นาฏศิลป์ไทย

นาฏศิลป์ ไทยเบือ้ งต้น ประเภทของละครไทย ละคร เป็ นศิลปะการแสดงทเี่ ป็ นเร่ืองราวมมี าแต่สมัยโบราณ แบ่งเป็ นประเภทใหญ่ๆ ได้ ๒ ประเภท - ละครรา และละครทีไ่ ม่ใช่ละครรา ซ่ึงละครแต่ละประเภทมีลกั ษณะการแสดงทเี่ ป็ นเอกลกั ษณ์ของตน ละครรา มี ๖ ชนิด ละครโนรา-ชาตรี หรือละครชาตรี ละครนอก ละครใน ละครดกดาบรรพ์ ละครพนั ทาง ละครเสภา

ละครโนรา-ชาตรี หรือละครชาตรี



ละครนอก

ละครใน

ละครดึกดาบรรพ์

ละครพนั ทาง

ละครเสภา

ละครที่ไม่ใช่ละครรา มี ๓ ชนิด คือ ละครร้อง ละครสงั คีต ละครพดู

คำวำ่ \"สงั คตี \" หมำยถงึ กำรรวมเอำกำรฟ้ อนรำและกำรละคร พร้อมทงั้ ดนตรีทำงขบั ร้อง และดนตรีทำงเคร่ืองด้วย ละครสงั คตี หมำยถงึ ละครที่ มีทงั้ บทพดู และบทร้องเป็นสว่ นสำคญั เสมอ จะตดั อยำ่ งใดอย่ำงหนง่ึ ออก ไมไ่ ด้ ละครสงั คีตเป็นละครท่ีพระบำทสมเดจ็ พระมงกฎุ เกล้ำเจ้ำอย่หู วั ทรง ริเริ่มขนึ ้ โดยมีวิวฒั นำกำรจำกละครพดู สลบั ลำ ตำ่ งกนั ที่ละครสงั คีตมี บทสำหรับพดู และบทสำหรับตวั ละครร้องในกำรดำเนินเร่ืองเท่ำๆ กนั ผู้แสดง ใช้ผ้ชู ำยและผ้หู ญิงแสดงจริงตำมเนือ้ เร่ือง กำรแต่งกำย แตง่ ตำมสมยั นิยม คำนงึ ถงึ สภำพควำมเป็นจริงของฐำนะตวั ละครตำม เนือ้ เร่ือง และควำมงดงำมของเคร่ืองแตง่ กำย เร่ืองท่แี สดง นิยมแสดงบทพระรำชนิพนธ์ใน พระบำทสมเดจ็ พระมงกฎุ เกล้ำเจ้ำอย่หู วั มี 4 เร่ือง ได้แก่ เรื่องหนำมยอกเอำหนำมบง่ ทรงเรียกวำ่ \"ละครสลบั ลำ\" เร่ืองววิ ำหพระสมทุ ร ทรงเรียกวำ่ \"ละครพดู สลบั ลำ\" เรื่องมิกำโดและวง่ั ต่ี ทรงเรียกวำ่ \"ละครสงั คีต\" กำรแสดง มงุ่ หมำยทีค่ วำมไพเรำะของเพลง ตวั ละครจะต้องร้องเองคล้ำยกบั ละคร ร้อง แตต่ ำ่ งกนั ที่ละครร้องดำเนินเร่ืองด้วยบทร้อง กำรพดู เป็นเจรจำทวน บท สว่ นละครสงั คตี มงุ่ บทร้องและบทพดู เป็นหลกั สำคญั ในกำรดำเนิน เรื่อง เป็นกำรแสดงหมทู่ ีง่ ดงำม ในกำรแสดงแตล่ ะเรื่องจะต้องมีบทของ ตวั ตลกประกอบเสมอ และมงุ่ ไปในทำงสนกุ สนำน ดนตรีี บรรเลงด้วยวงป่ี พำทย์ไม้นวม