จดั ทำโดย นำงสำววำสนำ นนทสวัสดิ์ รหสั นกั ศึกษำ 6206510003 Sec.1
กำลคร้ังหนึ่งนำนมำแล้วมีลูกหมูสำมตัวเป็นพี่น้องกัน พ ว ก มั น อ อ ก เ ดิน ท ำ ง เพ่ื อ จ ะ ห ำ ท่ี ส ร้ ำ ง บ้ ำ น ค น ล ะ ห ลั ง และเดินทำงมำถึงชำยป่ำแห่งหน่ึง พวกมันตัดสินใจจะสร้ำงบ้ำน บริเวณน้ใี กล้ ๆ กัน และเดนิ ทำงไปตลำดเพื่อซอื้ ของสร้ำงบ้ำน
พใี่ หญ่ซอ้ื ฟำงไปสร้ำงบ้ำนจะได้ไมเ่ หน่อื ยและไม่หนักด้วย พ่ีรองซอ้ื เศษไมไ้ ปสรำ้ งบำ้ นตอกตะปูไม่ก่ที ีกเ็ สรจ็ แลว้ สว่ นน้องเล็ก ซื้ออฐิ มำสรำ้ งบำ้ น และทง้ั 3 พ่ีนอ้ งกแ็ บกของกลบั บำ้ น พอถงึ ชำยป่ำ ตำ่ งคนกต็ ำ่ งแยกย้ำยมำสรำ้ งบำ้ นของใครของมนั
ลูกหมูตัวที่หน่ึงสร้ำงบ้ำนด้วยฟำงใช้เวลำไม่นำนนักก็เสร็จ ส่วนลูกหมูตัวที่สองสร้ำงบ้ำนด้วยเศษไม้ใช้เวลำไม่นำนก็สร้ำงบ้ำนเสร็จ และท้ังสองไปดูน้องเล็กสร้ำงบ้ำนซ่งึ ยังไม่เสร็จ น้องเล็กตอ้ งค่อยๆ ก่ออิฐทีละ ก้อนทีละอันกว่ำจะสร้ำงเสร็จก็อีกหลำยวันเพรำะอยำกได้บ้ำนท่ีแข็งแรงและ ปลอดภยั นอ้ งเล็กจึงไม่เช่ือพี่ ๆ ท้ังสอง ท่ีบอกให้เปลยี่ นมำใชฟ้ ำงกบั เศษไม้
ลูกหมูทั้งสองจึงออกไปว่ิงเล่นว่ำยน้ำ ส่วนน้องเล็กก็ตั้งหน้ำตั้งตำสร้ำงบ้ำนจนเสร็จ ต ก ดึ ก ท้ั ง ส ำ ม ตั ว ก็ เ ข้ ำ น อ น บ้ ำ น ใ ค ร บ้ ำ น มั น จ น ก ร ะ ท่ั ง คื น ห น่ึ ง มี เ จ้ ำ ห ม ำ ป่ ำ ม ำ ซุ่ ม ดู หวังจะมำจบั ลกู หมทู ั้ง 3 ตัวมำเป็นอำหำร
และไปบ้ำนลูกหมูที่สร้ำงบ้ำนด้วยฟำงก่อนพอมัน มำถึงประตู มันก็พูดขึ้นว่ำ... เจ้ำลูกหมูน้อยออกมำให้ข้ำกิน ดีกว่ำนะ ไม่ฉันไม่เปิดประตูให้แกหรอก ไป๊ไปให้พ้นนะ ไม่เปิดไม่เป็นไร บ้ำนฟำงแบบน้ีข้ำเป่ำก็พังแล้ว แย่แล้วบ้ำน ฟำงของฉันพังหมดแล้วมำมะมำใหพ้ ีห่ มำป่ำกินดกี ว่ำ
เจ้ำลูกหมูรีบวิ่งไปหำน้องรองท่ีสร้ำงบ้ำนด้วยเศษไม้และเจ้ำหมำป่ำก็มำเคำะท่ีประตูแล้วบอกให้เปิด ลูกหมู บอก ... ไม่มีทำงข้ำไม่ยอมเปิดประตูให้หมำป่ำใจร้ำยเด็ดขำด ... อ๋อเหรอ บ้ำนไม้ที่ไม่แข็งแรงแบบนี้แค่ข้ำกระโดด กระแทกประตูสองที มันก็พังแล้วล่ะเอำล่ะนะ 1 2 3 แล้วเจ้ำหมำป่ำก็พังประตูเข้ำมำได้ เจ้ำหมูทั้งสองรีบว่ิงไปบ้ำน อฐิ ของน้องเล็ก โดยทม่ี เี จ้ำหมำป่ำว่ิงมำติด ๆ และเลำ่ ใหน้ ้องเล็กฟงั ว่ำบำ้ นทง้ั สองหลงั ถกู หมำป่ำพงั ไปแล้ว
เจ้ำหมำป่ำก็มำถึงบ้ำนน้องเล็ก และเคำะประตู แล้วพดู ขึ้น ว่ำ .... เปิดให้ข้ำเข้ำไปกินเดี๋ยวนี้นะไม่เปิดจะพังบ้ำนอีกหลังนะ น้อง เลก็ ตะโกนบอกกลับไปเจ้ำหมำป่ำ เจ้ำไม่มีทำงพังบ้ำนหลังนี้ได้หรอก เดยี๋ วจะเป่ำให้บ้ำนพังไปเลย หมำป่ำรวบรวมลมเป่ำแต่บ้ำนก็ไม่ยอม พัง ไดข้ ำ้ จะกระโดดกระแทกใหบ้ ้ำนพงั ไปเลย
1 2 3 โอ๊ย ใครก็ได้ช่วยหมำป่ำด้วย เจ้ำหมำป่ำ กระโดดกระแทกกับประตูบ้ำนอิฐอย่ำงแรง แต่ด้วยควำมท่ี เป็นบ้ำนแข็งแรงมำก มันจึงเจ็บจนเป็นลมสลบไป ส่วนเจ้ำหมูท้ังสำมตัวต่ำงก็ปลอดภัยในบ้ำนอิฐ ของน้องเล็ก รุ่งเช้ำพวกมันทั้งสำมตัวก็ไปตลำดเพื่อซื้ออิฐ มำสรำ้ งบ้ำน
นิทำนเรือ่ งสอนให้รวู้ ่ำ “กำรเกียจคร้ำนไม่ได้ทำให้เรำ สบำยได้จริง แต่จะนำทุกข์ภัยมำ สู่ตน เรำจึงควรอย่ำงยิ่งที่จะ ขยนั หม่ันเพียร”
Search
Read the Text Version
- 1 - 10
Pages: