นิทานออนไลน์

เรื่องของ \"นิ ทาน\" พื้นบ้าน / อีสป / ต่างประเทศ

สารบัญ นิ ทานคืออะไร? นิ ทานจากต่างประเทศ - หนูน้ อยหมวกแดง - สโนไวท์ - ซินเดอเรลล่า นิ ทานพื้นบ้านไทย - ไกรทอง - สังข์ทอง - ปลาบู่ทอง นิ ทานอีสปคือ? นิ ทานอีสป - เด็กเลี้ยงแกะ - เทพารักษ์กับคนตัดไม้ - ห่านกับไข่ทองคำ

นิ ทาน คืออะไร? นิ ทาน เป็ นเรื่องเล่าสืบต่อกันมา กล่าวได้ว่าเป็ นวรรณกรรมที่ เก่าแก่ที่สุด นิ ทานอาจมีกำเนิ ดพร้อม ๆ กับครอบครัวของ มนุษยชาติ มูลเหตุที่มาแต่เริ่มแรก คงเป็ นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง แล้วเล่าสู่กันฟั ง มีการเพิ่มเติมเสริมแต่งให้พิสดารมากยิ่งขึ้น จนห่างไกลจากเรื่องจริง กลายเป็ นนิ ทานไป การเขียนนิ ทาน ในความหมายแรก อาจเป็ นการเขียนจากจินตนาการก็ได้

นิ ทานจากต่างประเทศ หนูน้ อยหมวกแดง หนูน้ อยหมวกแดง ได้ชื่อมาจากหมวกสีแดงที่เธอชอบใส่เสมอยาม อยู่นอกบ้าน วันหนึ่ งคุณแม่ให้หนูน้ อยหมวกแดงนำผลไม้ กับน้ำ องุ่นไปฝากคุณยายซึ่งไม่สบาย อยู่ในบ้านห่างไกลออกไป พร้อม กำชับว่า ให้หนูน้ อยรีบไปรีบกลับอย่าแวะเถลไถลที่ไหน หนูน้ อย รับคำแล้วออกเดินทางทันที ระหว่างทาง หนูน้ อยหมวกแดงแวะเก็บดอกไม้สวยๆ แล้วเวลานั้ น หมาป่ าเจ้าเล่ห์ก็โผล่ออกมา ชักชวนให้หนูน้ อยหลงเชื่อ เก็บดอกไม้ สวยๆเพื่อนำไปฝากคุณยายที่กำลังนอนป่ วย หนุน้ อยหลงเชื่อคำ หมาป่ า จึงเก็บดอกไม้อย่างเพลิดเพลินจนลืมเวลา ส่วนหมาป่ าเจ้าเล่ห์ สบโอกาสจึงรีบตรงไปยังบ้านของคุณยาย จัดการเขมือบคุณยายลงท้อง แล้วนอนรอเพื่อเตรียมตัวจัดการกิน หนูน้ อยหมวกแดงเสียอีกคน เมื่อหนูน้ อยมาถึงบ้านของคุณยาย ก็ เริ่มรู้ว่ามีบางสิ่ งบางอย่างผิดปกติ แต่ก็ไม่ทันการณ์เสียแล้ว หมาป่ า เจ้าเล่ห์กระโจนเข้าใส่หนูน้ อยหมวกแดง และกลืนลงท้องทันที

นิ ทานจากต่างประเทศ สโนไวท์ กาลครั้งหนึ่ งในดินแดนสุดมหัศจรรย์ ยังมีองค์หญิงน้ อยแสนงามผู้มี ผมดำดุจไม้มะเกลือ ริมฝี ปากแดงดั่งกุหลาบและมีผิวขาวผ่องดังหิมะ เธอคือสโนไวท์ ผู้ที่รู้จักเธอล้วนรักเธอเว้นแต่ราชินี แม่เลี้ยงใจร้ายผู้ ริษยาในความงามของเธอสโนไวท์อาศั ยอยู่ในดินแดนมหัศจรรย์ที่ มีน้ำตกเจ็ดชั้นและภูเขาอัญมณีเจ็ดลูกที่ภายในมีอัญมณีเลอค่า มากมาย ภูเขาที่อยู่ห่างไกลที่สุดเป็ นที่ตั้งของปราสาทที่สโนไวท์ เติบโตมาภายใต้อำนาจของราชินี ถึงแม้ว่าความปรารถนาที่จะมีรักแสนหวานของเธอจะดูเป็ นไปไม่ได้ แต่ความรักก็สามารถหาทางของมันได้เสมอแม้ว่าเสื้ อผ้าที่ ขาดรุ่งริ่งก็ ยังไม่สามารถห้ามให้เจ้าชายหลงรักสโนไวท์ได้ ราชินี เกรงว่าสักวันสโนไวท์จะเติบโตและงดงามกว่าพระนาง ด้วย เหตุนี้ พระนางจึงใช้ให้สโนไวท์ทำงานหนั กดั่งทาส และเมื่อกระจก วิเศษเผยแก่ราชินี ว่าสโนไวท์งดงามกว่าพระนาง ชีวิตของสโนไวท์ก็ ตกอยู่ในอันตราย

นิ ทานจากต่างประเทศ สโนไวท์ จนกระทั่งเธอได้พบเพื่อนตัวเล็กๆทั้งเจ็ดคนที่ช่วยเหลือเธอไว้ สโน ไวท์วิ่งหนี ใปในป่ ามืด ดูเหมือนว่าต้นไม้เกิดมีชีวิตและพยายามจะฉุ ดรั้งสโนไวท์เอาไว้ เธอเหนื่ อยล่าและหวาดกลัวจนกระทั่งหมดแรง และล้มลงกลางป่ า แล้วสิ่ งที่ทำให้เธอมีชีวิตชีวาอีกครั้งก็คือเสียง เพลงและรอยยิ้ม ระหว่างที่สโนไวท์กำลังทำกูซเบอร์รี่พายของโปรดของเหล่าคน แคระ แม่ค้าเร่ก็เข้ามาคะยั้นคะยอเธอให้ทำแอปเปิ้ ลพายด้วยลูกแอ ปเปิ้ ลสีแดงสดในมือนาง และเมื่อสโนไวท์อธิษฐานต่อแอปเปิ้ ล เธอกัดมันและสลบลงไปนอนกองกับพื้นทันที! สโนไวท์ลืมตาตื่นขึ้นพร้อมกับเห็นเจ้าชายรู ปงามและเหล่าคนแคระ รายล้อม เจ้าชายพาเธอขี่ม้าไปที่ปราสาทของเขาและทั้งคู่ก็อยู่ด้วย กันอย่างมีความสุ ขตลอดกาล

นิ ทานจากต่างประเทศ ซินเดอเรลล่า ซินเดอเรลล่าเดิมมีชื่อว่า เอลล่า (ELLA) เป็ นบุตรสาวของเศรษฐีผู้ มั่งมี มารดาของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเล็ก เป็ นเหตุให้บิดาของเอ ลล่าจำใจแต่งงานใหม่กับมาดามผู้หนึ่ งซึ่งเป็ นหม้ายและมีลูกสาวติด มาสองคนเพราะอยากให้เอลล่ามีแม่ ไม่นานนั กหลังจากนั้ น เศรษฐี ผู้เป็ นบิดาก็เสียชีวิต ทำให้ธาตุแท้ของแม่เลี้ยงปรากฏขึ้น นางกับ ลูกสาวใช้งานเอลล่าราวกับเป็ นสาวใช้ และใช้จ่ายทรัพย์ที่เป็ นของ เอลล่าอย่างฟุ่ มเฟื อย ที่ร้ายกว่านั้ น ทั้งสามยังเปลี่ยนชื่อของเอลล่า เป็ น ซินเดอเรลล่า ที่แปลว่า สาวน้ อยในเถ้าถ่าน เพราะพวกนางใช้ งานเอลล่าจนเสื้อผ้าขาดปุปะมอมแมมไปทั้งตัวนั่ นเอง ซินเดอเรลล่ายอมทนลำบากทำงานเรื่อยมาจนกระทั่งวันหนึ่ ง มี จดหมายเรียนเชิญหญิงสาวทั่วอาณาจักรให้มาที่พระราชวังเพื่อร่วม งานเต้นรำ แต่ความหมายที่แท้จริงก็คือ พระราชา ต้องการหาคู่ ครองให้กับเจ้าชายซึ่งเป็ นพระโอรสองค์เดียว จึงใช้งานเต้นรำ บังหน้ า

