ขาดคำ� กบ็ ังเกดิ มเี มฆสกุ ใสมาปกคลมุ เขาไว้ แล้วมพี ระสุรเสียงออกมาจากเมฆ นั้นวา่ \"ทา่ นผูน้ ี้เปน็ บตุ รที่รกั ของเรา เราชอบใจท่านผูน้ ้มี าก จงเช่อื ฟงั ทา่ นเถดิ \" ฝา่ ยพวก สาวก เมือ่ ได้ยนิ ก็ซบหน้ากราบลงกลัวยิง่ นกั พระเยซูจงึ เสด็จมาถูกต้องเขา แลว้ ตรสั วา่ \"จงลกุ ขึ้นเถิด อยา่ กลัวเลย\" เมื่อเขาเงยหนา้ ดูก็ไม่เห็นผใู้ ด เห็นแตพ่ ระเยซอู งคเ์ ดียว เมื่อ ลงมาจากภูเขาพระเยซตู รสั ห้ามเหลา่ สาวกวา่ \"นมิ ิตซ่ึงพวกท่านไดเ้ ห็นน้ัน อย่าบอกเลา่ แก่ผใู้ ดจนกว่า บุตรมนุษยจ์ ะฟน้ื ขึ้นมาจากความตาย\" คร้ันพระองค์กบั เหล่าสาวกชมุ นมุ กันอยูใ่ นแควน้ กาลิลี พระเยซจู ึงตรัสกบั เขาว่า \"บุตรมนุษยจ์ ะตอ้ งถูกอายดั ไว้ และจะประหารชวี ิตท่านเสีย ในวนั ทีส่ ามท่านจะกลับฟื้น ข้ึนมาใหม\"่ พวกสาวกกพ็ ากนั เป็นทุกข์ย่ิงนกั \" เม่ือพระเยซจู ะเสดจ็ ขึน้ ไปยงั กรุงเยรูซาเลม็ กพ็ าเหลา่ สาวกสบิ สองคนไปแต่ล�ำพงั และตรสั กบั เขาตามทางวา่ \"เราทงั้ หลายจะข้ึนไปยังกรุงเยรซู าเลม็ และเขาจะมอบบุตร มนุษย์ไวก้ บั พวกมหาปโุ รหิต และพวกธรรมาจารย์ และเขาเหลา่ น้ันจะปรบั โทษทา่ นถึง ตาย และจะมอบทา่ นไวก้ บั คนตา่ งชาตใิ ห้เยาะเยย้ เฆี่ยนตี และให้ตรงึ ไวท้ กี่ างเขน และวัน ทีส่ าม ท่านจึงจะกลับฟ้นื ขนึ้ มาใหม่\" 45
กอ่ นถงึ วันเทศกาลปัสกา 2 วนั พวกมหาปุโรหิต และพวกผูใ้ หญข่ อง ประชาชนได้ประชมุ กันทส่ี �ำนกั ของมหาปโุ รหติ ประจำ� การช่อื คายาฟาส ปรึกษากนั เพ่อื จะจบั พระเยซดู ว้ ยอุบายเอาไปฆ่าเสยี แต่เขาตกลงกนั ว่า \"ในวนั เทศกาลอยา่ เพิ่ง ทำ� เลย เดยี๋ วประชาชนจะเกิดวุ่นวาย\" ครงั้ นั้น คนหนงึ่ ในพวกสาวกสิบสองคนช่อื ยูดาสอสิ คารโิ อท ได้ไปหาพวก มหาปุโรหิต ถามวา่ \"ถา้ ขา้ พเจา้ จะชี้พระองค์ให้ท่านจับ ท่านทัง้ หลายจะให้ข้าพเจ้า เท่าไร\" เขากใ็ ห้เงินแก่ยูดาสสามสิบเหรยี ญเงิน ตัง้ แต่นนั้ มา ยูดาสคอยหาชอ่ งทจ่ี ะช้ี พระองคใ์ หแ้ กเ่ ขา 48
07 การถูกกล่าวหา 47
พระกระยาหารคำ่� ม้อื สุดทา้ ย(The Last Supper) หมายถึงอาหารมื้อ สุดท้ายท่พี ระเยซูทรงประทานแก่สานุศษิ ย์ 12 องค์ หน่ึงในผรู้ ่วมโต๊ะอาหารมื้อน้นั จะทรยศ พระองคค์ ือ ยูดาส โดยยดู าสสมคบกับผู้น�ำของชาวยวิ และเสนอตัวจะชว่ ยจับพระเยซูเจ้า ยู ดาสรู้ว่าหลังอาหารค�่ำพระเยซูเจา้ จะออกไปภาวนาทเี่ ชิงเขาใกล้ ๆ กรุงเยรซู าเล็ม ท่นี ่นั เป็น สวนมะกอก มีชื่อว่า \"เกทเสมน\"ี พระองคจ์ ะไปภาวนาท่ีนนั่ จากคำ� บอกนี้ พวกสมณะชนั้ สงู (ฟารีสี และคมั ภรี าจารย)์ จงึ เตรียมการเพือ่ เขา้ จับกมุ พระเยซูเจ้าและนำ� ตวั พระองค์ตรงึ กางเขนบนยอดเขากลั ป์วาลโี อ ภาพขยี นบนฝาผนังโดย ลโี อนาโด ดาวินชี 50
เมื่อเวลาพลบคำ�่ ของวันต้นเทศกาลกินขนมปงั ไร้เชอ้ื พระเยซปู ระทบั รว่ มสำ� รบั กับสาวก 12 คน เมอื่ รบั ประทานกันอยู่ จงึ ตรัสว่า \"เราบอกความจริงแก่ท่านท้ังหลายว่า คนหนึ่งในพวกทา่ นจะอายดั เรา\" ฝ่ายพวกสาวกกพ็ ากันเปน็ ทุกข์นัก ตา่ งคนตา่ งทูลถาม พระองคว์ ่า \"พระองค์เจา้ ข้า คอื ข้าพระองค์หรือ\" ระหว่างอาหารมื้อน้ัน พระเยซทู รงหยบิ ขนมปังมา และเมื่อถวายสาธุการแล้ว ทรงหกั สง่ ใหแ้ ก่เหล่าสาวกตรัสวา่ \"จงรับกินเถดิ น่เี ปน็ กายของเรา\" แลว้ พระองคจ์ ึงทรง หยิบถ้วยนำ้� องนุ่ โมทนาพระคณุ และส่งให้เขา ตรัสวา่ \"จงรับไปดื่มทุกคนเถดิ ดว้ ยว่า น่ี เป็นโลหติ ของเราอันเป็นโลหติ แหง่ พันธสญั ญา ซง่ึ ตอ้ งหล่งั ออกเพือ่ ยกบาปโทษคนเป็นอนั มาก เราบอกท่านท้งั หลายวา่ เราจะไม่ด่มื นำ้� ผลแหง่ เถาองุ่นต่อไปอกี จนวันน้นั มาถงึ คือ วนั ทเ่ี ราจะดมื่ กนั ใหมก่ บั พวกทา่ นในแผ่นดินแหง่ พระบิดาของเรา\" 49
พระองค์ตรัสยงั ไม่ทนั ขาดคำ� ยดู าสคนหนึง่ ในเหล่าสาวกสบิ สองคนนน้ั ได้ เขา้ มา และมปี ระชาชนเปน็ อนั มากถอื ดาบ ถอื ไม้ตะบอง มาจากพวกมหาปโุ รหิต และพวกผู้ใหญ่แหง่ ประชาชน ผู้ที่จะอายดั พระองคน์ นั้ ไดใ้ ห้อาณตั สิ ญั ญาณแก่ เขาว่า \"เราจะจบุ ค�ำนับผ้ใู ดก็เปน็ ผ้นู น้ั แหละ จงจบั กุมเขาไว้\" ยดู าสตรงมาหาพระ เยซทู ลู วา่ \"สวสั ดี พระอาจารย\"์ แลว้ จุบคำ� นับพระองค์ พระเยซไู ดต้ รัสกับเขาว่า \"สหายเอ๋ย มาทีน่ ีท่ ำ� ไม\" คนเหล่านั้นกเ็ ข้ามาจบั พระเยซแู ละคมุ ไป 52
พระเยซูทรงพาสาวกมายงั ทแี่ หง่ หนง่ึ เรยี กว่าเกทเสมนี แลว้ ตรสั กบั สาวกของ พระองคว์ า่ \"จงนง่ั อยู่ที่น่ี ขณะเมอื่ เราจะไปอธษิ ฐานทีโ่ น่น\" พระองค์ก็พาเปโตรกบั บตุ ร ทัง้ สองของเศเบดไี ปด้วย พระองคท์ รงโศกเศรา้ และหนกั พระทัยนัก จึงตรสั กับเขาวา่ \"ใจของเราเปน็ ทุกขแ์ ทบจะตาย จงเฝ้าอยูก่ ับเราที่นเ่ี ถดิ \" แล้วเสด็จดำ� เนินไปอกี หนอ่ ย หนง่ึ ก็ซบพระพกั ตร์ลงถึงดินอธิษฐานวา่ \"โอ พระบิดาของขา้ พระองค์ ถา้ เปน็ ได้ ขอให้ ถว้ ยน้เี ลื่อนพน้ ไปจากขา้ พระองค์เถดิ แตอ่ ยา่ งไรกด็ ี อย่าใหเ้ ป็นตามใจปรารถนาของข้า พระองค์ แต่ให้เป็นไปตามพระทยั ของพระองค\"์ จงึ เสดจ็ กลับมายังสาวกเหลา่ นัน้ เห็นเขา นอนหลบั จึงเสด็จกลบั ไปอธิษฐานอกี เปน็ อย่างน้ี 3 ครั้ง พระองคจ์ ึงตรสั ว่า \"ท่านจะนอน ต่อไปให้หายเหนื่อยอีกหรอื เวลามาใกล้แล้ว บุตรมนษุ ยจ์ ะต้องถกู อายัดไว้ในมือคนบาป ลุกขน้ึ ไปกนั เถดิ ผู้ที่จะอายัดเรามาใกลแ้ ล้ว\" 51
54
ขณะนนั้ พระเยซูได้ตรสั กบั หมชู่ นวา่ \"ท่านทง้ั หลายเหน็ เราเปน็ โจรหรอื จงึ ถือดาบถอื ตะบองออกมาจับเรา เราไดน้ ่ังสง่ั สอนในบรเิ วณพระวหิ ารทุกวัน ทา่ นกห็ าได้จบั เราไม่ แต่เหตกุ ารณ์ทไ่ี ด้บงั เกิดขนึ้ ครัง้ น้ี เพ่ือจะสำ� เร็จตามทผี่ ู้เผย พระวจนะไดเ้ ขียนไว้\" แล้วสาวกทง้ั หมดก็ไดล้ ะทิ้งพระองคไ์ ว้ และพากันหนีไป 53
ครน้ั รุง่ เช้า พวกมหาปุโรหิต และพวกผใู้ หญแ่ หง่ ประชาชนปรึกษากนั ด้วยเรอ่ื งพระเยซู เพอ่ื จะประหารพระองคเ์ สีย เขาจงึ มดั พระองคพ์ าไปมอบไว้แกป่ ี ลาตเจ้าเมือง เมอื่ ยูดาสผอู้ ายดั พระองค์ เห็นวา่ พระองค์ตอ้ งโทษก็กลับใจ นำ� เงนิ สามสิบเหรยี ญนั้นมาคืนใหแ้ กพ่ วกมหาปุโรหิต และพวกผู้ใหญ่ กลา่ วว่า \"ขา้ พเจ้าได้ ทำ� บาปท่ไี ด้อายัดคนบริสุทธม์ิ าให้ถงึ ความตาย\" คนเหลา่ นนั้ จงึ ว่า \"การนนั้ ไมใ่ ช่ธุระ อะไรของเรา เจ้าตอ้ งรับธรุ ะเอาเอง\" ยูดาสจงึ ท้ิงเงนิ น้ันไว้ในพระวิหารและจากไป แล้วเขาก็ออกไปผูกคอตาย 56
