ประวัติศาสตร์จีน-22

ประวัตศิ าสตรจ์ นี ประเทศจีนเป็นหน่งึ ประเทศท่ีมีรากฐานทางอารยธรรมโบราณท่ีสาํ คญั แหง่ หนง่ึ ของโลก มีประวตั ิ ความเป็นมายาวนานกวา่ 5,000 ปี ประวตั ศิ าสตรจ์ ีนมีรอ่ งรอยอารยธรรมโบราณตงั้ แตย่ คุ สงั คมดงั้ เดมิ (ประมาณ 1.7 ลา้ นปีก่อน – ศตวรรษท่ี 21 ) สงั คมทาส (ประมาณ 2070 – 476 ปีก่อนครสิ ตศ์ กั ราช) สงั คมศกั ดนิ า (475 – 1840 ปีก่อนครสิ ตศ์ กั ราช) สงั คมก่ึงอาณานิคมและก่ึงศกั ดนิ า (ค.ศ. 1840 - 1949) หลงั ปี 1949 จงึ เรม่ิ เขา้ สยู่ คุ สงั คมนิยม บทที่ 1 ประวัตสิ าสตรจ์ นี โบราณ ยุคสังคมดงั้ เดมิ จากขอ้ มลู ทางโบราณคดที ่ีไดม้ ีการขดุ คน้ พบและบนั ทกึ ในชอ่ งประมาณหนง่ึ ลา้ นปีกอ่ นพบวา่ ประเทศมี yuán móu rén yuán móu วากมนษุ ยด์ กึ ดาํ บรรพห์ รอื มนษุ ยล์ งิ 元 谋 人 คน้ พบในเขตหยวนจ่าง （元 谋 ） มณฑลยนู lán tián rén นาน ตอ่ มาพบซากฟอสซลิ มนษุ ยห์ ลานเถียน 蓝 田 人 ในมณฑลสา่ นซี ตอ่ มาอีกประมาณส่ีหม่ืนหา้ běi jīng yuán rén พนั ปีก่อน ก็ไดค้ น้ พบมนษุ ยโ์ บราณปักก่ิง 北 京 猿 人 ท่ีโจวโขว่ เตีย้ น โดยมีววิ ฒั นาการทางการเดนิ การใชเ้ ครอ่ื งมอื การจดุ ไฟและการประดษิ ฐ์เครอ่ื งใชแ้ บบง่ายๆ yuán móu rén มนุษยด์ กึ ดาํ บรรพห์ รือมนุษยล์ ิง 元 谋 人 มนษุ ยด์ กึ ดาํ บรรพห์ รอื มนษุ ยล์ งิ คน้ พบในเขตหยวนจ่าง มณฑลยนู นาน สถานท่ีคน้ พบเป็นเนนิ เขา shàng nà bàng cūn yuán móu zhí lì rén ทางตะวนั ตกเฉียงเหนือของหมบู่ า้ น 上 那 蚌 村 จงึ ถกู ตงั้ ช่ือวา่ 元 谋 直 立 人 yuán móu rén ซากดกึ ดาํ บรรพท์ ่ีเป็นฟันของ 元 谋 人 ถกู คน้ พบในหมบู่ า้ นในปี 1965 และตอ่ มาในปี 1976 นกั วิชาการบางคนเสนอทฤษฎีในช่องระยะเวลาของซากฟอสซลิ โดยเช่ือวา่ ชว่ งอายทุ ่ีมีมนษุ ยด์ กึ ดาํ บรรพอ์ าศยั อยนู่ นั้ นา่ จะมีชว่ งอายไุ มเ่ กิน 730,000 ปีนนั้ คอื 600,000 ก่อน แตอ่ ยา่ งไรก็ตามยงั เป็นขอ้ ถกเถียงถงึ การคาดคะเนชว่ งระยะเวลาระหวา่ งหน่งึ ลา้ นปีก่อนกบั เจ็ดแสนปีก่อน โดยในชว่ งนนั้ เขต หยนุ โถวของมณฑลยนู นานมีพืน้ ท่ีท่ีมีความหนาแนน่ และแข็งแรงและเป็นทงุ่ หญา้ และป่าก่งึ เขตรอ้ นสตั วท์ ่ี มีสตั วเ์ ลยี้ งลกู ดว้ ยนมหลายชนิดอาศยั อยู่ จะเหน็ ไดจ้ ากเครอ่ื งมือท่ีมีหินเป็นสว่ นประกอบซง่ึ อาจพสิ จู นไ์ ด้ วา่ พวกเขาใชเ้ ป็นเครอ่ื งมือดงั้ เดมิ สาํ หรบั การทาํ เครอ่ื งมอื และการใชไ้ ฟของมนษุ ย์

