rabbit

นทิ านอีสป... เรื่อง กระต่ายกบั เตา่

นานมาแล้ว.... ได้มีเต่าตัวหน่งึ คลานอย่างเชอื่ งช้ามาตามทางเดินของปา่ และได้มาพบกบั กระต่ายตัวหนง่ึ ที่ว่งิ แซงผ่านไปโดยบงั เอิญ เจา้ กระต่าย หันมาพดู เย้ย

ฮีๆ่ ๆ นเ่ี จ้าเต่า นายชอบทจ่ี ะ เดินต้วมเต้ยี มๆ อยูอ่ ย่างน้ี เสมอๆ ทาไมนายถงึ ไดเ้ ดินช้า อยา่ งน้ีนา๊ !

“ แมข้ า้ จะเดินไดช้ ้า แต่ถ้าพูดถงึ เรอ่ื ง ของความอดทนแล้ว ขา้ ไมเ่ คยแพ้ใคร” นายลองมาแข่งขนั วง่ิ ไปทบ่ี นยอดเขานัน่ กบั ขา้ ดูเอาไหมล่ะ? ”

เจา้ เตา่ ทา้ ...... กระตา่ ยเมอ่ื ไดย้ ินอย่างน้นั ก็หัวเราะล่นั อย่างดังล่ัน

“ ฮ่ะ ฮ้า ๆ ๆ ๆ นา่ สนใจมาก ทเี ดยี ว แต่รับรองไดว้ า่ เจา้ จะไม่ มีทางท่จี ะเอาชนะขา้ ไปได้ หรอก..”

ทุกๆตัว มาดเู ป็นสกั ขีพยานว่าใครจะเปน็ ผ้ชู นะ ระหวา่ งเตา่ โงก่ ับตัวข้า..ฮะ่ ฮ่ะ

“ เตรียมพร้อม.! ไป !!!”

กระตา่ ยกระโดดวิง่ นาหน้าไปด้วยความเรว็ สงู เผลอ แผลบเดียว มนั ก็วิ่งมาจนถงึ กลางทางระหวา่ งภูเขา มันจงึ ได้หยดุ วิง่ และหันกลบั ไปมอง เต่าน้นั ยังคงคลานตามมาอย่างชา้ ๆ มองเหน็ ไกล ๆ

พวกผู้ชมท่มี าชมุ นมุ กันตา่ งก็หวั เราะเยาะ และดถู กู เย้ยหยนั

แมว้ ่าจะได้ยนิ แบบนน้ั แต่เตา่ ก็ไมส่ นใจอะไรยังคงคลานของมนั ต่อไปด้วยความสุขุม และใจเย็น เพื่อทจ่ี ะให้ไปถึงที่บนยอดเขาโดย ไม่คิดทีจ่ ะหยดุ พกั ผ่อน

ข้างฝา่ ยกระตา่ ยเม่อื รอเท่าไหร่ ๆ ก็ไมเ่ หน็ มีทีทา่ วา่ เจา้ เต่าจะตามมา ทนั มนั สักที…มนั จึงเร่ิม นกึ เบื่อกับการรอคอย “เจ้าเตา่ มันยงั คง คลานอยอู่ กี ต้งั ไกล นอนรอซกั งีบหนง่ึ คงได้.. ถึงยงั ไงมนั กไ็ ม่มีทาง ทีต่ ามมาทนั ได้หรอก” มนั พดู แล้วกล็ ้มตวั ลงนอน แล้วหลบั ไปตรง ที่กลางทางตรงภเู ขาน่นั เอง

ขณะที่กระต่ายกาลงั หลบั อยู่อย่างสบายใจ เต่าซง่ึ ได้คลานมาด้วย ความอดทน และไมค่ ิดที่ จะหยดุ พักผ่อน ก็ได้เดินมาเรอื่ ยๆ จนถงึ ตน้ ไม้ใหญท่ ีต่ รงจุดก่ึงกลางของภเู ขา

” เสยี งกรนที่ไหนน่ี… อะฮ้า เจ้า กระต่ายนี่ มนั มาแอบนอนหลบั อยู่ ท่ีน่เี อง”

กระต่ายกาลังนอนหลับอยู่อยา่ ง สขุ สบาย ส่วนเต่าน้นั ยงั คงทจ่ี ะ คลานต่อไป…ทลี ะก้าว..ทลี ะก้าว อยา่ งจริงจังและอดทน

และแลว้ หลงั จากน้ัน ชว่ั ขณะหนึง่ กระตา่ ยก็เริ่มร้สู กึ ตวั และ สะดุ้งตื่นขึ้นมา

“เฮ.้ .เจา้ เต่า มันคลานมาจนถงึ ทไ่ี หนแล้วนี่?? ” มนั รีบกวาด สายตามองหา แตก่ ช็ ้าและสายไปเสยี แล้ว

..เฮ้ย..ไม่น่าแอบนอน เลยเรา....ฮือ ฮอื เย!้ ขา้ ชนะ แล้ว ขา้ ชนะแลว้

ฮอื ..ฮอื ...ฮอื ...

นิทานเรือ่ งนีส้ อนใหร้ ู้ว่า “ความพยายามอยู่ทีไ่ หน ความสาเรจ็ ก็อยู่ที่นั่น”

จัดทาโดย นางสาวกาญจนีย์ บินแวดาโอะ๊ โรงเรียนบา้ นรามา อาเภอเมือง จังหวัดนราธวิ าส สานักงานเขตพ้นื ท่ีการศกึ ษาประถมศกึ ษานราธิวาส เขต 1