นิ ทานจากต่างประเทศ ซินเดอเรลล่า เมื่อรู้ข่าว ลูกสาวทั้งสองต่างพากันดีใจที่บางทีตนอาจมีโอกาสได้ เต้นรำและได้แต่งงานกับเจ้าชายก็เป็ นไปได้ เช่นกันกับซินเดอเรล ล่า เพราะเธอใฝ่ ฝั นมาตลอดเวลาว่าจะได้เต้นรำในฟลอร์ที่งดงาม และเป็ นอิสระจากงานบ้านอันล้นมือเหล่านี้ แต่แน่ นอน เมื่อเด็ก สาวขอไป แม่เลี้ยงใจร้ายจึงกลั่นแกล้งต่าง ๆ นานาจนซินเดอเรลล่า ไม่มีชุดใส่ไปงานเต้นรำซินเดอเรลล่าเสียใจมาก จึงหนี ไปร้องไห้ อยู่คนเดียว ทันใดนั้ นนางฟ้ าแม่ทูนหัวของซินเดอเรลล่าก็ปรากฏตัว ขึ้นและบันดาลชุดที่สวยงามที่สุดให้ซินเดอเรลลา พร้อมกับบอกให้ เด็กสาวไปงานเต้นรำ แต่มีข้อแม้ว่าจะต้องกลับมาก่อนเที่ยงคืน ไม่ เช่นนั้ นเวทมนตร์จะเสื่ อมลงไปในทันที ซินเดอเรลล่าได้ทำตามความฝั น แต่ที่ยิ่งกว่านั้ นคือ คู่เต้นรำที่เธอก็ ไม่ทราบว่าเป็ นใครนั้ นคือเจ้าชายนั่ นเอง ทั้งสองตกหลุมรักกันทั้งที่ ยังไม่รู้ชื่อเสียงเรียงนามของอีกฝ่ าย แต่เมื่อถึงเวลาเที่ยงคืน ซินเดอเรลล่าก็รีบหนี ไปโดยลืมรองเท้าแก้วเอาไว้

นิ ทานจากต่างประเทศ ซินเดอเรลล่า เจ้าชายเก็บรองเท้าไว้ได้จึงประกาศว่าจะทรงแต่งงานกับหญิงสาวที่ สวมรองเท้าแก้วนี้ ได้เท่านั้ น เสนาบดีได้นำรองเท้าแก้วไปตามบ้านต่าง ๆ เพื่อให้หญิงสาวทั่ว อาณาจักรได้ลอง จนมาถึงบ้านแม่เลี้ยง เมื่อลูกสาวทั้งสองลองครบ แล้ว นางก็โกหกว่าไม่มีหญิงสาวในบ้านอีก พร้อมทำลายรองเท้า แก้วจนแตกละเอียด ทุกคนต่างหมดหวังว่าจะไม่สามารถหาหญิง ปริศนาของเจ้าชายพบ แต่สุดท้าย ซินเดอเรลล่าก็หยิบรองเท้าแก้ว อีกข้างที่เก็บไว้ขึ้นมาและสวมให้กับเหล่าเสนาได้ดู ทำให้ซิ นเดอเรลล่าได้แต่งงานกับเจ้าชาย และมีความสุขตราบนานเท่านาน

