Greenline25

มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009 ากวิชาภูมิศาสตร์ที่ร่ำเรียนกันมาต้ังแต่สมัยประถมและ ยังเป็นจริงอยู่ในปัจจุบันบอกว่า โลกเราน้ีเป็นพื้นน้ำ สามสว่ น พ้นื ดินหนึ่งส่วน แต่ในอนาคตอนั ใกล้สดั ส่วน จนี้อาจเปล่ียนไป เพราะดินแดนท่ีครั้งหน่ึงเคยเป็นผืน เกาะและแผ่นดิน กำลังจะจมลงสู่ใต้ท้องทะเล ด้วย ภาวะโลกร้อน ซ่ึงนำมาสู่ปัญหาระดับน้ำทะเลสูงข้ึน และภัย ธรรมชาตริ ้ายแรง บรรดาประเทศที่หนาวๆ ร้อนๆ กับภาวะเกาะจมทะเล คงไม่มี ใครลุ้นระทึกเท่ากับประเทศหมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิก ซ่ึงมี จำนวน 22 ประเทศ ประชากรประมาณ 7 ล้านคน ในจำนวนนี้ ประเทศเสี่ยงภัยที่สุดเห็นจะเป็นประเทศตูวาลู ประเทศท่ีประกอบ ด้วยเกาะบนแผ่นหินปะการัง 9 เกาะ พ้ืนท่ี 26 ตารางกิโลเมตร ประชากรประมาณ 1.2 หมื่นคน ความสูงเฉล่ยี ของพนื้ ท่ี 2.5 เมตร จากระดับน้ำทะเล และพื้นที่สูงสุดอยู่ท่ี 4.5 เมตร เหนือระดับน้ำ ทะเล ในปี 2532 องค์การสหประชาติจัดให้ประเทศตูวาลูอยู่ในบัญชี ของประเทศที่จะสูญหายไปในทอ้ งทะเล เนือ่ งจากภาวะโลกร้อน แต่ ชื่อตูวาลูเริ่มเป็นท่ีรู้จักของชาวโลกอย่างกว้างขวางในปี 2540 เม่ือ นายกรัฐมนตรีของประเทศนี้ขึ้นกล่าวในเวทีประชุมการเปล่ียนแปลง สภาพภูมิอากาศโลกที่ญี่ปุ่นว่า ประเทศของเขากำลังทุกข์ทรมานกับ วิกฤติอากาศจนสุดจะทานทน เขาเรียกร้องให้ประเทศเพ่ือนบ้าน อยา่ งออสเตรเลียและนวิ ซแี ลนดช์ ่วยรบั ผูอ้ พยพจากภยั ชาวตูวาลู ซึ่ง GEOGRAPHY TEXTBOOKS THAT WE LEARNED SINCE GRADE SCHOOL and which remain true today tell us that our Earth is composed of three parts water and one part land. But, in the near future, this ratio may change because the land that is islands and coastal land is about to be submerged by rising sea water caused by global warming which also causes many other natural disasters. No other among 22 island nations in the Pacific Ocean with a combined population of about seven million is more at risk of being swallowed by the ris- ing sea than Tuvalu. The tiny nation comprises nine reef atolls covering a total area of 26 square kilome- ters with a population of 12,000. The average height of the land is 2.5 meters above sea level. The highest elevation is 4.5 meters. In 1989 Tuvalu was listed by the United Nations among countries likely to disappear under the sea because of global warming. But Tuvalu became widely known to the world in 1997 when its prime minister told at a climate change forum in Japan that his country was suffering greatly from a climate 51

