้ั แต่ยังรวมไปถึงเทคโนโลยีท่สี นบั สนุนอากาศยานน้นั ด้วย เชน่ ระบบควบคุม และสั่งการระบบอาวุธและนาวถิ ี ระบบตดิ ตอ่ ส่ือสาร ระบบเครื่องช่วยเดินอากาศ ระบบการปอ้ งกันตนเอง ฯลฯ การพัฒนาการบินยงั มิไดจ้ ากดั อยู่ เฉพาะในช้ันบรรยากาศเทา่ นนั้ แตย่ งั มีการส่งดาวเทียม และยานอวกาศ ออกไปสูอ่ วกาศ เพื่อการสารวจ ดาวดวงอ่นื ๆ การใชป้ ระโยชนด์ า้ นการสือ่ สารโทรคมนาคม หรือแมแ้ ต่การจารกรรม....อย่างไรกต็ าม การแข่งขัน และการพฒั นาอากาศยานมไิ ดเ้ พอ่ื จุดมุ่งหมายดา้ นการสงครามและการทาลายล้าง แตเ่ พยี งอยา่ งเดียวเทา่ น้ัน แต่ยังเป็นประโยชน์คุณูปการตอ่มนุษยชาตใิ นด้านอนื่ ๆอกี ดว้ ย เช่น กจิ การการบิน ก่อใหเ้ กิดความสะดวก และรวดเร็วในการคมนาคม และขนสง่ ทั้งยงั เป็นการพัฒนาด้านเทคโนโลยเี พือ่ ความสะดวกสบายของมนุษย์ จะเห็นได้ว่า เทคโนโลยีหลายอยา่ งทีเ่ ริ่มต้นจากกิจการดา้ นการบนิ สามารถนามาประยุกตใ์ ช้ในชีวติ ประจาวันท่ัวไป เชน่ ระบบ GPS ภาพถ่ายทางอากาศ เพือ่ การสารวจทรัพยากร และการพยากรณอ์ ากาศสาหรบั กจิ การดา้ นการบนิ นั้นยังเป็นอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ท่ีมีความเชื่อมโยง และ เก่ียวเนอ่ื งกับการพฒั นาด้านธรุ กจิ อ่ืนๆอีกมากมายเชน่ ธุรกิจการทอ่ งเทยี่ ว ธรุ กจิ การใหบ้ รกิ าร กลา่ วไดว้ า่ การขยายตวั ของ 32

เรยี บเเรรยียี งบเ:รปยี รงะ:ทณปี ัฐศภิรัทิสรวุ รไตรณรยกสูลทุ ธิ์กจิ การดา้ นการบินกอ่ ใหเ้ กดิ การเช่อื มโยงระหว่างสังคมมนษุ ย์ใหใ้ กลช้ ิดกันยง่ิ ข้ึน มนษุ ย์คนละซกี โลกสามารถเชอื่ มโยงกันดว้ ยการเดนิ ทางทรี่ วดเรว็ สะดวกสบาย เกดิ การถ่ายเทดา้ นวฒั นธรรม และ การเรยี นรู้ และนาไปสคู่ วามร่วมมือกันระหวา่ งสังคมมนุษย์ในหลายๆ ดา้ นอยา่ งไมเ่ คยปรากฏมาก่อน 33

เรยี บเรยี งบเ:รปยี รงะ:ทณีปัฐศภิรัทิสรวุ รไตรณรยกสูลุทธิ์ Chapter Append 03 “กำรบนิ สำกลในยุคปจั จุบัน และอนำคต”....อาจกล่าวไดว้ า่ มนษุ ยไ์ ดพ้ ัฒนาองค์ความรดู้ า้ นการบนิ จนเกือบถงึ ขีดสูงสดุ อากาศยานสามารถสนองตอบตอ่ ความตอ้ งการไปไดใ้ นอากาศของมนุษย์เกอื บสมบูรณ์แบบทุกประการ การบนิ ด้วยความเร็วเหนอื เสยี งไม่ใช่ส่งิ ทย่ี ากเยน็ อกี ตอ่ ไป อากาศยานรบแบบใหมส่ ามารถบนิ ไดเ้ รว็ กว่าความเรว็ เสียงทงั้ ยังบังคบั เลีย้ วดว้ ยแรงหนแี รงโน้มถ่วง ได้มากกว่า 9 เทา่ (9 G) มี อาวธุ และระบบควบคุมการยิงทส่ี ามารถจบั เป้าหมายไดไ้ กลกว่าระยะสายตา (Beyond Visual Range, BVR) สามารถตรวจจับ และล็อกเป้าหมายได้คราวละหลายเป้าหมายในคราวเดียวกัน มีระบบถ่ายโอนขอ้ มลู ระหวา่ งเคร่ืองแตล่ ะเคร่ืองในหมู่บิน และหน่วยควบคมุ ภาคพืน้ (Data Link) ทัง้ ยงั สามารถควบคุม และส่ังการไดจ้ ากเครอื ข่ายศนู ยก์ ลาง (Network Centric) นอกจากน้ัน เมอ่ื ผสานเทคโนโลยีอากาศยานลอ่ งหนหรอื เทคโนโลยตี รวจจับได้ยาก (Stealth) เมื่อผสานเทคโนโลยตี า่ งๆเขา้ ด้วยกนั จงึ อาจกล่าวได้ว่าเทคโนโลยี ด้านการบนิ ในปัจจุบัน สามารถพามนษุ ยก์ า้ วผ่านขอบเขตจากดั ท้ังมวลมนุษย์เอง ข้อจากัดเพียงอยา่ งเดยี วคอื ตวั มนษุ ย์ และจินตนาการของมนุษยเ์ อง....ในปจั จุบนั มนษุ ยย์ งั ขยายขอบเขตจินตนาการด้านการบิน และขอ้ จากดั ทางกายภาพของมนุษยเ์ องด้วยเทคโนโลยีอากาศยานไรน้ กั บิน (Unmanned Arial Vehicles,UAV) เทคโนโลยีดงั กลา่ วไดข้ จดั ขอ้ ดอ้ ยทัง้ มวลของกายภาพมนษุ ย์อาทิ เช่น ความเหนื่อยลา้ ความเสย่ี งตอ่ ชวี ติ อุณหภูมิ รังสี ฯลฯ อากาศยานไร้นกั บนิ ได้รบั การออกแบบ เพ่ือให้สามารถปฏบิ ัตภิ ารกจิ ทดแทนมนษุ ย์ ทั้งในงานท่ีมนุษยส์ ามารถทาได้และภารกจิ ท่นี อกเหนือขดี จากดั ของมนุษย์ อากาศยานไรน้ ักบนิ ถกู ออกแบบให้มีขนาดตง้ั แต่เท่าอากาศยานจริง จนถงึ อากาศยานจ๋ิว ซ่งึ มขี นาดไมก่ ี่มลิ ลเิ มตร เพือ่ การสารวจ 34