lán tián yuán rén มนุษยโ์ บราณหลานเถยี น 蓝 田 猿 人 lán tián yuán rén lán tián มนษุ ยโ์ บราณหลานเถียน 蓝 田 猿 人 ถกู คน้ พบท่ีมณฑลสา่ นซี เมือง 蓝 田 ทาง ตะวนั ตกเฉียงเหนือของมณฑล เป็นดนิ แดนแหง่ ซากดกึ ดาํ บรรพข์ องมนษุ ยจ์ ีนและโบราณวตั ถทุ าง วฒั นธรรมในยคุ หินตอนตน้ ในเดือนกนั ยายน ปี 1963 พบซากดกึ ดาํ บรรพข์ ากรรไกรลา่ งท่ีของผหู้ ญิงใน ชนั้ ดนิ แดงลกึ ลงไป 30 เมตรในหมบู่ า้ น 陈chén 家jiā 窝wō 村cūn ตอ่ มา ในเดือนพฤษภาคม ปี 1964 พบซาก ดกึ ดาํ บรรพก์ ะโหลกศีรษะหญิงวยั กลางคนท่ีไมส่ มบรู ณใ์ นชนั้ ดนิ แดงแยกจากกนั ประมาณ 30 กิโลเมตร ในปี 1982 สภาแหง่ รฐั ประกาศใหเ้ ป็นหน่วยพทิ กั ษม์ รดกทางวฒั นธรรมท่ีสาํ คญั ของชาติ běi jīng yuán rén มนุษยโ์ บราณปักกิง่ 北 京 猿 人 běi jīng yuán rén zhōu kǒu diàn มนษุ ยโ์ บราณปักก่ิง 北 京 猿 人 พบท่ีเขต 周 口 店 มีรอ่ งรอยการใชไ้ ฟ เครอ่ื งมือ เครอ่ื งใชธ้ รรมชาติ (เครอ่ื งมอื หิน) คาดวา่ เป็นครงั้ แรกท่ีมนษุ ยม์ ีความสามารถในการควบคมุ พลงั ธรรมชาติ ตอ่ มา ในปี 1929 ในปักก่ิง นกั โบราณคดีชาวจีนคน้ พบซากดกึ ดาํ บรรพข์ องกะโหลกศรี ษะมนษุ ยโ์ บราณ ท่ีสมบรู ณท์ ่ีมีช่ือเสียงของโลก คาดวา่ มีชีวติ อยเู่ ม่ือประมาณ 700,000 ถึง200,000 ปีก่อนคาดวา่ มนษุ ยป์ ักก่ิงใชห้ ินเป็นเครอ่ื งมือหนิ ตดั ก่ิงแทงไมแ้ ละตอ่ สกู้ บั ธรรมชาตดิ ว้ ยเครอ่ื งมือดงั้ เดมิ มีการดาํ รงชีวติ เป็นกลมุ่ รวมกนั สง่ิ นีก้ ่อใหเ้ กิดสงั คมดงั้ เดมิ ยคุ แรก shān dǐng dòng rén มนุษยถ์ า้ํ 山 顶 洞 人 shān dǐng dòng rén มนษุ ยถ์ า้ํ 山 顶 洞 人 มีการคน้ พบซากดกึ ดาํ บรรพข์ องมนษุ ยส์ มยั ปลายยคุ หินในจีนตอน เหนือนอกจากนี้ ยงั คน้ พบเครอ่ื งไมเ้ ครอ่ื งมือลกั ษณะเชน่ เดียวกบั ฟอสซลิ ของมนษุ ยเ์ ครอ่ื งมือหินโบราณ ก่อนหนา้ นี้ พืน้ ท่ีท่ีคน้ พบมลี กั ษณะเป็นป่าทกึ หนาแนน่ บนเนินเขาและท่งุ หญา้ กวา้ งใหญ่ มีสตั วน์ านาชนิด เช่น เสือ หมี หมาป่า เสอื ชีตาห์ แมว ชะมดและววั ควาย นอกจากนีย้ งั พบซากฟอสซลิ ทรวงอกและหางปลา คารพ์ ท่ีมีขนาดใหญ่ซง่ึ แสดงใหว้ า่ มนษุ ยถ์ า้ํ สามารถจบั สตั วน์ า้ํ และขยายขอบเขตของกิจกรรมการผลติ สู่ น่านนา้ํ ซง่ึ บง่ ชีถ้ ึงการพฒั นาความสามารถของมนษุ ย์

hé mǔ dù rén มนุษยเ์ หอมู่ตู้ 河 姆 渡 人 hé mǔ dù rén มนษุ ยเ์ หอมตู่ ู้ 河 姆 渡 人 เป็นมนษุ ยโ์ บราณท่ีอาศยั อยทู่ างตน้ นา้ํ ตอนลา่ งของแมน่ า้ํ แยงซี เป็นเวลากวา่ 7,000 ปี พวกเขาอาศยั อยใู่ นบา้ นเรอื แพและวตั ถนุ า้ํ ลอย มีการใชม้ ีด จอบคอ้ น พล่วั หอก ชามกระบอกไมข้ นาดเลก็ ปลกู ขา้ ว เลยี้ งหมู สนุ ขั และควาย มีการขดุ บอ่ นา้ํ ใช้ และคน้ พบการผลติ เครอ่ื งปั้นดนิ เผาท่ีคาดวา่ ใชอ้ ณุ หภมู ิการเผาสงู สดุ 1,000 องศาเซลเซยี ส คาํ ศัพทส์ าํ คญั yuán móu rén มนษุ ยว์ านรหยวนโหมวมีอายุ ลา้ น แสนปีก่อน คน้ พบท่ีเมืองหยวนโหมว มณฑลยนู 元 谋 人 AE 1 7 EA EA นาน lán tián rén มนษุ ยว์ านรหลานเถียน มีอายปุ ระมาณ แสนปีก่อน คน้ พบท่ีเมืองหลานเถียนมณฑลสา่ น 蓝 田 人 AE 6 AE AE AE ซี běi jīng yuán rén มนษุ ยว์ านรปักก่ิง มีอายปุ ระมาณ แสนปีก่อน คน้ พบท่ีเมืองโจวโขเ่ ตีย้ น ปักก่ิง 北 京 猿 人 AE 5 AE EA EA EA shān dǐng dòng rén มนษุ ยถ์ า้ํ ยอดเขา อายปุ ระมาณ หม่ืน พนั ปีก่อน ใกลป้ ักก่ิง 山 顶 洞 人 EA 1 7 AE EA EA AE hé mǔ dù rén ชนเผา่ เหอ่ มตู่ ู้ มีอายปุ ระมาณ ปี บรเิ วณมณฑลเจอ้ เจียง 河 姆 渡 人 AE 7,000 EA EA EA EA

xià cháo shāng cháo บทที่ 2 ราชวงศเ์ ซยี่ ชาง 夏 朝 ，商 朝 เขตแดนราชวงศเ์ ซ่ีย y á o huáng h é ในสมยั เหยา (尧 ) นนั้ แมน่ า้ํ หวงเหอ (黄 河 ) เกิดอทุ กภยั นา้ํ หลากเขา้ ทาํ ลายบา้ นเมือง ทาํ ให้ ชาวบา้ นตอ้ งอพยพไปอาศยั อยบู่ นตน้ ไมห้ รอื บนยอดเขาเทา่ นนั้ ซง่ึ ภายหลงั พระเจา้ อว่ี (禹) ใชเ้ วลา 13 ปี d àyǔ ในการแกป้ ัญหาอทุ กภยั นีส้ าํ เรจ็ และไดร้ บั ขนานนามวา่ ตา้ -ยว่ี “大 禹 ” ปกครองจีนในช่วง 2100-1600 ปีก่อนครสิ ตกาล (1557-1057 ปีก่อน พ.ศ.) มีอาํ นาจอยแู่ ถบมณฑล ชานสีในปัจจบุ นั ใกลล้ มุ่ นา้ํ เหลอื ง กษัตรยิ เ์ ซ่ียองคแ์ รกคอื พระเจา้ อว่ี เรม่ิ ประเพณีการสืบราชสมบตั ติ าม สายโลหิต ในระยะแรกสืบจากพ่ีมาสนู่ อ้ ง สมยั ราชวงศเ์ ซย่ี นี้ มีหลกั ฐานวา่ ผปู้ กครองมกั เป็นหวั หนา้ ทาง ศาสนาหรอื มีหนา้ ท่ีทาํ ปฏิทนิ ดว้ ย แตต่ อ่ มาความสาํ คญั ทางศาสนาหรอื ความเช่ือเรอ่ื งนีเ้ ส่ือมลงไป เม่ือพระเจา้ อว่ขี นึ้ ครองราชยแ์ ละสถาปนาราชวงศน์ ี้ ในปีท่ี 2070 ก่อนครสิ ตกาล ยงั ยดึ หลกั การสละ ราชบลั ลงั กต์ ามแบบประเพณีนิยมของพระเจา้ เหยาและพระเจา้ ซนุ่ แก่ผทู้ ่ีมีความสามารถ โดยเตรยี มให้ อี้ ผชู้ ่วยรบั ช่วงสบื ราชสมบตั ิ แตห่ วั หนา้ เผา่ ตา่ ง ๆ สนบั สนนุ ฉ่ี โอรสของพระเจา้ อว่ี ซง่ึ เป็นผทู้ รงคณุ ธรรมและ มีความสามารถอีกคนหนง่ึ จงึ ไดส้ ืบทอดอาํ นาจตอ่ จากพระบดิ า ดว้ ยการสถาปนาราชวงศเ์ ซย่ี ขนึ้ นบั เป็น ครงั้ แรกท่ีตาํ แหนง่ เจา้ ผคู้ รองราชยเ์ ป็นการสืบสนั ตตวิ งศ์ โดยการสืบทอดสมบตั จิ ากพอ่ สลู่ กู พ่ีสนู่ อ้ งไป เรอ่ื ย ๆ การสบื ทอดแบบนีท้ าํ ใหเ้ กิดลกั ษณะการปกครองประเทศดว้ ยวงศส์ กลุ เดยี วขนึ้ เป็นครงั้ แรกใน ประเทศจีน ราชวงศเ์ ซ่ยี มปี ระวตั ยิ าวนานเกือบ 500 ปี มีกษัตรยิ ป์ กครองทงั้ สนิ้ 17 องค์ จนกระท่งั พระเจา้ เจ๋ีย ( jié 桀 ) ซง่ึ มนี ิสยั โหดรา้ ย ไรค้ ณุ ธรรม จงึ เป็นท่ีเกลยี ดชงั ของประชาราษฎร์ ผนู้ าํ เผา่ ซาง ช่ือ ทงั ผนกึ กาํ ลงั กบั เผา่ ตา่ ง ๆ ทาํ สงครามขบั ไลพ่ ระเจา้ เจ๋ียและเอาชนะไดท้ ่ี หมิงเถียว (ตงั้ อยบู่ รเิ วณใกลเ้ มืองไคฟง มณฑลเห อหนานในปัจจบุ นั ) พระเจา้ เจ๋ียหนีและสนิ้ พระชนมท์ ่ีหนานเฉา (อาํ เภอเฉาเซ่ยี น มณฑลอานฮยุ ในปัจจบุ นั ) ราชวงศเ์ ซย่ี จงึ ลม่ สลายอยา่ งสมบรู ณ์

