เล่มญี่ปุ่น

ทางมา้ ลายในยา่ นการคา้ ฮาราจกุ ุ

แปรรปู ความฝัน Chapter 1

22 | ญปี่ นุ่ หมุนรอบตวั เมื่อปล่อยความคดิ ให้เดนิ ทางไปลว่ งหน้า นั่นเปน็ เวลาเรม่ิ ต้น ...แรงบนั ดาลใจ คืนนั้นเป็นประสบการณ์ครั้งแรก ท่ีผมมีโอกาสได้ยืนโหนรถบัสรับส่ง ผโู้ ดยสารสายการบนิ ราคาประหยดั จากตวั เครอื่ ง ไปสอู่ าคารผโู้ ดยสาร ขาเขา้ สนามบนิ สุวรรณภมู ิ เส้นทางรถไฟ สถานีโอชะโนะมิซุ (Ochanomizu) »

Pogghi | 23

24 | ญ่ีปุ่น หมนุ รอบตวั แม้ต้องห้อยโหนเบียดเสียดไปกับเพื่อนร่วมทาง แต่ก็ยังพอ เพลิดเพลินจากการชมบรรยากาศแสงสียามค�่ำคืนของท่าอากาศยาน นานาชาติอันดับหนึ่งประเทศตัวเอง รถบัสวิ่งไปตามเส้นทางสู่ ตวั อาคารผโู้ ดยสาร ผา่ นฝงู นกเหลก็ ยกั ษห์ ลากหลายสญั ชาตทิ สี่ ยายปกี ใหญโ่ ตนา่ เกรงขาม ขนาดแตกตา่ งจากเจา้ นกเหลก็ ตวั เลก็ ๆ ท่ผี มเพ่ิง จะเดินลงมาเกือบเท่าตวั แล้วสายตาก็พลันไปสะดุดกึกกับเจ้านกยักษ์สีขาว ซ่ึงมี สัญลักษณ์ท่ีปลายหางสีแดงเป็นตัวอักษร JAL สายการบินแห่งชาติ ของประเทศท่ีเวลาหา่ งจากประเทศไทย 6 ชว่ั โมง “ผมอยากไปญป่ี นุ่ ” นน่ั เปน็ คำ� ตอบเดมิ ๆ ทกุ ครงั้ เวลามใี ครถามถงึ ประเทศทอี่ ยาก เดินทางไปเท่ียวเป็นอันดับหนึ่ง ซึ่งก็ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะได้อิทธิพล จากการอา่ นหนงั สอื วา่ ดว้ ยประวตั ศิ าสตร์ สงั คม และวฒั นธรรมญปี่ นุ่ นติ ยสาร เวบ็ ไซตท์ ่องเท่ยี ว รายการสารคดี ภาพยนตร์ทโี่ รงหนังลิโด มวิ สกิ วิดีโอของสาวๆ Berryz Koubou, AKB48 มติ รภาพทเ่ี คยไดร้ ับ จากชาวญ่ปี นุ่ โดยตรง หรอื การ์ตนู โดราเอมอน อมื ...ขาดหนังอะไรไปสกั อยา่ งหรอื เปลา่ นะ? ขวาบน: โตเกยี วสกายทรี กบั อาคารเบยี ร์อาซาฮี » สถาปตั ยกรรมล�้ำ อนาคตรมิ แม่น�ำ้ ซมุ ิดะ ขวา: สสี นั ฉดู ฉาดของย่านอากิฮาบาระในยามราตรี »

