ATHENA Olympian deities อาเทนา กลาวถงึ คณะเทพโอลมิ เปยนซง่ึ มีเทพีพรหมจารีปรกอบอยูด วยกนั 3 องค มีชือ่ ตามลําดับ ไดแ ก เฮสเทยี (Hestia) เอเธนา (Athene) และ อารเ ตมิส (Artemis) ซงึ่ เทพอี งคแ รกถือเปนเทพภี คนิ ีของเทพปรณิ ายกซูส สวนอกี 2 องคหลังนนั้ เปนธิดาของเทพปริณายกซสู ซ่ึงแตล ะองคม ีประวัติ เลาขานและความสําคญั ท่แี ตกตา งกันไป ดงั ตอ ไปนี้
การประสตู ขิ องเทพเี อเธนา เปนทก่ี ลาวขานกนั วา ครัง้ หนงึ่ ในอดีต ซูสเทพบดไี ดฟง คําทาํ นายขนึ้ มาวา โอรสธดิ าทถ่ี อื กาํ เนิดขนึ้ มาจากมเหสีมีทสิ (Metis) ผทู รงปญ ญา จะมอี าํ นาจในการลม บัลลงั กของพระองคไดใ นอนาคต เมอื่ ไดฟ ง ดังน้ันไทเ ธอกพ็ ยายามแกปญ หางายๆโดยการจับตวั มีทิสที่กําลังตัง้ ครรภแกกลนื เขาไปอยูในทอ งแตเมื่อเวลาผา นไปไมนานเทพปรณิ ายกซูสก็ เกิดอาการปวดหัวข้นึ มาอยางหนกั ทบทนไมไ หวเธอจึงมเี ทวโองการรับสั่ง ใหเทพท่วั เขาโอลมิ ปสมารวมประชุมเพอื่ ใหชว ยกันคดิ หาทางออกท่ีจะบาํ บัด อาการปวดหวั ที่ไทเธอเปน อยุแตก็ไมม ีทวยเทพองคใดสามารถคิดแกไข ปญหาออกไดเลยแมแ ตผูเดียวซงึ่ ในขณะนั้นเทพซูสก็ไมอาจจะทนความรสู ึก เจ็บปวดเชนนี้อกี ตอไปได จึงมเี ทวบญั ชาเพ่ือสงั่ โอรสองคห นึว่ ของพระองค ที่ชื่อวา ฮีฟสทสั (Hephaestus) หรอื วลั แคน (Vulcan) นําขวานมาผาลงไปทเ่ี ศียรของไทเธอ เทพฮีฟสทัสกป็ ฏบิ ตั ิตามคําสงั่ ของบดิ า และเอาขวานจามลงไปท่ีเศียรเทพซูสแตยงั ไมทันทข่ี วานจะทาํ ใหเ ศียรของ เทพซูสแยกออกจากกนั ดี เทพีเอเธนา กป็ ระสูติขึ้นมาจากเศียรของเทพบดิ า โดยลักษณะของเธอนัน้ อยใู นวยั ที่เจรญิ เติบโตเต็มท่แี ลว และฉลององคดว ย หมุ เกราะงามแวววาวและในมือถอื หอกเปน อาวุธเทพเี อเธนาประกาศชัยชนะ ดว ยเสียงอันดงั ไปทวั่ จนเปน ท่พี ิศวงหวน่ั หวาดแกท วยเทพทั้งหลายอยา งทสี่ ดุ และทนั ใดน้ันเอง พน้ื พสธุ าและมหาสมทุ รก็เกิดการส่ันสะเทอื นเลื่อนล่ันครั้งยิง่ ใหญ ซงึ่ เปน การประกาศใหโลกรวู า เทพเี อเธนาองคนไ้ี ดถอื กําเนดิ ข้นึ มาแลว การอบุ ตั ขิ องเทพีเอเธนาถอื เปน โชคดที จี่ ะนาํ โลกไปยงั สนั ตสิ ุขและชว ยกําจดั ความโงเขลาทป่ี กครองโลกทเ่ี คยมีใหหมดส้นิ ไปซ่งึ การทเ่ี จา แมก าํ เนดิ ออกมา จากเศียรของเทพซสู เทพีแหงความโฉดเขลาซ่งึ ไมปรากฏรปู กห็ นีใหเจาแม เขาครองแทนท่ีเพราะฉะนน้ั เทพเี อเธนาจงึ ถือเปนทบี่ ูชาในฐานะเทพีผมู ี ปญ ญา อกี ทั้งยงั เปนเทพีทมี่ ีฝมือในการหตั ถกรรม เย็บปกถกั รอย
รวมไปถึงยุทธศิลปในการปกปองบา นเมืองก็มีดีไมแพใคร หลงั จากการประสูตขิ องเจาแมเ อเธนา ไดไมนานกม็ ีหวั หนา ชาวฟน ิเชียคน หนึ่ง ที่มีนามวา ซคี รอบส (Cecrop)ไดนําเอาบรษิ ทั บรวิ ารเดนิ ทางอพยพเขา สูประเทศกรซี และไดเ ลอื กชยั ภูมอิ นั กวา งใหญแ หง หนง่ึ ในแถบแควน อัตติกะ (Attica) กอ นจะจดั ตง้ั สรางภมู ิลาํ เนาสรา งบา นเรือนขนึ้ จนในท่ีสุดกก็ ลาย เปนนครอันสวยงามนครหนง่ึ เทพทั้งกลายท่คี อยเฝา ดูการสรา งเมอื งแหงนี้ ลวยเต็มเปยมไปดว ยความเลือ่ มใสและเม่ือเหน็ วา เมืองทสี่ รา งมีเคาใกลจ ะ กลายเปนนครย่งิ ใหญอ ันแสนนาอยขู ้ึนมาแลว แตล ะเทพก็ตางแสดงความ ปรารถนาอยากจะไดเอกสิทธิ์ประสาทช่ือนครกนั ทั้งนย้ั ดวยเหตุนี้จงึ มีการ ประชมุ เพอ่ื ถกถงึ เรื่องน้ีซึ่งระหวางการประชมุ ก็มีการอภิปรายโตแยงกนั มาก มาย แตเทพสวนใหญก ็ตา งพากนั สละสิทธ์ไิ ปจนหมดเหลอื แตเ พียงเทพโปไซ ดอนและเทพีเอเธนา องคเ ทานัน้ ทีย่ งั ไมยอมวางมอื และยังคงแกงแยง เมอื งนี้ กันอยตู อ ไป เพอื่ ตอ งการใหยตุ ิปญหาวาผใู ดกันแนท่ีสมควรจะไดร บั เอกสทิ ธ์ิในการประ สาทชือ่ นครแหงนี้แตเ ทพปริณายกซสู กไ็ มพ ึงประสงคจะชีข้ าดดวยเกรงวาจะ ทาํ ใหเ ปน ที่ครหาวา พระองคเ ขา ขางฝายใดฝา ยหน่ึงเปน ไดว าแลวเธอจึงไดม ี เทวโองการวา นครแหง นค้ี วรจะอยภู ายใตความคุม ครองของเทพ หรอื เทพี ซ่ึงมคี วามสามารถในการเนรมิตสงิ่ ของทีค่ ดิ วา มีประโยชนต อ มนุษยทีส่ ุดให เพ่ือใหมนษุ ยส ามารถนาํ ไปใชไ ดและมอบอํานาจใหท ี่ประชมุ มหี นาทใี่ นการ ตดั สนิ ชีข้ าดวาใครนนั้ มีความเหมาะสมมากกวา กนั
เทพโปเซดอนเปนผูเรมิ่ สรา งกอนเธอไดยกตรศี ลู คมู อื ขน้ึ มากระแทกลงไปบน พืน้ ซึง่ ทาํ ใหเกิดเปน มา ลํายองตัวหนึง่ ผุดข้ึนมาเหลา เทพทัง้ หลายตางพา กันสง เสยี งแสดงความพศิ วงและกลา วช่นื ชมในเทพผูน ้เี ปนอยางมาก เทพโปไซดอนไดอธบิ ายถึงคณุ ประโยชนของมา ตวั นีใ้ หแกเ หลา เทพท้ังหลาย ทัง้ ปวงไดฟ ง ซึ่งทําใหเทพทุกองคต า งคิดเหน็ ไปในทางเดยี วกันวาเทพเี อเธนา คงจะไมอ าจเอาชนะไดเปน แนแ ท พรอ มกบั มีอารมณเ บกิ บานและกลาว เยย หยันดว ยเสยี งอนั ดงั กองทันใดนั้นเองเจา แมเอเธนา กไ็ ดเ นรมติ เปน ตนมะ กอกตน หนง่ึ ขน้ึ มา และเจาแมก็ไดอ ธิบายถงึ คุณสรรพคณุ ของตน มะกอก วา มนษุ ยจะสามารถนําเอามันไปใชประโยชนอ ะไรไดบา งนานัปการไมวา จะ เปน เนื้อไม ผล กิ่งกาน หรือใบ อีกทงั้ มะกอกยงั ถอื เปนเครอ่ื งหมายแหง สันตภิ าพและความ เจรญิ รงุ เรอื งซ่ึงแนนอนวา คงจะเปน ประโยชนและเปนทพ่ี งึ ประสงคกวามา ตวั น้ัน ซ่ึงถือเปน สญั ลกั ษณแหง สงครามเปนแนเ ม่ือเหลาเทพไดฟ ง ดังน้ัน ก็ตา งคดิ เหน็ เชนกนั วา ของที่เจา แมเ อเธนาสรา งขึน้ มานนั้ มปี ระโยชนกวา จริงๆเหลา เทพจึงไดล งมตเิ ขา ชา งเจา แมท าํ ใหเ จา แมเปน ผูไ ดรับชยั ชนะไปใน ทีส่ ุด ทาํ ใหเจาแมเอเธนาไดเ ปนผูตั้งชอ่ื นครแหงน้ัน ตามชือ่ ของเจาแมเ องวา เอเธนส (Athens) เพอ่ื เปน เครอ่ื งมือท่คี อยระลึกถงึ ชัยชนะในครงั้ นี้ และตั้งแตวันนัน้ เปนตน มา ชาวกรงุ เอเธนสก็ใหก ารเคารพบูชาเจา แม ในฐานะท่ีเธอเปนเทพผี ปู กครองนครของพวกเขามาอยา งดีตลอดมา
เรอ่ื งทเี่ ลามานไ้ี มใชเพียงแคต นกําเนิดของช่อื เมอื งเอเธนสเพียงเทาน้ัน แตย งั เปน การกลา วถงึ ตาํ นานการกําเนิดของมา ทอ่ี ยูใ นเทพปกรณมั กรกี อกี ดว ย นอกจากนีย้ งั เปนการเลาถงึ ทีม่ าของตนมะกอกวาทช่ี าวตะวนั ตก ถอื วาชอมะกอกใชเปน สญั ลกั ษณของสันติภาพ ก็เพราะเหตุการณค ร้ังนน้ี ่เี อง อีกเรอ่ื งเลา เรอื่ งหน่ึงท่ีเกยี่ วขอ งกับเทพีเอเธนาเชนกนั เรือ่ งเลาน้เี ปนเรื่องทแ่ี สดงถึงท่มี าหรือตนกาํ เนิดของส่งิ จากธรรมชาติเพ่ือสน องตอ ความอยากรูอ ยากเห็นของคนโบราณ ดังจะกลา วถึงดังตอไปนี้ ในสมัยดึกดาํ บรรพกาล ประเทศกรีซมดี รุณีนอ ยผหู นงึ่ ท่ีมรี ูปโฉมหนา ตาที่งดงามนา พสิ มัย ท่ีมชี ่ือวา อาแรคนี (Arachne)อยางไรกต็ ามนางผูน้ีมีความหยิ่งผยองในฝมือการทอ ผา และการปน ดายอันยอดเยยี่ มของนางเปน อยางมากทาํ ใหเปนขอเสยี เพียง อยางเดียวที่ทําใหเธอไมไ ดเปนท่ีรักของเทพและมนษุ ยท ้งั มวลเสยี เทา ไร อาแรคนี ทะนงในตนเองวา นางเทาน้ันท่ีมฝี ม อื ในดา นหตั ถกรรมและสาํ คญั ตนวาคงไมม ใี ครทีส่ ามารถมฝี ม อื ทัดเทยี มเสมอกับนางไดเลยอกี ทง้ั ยงั เท่ยี ว คยุ ฟงุ เฟองไปถึงไหนตอ ไหนถงึ ความเกงกาจของตนเองเสยี อีกเมอื่ ความถึงหู ของเจา แมเอเธ เธอจึงตดั สนิ ใจที่จะลงมาประชันฝม ือแขง กับนางอาแรคนี ซง่ึ นางอาแรคนีกย็ นิ ดีอยา งย่ิงท่ีจะไดแ ขง ขนั กับเจา แมแ ละไมลืมทจ่ี ะโออ วด ตวั เองอยา งเนือง ๆ ในที่สดุ เจาแมเอเธนา กห็ มดความอดทนและเกดิ ความ ราํ คาญ ทําใหตองลงมาจากเขาโอลมิ ปส เพือ่ ทาํ โทษนางอาแรคนไี มใ หมีใคร คดิ เอาเปนแบบอยา งเชนนี้อกี โดยวิธีการทาํ โทษของเจา แมทาํ โดยการจําแลง กายเปนยายแก เพ่ือเดนิ เขา ไปในบานของนางอาแรคนเี จาแมเ ขาไปชวนนาง อาแรคนีคยุ อยชู ่ัวครูซ ่ึงนางอาแรคนกี ค็ ยุ โวถึงฝม ือของตนและเร่มิ พูดถงึ เรือ่ ง การแขง ขนั เพอื่ ประลองฝม ือกับเจา แมเอเธนา เมอ่ื เจาแมไ ดฟงดังน้ัน
ก็กลา วตกั เตือนหา มปรามอยา งละมอ มและบอกใหนางสงบปากสงบคําไว บา ง เพราะคาํ พูดไมดีเชน นอี้ าจเปนเหตใุ หเทพเจา ขดั เคืองและยังผลใหน าง เกิดภัยรายแรงแกตัวเองไดแ ตเ น่ืองจาจติ ใจของนางอาแรคนีมีแตค วามมดื มน และหลงทะนงตนมากเสยี จนไมสนใจตอ คําตกั เตอื นของยายแกและยังพดู สาํ ทบั เพม่ิ เตมิ อีกดวยวา นางอาแรคนีอยากจะใหเจา แมม าไดยนิ คําพูดของนาง เสยี เหลือเกิน และจะไดลงมาทาประกวดฝม ือกับนางเสียทเี มื่อเจาแมไ ดร ับ รูแลววา นางอาแรคนมี ีนสิ ัยที่ชั่วชา เพียงใดเจา แมก ็เกดิ ความโมใหหจนถึงขีด สุด พรอ มกบั สําแดงองคใ หน างอาแรคนเี หน็ ตามจริงพรอมรบั คําทาที่จะทา ประลองฝมอื ในทนั ที การแขง ขันเรม่ิ ตน ขนึ้ เม่อื ทั้งสองฝา ยจัดแจงตั้งหกู พรอ มสรรพ จากนัน้ ตางฝา ยตา งก็ทอลายผาอนั แสนวิจิตรงดงามข้นึ โดยเทพเี อเธนา เลอื ก ทอภาพในครั้งทเ่ี จา แมแ ขง ขนั ประลองกับเทพโปเซดอนในขณะทนี่ างอาแรค นกี ็เลือกเอาภาพซสู ตอนท่ลี ักพาตวั นางยโู รปามาเปนลายในการทักทอเม่ือ ครั้นที่ตา งฝา ยตางทอเสร็จก็ไดนําเอาลายผา มาเปรียบเทียบกันทนั ทที นี่ างอา แรคนไี ดเ หน็ ผาทอของเจา แมก ็รบั รไู ดท นั ทวี าผลงานของนางพา ยแพอยา ง หลดุ ลุย ลายรูปโคโลดแลนในทะเลในขณะท่ีมีคลน่ื ซดั สาดออกเปนฟองฝอย กับภาพนางยโู รปาทเี่ กาะเขาอยใู นอาการกึ่งยม้ิ ก่ึงตกใจและมีเกศาและผา สไบท่พี ลิ้วไหลปลวิ ไปตามสายลมทีน่ างอาแรคนีทอขนึ้ ไมอาจสามารถจะ เทียบเคยี งกับลายรปู ชมรมของเหลา ทวยเทพท่ีขนาบขา งไปดวยรูปมา และ ตน มะกอกเนรมิต อนั ดเู หมือเปนภาพท่มี ีชีวติ ท่ีเจาแมถ กั ทอขน้ึ มาไดเลย ทําใหย างอาแรคนรี สู ึกเสยี ใจ เจบ็ ใจและระอายใจในความผิดพลาดของ ตนเองเปนอยางมากนางอาแรคนไี มอาจสามารถจะทนอยูบนโลกใบนีไ้ ดอ ีกต อไป จงึ ไดเ อาเชือกผูกคอเพือ่ หมายจะปลิดชวี ิตของตนเอง แตเ มื่อเจา แมเอเธนาไดเ ห็นดงั นน้ั วานางอาแรคนคี ิดจะหนโี ทษทณั ฑไ ป
เจาแมจ งึ รบี สาบเพอื่ เปล่ยี นกายของนางอาแรคนใี หกลายเปนแมงมุมหอยโต งเตงและสาปใหแ มงมุมนางอาแรคนตี องปน และทอใยไปเรอ่ื ยๆแบบไมม วี ัน หยุดท้วั นี้ก็เพื่อเปน การตักเตือนมนษุ ยไ มใ หเกดิ มมี นุษยท่ีคิดจะทะนงตนทดั เทียมเทพเชนเดยี วกับนางอาแรคนีอกี เด็ดขาด ตามปกติแลว เทพเี อเธนาจะประทับอยูเ คยี งขางซูสเทพบดิ าตลอดเวลาเพื่อ คอยใหค ําปรึกษา ความเหน็ หรอื คาํ แนะนําแสนแยบคายตอเทพซูสตลอด เวลา คร้นั เมอื่ มศี ึกสงครามเกิดขึ้นบนโลกเทพเี อเธนากจ็ ะขอประทาน ยืมโลของเทพบิดาลงมาสนับสนนุ ใหแ กฝายท่ถี ูกตองและมเี หตุผลอนั ชอบ ธรรมในการสงครามอยเู สมอดงั เชน สงครามกรุงทรอยทเ่ี ปนท่โี จษจนั กันไป ทวั่ ซึง่ ศึกครง้ั น้ัน เทพเี อเธนากเ็ ปน หน่งึ ในบคุ คลท่ีขอเขา รวมดว ย เธออยฝู ายเดยี วกับกรกี ซง่ึ ตรงขามกบั เทพองคอนื่ ๆ เชน เทพอี โฟรไดท หรือ เทพเอเรส เปนตน ทห่ี ันไปเขาขางฝง ทรอย ดว ยเหตุทีเ่ ทพีเอเธนา มีความสามารถในการทาํ สงครามจงึ ทาํ ใหเ จา แมก ลายเปน เทพีอุปถมั ภข องบรรดานักรบไปดว ยพรอ มๆกนั จะไมมวี รี บุรุษ คนสําคัญใดๆบนโลกเกิดขนึ้ ไดเ ลยหากขาดการสนับสนุนชวยเหลือจากเจา แม มีครง้ั หนึ่งทเี่ ทพเี อเธนาเคยชวยเฮอรควิ ลิสทําสงครามซงึ่ ทาํ ใหเขา สามารถทํางาน 12 อยางตามทเี่ ทพฮี ีราสง่ั เอาไวไ ดอกี ทง้ั ยังเคยชวยเปอรเ ซ อสุ ฆานางการก อนเมดซู า ชวยโอดสี ซีอุส(หรือยลู ซิ สิ )ใหเ ดนิ ทางกลับจากยุทธ ภมู ิสทู รอยไดอ ยา งปลอดภัย รวมไปถึงการชว ยเหลือเตเลมาคสั ผูเ ปน บตุ ร ชายของโอดีสซีอุสใหสามารถเจอพอไดสําเรจ็ ดวยความทชี่ าวกรกี นบั ถือเจาแมเปนอยา งมากชาวกรีกจึงไดม ีการสรา งวหิ าร เพอ่ื ถวายบูชาแดเ ทพีเอเธนาเอาไว
มากมายนับไมถวน แตส ถานทแ่ี หงหนึง่ ทนี่ บั ไดว ามชี อื่ เสยี งมากที่สุดก็คือ วหิ าร พารธ ีนอน ซึ่งตงั้ อยู ณกรงุ เอเธนสซ่งึ แมวาปจ จุบันจะหลงเหลือแต เพียงซาก ก็ยังคงมีเคา ของงานฝมอื อนั วิจติ รพสิ ดารหลงเหลือใหเ หน็ อยูบา ง นอกจากชือ่ เอเธนา หรือ มิเนอรวาแลว ชาวกรกี และชาวโรมนั ยงั เรยี กชอ่ื เจา แมในอกี หลายรูปแบบ โดยชื่อท่แี พรหลายมากที่สุด ไดแก พลั ลัส (Pallas) ทาํ ใหจนบางที เจา แมก็ถูกเรยี กชือ่ ควบวา เปน พลั ลัสเอเธนา เลยกม็ ีซ่ึงตน เหตทุ ่ชี ือ่ นถ้ี กู เรยี กกันอยา งกวางขวางก็เพราะครง้ั หนึง่ เจา แมเคยปราบยักษ ตวั หน่ึงท่มี ชี ่ือวา พลั ลัส แมต ํานานจะไมป รากฏชัดแจง แตกม็ ีเรื่องเลากนั มาวา เจา แมส ามารถฆายกั ษต นนไ้ี ดสําเร็จและถลกเอาหนัง ของยกั ษออกมาคลมุ องค ทาํ ใหก ลายเปน ที่มาของชือ่ เรยี กนไ้ี ปในที่สุด อีกทัง้ รปู ปนประติมาหรืออนสุ าวรียของพระองค ก็ถูกเรียกวา พลั เลเดยี ม (Palladium) ซ่ึงคําวา Palladium ในภาษาองั กฤษก็หมายความถึง ภาวะหรอื ปจ จยั ทนี่ ําพาความคมุ ครองหรอื ความปลอดภยั ใหบังเกิดแก หมูชน เปรยี บเสมือนพลั เลเดียมที่ชาวโรมันรกั ษาเอาไวใ นวหิ ารเวสตาน่นั เอง
เมือ่ กลาวถงึ การครองความบรสิ ุทธิ์ของเจาแม กม็ ตี าํ นานเลาขานเอาไวว า เทพฮีฟสทสั น้นั แอบหลงรักและตองการตวั ของเจาแมมาวิวาหด ว ยเธอจึงได ไปทูลขอตอ เทพบดิ าซ่ึงเทพบิดากอ็ นุญาตแตโดยดแี ตก ใ็ หฮ ีฟท ัสมาลองถาม ความสมัครใจของเจาแมเ อาเอง แตไมร วู า เทพฮฟี ทัสไปทําอะไรไมดเี อาไว จึงทาํ ใหเ จาแมปฏิเสธการแตงงานคร้ังนีท้ าํ ใหฮฟี ส ทสั คิดจะรวบรัดตดั ตอน ฉุดเอาตัวเจา แมม าโดยพลการระหวา งการแยง ชิงตวั คร้ังน้คี วามไมบ ริสทุ ธ์ิ ของฮฟี ท ัสก็ลว งหลน ลงมายงั พื้นโลก กอ ใหเ กิดเปน ทารกเพศชายคนหนึ่งผดุ ขนึ้ มาในทนั ใด ทําใหเจาแมสามารถรอดพน จากการแปดเปอ นมลทินครัง้ น้ีได แตกไ็ ดร ับทารกเอามาดูแลเอง โดยบรรจทุ ารกอาไวใ นหบี เฝายามโดยงู และฝากใหล ูกสาวของทา วซีครอปสช ว ยดูแลอีกทอดหน่ึงพรอมกาํ ชับอยาง เด็ดขาดวามใิ หเ ปด หีบออกดู แตลูกสาวของทาวซีครอปสก ข็ ดั ขนื และพยายามจะเปดหีบใบนั้นออกดเู ม่อื เปด หีบขึ้นมาก็พบกับงเู ขาจงึ วิ่งห นตี กเขาตายไป สวนทารกคนนั้น กม็ ีชอ่ื วา อริ คิ โธเนยี ส (Erichthonius) ซ่งึ เม่อื เตบิ โตในภายหลงั ก็ไดข้นึ ครองกรงุ เอเธนสในขณะทีเ่ จาแมเ อเธนากไ็ ม ไดรบั การเกย้ี วพาราศีจากเทพองคใดเลยอกี ตอไปแมว าจะมีบางตาํ นานท่ี กลาวถงึ วา เทพเี อเธนาเคยหลงรกั กับบุรษุ รูปงามผูหน่งึ ท่ีมชี ่อื วาเบลเลอ โรฟอน จนถึงกับเก็บไปฝนวาเอาอานมา ทองคํามาใหเ ขาทง้ั นกี้ ็เพราะชาย หนมุ ตองการจะไดมโี อกาสข้นึ ขีม่ าวิเศษเปกาซสั แตอยา งไรก็ตามยงั ไม ปรากฏตาํ นานเรื่องเลา วา เทพีเอเธนา ไดส านตอเร่อื งราวความสัมพนั ธก ับ เบลเลอโรฟอนแตอยางใดและบุรษุ หนมุ ผูนีก้ ็มาเกดิ อบุ ัตเิ หตตุ กมา ตายใน ภายหลงั ดวย เทพเี อเธนา มพี ฤกษาประจําตัวเปนตนโอลีฟและมนี กคูใ จเปนนกฮูก
APOLLO GREEK God of music, poetry, art, oracles, archery, plague, medicine, sun, light and knowledge
APOLLO Olympian deities อพลอลโล อพอลโล (Apollo) ถือเปนเทพคแู ฝดกับเทวีอารเตมิสผูเปนเทพ ครองดวงอาทิตย คกู ับอารเตมสิ ทถี่ อื เปนเทพแหง ดวงจันทร ตามตํานานแลว ฮลี อิ อส(Helios) ถเื ปนชน้ั แตเ ดมิ สรุ ิยเทพของกรีก และถือเปน บุตรของโอเพอรเ รียน (Hyperion) ทอ่ี ยูใ นคณะเทพไทแทนดว ย แตหลังจากการสิ้นอาํ นาจของคณะเทพไทแทนชาวกรกี จึงหันมานบั ถอื เทพ อพอลโลแทนหลงั จากที่ นางแลโตนา ผเู ปนมารดาของอพอลโลถูกเจา แมเฮรา กระทาํ ดว ยความหึงของเหตุเพราะมีความสัมพนั ธก ับซสู และทําใหต อ งอุมทอ ง หนงี ไู พธอน (Python)ของเจา แมไ ปตามท่ตี า งๆเพื่อหาสถานท่ีในการประสตู ิ
บุตรของตน ในทสี่ ุดก็เดินทางไปจนถึงเกาะดลี อส(Delos)เม่ือเทพ โพไซดอนเห็นเขากเ็ กิดความสงสารจงึ ไดบ ันดาลใหเ กดิ เปนเกาะเลก็ ๆขึน้ กลางทะเลทําใหน างสามารถประสตู ิเทพอพอลโลและอารเตมสิ ออกมาได บนเกาะแหงนนั้ เมอื่ ทรากทง้ั สองกาํ เนดิ ขน้ึ มาอพอลโลกท็ าํ การฆา งูไพธอน ทันที ทําใหอ พอลโลไดชือ่ เรยี กอกี ชอื่ หนงึ่ วา ไพธูส (Pytheus) ทมี่ คี วามหมายวา “ผปู ระหารไพธอน”ไมเ พียงเทา น้ีอพอลโลยงั มีชื่อเรียก อกี มากมายหลายช่อื ตามแต สถานตางๆ เชน ดเี ลียน (Felian) ฟบสั (Phoebus) หมายความวา “โอภาส” หรอื “สองแสง” เปนตนซ่งึ ชื่อหลัง น้ีมักจะใชร ว มกับช่ือหลัก รวมเปน “ฟบ ัส อพอลโล” อยบู อ ยครั้ง หลังจากท่นี างใหก าํ เนดิ บุตรแลวนางแลโตนากย็ ังไมต ามรงั แกไมเลิก ทําใหนางตองเรร อนหนตี อไปจนไปถึงแควน เคเรยี (Caria) ซ่งึ ในปจจบุ ันนี้อยใู นเอเซียไมเนอร ระหวางทางนางไดหยดุ พกั ช่วั คราวท่ีริม หนองนํา้ แหง หนึ่งดวยความเหน็ดเหนื่อยและออกปากขอนาํ้ ด่ืมจากชาว บา น ท่อี อกมาทาํ งานถอนหญาอยแู ถบน้นั แตชาวบา นกไ็ มยินดที ี่จะชว ย เหลือนางแตก ลบั ไลต ะเพดิ และเอยคําดาทอดวยคําพดู หยาบชา ทานซูส เทพบดที สี่ งั เกตการอยูร ูสกึ โกรธมากจงึ สาปชาวบานทุกคนใหก ลายเปน กบ ไปทาํ ใหล ะแวกแถวนน้ั กลายเปน แหลง ทม่ี กี บชกุ ชุมสืบเนื่องมาตั้งแตอดตี จนถึงปจจบุ ัน ซง่ึ เชือ่ กนั วา กบในปจ จุบนั ก็อาจสืบเชือ้ สายมาจากชาวบา น พวกน้กี เ็ ปน ไดก ลาวถงึ อพอลโล เทพชาวกรีกผูมรี ูปรา งงดงาม และยงั ถอื เปน นกั ดนตรที ีช่ วยขับกลอ มบทเพลงอนั ไพเราะใหแกเหลา เทพบนเขา โอลิมปส เทพอพอลโลจะพณิ ถือในมอื หนง่ึ และถอื คนั ธนอู กี มือหน่ึง ซง่ึ ธนูน้ีสามารถยงิ ไดไ กล ทาํ ใหไดร ับสมญานามวา ‘เทพขมงั ธนู’ อีกท้ัง เทพอพอลโลยงั เปนเทพผถู ายถอดวชิ าศลิ ปใหแ กมนุษยบนโลกอกี ดว ย เทพอพอลโลถูกยกยอ งใหเ ปน เทพแหง แสงสวางและเปนเทพแหงสัจธรรม ผูไมเ คยโปป ดอีกดวย
สามารถพบวิหารของเทพอพอลโลไดอยูท ั่วไปในประเทศตางๆ แตห ากกลาวถงึ สถานทสี่ าํ คญั ทสี่ ดุ ก็คงจะหนไี มพน วหิ าร ณ เมืองเดลฟ ที่ตั้งอยใู กลกับทิวเขาพารนาซัส สวนรปู อนสุ าวรีย โคลอสซัส (Colosus) ที่ตั้งอยูบนเกาะ โรดส (Rhodes)กถ็ อื เปนส่งิ มหัศจรรยข องโลกในสมยั โบราณทีผ่ คู นทัว่ ไปตางพากนั กลา วถึง ตํานานกลา วไวว า เทพอพอลโลเปน เทพผูเ กงกาจและไดส งั หารคนพาลทท่ี ําผดิ ไปอยาง มากมาย สวนสตั วดุรายก็ลวนลม ตามดวยฝมอื ของเทพอพอลโลทั้งสนิ้ ไมวา จะเปน งูยักษไ พธอน, ยกั ษอโลอาดี (Aloadae) และ อีฟอลั ทิส (Ephialtes) ผสู ืบเชอ้ื สายจากราชวงศไ ทแทนท่ีหวังจะฟน คนื วงศไ ททนั กลบั มา เปน ตน อยางไรกต็ ามมีเพยี งคร้ังเดยี วท่เี ทพอพอลโลไมอาจจะเอาชนะมนุษยค นห นึง่ ไดเ รื่องราวครง้ั นร้ี อนถงึ เทพซสู ทจี่ ะตอ งออกมาชวยประนีประนอมจน สาํ เร็จ ซ่งึ มนษุ ยผูนีก้ ม็ ชี ือ่ วา เฮอรค วิ ลสิ หรือ เฮลาคลสิ น่นั เอง เหตุการณครง้ั น้เี ริ่มข้นึ เนือ่ งจากเฮอรควิ ลิสไดไ ปขอคาํ ทํานายทีว่ หิ ารเดลฟ ซ่ึงเมอ่ื เขาไดร ับทราบคําทาํ นายแลว กร็ ูสึกไมถ ูกใจจงึ บนั ดาลโทษะลม โตะพิ ธีในวิหารน้ันเสียอีกท้งั ยงั ขโมยกระถางธูปหลบหนีไปดวยทาํ ใหเ ทพอพอล โลจาํ เปนตอ งรบี ตามไปเพอื่ หวังจะนํากระถางธูปกลับคืนทง้ั สองไดตอ สกู นั ดว ยการเลน มวยปลาํ้ แตด วยพละกาํ ลังทมี่ ากมายไมแพก ันจึงตอ งปลา้ํ กัน อยแู ละไมอาจรูแพรชู นะได ทา นซูสเห็นวา หากปลอ ยไวเ ชนน้ีนานเทพอ พอลโลอาจจะเสยี ทาพา ยแพแ กมนุษยผูนเ้ี ขา ไดแ ละคงนาํ ความขายหนา มา ใหแกว งศเทพดว ยแนวาแลว เทพซสู จึงเสด็จลงไปหา มและขอใหเ ฮอรค วิ ลสิ ชว ยคืนกระถางธูปใบนน้ั แกทานอพอลโลเสียทําใหเรอื่ งราวการตอ สูครั้งน้ี ลงเอยไดด วยดี
ดวยความท่ีเทพอพอลโลมนี ิสัยที่ไมยอมแพใ ครคร้งั หนงึ่ เทพอพอลโลไดไ ป แขง เปาขลยุ กบั มาไซยาสซ งึ่ เปน เทพช้นั รองซง่ึ คร้งั นม้ี ีกรรมการผตู ัดสนิ เปน พระเจา ไมดาส (Midas)ซงึ่ การตัดสินของเขาโอนเอยี งไปทางไซยาสม าก กวา ทาํ ใหอพอลโลโกรธมาก ไมฟงคาํ ทัดทานของใครท้ังสนิ้ และลงมือสาป ไมดาสใหม ีหเู ปนลาในทนั ที เทพอพอลโล เปน เทพทดี่ ูจะมีจติ ใจสงู กวาเทพองคอ ่นื ๆแตก ็ยงั คงมีเรอ่ื ง เลา อยู 2-3เรอื่ งท่ีบงบอกใหค นทว่ั ไปไดรบั รูถึงความดรุ ายของเทพองคนี้ อยบู าง จากเร่อื งราวทจ่ี ะกลาวถงึ ตอ ไปนี้ การลงโทษนางไนโอบี มารดาของเทพอพอลโลและเทวีอารเ ตมิสรูส กึ ภาคภูมิใจในตัวลกู ๆท้ังสอง เปนอยา งมากนางจงึ ชอบเอาเรือ่ งราวของลูกไปคุยโออวดแกคนอน่ื ๆวาไมมี บุตรคนใดจะดีเสมอบตุ รของนางอีกแลว ไมว า จะเปรียบเทียบในดา นรปู โฉม สตปิ ญ ญา หรอื พลงั อํานาจ ก็ไมม ีใครจะชนะบตุ รของนางไดเ ลย จนเรอื่ งราวดังกลาวไดโดง ดงั ไปไกลจนเขาหูนาง ไนโอบี (Niobe) ผูเปนธิดาของทา วแทนทะลัส (Tantalus) เจากรุง ธบี ส (Thebes) เม่อื นางไนโอบไี ดฟ ง ก็กลบั หวั เราะเยาะในคาํ พดู โออ วดคาํ น้ี และไดล ่นั วาจากลาวสบประมาทนางแลโตยาวา ตวั นางนน้ั มลี กู เพยี ง 2 เทา นัน้ จะสตู ัวของนางทมี่ ลี กู ถึง 14 และเปน ชายถึง 7 ท่ีลวนแตมีรูปกายงดงาม กํายาํ และมีลูกสาวหญงิ อกี 7 ท่ีลวนแตม ีหนา ตางดงามไดอยา งไร
ดวยความท่ีเทพอพอลโลมนี ิสัยที่ไมยอมแพใ ครคร้งั หนงึ่ เทพอพอลโลไดไ ป แขง เปาขลยุ กบั มาไซยาสซ งึ่ เปน เทพช้นั รองซง่ึ คร้งั นม้ี ีกรรมการผตู ัดสนิ เปน พระเจา ไมดาส (Midas)ซงึ่ การตัดสินของเขาโอนเอยี งไปทางไซยาสม าก กวา ทาํ ใหอพอลโลโกรธมาก ไมฟงคาํ ทัดทานของใครท้ังสนิ้ และลงมือสาป ไมดาสใหม ีหเู ปนลาในทนั ที เทพอพอลโล เปน เทพทดี่ ูจะมีจติ ใจสงู กวาเทพองคอ ่นื ๆแตก ็ยงั คงมีเรอ่ื ง เลาอยู 2-3เรอื่ งท่ีบงบอกใหค นทว่ั ไปไดรบั รูถึงความดรุ ายของเทพองคน้ี อยบู าง จากเร่อื งราวทจ่ี ะกลาวถงึ ตอ ไปนี้ การลงโทษนางไนโอบี มารดาของเทพอพอลโลและเทวีอารเ ตมิสรูส กึ ภาคภูมิใจในตัวลกู ๆท้ังสอง เปนอยา งมากนางจงึ ชอบเอาเรือ่ งราวของลูกไปคุยโออวดแกคนอน่ื ๆวาไมมี บุตรคนใดจะดีเสมอบตุ รของนางอีกแลว ไมว า จะเปรียบเทียบในดา นรปู โฉม สตปิ ญ ญา หรอื พลงั อํานาจ ก็ไมม ีใครจะชนะบตุ รของนางไดเ ลย จนเรอื่ งราวดังกลาวไดโดง ดงั ไปไกลจนเขาหูนาง ไนโอบี (Niobe) ผูเปนธิดาของทา วแทนทะลัส (Tantalus) เจากรุง ธบี ส (Thebes) เม่อื นางไนโอบไี ดฟ ง ก็กลบั หวั เราะเยาะในคาํ พดู โออ วดคาํ น้ี และไดล ่นั วาจากลาวสบประมาทนางแลโตยาวา ตวั นางนน้ั มลี กู เพยี ง 2 เทา นัน้ จะสตู วั ของนางทมี่ ลี กู ถึง 14 และเปน ชายถึง 7 ท่ีลวนแตมีรูปกายงดงาม กํายาํ และมีลูกสาวหญงิ อกี 7 ท่ีลวนแตม ีหนา ตางดงามไดอยา งไร
มากไปกวานัน้ นางไนโอบยี ังหามไมใ หช าวเมืองทกุ คนของนางทาํ การบชู า เทพอพอลโลและเทวอี ารเตมิสอกี ดวยไมเ พยี งแคน ้นั ยังสง่ั ใหช าวเมอื งทาํ ล ายรปู เคารพของเทพและเทวคี ูน ใี้ หหมดสนิ้ ไปจากเมอื งของนางอกี ดว ย เม่อื เรอื่ งนไ้ี ปถึงหูของนางแลโตนานางก็เกดิ ความโกรธแคนกบั การกระทํา อันแสนดูหมนิ่ ของนางไนโอบเี ปน อยางมากนางแลโตนาจึงไดเ รียกบุตรและ ธิดาท้งั สองมาเขาเฝาและสงั่ ใหลูกๆของตนออกตามสงั หารบุตรและธดิ าทง้ั 14 ของนางไนโอบใี หห มดสน้ิ ไปเสีย เพอ่ื เปน การลา งแคน ทงั้ เทพอพอลโลและเทวีอารเ ตมิสเต็มเปย มไปดวยความรูสกึ โกรธ จงึ ไดเรง ออกตามหาบตุ รและธิดาท้งั 14 ของนางไนโอบอี ยา งขมีขมันเทพอ พอลโลสามารถพบมานพท้ัง 7 ท่กี ําลังออกลาสัตวแ ละไดฆา บุตรแหง นาง ไนโอบตี ายทง้ั หมดดว ยลูกธนู ซงึ่ เม่ือนางไนโอบีทราบขาวการตายของ บุตรตัวเอง นางกโ็ ศกเศราเปน ยิ่งนกั ฝา ยพระสวามกี ฆ็ าตวั ตายตามลูกๆทั้ง 7 คนไปดว ย สวนธดิ าอกี 7 คน กถ็ กู เทวีอารเ ตมิสตามสังหารไปเสยี หมด ซึ่งแมวา นางทง้ั 7 จะพยายามหนลี ูกธนูของเจา แมแ หงนายพรานเทา ไร รวมทง้ั นางไนโอบจี ะพยายามออ นวอนขอความเมตตาจากทวยเทพบนเขา โอลมิ ปส มากเพียงใด ก็ยงั ไมเปน ผล สุดทายธิดาของนางทง้ั 7ก็ตอ งลม ตายคาอกมารดาดว ยศรกันทงั้ หมดทงั้ สิ้น เพียงไมน านหลังจากที่นางไนโอบีกลาวคําหมนื่ ประมาทออกไป ก็ทําให นางสูญเสียทัง้ สามี บุตร และธิดาไปจนหมดและหลงเหลอื แตเพยี งตัวนาง อยูผเู ดยี ว ซงึ่ ก็นําความทรมานเหมอื นตายท้งั เปนมาแกนางดว ยความโศก เศรารันทดท่ีมีอยูเต็มหัวใจ ทําใหน างเกิดอาการตวั แขง็ ชาไปทัว่ รา งกาย ไมสามารถขยบั เขย้อื นรางกายไปทางไหนไดเ ลย และในท่สี ดุ รา งของนาง ไนโอบีก็แขง็ กลายเปน หนิ ตันไปหมดคงเหลอื แตเ พียงหยาดน้ําตาทีไ่ หลเออ
ออกมาไมม ีวันส้ินสุดตงั้ แตวันน้นั จวบจนมาถึงทุกวนั น้นี า้ํ ตาของนางก็ยงั คง ไมห ยุดไหล สวนรูปหนิ ของนางไนโอบกี ็ยงั คงปรากฏอยูบนเขาไซปลัส (Sipylus) ตอไป ซึง่ เหตกุ ารณด ังที่กลาวมาน้ี กท็ ําใหนักเทพปกรณมั วิทยา กลาววกนั วา เปนตํานานเปรียบเทียบถงึ อํานาจของแสงอาทิตยหลงั สิ้นฤดู หนาว ซงึ่ นางไนโอบหี มายถงึ ฤดูหนาว สวนบตุ รท้งั 7 คนก็หมายถึงระยะ กาลแหงความหนาวในขณะที่ลกู ธนขู องเทพอพอลโลกห็ มายถงึ แสงแหง ดวงอาทติ ยนัน่ เอง อพอลโลถกู เนรเทศ ครง้ั ทเ่ี ทพอพอลโลยังเปนหนมุ เขาไดออกเท่ยี วไปตามถนิ่ ตางๆทางทศิ เหนอื ของประเทศกรีซในแถบดนิ แดนของชนชาติไฮเพอรโบเรยี นและ แควนเธสสะลีเทพอพอลโลมกั จะไปเทีย่ วผกู สมั พันธร ักกับหญงิ สาวไปทว่ั ตามวสิ ยั ของหนุมวยั รุนผูมีใบหนา งดงาม ณ แควน เธสสะลี กม็ ีสาวงามคนหนึง่ ทีม่ นี ามวา โครอนนิส (Coronis) ผูเปน ธดิ าของเจา แหงแควน นนั้ ซ่ึงอพอลโลก็ไดไ ปตกหลุมรัก และไดเ สียกับนางจนใหกาํ เนดิ บตุ รดวยกนั หนง่ึ คนแตน างผนู ก้ี ลับไดช่อื วา เปนหญิงหลายใจในภายหลงั ระหวา งทน่ี างต้งั ครรภ อพอลโลไดใหนกดุเหวาซ่งึ มีขนขาวปลอดตวั หนึง่ คอยเฝา นางเอาไว ซึง่ นางเองก็ไดแอบไปคบชกู บั ชายอื่นทําใหนกดุเหวา บอนไปบอกขาวน้แี ก เทพอพอลโล เม่อื เทพอพอลโลทราบเร่ืองกเ็ กิดโมโหเปนอยา งมากและบนั ดาลโทสะสาปนกตวั นน้ั ทีบ่ ังอาจมาบอกขาวรายเชนนี้แกต นจนทําใหน ก ดเุ หวา ทเี่ คยทข่ี นสีขาวกลบั กลายเปน ขนสีดําไปในทันทีและน่ีก็เปนสาเหตุ ใหนกดุเหวา กลายมาเปน นกทีม่ ขี นสดี าํ ตง้ั แตน ้ันมา
สว นนางโครอนนสิ ก็ถกู ฆา ตายเชน กนั แตตํานานไมปรากฏชดั วา นางนนั้ ตายดว ยนํ้ามอื ของเทพอพอลโล หรอื ดวยคมศรของเจาแมอ ารเตมิส ในขณะที่บุตรที่อยใู นครรภของนางกค็ รบกําหนดคลอดพอดแี ละไดน ําออก จากครรภข องนางโครอนนสิ ตอนเผาศพ ทารกผนู จ้ี ึงรอดตายมาได เทพอพอลโลไดม อบทารกให ไครอน (Chiron) ผมู ชี าติเปนอมนุษย เซนทอร (Centaur) เปน ผูดแู ลแทนตน กลา วกนั วา ไครอน ถือเปนอาจารยผ เู ชีย่ วชาญท้ังวิชาการดนตรี เภสชั กรรมวทิ ยา และวชิ าธนศู ิลป เปนตนและเปนผูปราดเปรือ่ งในปญ ญา เปนอยางมาก ทําใหเ ขากลายเปนทีน่ ับถือของชาวกรีกโบราณวาเปน ผูสอน ใหมนุษยรจู ักการนาํ เอาพชื สมุนไพรมาใชท ํายาและถือเปน อาจารยข องวีร บรุ ุษคนสําคัญ ๆมากมาย เชน อคลิ สี , เฮอรค วิ ลสี , เยสัน, พลี ูส, อเี นียส เปน ตน ดัง่ มีเรอื่ งเลา ตอนหนง่ึ วาในชว งปลายอายุไครอนไดถ กู เฮอรคิวลสี ยงิ ดวยธนูอาบยาพษิ ในระหวา งท่เี ฮอรควิ ลสี กําลังตามลางเซนทอรพวก หน่งึ ซงึ่ แมว า เฮอรค วิ ลสิ จะไมไ ดต ง้ั ใจและชวยแกไขใหรอดตายไดแ ลว บวกกบั การทไี่ ครอนเองกม็ ีวชิ าแพทยติดตวั แตก ็ไมสามารถจะถอนพิษยา เหลานน้ั ออกไดพษิ ยาครัง้ นีท้ ําใหไ ครอนเกิดความเจ็บปวดรวดรา วเปน อยา งยงิ่ สุดทายซูสเทพบดกี ็ไดโ ปรดใหเ ขากลายไปเปนหมูดาวท่อี ยูในกลุม ดาวท่ีช่ือวา แซชจิเตรอิ ัส (Sagitarius) หลงั จากสิน้ ชีวิตลง สวนบตุ รของเทพอพอลโล ทีอ่ าจารยไครอนรับเลี้ยงไว มีชื่อวาเอสควิ เล ปอสั (Aesculapius) เขาผูนเ้ี ปน เดก็ ฉลาดมีความเขาใจในวชิ าการอยาง แตกฉาน และยังเปนท่รี ักของอาจารยเปนอยางยิง่ เอสควิ เลปอ ัสชอบวิชา โรคศิลป เปน ท่สี ดุ ทําใหเม่อื เขาเติบโตกลายเปน ผใู หญข้ีนเขาจึงกลายเปน แพทยผ ูบ ําบดั โรคทมี่ คี วามเกงกาจสามารถมากท่ีสุดคนหนง่ึ
วา กันวา ความสามารถในการบําบัดโรคของเอสควิ เลปอ ัสนนั้ เกง กาจเกิน กวา อาจารยข องเขาเปน อยา งมากเอสคิวเลปอ สั สามารถรกั ษาโรคและ ความเจบ็ ปว ยไดทุกชีวติ จนทาํ ใหชื่อเสียงของเอสควิ เลปอัสโดงดงั เลือ่ งลอื ไปไกลทวั่ แควน ไมวาใครท่ีปว ยไขแ บบหนักหนาสาหัสหรือแบบเลก็ ๆ นอ ยๆ หากไดรับการรกั ษาจากเขาไปแลวอาการปว ยที่เคยมีก็จะทเุ ลาหาย ไปอยางรวดเรว็ หรอื ดีอาการดีวนั ดคี ืนโดยตลอดผูค นจากทัว่ ทุกสารทศิ ทม่ี ี อาการเจ็บปวยจงึ พากันเดินทางมาหาและไปขอรับการรักษาโรคทส่ี าํ นกั ของเขาท้งั สิน้ จึงอาจกลาวไดวา การบําเพญ็ ประโยชนข องเอสคิวเลปอ ัสครั้ง น้ี แผไ กลไพศาลไปทว่ั ทุกทิศจรงิ ๆ ไมเพียงเทานน้ั ความสามารถของเอสควิ เลปอสั ยงั เลอื่ งลือมากขึน้ เมื่อเขาสามารถทําใหค นตายฟนคนื ชีพไดอ ีกครัง้ ซึ่งความดีคร้ังนีก้ ลบั เปน เหตใุ หเทพปรณิ ายกซสู กับเทพฮาเดสผูเ ปน เจาแหง ดนิ แดนคนตายเกิด ความเดือดรอน พวกเขาเกดิ ความรษิ ยาและหว่นั เกรงในอํานาจของ เอสควิ เลปอ ัส สุดทา ยเทพซสู จึงตดั สนิ ใจประหาร เอสคิวเลปอ ัส เพอ่ื ปอ งกนั ไมใหเกิดเหตุการณเชน นอ้ี ีก เทพอพอลโลโกรธมากที่บุตรของตนตอ งมาเสียชีวิตลงแตก ไ็ มร วู าจะไปลาง แคนกบั เทพบดิ าไดอ ยางไรจงึ หันไปเลนงานชา งประกอบอสนบี าตถวายซูส ท่ชี ือ่ วา เทพฮีฟส ทัส กับยักษไซคลอปส แทนเธอนา วคันธนูเงนิ เพ่ือหวงั จะยงิ ธนสู งั หารยกั ษไ ซคลอปสเพอื่ เปนการแกแ คนแตเ ทพซสู ก็ไมยอมให อพอลโลไดทาํ เชนน้นั แถมยงั เนรเทศเทพอพอลโลใหต กสวรรคแ ละลงมา อยบู นโลกมนษุ ย เพื่อตกเปนขารบั ใชแ กม นษุ ยน านเปน เวลา 1 ป จงึ จะพน โทษครงั้ นี้
APHRODITE GREEK VE N US Goddess of love, beauty and sexu- ality
APHRODIVTENEUS- Olympian deities อโฟรไดท อโฟรไดท่ี (Aphrodite) หรอื วีนัส (Venus)ถอื เปนเทวอี งคสาํ คญั ที่ มีความสมั พนั ธกบั มนุษยม ากทส่ี ุดเนอ่ื งจากเทวอี งคนเ้ี ปน เจา แมผ คู รองความ รกั และความงามมอี าํ นาจในการสะกดใหเทพและมนุษยทัง้ ปวงเกิดความลุม หลงรวมไปถึงสามารถลบเลอื นสตปิ ญ ญาของบคุ คลผูท่ฉี ลาดใหกลายเปนคน โฉดเขลาไปไดในทนั ทแี ละเจา แมกจ็ ะคอยดถู ูกและหัวเราะเยาะเยยผคู นท่ีตก อยใู นอาํ นาจของเจา แมอ ยูเ สมอดวย ตนกาํ เนดิ ของเทวีอโฟรไดคอนขา งยาวนานโดยอาจจะเลยไปไกลกวาตํานาน ของกรกี เสยี อกี ทัง้ นีก้ เ็ พราะเทวีอโฟรไดมีตนกําเนิดมาจากดนิ แดนทางซกี โลก ตะวันออก
และถอื กันวา เจาแมอ งคน ้ีเปน เทวอี งคแ รกเริ่มของชนชาตฟิ นเี ซีย ทเ่ี ขา มาตง้ั รกรากอาณานิคมอยา งมากมายในดนิ แดนตะวนั ออกกลาง ตามตาํ นานทีเ่ ลา กนั มาบอกเอาไวว าเจา แมถอื เปนอันหน่งึ อันเดียวกันกับ เทวขี องชาวอัสสิเรยี และบาบิโลเนีย ท่มี ชี ื่อเรียกวา อชี ตาร (Ishtar) และก็ยังคงถอื เปน อนั หนงึ่ อันเดยี วกันกบั เทวีของชาวไซโร-ฟนเิ ซี่ยน ทมี่ ีช่อื เรยี กวา แอสตารเ ต (Astarte) อกี ดว ย ดว ยเหตผุ ลท่ีกลาวมานี้ จึงทําใหเ ทวอี โฟรไดถือเปน เทวีที่มีความสําคัญอยางมากมาแตค รงั้ บรรพกาล ตาํ นานมหากาพยอ เิ ลียดของโฮเมอรยกยองนบั ถอื ใหเทวอี โฟร ไดเปนเทพธิดาของซสู และมีมารดาเปน นางอปั สรไดโอนี (Dione) แตบทกวนี ิพนธท ีพ่ บเจอในช้นั หลัง ๆ กลบั กลาววาเทวีอโฟรไดเกดิ ข้ึนมาจากฟองทะเล เนือ่ งจากคาํ วา Aphros ที่เปนสว นหนงึ่ ของชือ่ ของช่ือเจา แมม ีความหมายในภาษากรีกวา “ฟอง” ดงั น้ัน จึงมคี วามเชื่อกนั ตอ มาวา แหลง กาํ เนดิ ของเจาแมนาจะอยูใ นทะเล แถบเกาะไซเธอรา (Cythera)ตอจากนน้ั เจาแมก็ถกู คลน่ื ซัดพาตวั มาจนถงึ เกาะไซพรสั (Cyprus)ทําใหเกาะทง้ั สองแหง น้กี ลายเปนสถานทีศ่ ักด์สิ ิทธิ์ ที่มปี ระวตั ิความเปน มาเกี่ยวกับเจา แมและบางคร้ังกท็ าํ ใหเจาแมม ีชอ่ื เรยี ก อีกสองช่อื ตามชื่อเกาะทัง้ สองแหงนี้วา ไซเธอเรยี (Cytherea) และ ไซเพรียน (Cyprian)
จากท่ีบอกไปแลววา เทวีอโฟรไดทถ กู คล่ืนพัดพารางไปติดบนเกาะไซพรสั ซึ่งในขณะนัน้ ก็มีฤดูเทวืผรู กั ษาทวารแหง เขาโอลิมปสชว ยลงมารับพาตัวเจ าแมเดนิ ทางข้นึ ไปยังเทพสภาเม่อื ไปถงึ เทพสภาเทพทกุ องคต างตกตะลงึ ใน ความงามของเจา แมเ ปนอยา งมากและทกุ องคกต็ า งหมายปองอยากไดเจา แมอโฟรไดทม าเปน คคู รอง ไมเ วน แมแตเ ทพซสู ทกี่ ม็ ีความหวังอยากท่ีจะ ไดตัวเจา แมเชนกนั แตเนอ่ื งจากเจาแมน นั้ ไมย นิ ดีจะมาเปนชายาดวย ทาํ ใหไทเ ธอโปรดประทานเจาแมอโฟรไดทใหแกฮ ฟี ส ทัส (Hephaestus) ผูเปนเทพรูปทรามที่มรี ปู รา งไมส มสวนและมบี าทแปเปท ง้ั นก้ี เ็ พอ่ื เปนการ บาํ เหนจ็ รางวัลท่ีฮีฟส ทสั ประกอบความดีความชอบในการถวายอสนียบาต และกถ็ ือเปนการลงโทษเจา แมฮฟี สทัสทไี่ มแ ยแสในตวั ซสู ไปดวยในเวลา เดียวกนั แตอ ยา งไรก็ตาม เทพองคแ รกท่เี จาแมฮ ฟี ส ทัสรว มพิศวาสอภิรมยด ว ย กลับเปน เทพเอรีส (Ares) หรือ มารส (Mars) ซง่ึ ถอื เปนเทพเจา แหง การสงคราม และเปนเทพบตุ รของซสู เทพบดกี ับเจาแมฮรี าโดยท้ังคู ไดเ ปนแอบคบชูก นั และทาํ ใหเทวีอโฟรไดทใหกาํ เนดิ บตุ รสององคกบั ธิดา หนึง่ องคออกมา โดยลกู ๆของเทวอี โฟรไดทมีชอื่ วา ‘อีรอส (Eros) หรอื คิวพดิ (Cupid)’ ‘แอนติรอส (Anteros)’ และ ‘เฮอรไ มโอนี (Hermione) หรือ ฮารโมเนยี (Harmonia)’ตามลาํ ดับโดยนางเฮอรไ มโอนีไดแ ตง งานกบั แคดมสั (Cadmus) ผทู ที่ าํ หนาทีส่ รา งเมืองธบี สข ้นึ มาและเขายังเปน พี่ชาย ของนางยโุ รปา ผูทีถ่ ูกซสู ลักพาไป ดังทเ่ี คยไดเ ลา กลา วมาแลว ในตอนตน
เร่ืองราวความรกั ของเทวีอโฟรไ ดทผูเปน เทพีแหงความงามยังไมจบลงเพยี ง เทาน้ี เพราะดวยความงดงามของเจา แมทาํ ใหเ ธอเทยี่ วหวา นเสนหไปยัง เทพหรอื มนษุ ยไปท่วั ยกตวั อยา งเชน ตอนทีเ่ ทวอี โฟรไดทไปมีสมั พัทธ เสนหากบั เทพเฮอรม ีส จนใหกําเนิดโอรสองคหนง่ึ ท่ีมชี ื่อวา เฮอรม า โฟรดิทสั (Hermahroditus) ออกมาสวนในดานความสมั พันธกับมนุษย ธรรมดา เทวีอโฟรไ ดก็ยังเคยแอบไปมสี ัมพันธแนบชดิ กับบุรุษเดินดิน ยกตัวอยา งเชน ตอนท่ีเทวอี โฟรไดทแอบไปชอบพอกับเจา ชายแอนคซิ ีส (Anchises) ชาวโทรยัน จนใหกาํ เนิดโอรสครงึ่ เทพคร่งึ มนษุ ยออกมา ใหใหช ือ่ วา เอนแิ อส(Aenias)ซึ่งเขาผนู ีถ้ อื เปนตนตระกลู ของชาวโรมัน ทง้ั หมด และเรอ่ื งท่ีโดง ดงั อ้อื ฉาวมากทีส่ ุดกค็ งจะเปนเรือ่ งที่เทวีอโฟรไดท แอบไปหลงรักกบั อโดนสิ ผมู ีหนาตาหลอเหลาแหงยุคตามเร่ืองราวท่จี ะเลา ดังตอ ไปนี้ วันหนง่ึ ในขณะท่ีเจาแมอโฟรไดทกําลงั เลนหยอกลอ อยกู ับอรี อส กบ็ ังเอญิ ถกู ศรของอรี อสสะกดิ โดนทีอ่ ุระและถงึ แมวาอุบัติเหตคุ รัง้ น้ีจะทาํ ใหเ กดิ เปน แผลเพยี งเล็กนอย แตด ว ยอํานาจของพษิ ศรกม็ ากเพียงพอที่ จะทาํ ใหเจาแมเ กดิ ความผดิ ปกตดิ วยอํานาจนไ้ี ดและยงั ไมท นั ท่ีแผลจะ หายดี เจาแมก ็ไดบงั เอญิ พบกบั อโดนิส (Adonis) ผูเ ปนชายหนุมที่รอ นเรพเนจรอยใู นปา ดวยอํานาจของศรอรี อสทําใหเจา แมบงั เกดิ ความพิสมัยในตัวของอโดนสิ จนหา มใจไวไมอยเู จาแมจึงรบี ลงมา จากสวรรคเพ่อื มาตามหาอโดนสิ เพอื่ หวังทจี่ ะไดใกลชิดสนทิ สนมกนั ไป ตลอด ไมว า อโดนสิ จะไปทางไหนเจาแมอโฟรไดทก็จะตดิ ตามไปดวย ทุกทางดวยความท่ีเทวอี โฟรไดทรูสึกหลงใหลและเปนหว งอโดนสิ เอามากๆ จนไมเปนอันระลึกถงึ สถานแหงหนงึ่ แหง ใดท่ีเคยโปรดทาํ ใหเ ทวีอโฟรไดท เทย่ี วตดิ ตามอโดนิสไปในปา ตลอดเวลา แถมยงั คอยตกั เตอื น พะเนาพะ
นอเอาใจ และกําชับอโดนสิ ในการลา สตั วท กุ ครั้งเพ่อื ไมใ หเ ขาเสีย่ งภยั อนั ตรายมากเกนิ ไปและยงั บอกใหหลกี เลย่ี งสตั วใ หญและใหเขาลาแตสัตว ตวั เลก็ ๆเทา ที่จะพอลา ไดเทา นั้นแตค วามรักครง้ั นีข้ องเจา แมท ่ีมตี อ อโดนิส กลับเปน ความรกั เพยี งขางเดียวเพราะเจาหนมุ โดนิสไมไ ดม อบความรัก ตอบแกเจา แมเ สยี เลยซึ่งคงเปน เพราะอรี อสไมไ ดแผลงศรรักปก เขา ทชี่ าย หนมุ ดวยละมั้ง ทาํ ใหเ กิดเหตุการณเชน นี้และดวยเหตุผลทอี่ โดนิสไมไ ดร ัก เทวอี โฟรไดทตอบจงึ ทาํ ใหเ ขาไมแ ยแสสนใจในคาํ กําชับตักเตอื นของเจา แม เลย และยังคงเทยี่ วลาสตั วใ หญนอ ยไปเร่ือยตามความตอ งการของตน ในวนั หนึ่ง ขณะทเ่ี จา แมอ โฟรไดทจาํ เปนตอ งจากอโดนสิ ไปเพราะมธี รุ ะ เจาแมจ งึ ทรงหงสเหินบินเหาะไปในอากาศสว นฝา ยอโดนิสก็เดนิ ทางไปลา สัตวต ามปกติ และไดพบกบั หมปู าแสนดรุ ายตัวหน่ึง (บางตํานานเลา กนั วา เทพเอเรสเสกหมปู าตวั น้ขี น้ึ มาเน่ืองจากความหึงหวงในตวั ของเทวีอโฟร ไดทท่ีมีใหต ออโดนิส) เขาจึงตามลา หมูปาไปจนมนั จนมุมกอนทีอ่ โดนิสจะ ซดั หอกไปถูกรา งของหมปู า แตโ ชครา ยทหี่ อกไมไดปก เขาทตี่ ําแหนงสําคญั จงึ ทาํ ใหห มปู า ไดร ับความเจ็บปวดและทวีความโหดรา ยมากขึน้ หมปู าจึง ตรงจงึ ร่ีเขาขวดิ จนอโดนสิ ถงึ แกความตายในทีส่ ุด เมื่อเจาแมอ โฟรไดทไ ดยนิ เสยี งรองของอโดนสิ ขณะท่อี ยกู ลางอากาศ เจา แมก ต็ ดั สนิ ใจชักรถเทยี มหงสก ลับทนั ทเี พื่อทจ่ี ะลงมายงั พ้นื ปฐพีและรีบ ตรงปรเ่ี ขาหาอโดนสิ ทนั ทเี จา แมกม ลงจุมพิตอโดนิสทีก่ ําลังจะขาดใจตาย ดวยความเจ็บปวด พรอมทง้ั ครวญครํ่ารําพงึ พันดว ยความรกั สุดแสนอาลัย และท้ึงเกศาขอนทรวงทาํ อาการตา ง ๆ ตามแบบที่ผูคลุมคลั่งมกั ทาํ กนั เจาแมร สู ึกวา ตนเองชา งโชครายและรําพงึ รําพนั ตอเทวคี รองผคู รองชะตา กรรมวา เหตุใดจึงตองพลดั พลาดชายผเู ปนทร่ี กั ของนางไปความเจบ็ ชํ้าครงั้ นีค้ ลายกบั การควกั เอาดวงเนตรของเจาแมอ อกไปก็ไมปาน
หลังจากทคี่ วามโศกเศราเริม่ จางหายไปแลวเจา แมก็เอื้อนเอนตงั้ ปณธิ าน ข้ึนมาวา “ถงึ การณด งั น้ันกอ็ ยา คิดเลยวาผูเปน ท่ีรกั ของขาจะตอ งอยใู นยม โลกตลอดกาล หยาดโลหิตของอโดนสิ ผูเปนแกว ตาของขาจงกลายเปนบปุ ผชาตชิ นิดหนง่ึ เพื่อแสดงถงึ ความโศกเศรา ของขา และใหข า ไดระลกึ ถึงเหตุ การณอ ันเศราสลดคร้งั นี้เปนประจาํ ปเถิด”หลังจากเอย ปณธิ านออกไปดงั น้ันแลว เจา แมก็ปะพรมน้ําตอ ยเกสรอันศักด์ิสิทธิ์ลงไปบนเมด็ เลือดของ อโดนิสและทนั ใดน้นั เองก็ปรากฏเปนพนั ธไุ มท ม่ี ดี อกสแี ดงดงั่ สที ับทิมผดุ ขึน้ มา และดอกไมนนั้ กถ็ ูกเรยี กชือ่ สืบตอ กันมาวา “ดอกอโดนิส หรอื ดอกเออะเนมโมนิ (Anemone)” ทม่ี คี วามหมายวา ดอกตามลม (หรอื บางตาํ นานกว็ า เปนดอกกุหลาบนนั่ เอง)ซ่งึ มเี หตุผลมาจากธรรมชาติ ของลมที่ทาํ ใหด อกไมดอกน้ีสามารถแยมบานไดและกจ็ ะตองมีชวงเวลาที่ พัดกลีบใหรว งหลนไป ทาํ ใหม ีอายอุ ยูไดเ พยี งไมนานแค 3-4 เดอื นเทานัน้ แรกเริ่มเดมิ ทีกอนทีเ่ ทพีอโฟรไดทจะกลายมาเปน เทวีแหง ความงามและ ความรัก เจา แมเคยเปน เทวีแหงความสมบูรณมากอนโดยกลาวกนั วาเมือง ท่เี คารพเจาแมมากทสี่ ุดมชี ือ่ วา เมืองปาฟอสในไซปรสั และเมอื งไซธีรา ซง่ึ ตั้งอยใู นเกาะครีต นอกจากนัน้ ยังมรวิหารที่มีชือ่ เสียงดา นความโออ า งด งามท่ีมากทส่ี ดุ ซง่ึ ต้งั อยทู ซี่ ีกโลกตะวันออกอันมชี ื่อวา วหิ ารที่เมืองคนดิ สุ ใน รัฐแคเรยี (Caria)ทีว่ หิ ารแหง นมี้ เี ทวีเอเธนาเปน เทพผคู ุมครองอยูบนเนิน อโครโปลิส และมผี นู ับถอื ศรทั ธาเดนิ ทางมาสักการะเปน จํานวนมาก
จากท่กี ลาวไปแลว วา อโฟรไดทเปนเทวที ่มี นุษยชาวกรกี และโรมันโบราณ ใหการนับถือเนือ่ งจากมีความเก่ยี วของกบั วถิ ชี วี ติ ความเปน อยขู องมนษุ ย มากท่ีสดุ เน่อื งดว ยความรักและความงดงามเปนสง่ิ ท่สี ามารถจบั ใจคนให หันมาใหค วามสนใจใครรไู ดม ากกวาเร่อื งอนื่ ๆ ดวยเหตนุ เี้ องเจา แมเ ทพี อโฟรไดทจึงมักจะถกู เทดิ ทูนบชู าและเปนท่ีกลา วขวญั ในศิลปะและวรรณ คดีตาง ๆมากมาย มากไปกวา นนั้ ยังมีความเชอื่ ชองชาวกรีกและชาวโรมัน วา เจา แมเปน เทวผี มู ลี ูกดกและเปนเทวแี หงการใหกาํ เนิดทารกทาํ ใหมี คติความเช่อื โบราณประการหนึง่ ของชาวตะวันตกทีเ่ ลาขานสบื ตอ กันมา ปากตอ ปากมาจนลวงเลยมาถึงในปจ จบุ นั นี้วา ทารกถือกําเนดิ เพราะนก กระสานํามาและคตคิ วามเชอ่ื นก้ี ส็ ืบเนอื่ งมาจากขอ ยดึ ถอื ของมนุษยชาว กรีกและ โรมนั มาตั้งแตบรรพกาลเชนกัน นกกระสามีความสาํ คัญตามเทพนยิ าย นิทานชาวบานและนิทานเทียบ สุภาษิตตาง ๆมากมาย โดยในตาํ นานเทพปกรณัม ไดก ลาวไววา นกกระสา ถอื เปน นกประกอบบารมีของเทวอี โฟรไดทห ากบา นใดทม่ี ีนกกระสาผัวเมีย ไปทํารังอยูบ นยอดหลงั คา ก็จะมีความหมายวาเจา แมอ โฟรไดทเ สด็จไป โปรดใหค รอบครัวนน้ั ๆกาํ เนิดลูกและยงั ความรุงเรอื งมาใหแ กครอบครวั น้นั ในแถบยโุ รปโดยเฉพาะภาคตะวันตกเฉียงเหนอื ก็มีการใหความเคารพนก กระสาเชนกัน สว นในประเทศเยอรมนั และเนเธอรแลนดกถ็ ือวา นกกระสา เปนตัวแทนของโชคลาภท่ีจะเขามาสูตนดังนน้ั ชาวเยอรมนั และวิลันดาจงึ มี ความยนิ ดีท่จี ะใหน กกระสาสามารถบนิ มาทาํ รงั บนหลงั คาบานของตนได เสมอ ย่ิงนกเหลา นนั้ อาศยั อยูนานเพียงใดก็ยงิ่ ถอื เปน มงคลใหแ กบ า นหลงั นัน้ นานมากข้นึ
เร่ืองราวความรกั ของเทวีอโฟรไ ดทผูเปน เทพีแหงความงามยังไมจบลงเพยี ง เทาน้ี เพราะดวยความงดงามของเจา แมทาํ ใหเ ธอเทยี่ วหวา นเสนหไปยัง เทพหรอื มนษุ ยไปท่วั ยกตวั อยางเชน ตอนทีเ่ ทวอี โฟรไดทไปมีสมั พัทธ เสนหากบั เทพเฮอรม ีส จนใหกําเนิดโอรสองคหนง่ึ ท่ีมชี ื่อวา เฮอรม า โฟรดิทสั (Hermahroditus) ออกมาสวนในดานความสมั พันธกับมนุษย ธรรมดา เทวีอโฟรไ ดก็ยังเคยแอบไปมสี ัมพันธแนบชดิ กับบุรุษเดินดิน ยกตัวอยา งเชน ตอนท่ีเทวอี โฟรไดทแอบไปชอบพอกับเจา ชายแอนคซิ ีส (Anchises) ชาวโทรยัน จนใหกาํ เนิดโอรสครงึ่ เทพคร่งึ มนษุ ยออกมา ใหใหช ือ่ วา เอนแิ อส(Aenias)ซึ่งเขาผนู ีถ้ อื เปนตนตระกลู ของชาวโรมัน ทง้ั หมด และเรอ่ื งท่ีโดง ดงั อ้อื ฉาวมากทีส่ ุดกค็ งจะเปนเรือ่ งที่เทวีอโฟรไดท แอบไปหลงรักกบั อโดนสิ ผมู ีหนาตาหลอเหลาแหงยุคตามเร่ืองราวท่จี ะเลา ดังตอ ไปนี้ วันหนง่ึ ในขณะท่ีเจาแมอโฟรไดทกําลงั เลนหยอกลอ อยกู ับอรี อส กบ็ ังเอญิ ถกู ศรของอรี อสสะกดิ โดนทีอ่ ุระและถงึ แมวาอุบัติเหตคุ รัง้ น้ีจะทาํ ใหเ กดิ เปน แผลเพยี งเล็กนอย แตด ว ยอํานาจของพษิ ศรกม็ ากเพียงพอที่ จะทาํ ใหเจาแมเ กดิ ความผดิ ปกตดิ วยอํานาจนไ้ี ดและยงั ไมท นั ท่ีแผลจะ หายดี เจาแมก ็ไดบงั เอญิ พบกบั อโดนิส (Adonis) ผูเ ปนชายหนุมท่รี อ นเรพเนจรอยใู นปา ดวยอํานาจของศรอรี อสทําใหเจา แมบงั เกดิ ความพิสมัยในตัวของอโดนสิ จนหา มใจไวไมอยเู จาแมจึงรบี ลงมา จากสวรรคเพ่อื มาตามหาอโดนสิ เพอื่ หวังทจ่ี ะไดใกลชิดสนทิ สนมกนั ไป ตลอด ไมว า อโดนสิ จะไปทางไหนเจาแมอโฟรไดทก็จะตดิ ตามไปดวย ทุกทางดวยความท่ีเทวอี โฟรไดทรูสึกหลงใหลและเปนหว งอโดนสิ เอามากๆ จนไมเปนอันระลึกถงึ สถานแหง หนงึ่ แหง ใดท่ีเคยโปรดทาํ ใหเ ทวีอโฟรไดท เทย่ี วตดิ ตามอโดนิสไปในปา ตลอดเวลา แถมยงั คอยตกั เตอื น พะเนาพะ
ต้ังแตห ลายศตวรรษท่ผี านมา ชาวยุโรปท่ัวๆไปมีความเชอื่ สืบทอดกนั มาวา เมือ่ บานหนึ่งบานใดทีก่ าํ ลังจะใหกําเนิดเด็กแรกเกดิ เจาแมอ โฟรไดทจ ะส่งั ให นกกระสามาบินวนเวยี นอยูเ หนอื หลังคาบานนน้ั ซงึ่ คตคิ วามเชอ่ื นกี้ ็ถกู ตี ความกนั ตอ ไปวาหากนกกระสาไดม าบนิ วนเวยี นเหนือบานท่ีกาํ ลงั จะมีเด็ก เกดิ เด็กคนนั้นจะสามารถคลอดออกจากครรภมารดาไดโ ดยงา ยและ สามารถอยรู อดปลอดภัยดวยแตค วามจริงแลว คตคิ วามเชอ่ื นกี้ เ็ ปน เพียงขอ อา งทพ่ี อ แมใชในการตอบคาํ ถามลกู ๆตอนโตวา นอ งเลก็ ของตนนน้ั เกดิ มาได อยางไร หรือเกิดมาจากอะไรเพยี งเทานน้ั เทวีอโฟรไดทม ีพฤกษาประจาํ องคเ ปนตนเมอรเ ทิลมีสัตวเลีย้ งประจําองคเ ป นนก ซง่ึ บางก็วา เปน นกเขา ในขณะที่บา งก็วา เปน นกกระจอก หรือหงสต าม แตท ี่กวจี ะจินตนาการอยากใหเปน
HERMES GREEK Messenger of the gods, god of trade, thieves, travelers, sports, athletes, border crossings, guide to the Underworld
HERMES Olympian deities เฮอรเมส เมอรคิวรี่ (Mercury) หรอื เฮอรม สี (Hermes)เปนเทพบุตรผเู ปนลกู ของซสู เทพบดี กบั นางมาย หรือ เมยา (Maia)เฮอรม สี เปนเทพท่ีโดงดังและ เปนทรี่ ูจ ักกนั อยา งมากและมกั เหน็ รูปของเธอปรากฏบอ ยครงั้ มากกวา เทพองค อืน่ ๆ ผคู นมกั จะนําเอารปู ของเทพองคน ห้ี รอื ของวเิ ศษอยางใดอยา งหน่ึงของ เธอ เชน เกอื กมปี ก เปนตน มาเปนสญั ลักษณเ ครอื่ งหมายท่บี ง บอกความเร็ว ซง่ึ นอกจากเกอื กตดิ ปก แลว ยงั มหี มวกตดิ ปก และไมถ อื อนั ศกั ดสิ์ ทิ ธ์ติ ดิ ปกซง่ึ แสดงถึงวา เธอนัน้ สามารถ “ไปไดเร็วเพยี งความคดิ ” ทีเดียว
‘เพตตะซสั (Petasus)’ คือ หมวกมปี ก สวน ‘ทะเลเรยี (Talaria)’ คอื เกือกมปี กของเฮอรม สี ซงึ่ เปน สิง่ ของท่ีเฮอรมสี ไดร ับประทานมาจากซูสเทพ บิดา ซงึ่ โปรดใหเ ธอทาํ หนาทเี่ ปน เทพผสู อื่ สารประจาํ พระองค สวน ‘กะดูเซยี ส (Caduceus)’ กค็ อื ไมถ อื ศกั ดิ์สทิ ธท์ิ เี่ ดิมทแี ลวเปนของเทพอ พอลโลทมี่ ีไวใชสําหรับตอนวัวควายเพราะครั้งหนึง่ เฮอรม สี ไดไปขโมยวัว ของอพอลโลไปซอนเมือ่ อพอลโลเกิดระแคะระคายสงสยั กม็ าทวงถามให เฮอรม สี คนื ววั ใหแกเธอแตเ ฮอรมสี ท่ยี งั อยใู นวยั เยาวก ลับยอนถามอยางหนา ตาเฉยวา วัวอะไรทีไ่ หนกัน เธอนั้นไมเ คยเหน็ และไมเ คยไดย ินมากอน ทําใหอ พอลโลตอ งนาํ ความไปฟอ งตอเทพบดิ าซูสเพ่อื ใหพระงองคชวยไกล เกลย่ี คนื ววั ใหแ กต นเจา หลังจากทีอ่ พอลโลไดว วั คืนตามตองการแลวก็ไมได จะถอื เอาความตอ เทพผูน องแตอ ยางไร แมวา ววั ของอพอลโลจะขาดหายไป 2 ตวั เนอื่ งจากเฮอรม สี นําไปทําเคร่ืองสังเวยกต็ ามอพอลโลเห็นวา เฮอรม ี สนัน้ มพี ณิ คันหนงึ่ ทีเ่ รียกวา ไลร( lyre)ซงึ่ เปนของประดิษฐที่เฮอรม สี ทาํ ขน้ึ มาเองจากกระดองเตาอพอลโลก็เกดิ ความอยากไดจ งึ ไดนําเอาไมกะดู เซียสของตนไปแลกกบั พณิ ของเฮอรม สี ทาํ ใหไ มถือกะดูเซยี สกลายเปน สมบตั แิ ละเปน สัญลกั ษณของเฮอรม สี นับตง้ั แตค รัง้ นั้นมา ซง่ึ เดิมทีแลว ไมกะดูเซียสน้เี ปน ไมถือท่มี ีปกลนุ ๆไมมกี ารตกแตงอนั ใด แตต อมา เมอื่ เฮอรม ีสถอื ไมไปพบงู 2 ตัวทก่ี ําลังตอ สูกนั เธอจงึ นาํ เอาไมกะดเู ซยี สทิ่ม เขาไประหวางกลาง เพือ่ หามไมใ หง ทู ้ังสองวิวาทกนั แตง นู น้ั ไดเลอื้ ยข้ึนมา พนั อยกู บั ไม และหนั หวั เขา หากนั ซง่ึ นับแตน นั้ เปน ตน มางูท้ังสองตัวนี้ กพ็ ันอยูคกู ับไมถือกะดูเซยี สตลอดไปอกี ทั้งเร่อื งเลา นีก้ ย็ งั ทาํ ใหไ มถือกะ ดูเซียสกลายเปนสญั ลกั ษณแหง ความเปนกลางรวมไปถงึ ถูกใชเปน สญั ลักษณทางการแพทยมาตงั้ แตอ ดตี จนถึงปต จุบันนีด้ ว ย
หนา ทีข่ องเฮอรม สี ไมไ ดเปนเพียงเทพพนกั งานท่ชี วยสอ่ื สารของเทพซสู เทา นน้ั แตเ ทพเฮอรม ีสยังเปน เทพครองการเดนิ ทาง การพาณชิ ยและการตลาด ทเ่ี หลาหวั ขโมยนบั ถอื บูชากนั ดวยเพราะวา เฮอรม ีสเคยขโมยววั ของอพอลโล ตามที่เลา เอาไวข า งตน เฮอรมีสยงั มีหนาที่เปนมัคคุเทศกท จี่ ะนําพาวิญญาณ คนตายลงไปสยู มโลก จนไดรบั สมญานามอีกชือ่ หนึ่งวา “เฮอรม สี ไซโคปอม ปส (Hermes Psychopompus)” หรืออาจกลาวไดว าเฮอรม สี ถอื เปน คน กลางในการสอ่ื สารหรอื ประกอบกิจการตางๆทกุ ประการทกุ ๆอยางจึงอยู ภายใตการสอดสอ งดแู ลของเฮอรมสี ทัง้ สิน้ แตม ีสงิ่ หนง่ึ ทน่ี า แปลกใจในตวั ของเฮอรม สี ก็คือถึงแมว าเฮอรมสี จะเปนโอรสของซูสเทพบดีกับนางเมยา (Maia) ซง่ึ เปนเพยี งแคอนุภรรยา แตเฮอรม ีสกท็ รงเปน โอรสเพียงองคเดยี วของซูสทเ่ี ทวฮี รี า ไมทรงรูสึกเกลียด ชงั ในทางตรงขาม กลับเรยี กหาใหเฮอรม ีสเขา มาอยูใกล ๆดวยอยา งบอย ครั้งท้งั นก้ี ็คงเปนเพราะนสิ ยั และบุคลิกของเทพเฮอรมสี ทีม่ ีใจรกั ในการชว ย เหลือทกุ คน ไมวาจะเปนทวยเทพหรอื แมแ ตม นษุ ยธ รรมดาด่ังทค่ี รง้ั หน่งึ เฮอรมสี เคยไดม โี อกาสชว ยปราบยักษร ายฮปิ โปไลตุลหรอื ชว ยเทพซสู ผเู ปน บดิ าใหพ นจากการทาํ รา ยของยกั ษไ ทฟอ สั อีกท้ังยงั ชวยอนอุ งคหนึ่งของเทพ บดิ าทช่ี ื่อวา นางไอโอใหรอดจากความตายจากการถูกสังหารของอารกสั ท่ี อสรู พนั ตาของเจาแมฮ รี า หรอื การชว ยเหลอื เลย้ี งดไู ดโอนิซสั ตง้ั แตแ รกเกิด สว นในดานการชวยเหลือมนษุ ย เฮอรมสี ก็ไมข าดตกบกพรองเพราะเธอเคย ชวยเหลอื เปอรซ อี สุ จากการถกู นางการกอนเทดซู าสงั หารชว ยเหลอื เฮอรคิว ลิสเมอื่ ตอนทตี่ อ งเดินทางสแู ดนบาดาลอกี ท้งั ยงั ชว ยเหลือโอดีสซีอสั ใหรอด พนจากการถกู นางเซอรซ ีทํารา ยและชวยเหลอื ใหเ ตเลมาดุสสามารถตามหา บิดาของตนจนพบ เปนตน
แตเ ฮอรม สี กย็ ังมนี สิ ัยบางอยางเชนเดยี วกับเทพบตุ รองคอ่ืน ๆตรงท่ีไมได ยกยองหญงิ ผใู ดมาเปนชายาของตนแบบเปนทางการไดแตส มัครรกั ใคร หญิงงามตางๆนานาไปทวั่ แบบนับไมถว น มีเรอ่ื งเลา วา เฮอรมีสชอบเสด็จลง ไปในแดนบาดาลอยูบอ ย คร้ังเพราะเธอแอบไปหลงเสนหข องเทวเี พอรเซโฟ นีผเู ปน ชายาของเทพฮาเดสจาวแดนบาดาลนัน่ เองสวนความรักกบั หญิงท่ี เปม นษุ ย ก็พบวา เฮอรม ีสกม็ ีรกั รว มกับสตรีมนษุ ยมากมายเชน กนั เชน อคาคัลลสิ (Acacallis) ผูเปน ธิดาของทา วไมนอสแหงกรุงครีต เปนตน และเมือ่ เฮอรม ีสเดินทางข้ึนไปสสู วรรคโอลิมปสก็ไดไ ปเกดิ หลงรักกบั เทวี เฮเคตี และเทวีอโฟรไ ดท่ี ในทํานองรักขามรุน
HESTIA GREEK Goddess of the hearth, home, ar- chitecture, do- mesticity, family, and the state
HESTIA Olympian deities เฮสเทยี เทพเี ฮสเทยี (Hestia) หรอื เวสตา (Vesta) ในภาษาโรมัน ถอื เปนเทพที ีเ่ ปน ทเ่ี คารพนบั ถอื เปน อยา งมากในฐานะท่ีเปน อคั นีเทวีผูครองไฟ โดยเฉพาะไฟในเตาผิงตามบานเรอื นทาํ ใหเ จา แมถ อื เปน ท่ีนบั ถือวา เปนผูคุม ครองชวี ิตความเปน อยขู องคนในบานดว ยครอบครวั กรกี และโรมันถอื วา เตา ไฟผงิ เปน ทศ่ี ักดส์ิ ิทธ์เิ ปนอยางมากสําหรับทุกๆบานพวกเขาถือวา ไฟที่ลุกโชติ ชว งบนเตาถอื เปน ไฟของเจาแมเ มอื่ ใดที่มีเดก็ เกดิ ใหมข้นึ มาในบา นของชาว กรกี เมื่อเด็กอายุไดค รบ 5 วนั พอของเขาจะอมุ ลูกไปวนเวยี นอยูรอบเตาผิง ซ่งึ เดิมทจ่ี ะตงั้ ไวอ ยูกลางบาน ไมไ ดต้งั อยูติดฝาผนังเหมือนอยา งในสมยั น้กี าร อุมลกู ไปเดินเวยี นรอบเตาผิงกเ็ พอ่ื แสดงใหร วู า เจาแมจะไดร บั เอาเด็กคนนนั้ ไป ไวใ นการดแู ลอารักขา และชวยคมุ ครองโดยเฉพาะในชวงเวลาทเ่ี ด็กเรมิ่ หดั เดนิ
เฮสเทียถอื เปน พี่สาวคนโตของเทพซูสและเปน เทวที ่คี รองความโสดไวอ ยาง ยอดเยยี่ มประชาชนสวนใหญใ หความเคารพนับถอื เฮสเทียดวยเหตุผลอีก หนึง่ ประการ ท่วี า เฮสเทียนน้ั ไมย อมตกเปน ชายาของเทพซูสหรือแมโ พไซ ดอนผเู ปนพช่ี ายจะขออภิเษกดวย เฮสเทยี ก็ยงั คงยืนยันไมย ินยอมในขณะที่ อพอลโล ผเู ปนหลาน กล็ วนถูกเฮสเทยี ปฏิเสธเชนกัน เจาแมเฮสเทีย อยใู นวิหารที่มีลักษณะเปน วงกลมและมีเจาพิธเี ปน หญงิ พรมหมจารี ผูทเ่ี สียสละการววิ าหเพ่อื อุทศิ ถวายแกเจาแมแ ละยังคอย ทาํ หนา ทีเ่ ตมิ เชื้อไฟในเตาไฟสาธารณะซ่ึงมีอยปู ระจาํ ในทกุ นครใหส วางโชติ ชว งตลอดไป เปนท่ีเชือ่ กนั วาชาวโรมนั บูชาเจาแมเฮสเทียเผยแผไปไกลถึง ประเทศของตน โดยมี อเี นียส (Aeneas)เปน คนตงั้ ตน ในการนาํ เร่ืองทีว่ า นี้ไปเผยแผ จากนัน้ นมู าปอมปเลยี ส (Numa Pompilius)ผูเปน กษตั ริย แหงกรุงโรมกไ็ ดกอสรา งศาลเจาเพือ่ มอบถวายใหแ กเ จา แมใ นสถานทีก่ ลาง ยี่สานโรมนั หรอื ที่เรียกกันวา Roman Forum โดยเขามคี วามเชือ่ ทว่ี า บริเวณนี้เปน ที่ทเ่ี หมาะสมและสวสั ดภิ าพของกรุงโรมรวมไปถึงแผน ดินทัง้ หมดกข็ นึ้ อยูก ับการรกั ษาเปลวไฟอันศักด์ิสิทธิม์ อ่ี ยูในวหิ ารแหง นีใ้ หโชติชว ง ชัชวาลตอไปดว ย กลา วถงึ เวศตลั (Vestal) ซึ่งเปนหญิงพรหมจารเี ธอมีหนา ทรี่ ักษาเปลวไฟท่ี อยูภ ายในวิหารแหงน้ี ในชน้ั เดมิ จะมีเพยี งแค 4 คนแตตอมาในชน้ั หลงั ก็ เพม่ิ จํานวนเปน 6 คนโดยท้ังหมดอยใู ตการดแู ลของจอมอาจารยซ ่งึ เปน บญั ชาการศาสนาของโรม ทม่ี ชี อื่ วา Pontifex Maximus
หลังจากนั้นตอมา เมอื่ คณะเวสตลั พรหมจารีลดนอ ยลงจอมอาจารยจงึ ตอ ง คดั สรรผูสืบตอในตําแหนง นี้ดว ยวิธกี ารจับสลาก โดยมีเงอื่ นไขวาผสู มคั ร เปน เวสตัลสาํ รองจะตอ งมอี ายุในชวงวยั ระหวาง 6-10 ปประกอบไปดวย รางกายและจติ ใจท่ีแขง็ แรงสมบรู ณ และตองมีชาติกําเนิดเปนชาวอิตาลี เวสตัลสํารองเหลานจ้ี ะเขา รบั การฝกอบรมตอเน่ืองยาวนานถงึ 10 ปก อน จะไดเ ล่อื นตําแหนง เปนเวสตลั ผปู ฏบิ ัตหิ นาท่ใี นวิหารแหงน้ีเปน เวลาอกี 10 ป และหลงั จากทีค่ รบกําหนดแลว กจ็ ะตอ งทาํ หนาทีต่ อโดยการสัง่ สอน อบรมเวสตลั สํารองทีจ่ ะข้ึนมาเปนเวสตลั รุนตอ ไปอีก 10 ปจ งึ จะถอื วา เกษียณอายุราชการ และจะไดเปนไทเม่ือมีอายุเทา กบั 40 ปจ ึงจะสามารถ ไปประกอบอาชพี อน่ื ๆไดแ ละจะแตง งานมสี ามีไดกต็ อ งพนชว งอายนุ ไี้ ปกอ น นอกจากน้ี คนเหลา นี้ยงั มหี นาท่เี ติมไฟศักด์ิสทิ ธไิ์ มใ หขาดอีกท้งั พรหมจารี เวสตลั ยงั ตอ งทาํ ภารกจิ อีก 2 ประการ ประการทีห่ นึง่ กค็ อื เธอตอ งเดนิ ทาง ไปบอ น้ําพุ อิจีเรยี (Egeria) เพ่ือตักนา้ํ ท่ีชานกรุงโรมในทุกวันซงึ่ ตํานานของ นํา้ พนุ ี้เลากนั ไวว าเดิมทอี ิจเี รียถอื เปน นางอัปสรผเู ปนบรวิ ารของเทวอี าร เตมสิ นางผูน้เี ปน ผมู ปี ญ ญาฉลาด และมีคูหูเปนทา วนมู าปอมปเลียส ซึ่งจะชวยกนั หารือการแผน ดินมิไดขาด กวโี อวิคไดก ลาวถึงนางไววานางถอื เปน ชายาคกู าสยของทาวนมู าเลยตางหากในขณะท่ีกวีทานอ่ืนกลาว เพียงวา นางเปนแคเพยี งทีป่ รกึ ษาท่รี ใู จเทาน้ันอิจเี รียมีอิทธิพลเปน อยา ง มากเห็นไดจ ากตอนท่ีทาวนมู าออกกฎหมายและระเบียบแผนใหมกม็ ักจะ ออกประกาศกับราษฎรอยเู สมอวา นางอจิ ีเรยี ไดเ ห็นชอบกฎหมายและ ระเบยี บแบบแผนเหลานห้ี มดแลว คร้งั ท่ีทา วนมู าทวิ งคตนางอจิ ีเรยี กเ็ สียใจ อยา งมาก นางไดแตร องไหจนกลายเปนนา้ํ พุไปในท่ีสุดชาวโรมันจงึ เช่ือกนั วา นํ้าพุอจิ ีเรียถอื เปนนํา้ พบุ ริสทุ ธ์ิดวยประการฉะนี้
พรหมจารีเวสตัลมหี นาท่ีพเิ ศษในการอารักขาดูแลวตั ถุลกึ ลบั มากๆส่งิ หน่ึง ที่คนตา งเรยี กกันวา พัลเลเดียม (Palladium) ผูค นเชอื่ วาสิง่ นี้เปนวตั ถุ ที่อีเนยี สนําไปจากกรุงทรอย แตก็ไมมีผูใดเวนเสยี แตคณะเวสตลั ท่ีทราบวา ส่งิ ๆนั้นเปน อะไรแนบา งก็กลาวกนั วา เปนเพยี งรปู ปน ของเจาแม เอเธนา แตบ า งก็คิดกนั วาเปน โลท่ีรว งหลนลงมาจากสวรรคเ ม่ือศกึ กรงุ ทรอย ชาวเมอื งในกรุงทรอยถอื วาสงิ่ นถ้ี ือเปน ของคูบานคเู มือง หากยงั มขี องส่งิ นีอ้ ยู กรงุ ทรอยจะไมแ ตกเปน เด็ดขาดแตเ ม่อื ยูลิซสิ กับได โอมิดิสผเู ปนทหารเอกของฝา ยกรกี ไดข โมยเอาสง่ิ น้ีไป กรงุ ทรอยจงึ ลม สลายลง บา งกม็ ีตาํ นานเลาวาความจรงิ แลวกรงุ ทรอยแตกเพราะเสยี ขวัญ และเสยี ทาตอ กรีกมากกวา กลา วถึงของท่ีกรีกขโมยไปถือเปนของปลอมที่ฝายกรงุ ทรอยแกลง ทาํ เอาไว ลวงไมใ หข องแทถกู ขโมย สว นพลั เลเดยี มของจริงยังคงอยูทเ่ี ดมิ ในกรุงทรอย เมอ่ื พวกกรกี ลอบเขาเมืองมาได อีเนยี สกพ็ าเอาไปดวยจนถงึ ท่ีอิตาลี ภาย หลัง ชาวโรมนั กร็ ักษาเอาไวในทม่ี ิดชิดภายในวหิ ารเจา แมเฮสเทียและอยใู น การดแู ลคมุ ครองอยา งเครงครัดของคณะเวสตัลพรหมจารี พรหมจารีเวสตัลไมไดมแี คหนา ทสี่ ําคญั ตามที่กลาวมาแลว ขา งตน เทานนั้ แตย ังคงมีสทิ ธ์เิ หนือคนท่วั ไปหลายประการดวยเชน หากมีงานร่นื เรงิ เฉลิม ฉลองสมโภช หรือการแขงขนั สาธารณะคณะเวสตัลพรหมจารจี ะไดร บั ที่ พิเศษทีจ่ ัดไวโ ดยเฉพาะเปน เกยี รตยิ ศและเมื่อเวสตัลพรหมจารีเดินทางไป ตางแดน ก็จะมเี จา พนกั งานผถู อื มดั ขวานทีเ่ รียกวา fasces นาํ หนาอันเปน เครอื่ งหมายแสดงอาํ นาจทัดเทยี มดว ยอํานาจตุลาการมัดขวานท่ีวา นเ้ี ปน ขวานทหี่ มุ ดว ยไมก ลมอนั เล็กและรอบขวานจะมัดเอาไวด วยกนั สว นยอด ขวานโผลหันคมออก ซ่ึงถอื เปนของสาํ หรับเจา พนกั งานผูถอื หนาตุลาการ
อันมคี วามหมายถึงอํานาจในการตดั สนิ อรรถคดีเมื่อพรหมจารเี วสตนั เปน พยานใหการในศาล กจ็ ะไดส ิทธพิ เิ ศษโดยไมตองสาบานวาจะพดู ความจรงิ เพียงแคใ หการแบบลุนๆเทานน้ั ถาบงั เอญิ วา เวสตัลคนใดไปพบนักโทษคนใด เขาในระหวางทางทีถ่ กู พาตวั ไปประหารชีวิตถา พรหมจารเี วสตันประสงคใ ห นกั โทษพน โทษ พวกเขากจ็ ะไดร ับการอภัยโทษใหเปน ไทได ณ ทนี่ น้ั ในทันที โดยพลการ ชาวโรมันใหก ารนับถือเจา แมเฮสเทยี มาโดยตลอดจนมาถงึ ในชว ง คริสตศกั ราชปท ่ี 380 จงึ ไดยตุ ิลงดวยอธริ าชธีโอโดเซียสเปน ผสู ่ังใหยกเลกิ การเตมิ ไฟศกั ดส์ิ ทิ ธิ์ และยกเลกิ การจดั ต้ังคณะพรหมจารีเวสตัลใหพน ไป
ARES GREEK God of War
ARES Olympian deities แอรสี เทพแอรสี หรอื มารส (Mars) ตามทีช่ าวโรมนั ชอบเรียก ถอื เปน เทพ เจาแหง สงคราม อาวธุ และชุดเกราะหรือเปนหนง่ึ ในสิบสองของเทพโอลมิ ปส ดว ย แอรีส เปน เทพแหง สงครามไมตางกบั อธนี า เพียงแตอธีนาจะไดร ับการยก ยอ งมากกวา เพราะอธนี า ถอื เปน เทพีทใี่ ชส มองในการวางแผนสูรบไดเปน อยา ง ดแี ละทําใหเ ทพีองคน ี้ไดร บั การบชู าในฐานะที่เปนเทพีแหงสตปิ ญญาไปดวยใน เวลาเดยี วกนั ในขณะท่ีแอรสี เปน เทพทีน่ ิยมใชค วามดุดันและโหดรา ยมากกวา การใชสตปิ ญญาในการสงครามมากกวา ดงั ทก่ี วกี รกี โบราณคนสําคัญท่ชี ื่อวา โฮเมอร เคยเขยี นถึงเทพแอรีสวา พระองคเ ปน เทพทโ่ี หดรา ยและหยาบชา มาก องคหนึ่ง
แอรีส ไดล อบเปน ชูร กั กบั เทวีอโฟรไดทผ ูเปนบุตรของเทพปริณายกซูสกบั เจา แมฮ ีรา และเปนที่นา รงั เกลยี ดของเทพและมนษุ ยท้งั ปวงยกเวน แตเ พยี ง ชาวโรมนั ทรี่ ักในการสงครามเทานนั้ ชาวโรมันมีความรกั เทิดทูนในเทพองคน เ้ี ปน อยางยงิ่ โดยถึงกับแตงต้ังใหเปน เทพบิดาของ โรมิวลสั (Romulus) ผสู รา งกรงุ โรมอีกท้งั ยังสรรเสรญิ ความ ชอบของเทพองคนอี้ กี หลายประการ ในทางตรงกันขา ม ชาวกรีกกลับไรซ ึง่ ความนยิ มเลื่อมใสในเทพองคน เี้ ลยแมแ ตนอย และยงั ถอื ดวยวาเธอเปน เทพที่มนี ิสัยดรุ าย ปาเถือ่ น และไรความเมตตากรุณา ในมหากาพยอ เิ ลยี ด ทเี่ ปนเรื่องราวเก่ยี วกับบทกวีในการสงคราม ก็มกี ารพูดถงึ เทพแอรสี ไวเชนกนั แตเธอจะถดู พูดถึงในเชงิ เกลียดชงั ตลอดท้ัง เรื่อง นกั กวโี ฮเมอรไ ดป ระณามเธอวา เทพแอรสี เปนผทู ี่ยินดใี นการประหตั ประหาร มมี ลทนิ ดวยเลือด ซงึ่ เปนอุบาทวส ําหรับมนษุ ยทั้งปวงจงึ อาจกลา ว โดยสรปุ ไดวา ชาวกรกี ถือวาเทพแอรสี เปน เทพอนั ธพาลของกรีกเลยกว็ า ได ประวตั ขิ องเทพแอรีสกลาวไวว า เทพอาเรสเปน หนึง่ ในโอรสระหวา ง องคเทพซสู กบั เทวีฮรี า และทรงเปน โอรสท่ถี กู พระบดิ าตราหนา วา“เจา เปนที่นารังเกยี จ นาชัง มากทีส่ ดุ ในบรรดาลกู ของขา ทง้ั หมด เจาทัง้ โหดราย และดอื้ ดา นเหมอื นกบั แมเจา ไมผ ิด!”ซ่งึ กถ็ อื วา เปน คาํ พดู ทีต่ รงกบั อุปนิสัยใจ คอของเทพอาเรสมากทีส่ ุด นอกจากเทพแอรสี จะมนี ิสยั ดงั กลาวแลว อาเรสยังเปน เทพที่หุนหันพลันแลน โมโหงา ยและรักในความรุนแรงเปน อยางมาก ซง่ึ ถอื เปนอุปนสิ ยั ที่แตกตา งกบั เจาแมเ อเธนา เปนอยา งมาก แมวา พระองคจ ะเปน เทวีแหง สงครามเชน กันเพราะเทพเอเธนา น้ันมี ลกั ษณะนิสยั ทีส่ ขุ มุ นมุ ลึก ฉลาด และเต็มไปดว ยความกลา หาญทําใหไดร ับ การยกยองจากมนุษยและเทพทง้ั ปวง
ดวยเหตผุ ลทวี่ ามานี้ จงึ ทําใหเ ทพอาเรสรสู ึกอิจฉาริษยาเปนอยางมาก และตดั พอวา “เหตุใดฟา ทีส่ งใหอาเรสมาเกดิ แลว จึงตอ งสงเอเธนามาเกดิ ดว ยเลา” ทาํ ใหเมื่อทั้งสองตอ งพบกันทีไรกม็ ักจะเกดิ เหตทุ ะเลาะวิวาทกนั เสียทุกครัง้ ไป ตามตาํ นาน มเี หตกุ ารณการทะเลาะกันท่ีสําคญั อยูครงั้ หนง่ึ เกดิ ข้นึ เมอื่ ทั้งสองไปพบกนั กลางทาง และเกิดมีปากเสยี งกนั อยางเคย เทพอาเรสโกรธมากจงึ บนั ดาลโทสะขวา งจักรอนั มฤี ทธแิ์ รงกลา ไมต า งกับ อสนีบาตขององคซ ูสเทพ เขาใสเอเธนา แตเจาแมกห็ ลบไดทัน แลว ทรงทุม หินที่วางอยขู าง ๆตอบกลบั ไปแตพ อดวี า หนิ กอ นน้นั ไมใ ชห ิน ธรรมดา แตกลบั เปน หนิ ทตี่ ั้งไวเ พอ่ื บอกอาณาเขตเมื่อหนิ น้ันกระทบถกู ราง ของอาเรส กท็ าํ ใหอาเรสถึงกบั ลม ลงเทวเี อเธนาจึงไดก ลา วเยาะเยย เทพ แอรีสดวยวา “เจาโง! ศกึ ครั้งน้ีกน็ าจะทาํ ใหเจา รูไดแลว ใชไหมวา พละกําลัง ของเรามีมากขนาดไหนครางหนาคราวหลงั อยา คิดจะมารบกวนเราอกี ตอไป เลย!” การเปนเทพแหงสงครามตามปกติ จะตองชนะการรบในทกุ ท่ี แตส ําหรับเทพอาเรสแลว กลับเปน ผลในทางตรงขามเพราะเขามกั จะปราชยั เสียมากกวา เพราะนอกจากจะพายแพแ กเทวเี อเธนา แลวเทพแอรีสยงั พาย แพตอ มนษุ ยอกี หลายคนดวย เชน วรี บุรุษเฮอรค วิ ลสิ ผทู ่ีเคยสงั หารโอรส ของอาเรสมาแลว สวนในคร้งั ทีผ่ เู ปน พอ เขาชวยลกู ก็เกือบถูกตอยตี จนเทพแอรีสตองหลบหนีไปยังโอลิมปส แทบไมทันเม่อื เรอ่ื งดังกลาวถงึ หู เทพซูส ไทเ ธอกต็ ัดสนิ ใหเ ลิกลากนั ไปเพราะเฮอรค ิวลิสกถ็ ือเปน โอรสของ เทพซูสเชน เดียวกันเพยี งแตวา เขาน้นั มีมารดาเปน เพยี งแคม นุษยสามญั เทา น้ัน
HEPHESTUS GREEK God of fire, metalworking, stone masonry, forges and the art of sculpture, blacksmiths
HEPHESTUS Olympian deities ฮฟี ส ทัส ฮีฟสทสั (Hephaestus) หรอื วลั แคนเปน เทพโอลิมเปยนผูครองการ ชา งโลหะ เทพองคน้มี ีประวตั คิ วามเปน มาแตกตา งกันเปน 2 นัย ดังวา ไววา นัยทหี่ น่งึ กลาวกนั วาฮีฟสทัสเปน เทพบุตรของเจาแมฮ ีราและเทพปรนิ ายก ซูสโดยตรง ใรขณะทอี่ ีกนัยหน่งึ กลาววา ฮฟี สทัสเกดิ จากเจา แมฮ รี าแตเ ปนการ ผดุ ออกมาจากเศยี รของเจา แมเพียงลาํ พังตนเองคลา ยๆกับกรณขี องเทวีเอเธ นา ทั้งนี้กเ็ น่อื งดวยความตองการของเจา แมฮีราทีต่ องการจะแกลําซูสในการกาํ เนิดของเทวเี อเธนา เพอ่ื แสดงใหเ ทพท้งั หลายทราบวา หากซสู สามารถใหก ํา เนดิ เทวเี อเธนาได เจาแมฮรี าก็สามารถทาํ ใหฮีฟส ทสั เกดิ เองไดเ องเชนกัน
แมว า แหลง กําเนดิ ของเทพฮีฟสทสั จะเปนอยา งไรก็ตามกต็ องถอื เอา วาฮีฟส ทสั ถือเปนเทพบตุ รของซุสดว ยเชน กัน จะเหน็ ไดวา ฮีฟสทสั ติดและเขา กบั แมไดมากกวา พอและทกุ คร้งั ที่พอกบั แมท ะเลาะกันตามประสาทีเ่ ทพซูสเ จาชู หรือเจาแมฮ ีราขี้หึง ก็จะมฮี ฟี สทัสเขาขางฝายแมอยูตลอดในคร้งั หนึง่ ท่ี ซสู ตองการจะลงโทษเจาแมฮีราใหเ ข็ดหลาบโดยการใชโ ซท องลา มแขวนเจา แมเอาไวกับกง่ิ ฟา และหอยโตงเตงลงมาฮีฟส ทสั ก็ทนดไู มไดและรบี เขา ชว ยแก ไขโซใ หเ จา แมท ันทเี พ่ือจะทาํ ใหเ จาแมเปน อสิ ระทําใหซ สู เกิดโมโหและบนั ดาลโทสะจบั ฮีฟสทัสโยนลงมาจากสวรรคซ ง่ึ ทาํ ใหฮฟี สทสั ตองตกจากสวรรค เปนเวลานานถงึ 9 วัน 9 คืน ฮีฟสทสั ตกลงมาท่ีมนษุ ยโ ลก ณ บริเวรเกาะเลมนอสในทะเลเอจีน และเพราะโดนบิดาขวางลงมาจงึ ทาํ ใหบ าทของเธอแปเปไ ปขางหนง่ึ กลาย เปน คนพิการตัง้ แตบ ดั นน้ั เปนตนมาเหตเุ พราะเธอตองการจะชวยเหลือ มารดาน่นั เอง แตก ไ็ ชวาเจา แมฮ รี าผูเ ปนมารดาจะเหลยี วแลเธอไมเพราะดว ย ความท่ีฮีฟส ทัสเปนเทพบตุ รทกี่ ําเนิดขึ้นมาจากความโทมนัสอยา งแสนสาหัส ทาํ ใหเจาแมแ สดงความเฉยเมยตอ ฮีฟสทัสทําใหฮ ีฟส ทสั ต้งั ปณธิ านในจิตวา จะไมกลับขน้ึ ไปเหยยี บบนเขาโอลมิ ปส อีกและไดส รางวงั เพอื่ เปนที่ประทบั อยู ณ เกาะเลมนอสแหง นัน้ พรอ มกัมไดต ั้งโรงหลอเพือ่ ใหก ําเนิดชา งฝมอื ประกอบโลหะนานาชนดิ โดยฮฟี สทสั มลี ูกมอื เปน พวกยกั ษไ ซคลอปสอีก ทั้งยังสรา งบัลลังกท องคําท่ีเปลง ปล่งั ไปดว ยลวดลายท่ีสลกั เสลาอยางสวยงาม หาทเ่ี ปรียบมไิ ดข น้ึ มาตัวหน่ึงซึ่งบลั ลงั กแหง นีเ้ ปน บัลลงั กก ลท่ีประกอบไป ดวยลานกลไกซอ นอยูภายในจากนนั้ จึงไดสง บัลลงั กอันนีข้ ึน้ ไปถวายตอ เจา แมฮ ีราเม่อื เจาแมไ ดเ หน็ กร็ สู กึ ยินดีในรปู ลักษณอนั แสนงดงามของบลั ลงั ก กลเปน อยา งมาก และตระหนักไดว า เปน บลั ลังกที่บุตรของตนทําขึน้ ถวาย เม่ือเจาแมฮรี าข้ึนประทบั บนบงั ลังกเคร่อื งกลไกทแ่ี อบซอนอยภู ายใตบ ัลลังก ก็ดีดกระหวัดรดั องคเ จาแมจนแนน ตรงึ ติดกับบลั ลงั กอ ยา งมัน่ คงและทําให
บรรณานุกรม อดุ รจารรุ ัตน 2552. เปด กรุ ตาํ นานกรกี - โรมัน นนทบุรี : บรษิ ทั พ.ี วากนิ พับลเิ คชนั่ รปู ภาพ http://www.talesbeyondbelief.com/ https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/66/d- f/75/66df758665fd58409e615040612dcea6.jpg http://poster.4teachers.org/imgFileWizard/72248.gif http://www.maicar.com/GML/000Images/qrim/rhea1-1617.jpg
หนา ท่เี รียบเรยี งเนื้อหาเอง 15-43
Search