นิ ทานพื้นบ้าน ไกรทอง เนื้ อเรื่องกล่าวถึงพญาชาละวันจระเข้ที่มีคาถาอาคมอาศั ยอยู่ในถ้ำใต้ น้ำมภี รรยาสองคนคือนางวิมาลาและนางเลื่อมลายวรรณ วันหนึ่ ง พญาชาละวันได้ออกจากถ้ำเนื่ องจากอยากกินเนื้ อมนุษย์เมื่อพญาชา ละวันได้เห็นนางตะเภาแก้วและนางตะเภาทองกำลังเล่นอยู่นั้ นเกิด ความเสน่ หาแก่นางสองคนจึงตรงเข้าไปคาบนางตะเภาทองกลับไป ยังถ้ำใต้น้ำ ได้สร้างความไม่พอใจให้แก่ภรรยาทั้งสอง ฝ่ ายเศรษฐี บิดาของนางตะเภาทองนั้ น คิดว่าลูกสาวของตนเองนั้ นได้เสียชีวิต แล้วจึงได้ป่ าวประกาศให้สินบนแก่ผู้ที่สามารถฆ่าชาละวันได้ แต่ก็ ยังไม่มีผู้ใดที่สามารถทําได้สําเร็จ ไกรทองนั้ นซึ่งเป็ นชาวเมืองนนบุ รีคุมเรือไปค้าขายยังเมืองพิจิตรได้ทราบข่าวจึงขออาสาและสามารถ ปราบชาละวันได้สําเร็จและสามารถช่วยนางตะเภาทองกลับมาได้ เศรษฐีจึงเพิ่มบำเหน็ จรางวัลและยกลูกสาวทั้งสองให้ไกรทอง ต่อมา ไกรทองหวนคิดถึงนางวิมาลาเพราะหลงใหลความงามของนางจึงได้ บางเป็ นภรรยาอีกคน

นิ ทานพื้นบ้าน สั งข์ทอง ณ เมืองยศวิมล พระนางจันเทวีพระมเหสี ได้ประสูติโอรสออกมาเป็ นหอยสังข์ สร้าง ความอับอายแก่ท้ายศวิมลเจ้าเมืองเป็ นอันมาก จึงขับแม่ลูกออกไปอยู่ในป่ า พระนางจัน ทา มเหสีรองรู้ว่าพระสังข์อยู่ในหอยจึงได้จับไปถ่วงน้ำ แต่พญานาคช่วยไว้ได้ และได้ ส่งไปอยู่ที่เมืองยักษ์กับนางพันธุ รัต พอพระสังข์รู้ว่าเป็ นยักษ์จึงหนี ทำให้นางพันธุ รัต เสียใจจนตรอมใจตาย ก่อนตายได้มอบชุดเงาะ เกือกแก้ว และไม้เท้าวิเศษที่มีฤทธิ์ เหาะเหินเดินอากาศได้ พร้อมทั้งมอบมนต์เรียกเนื้ อเรียกปลาให้ ตอนเลือกคู่ พระสังข์เดินทางถึงเมืองสามล และได้ใส่ชุดเงาะเข้าพิธีเลือกคู่ครอง ของพระธิดาทั้ง 7 และรจนาธิดาองค์สุดท้องได้เลือกเจ้าเงาะ ทำให้ท้าวสามลไม่พอใจ ให้แข่งหาเนื้ อ หาปลากับเขยทั้ง 6 พระสังข์ใช้มนต์วิเศษหาได้มากกว่าทุกคน ท้าวสามล ยิ่งไม่พอใจคิดประหารเจ้าเงาะ พระอินทร์จึงช่วยเหลือด้วยการแปลงกายเป็ นเหล่า เทวดาบุกเมืองสามล จนกระทั่งพระสังข์ถอดรู ปเงาะมาช่วยรบจนชนะ สุดท้าย ท้าวยศวิมลพระบิดาของพระสังข์ รู้ความจริงจึงออกตามหาพระนางจันเทวี จนพบ และติดตามหาพระสังข์ จนถึงเมืองสามล พระนางจันเทวีจึงปลอมเป็ นแม่ครัว สลักฟั กทองเป็ นเรื่องราวทั้งหมด พระสังข์จึงได้พบกับแม่อีกครั้ง

นิ ทานพื้นบ้าน ปลาบู่ทอง เรื่องปลาบู่ทองเริ่มขึ้นโดยเศรษฐีทารก (อ่านว่า ทะ-ระ-กะ) ผู้มีอาชีพจับปลามีภรรยา 2 คน คนแรกชื่อขนิ ษฐา มีลูกสาวชื่อ เอื้อย ส่วนคนสองชื่อ ขนิ ษฐี มีลูกสาวชื่อ อ้าย และ อี่ วันหนึ่ งเศรษฐีทารกพาขนิ ษฐาไปจับปลาในคลอง ไม่ว่าจะเหวี่ยงแหไปกี่ครั้งก็ได้มา เพียงปลาบู่ทองที่ตั้งท้องตัวเดียวเท่านั้ น จนกระทั่งพลบค่ำเศรษฐีก็ตัดสินใจที่จะเอา ปลาบู่ทองที่จับได้เพียงตัวเดียวกลับบ้าน ทว่าขนิ ษฐาผู้เป็ นภรรยาเกิดความสงสารปลา บู่ ขอให้เศรษฐีปล่อยปลาไป เศรษฐีทารกเกิดบันดาลโทสะจึงฟาดนางขนิ ษฐาจนตาย และทิ้งศพลงคลอง เมื่อกลับถึงบ้านเอื้อยก็ถามหาแม่ เศรษฐีจึงตอบไปว่าแม่ของเอื้อย ได้หนี ตามผู้ชายไป และจะไม่กลับมาบ้านอีกแล้ว นั บตั้งแต่วันนั้ นขนิ ษฐีผู้เป็ นแม่เลี้ยง ของเอื้อย และอ้ายกับอี่น้ องสาวทั้งสองก็กลั่นแกล้งใช้งานเอื้อยเป็ นประจำโดยที่เศรษฐี ทารกไม่รับรู้และไม่สนใจ เอื้อยคิดถึงแม่มากจึงมักไปนั่ งร้องไห้อยู่ริมท่าน้ำ และได้พบ กับปลาบู่ทองซึ่งเป็ นนางขนิ ษฐากลับชาติมาเกิด เมื่อเอื้อยรู้ว่าปลาบู่ทองเป็ นแม่ก็ได้นำ ข้าวสารมาโปรยให้ปลาบู่ทองกิน และมาปรับทุกข์ให้ปลาบู่ทองฟั งทุกวัน

นิ ทานพื้นบ้าน ปลาบู่ทอง นางขนิ ษฐีและลูกสาวเห็นเอื้อยมีความสุขขึ้นเมื่อถูกกลั่นแกล้งก็อดทนไม่ปริปากบ่นจึง สืบจนพบว่านางขนิ ษฐาได้มาเกิดเป็ นปลาบู่ทองและได้พบกับเอื้อยทุกวัน ดังนั้ นเมื่อ เอื้อยกำลังทำงานนางขนิ ษฐีก็จับปลาบู่ทองมาทำอาหารและขอดเกล็ดทิ้งไว้ในครัว เอื้อยได้พบเกล็ดปลาบู่ทองก็เศร้าใจเป็ นอย่างมาก นำเกล็ดไปฝั งดิน และอธิษฐานขอให้แม่มาเกิดเป็ นต้นมะเขือ เอื้อยมารดน้ำให้ต้นมะเขือทุกวันจน งอกงาม เมื่อขนิ ษฐีทราบเรื่องเข้าก็โค่นต้นมะเขือ และนำลูกมะเขือไปจิ้มน้ำพริกกิน เอื้อยเก็บเมล็ดมะเขือที่เหลือไปฝั งดินและอธิษฐานให้แม่ไปเกิดเป็ นต้น โพธิ์เงินโพธิ์ทองในป่ าและไม่ให้ผู้ใดสามารถโค่น ทำลาย หรือเคลื่อนย้ายต้นโพธิ์เงิน โพธิ์ทองได้

นิ ทานอีสป เป็ นเรื่องสั้นซึ่งให้คติคำสอน โดยการสอด เรื่ องนี้ สอนให้รู้ว่า แทรกศี ลธรรมและสอนบทเรียนให้แก่เด็กๆ รู ปแบบ นิ ทานอีสป การนำเสนอน่ าสนใจสำหรับเด็กและเนื้ อเรื่องมักจะมี อารมณ์ดี และสนุกสนาน และเป็ นเรื่องเล่าที่เล่าต่อๆกัน มาเป็ นตำนาน ตัวละครของ นิ ทานอีสป? คือ? ตัวละครของนิ ทานอีสป มักจะเป็ นสัตว์ที่เป็ น ตัวชู โรงโดยสั ตว์จะกระทำและพูดคุยเหมือน คน แต่ว่าจะรักษาลักษณะของสัตว์ชนิ ดนั้ นๆไ เช่น เสือดุร้าย ลาโง่เขลาเชื่องช้า หมาป่ าเจ้า ลักษณะเด่นของ นิ ทานอีสป? เล่ห์ นิ ทานอีสป เป็ นเรื่องราวที่มีชื่อเสียงและให้ ความบันเทิงที่ดีสำหรับเด็ก นิ ทานหรือเรื่อง ราวทั้งหมดที่ สั้ นมากๆเพื่อให้ เด็กมีความ สนใจ และมีสัตว์เป็ นตัวเอกของเรื่องซึ่งสัตว์ ที่รักของเด็กๆ การเปรียบเทียบของนิ ทานอีสป ตัวละครส่วนใหญ่ของอีสปเป็ นสัตว์ เขาเปรียบเทียบให้ หมาจิ้งจอก มักจะหมายถึงคนเจ้าเล่ห์ สิงโตหรือราชสีห์ มักจะหมายถึงหรือเป็ น ตัวแทนของผู้มีอำนาจ คนบุญหนั กศั กดิ์ใหญ่ ผู้ปกครอง หนููหมายถึง ต่ำต้อย ลา มักจะหมายถึงผู้ที่ด้อยสติปั ญญา เป็ นต้น

นิ ทานอีสป เด็กเลี้ยงแกะ กาลครั้งหนึ่ ง ในหมู่บ้าน มีเด็กคนหนึ่ งกำลังเลี้ยงแกะอยู่ในทุ่งหญ้า และเขารู้สึกเบื่อกับชีวิตเลี้ยงแกะ ที่ไม่มีความบันเทิงอะไรเลย ทั้ง วันได้แต่ไล่ต้อนแกะกินหญ้าไปเรื่อยเปื่ อย เขาจึงพยายามหาเรื่อง ราวที่ทำให้ชีวิตของเขามีสีสัน วันหนึ่ งขณะที่เขาพาแกะไปเดินกิน หญ้าแบบปกตินั้ นเขาก็นึ กได้ว่า เขามาทำหน้ าที่เฝ้ าแกะเพราะว่าเจ้า นายสั่ งไว้ให้ดูแลแกะให้ปลอดภัยจากหมาป่ า ดังนั้ นเขาจึงเกิดไอ เดียนำจุดนี้ มาสร้างความบันเทิงให้ตัวเอง เขาตะโกนออกมาเสี ยงดังลั่นทุ่งหญ้าจนเสี ยงลงไปที่ หมู่บ้านว่า \"หมาป่ า! หมาป่ า! หมาป่ ามาแล้ว มันกำลังจะเข้ามากินแกะของข้า ช่วยด้วย\" หลังจากที่ ชาวบ้านได้ยินเสี ยงขอความช่ วยเหลือจากเด็กเลี้ยงแกะ พวกเขาก็รีบวิ่งและหยิบอาวุธขึ้นมา เพื่อหวังช่วยเหลือเด็กและแกะ ที่เขาเลี้ยงจากหมาป่ า

นิ ทานอีสป เด็กเลี้ยงแกะ แต่เมื่อขึ้นมาก็ไม่พบอะไร เด็กคนนั้ นจึงได้แต่ขำและพูดออกมาว่า \"ฮ่าๆๆ ข้าแค่ล้อเล่นนะ ข้าเบื่อๆ ไม่มีอะไรทำเลยอยากหาอะไรสนุกๆ ทำเท่านั้ นเอง\" ชาวบ้านได้ยินอย่างนั้ นจึงได้ต่อว่าเด็กและกลับลงไปที่หมู่บ้านอย่างหัวเสีย วันถัดมาเด็ก คนนั้ นก็ตะโกนเรียกร้องความสนใจเหมือนเมื่อวาน พวกชาวบ้านวิ่งไปช่วยเหลือเขาแต่ก็ โดนตกหลุมพรางเด็กเลี้ยงแกะแกล้งอีกรอบ และวันหนึ่ งขณะที่เด็กเลี้ยงแกะกำลังทำ หน้ าที่ พาแกะไปกินหญ้านั้ น ได้มีหมาป่ าตัวจริงกระโจนออกมากินแกะของเขาเป็ นอาหาร เด็กชายวิ่งไปขอความช่ วยเหลือพร้อมตะโกนเสี ยงดังว่า \"หมาป่ า! หมาป่ า! หมาป่ ามาแล้ว มันกำลังจะเข้ามากินแกะของข้า ช่วยด้วย\" แต่ในครั้งนี้ ถึงชาวบ้านจะได้ยิน แต่ก็ไม่มีใครเข้าไปช่วย เพราะคิดว่าเด็กเลี้ยงแกะจะ หลอกพวกเขาอีก ซึ่งหมาป่ าก็ได้กินแกะของเด็กชายไปจนหมดไม่เหลือเลยซักตัว ปล่อยให้เด็กชายนั่ ง ร้องไห้เพราะไม่เหลืออะไร นิ ทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า : ไม่มีใค รเชื่อคนโกหกในยามพูดความจริง

นิ ทานอีสป เทพารักษ์กับคนตัดไม้ ชายตัดฟื นคนหนึ่ ง...เข้าไปตัดฟื นในป่ า เผอิญเขาทำขวานพลัดตกลงไปในสระ น้ำ\"โธ่...โธ่...โธ่...ฉันจะทำอย่างไรดี ว่ายน้ำก็ไม่เป็ น\"ชายตัดฟื นคร่ำครวญอยู่ริมสระ เพราะเขาไม่มีเครื่องมือทำมาหากินอีก เทพารักษ์ที่อยู่ใกล้ๆ อดสงสารไม่ได้ จึงปรากฏกายให้เห็น แล้วเอื้อมมือลงไปในสระน้ำ คว้าขวานเล่มหนึ่ งส่งให้คนตัดฟื น \"โอ...ท่าน...นี่ มันขวานทอง ไม่ใช่ขวานของข้าหรอก\" ชายตัดฟื นไม่ยอมรับ เทพารักษ์จึงงมขวานขึ้นมาให้อีกเล่มหนึ่ ง \"นี่ ก็ไม่ใช่ขวานของข้า...ของข้าขวานเหล็กธรรมดาท่าน ไม่ใช่ขวานเงิน\" \"เจ้าเป็ นคน ซื่อสัตย์\" เทพารักษ์พูด \"คนอย่างเจ้าหายาก เอ้าข้าให้ขวานทองกับขวานเงินเจ้าเป็ นรางวัล ก็แล้วกัน\" กล่าวเสร็จแล้ว เทพารักษ์ก็หายตัวไป

นิ ทานอีสป เทพารักษ์กับคนตัดไม้ คนตัดฟื น นำขวานทองและขวานเงินเดินกลับบ้าน พบใครก็อวดให้ชมและเล่าว่าได้มา อย่างไร \"เทวดาท่านดีใจมากเลย ข้านั่ งร้องไห้อยู่ริมสระเดี๋ยวเดียวเท่านั้ น ท่านก็มางม ขวานให้ แล้วก็ให้ขวานทองขวานเงินแก่ข้าอีกด้วย\" เพื่อนบ้านคนหนึ่ ง อยากได้บ้าง จึงเข้าไปในป่ า ทำทีหาฟื น แล้วก็โยนขวานของตนทิ้งลง ในน้ำ \"ฮือ...ฮือ...ฮือ... คราวนี้ ข้าหมดทางหากินแน่ ๆ \" เทพารักษ์มางมขวานให้เช่นเคย \"เอ้า ขวานทองเล่มนี้ ของเจ้าใช่ไหม ? \" \"ใช่ ใช่แล้วท่าน ของข้าเอง\" ชายโลภมากพูดอย่าง ยินดี \"เจ้าคนโกงไม่น่ าคบ \" พูดแล้ว เทพารักษ์ก็หายวับไปกับขวานทอง และเพื่อนบ้าน คนนั้ นก็ไม่ได้รับขวานที่ตกลงไปในสระคืนอีกด้วย นิ ทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า : ผู้มีควา มสัตย์ ย่อมได้รับผลดีตอบแทน