เรยี บเเรรยีียงบเ:รปียรงะ:ทณีปัฐศภริ ัทิสรุวรไตรณรยกสลู ุทธิ์ในทท่ี ี่มนษุ ย์ไมส่ ามารถเขา้ ไปถึง และเมอ่ื ผสานเขา้ กบั เทคโนโลยสี มองกลอัจฉรยิ ะ(Artificial Intelligence, A.I.) อากาศยานไรน้ ักบนิ อาจสามารถตดั สนิ ใจและปฏบิ ตั ิภารกจิ ด้านการบินใดๆ ทดแทนมนษุ ย์ โดยไมต่ ้องอาศยั นกั บนิ ซ่งึ เปน็ มนษุ ยค์ วบคมุ อกีเลย อยา่ งไรกต็ ามข้อพจิ ารณาท่ีสาคญั ท่ีสุดในการใชอ้ ากาศยานไรน้ กั บินทดแทนการบินทั้งมวลของมนุษยค์ อื ไม่มเี ครอื่ งจักรกลใดๆ สามารถแทนที่วิจารณญาณในการตดั สนิ ใจข้นั ละเอยี ดออ่ นแทนมนุษย์ได้ อีกประการคอื จิตวญิ ญาณในการแสวงหาอสิ รเสรภี าพ และการผจญภยั ของมนุษยเ์ อง ดังทไี่ ดก้ ลา่ วในข้างตน้ กจิ การดา้ นการบนิของมนุษยเ์ ป็นเคร่ืองมอื ในการสนองตอบตอ่ จิตวิญญาณในการแสวงหาไม่สิ้นสดุ ของมนษุ ย์เอง โดยไมม่ ีความจาเปน็ ใดๆ ที่มนษุ ยต์ ้องทาการบนิ เมื่อสามารถใช้เครื่องมือใดๆทางานหรือปฏบิ ตั ิหน้าทไี่ ดจ้ นสมบรู ณแ์ บบทุกอยา่ ง มนุษยย์ งั จะแสวงหาหนทางในการบนิ อยูอ่ กี หรือไม่ คาตอบของคาถามดังกล่าวมคี วามชดั เจนอยู่ในตวั เอง ดงั คากล่าวของเลโอนาโด ดาวินซี ผ้พู ยายามแสวงหาหนทางและองค์ความรใู้ นการบนิ แมเ้ ขาไมเ่ คยได้ทดลองบนิ ดว้ ยตัวเองเลยแม้สกั ครง้ั “เมื่อท่ำนได้ลองสมั ผสั กำรบนิ แมเ้ พียงสกั ครง้ั ทำ่ นจะเดนิ ย่ำเท้ำบนพ้ืนโลกดว้ ยสำยตำทม่ี องท้องฟำ้ ท่ซี งึ่ ทำ่ นเคยอยู่ และเปน็ ทซี่ ง่ึ ท่ำนจะถวิลหำอยำกกลบั ไปตลอดกำล” 35