บทที่ 3 ราชวงศซ์ าง shāng cháo 商 朝 เขตแดนราชวงศซ์ าง ราชวงศซ์ างมีอาํ นาจอยปู่ ระมาณ 550 ปี คอื ตงั้ แต่ 1600-1046 ปีก่อนครสิ ตศ์ กั ราช (1057-503 ปี ก่อน พ.ศ.) ในช่วงนีเ้ รม่ิ มีการก่อตงั้ กองทหาร, ขา้ ราชการและมีการลงโทษตามกฎหมาย มีกษัตรยิ ป์ กครอง ทงั้ สนิ้ 31 พระองค์ เม่ือพระเจา้ เจ๋ียแห่งราชวงศเ์ ซ่ยี ซง่ึ ไรค้ ณุ ธรรมสรา้ งความเกลียดชงั แก่คนทงั้ แผน่ ดนิ เพ่ิมขนึ้ จนกระท่งั เปิดโอกาสใหผ้ ทู้ ่ีมชิ อบพฤตกิ รรมของพระองค์ รวมตวั กนั เป็นกองกาํ ลงั เพ่ือตอ่ ตา้ นการ ปกครองของเจา้ แผน่ ดนิ ทงั มีอาํ นาจอยแู่ ถบเมืองซางไดร้ บั การสนบั สนนุ จากหวั หนา้ เผา่ ตา่ ง ๆ จงึ ใชก้ าํ ลงั พลและอาวธุ โคน่ ลม้ การปกครองของราชวงศเ์ ซ่ีย แลว้ สถาปนาราชวงศซ์ างขนึ้ โดยตงั้ เมืองหลวงท่ี เมืองป๋ัว (อาํ เภอเฉาเซ่ยี น มณฑลซานตงปัจจบุ นั ) เน่ืองจากทงั เป็นชนชนั้ สงู ในราชวงศเ์ ซ่ยี มาก่อน จงึ ถือวา่ เป็นการ ปฏวิ ตั ขิ องชนชนั้ สงู ครงั้ แรกในประวตั ศิ าสตรจ์ ีน นอกจากนนั้ ยคุ นีย้ งั เรม่ิ มีการใชภ้ าชนะสาํ รดิ อยา่ ง แพรห่ ลายโดยเฉพาะประเภท ถว้ ยสรุ า มดี วงพระจนั ทร์ กลองสาํ รดิ ซง่ึ มีการขดุ คน้ พบเป็นหลกั ฐานกนั มาก การครองราชยช์ ่วงแรกของพระเจา้ ซางทงั และทายาท บา้ นเมืองมีความรม่ เย็นเป็นสขุ จนกระท่งั ไป zhòuwáng ถงึ พระเจา้ โจวหวงั (纣 王 ) ซง่ึ เป็นกษัตรยิ อ์ งคส์ ดุ ทา้ ยของราชวงศน์ ีเ้ ป็นผเู้ หีย้ มโหด ขดู รดี เงินทองจาก jiǔ chí ròul í n ราษฎรอยา่ งหนกั เพ่ือสรา้ งอทุ ยานแหง่ ใหม่ “酒 池 , 肉 林 ” (สระสรุ า, ป่านาร)ี และลงโทษทณั ฑแ์ ก่ ผตู้ อ่ ตา้ นนโยบายหรอื สรา้ งความขดั เคืองใจดว้ ยการประหารชีวิต เหลา่ ขนุ นางเสพสขุ บนความทกุ ขข์ อง ราษฎรโดยเจา้ แผน่ ดนิ ไมเ่ หลยี วแล จงึ สรา้ งแรงกดดนั และเกิดการรวมตวั ของ (นาจา เจียงจ่ือหยา เออ้ หลาง ฯ) และ พวกเผา่ โจวซง่ึ อาศยั บนท่ีราบสงู และมีกาํ ลงั เขม้ แขง็ โดยผนู้ าํ ช่ือ จีฟา ไดร้ วมกาํ ลงั พลกบั เผา่ อ่ืนท่ี ประสบความเดือดรอ้ นเพ่ือโจมตีกองทพั ของพระเจา้ โจว้ หวงั ซง่ึ แตกพา่ ยแพย้ บั เยินท่ี มเู่ หยยี พระเจา้ โจว้ ห วงั ตอ้ งฆา่ ตวั ตายดว้ ยการเผาตวั เอง ราชวงศซ์ างจงึ ลม่ สลายลงแลว้ สถาปนาราชวงศโ์ จวปกครองแผน่ ดนิ แทนราชวงศซ์ างเม่ือประมาณ 1046 ปีก่อนครสิ ตกาล

