เรื่องสะดุดรักยายต้องคำสาป

54 l ส ะ ดุ ด รั ก ย า ย ต้ อ ง คำ� ส า ป ฉอื ซน่ิ ส่ายหวั พยายามกลัน้ ยมิ้ “มนั น่าเกลียดมากเลยต่างหากล่ะ” ตงิ เสย่ี วโหรวแดกดนั เขา “พดู เหมอื นกบั รปู บนบตั รประชาชนของนาย ดดู ีอย่างน้นั แหละ” ฉือซ่ินหยิบบัตรประชาชนออกมาจากกระเป๋าเงินยื่นให้ติงเสี่ยวโหรว หญงิ สาวมองดแู วบหนง่ึ แลว้ เกก๊ หนา้ ขรมึ กอ่ นจะคนื บตั รประชาชนใหอ้ กี ฝา่ ย “เราคยุ เรื่องอืน่ กนั เถอะ” “ในงานปาร์ตวี ันนั้น ฉันจ�ำได้ เธอบอกว่าเธอถกู สาป” ฉอื ซิน่ ถามขนึ้ มาอย่างไม่มปี ี่มขี ลุ่ย ติงเส่ียวโหรวไม่คิดจะบอกความจริง “ฉันก็บอกไปแล้วไงว่าฉันแค่ แกล้งทุกคนเล่น ฉนั แสนดีขนาดนี้ ใครจะมามเี รอ่ื งกบั ฉนั ได้” “เหรอ แตเ่ มอ่ื กฉ้ี นั เหน็ วา่ เพอื่ นรว่ มงานสามสค่ี นนนั้ กำ� ลงั หาเรอื่ งเธอ อยู่นะ” ฉือซ่นิ พูดแทงใจดำ� “นายไม่หาเรือ่ งมาแดกดนั ฉันแล้วจะไม่สบายใช่มั้ย” “ฉันพบเจอกับคนมากมายทุกวัน คนพวกนั้นคิดอะไรอยู่ มองแค่ แวบเดียวฉันก็พอเดาออกแล้ว เพราะฉะน้ันเธอโกหกฉันไม่ได้หรอก” ฉอื ซนิ่ จอ้ งลกึ เขา้ ไปในดวงตาของเธอ พรอ้ มกบั พดู เนน้ ทลี ะค�ำอยา่ งชดั ถอ้ ย ชัดค�ำ “สงิ่ ทเี่ ธอพูดออกมาในคนื นัน้ ไม่ใช่เรือ่ งโกหกอย่างแน่นอน” ตงิ เส่ียวโหรวยอมแพ้ในทสี่ ดุ “ใช่ สิง่ ทฉี่ ันพดู ออกมาคือเร่ืองจริง” ฉือซิ่นไม่ได้พูดอะไรอีก เขาทำ� เพยี งฟังติงเส่ียวโหรวเล่าเร่ืองทงั้ หมด ท่เี กยี่ วข้องกับค�ำสาปออกมาเงียบๆ เท่านัน้ “ความจริงแล้วผู้หญงิ ตงั้ ครรภ์คนน้นั ไปจับเมยี น้อยของสามี แต่เธอ เข้ามาหาผิดห้องเลยกลายเป็นสาปแช่งฉันแทน เธอแช่งฉันว่าขอให้ตลอด ชีวิตของฉันไม่ได้พบเจอกับรักแท้อีก เพราะง้ันทุกคนที่คบกับฉันก็มีอัน ต้องเลิกรากันไปหมด” พูดมาถึงตรงนี้เธอก็นึกย้อนกลับไปอยู่หลายคร้ัง ตงิ เสี่ยวโหรวพูดเสียงแผ่วเบาราวกบั กำ� ลังพูดถงึ เรอื่ งของคนอืน่ อยู่ “ตงั้ แต่ วันน้ัน คนท่ีคบกับฉันจะบอกเลิกฉันในตอนสดุ ท้ายทกุ คน และต่อจากน้ัน

เ ว่ ย เ สี่ ย ว เ ป่ า l 55 ไม่นานพวกเขาก็จะได้พบเจอกบั คู่แท้ของตวั เอง” ฉือซิ่นครุ่นคิด “เดี๋ยวนะ ตอนที่ผู้หญิงตั้งครรภ์คนนั้นสาปแช่งเธอ เขาช้ีนว้ิ ขนึ้ ฟ้าด้วยใช่ม้ยั ” ติงเส่ยี วโหรวท�ำท่าแปลกใจ “ใช่!” ฉือซิ่นพดู ต่อ “ไฟที่ห้องลองเส้อื ก็ตดิ ๆ ดบั ๆ ด้วยใช่ม้ยั ” ติงเสีย่ วโหรวรู้สกึ เหมอื นตัวเองเจอคนทร่ี ู้ใจเข้าแล้ว “ใช่ ใช่แล้ว!” ฉือซิ่นย่ิงท�ำท่าจริงจังขึ้นไปอีก “แล้วสุดท้ายหลังจากที่เธอกล่าวค�ำ สาปแช่งเสร็จ จู่ๆ ก็มีฟ้าผ่าลงมาใช่ม้ัย” ในท่ีสุดก็มีคนท่ีเช่ือเธอเสียที ติงเสี่ยวโหรวต่ืนเต้น “รีบบอกฉันมา เดย๋ี วน้วี ่านายรู้ได้ยังไง!” ฉอื ซ่นิ อดทนต่อไปไม่ไหว เขาหลุดขำ� ออกมา ตงิ เสย่ี วโหรวเริ่มร้อนใจ “หัวเราะอะไร รีบบอกฉนั มาเร็วว่านายรู้ได้ ยงั ไง” ฉือซิน่ ยงั คงหัวเราะอยู่ “ในหนงั ตลกกเ็ ป็นแบบนี้ท้งั นั้นไม่ใช่เหรอ” ตงิ เสยี่ วโหรวชะงกั พรอ้ มกบั จอ้ งหนา้ ฉอื ซนิ่ เมอ่ื ถกู จอ้ ง ฉอื ซน่ิ กร็ สู้ กึ ร้อนๆ หนาวๆ และเริม่ รู้สึกว่าตวั เองทำ� เกนิ ไป หญิงสาวหัวเราะพร้อมกับลุกยืนและยกกาแฟแก้วน้ันขึ้น ฉือซ่ินใช้ มือบังหน้าตัวเองไว้ นเ่ี ป็นประสบการณ์ทีเ่ ขาเรียนรู้มาจากกองถ่ายรายการ หากเจอกับเร่ืองไม่คาดฝันให้ปกป้องใบหน้าอันหล่อเหลาของตัวเองก่อน เป็นอย่างแรก ติงเสี่ยวโหรวยกกาแฟขึ้นดื่มจนหมดแก้ว จากนั้นจึงวางแก้วลง กระแทกโต๊ะเสียงดงั แล้วพดู ออกมาหน่งึ ประโยค “ลาก่อน!” พูดจบเธอกห็ ิ้วกระเป๋าถอื เดนิ จากไป ฉอื ซน่ิ ยงั คงนง่ั อยทู่ เี่ ดมิ รสู้ กึ เหมอื นกบั จดุ หกั มมุ ของเรอื่ งนม้ี าถงึ เรว็ เกนิ ไป อย่างกับพายทุ อร์นาโดไม่มีผิด