นิ ทานอีสป ห่านกับไข่ทองคำ กาลครั้งหนึ่ งนานมาแล้ว มีสองตายายผู้แสนยากจนอาศั ยอยู่ที่กระท่อมเก่า ๆ ในป่ ากว้าง อย่างสงบสุข แต่จู่ ๆ วันหนึ่ งก็เกิดเรื่องประหลาดขึ้น เมื่อตาเฒ่าพบว่าห่านที่เลี้ยงไว้นั้ น ออกไข่มาเป็ นสีทองอร่าม \"ยาย ๆ ดูนี่ สิตาเจออะไร ! ห่านของเราออกไข่มาเป็ นทองคำด้วยล่ะ\" ตาเฒ่าร้องเสียงดัง \"จริงหรือตาเฒ่า ? จู่ ๆ ห่านมันจะออกไข่มาเป็ นทองคำได้ยังไงกัน\" ยายเฒ่าถามกลับ แบบไม่เชื่อหูตัวเอง \"ถ้ายายไม่เชื่อ เดี๋ยวตาเอาไข่ใบนี้ ไปให้ในเมืองดูก่อนแล้วกัน จะได้รู้กันไปเลยว่านี่ คือ ทองคำจริงหรือปลอม\" พูดจบตาเฒ่าก็รีบเดินทางไปยังร้านทองในเมืองทันที เมื่อตาเฒ่ามาถึงร้านทองจึงยื่นไข่ห่านปริศนาให้ช่างทองตรวจดูอย่างละเอียด เมื่อช่าง ทองยืนยันว่านี่ แหละคือทองคำของแท้ ตาเฒ่าก็เสนอขายไข่ทองคำใบนั้ นอย่างไม่รอช้า แล้วมุ่งหน้ ากลับบ้านไปบอกข่าวดีกับยายด้วยความตื่นเต้น

นิ ทานอีสป ห่านกับไข่ทองคำ \"ยาย ๆ ไข่ใบนั้ นคือทองคำของจริง ตาได้เงินกลับมาตั้งเยอะแน่ ะ ต่อไปนี้ เราจะรวยกัน แล้วนะ !\" พูดจบแล้วทั้งสองก็กอดกันอย่างมีความสุข จากวันนั้ นเป็ นต้นมา สองตายายก็หมั่นเก็บไข่ทองคำไปขายทุกวัน จนกลายเป็ นเศรษฐี และมีเงินทองใช้ไม่ขาดมือ แต่วันหนึ่ งตาเฒ่าก็เริ่มรู้สึกไม่พอใจว่าทำไมห่านของเขาถึง ออกไข่ได้เพียงวันละฟองเท่านั้ น จึงเกิดความคิดขึ้นมาว่า \"ยายเฒ่า.. วันนี้ เราไปผ่าท้องห่านกันดีกว่า จะได้เอาไข่ทองคำทั้งหมดในนั้ นไปขายที เดียว มัวแต่เก็บวันละฟองแบบนี้ มันจะไปทันกินอะไร\" ตาเฒ่าเอ่ยชวน \"ก็ดีเหมือนกันนะตา เราจะได้ไม่ต้องเหนื่ อยเดินทางเข้าเมืองทุกวัน\" ยายเฒ่าเห็นดีเห็น งามไปด้วย ว่าแล้วก็ไม่รอช้า สองตายายรีบจับห่านมาผ่าท้องทันที แต่ปรากฏว่าในท้องของห่านนั้ น ไม่มีไข่ทองคำอยู่เลยแม้แต่ฟองเดียว แถมทั้งสองยังต้องสูญเสียห่านของพวกเขาไป โดย ไม่มีโอกาสเก็บไข่ทองคำไปขายอีกเลย.. นิ ทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า : โลภมาก มักลาภหาย

เกมจับผิดภาพ จากภาพทั้งสองมีจุดที่ต่างกันอยู่ 3 จุด จงหาจุดต่างเหล่านั้ น

จงเติมคำให้สมบูรณ์ ข_าน ห_าป่ า แ_ปเปิ้ ล จ_ะเข้

หลังเรียน ก่อนเรียน