Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore ลูกหมูสามตัว

ลูกหมูสามตัว

Published by Wassana Nontasawat, 2020-11-25 16:54:30

Description: นิทานเรื่อง ลูกหมูสามตัว

Search

Read the Text Version

จดั ทำโดย นำงสำววำสนำ นนทสวัสดิ์ รหสั นกั ศึกษำ 6206510003 Sec.1

กำลคร้ังหนึ่งนำนมำแล้วมีลูกหมูสำมตัวเป็นพี่น้องกัน พ ว ก มั น อ อ ก เ ดิน ท ำ ง เพ่ื อ จ ะ ห ำ ท่ี ส ร้ ำ ง บ้ ำ น ค น ล ะ ห ลั ง และเดินทำงมำถึงชำยป่ำแห่งหน่ึง พวกมันตัดสินใจจะสร้ำงบ้ำน บริเวณน้ใี กล้ ๆ กัน และเดนิ ทำงไปตลำดเพื่อซอื้ ของสร้ำงบ้ำน

พใี่ หญ่ซอ้ื ฟำงไปสร้ำงบ้ำนจะได้ไมเ่ หน่อื ยและไม่หนักด้วย พ่ีรองซอ้ื เศษไมไ้ ปสรำ้ งบำ้ นตอกตะปูไม่ก่ที ีกเ็ สรจ็ แลว้ สว่ นน้องเล็ก ซื้ออฐิ มำสรำ้ งบำ้ น และทง้ั 3 พ่ีนอ้ งกแ็ บกของกลบั บำ้ น พอถงึ ชำยป่ำ ตำ่ งคนกต็ ำ่ งแยกย้ำยมำสรำ้ งบำ้ นของใครของมนั

ลูกหมูตัวที่หน่ึงสร้ำงบ้ำนด้วยฟำงใช้เวลำไม่นำนนักก็เสร็จ ส่วนลูกหมูตัวที่สองสร้ำงบ้ำนด้วยเศษไม้ใช้เวลำไม่นำนก็สร้ำงบ้ำนเสร็จ และท้ังสองไปดูน้องเล็กสร้ำงบ้ำนซ่งึ ยังไม่เสร็จ น้องเล็กตอ้ งค่อยๆ ก่ออิฐทีละ ก้อนทีละอันกว่ำจะสร้ำงเสร็จก็อีกหลำยวันเพรำะอยำกได้บ้ำนท่ีแข็งแรงและ ปลอดภยั นอ้ งเล็กจึงไม่เช่ือพี่ ๆ ท้ังสอง ท่ีบอกให้เปลยี่ นมำใชฟ้ ำงกบั เศษไม้

ลูกหมูทั้งสองจึงออกไปว่ิงเล่นว่ำยน้ำ ส่วนน้องเล็กก็ตั้งหน้ำตั้งตำสร้ำงบ้ำนจนเสร็จ ต ก ดึ ก ท้ั ง ส ำ ม ตั ว ก็ เ ข้ ำ น อ น บ้ ำ น ใ ค ร บ้ ำ น มั น จ น ก ร ะ ท่ั ง คื น ห น่ึ ง มี เ จ้ ำ ห ม ำ ป่ ำ ม ำ ซุ่ ม ดู หวังจะมำจบั ลกู หมทู ั้ง 3 ตัวมำเป็นอำหำร

และไปบ้ำนลูกหมูที่สร้ำงบ้ำนด้วยฟำงก่อนพอมัน มำถึงประตู มันก็พูดขึ้นว่ำ... เจ้ำลูกหมูน้อยออกมำให้ข้ำกิน ดีกว่ำนะ ไม่ฉันไม่เปิดประตูให้แกหรอก ไป๊ไปให้พ้นนะ ไม่เปิดไม่เป็นไร บ้ำนฟำงแบบน้ีข้ำเป่ำก็พังแล้ว แย่แล้วบ้ำน ฟำงของฉันพังหมดแล้วมำมะมำใหพ้ ีห่ มำป่ำกินดกี ว่ำ

เจ้ำลูกหมูรีบวิ่งไปหำน้องรองท่ีสร้ำงบ้ำนด้วยเศษไม้และเจ้ำหมำป่ำก็มำเคำะท่ีประตูแล้วบอกให้เปิด ลูกหมู บอก ... ไม่มีทำงข้ำไม่ยอมเปิดประตูให้หมำป่ำใจร้ำยเด็ดขำด ... อ๋อเหรอ บ้ำนไม้ที่ไม่แข็งแรงแบบนี้แค่ข้ำกระโดด กระแทกประตูสองที มันก็พังแล้วล่ะเอำล่ะนะ 1 2 3 แล้วเจ้ำหมำป่ำก็พังประตูเข้ำมำได้ เจ้ำหมูทั้งสองรีบว่ิงไปบ้ำน อฐิ ของน้องเล็ก โดยทม่ี เี จ้ำหมำป่ำว่ิงมำติด ๆ และเลำ่ ใหน้ ้องเล็กฟงั ว่ำบำ้ นทง้ั สองหลงั ถกู หมำป่ำพงั ไปแล้ว

เจ้ำหมำป่ำก็มำถึงบ้ำนน้องเล็ก และเคำะประตู แล้วพดู ขึ้น ว่ำ .... เปิดให้ข้ำเข้ำไปกินเดี๋ยวนี้นะไม่เปิดจะพังบ้ำนอีกหลังนะ น้อง เลก็ ตะโกนบอกกลับไปเจ้ำหมำป่ำ เจ้ำไม่มีทำงพังบ้ำนหลังนี้ได้หรอก เดยี๋ วจะเป่ำให้บ้ำนพังไปเลย หมำป่ำรวบรวมลมเป่ำแต่บ้ำนก็ไม่ยอม พัง ไดข้ ำ้ จะกระโดดกระแทกใหบ้ ้ำนพงั ไปเลย

1 2 3 โอ๊ย ใครก็ได้ช่วยหมำป่ำด้วย เจ้ำหมำป่ำ กระโดดกระแทกกับประตูบ้ำนอิฐอย่ำงแรง แต่ด้วยควำมท่ี เป็นบ้ำนแข็งแรงมำก มันจึงเจ็บจนเป็นลมสลบไป ส่วนเจ้ำหมูท้ังสำมตัวต่ำงก็ปลอดภัยในบ้ำนอิฐ ของน้องเล็ก รุ่งเช้ำพวกมันทั้งสำมตัวก็ไปตลำดเพื่อซื้ออิฐ มำสรำ้ งบ้ำน

นิทำนเรือ่ งสอนให้รวู้ ่ำ “กำรเกียจคร้ำนไม่ได้ทำให้เรำ สบำยได้จริง แต่จะนำทุกข์ภัยมำ สู่ตน เรำจึงควรอย่ำงยิ่งที่จะ ขยนั หม่ันเพียร”


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook