whoisvincentvangogh
ThePotatoEaters 12
CaféTerraceatNight1888 CafeTerraceatNightหรือแปลเปนไทยคือระเบียงคาเฟยามราตรี แวนโกะไดหยิบเอาสัญลักษณทางศาสนาเขามาใสไวในผลงานของเขาจากในภาพเราจะเห็น รานคาเฟธรรมดาาริมถนนมีคนนั่งอยูในราน11คนนั่นคืออัศรสาวกทั้ง11คนของพระเยซูเจา สวนคนใสชุดสีขาวยืนอยูตรงกลางก็คือพระเยซู'และคนที่ยืนเปนเงาดำๆหลบมุมอยูตรงนั้น ก็คือ'ยูดาสหนึ่งใน12สาวกที่ทรยศพระเยซนการตีความก็จะหมายถึงพระเยที่ใสชุดสีขาว และสิ่งที่ทำใหกมารถตีความไดวาวินเซนตแวนโกะตองการที่จะสื่อแบบนั้น นั่นเปนเพราะตัวเขาเองเรื่องสายในศาสนาและไดรับอิทธิพลนี้มาเพราะฉะนั้นแลวไมแปลกเลย ที่จะเอาเรื่องของศาสนาเขามาใสเปนรูปวาดแตก็ไมไดสื่อในดานนั้นโดยตรง เรื่องนี้นับวาเปนหนึ่งในหลักทฤษฎีทั้งหมดที่ถูกคิดขึ้นจากการตีความหมายของคณะวิชาการ และคนที่มีความสามารถในดานงานศิลปะแตจริงๆแลวยังมีอีกหลายทฤษฎีที่เกิดขึ้นแตบางอยาง ก็ดูจะไมสมเหตุสมผลสักเทาไหรจึงทำใหทฤษฎีเหลานั้นตกไปซึ่งนี่ก็นับวาเปนภาพแรกดวยที่แวนโกะ ไดมีการวาดดวงดาวมาเปนฉากหลังภายในรูปเรียกไดวาเปนภาพที่มีทั้งความหมายและ มีเรื่องเลาเรื่องราวเปนของตัวเอง 19
Irises1889 เปนผลงานชิ้นแรกที่แวนโกะสรางสรรคขึ้นเมื่อเขารับการบำบัดที่สถานจิตเวชแซ็งตเรอมี เรียกงานชิ้นนี้วาเปน\"สายลอฟาของความเจ็บปวย”เพราะเชื่อวาการเขียนงานไปเรื่อยๆ อาจจะเปนวิธีปองกันความบาคลั่งไดหากสังเกตใหดีจะเห็นวาดอกไอริสแตละกลีบมีรูปทรง ขนาดและสีสันที่มีเอกลักษณแตกตางกันไปแตจะมีเพียงดอกที่บานเพียงดอกเดียวเทานั้น ที่มีสีตางจากดอกอื่นๆอยางสิ้นเชิงสิ่งหนึ่งที่นาสนใจในผลงานภาพดอกไมชิ้นนี้คือศิลปะและ ธรรมชาติทำใหจิตใจสงบนิ่งซึ่งแวนโกะไดวาดภาพนี้ในชวงที่เขารับการบำบัดทางจิต คำพูดของแวนโกะที่กลาวชื่นชมธรรมชาติไวมากมาย “หากคุณรักธรรมชาติอยางแทจริงคุณจะพบความงามในทุกที่” (“IfyoutrulyloveNature,youwillfindbeautyeverywhere\") 21
Bedroom inArles1888 ภาพนี้ของแวนโกะที่วาดขณะที่เชาบานที่เมืองอาวลวาดภาพนี้ทั้งหมดสามภาพ ภาพแรกอยูที่อัมสเตอรดัมภาพที่สองอยูทีชิคาโกและภาพที่สามอยูที่โมเซดอรเซปารีส หองนี้อยูในบานที่แวนโกะเรียกวาบานสีเหลืองเขาเชาหองที่นี่โดยตั้งใจจะใหเปนที่ชุมนุม ของศิลปนแขกที่เขาเชิญมาพักที่นี่คนแรกคือโกแกงแตมาอยูไดไมกี่วันก็ตองหนีกลับ เพราะแวนโกะมีอาการคลุมคลั่งความีดโกนไลเขาภาพนี้เขาใชสีที่เริ่มสดใสโดยเฉพาะ การตัดกันของสีตรงกันขามที่ไดรับอิทธิพลจากภาพพิมพญี่ปุนจิตแพทยบางคนใหความเห็น วาเขาเริ่มมีอาการทางประสาทสายตาเห็นสีแปลกๆกวาคนปกติแวนโกะบรรยายเกี่ยวกับ หองนี้วาประตูดานซายเชื่อมยังหองโกแกงสวนประตูดานหนาออกสูสวนสาธารณะ 23
PortraitofDr.Gachet1890 แวนโกะไดเขียนเขียน\"ภาพเหมือนของนายแพทยกาแช\" ที่เมืองโอแวรซูวรวซใกลกรุงปารีสเปนภาพของด็อกเตอรปอลกาแช กับตนถุงมือจิ้งจอกบนโตะกาแชเปนแพทยและยังเปนจิตรกรสมัครเลนที่เขามาดูแล และกลายเปนเพื่อนที่ดีของแวนโกะชวงเดือนสุดทายของชีวิตเขา ตนถุงมือจิ้งจอกเปนพืชที่ใชสกัดมาใชในการรักษาโรคหัวใจบางประเภท จึงนำมาเปนเปนเครื่องหมายที่ใชแสดงวากาแชเปนนายแพทยอาการหดหู แวนโกะเขียนจดหมายถึงเตโอในปค.ศ.1890เกี่ยวกับภาพเขียนวา ฉันเขียนภาพเหมือนของคุณกาแชเสร็จเรียบรอยแลวในภาพนี้เขามีใบหนาหดหู แตอาจดูเหมือนวาบูดบึ้งสำหรับผูที่ไดเห็นเชนกันเศราแตออนโยน ทั้งยังชัดเจนและมีสติปญญานี่เปนวิธีเขียนภาพเหมือนที่ควรจะเขียนกัน... 24
Self-PortraitwithBandagedEar 1889 26
TheSiesta1890 แวนโกะวาดระหวางธันวาคม1889และมกราคม1890ขณะที่เขากำลังฝกงาน ในโรงพยาบาลโรคจิตในเมืองของฝรั่งเศสSaint-Remy-de-Provence 27
Wheatfieldwithcrows1890
StarryNightOvertheRhone1888 แวนโกะเขียนบรรยายการวางองคประกอบของภาพนี้ในจดหมายถึงเตโอวา เปนภาพรางภาพหนึ่งพูดสั้นๆคือเปนภาพทองฟาที่เต็มไปดวยดวงดาวที่เขียนยามค่ำคืน อันที่จริงเขียนใตไฟแกสทองฟาเปนสีน้ำทะเลน้ำเปนสีน้ำเงินและพื้นออกมวง ตัวเมืองเปนสีน้ำเงินและมวงไฟแกสสีเหลืองคอยๆเปลี่ยนเปนสีเขียวสัมฤทธิ์ บนผืนฟาที่เปนสีน้ำทะเลกลุมดาวหมีใหญเปนประกายสีเขียวและชมพูซีดๆ ตัดกับสีทองจัดของไฟแกสมีคูรักคูหนึ่งอยูดานหนาของภาพ 30
AlmondBlossoms1890 นองชายของแวนโกะทีโอไดลูกชายที่ซึ่งใชชื่อวินเซนตหลังจากที่เขาเปนศิลปน แวนโกะติดหลานมากและเขาไดเขียนถึงนองสะใภโจ “เขาชอบมองดวยความสนใจในรูปของลุงวินเซนตเปนอยางมาก” ซึ่งรูปภาพนี้ไดถูกวาดโดยแวนโกะเพื่อเฉลิมฉลองใหกับหลานชายของเขาที่เพิ่งเกิด วินเซนตเปนแฟนพันธุแทของศิลปะญี่ปุนโดยเฉพาะอยางยิ่งในประเภทภาพพิมพ อุกิโยะและอิทธิพลของภาพพิมอุกิโยะก็เปนผลงานอันโดงดังที่ซึ่งไดรับความนิยมสูงจากศิลปน 31
a lane neararles1888
thenightcafe1888
Whatwouldlifebeifwehadn’tcouragetoattemptanything? “ชีวิตจะเปนอยางไรหากเราไมมีความกลาหาญที่จะพยายามทำสิ่งใดก็ตาม” ซึ่งเปนประโยคหนึ่งจากจดหมายกวา800ฉบับที่แวนโกะเขียนถึงเธโอนองชาย ผูเห็นแววศิลปนในตัวพี่ชายและผลักดันใหแวนโกะทำงานศิลปะตลอดจน เปนผูอุปถัมภพี่ชายตราบจนวาระสุดทายของชีวิตจดหมายมากกวา650ฉบับจากแวนโกะ ถึงนองชายี่ชายของเขาธีโอไดรับการเก็บรักษาไวในเดือนเมษายนป1885แวนโกะ เขียนเกี่ยวกับนองชายของเขางานชิ้นแรกของเขาเคนกินมันฝรั่งปจจุบันเขากำลังทำงานเกี่ยวกับ ภาพวาดซึ่งจะกลายเปนหนึ่งในองคประกอบที่ซับซอนครั้งแรกของเขาที่มีหลายราง และแสดงจดหมายดวยภาพรางของงานเขียนวา \"ดูสินี่คือสิ่งที่องคประกอบไดกลายเปนฉันไดวาดบนผืนผาใบขนาดคอนขางใหญ และในขณะที่รางอยูตอนนี้ฉันเชื่อวามีชีวิตในนั้น\" 36