ต่อมาในปี 2544 ประเทศนิวซีแลนด์ก็ประกาศนโยบายยอมรับผู้ลี้ เขตอนุรักษบ์ นเกาะฟูนาฟูติในยามปราศจากคล่ืนลม ภัยธรรมชาติจากตูวาลู และในปีเดียวกันประเทศตูวาลูก็ประกาศจะ ร่วมมอื กบั ประเทศหมู่เกาะอนื่ ๆ เช่น ครี บิ าติ และมัลดฟี ฟอ้ งรอ้ ง A Funafuti conservation area looks serene ประเทศสหรัฐอเมริกาที่ไม่ยอมลงสัตยาบันพิธีสารเกียวโต ซึ่งจะมี amid calm sea and clear, blue sky. ผลต่อการควบคุมการปล่อยก๊าซเรือนกระจก อันเป็นผลให้ประเทศ ของพวกเขาต้องเผชิญหน้ากับการสูญหายไปจากแผนที่โลก หรือ จะรุนแรงข้ึนทุกปี ชายฝ่ังจะสูญหายภายในไม่ก่ีสิบปี และการ กลายเปน็ แอตแลนตสิ แหง่ ศตวรรษท่ี 21 ป้องกันน้ำท่วมบนเกาะที่ต้ังอยู่บนแผ่นหินปะการังเช่นนี้ต้องใช้เงิน มหาศาล “เราต้องอยู่กับความหวาดกลัวผลกระทบจากภาวะโลกร้อน สำหรับประเทศบนแผ่นหินปะการังอย่างเรา ระดับน้ำทะเลที่สูงข้ึน ในบทความเรือ่ ง “ประเทศในแปซิฟิกและผลกระทบจากภาวะ และภัยธรรมชาติร้ายแงรกำลังปรากฎขึ้นอันเป็นภัยคุกคามต่อ โลกร้อน” ของกลุ่มเฟรนด์ส ออฟ ดิ เอิร์ธ ระบุถึงปัญหาท่ีเก่ียว ประชากรของเรา ภัยคุกคามน้ีเป็นของจริงและรุนแรง มิต่างอะไร เนื่องกันเป็นลูกโซ่ ภาวะโลกร้อนจะทำให้ชาวเกาะในแปซิฟิกต้อง กบั การก่อตัวของการกอ่ การรา้ ย” เซาฟาตู โซเปางา นายกรัฐมนตรี กลายเป็นผู้ลี้ภัย โดยเฉพาะชาวตูวาลูที่ต้องพึ่งพิงสภาพนิเวศทั้ง ตูวาลูกล่าวอกี ครัง้ ในที่ประชุมใหญ่องค์ฺการสหประชาชาติ ครั้งที่ 58 ทะเลและผืนดินอย่างมากอยู่แล้ว คนเหล่านี้จะสูญเสียความม่ันคง ที่นวิ ยอรก์ สหรฐั อเมรกิ า เมอ่ื กนั ยายน 2546 ทางด้านอาหารและวัฒนธรรมท้องถ่ิน นอกจากนี้การที่เกาะส่วน ใหญ่ของตูวาลูต้ังอยู่บนแผ่นหินปะการัง จึงต้องพึ่งพิงน้ำจืดจากน้ำ กว่าสิบปีแล้วที่เกาะตูวาลูกลายเป็นสัญลักษณ์และเครื่องมือ ฝนเป็นหลัก ส่วนระดับน้ำจืดใต้ดินก็ค่อยๆ ลดลง ขณะที่ระดับน้ำ การรณรงค์เรื่องโลกร้อนของกลุ่มองค์กรอนุรักษ์ส่ิงแวดล้อมระดับ ทะเลท่ีสูงขึ้นก็ทำให้เกิดปัญหาน้ำเค็มหนุน ซ่ึงในตอนนี้หกในแปด โลก ขณะเดยี วกนั กม็ นี กั วทิ ยาศาสตรบ์ างกลมุ่ ออกมาโตแ้ ยง้ วา่ ตวู าลู เกาะท่ีต้ังอยู่บนแผ่นหินปะการังของประเทศตูวาลูประสบปัญหาน้ำ จะไมจ่ มทะเล เพราะระดบั นำ้ ทะเลไม่ไดเ้ พม่ิ ขน้ึ ดงั เชน่ บทความของ เค็มจนกระทบต่อการเพาะปลูก เม่ืออาหารลดลงก็ต้องพ่ึงพิงอาหาร ดร.วนิ เซนต์ เกรย์ ทต่ี พี มิ พ์ใน www.nzclimatescience.net ที่บอก นำเข้ามากขึ้น การเปล่ียนอาหารจะนำไปสู่โรคจากการเปล่ียนวิถี ว่ามหาวิทยาลัยฮาวายติดต้ังเคร่ืองวัดระดับน้ำทะเลท่ีเกาะตูวาลูต้ัง ชีวิต เช่น ความดันสูง เบาหวาน ส่วนสภาพอากาศท่ีร้อนขึ้นยัง แต่ปี 1977 พบว่าในช่วงย่ีสิบปีท่ีผ่านมาระดับน้ำทะเลเพ่ิมข้ึนแค่ปี ทำใหเ้ กดิ พาหะและเชอ้ื โรคมากขน้ึ โดยในปี 2546 องคก์ ารอนามัย ละ 0.07 มิลลิเมตรเทา่ นนั้ โดยระหว่างปี 1995-1997 กลบั ลดลง โลกประมาณการว่าในแตล่ ะปีจะมีผเู้ สยี ชีวติ จากภาวะโลกร้อน สว่ น ถึง 3 มิลลิเมตร ใหญ่เป็นไข้มาลาเรียและขาดอาหารจำนวน 160,000 คน และจะ เพ่มิ เปน็ เท่าตัวในปี 2563 ข้อขัดแย้งกรณีเกาะตูวาลูดำเนินมาอย่างเข้มข้น จนไมเคิล ไครชตัน นายแพทย์นักเขียนนิยายแนวสืบสวนสอบสวนอิง มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009 วิทยาศาสตร์ผู้เพ่ิงวายชนม์หยิบยกมาเป็นประเด็นเปิดเร่ืองในนิยาย ชอ่ื ดงั เกีย่ วกบั โลกรอ้ นทช่ี ่ือ State of Fear ตีพิมพป์ ี 2547 ในเน้ือ เร่ืองสรุปได้ว่าการต้ังทีมกฎหมายกรณีเกาะตูวาลูเป็นเพียงเครื่องมือ การโฆษณาชวนเชื่อของกลุ่มองค์กรส่ิงแวดล้อม เขาแต่งเร่ืองให้ตัว ละครเอกนักฟิสิกส์แสดงข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ว่าระดับน้ำทะเลไม่ ได้สูงข้ึนจริง ส่วนเหตุการณ์ภัยธรรมชาติฉับพลันรุนแรง เช่น แผ่น น้ำแข็งในขั้วโลกเหนือถล่ม น้ำป่าทะลัก และแผ่นดินไหวในเขต ปาปวั นวิ กนิ ีจนทำใหเ้ กดิ คลน่ื สงู ระดบั สนึ ามิ เกดิ จากการกอ่ การของ กลุ่มรณรงค์สิ่งแวดล้อมหัวรุนแรงที่ต้องการกระตุกให้ชาวโลกหันมา ตน่ื ตระหนกและตระหนกั ถึงปญั หาโลกร้อน … นยิ ายกค็ อื นยิ าย แม้ นิยายเล่มน้ีจะสมจริงด้วยเชิงอรรถ กราฟ และรายช่ือหนังสือและ เอกสารอ้างอิงท้ายเล่มยาวเกือบยี่สิบหน้าจนทำให้ผู้อ่านไม่น้อยเร่ิม ตั้งข้อสงสัยในความมีอยู่จริงของภาวะโลกร้อน และทำให้ ประธานาธิบดีสหรัฐฯ ให้ความสำคัญกับนิยายเรื่องน้ีถึงกับเชิญนัก เขยี นไปพบปะหารอื ท่ีทำเนียบขาวกต็ าม ทุกวันน้ีเกาะตูวาลูยังดำรงอยู่ แต่ภัยธรรมชาติถ่ีและรุนแรงขึ้น ในเดือนกมุ ภาพันธ์ 2549 ระดับน้ำทะเลบรเิ วณเกาะตวู าลขู นึ้ สงู สุด ในรอบ 15 ปี ชาวเกาะตูวาลูบอกว่าไม่เคยเจอเหตุรุนแรงเช่นน้ีมา ก่อน น้ำไม่ได้มาจากชายฝ่ังอย่างเดียว แต่ยังทะลุมาจากใต้แนว ประการัง (ใต้ดิน) อีกด้วย แค่ชั่วโมงเดียวที่ราบถูกน้ำท่วมหมด ขณะที่นักภูมิอากาศบอกว่ากระแสน้ำสูงสุดในรอบปี (King Tide) 52

crisis. He called for such neighboring countries as by international environmental groups. On the Australia and New Zealand to help take Tuvaluan other hand, some groups of scientists have argued disaster refugees. Later in 2001 New Zealand that Tuvalu would not sink because the sea water announced it was willing to accept refugees from has not risen. For example, Dr. Vincent Gray wrote Tuvalu. In the same year, Tuvalu declared it would in an article in www.nzclimatescience.net that the join other island nations such as Kiribati and University of Hawaii has installed a device to mea- Maldives to sue the United States for refusing to sure sea water level at Tuvalu since 1977 and found sign the Kyoto Protocol, the international agree- that the sea water during the past 20 years had risen ment governing the release of greenhouse gases by a mere 0.07 millimeters. By contrast, the level which, if left uncontrolled, would put it at risk of receded by three millimeters during 1995-1997. being wiped off the face of the earth and becoming an Atlantis of the 21st century. The conflict over Tuvalu plight had inspired Michael Crichton, the late physician author, to write “We live in constant fear of the adverse impacts a techno-thriller fiction concerning global warming. of climate change. For a coral atoll nation, sea The book, State of Fear, published in 2004, alleges level rise and more severe weather events loom that a team of lawyers formed to represent Tuvalu as a growing threat to our entire population. The was a propaganda tool of environmental organiza- threat is real and serious, and is of no different to tions. In the novel, the lead character is a physicist, a slow and insidious form of terrorism against us,” who provides scientific data which show that the Prime Minister Saufatu Sopoanga of Tuvalu said sea level has not risen. The sudden occurrences of at the 58th Session of the United Nations General natural disasters such as the breakup of glaciers in Assembly in New York on Sept. 24, 2003. the North Pole, flash floods and an earthquake in Papua New Guinea that caused high waves of a tsu- For more than a decade Tuvalu has become a nami magnitude were created by radical environ- symbol and a tool for global warming campaigns mental groups that wanted to scare the world into มกราคม - เมษายน 2552 JJaannuuaarryy -- AApprriill 22000099 paying attention to global warming. However, the book remains a fictional work despite its comprehensive footnotes, graphs, bib- liography and references, which take up nearly 20 pages, swaying a large number of readers’ opinion about the validity of global warming. The United States president at the time was so enamored with the novel that he invited the writer to the White House. Today Tuvalu islands remain standing but with more frequent and violent natural hazards. In February 2006, the sea rose to the highest level in 15 years. The islanders said they never experi- enced such a phenomenon before. The water did not come only from the shores but also gushed out from under the reefs beneath the ground. The flat land was inundated in just an hour. Climate experts said Tuvalu’s annual highest tide or King Tide will be more serious every year and its shore lines will disappear in a few decades. Flood prevention on the coral atoll island will require huge sum of money. An article entitled “Countries in the Pacific and Impacts of Global Warming” released by the Friends of the Earth points out that the chain of problems from global warming will make Pacific islanders climate refugees, particular Tuvaluans who must rely on ecological conditions of the sea and land. These people will lose their food security and local cultures. Since most of the islands of Tuvalu are situated on reefs, they rely mainly on rain for fresh 53

สหรฐั อเมรกิ าขุดปะการังเพอื่ ทำเปน็ รันเวยเ์ ครอ่ื งบินในสมัยสงครามโลกคร้ังท่ีสอง ปจั จุบนั กลายเปน็ ที่ทง้ิ ขยะบนเกาะฟูนาฟตู ิ A man rests in a hammock in his house over a garbage dump on Funafuti Island. The area used to be a runway on the reef built by American troops during World War II but had been turned into a dump site after the war. ทว่าก็ยังมีคนตั้งข้อสงสัยว่าวิกฤติธรรมชาติท่ีรุนแรงขึ้นและถี่ ร่วมกันย้ือยุดอย่างจริงจังสักเพียงใด ท้ังในประเด็นระดับโลกว่าด้วย ข้ึนท่ีเกาะตูวาลูเกิดจากภาวะโลกร้อนล้วนๆ หรือส่วนหน่ึงเกิดจาก เรื่องปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และประเด็นระดับชาติว่า การกระทำของชาวเกาะเองกันแน?