Pogghi | 25

26 | ญ่ปี ุ่น หมนุ รอบตวั ใบไมเ้ ปลี่ยนสชี ว่ งปลายพฤศจกิ ายนในโตเกยี ว

Pogghi | 27 ภูเขาไฟฟจู ิ โตเกียว สกายทรี ในวนั ที่โตเกียวท้องฟ้าแจ่มใส

28 | ญ่ีปุ่น หมุนรอบตัว เช่ือว่าคงเป็นหลายอย่างท่ีรับรู้มานั่นละ ค่อยๆ หล่อหลอม ความคิดและซึมซับลงในรอยหยักของสมอง ผมจึงกลายเป็นสาวก แดนอาทิตย์อุทัยตั้งแต่ยังไม่เคยไปเหยียบย่าง แล้วอิทธิพลทาง ความคิดหลายอย่างที่มากองรวมกันก็แปรรูปเป็นแรงบันดาลใจว่า สักวันตอ้ งเก็บเงินเดนิ ทางไปประเทศญีป่ ุน่ ด้วยตวั เองให้ได้ แต่ “แรงบนั ดาลใจทสี่ งั่ สมมานาน” กเ็ ทยี บกบั “แรงบนั ดาลใจ ที่ปรากฏตรงหน้า” ในคืนนั้นไม่ได้ การได้เห็นเคร่ืองบินสายการบิน แห่งชาติญ่ีปุ่นแบบเต็มตา มันกระตุ้นอารมณ์ความอยากเดินทางได้ มากกวา่ เดมิ หลายเทา่ นัก ภาพเครื่องบินล�ำโตในบรรยากาศสนามบิน ซง่ึ เตม็ ไปดว้ ยผโู้ ดยสารชาวตา่ งชาติ เปน็ สง่ิ กระทบความรสู้ กึ แบบจดี๊ ๆ สร้าง “พลังความอยาก” ส�ำหรับนักเดินทางท่ีต้องการไปท่องเท่ียว ต่างประเทศได้เป็นอยา่ งดี ทงั้ ทีค่ วามจริงทเ่ี กิดขนึ้ ในนาทนี น้ั ตวั ผมยัง ยนื โหนโยกเยกไปมาตามแรงเหวย่ี งบนรถ แตส่ ำ� หรบั ความคดิ มนั ออก เดนิ ทางล่วงหนา้ ไปน่งั อยู่บนเครื่อง JAL แลว้ จงั หวะท่รี ถบสั ก�ำลังเคล่ือนผา่ นนกยักษ์ JAL ผมถงึ กบั เปรย ในใจว่า “สกั วันจะต้องนง่ั เครอ่ื งบนิ ล�ำนไ้ี ปญี่ปนุ่ ” แม้เป็นเพียง “ความเพ้อฝัน” ของมนุษย์เงินเดือน (น้อย) ธรรมดาๆ คนหน่งึ ทไี่ มไ่ ดร้ ่ำ� รวยอะไร ไม่เคยเสย่ี งโชคหวงั รวยทางลดั หรือมีมรดกตกทอดจากเจ้าคุณปู่ แต่ผมเชื่อม่ันว่า “ความฝัน” กับ “ความจริง” เชอื่ มโยงถงึ กันได้ด้วยแรงบันดาลใจ

Pogghi | 29 บนสุด: ตู้คบี ต๊กุ ตาเห็นได้ในยา่ นการคา้ ทั่วไป บน: สาวๆ AKB48 ท่ยี ึดครองพืน้ ท่ีในหน้านิตยสาร

30 | ญ่ีปุ่น หมุนรอบตวั พระราชวังโตเกยี ว ในวันปกตสิ ามารถเดินชมได้จากภายนอก

Pogghi | 31 แรงบันดาลใจนั้นก็เหมือนปุ๋ยที่ใส่ลงไป กระตุ้นต้น “กล้า” ให้แตกกิ่งกา้ นความมุง่ มน่ั ทจี่ ะท�ำอะไรอย่างจรงิ จงั ในท้ายท่ีสุด อีกราวปีเศษหลังจากคืนน้ัน ความเพ้อฝัน ทแ่ี ปรเปลยี่ นเปน็ แรงบนั ดาลใจ กก็ ลายเปน็ “ความจรงิ ” แมค้ วามจรงิ ทวี่ า่ จะไมต่ รงกบั ทห่ี วงั ไวร้ อ้ ยเปอรเ์ ซน็ ต์ เพราะเครอื่ งบนิ ลำ� โตทนี่ ำ� ผม ลัดฟ้าไปสู่แดนอาทิตย์อุทัยเป็นครั้งแรกไม่ใช่ JAL ตามที่เคยใฝ่ฝัน ตงั้ ใจไว้ กลบั เปน็ สายการบนิ เอกชนสญั ชาตเิ ดยี วกนั อยา่ ง ANA ไปแทน แต่ไม่เป็นไรหรอก...เพราะแอร์โฮสเตสสาวญี่ปุ่นบนเครื่อง กน็ า่ รักเหมือนกัน นไ่ี ม่ใช่ความเพ้อฝนั ผมพดู เร่ืองจริงนะ!