zhōu cháo ราชวงศโ์ จว 周 朝 เขตแดนราชวงศโ์ จว ผปู้ กครองคนสดุ ทา้ ยยคุ ซางไดใ้ ชว้ ธิ ีการอนั โหดเหีย้ มกบั ประชาชน จนถกู โคน่ ลม้ โดยหวั หนา้ ชนเผา่ โจว zhōu wèi shǎn xī 周 ซง่ึ ตงั้ รกรากอยทู่ ่ีท่ีราบเวย่ 渭 ซง่ึ คือเมืองสา่ นซี 陕 西 ในปัจจบุ นั เม่ือสถาปนาอาณาจกั รโจว gǎo xī ān cháng ān แลว้ ไดต้ งั้ เมืองหลวงอยทู่ ่ีเมืองก่าว 镐 ใกลก้ บั เมืองซีอาน 西 安 หรอื ฉางอนั 长 安 ราชวงศโ์ จวถือเป็นราชวงศท์ ่ีรุง่ เรอื งท่ีสดุ ในประวตั ศิ าสตรย์ คุ โบราณ มีการยดึ ครองพืน้ ท่ีสว่ นใหญ่ chángjiāng ทางตอนเหมืองของแมน่ า้ํ ฉางเจียง 长 江 แลว้ นาํ เอาภาษา และประเพณีของสมยั ซางไปใชร้ ว่ มกนั กบั พืน้ ท่ีท่ียดึ ครอง จงึ เป็นการกระจายภาษาและประเพณีของซางไปสทู่ ่วั ดนิ แดงจีน ราชวงศโ์ จวเป็นราชวงศท์ ่ีปกครองนานท่ีสดุ ในยคุ นี้ และในยคุ นีเ้ องท่ีมีการก่อเกิดแนวคดิ ปรชั ญาการ tiān mìng tiān zǐ ปกครองเรอ่ื ง “บญั ชาสวรรค”์ 天 命 และเรยี กผปู้ กครองวา่ “โอรสสวรรค”์ 天 子 ซง่ึ ไดร้ บั อาญาสทิ ธิ จากสวรรค์ ปรชั ญาในการปกครองนีไ้ ดส้ บื ตอ่ มาในยคุ ตอ่ ๆ มา ระบบศกั ดนิ าถกู นาํ มาใชใ้ นราชวงศโ์ จว ดว้ ยการปกครองแบบกระจายอาํ นาจ แตร่ ะบบศกั ดนิ าในราชวงศ์ โจวก็ไมเ่ หมือนกบั ระบบศกั ดนิ าในยคุ กลางของยโุ รป เน่ืองจากการปกครองท่ีเรยี กวา่ proto-feudal หรอื fēng jiàn zhì dù EAเป็นการจดั รูปแบบการปกครองยดึ แบบชนเผา่ จงึ คาํ นงึ ถึงพงศเ์ ผา่ เชือ้ สายมากกวา่ ทาง 封 建 制 度 EA EA EA กฎหมาย แตไ่ มว่ า่ ระบบศกั ดนิ าแบบไหนก็ตามก็เสอ่ื มไปตามยคุ สมยั เม่ือโจวยคุ ตอ่ มามีความเจรญิ มากขนึ้ ทงั้ ทางดา้ นการเมือง เศรษฐกิจ เมืองใหญ่มคี วามเจรญิ และลอ้ มดว้ ยเมืองบรวิ าร ระบบศนู ยจ์ งึ ถกู นาํ มาใชเ้ พ่ือ ประสทิ ธิภาพในการควบคมุ เมืองตา่ ง ๆ ระบบศกั ดนิ าจงึ ถกู แทนท่ีดว้ ยระบบภาษีตามผลผลติ ทางการ เกษตร

ในปี 771 ก่อนครสิ ตก์ าล โจวถกู พวกชนป่าเถ่ือนรุกรานและฆา่ กษัตรยิ จ์ ากนนั้ เมืองหลวงก็ถกู ยา้ ย luò yáng hé nán ไปทางตะวนั ออกท่ีเมืองล่วั หยาง 洛 阳 หรอื เหอหนาน 河 南 ในปัจจบุ นั จากการยา้ ยเมืองหลวง น่ีเอง นกั ประวตั ศิ าสตรจ์ งึ แบง่ ราชวงศโ์ จวออกเป็นยคุ โจวตะวนั ตก (1027-771 ปีก่อนครสิ ตก์ าล) และยคุ โจ วตะวนั ออก (770-221 ปี ก่อนครสิ ตก์ าล) หลงั จากนนั้ โจวก็คอ่ ย ๆ เขา้ สยู่ คุ เส่ือม ในยคุ โจวตะวนั ออกยงั แบง่ ยคุ ยอ่ ยอีกสอง chūn qiū zhàn guó ยคุ คอื ยคุ ชนุ ชิว 春 秋 ในช่วงปี 770-476 ปีก่อนครสิ ตก์ าล และยคุ ตอ่ มาคอื ยคุ จา้ นก๊วั 战 国 ในชว่ ง ปี 475-221 ปีก่อนครสิ ตกาล chūn qiū ยคุ ชนุ ชิว 春 秋 ชว่ งเวลาแห่งการตอ่ สใู้ นฤดใู บไมผ้ ลแิ ละฤดใู บไมร้ ว่ ง อยใู่ นชว่ งเวลาจาก 770 ปีถงึ 476 ปีท่ีผา่ นมา เป็นชว่ งระหวา่ งการปกครองของราชวงศโ์ จวตะวนั ออก ในเวลานนั้ กษตั รยิ โ์ จวออ่ นแอลงมาก การปกครอง ก็ไรซ้ ง่ึ ความสามารถ ไมม่ ีบทบาททางการปกครอง เป็นเพียงหนุ่ เชิดใหก้ ลมุ่ ออ๋ งหรอื ขนุ นางในราชสาํ นกั ทาํ chūn qiū wǔ bà wén huán gōng jìn wén gōng chǔ ใหเ้ กิดกลมุ่ (春 秋 五 霸 ) การตอ่ สกู้ นั ประกอบไปดว้ ย 文 桓 公 ， 晋 文 公 ，楚 zhuāng wáng wú wáng hé jiān yuè wáng gōu jiàn 庄 王 ，吴 王 阖 间 ，越 王 勾 践 เพ่ือแยง่ ชงิ อาํ นาจกอ่ นท่ีจะถกู กษตั รยิ แ์ ห่งราชวงศ์ ฮ่นั ยดึ ครองได้ zhàn guó qī xióng ยคุ 7 อาณาจกั ร 战 国 七 雄 ยคุ เจ็ดอาณาจกั ร เป็นยคุ ท่ีอาณาจกั รท่ีมีความแตกตา่ งกนั ทงั้ ท่ีมา พืน้ เพ ภาษาและวฒั นาธรรม เกิดการแยง่ ชิงอาํ นาจกนั อยอู่ ยา่ งตอ่ เน่ือง chǔ อาณาจกั รฉู่ 楚 ในช่วงเวลาแห่งการตอ่ สรู้ ะหวา่ งอาณาจกั รมหาอาํ นาจทงั้ 6 อาณาจกั รหลกั ไดผ้ า่ นการปฏริ ูปทาง การเมืองและเศรษฐกิจแบบดา้ นเดียวหรอื แบบครบวงจรมีเพียงอาณาจกั รฉู่ ท่ีอยทู่ างใตเ้ ทา่ นนั้ ท่ีไมเ่ คย hán zhào เปล่ยี นกฎหมายเลย เม่ือ 400 ปีก่อนครสิ ตกาลนนั้ อาราจกั รจินแบง่ เขตออกเป็น 3 รฐั คือ 韩 ，赵 ， wèi chǔ dào wáng 魏 ในเวลานนั้ กษัตรยิ ์ 楚 悼 王 มีอาํ นาจ พยายามท่ีจะเสรมิ สรา้ งประเทศและเสรมิ กาํ ลงั ทหารใหม้ ี ประสทิ ธิภาพ แตก่ ็ยงั ไมเ่ ห็นผลเทา่ ท่ีควรมากนกั qí อาณาจกั รฉี 齐

อาราจกั รฉี เป็นอาณาจกั รท่ีคอ่ นขา้ งแขง็ แกรง่ ในหกอาณาจกั ร เน่ืองจากอยหู่ ่างไกลจากอาณาจกั ร qí xuān wáng ฉินจงึ ไมเ่ คยขดั แยง้ โดยตรงกบั ราชวงศฉ์ ิน ในชว่ งสามหรอื ส่ปี ีแรก 齐 宣 王 ผปู้ กครองอาณาจกั รฉีเกิด ความขดั แยง้ ภายในกบั อาณาจกั รเหย่ียน ภายใตก้ ารตอ่ ตา้ นอยา่ งหนกั พวกเขาจงึ ตอ้ งลา่ ถอย hán อาณาจกั รหาน 韩 หาน เดมิ ทีเป็นชนเผา่ เผา่ หน่งึ ช่ือชนเผา่ หาน เป็นตระกลู หาน ท่ีแยกตวั ออกจากอาณาจกั รจิน jìn guó wèi 晋 国 และตอ่ มากลายเป็นรฐั อิสระ ทางตะวนั ออกกบั รฐั เวย่ 魏 ทางทิศตะวนั ตกมีถนนสายหลกั ของ hán zhāo hóu ทหาร ดงั นนั้ จงึ ตอ่ สกู้ นั มาหลายปี ในปี 358 ก่อนครสิ ตกาล 韩 昭 侯 ใชย้ ทุ ธการณท์ างการปกครอง ทาํ ใหอ้ าณาจกั รหานแข็งแกรง่ ขนึ้ ช่วั คราว แตใ่ ชเ้ วลาไมน่ าน ก็ถกู กาํ จดั โดยอาณาจกั ฉิน wèi อาณาจกั รเวย่ 魏 อาณาจกั รเวย่ ก็มีความเป็นมาคลา้ ยคลงึ กบั อาณาจกั รหาน คือเป็นหน่งึ 3 อาณาจกั รท่ีแยกออกมา จากอาณาจกั รจิน มีการเมืองเศรษฐกิจและการทหารแขง็ แกรง่ และถกู ทาํ ลายโดยอาณาฉิน zhào อาณาจกั รจา้ ว 赵 อาณาจกั รจา้ วก็แยกตวั ออกมาจากอาณาจกั รฉิน อาณาจกั รจา้ วมีอาํ นาจคอ่ นขา้ งมาก เป็น lián pō lìn xiāng เรอ่ื งราวท่ีมีการกลา่ วขานถงึ วีรกรรมของเหลียนปอ 廉 颇 และฉีเซยี ง 蔺 相 yàn อาณาจกั รเหย่ยี น 燕 อาณาจกั รเหย่ยี น แตเ่ ดมิ เป็นเพยี งอาณาจกั รเลก็ ๆ อนั ไกลโพน้ ทางตอนเหนือ เน่ืองจากอยหู่ า่ งจาก ท่ีราบตอนกลางคอ่ นขา้ งสงบและไมม่ ีสงครามมากนกั จงึ คอ่ ยๆ กลายเป็นอาณาจกั รท่ีใหญ่ขนึ้ ในช่วงปลาย chūn qiū ยคุ 春 秋 ตอ่ มารชั ทายาทของอาณาจกั รเหย่ียน เห็นวา่ อาณาจกั รฉินแขง็ แกรง่ มากขนึ้ และยงั กอบโกย ผลประโยชจ์ ากอาณาจกั รเหย่ียน จงึ พยายามลอบสงั หารแตไ่ มเ่ ป็นผล ทาํ ใหเ้ กิดความไมพ่ อใจและถกู อาณาจกั รฉินยดึ ครองในเวลาตอ่ มา แมว้ า่ ชว่ งเวลาท่ีแตล่ ะอาณาจกั รไดต้ อ่ สกู้ นั นานหลายปีนนั้ ก็ไมไ่ ดส้ ง่ ผลกระทบตอ่ การพฒั นา วฒั นธรรมจีนโบราณมากนกั ความคดิ และวฒั นธรรมจีนโบราณมาถงึ จดุ สงู สดุ ครงั้ ในประวตั ศิ าสตรร์ วมถึง kǒng mèng การเกิดนกั ปราชญ์ “ขงจือ้ ” 孔 孟 ท่ีเป็นตวั แทนของคาํ สอนในลทั ธิเตา๋ และยงั มีลกู ศษิ ยข์ องขงจือ้ ท่ี เผยแพรค่ าํ สอนของเขาและสืบทอดมาจวบจนปัจจบุ นั นี้

เอกสารประกอบการเรยี น รายวิชาประวตั ศิ าสตรจ์ ีน 中国历史 ธญั จิรา พฤทธิวฒุ ิ โรงเรยี นฮอดพิทยาคม