พี่สะใภของวินเซนตและภรรยาของโยฮันนาฟานโกะ-บงเกอรนองชายของ เขาใชเวลาหลายปหลังจากสามีของเธอเสียชีวิตในป2434 ในการรวบรวมจดหมายซึ่งตีพิมพครั้งแรกในป2457 ArnoldPomeransบรรณาธิการของจดหมายที่เลือกในป2509 เขียนวาธีโอ\"เปนคนประเภทที่ชวยชีวิตแมแตเศษกระดาษที่เล็กที่สุด\" และดวยลักษณะนี้ที่สาธารณชนเปนหนี้จดหมาย663ฉบับจากวินเซนต ในทางตรงกันขามVincentมักเก็บจดหมายที่สงถึงเขาไวไมบอยนัก และมีเพียง84คนเทานั้นที่รอดชีวิตโดย39คนมาจากธีโอ[อยางไรก็ตาม ถึงจดหมายเหลานี้ระหวางพี่นองที่เปนหนี้มากของสิ่งที่เปนที่รูจัก ในปจจุบันเกี่ยวกับVincentvanGoghชวงเวลาเดียวที่ประชาชนไมคอยรับทราบ ขอมูลคือชวงปารีสที่พวกเขาแชรอพารตเมนตและไมจำเปนตองติดตอกัน จดหมายเหลานี้มีบทบาทอยางมีประสิทธิภาพในการแสดงความกระจางเกี่ยวกับ ศิลปะของยุคสมัยเชนเดียวกับที่เขียนระหวางพี่นองเดอกองคอรตเพื่องานวรรณกรรม JohannavanGogh-BongerภรรยาของTheovanGogh ไดทุมเทเวลาหลายปในการรวบรวมจดหมายที่เธอเขียนวา \"เมื่อฉันเปนภรรยาสาวของTheoฉันเขามาในป1889แฟลตของเราในCitéPigalle ในปารีสฉันพบที่ดานลางของโตะเล็กลิ้นชักเต็มไปดวยจดหมายจากวินเซนต\" ภายในเวลาสองปพี่นองทั้งสองเสียชีวิต:วินเซนตอันเปนผลมาจากบาดแผลกระสุนปน และธีโอจากการเจ็บปวยโจแอนนาเริ่มงานในการทำใหคอลเลกชันสมบูรณ ซึ่งตีพิมพเต็มในเดือนมกราคมพ.ศ.2457การพิมพครั้งแรกนั้นประกอบดวยสามเลม และตามมาในปพ.ศ.2495-2497ดวยฉบับพิมพสี่เลมที่มีจดหมายเพิ่มเติม แจนฮัลสเกอรแนะนำในป1987ใหจัดจดหมายตามลำดับวันที่ และการดำเนินการที่เริ่มขึ้นในป1994 เมื่อโครงการจดหมายแวนโกะริเริ่มโดยพิพิธภัณฑแวนโกะโปรเจ็กต ประกอบดวยชุดจดหมายที่เขียนโดยและถึงวินเซนต 37
จากจดหมายท่ยีังหลงเหลอือยู844ฉบบัที่แวนโกะเขียนมี663ฉบับ ทเ่ีขยีนถึงธโีอและโจจากจดหมายที่วินเซนตไดรบัจากธโีอมีเพียง39คนเทานน้ั ทรี่อดชวีิตจดหมายฉบบัแรกเขียนข้นึเมอ่ืVincentอายุ19ป และเริม่เขยีนวา\"MydearTheo\"ในเวลาน้นัVincentยังไมไดรับ การพัฒนาเปนนกัเขียนจดหมายเขาเปนคนทมี่สีาระแตไมครนุคิด เม่อืเขายายไปลอนดอนและตอมาทป่ีารสีเขาเริม่เพม่ิขอมลูสวนบุคคลมากขึน้ เริ่มตนในปพ.ศ.2431และสนิ้สดุในอกีหน่ึงปตอมา ฟานกอ็กฮไดเขยีนจดหมายถงึเอมิลเบอรนารดจำนวน22ฉบบั ซ่งึมนีำ้เสียงท่ีแตกตางจากของธโีอในจดหมายเหลานี้ ฟานก็อกฮเขยีนเพม่ิเตมิเกย่ีวกับเทคนคิการใชสีและทฤษฎีของเขา ภาพรางของดอกทานตะวันอันมีคาในจดหมายถงึธโีอ 38
ภาพรางของกรอบเปอรสเปคทีฟสดุทายพรอมขาปรับระดบัไดท่เีขาสรางขน้ึในกรงุเฮกค.ศ.1882 39
ภาพรางหลังคาท่ีมองเหน็ไดจากหนาตางหองใตหลงัคาของศิลปน หองนอนของVincentในArles,LetterSketchตลุาคม1888 40
รางของพอลลารดวิลโลว รางมุมมองจากหนาตางหองสตดูิโอของเขา 41
สะพานLangloisใกลArles, 42
VanGoghMuseum,Amsterdam,Netherlands.
46
47
48
49
49
Search