เรยี บเรยี เงรยี :บณเรฐั ยีภงัท:รAไiตrtรeยcสhทุ ธิ์ Chapter Append 04 “พัฒนำกำรของเครอ่ื งบนิ ” ปี ค.ศ.1853 จอร์จ เคยล์ ยี ์ วิศวกรชาวองั กฤษเปน็ บคุ คล แรกทเ่ี ห็นวา่ การใช้ปกี บินเลียนแบบนกไมไ่ ด้ผล เขาจงึ สรา้ งเคร่อื งรอ่ นขนึ้ ในปี ค.ศ. 1853 และให้คนขบั รถม้า เปน็ ผู้ทดสอบการบินท่ีแสนโหดจนท่สี ดุ คนขบั รถมา้ ของเขากล็ าออกดว้ ยเหตผุ ลทว่ี ่า “ผมถกู จ้างมาขับรถ ไมใ่ ช่มาบิน”ค.ศ.1891-96 ออตโต ลิเลยี นทาล ชาวเยอรมันพยายามพฒั นารูปแบบเคร่อื งร่อนของเคยล์ ยี ์ เขาใช้ไม้ประเภทน่นุ มาเป็นโครงในการยึดผืนผา้ ใบ และใชเ้ นนิ ดินสงูเป็นลานในการบนิ ร่อน ลเิ ลียนทาลเพียรทดลองเป็นพนั ครง้ัแต่แล้วเขากต็ อ้ งจบชวี ิตลงในการทดลองคร้งั สดุ ท้าย เมือ่ ลมกรรโชกทาใหผ้ ืนผ้าใบที่แสนจะบอบบางขาดในทส่ี ดุ ปี ค.ศ.1903 สองพี่นอ้ งตระกลู ไรท์ ชาวอเมริกนั ได้ ประดษิ ฐ์เคร่ืองบนิ ขนึ้ เมอื่ วา่ งจากการทาธรุ กจิ จักรยาน ซ่งึ ถือวา่ เป็นคร้งั แรกทข่ี ึน้ บนิ และรอ่ นลงสพู่ ื้นไดป้ ลอดภัย ภายใต้การควบคุมของนักบนิ 36

เรยี บเรียเงรีย:บณเรฐั ยีภงทั :รAไiตrtรeยcสhทุ ธิ์ปี ค.ศ.1907 กาเบรยี ลและชารล์ ส ฟวั ซิน แหง่ ฝรงั่ เศสเป็นชาวยโุ รปบุคคลแรกทสี่ รา้ งเคร่อื งบนิ ไดส้ าเรจ็ เชน่เดียวกบั เครอ่ื งร่อนอนื่ ในยุคนั้น เคร่ืองบินปีกสองชัน้ของเขาเปน็ ชนิดใบพดั หลงั เครื่อง เฮนร่ฟี ารแ์ มนวศิ วกรนักบนิ บงั คับเครื่องบิน ฟัวซนิ ไปได้ระยะทางมากกว่า 1 กิโลเมตร ในปี ค.ศ.190 ปี ค.ศ.1909 เบลเลียตได้นาเงินจากการจาหนา่ ยไฟและ อุปกรณ์รถยนต์ที่เขาประดษิ ฐข์ น้ึ เอง หลยุ ส์ เบลเลยี ต ขาวฝร่งั เศสจงึ รเิ ริม่ สร้างเครื่องบนิ ขึน้ บา้ ง ผลงานสรา้ ง ช่ือเสยี งของเขาคอื การบินจากฝรง่ั เศสผา่ นช่องแคบอังกฤษไปยังเมืองโดเวอร์ แสดงใหเ้ ห็นว่าเป็นการเดนิ ทางจากทวปี ยโุ รปสสู่ หราชอาณาจกั รโดยเคร่ืองบินอย่างปลอดภัยปี ค.ศ.1911 เคอร์ติส กบั โฟลท์ พลน เกลน เคอรต์ สิชาวอเมริกันมคี วามคดิ วา่ เครอ่ื งบินตอ้ งใชพ้ ้นื ทีด่ นิเปลา่ เป็นจานวนมากในการลงจอด เขาจงึ ประดิษฐ์เครอ่ื งบินทีส่ ามารถร่อนลงจอดบนผวิ นา้ ไดใ้ นปี ค.ศ.1911 และเป็นเครื่องบนิ ชนดิ แรกทีส่ ามารถบินขน้ึ และรอ่ นลงจอดจากดาดฟ้าเรอื ได้ 37

เรยี บเรยี เงรีย:บณเรัฐยีภงทั :รAไiตrtรeยcสhุทธิ์ ปี ค.ศ.1912 อฟั โฟร 504 อัฟโฟร เป็นช่ือสัน้ ๆทน่ี ัก ประดษิ ฐ์เคร่ืองบินชาวองั กฤษ เอ.ว.ี โร เป็นผตู้ ง้ั ใหก้ บั เครอ่ื งบินในบรษิ ัทของเขา อัฟโฟร 504 เป็นรุ่นทที่ รงประสิทธภิ าพและถกู ผลติ ขึ้นถงึ 10,000 ลา โดยมีวัตถุประสงคเ์ พื่อใช้ในการฝกึ บิน และการจูโ่ จมทางอากาศปี ค.ศ.1913 ฟารแ์ มน เอฟ 40 เฮนรี ฟาร์แมน มผี ลงานสร้างชอ่ื เสยี งอีกครั้งเมื่อเขากบั นอ้ งชาย มวั ริซ ร่วมกนัสรา้ งเคร่ืองบิน เอฟ 40 ให้กับกองทพั ใชใ้ นสงครามโลกคร้งั ท่ี 1 (ค.ศ.1914-1918) เพ่อื ลาดตระเวน แต่ต่อมาได้พัฒนามากข้ึน กลายเป็นเครอื่ งบนิ สาหรบั ทิ้งระเบดิ เครือ่ งแรกของโลก ปี ค.ศ.1918 พอ็ คเกอร์ ดี.เซเวน ฟอ็ คเกอร์ ฟลกุ ซวั เวริ ค์ ชาวเยอรมัน เปน็ บุคคลแรกทสี่ ร้างเครื่องบินรบขนึ้ เขา ติดตง้ั ปนื กลทใี่ บพัดเครอื่ ง ดงั น้นั กระสุนจึงสาดกระจาย ไปทกุ ทิศทาง ด.ี เซเวน เคร่ืองนจ้ี ึงไดช้ อ่ื วา่ เปน็ เคร่ืองบนิรบทม่ี อี นภุ าพมากทส่ี ดุ ในยุค 1918 38