คาํ นาํ รายวิชาประวตั ศิ าสตรจ์ ีน เป็นรายวชิ าในแผนการเรยี นภาษาจีน มวี ตั ถปุ ระสงคห์ ลกั เพ่ือใชป้ ระกอบการ เรยี นการสอนและเพ่ือศกึ ษาความเป็นมาของประเทศจีนตงั้ แตเ่ รม่ิ แรกสมยั พฒั นามาสปู่ ัจจบุ นั โดยเอกสารประกอบการเรยี นประวตั สิ าสตรจ์ ีนประกอบดว้ ย 3 บทเรยี น 1.ประวตั ศิ าสตรจ์ ีนโบราณ 2. ราชวงศเ์ ซ่ยี ชาง 3.ราชวงศโ์ จว เอกสารประกอบการสอนเลม่ นีส้ าํ เรจ็ ไดเ้ พราะวทิ ยานพิ นธข์ องนกั วจิ ยั ชาวจีนท่ีไดศ้ กึ ษาคน้ ควา้ เก่ียว ประวตั ศิ าสตรจ์ ีน ซง่ึ ไดน้ าํ แนวทางมาจดั ทาํ เอกสารฉบบั นี้ จงึ ขอกราบขอบพระคณุ มา ณ ท่ีนีด้ ว้ ย ธญั จิรา พฤทธิวฒุ ิ

สารบญั เร่อื ง หนา้ คาํ นาํ สารบญั ก บทท่ี 1 ประวตั ิศาสตรจ์ ีนโบราณ ข บทท่ี 2 ราชวงศเ์ ซ่ีย ชาง บทท่ี 3 ราชวงศโ์ จว 1 บรรณานกุ รม 5 8 15

บรรณานุกรม คลอ่ ง ศิรประภาธรรม.2556.ประวตั ศิ าสตรจ์ ีน กาํ เนิดมนษุ ยด์ กึ ดาํ บรรพถ์ งึ อารยธรรมใหม่.กรุงเทพฯ:ตถาตา. จรลั วิไล จรูญโรจน.์ 2558.ภาษาศาสตรเ์ บือ้ งตน้ . พมิ พค์ รงั้ ท่ี 6.กรุงเทพฯ:สาํ นกั พิมพแ์ หง่ มหาวทิ ยาลยั เกษตรศาสตร.์ ทวีป วรดิลก.2551.ประวตั ศิ าสตรจ์ ีน.พิมพค์ รงั้ ท่ี 10.กรุงเทพฯ:ตถาตา. ยศไกร ส.ตนั สกลุ . สารพนั คาํ ถาม เรอื่ งจรงิ หรอื เสรมิ แตง่ ใน จดหมายเหตสุ ามก๊ก ฉบบั เฉนิ โซ่ว, กรุงเทพฯ: สยามความรู,้ 2560 สายฝน รุง่ ประเสรญิ ,สภุ าพร รงั สีอทุ ยั .2553.ประวตั ิศาสตรจ์ ีนยคุ กอ่ นประวตั ิศาสตร.์ พิมพค์ รงั้ ท่ี 1.กรุงเทพฯ:เพชรกะรตั . Wechsler, Howard J. (1979). \"The Founding of the T'ang Dynasty: Kao-tsu (Reign 618–26)\". In Twitchett, Dennis. The Cambridge History of China, Volume 3: Sui and T'ang China, 589–906, Part I. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 150–187. New Book of Tang 《新唐書》 Chinese text with matching English vocabulary Wu Zhao: China's Only Woman Emperor, written by N. Harry Rothschild and published 2008 by Pearson Education, Inc.

กจิ กรรมทา้ ยบท 1.เรยี บเรียงชว่ งเวลาในยคุ เร่มิ ตน้ ถงึ ยคุ ชนเผา่ shí qī rén lèi fā xiàn dì diǎn tè zhēng 时期 人类 发现地点 特征 EA E AE AE E AE AE AE AE E AE EA E ระยะเวลา มนษุ ยช์ าติ จดุ ท่ีพบ ลกั ษณะเฉพาะ

กจิ กรรมทา้ ยบท 1.ราชวงศเ์ ซ่ยี เป็นกษัตรยิ อ์ งคท์ ่ีเทา่ ไหรใ่ นประวตั ศิ าสตรจ์ ีน 2.ราชวงศเ์ ซ่ียมีประวตั ยิ าวนานก่ีปี และมีกษัตรยิ ป์ กครองทงั้ สนิ้ ก่ีพระองค์ 3.ราชวงศซ์ างมีอาํ นาจอยกู่ ่ีปี ตงั้ แตป่ ีไหนถึงปีไหน จงธิบายมา

กจิ กรรมทา้ ยบทเรียน (ใบงาน) 1.แบง่ กลมุ่ จดั ทาํ แผงผงั ลาํ ดบั แควน้ /อาณาจกั รในราชวงศ์ 周 และนาํ เสนอหนา้ ชนั้ เรยี น