08 การถูกตรงึ กางเขน 55
พวกทหารของเจ้าเมอื งจึงพา พระเยซไู ปไวใ้ นศาลาปรีโทเรยี ม แล้ว ก็รวมทหารทั้งกองไวข้ า้ งหน้าพระองค์ และเปลอื้ งฉลองพระองค์ออก เอาเสื้อ สแี ดงเขม้ มาสวมพระองค์ เอาหนาม สานเป็นมงกฎุ สวมพระเศียรพระองค์ แล้วเอาไม้ออ้ ให้ถือไวใ้ นพระหัตถ์เบอื้ งขวาของพระองค์ และได้คุกเข่าลงตอ่ พระพกั ตร์ พระองคเ์ ยาะเยย้ ว่า \"กษตั ริยข์ องพวกยวิ เจ้าข้า ขอทรงพระเจริญ\" แลว้ กถ็ ม่ นำ�้ ลายรด แล้วเอาไม้อ้อตพี ระเศียรพระองค์ 58
ในเทศกาลปสั กาน้ัน เจา้ เมืองเคยปลอ่ ยนักโทษคนหนงึ่ ให้แก่หมชู่ นตามใจ ชอบ คราวน้นั มีนักโทษสำ� คญั คนหนงึ่ ชอื่ บารับบสั เมอ่ื คนท้ังปวงชมุ นุมกันแลว้ ปี ลาตไดถ้ ามเขาวา่ \"เจา้ ทงั้ หลายปรารถนาใหป้ ล่อยผใู้ ด บารบั บัส หรอื เยซทู ี่เรียกวา่ พระคริสต\"์ เพราะท่านรู้อยูแ่ ลว้ วา่ เขาได้อายัดพระองคไ์ ว้ด้วยความอจิ ฉา แต่เขา ตอบวา่ \"บารับบสั \" ปีลาตจงึ ถามว่า \"ถ้าอยา่ งนนั้ เราจะทำ� อย่างไรแกพ่ ระเยซู ท่ี เรยี กว่าพระครสิ ต\"์ เขาพากันรอ้ งว่า \"ให้ตรึงเสยี ทกี่ างเขนเถดิ \" เจ้าเมืองถามวา่ \"ตรึงท�ำไม เขาไดท้ �ำผดิ ประการใด\" แตเ่ ขาทงั้ หลายย่งิ รอ้ งว่า \"ใหต้ รงึ เสียท่กี างเขน เถดิ \" ทา่ นจงึ ปล่อยบารับบสั ให้เขา และเมอื่ ให้โบยตีพระเยซูแลว้ ก็มอบใหต้ รึงไว้ที่ กางเขน 57
ครนั้ ตรึงพระองคท์ กี่ างเขนแลว้ เขากเ็ อาฉลองพระองคม์ าจับฉลากแบ่งปนั กัน แล้วกน็ ั่งเฝ้าพระองคอ์ ยทู่ ี่น่ัน และเขาไดเ้ อาถ้อยค�ำข้อหา ทลี่ งโทษพระองคไ์ ปติดไวเ้ หนือ พระเศยี ร ซึ่งอา่ นวา่ \"ผนู้ ี้คอื เยซู กษัตรยิ ข์ องชนชาตยิ วิ \" พวกมหาปโุ รหติ กบั พวกธรรมาจาร ย์ และพวกผใู้ หญ่ กเ็ ยาะเย้ยพระองค์ว่า \"เขาชว่ ยคนอนื่ ให้รอดได้ แตช่ ว่ ยตัวเองไมไ่ ด้ เขา เป็นกษตั รยิ ข์ องชาตอิ สิ ราเอล ใหเ้ ขาลงมาจากกางเขนเดยี๋ วนี้เถดิ เราจะไดเ้ ชอื่ ถือบา้ ง เขา ไวใ้ จในพระเจา้ ถ้าพระองค์พอพระทยั ในเขากใ็ ห้ทรงช่วยเขาเดยี๋ วน้ีเถิด ดว้ ยเขาได้กล่าวว่า เขาเปน็ พระบุตรของพระเจา้ \" บนกางเขนมีปา้ ยเขียนด้วยส่คี �ำ I.N.R.I (Iesus Nazarenus Rex Iudeorum) เป็นภาษาลาติน แปลวา่ “เยซูชาวนาซาเรธ็ กษตั ริย์ของชาวยิว” 60
เม่ือเยาะเยย้ พระองค์แล้ว เขาถอดเสอ้ื น้ันออก แลว้ เอาฉลอง พระองคส์ วมให้ และน�ำพระองคอ์ อกไป เพ่อื จะตรึงเสียทกี่ างเขน 59
ครั้นถงึ เวลาพลบคำ่� มีเศรษฐีคนหนง่ึ มาจากบา้ นอาริมาเธยี ชอ่ื โยเซฟ เป็นศษิ ย์ ของพระเยซู ไดเ้ ข้าไปหาปีลาตขอพระศพพระเยซู ปลี าตจงึ ส่ังใหม้ อบแกเ่ ขา โยเซฟก็เชญิ พระศพเอาผ้าป่านทสี่ ะอาด พนั หุ้มไว้ แลว้ เชิญพระศพไปประดษิ ฐานไวท้ อ่ี ุโมงคใ์ หม่ของ ตน ซงึ่ เขาได้สกัดไว้ในศิลา กล้ิงหนิ ใหญป่ ิดปากอุโมงค์ไวแ้ ลว้ ก็ไป ฝ่ายมารยี ช์ าวมกั ดาลา กบั มารีย์อีกคนหนึ่งน้ัน กน็ ่งั อยูท่ ่ีน่ันตรงหน้าอุโมงค์ 62
แล้วกบ็ งั เกิดมดื มัวท่วั แผ่นดนิ ต้งั แตเ่ วลาเทยี่ งวันจนถงึ บา่ ยสามโมง คร้นั ประมาณบ่ายสามโมง พระเยซทู รงรอ้ งเสยี งดังวา่ \"เอลี เอลี ลามาสะบกั ธาน\"ี แปลว่า \"พระเจ้าของข้าพระองค์ พระเจา้ ของข้าพระองค์ ไฉนทรงทอดทิ้งข้าพระองคเ์ สีย\" พระเยซูรอ้ งเสียงดงั อกี คร้งั หน่ึง แล้วสน้ิ พระชนม์ และม่านในพระวิหารกข็ าดออกเปน็ สองท่อน ตัง้ แตบ่ นตลอดล่าง แผ่นดนิ ก็ไหว ศลิ ากแ็ ตกออกจากกนั อโุ มงค์ฝังศพกเ็ ปดิ ออก ศพของธรรมิกชนหลายคนท่ีล่วงหลบั ไปแล้วไดเ้ ป็นขน้ึ มา 61
64
ในวันรงุ่ ขน้ึ คือวนั ถัดจากวันตระเตรยี ม พวกมหาปุโรหิต และพวกฟารสิ พี า กนั ไปหาปลี าต เรยี นวา่ \"เจา้ คุณขอรับ ข้าพเจา้ ท้ังหลายจ�ำได้วา่ คนลอ่ ลวงผู้นั้นเม่ือยงั มีชีวติ อยไู่ ด้พดู วา่ 'ล่วงไปสามวนั แลว้ เราจะเปน็ ขึ้นมาใหม'่ เหตุฉะนนั้ ขอเจ้าคณุ ได้มี บัญชาสง่ั เฝา้ อโุ มงค์ให้แขง็ แรงจนถึงวนั ทส่ี าม เกลอื กวา่ สาวกของเขาจะมาลักเอาศพ ไป แลว้ จะประกาศแก่ประชาชนว่า เขาฟืน้ ขึ้นมาจากความตายแลว้ และการหลอก ลวงคร้ังน้จี ะร้ายแรงยิง่ กวา่ ครั้งกอ่ นอกี \" ปลี าตจงึ บอกเขาว่า \"พวกทา่ นจงเอายามไปเถดิ จงไปเฝา้ ให้แขง็ แรงเท่าทีท่ ำ� ได้\" เขาจึง ไปท�ำอุโมงคใ์ ห้ม่นั คง ประทบั ตราไว้ทห่ี นิ และวางยามประจ�ำอยู่ 63
ภายหลงั วนั สะบาโต เวลาใกล้ร่งุ เช้า วันตน้ สปั ดาห์ มารยี ช์ าวมกั ดาลา กับ มารยี ์อกี คนหนึ่งนนั้ มาดอู โุ มงค์ ในทันใดน้ัน ไดเ้ กิดแผ่นดนิ ไหวใหญ่ย่ิงนัก มที ตู ของ พระเจา้ องค์หน่ึง ได้ลงมาจากสวรรค์กล้งิ กอ้ นหนิ นั้นออกจากปากอุโมงค์ แลว้ ก็น่ังอยู่ บนหินนั้น สณั ฐานของทูตนั้นเหมือนแสงฟ้าแลบ เส้ือก็ขาวเหมือนหมิ ะ ยามที่เฝา้ อยู่ นน้ั กลัวทูตองคน์ ั้นจนตวั สัน่ และเปน็ เหมือนคนตาย 66
0 9 การฟืน้ คนื จากความตาย และ เสดจ็ ข้ึนสสู่ วรรค์ 65
วนั นัน้ เอง มศี ษิ ยส์ องคนไปยงั หมบู่ ้านชื่อเอมมาอสู ไกลจากกรงุ เยรูซาเล็ม ประมาณสบิ เอ็ดกิโลเมตร เขาสนทนากันถงึ เหตกุ ารณ์ซง่ึ ไดเ้ ป็นไปน้ัน และเมื่อเขา ก�ำลังพดู สนทนากนั อยู่ พระเยซกู เ็ สดจ็ เขา้ มาใกล้ด�ำเนินไปกบั เขา แตต่ าเขาฟางไป และจำ� พระองคไ์ มไ่ ด้ พระองคต์ รัสกบั เขาว่า \"เมือ่ เดินมานี่ ท่านโตต้ อบกันถงึ เรอ่ื งอะไร\" เขากห็ ยุดยนื หนา้ โศกเศรา้ คนหนงึ่ ชอ่ื เคลโอปสั จึงทูลถามพระองคว์ า่ \"ท่านเปน็ แขกอาศัยอยใู นกรุง เยรซู าเล็ม แตค่ นเดียวหรอื ที่ไมร่ ู้เหตุการณ์ทง้ั ปวง ซ่งึ เปน็ ไปในวันเหล่าน้ี\" 68
ทูตสวรรค์นัน้ จึงกล่าวแก่หญงิ น้ันว่า \"อยา่ กลวั เลย เรารแู้ ลว้ ว่า พวกเจ้าทั้งหลายมาหา พระเยซซู ึง่ ถกู ตรงึ ไวท้ กี่ างเขน พระองค์หาไดป้ ระทับอยทู่ ี่นไ่ี ม่ ทรงเป็นขนึ้ มาแลว้ ตามซึ่ง พระองคไ์ ดต้ รัสไวน้ ้นั มาดทู ่ซี งึ่ พระองคไ์ ดบ้ รรทมอยนู่ ัน้ แล้วจงรบี ไปบอกพวกสาวก ของ พระองคเ์ ถดิ ว่า พระองค์ทรงเป็นข้นึ มาจากความตายแลว้ และพระองค์เสด็จไปยงั แคว้น กาลลิ กี อ่ นเจา้ ท้ังหลาย เจา้ ทงั้ หลายจะเหน็ พระองคท์ ี่น่นั น่แี หละเราก็บอกเจา้ แลว้ \" หญิง เหล่านน้ั ก็ไปจากอโุ มงคโ์ ดยเรว็ ทั้งกลัวทงั้ ยินดเี ปน็ อนั มาก ว่งิ ไปบอกพวกสาวกของ พระองค์ ดูเถดิ พระเยซูได้เสดจ็ พบเขา และตรสั วา่ \"จงจำ� เรญิ เถิด\" 67
พระองค์ตรสั แกส่ องคนน้นั ว่า \"โอ คนเขลา และมใี จเฉือ่ ยในการเช่ือ บรรดาคำ� ซึ่งพวกผู้เผยพระวจนะได้กล่าวไวน้ ้ัน จ�ำเป็นซึ่งพระครสิ ตจ์ ะตอ้ งทนทกุ ข์ ทรมานอย่างนัน้ แล้วเข้าในพระสริ ิของพระองคม์ ใิ ช่หรอื \" พระองค์จึงทรงอธบิ ายพระคมั ภรี ์ที่เลง็ ถงึ พระองค์ทกุ ขอ้ ให้เขาฟงั เรม่ิ ตน้ ตงั้ แต่โมเสส และบรรดาผู้เผยพระวจนะ เมือ่ เขามาใกลห้ มูบ่ ้านท่จี ะไปน้ัน พระองค์ ทรงกระท�ำเหมอื นจะทรงด�ำเนินเลยไป เขาจึงพดู หนว่ งเหน่ียวพระองค์วา่ \"เชิญ ทา่ นหยดุ พักกับเรา เพราะวา่ จวนเย็นแลว้ และวันกล็ ว่ งไปมาก\" พระองคจ์ ึงเสด็จ เขา้ ไปเพอ่ื พักอยู่กบั เขา ตอ่ มา เมื่อพระองคเ์ สวยพระกระยาหารกบั เขา พระองคท์ รงหยิบขนมปัง โมทนาพระคณุ แลว้ หกั สง่ ใหเ้ ขา ตาของเขาก็หายฟาง และเขาก็รู้จกั พระองค์ แลว้ พระองค์กอ็ นั ตรธานไปจากเขา เขาจงึ พดู กันว่า \"ใจเราเรา่ ร้อนภายใน เมอื่ พระองค์ ตรัสกับเราตามทาง เมอื่ ทรงอธบิ ายพระคัมภีร์ ใหเ้ ราฟงั มิใชห่ รอื \" แล้วคนท้ังสองนั้น กล็ ุกข้นึ ในโมงนนั้ เอง กลับไปยังกรงุ เยรซู าเลม็ และพวกสาวกสิบเอ็ดคนชมุ นุมกนั อยู่ พรอ้ มท้ังพรรคพวก ก�ำลงั พูดกนั วา่ \"องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเปน็ ข้นึ มาแล้วจริงๆ และได้ปรากฏแกซ่ ีโมน\" ฝ่ายสองคนนัน้ จึงเลา่ ความซ่งึ เกดิ ขึน้ ท่ีกลางทาง และท่ีเขา ไดร้ ูจ้ ักพระองค์ โดยการหักขนมปงั นน้ั 70
พระองค์ตรัสถามเขาว่า \"เหตุการณ์อะไร\" เขาจึงตอบพระองค์วา่ \"เหตกุ ารณ์ เรื่อง พระเยซูชาวนาซาเร็ธ ผ้เู ป็นผ้เู ผยพระวจนะ ประกอบด้วยฤทธ์ิเดช ในการงาน และใน ถ้อยคำ� จ�ำเพาะพระเจา้ และตอ่ หนา้ บรรดาราษฎร และพวกมหาปุโรหิต กบั ขนุ นางทงั้ หลาย ของเรา ไดอ้ ายัดทา่ นไว้ให้ปรบั โทษถงึ ตาย และตรงึ ทา่ นทก่ี างเขน แต่เราทงั้ หลายไดห้ วังใจ วา่ จะเป็นทา่ นผูน้ นั้ ท่จี ะไถ่ชนชาติอสิ ราเอล ยง่ิ กวา่ น้ันอีก วันนีเ้ ปน็ วนั ท่ี 3 ต้ังแตเ่ หตุการณ์ น้ันเกิดข้นึ ยงั มผี ้หู ญิงบางคนในพวกเรา ทีไ่ ด้ทำ� ให้เราประหลาดใจ นางได้ไปท่อี โุ มงคเ์ มือ่ เวลาเชา้ มดื แตไ่ มพ่ บพระศพของพระองค์ จงึ มาเลา่ วา่ นางไดเ้ ห็นนมิ ิตเปน็ ทตู สวรรค์ และ ทูตนนั้ บอกว่าพระองคท์ รงพระชนม์อยู่ บางคนทอ่ี ยกู่ ับเราก็ไปจนถึงอโุ มงค์ และได้พบ เหมือนพวกผู้หญงิ เหล่านนั้ ได้บอก แตเ่ ขาหาได้เห็นพระองคไ์ ม\"่ 69
พระองคต์ รัสกับเขาวา่ \"นี่เปน็ ถอ้ ยคำ� ของเรา ซ่ึงเราได้ บอกไวแ้ กท่ ่านทง้ั หลาย เม่อื เรายงั อยู่กับท่านว่า บรรดาค�ำ ทเ่ี ขียนไว้ในหมวดธรรมบญั ญัติ ของโมเสส และในหมวดของ ผเู้ ผยพระวจนะ และในหมวด สดดุ ีกล่าวถงึ เราน้นั จำ� เป็นจะ ต้องส�ำเรจ็ \" ครั้งนน้ั พระองคท์ รง บนั ดาลให้ใจเขาทั้งหลายเกดิ ความสวา่ งขน้ึ เพ่อื จะไดเ้ ขา้ ใจ พระคมั ภรี ์ พระองคต์ รสั กบั เขา ว่า \"มีค�ำเขียนไว้อยา่ งนี้ว่า พระ ครสิ ต์จะตอ้ งทรงทนทุกข์ ทรมาน และทรงเป็นขนึ้ มาจากความตายในวนั ทส่ี าม และจะตอ้ งประกาศท่วั ทุก ประชาชาตใิ นพระนามของพระองค์ ใหเ้ ขากลับใจใหม่รับการยกบาป ต้งั ตน้ ที่กรงุ เยรซู าเลม็ ท่านทง้ั หลายเป็นพยานด้วยขอ้ ความเหลา่ น้ัน\" 72
เมอื่ เขาท้งั สองก�ำลังเลา่ เหตกุ ารณเ์ หล่าน้นั พระองค์เองทรงยนื อยู่ทท่ี า่ มกลาง ฝา่ ยเขาทั้งหลายสะดงุ้ ตกใจกลัวคิดว่าเห็นผี พระองคจ์ งึ ตรสั แก่เขาว่า \"ทา่ นทั้งหลาย วุน่ วายใจท�ำไม เหตไุ ฉน ความคดิ สนเท่ห์จึงบงั เกิดข้นึ ในใจของทา่ นทั้งหลายเล่า จง ดูมอื ของเรา และเท้าของเราว่าเป็นเราเอง จงคล�ำตวั เราดู เพราะวา่ ผไี ม่มีเนือ้ และ กระดกู เหมอื นท่านเห็นเรามอี ยู่นนั้ \" เมอ่ื เขาท้ังหลายยงั ไม่ปลงใจเชอ่ื เพราะเป็นเรอ่ื งน่ายินดีอยา่ งเหลอื เช่อื และ ก�ำลังประหลาดใจอยู่ พระองค์จงึ ตรสั ถามเขาว่า \"พวกท่านมีอาหารกนิ ท่นี บี่ ้างหรอื \" เขาก็เอาปลาย่างชิ้นหนึง่ มาถวายพระองค์ พระองคท์ รงรับมาเสวยตอ่ หน้าเขาท้งั หลาย 71
สมัญญาของพระเยซู _________________________________________________________ พระมหาไถ่ เป็นพระคุณนามของพระเยซคู รสิ ตเ์ จา้ ในฐานะท่ีพระองคเ์ ปน็ บตุ รของพระเจา้ และลงมาในนามของพระยาเวห์ เพอ่ื ประกาศแนวทางอนั เป็นหลกั คำ� สอนในศาสนาคริสต์ เพอื่ ให้ผปู้ รารถนาชีวิตนริ นั ดร์และมโี อกาสอยู่ร่วมในดนิ แดน ของพระเจ้าภายหลงั วนั สุดทา้ ยของโลก หรือวันตัดสนิ ผทู้ เ่ี ชื่อในพระเยซแู ละพระเจา้ เพอื่ เข้าส่ดู นิ แดนสวรรค์กบั ผูไ้ ม่เช่อื และเพิกเฉยในคำ� สอนเพื่อไปยังขุมนรก การก�ำหนดปีคริสตศ์ ักราช การก�ำหนดครสิ ตศ์ กั ราชเกิดขนึ้ หลายร้อยปหี ลังจากพระเยซู เสด็จขึ้น สวรรค์ แต่วจิ ัยในเชิงวิชาการพบว่า มีองค์ประกอบบางอยา่ งท่ีบ่งบอกวา่ วันที่พระ เยซูครสิ ต์ถือก�ำเนดิ นนั้ อาจไมใ่ ช่วันที่ 25 ธนั วาคม และอาจไม่ใชแ่ ม้แตเ่ ปน็ เดือน ธันวาคม ทั้งตำ� แหนง่ ดาวบนท้องฟา้ และภูมิอากาศหลาย ๆ อย่าง จากการวเิ คราะห์ โดยนกั ประวตั ิศาสตร์ นกั วิทยาศาสตรแ์ ละนักคอมพิวเตอรส์ มยั ใหม่ พบว่า วนั ท่พี ระ เยซคู ริสต์ประสูติน้ัน จริง ๆ อาจจะ เปน็ วนั ที่ 17 เมษายน 6 ปีก่อนคริสตกาล (พ.ศ. 538) ตามปฏิทนิ เกรกอเรียน 74
สาวก 11 คนนนั้ กไ็ ด้ไปยังกาลิลี ถึงภูเขาท่พี ระเยซไู ด้ทรงก�ำหนดไว้ และเมอื่ เหน็ พระองคจ์ งึ กราบลงนมสั การ แตบ่ างคนยังสงสัยอยู่ พระเยซจู งึ เสดจ็ เข้ามาใกล้ แล้วตรสั กบั เขาวา่ \"ฤทธานุภาพทงั้ สิน้ ในสวรรค์กด็ ี ในแผน่ ดนิ โลกกด็ ีทรงมอบไวแ้ ก่เรา แลว้ เหตุฉะน้นั เจ้าทั้งหลายจงออกไปสั่งสอนชนทกุ ชาติ ใหเ้ ป็นสาวกของเรา ให้รบั บพั ตศิ มาในพระนามแหง่ พระบดิ า พระบุตร และพระวญิ ญาณบรสิ ทุ ธิ์ สอนเขาใหถ้ อื รกั ษา สิ่งสารพดั ซงึ่ เราได้สัง่ พวกเจ้าไว้ นีแ่ หละเราจะอยู่กับเจ้าทั้งหลายเสมอไปจนกวา่ จะสิ้น ยุค\" ครนั้ พระเยซเู จา้ ตรสั สงั่ เขาแล้ว พระเจา้ ก็ทรงรับพระองค์ใหข้ นึ้ สฟู่ ้าสวรรค์ ประทับเบ้อื งขวาพระหตั ถข์ องพระเจา้ พวกสาวกเหล่าน้ัน จึงออกไปเทศนาส่งั สอนทุก แหง่ ทุกต�ำบล และพระเปน็ เจา้ ทรงร่วมงานกบั เขา และทรงสนับสนุนคำ� สอนของเขา โดยหมายสำ� คญั ท่ีประกอบนน้ั 73
พระเยซูมาจากไหน? _________________________________________________________ พระเยซเู คยมชี วี ติ อยใู่ นสวรรคก์ ่อนพระองคเ์ สด็จมายังแผ่นดนิ โลก มีค�ำไดพ้ ยากรณ์ ว่า พระมาซีฮาจะประสูติในเมอื งเบธเลเฮมและบอกด้วยว่า พระองคม์ ตี ้นกำ� เนดิ “มาแตก่ าลดึกด�ำบรรพ”์ ในหลายโอกาส พระเยซเู องตรสั ว่าพระองค์มีชีวติ อยู่ใน สวรรคก์ อ่ นมาเกดิ เป็นมนษุ ย์ ในฐานะเป็นกายวิญญาณทอี่ ยู่ในสวรรค์ พระเยซมู คี วาม สัมพันธ์พเิ ศษกบั พระยะโฮวา พระเยซเู ปน็ พระบตุ รท่พี ระยะโฮวาทรงรักมากทส่ี ุด และนับวา่ มีเหตุผลทเี ดียว พระองค์ถกู เรียกวา่ “ผ้ทู ี่เกิดกอ่ นสรรพสิง่ ทรงสรา้ ง” เพราะพระองค์เป็นผแู้ รกท่ี พระเจ้าทรงสร้างขน้ึ มีอกี สิ่งหนง่ึ ท่ที ำ� ใหพ้ ระบตุ รองคน์ ้ีพเิ ศษไมม่ ีใครเหมอื นพระองค์ ทรงเปน็ “พระบตุ รองคเ์ ดยี ว” นี่หมายความวา่ พระเยซูเปน็ ผู้เดียวเทา่ น้ันท่พี ระเจ้า ได้ทรงสรา้ งขน้ึ โดยตรง พระเยซยู ังเป็นผเู้ ดียวเท่านน้ั ทีพ่ ระเจ้าทรงใช้เมอ่ื พระองค์ สรา้ งสรรพสงิ่ อืน่ ๆ นอกจากน้พี ระเยซถู ูกเรียกว่า “พระวาทะ” ด้วย เรอื่ งนี้บอกเราว่า พระองค์เป็นผพู้ ูดแทนพระเจา้ ไมต่ ้องสงสยั ว่า พระองคเ์ ป็นผ้ทู ี่ถา่ ยทอดขา่ วสารและ คำ� สง่ั ต่างๆ ของพระบิดาแกบ่ ตุ รทงั้ หลายท้งั บตุ รท่เี ป็นกายวิญญาณและเปน็ มนุษย์ ทรงเปน็ พระบตุ รหัวปีเทา่ เทียมกับพระเจา้ อยา่ งท่บี างคนเชอ่ื หรอื ไม่? คัมภีรไ์ บเบลิ ไม่ไดส้ อนอย่างนน้ั ดังท่เี ราสงั เกตในวรรคกอ่ น พระบตุ รถูกสรา้ งข้นึ ดัง นัน้ แล้วเห็นไดช้ ัดวา่ พระองคม์ ีการเริ่มต้นในขณะที่พระยะโฮวาพระเจ้าไมม่ ีการเริ่ม ต้นหรอื การพระบตุ รผไู้ ดร้ บั กำ� เนดิ องคเ์ ดยี วไม่เคยแม้แตค่ ดิ ท่ีจะพยายามท�ำตัวใหเ้ ท่า เทียมกบั พระบิดาของพระองคด์ ว้ ยซำ�้ คมั ภีร์ไบเบลิ กลา่ วอยา่ งชัดเจนว่าพระบดิ าเป็น ใหญ่กวา่ พระบุตร พระยะโฮวาผูเ้ ดยี ว เป็น “พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ยง่ิ ทส่ี ดุ .” เพราะฉะน้ัน ไมม่ ีใครเทา่ เทยี มพระเจา้ 76
หลักฐานทางประวตั ิศาสตร์ ____________________________________________________________ การเกิดของพระเยซคู รสิ ต์มใิ ช่นวนิยาย มใิ ช่เรือ่ งราวทม่ี นษุ ย์แตง่ ขนึ้ แต่เปน็ ชวี ิตจรงิ ท่ี มหี ลกั ฐานทางประวตั ศิ าสตร์ ยืนยนั คือ เมื่อประมาณ 2,000 ปมี าแลว้ พระเยซคู ริสต์เกดิ ทีต่ �ำบลเลก็ ๆแหง่ หน่ึง ชื่อ \"เบธเลเฮม\" ซ่ึงตงั้ อยหู่ า่ งจากกรุงเยรซู าเล็ม ไปทางทิศตะวนั ตก เฉียงใต้ ประมาณ 10 กิโลเมตร ในประเทศอสิ ราเอลปจั จุบัน พระองคเ์ กิดมาในครอบครัว ทีย่ ากจน บดิ าเปน็ ช่างไม้ ชอ่ื โยเซฟ มารดาชือ่ มารอี า ทั้งสองสืบเช้ือสายจากอดีตกษตั รยิ ์ ของชาวยวิ คือ กษัตรยิ ด์ าวดิ ชีวติ ในวัยเด็กและวยั หนุ่มของพระเยซู กเ็ หมอื นสามญั ชน ท่ัวไป ไม่มีการ บนั ทกึ ไวม้ ากนกั จนพระองคเ์ ริ่มพระราชกจิ ของพระองค์ เม่อื อายุได้ ประมาณ 30 ปี จงึ ได้มบี นั ทกึ เรอ่ื งราวชวี ิตและคำ� สอน ของพระองค์ไว้ในประวัติศาสตร์ พระองค์กระท�ำราชกิจและสง่ั สอนประชาชน อยู่ไดเ้ พยี ง 3 ปี แตเ่ ป็น 3 ปที ่ี เปล่ยี น โฉมหน้าประวตั ศิ าสตรโ์ ลก เรอ่ื งราวทล่ี ะเอยี ดกวา่ น้ี หาอ่านได้จากเอกสาร ชีวประวัติ ของพระเยซู ในหนงั สือ พระคริสตธรรมคัมภรี ์ ช่วงพระกิตตคิ ณุ มัทธิว มาระโก ลูกา ยอห์น และในบันทกึ และค�ำอ้างองิ ของนกั ประวตั ิศาสตรโ์ ลกเช่น Flavius Josephus (นัก ประวตั ิศาสตร์ในศตวรรษที่ 1 เกิด ค.