โอะโมะเตะซนั โดฮลิ ส์

รู้เขา ร้เู รา Chapter 2

34 | ญปี่ ุ่น หมุนรอบตวั ท�ำ ความร้จู กั ปลายทาง ร้จู กั ตัวเองกอ่ นไปท่องเที่ยว คอื หน่งึ ในแผนการเดนิ ทาง ท่ีดที สี่ ุด นานมาแล้ว ผมเคยคิดเอาไว้ว่าถ้ามีโอกาสไปเที่ยวญ่ีปุ่นจะลองใช้ บริการจากบริษัททัวร์ เพราะสะดวกและประหยัดเวลาวางแผนเอง ไปได้มาก หน้าที่ส�ำคัญในเวลานั้นคงมีแค่เตรียมเอกสารการขอวีซ่า จะว่าไปก็ขอภูมิใจนิดหนึ่งละครับ เพราะผมเป็นนักท่องเท่ียวในยุคท่ี ยงั ตอ้ งขอวีซา่ เป็นท่ีทราบกันวา่ ต้งั แต่ 1 กรกฎาคม ปี 2013 รฐั บาล แดนซามูไรอ้าแขนรับนักเที่ยวจากสยามเมืองย้ิม โดยยกเว้นวีซ่าให้ เรยี บรอ้ ยโรงเรยี นปลาดบิ แลว้ (แตใ่ ครจะไปเทยี่ วเกนิ ระยะเวลา 15 วนั ยังตอ้ งขออยเู่ หมือนเดิมนะ) เสร็จสรรพเร่อื งเอกสาร ก็เตรียมหาเงนิ

Pogghi | 35 โตเกียว ในมมุ มองแบบ เบิร์ดอายววิ

36 | ญีป่ นุ่ หมุนรอบตวั ใหเ้ พียงพอกับคา่ ใชจ้ ่าย ส่วนที่เหลอื ก็ไปเทีย่ วตามโปรแกรมทีโ่ ฆษณา หราอยบู่ นหน้าเวบ็ “ตะลุยแดนปลาดบิ 5 วนั 3 คืน ราคาสดุ พิเศษเพียง xx,xxx บาท” “ลัดฟ้าไปด้วยสายการบิน XX ชอปปงิ โตเกยี ว เฉีย่ วภเู ขาไฟ ฟูจิ กินปูโอซาก้า” โอ้ว...สุโกย้ แท!้ เม่ือก่อนนั้น ส�ำหรับคนที่แทบไม่ค่อยเดินทางไปไหนไกลๆ อย่างผม การเดินทางตัวคนเดียวในต่างประเทศซ่ึงการสื่อสารด้วย ภาษาสากลไม่สามารถช่วยอะไรได้มากนกั เม่ือลองคิดถึงสถานการณ์ ท่ตี ้องติดตอ่ หาทพ่ี ัก มองหาท่ีกนิ เลือกสถานที่หรอื เมืองท่ีจะไปเท่ยี ว แล้วต้องมาวางแผนเดินทางด้วยรถไฟที่มีโครงข่ายแทบไม่ต่างกับ ใยแมงมมุ คิดไปกป็ วดหวั หาทวั รด์ ีกว่า หา “ทวั ร์” นะครับ อย่าจ�ำสบั สนกับอีกคำ� ทเี่ สียงคลา้ ยกัน จุดเปลี่ยนส�ำคัญซ่ึงท�ำให้ผมเร่ิมมองข้ามบริษัททัวร์มาจาก การเร่ิมต้นเดินทางแบบแบ็กแพ็กตะลุยเดี่ยว เท่ียวคนเดียวมาร่วมปี กอ่ นหนา้ นนั้ ผมหลงเสนห่ ก์ ารเดนิ ทางแบบนเ้ี ขา้ อยา่ งจงั และเมอื่ รซู้ ง้ึ ถึงเสน่ห์ว่ามันโดนใจ มันใช่เลย หากถึงคราวต้องไปประเทศที่ใฝ่ฝัน ผมจะพลาดโอกาสส�ำคัญในการซึมซับอรรถรสของการเดินทางสนุกๆ ดว้ ยตัวเองได้ยงั ไงกนั ล่ะ?

Pogghi | 37 โดยเฉพาะเมื่อประสบการณ์จากการเดินทางทผ่ี ่านมา ท�ำให้ ผมรจู้ กั รสนยิ มในการทอ่ งเทย่ี วของตวั เองวา่ ไมเ่ หมาะสำ� หรบั ใชบ้ รกิ าร บรษิ ทั ทวั รเ์ อาเสยี เลย ไมว่ า่ จะเปน็ ชอบซมึ ซบั กบั บรรยากาศรอบๆ ตวั แบบไมม่ เี วลาเปน็ เครอื่ งผกู มดั ถา้ ชอบมากกน็ งั่ แชไ่ ดน้ านๆ ถา้ ไมช่ อบ ก็ปรับเปลี่ยนโปรแกรมสลับไปตามอารมณ์ รวมถึงเรื่องนอนต่ืนสาย เท่ียวดึก แถมยังชื่นชอบการส�ำรวจเส้นทางสถานท่ีเที่ยวท่ีไม่ค่อย มคี นสนใจอยู่เป็นนิจ นยี่ งั ไมน่ บั วา่ คงไมม่ บี รษิ ทั ทวั รแ์ หง่ ไหนรอใหผ้ มเดนิ เกบ็ ภาพ วิถีชีวิตผูค้ นได้เป็นชวั่ โมงๆ จากถนนหนทาง หรือตรอกซอกซอยเลก็ ๆ ซ่งึ ไมใ่ ช่แหล่งทอ่ งเทยี่ ว เมอื่ ตดั สนิ ใจจะเดนิ ทางไปญป่ี นุ่ ดว้ ยตวั เอง ภาระหนา้ ทส่ี ำ� คญั ก็ไม่ใช่แค่การหาเงินให้เพียงพออีกต่อไป แต่ยังต้องรวมถึงการศึกษา ประเทศญป่ี นุ่ เพอื่ การทอ่ งเทย่ี วเข้าไปดว้ ย วลีที่ว่า “การศึกษาประเทศญ่ีปุ่นเพ่ือการทอ่ งเที่ยว” มีความหมายครอบคลุมมากกว่าการหาข้อมูลเพื่อการท่องเท่ียว เพราะหมายถงึ การศึกษาความเปน็ ญ่ีปุน่ หรือบริบทพืน้ ฐานด้านอืน่ ๆ ของประเทศแหง่ นเ้ี สียก่อน แล้วค่อยวางแผนเพื่อการทอ่ งเทยี่ วอกี ที ในความเปน็ ความจรงิ การทำ� ความรจู้ กั พน้ื ฐานของประเทศ ที่เราต้องการไปเที่ยวเป็นการบ้านที่เราควรท�ำอยู่แล้ว ไม่ว่าจุดหมาย ปลายทางคือที่ใด เพราะข้อมูลหลายด้านล้วนสอดคล้องกับแผนการ ทอ่ งเท่ยี ว เชน่ ที่ต้ังของเมอื ง ฤดูกาล วฒั นธรรม วถิ ชี ีวติ

38 | ญี่ป่นุ หมนุ รอบตวั

Pogghi | 39 ผมคดิ ว่านี่คอื สงิ่ แรกๆ ที่ “นกั เดินทาง” พึงกระทำ� “มีเวลา 7 วนั อยากไปชอปปงิ ท่โี ตเกยี ว เท่ียวดสิ นียแ์ ลนด์ ชมความงามของธรรมชาตฮิ าโกเน่ เตรด็ เตรเ่ มอื งเกา่ คามาครุ ะ ไหวพ้ ระ ทเ่ี กยี วโต เล่นหมิ ะฮอกไกโดปดิ ทา้ ย” “ลางานได้ในช่วงปีใหม่พอดี อยากไปชมใบไม้เปล่ียนสีที่ เกียวโต” “ผู้หญิงตัวคนเดียวจะไปเที่ยวโตเกียวเน่ียนะ! จะไหวเหรอ เมอื งใหญ่ๆ ปลอดภยั หรอื เปลา่ กไ็ ม่ร?ู้ ” ประโยคตวั อยา่ งทว่ี า่ ดว้ ยการ (จะไป) ทอ่ งเทยี่ วญปี่ นุ่ ทงั้ หมดนี้ ผมสมมตขิ น้ึ แตก่ ใ็ ชว่ า่ จะไมเ่ คยปรากฏอะไรลกั ษณะนต้ี ามเวบ็ บอรด์ ตา่ งๆ รวมถงึ ในชวี ิตจรงิ ปฏิเสธไม่ไดว้ ่านักทอ่ งเที่ยวไทยทยี่ งั ไม่เคยไปญ่ปี ุน่ หลายคนยังขาดการศกึ ษาประเทศญ่ปี นุ่ ในข้ันพนื้ ฐานอยพู่ อสมควร หากลองท�ำความรู้จักญ่ีปุ่นก่อนสักนิด เราย่อมรู้ว่าภูมิภาค ของแดนอาทิตย์อุทัยแบ่งออกเป็นกี่เขต ก่ีเกาะใหญ่ แต่ละเขตนั้น ตงั้ อยตู่ �ำแหน่งใด มีเมืองอะไรทีส่ �ำคญั หา่ งไกลกนั ก่ีมากน้อย ตอ้ งใช้ ระยะเวลาในการเดินทางมากแค่ไหน และควรมีเวลาท่องเท่ียวก่ีวัน แบบทย่ี งั หายใจทางจมูกได้ตามปกติ ไมต่ ้องใช้เหงอื กชว่ ย ร้วู ่าฤดูกาล ในประเทศญี่ปุ่นท้ังสี่ฤดูอยู่ในช่วงเดือนไหน และในแต่ละเดือน « ซ้ายบน: ถนนในเมืองเกียวโต « ซ้าย: สาวๆ วยั มธั ยมในวัดอาซากุสะ