เรียบเรยี เงรยี :บณเรฐั ียภงัท:รAไiตrtรeยcสhทุ ธ์ิปี ค.ศ.1919 อลั ค็อค และบราวน์ นกั บินชาวอังกฤษจอหน์ วลิ เลยี ม และ อารเ์ ธอร์ ไวทเ์ ทน บราวน์ คอืนกั บนิ คู่แรกท่บี ินขา้ มหาสมทุ รแอตแลนติก ไดโ้ ดยไม่หยดุ พักเลยในปี ค.ศ.1919 เขาใช้เวลาในการเดินทางครัง้ นั้น 4 วนั กบั อีก 16.5 ช่ัวโมง นบั เปน็ การบินระยะไกลทไี่ กลสุดเทา่ ทีเ่ คยมมี า ปี ค.ศ.1927 ล็อกฮดี เวกา เครือ่ งบนิ โดยสารสัญชาติ อเมรกิ นั ถูกสร้างขน้ึ ในปี ค.ศ. 1927 มันมีความเรว็ 177 กโิ ลเมตร/ชัว่ โมง บรรทุกผู้โดยสารได้ 6 คน และ ไปไดไ้ กลถงึ 885 กโิ ลเมตร (550 ไมล์) ด้วยปีกที่สรา้ งข้ึนสูงกว่าส่วนลาตวั เครอื่ งบนิ ที่เพรยี วลมทาใหร้ ูปทรงมันคล้ายเครอื่ งบินโดยสารยคุ ปจั จบุ นัปี ค.ศ.1927 ลินดเ์ บิรก์ นักบินชาวอเมริกนัชาร์ล ออกสั ตสุ ลนิ เบริ ก์ วัย 25 ปี ได้รบั การชว่ ยเหลือจากนกั ธุรกจิ ชาวเซน็ หลยุ ส์ ในการสรา้ งเครื่องบนินามวา่ สปิรติ อ็อฟ เซนหลุยส์ เพอ่ื เขา้ แข่งขนั การบินข้ามมหาสมุทรแอตแลนตสิ ชงิ เงินรางวัล 25,000 ดอลลาร์ เขาใชเ้ วลาในการบนิ 33.5ช่ัวโมง จากลองไอสแ์ ลนด์ถงึ ปารสี ทาใหเ้ ขากลายเป็นผู้ชนะเลิศในการแขง่ ขนั ครั้งนั้น 39

เรยี บเรียเงรยี :บณเรฐั ียภงทั :รAไiตrtรeยcสhุทธิ์ ปี ค.ศ.1930 จงั เกอรส์ 52 ในชว่ งระหวา่ งสงครามโลกท้ัง สองครั้ง อากาศยานทุกประเภทถกู พฒั นาให้เจริญเติบโต ขึ้น รวมท้ังอานวยความสะดวกสลายในการเดินทางมาก ยง่ิ ข้ึน บริษทั จังเกอร์ แห่งประเทศเยอรมันนี ไดส้ รา้ งเครอ่ื งบนิ ขนาด 3 เครื่องยนตซ์ ึ่งเปน็ เคร่ืองบนิ โดยสารขนาดใหญ่ขน้ึ ต่อมาจึงไดม้ กี ารสร้าง รนุ่ 52 เอส และ เจยู 52/3 เอ็มเอสข้นึ ตามลาดบัปี ค.ศ.1933 โบอิ้ง 247 ไดถ้ อื กาเนิดขน้ึ แทนทจ่ี ะใช้ผ้าใบหรือกรอบไม้ในการประกอบตัวถงั เครือ่ งบินอยา่ งทแี่ ลว้ มา โบอิ้ง 247 คือเครอื่ งบินทีแ่ ข็งแกรง่เพราะสรา้ งข้ึนจากเหล็ก นบั วา่ เปน็ ยดุ สมัยแหง่ การเปล่ียนแปลงอยา่ งจรงิ จังและถอืเปน็ ตน้ กาเนดิ เครื่องบินโดยสารในปัจจุบันด้วย ปี ค.ศ.1931 ซูเปอรม์ ารีน เอส 6 บี ในการแข่งขัน ความเร็วของเคร่ืองบนิ สะเทน้ิ น้าสะเทน้ิ บก ซึ่งเดอะ ชไน เดอร์ โทรฟี คอื แชมเปย้ี นในการแขง่ ขันดังกลา่ ว ต่อมา ในปี ค.ศ.1931 ซเู ปอรม์ ารนี เอส 6 บี สญั ชาติอังกฤษบินไดเ้ รว็ ถึง 547.3 กิโลเมตร/ชวั่ โมง (340.1ไมล/์ ชว่ั โมง) ทาใหบ้ ริษทั สรา้ งเคร่อื งบินคแู่ ขง่ ไมก่ ล้าทีจ่ ะผลิตอากาศยานเข้าร่วมแขง่ ขนั กบั เอส 6 บีอีก 40

เรยี บเรียเงรยี :บณเรัฐยีภงทั :รAไiตrtรeยcสhทุ ธ์ิปี ค.ศ.1936 เครอ่ื งบนิ โดยสาร ดกั ลาส ดซี ี 3ปี ค.ศ.1936 เกิดการพัฒนารปู แบบปีกของเครอ่ื งบินใหบ้ างขน้ึ ทาให้ต้นทุนในการผลติ เคร่อื งบนิ ตา่ ลงผ้โู ดยสาร 21 คนของดักลาส ดีซี 3 คือคนกล่มุ แรกท่ีจ่ายคา่ โดยสารเครือ่ งบินถกู ลง ปี ค.ศ.1939 สปิทไฟร์ ระหวา่ งสงครามโลกครัง้ ที่ 2 ในปี ค.ศ.1939 องั กฤษไดส้ ร้างเครอื่ งบนิ รบขนึ้ มาอีกระลอก ซเู ปอรม์ ารีน สปทิ ไฟร์ คือ เครอ่ื งบินโจมตีที่มีประสทิ ธภิ าพมากท่สี ดุ ด้วยเครอื่ งยนตโ์ รลส์-รอยซ์ เมอร์ลิน ทาใหน้ กั บนิ สามารถไต่ความสงู ขึน้ ไปได้ถงึ ระดับ 12,000 เมตร (40,000 ฟุต) เลยทีเดียวปี ค.ศ.1943 เมสเซอรส์ มิท เอม็ อี 262ปลายทศวรรษ 1920 องั กฤษไดพ้ ยายามพัฒนาแหลง่ พลังงานขับเคล่ือนตัวใหม่ให้กลายเปน็ เครอื่ งเจ็ทข้ึน แตก่ ารคน้ คว้าวจิ ัยกลับไปไดเ้ ชอ่ื งชา้ กวา้ ทค่ี ิด เยอรมันจงึ ได้ช่ือว่าเป็นประเทศแรกท่ีผลติ เครื่องยนตเ์ จ็ทได้สาเรจ็ ในปี ค.ศ.1943 41

เรยี บเรียเงรีย:บณเรฐั ียภงทั :รAไiตrtรeยcสhุทธิ์ ปี ค.ศ.1947 เบล เอก็ -1ถกู สร้างขึน้ ดว้ ยสมรรถนะ ความเรว็ สูง เป็นท่รี ู้กนั ดวี ่า ความเร็วของมนั เรว็ เสยี ย่ิง กวา่ ความเรว็ ของเสียงอกีปี ค.ศ.1949 โคเมท ภายหลังสงครามโลกนกั ออกแบบเครื่องบนิ ตา่ งพยายามนาเครอื่ งยนต์เจ็ทมาปรับใชก้ บั เครอื่ งบนิ โดยสารและเดอะ ฮาวลิ แลนด์ โคเมท เป็นเครอื่ งบนิ โดยสารลาแรกทใี่ ช้เครื่องบนิ ลาแรกท่ีใช้เคร่ืองยนต์เจท็ โดยให้บริการผู้โดยสารเปน็ ครั้งแรกในปี ค.ศ.1949 ปี ค.ศ.1952 โบอิง้ บี 52 เครอื่ งบนิ ท้งิ ระเบดิ ที่ใหญ่ทส่ี ดุ ลาหนงึ่ คอื อเมริกัน บี 52 รุน่ สราตโ์ ตรฟอรเ์ ทรส ตอ่ มา ในปี ค.ศ.1962 เครือ่ งบนิ รนุ่ ดังกลา่ วไดถ้ ูกพัฒนาเปน็บี 852 เอช มนั บนิ จากญี่ป่นุ ไปยังสเปนเป็นระยะทาง 20,147 กโิ ลเมตร (12,519 ไมล)์โดยไม่หยดุ พกั เลยปี ค.ศ.1954 ล็อคฮีต ซี-130 ถกู พัฒนาขน้ึ มาเพ่อืบรรทกุ สมั ภาระทางการทหาร มันใชร้ ะยะทางในการทะยานข้ึนสทู่ อ้ งฟ้าเพยี ง 1.2 กโิ ลเมตร(4,000)เทา่ นน้ั 42

เรียบเรียเงรีย:บณเรัฐยีภงทั :รAไiตrtรeยcสhทุ ธ์ิ ปี ค.ศ.1964 ล็อคฮดี เอสอาร์ 71 ล็อดฮดี เอสอาร์ 71 ได้ชอื่ ว่าเปน็ เครอื่ งบนิ สอดแนมของทางการทหารทีบ่ ินได้ สงู กวา่ และมคี วามเร็วถึง 3,530 กิโลเมตร/ชวั่ โมง(2,193 ไมล์/ช่ัวโมง) แตท่ ุกวันนี้สายลับทางการทหารกลับกลายเปน็ หนา้ ทีข่ องจานสง่สญั ญาณดาวเทยี มปี ค.ศ.1969 ฮารเ์ รียร์ จั๊มพ์ เจ็ท ตรงกนั ขา้ มกับเฮอรค์ ิวลสิ อยา่ งส้ินเชิง ฮอวค์ เกอร์ ซดิ เดลยี ์ จม๊ั พ์ เจท็ไม่จาเป็นต้องใชร้ ันเวยเ์ ลยดว้ ยซา้ มนั ถูกแนะนาตวั ในปีค.ศ.1969 ว่าเปน็ เครื่องบนิ รบทสี่ ามาถขึน้ ลงในแนวดงิ่ (วีทโี อแอล) ปี ค.ศ.1969 โบอ้ิง 747 เคร่อื งบนิ โดยสาร โบอ้งิ 747 สามารถบรรทกุ ผู้โดยสารไดม้ ากถงึ 400 คน จากท่ีเคย บรรทกุ ผโู้ ดยสารไดเ้ ตม็ ที่ 274 คน โบอ้ิง 747 มีขนาดใหญ่กว่าเครอ่ื งบินโดยสารรนุ่ กอ่ นหนา้ นี้ นอกจากนี้คา่ โดยสารของโบอ้งิ 747 ก็ถูกลง 43

เรยี บเรียเงรยี :บณเรฐั ยีภงทั :รAไiตrtรeยcสhุทธ์ิปี ค.ศ.1969 คอนคอรด์ เครอ่ื งบนิ โดยสารทเี่ รว็ ท่สี ุดในโลก ฝรงั่ เศสและสหราชอาณาจกั รไดร้ ว่ มมือกนัสร้างเครอื่ งบินโดยสารคอนคอรด์ ขึน้ โดยไดใ้ ห้บริการเทย่ี วบนิ แรกในปี ค.ศ.1976 คอนคอร์ดสมารถบนิ ขา้ ม มหาสมุทรแอตแลนตกิ ได้ในเวลาไมถ่ ึงสามชั่วโมง ปี ค.ศ.1979 กอสซาเมอร์ อลั เบทรอส คือเครื่องร่อนที่ สามารถบนิ ขา้ มชอ่ งแคบอังกฤษไดเ้ ปน็ เครื่องแรกของ โลก ราวกับตานานของแดลาลสุ กลายเปน็ จริง ในขณะที่บินผา่ นคลื่นลมโหมซดั จนเครอื่ งเกอื บเสยี หลักแต่กไ็ ปถงึ จุดหมายไดใ้ นที่สุดปี ค.ศ. 1983 เคร่อื งบินโจมตี เอฟ-117 เอ ดว้ ยความเรว็ สงู และสมรรถนะเฉพาะตวั ของ เอฟ-117 เอ ทาให้จอเรดารไ์ ม่สามารถจับความเคลื่อนไหวของมันไดเ้ นอื่ งจากมนั ถกู ออกแบบมาเพ่อื สมรภมู ริ บโดยเฉพาะและสามารถบนิ ไดค้ รึ่งคอ่ นโลกโดยไม่ต้องแวะเติมเชือ้ เพลิงอกี ดว้ ย 44

เรยี บเรยี ง : ศาสตราจเารรียยบ์ เดรรีย.งผ:ดณงุ ศฐั กัภดัทิ์ รัตไตนรเดยโสชุทธ์ิ Chapter Road to Success “ย่ำงกำ้ วสู่นกั ประดษิ ฐ์”….สิ่งประดษิ ฐ์และนกั ประดษิ ฐ์คอื อะไร ? “ส่ิงประดษิ ฐ์, Invention” ก็ คือสว่ นประกอบ อุปกรณ์ หรือกระบวนการทไ่ี ด้ สร้างสรรค์ทาขน้ึ เพอื่ อานวยความสะดวกต่อผ้ใู ช้ในสถานการณต์ ่าง ๆ โดยท่ี สิ่งประดษิ ฐอ์ าจเกิดขึ้นจากเหตุบงั เอญิ หรือไม่ตั้งใจหรือเกดิ จากความจงใจตั้งใจทาขน้ึ มาเช่นกนั สง่ิ ประดิษฐส์ ามารถเกดิ ขนึ้ ได้จากการนาแนวความคดิ หลายส่วน มารวมกนั สงิ่ ประดิษฐส์ ามารถสรา้ งสรรคไ์ ด้ในทกุ ที่และทุกสถานการณ์….นกั ประดิษฐ์ (Inventor) กค็ ือ บคุ คลแรกผสู้ ร้างสรรคห์ รือค้นพบวิธีการ รูปแบบเคร่ืองมือ หรอื ส่งิ อน่ื ใดที่เปน็ ประโยชน์ ซึ่งไม่เคยมีมากอ่ นปัจจบุ ันนกั ประดิษฐใ์ นระดับสากล จะต้องมีการรบั รองโดยสทิ ธิบัตรสาหรับส่งิ ประดษิ ฐส์ ิง่ นน้ั….โดยปกติไอเดยี แปลกใหม่ของเรา อาจเกดิ ขนึ้ ขณะทเ่ี รามีสติอยคู่ รบถ้วน หรอื อาจเกิดข้ึนขณะทเ่ี รามอี ารมณผ์ อ่ นคลาย หรอื แมก้ ระทั่งหลับอยู่ ไอเดยี แปลกใหมน่ อ้ี าจเกดิ ข้ึนในช่วั ขณะจติ หรือทเี่ รยี กกนั วา่ ช่วงเวลายเู รก้า (Eureka) นกั ประดิษฐม์ กั จะพยายามสร้างสรรคส์ ่ิงตา่ ง ๆ เพื่ออาานวยความสะดวก ของผใู้ ช้งานในทกุ ด้านความจาเป็นการใชง้ าน ถอื วา่ เป็นบ่อเกิดของสิ่งประดิษฐ์ และสง่ิ ประดิษฐเ์ องก็กอ่ ให้เกิดความจาเปน็ ในการใชง้ านภายหลังไดเ้ ช่นกนั....การสรา้ งสรรค์งานสิง่ ประดษิ ฐ์และการใช้งานมนั สามารถมผี ลมาจากเง่ือนไขการการนาไปประดิษฐ์ใช้งาน ผลงานส่ิงประดษิ ฐ์บางชิน้ ไมไ่ ดส้ รา้ งขนึ้ มาเพอื่ ใหส้ ามารถนาไปใช้งานไดจ้ ริงอยา่ งเตม็ รูปแบบ ยกตัวอยา่ งเชน่ ร่มชชู ีพ ไดถ้ กู ประดษิ ฐข์ ึ้นกอ่ นการกาเนดิของเคร่อื งบิน มแี นวคดิ สิง่ ประดิษฐบ์ างรายการยากทปี่ ฎิบตั ไิ ดจ้ ริงเพราะต้องใช้ตน้ ทุน 45

เรยี บเรยี ง : ศาสตราจเารรียยบ์ เดรรยี .งผ:ดณุงศฐั ักภดทั ิ์ รตั ไนตรเดยโสชทุ ธิ์สรา้ งสงู และต้องพง่ึ เทคโนโลยีที่ก้าวล้าซึ่งยงั ไมเ่ คยเกดิ ขน้ึ มาก่อน ดว้ ย เหตุผลทางเศรษฐศาสตร์และข้อจาากดั ของความกา้ วหน้าทางเทคโนโลยี....ข้ันตอนในการสรา้ งสิง่ ประดิษฐม์ ดี ังนี้1. ไอเดีย : บคุ คลทั่วไปสามารถมีไอเดยี ในรปู แบบตา่ ง ๆ บางอนั อาจะไอเดยี ไม่ดี แต่บางอนั อาจนามาสู่การเปลย่ี นแปลงโลกก็ได้ ซึ่งเปน็ เรอ่ื งปกติทท่ี กุ คนเขา้ ใจได้2. การบันทกึ : ตอ้ งหม่นั บนั ทึกไอเดียของท่านไว้เพ่ือนามาสู่การสรา้ งสรรค์ทสี่ มบรู ณ์แบบ3. ไดอะแกรม : เพม่ิ แบบเขียนหรอื วาดไดอะแกรมพร้อมกบั คาอธบิ าย4. วางแผน : วางแผนวา่ จะทาไอเดยี ให้เป็นจริงไดอ้ ย่างไร5. สร้างสรรค์ : ลงมอื สร้าง....สง่ิ ประดษิ ฐแ์ ละนวัตกรรมตา่ งกันอย่างไร“สิ่งประดษิ ฐ”์ หมายถึง ส่วนประกอบ อุปกรณ์ ระบบ กรรมวิธี หรอื กระบวนการทไ่ี ด้สร้างสรรค์ทาข้นึ เพื่ออาานวยความสะดวกต่อผู้ใช้ผลงานทัง้ ทางด้านวิทยาศาสตร์การแพทย์และดา้ นการสาธารณสขุ เปน็ ตน้“นวัตกรรม” มรี ากศพั ท์มาจากคาาว่า Innovate ในภาษาละตนิ แปลวา่ “ทาส่งิ ใหม่ขึน้ มา” ซึ่งในปัจจุบนั ความหมายไดข้ ยายออกไปไม่ใชเ่ ป็นเพยี งการทาสิ่งใหมข่ ึน้ มาเทา่ นน้ั แต่ยังมคี วามหมายรวมถึงการปรบั ปรงุ จากของเดมิ ทมี่ ีอยแู่ ลว้ ให้ทันสมัยและใช้ได้ผลดยี ง่ิ ขน้ึ การพัฒนาต่อยอดเพ่ือสรา้ งคุณคา่ ในเชงิ พาณิชย์ และเป็นประโยชนก์ ับเศรษฐกจิดงั น้นั คาว่า “นวัตกรรม” จงึ มีความหมายกวา้ งกวา่ คาว่า “การประดษิ ฐ์” มากความแตกตา่ งกันระหว่างคาว่าการประดิษฐ์ (Invention) และนวตั กรรม (Innovation)กลา่ วคือ “สิ่งประดิษฐเ์ ปน็ การทาใหส้ ง่ิ ทคี่ ิดไว้เกดิ ขนึ้ นและจับต้องได้ แตห่ ากเปน็ 46

เรียบเรียง : ศาสตราจเารรียยบ์ เดรรยี .งผ:ดณงุ ศฐั กัภดัท์ิ รตั ไนตรเดยโสชทุ ธ์ินวัตกรรมจะต้องสามารถนาไปประยุกตใ์ ชใ้ หป้ ระสบผลสาเร็จด้วยซงึ่ จะครอบคลมุ การสรา้ งสรรคส์ ิ่งทไี่ มไ่ ดเ้ ปน็ วตั ถุดว้ ย เช่น กลยทุ ธ์ กระบวนการ เทคนคิ วิธกี าร ภาษา เปน็ต้น”....การก่อกาาเนดิ ของนวัตกรรมจากกระบวนการวิจยั และพฒั นา การสร้างสรรค์นวตั กรรมเกิดจากการประยกุ ตใ์ ชอ้ งค์ความรูด้ า้ นตา่ งๆ ทางวทิ ยาศาสตรแ์ ละเทคโนโลยีหรือด้านอนื่ ทเ่ี กย่ี วข้องกบั ปญั หานน้ั ๆ ผลทไี่ ด้จากนวตั กรรมสามารถนาไปผลติ ใหเ้ ปน็รูปธรรมได้ นวัตกรรมนี้ อาจเปน็ ของใหม่ตอ่ โลก ต่อประเทศ ต่อองคก์ รหรือแม้แตต่ ัวเราเอง....การสร้างนวตั กรรมเปน็ สง่ิ จาาเปน็ สาหรบั การแข่งขันเชิงธุรกิจในยุคปัจจุบนั ผลของการวจิ ยั อาจเป็นเพยี งการปรับเปลยี่ นรูปแบบผลติ ภณั ฑ์หรือ ปรบั ปรงุ กระบวนการเดมิโดยมผี ลลัพธ์ในการตอบสนองความต้องการ ของลูกคา้ ทด่ี ขี ึ้นกว่าเดมิ การวิจัยและพัฒนาเป็นรากฐานสาคญั ของการพฒั นานวัตกรรมภายในองค์กร หากองค์กรใดมกี ารจัดการดา้ นการวจิ ัยและพฒั นาอยา่ งมปี ระสทิ ธิภาพแลว้ กจ็ ะสามารถเพม่ิ มลู คา่ ให้กับผลิตภณั ฑเ์ กิดความไดเ้ ปรียบทางการแข่งขนั และรกั ษาขดี ความสามารถทางการแขง่ ขันขององค์กรไวไ้ ด้ หวั ใจของการวิจยั และพัฒนาคอื การพฒั นาคณุ ภาพของผลติ ภณั ฑใ์ ห้ได้ ตามมาตรฐานตรงกบั ความตอ้ งการของลูกคา้ การวิจัยและพฒั นาทถี่ ือว่าประสบความสาาเร็จ คือสามารถนาความรู้ ขอ้ มลู ทไี่ ดจ้ ากการวิจยั มาตอ่ ยอดในเชิงวชิ าการหรอื ในเชิงธรุ กิจได้ ผลติ ภณั ฑบ์ างตัวทที่ างบรษิ ทั ไม่ไดเ้ น้นไปทางเชงิ ธุรกจิ แตเ่ ปน็ การสรา้ งภาพลกั ษณ์ เช่น หนุ่ ยนต์ ASIMO ของบรษิ ทั Honda เปน็ ตน้ 47

เรียบเรยี ง : ณฐั ภัทร ไตรยสุทธิ์ บรรณำนกุ รมซาอาโอะ อีโนะ. (2541). พนี่ อ้ งตระกลู ไรทต์ น้ แบบแหง่ การบนิ . กรงุ เทพมหานคร: แพรวเยาวชน.ประทีป ศริ สิ ุวรรณกลู . วิศวกรรมอากาศยานไทย. สบื คน้ เมอ่ื วนั ท่ี 19 พฤศจกิ ายน, 2559, จาก EIT: http://eitcomputer.com/ddown/2013/dec/fly.pdfนายรอบรู.้ สองพี่น้องตระกลู ไรต์ ผตู้ ดิ ปีกใหม้ นุษยชาต.ิ นติ ยสารสารคดี Feature Magazine,ฉบบั ที่ 194(เมษายน 2544), 20-26.บวั อน่ื . สองพีน่ อ้ งตระกูลไรต.์ สืบคน้ เม่ือวันที่ 19 พฤศจกิ ายน, 2559, จาก วิชาการ. คอม: http://www.vcharkarn.com/varticle/38717Airtech. พฒั นาการบนิ . สบื คน้ เมอื่ วนั ท่ี 19 พฤศจกิ ายน, 2559, จากWWW.AIRTECH .CBJ .NET: http://kavepon33mtts.tripod.com/html/Developmen t/Development1.htmศาสตราจารย์ ดร. ผดุงศักด์ิ รัตนเดโช. ย่างกา้ วสู่นักประดษิ ฐ์ กลยทุ ธ…์ การประดษิ ฐ์ คิดคน้ สู่ความสาเร็จ. เอกสารประกอบการสมั มนาแลกเปล่ยี นเรยี นร,ู้ ฉบับ ท่ี 1(มถิ นุ ายน 2556). 1-13. 48

เรียบเรยี ง : ณัฐภทั ร ไตรยสทุ ธิ์49