ศ. 37) Seutonius (นกั ประวัติศาสตร์ โรมนั ค.ศ. 120) และ Plinius Secundus (นักการเมอื งโรมนั ค.ศ. 122) ฯลฯ แมแ้ ตส่ ารานกุ รมอัน เป็นท่ี เชือ่ ถอื ของคนทว่ั โลก ฉบบั ล่าสุดท่ชี ือ่ ว่า Encyclopaedia Britannica กไ็ ด้บรรยาย ถงึ เรือ่ งราวชวี ติ ของพระเยซู ด้วยถอ้ ยค�ำ ถึงสองหม่นื ค�ำ น่ียอ่ มแสดงถึงความสำ� คญั และ ความจริงแหง่ ชวี ิตอนั น่าเช่อื ถือ ของพระเยซู ตามหลักฐาน ทางประวัตศิ าสตร์. ค�ำยนื ยนั ท่โี ลกตอ้ งตะลึง ดัง ได้กล่าวไว้ในบทนำ� ว่า พระเยซูคริสต์เปน็ ศาสดาคนเดียวของโลกทีอ่ า้ งว่าตนเอง คอื พระเจ้า และคำ� อ้างน้ีก็ เก่ียวข้องโดยตรงกบั ภารกจิ ของพระองค์ เราสามารถสรปุ สาระ สำ� คัญของภารกจิ ที่พระเยซคู รสิ ตก์ ระทำ� อย่าง สัน้ ๆได้ว่า \"พระเยซูครสิ ตเ์ ปน็ พระบตุ ร ของพระเจ้า มาเกิดเป็นมนุษย์ เพอื่ นำ� มนุษย์ให้เขา้ ถึงพระเจ้าโดยการสิน้ พระชนม์ บนไม้ กางเขน\" 75
78
พระยะโฮวากับพระบตุ รหัวปีของพระองค์มีความสมั พนั ธท์ ใี่ กล้ชดิ กันมาเปน็ เวลาหลายพันลา้ นปี—นานกอ่ นทอ้ งฟา้ ทเ่ี ต็มไปดว้ ยดวงดาวและแผน่ ดนิ โลกถกู สรา้ งขน้ึ พระองคท์ ง้ั สองคงต้องรกั กันสกั เพยี งไร! พระบตุ รที่รักองคน์ เี้ หมือนพระบดิ าทีเดยี ว นั่น เปน็ เหตุทคี่ ัมภรี ์ไบเบลิ กลา่ วถงึ พระบุตรว่าเปน็ “ภาพสะทอ้ นของพระเจา้ ผไู้ มป่ ระจกั ษแ์ ก่ ตา” ใช่แล้ว บุตรทเ่ี ป็นมนษุ ยอ์ าจมีหลายส่งิ ทค่ี ล้ายกับบิดาของเขาฉันใด พระบุตรท่อี ยู่ บนสวรรค์องค์น้ีกส็ ะทอ้ นคุณลกั ษณะและบคุ ลกิ ภาพของพระบิดาฉนั นั้น พระบุตรผูไ้ ด้รบั กำ� เนดิ องคเ์ ดียวของพระยะโฮวาเตม็ พระทยั เสดจ็ จากสวรรคล์ งมายงั แผ่น ดินโลกเพ่ือมีชีวติ อยา่ งมนุษย์ แต่คณุ อาจสงสัยวา่ ‘เปน็ ไปไดอ้ ยา่ งไรทีก่ ายวิญญาณจะมา เกิดเปน็ มนุษย์?’ เพือ่ ท�ำใหเ้ ร่ืองนสี้ ำ� เรจ็ พระยะโฮวาทรงทำ� การอศั จรรย์ พระองค์ทรง โยกย้ายชีวิตพระบุตรหวั ปีของพระองค์จากสวรรค์มาไวใ้ นครรภข์ องสาวพรหมจารชี าว ยิวช่ือมารอี า ไมม่ บี ดิ าทเ่ี ป็นมนษุ ยค์ นใดเขา้ มาเกยี่ วขอ้ งด้วย โดยวธิ นี ี้มารอี าไดใ้ ห้กำ� เนดิ บุตรท่ีสมบรู ณแ์ ละตั้งชื่อบตุ รว่า เยซู 77
JESUSPARCEKROBAIOOLMCLSRIHEENNKDEGADAIASNBSASAAGASCAVK.ABIMCAACATBSHOYNIALRD
บรรณานุกรม _________________________________________________________ สมาคม. พระคัมภรี ส์ ำ� หรับครอบครัว : The Illustrated Family Bible. กรุงเทพฯ: พระคริสตธรรมไทย. แซลลี ลอยด์ โจนส.์ พระเยซขู องฉนั .กรงุ เทพฯ: ฺBiblica อ.ดร.รงั สรรค์ สกุ ันทา. รู้จักพระเจา้ [Online]. (Nov. 13, 2016) 79
Search