40 | ญ่ปี ่นุ หมนุ รอบตวั มปี รากฏการณท์ างธรรมชาตทิ ีน่ า่ สนใจอย่างไร รูว้ ่าสงั คมญี่ปนุ่ มสี ถิติ อาชญากรรมอยู่ในระดับใด ปลอดภัยและเป็นไปได้ไหมส�ำหรับ นกั เดินทางผ้หู ญิงตวั คนเดียว เม่ือมีความรู้พื้นฐานของประเทศญ่ีปุ่นแล้ว การวางแผน ท่องเที่ยวก็จะง่าย ประหยัดท้ังเวลาทั้งงบประมาณ และมีทิศทาง เหมาะสมมากขึ้นกว่าเดิม โดยเฉพาะเม่ือผนวกเข้ากับ “การศึกษา รสนิยมการท่องเที่ยว” คือ การรู้ใจ เข้าใจ สไตล์การท่องเท่ียวของ ตวั เอง วา่ ชอบทำ� อะไร ชอบสถานทแ่ี บบไหน จดุ เรมิ่ ตน้ วางแผนทอ่ งเทยี่ ว แดนซากุระก็ไม่ใช่เรื่องยาก (แต่อย่าลืมศึกษาด้วยนะครับ ว่าซากุระ ไม่ไดบ้ านตลอดท้งั ปี!) เมื่อวางแผนตามหลักพ้ืนฐานท่ีว่าไปข้างบน การเดินทางไป เยือนญี่ปุ่นครั้งแรกซึ่งมีระยะเวลาเพียงไม่กี่วัน ผมจึงเลือกไปเพียง โตเกยี วเมืองเดยี ว แล้วกไ็ มไ่ ดเ้ ก็บแตม้ จากสถานทีท่ ่องเท่ยี วมากแห่ง แต่ต้ังใจท่องเท่ียวโดยปล่อยให้วิถีของผู้คนกับเมืองโตเกียว...หมุนไป รอบตัว บางคร้ังผมก็เข้าใจครับ นักท่องเท่ียวหลายคนจัดโปรแกรม แนน่ เอยี๊ ด เทยี่ วแบบขนึ้ เหนอื ลอ่ งใตใ้ นระยะเวลาไมก่ ว่ี นั เพราะถอื วา่ ค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปญี่ปุ่นไมใ่ ชถ่ กู ๆ กต็ อ้ งให้คุ้ม เก็บหลายๆ ที่ หน่อย แต่น่ีละ จึงเป็นท่ีมาว่าต้อง “รู้เขา รู้เรา” รู้ว่าญี่ปุ่นมีอะไร ใหเ้ ท่ียวแค่ไหนในระยะเวลาทีม่ ี และรรู้ สนยิ มของตวั เอง

Pogghi | 41 บนสุด: เอะมะ หรือป้ายไม้สำ�หรบั เขียนขอพรในวัดและศาลเจ้าญปี่ ่นุ บน: การกวกั ควันธูปในศาลเจ้าหรือวัด เขา้ หาตัว ถอื เป็นการนำ�สิ่งมงคลเข้ามา

42 | ญี่ปนุ่ หมุนรอบตัว บ้านสไตล์ยอ้ นยุคทย่ี ังมอี ย่ใู นปจั จบุ ัน ณ เมืองเกยี วโต

Pogghi | 43 กอ่ นเดนิ ทาง ผมตดั สนิ ใจแลว้ วา่ ไมข่ อเหนด็ เหนอ่ื ยไปหลายท่ี หลายเมือง ยอมเสียตังค์หลายรอบก็ได้ เพ่ือแลกกับการละเลียด ความเป็นญ่ีปุ่นแบบชิลๆ ดีกว่า เพราะเช่ือตามค�ำกล่าวที่หลายคน เคยบอกว่า “ญ่ีปุ่น ครั้งเดียวไม่พอ” ผลท่ีได้อาจไม่ใช่การเดินทางท่ี “สมบูรณ์แบบ” แต่กเ็ ป็นการเดินทางท่ี “สมบูรณ์สขุ ” อย่างนอ้ ยก็ใน ความรู้สึกของตัวเอง การเติมเต็มความสุข ท�ำตามความฝันด้วยการ เดินทางเยือนโตเกียวจึงกลายเป็นจุดเริ่มต้นของความฝันล�ำดับข้ัน ถัดไป เกิดการเดินทางคร้ังใหมไ่ ปญ่ปี ่นุ อีกครง้ั ทเี่ มืองเกยี วโต และยึด แบบแผนการทอ่ งเทยี่ วแบบเดมิ คอื ปลอ่ ยใหว้ ถิ ขี องคนกบั เมอื งเกยี วโต หมุนไปรอบตัวอกี ครง้ั ไมเ่ รง่ รบี ไหลไปตามกระแส ไมแ่ ครว์ า่ ตอ้ งเทยี่ วใหค้ รบ ขอแค่ ใหจ้ บลงด้วยความพอใจ ...โตเกยี ว - ตัวเรา - เกียวโต... ผมวางตวั เองเป็นจดุ ศูนย์กลาง ปลอ่ ยใหว้ ิถชี ีวติ ทง้ั สองเมอื ง หมุนไปอยา่ งท่ีเป็น

มองทอ้ งฟา้ โตเกยี วครั้งแรก

รัก แรกพบ Chapter 3

46 | ญ่ีปุ่น หมนุ รอบตัว บางคนมองความงามจากภายนอก กต็ กหลมุ รัก แต่ความรกั น้ันจะยงั่ ยนื ได้ ต้องมองความงาม จากภายใน แมว้ า่ อยากไปญป่ี นุ่ มานานแสนนาน จนกระทงั่ กำ� ลงั จะทำ� ตามความฝนั สำ� เรจ็ ในไมก่ อี่ ดึ ใจ แตด่ ว้ ยบคุ ลกิ เปน็ คนไมค่ อ่ ยแสดงออกหรอื รสู้ กึ ตนื่ เตน้ กบั อะไรงา่ ยๆ ออกแนวเปน็ พวกผชู้ ายเยน็ ชา ไรห้ วั ใจ ไมแ่ ครก์ นั บา้ งเลย ทำ� ให้อารมณก์ ารขน้ึ เครอ่ื งบิน (จะ) ไปญป่ี ุน่ ครง้ั แรกของผมตอนนั้น แทบไมต่ า่ งจากกำ� ลงั นง่ั แทก็ ซไ่ี ปขน้ึ เครอ่ื งบนิ เทยี่ วภเู กต็ หรอื เชยี งใหม่

Pogghi | 47 ความตน่ื เตน้ แรกกลบั มาจาก “ลงุ คนขบั แทก็ ซ”ี่ เพราะเหตผุ ล ท่ีอยากประหยดั งบประมาณในกระเปา๋ และยงั มีเวลาเหลอื ตง้ั เกอื บ 2 ช่วั โมงก่อนถึงเวลาเชก็ อนิ ผมจงึ ปฏิเสธทจ่ี ะขึน้ ทางดว่ น คุณลงุ คนขับ ไมห่ ือไม่ออื ขบั ไปเรอื่ ยๆ ออกไปทางเสน้ บางนา-ตราด “ลุงไม่ได้พาอ้อมนะ ลุงเคยไปแต่ทางด่วน แต่ทางนี้ก็คงไป ไดเ้ หมือนกนั ” คำ� ว่า “คงไปได”้ สอื่ ความหมายเปน็ นยั วา่ ลุงก็ไม่แนใ่ จรอ้ ย เปอรเ์ ซน็ ต์ แลว้ มนั กเ็ ปน็ อยา่ งนนั้ จรงิ ๆ เพราะแกขบั แบบกนิ ลมชมววิ ด้วยกลัวว่าจะเลยทางแยก แถมเมื่อเข้าสู่สนามบินสุวรรณภูมิยัง ขบั หลง หาทางเขา้ อาคารผ้โู ดยสารไมเ่ จออีก สดุ ทา้ ยคณุ ลงุ มาดนงิ่ ขบั มาสง่ ผมกอ่ นเคานเ์ ตอรเ์ ชก็ อนิ จะปดิ ประมาณ 30 นาที แม้พื้นฐานส่วนตัวผมเป็นคนไม่โกรธใครง่ายๆ ไมใ่ ชค่ นโวยวาย “แต่หวาดเสยี ว-บิ หายเลยครับลงุ !” (ผมพดู ในใจนะ) การเดินทางคืนน้ันเป็นไฟลต์ดึก ผมจึงหลับสนิทด้วยความ เหนด็ เหนอื่ ย ทงั้ จากลนุ้ แทก็ ซ่ี และจากการทำ� งานมาทั้งวัน การเดินทางโดยเครื่องบินตรงจากกรุงเทพฯ สู่สนามบิน นานาชาตินารติ ะแห่งกรงุ โตเกยี วใช้เวลา 6 ชัว่ โมง แต่ราว 5 ชั่วโมง เคร่ืองบินก็ล่องลอยอยู่เหนือน่านฟ้าอาณาจักรญ่ีปุ่นแล้ว ผมมอง ทะเลเมฆสขี าวโพลนผา่ นกระจกไปเรอื่ ยๆ จนกระทง่ั มองเหน็ ภเู ขาไฟฟจู ิ ทถ่ี กู กลมุ่ เมฆหมอกห่อหมุ้ เสียเกือบมดิ ยอด

48 | ญ่ีปนุ่ หมนุ รอบตัว ยอดภูเขาไฟท่ีโผล่พ้นกลุ่มหมอกออกมายั่วยวนนักเดินทาง หน้าใหม่ยังไม่ท�ำให้ผมรู้สึกต่ืนเต้นอะไร ตามประสาคนบุคลิกน่ิงๆ ติดขรึม สีหน้าของผมคงไม่ต่างจากคุณลุงชาวญ่ีปุ่นข้างๆ ท่ีแกน่าจะ เคยเห็นมาหลายรอบ หรอื ดีไมด่ แี กอาจเคยปีนภูเขาไฟฟูจิมาแลว้ ก็ได้ ใครจะไปรู้ แต่ต่อมความต่ืนเต้นกลับได้รับการปลุกให้ท�ำงานเม่ือแอร์- โฮสเตสสาวหน้าตาจ้ิมล้ิมของ ANA เปิดฉากกล่าวต้อนรับยามเช้า พร้อมด้วยค�ำถามภาษาญี่ปุ่นมาเป็นชุด ท�ำเอาภาษาอังกฤษที่ผม ตระเตรยี มไว้กระจดั กระจายหายไปหมด พดู ตอบไปอย่างตะกุกตะกกั นึกแล้วข�ำตัวเองว่าเห็นทิวทัศน์สวยๆ จากหน้าต่างเคร่ืองบินไม่รู้สึก อะไร แตก่ ลับมาต่ืนเตน้ กับภาษาญป่ี นุ่ เสยี งหวานๆ ของแอรโ์ ฮสเตส แทนเสยี น่ี ความต่ืนเต้นถัดมา ผมสังเกตคร่าวๆ พบว่า บนเคร่ืองบิน ล�ำที่โดยสารมานั้นมีกลุ่มคนไทยสองกลุ่มใหญ่ กลุ่มแรกเป็นกรุ๊ปทัวร์ มองคร่าวๆ ไม่นา่ จะเกิน 20 คน สว่ นอกี กลุม่ เป็นนกั ศึกษาราว 10 คน หากไม่ใช่แบกเป้มาเที่ยว ก็คงเป็นนักศึกษาไทยในญ่ีปุ่นท่ีเดินทาง กลับมาเรยี น รถไฟสกายไลเนอร์ » เป็นอกี ทางเลอื กสำ�หรบั การเดนิ ทางเข้าเมืองโตเกยี ว ปลายทางอย่ทู ่สี ถานอี เู อโนะ

Pogghi | 49

50 | ญปี่ ุ่น หมุนรอบตวั เม่ือลงเครอื่ งช่วงแรก เรายงั พอเห็นหน้าเหน็ ตา ยมิ้ ทักทาย ด้วยสายตากันอยู่บ้าง แต่พอผ่านกระบวนการตรวจคนเข้าเมือง และจดั แจงซอ้ื ตวั๋ รถไฟเสรจ็ สรรพ ผมพบวา่ คนไทยรว่ มเครอื่ งสลายตวั แยกย้ายกันไปคนละทางกับผม ตอนน้ีจึงไม่มีคนไหนร่วมเดินทางมา ด้วยกนั อีกแล้ว การเดนิ ทางภายในประเทศญปี่ นุ่ ครงั้ แรกเพยี งลำ� พงั กำ� ลงั จะ เปดิ ฉากอย่างเป็นทางการ ...ผมควรจะตนื่ เตน้ ได้หรอื ยังนะ... รถไฟเคเซสกายไลนเ์ นอร์ ทพ่ี งุ่ ตรงสู่เมืองหลวงของประเทศ ญี่ปุ่นจากเมืองนาริตะ น�ำผู้โดยสารมาถึงท่ีหมายภายในระยะเวลา เพยี งชว่ั โมงเศษตามตารางเปะ๊ ๆ และสกายไลนเ์ นอรร์ นุ่ ลา่ สดุ ทห่ี นา้ ตา คลา้ ยจรวดนน้ั ยังทำ� เวลานอ้ ยลงอีก คือเหลอื เพยี ง 36 นาทีเท่านน้ั ปลายทางวนั นน้ั อยทู่ สี่ ถานรี ถไฟอเู อโนะ เพอ่ื ตอ่ รถไฟอกี สาย ไปโรงแรมราคาสบายกระเปา๋ ยา่ นมนิ ามิ-เซ็นจุ (Minami-Senju) ผม เดนิ กระเตงสมั ภาระออกจากสถานอี เู อโนะมาสถู่ นนใหญ่ สมั ผสั อากาศ เยน็ สบายของกรงุ โตเกยี วชว่ งปลายปที พี่ ดั มาปะทะใบหนา้ พาใหต้ นื่ เตน้ “มาถงึ โตเกียวแล้วเว้ย” ผมตะโกนสุดเสียง (ในใจ) อกี ครง้ั และภายในนาทเี ดียวกัน ผมกต็ กหลุมรกั เมอื งน้ี

Pogghi | 51 บนถนนเบ้ืองหน้าท่ีต้องข้ามไปต่อรถไฟอีกสาย ระยะทาง เท่าๆ ถนนขนาดสองเลนทั่วไปท่ีพบในเมืองไทย ความแตกต่างอยู่ท่ี ชาวโตเกยี วหลายสบิ ชีวิตก�ำลังยืนรอเป็นระเบียบ เพอื่ ใหส้ ญั ญาณไฟ ข้ามถนนปรากฏข้ึนมาก่อน แม้ว่านาทีนั้นจะไม่มีรถวิ่งผ่านไปมาเลย สกั คัน! ส�ำหรับหนุ่มบ้านนอกซ่ึงเพิ่งจะมีประสบการณ์เดินทาง ลุยเด่ียวมาประเทศท่ีจัดกลุ่มว่าเป็นประเทศพัฒนาแล้ว ภาพความ มีวินัยที่อยู่เบ้ืองหน้าเป็นความมหัศจรรย์ที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนจริงๆ และได้สร้างแรงกระแทกดา้ นบวกพ่งุ เขา้ กลางใจเต็มๆ อาจเปน็ การหลงรกั ทง่ี า่ ยดาย ใชเ้ วลานอ้ ยไปนดิ แตผ่ มเชอื่ วา่ รกั แรกพบครงั้ นนั้ ไมไ่ ดเ้ กดิ จากการมองแค่หนา้ ตาแน่ๆ