่ ด้ ว ย แ น ว ท า ง ก า ร พั ฒ น า ป ร ะ เ ท ศ ที่ น ำ ไ ป สู่ ก า ร ท ำ ล า ย ทรัพยากรธรรมชาติและสง่ิ แวดล้อม ในประเด็นน้ีดร.มาร์ก เฮยส์ ในฐานะตัวแทนของนิตยสาร Griffith Review ที่เข้าไปสังเกตการณ์เหตุการณ์ระดับน้ำทะเล สูงสุดในรอบสิบห้าปีที่เกาะตูวาลู ได้เขียนไว้ในบทความของเขาว่า จากประเทศหมู่เกาะที่อยู่ไกลถึงมหาสมุทรแปซิฟิก มองย้อน หลังจากมีถนนราดยางในปี 2002 ยานพาหนะก็เพ่ิมขึ้น แต่สภาพ กลับมาสู่ประเทศท่ีต้ังอยู่บนผืนแผ่นดินใหญ่ใกล้ตัว ที่ซ่ึงชะตากรรม อากาศช้ืนและเค็มก็ทำให้รถเป็นสนิมถูกทิ้งเป็นขยะเกล่ือนกลาด ก็ลอ่ แหลมและนา่ พร่นั พรงึ ไมแ่ พ้กัน บางท่ถี ูกนำไปใชเ้ ป็นท่ีกำบงั คลนื่ ลมเสียด้วยซ้ำ แต่ในบทความของ จากเอกสารคณะทำงานด้านส่ิงแวดล้อมขององค์การความร่วม เฟรนด์ส ออฟ ดิ เอิร์ธข้างต้นกล่าวว่า เดิมปัญหาการกัดเซาะ มอื ทางเศรษฐกิจและการพัฒนาหรอื โออีซดี ี (OECD) เรอ่ื ง “อันดบั ชายฝั่งเกิดจากกิจกรรมการพัฒนา เช่น เหมืองแร่ การสร้าง เมอื งเส่ียงต่อนำ้ ท่วมชายฝั่งในวันน้แี ละอนาคต” ที่เผยแพรส่ ่งทา้ ยปี สาธารณปู โภค แตป่ ัจจบุ นั มาจากพายุและคลน่ื ลมเปน็ หลัก 2550 และถูกตีพิมพ์เป็นข่าวไปทั่วโลกระบุว่า ประเทศเมืองท่า ชายฝ่ังท่ัวโลกต่างมีความเสี่ยงต่อการจมน้ำด้วยกันท้ังนั้น รวมทั้ง หากนับตั้งแต่องค์การสหประชาชาติจัดให้ตูวาลูอยู่ในบัญชี กรุงเทพเมืองฟ้าอมรของเราท่ีตดิ อยู่ในโผสิบอันดับแรกดว้ ย ประเทศท่ีจะสูญหายไปในท้องทะเล เน่ืองจากภาวะโลกร้อนเม่ือปี ในรายงานฉบับนี้ กลุ่มนักวิทยาศาสตร์ได้เก็บข้อมูลเมืองท่า 2532 ก็นับว่าการต่อสู้และร้องขอความช่วยเหลือของตูวาลูดำเนิน ชายฝ่งั ทมี่ ีประชากรเกิน 1 ลา้ นคน จำนวน 136 เมอื งทั่วโลก พบวา่ มาย่ีสิบปีแล้ว และยังไม่มีทีท่าจะบรรลุข้อเรียกร้องแต่อย่างใด ใน เม่อื ปี 2548 ประเทศท่มี ีความเสย่ี งตอ่ เหตุการณ์น้ำท่วมใหญ่ในรอบ การประชุมเร่ืองโลกร้อนขององค์การสหประชาชาติ ที่เมืองพอ รอ้ ยปมี ากทสี่ ุด 10 อันดับ โดยพจิ ารณาจากจำนวนประชากรคือ มมุ ซแนน ประเทศโปแลนด์ เมอ่ื ตน้ ธนั วาคม 2008 กลมุ่ ประเทศชาว ไบ, กังซู, เซี่ยงไฮ้, ไมอาม่ี, โฮจิมินซิต้ี, กัลกัตตา, มหานคร เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิกและมหาสมุทรอินเดีย จำนวน 43 นิวยอร์ก, โอซากา-โกเบ, อเล็กซานเดรีย และนิวออร์ลนี และในอีก ประเทศได้รวมตัวกันเรียกร้องว่าอุณหภูมิโลกไม่ควรเพิ่มสูงกว่ายุค ประมาณ 60 ปขี ้างหนา้ หรือในปี 2613 อนั ดับขา้ งต้นจะเปลี่ยนไป ก่อนอุตสาหกรรมเกิน 1.5 องศาเซลเซียส โดยตัวแทนจาก เปน็ กลั กัตตา, มมุ ไม, ดักกา, กังซ,ู โฮจิมนิ หซ์ ิต,้ี เซ่ียงไฮ้, กรงุ เทพ, ประเทศตวู าลูและคริ บิ าตกิ ลา่ วว่าหากอณุ หภมู ิโลกเพ่มิ ขึ้น 2 องศา ย่างกงุ , ไมอามี่ และไฮฟอง เซลเซียส จะทำลายประเทศกำลังพัฒนาที่ตั้งอยู่บนเกาะเล็กเกาะ เมื่อพิจารณาในแง่มูลค่าทรัพย์สินของเมืองพบว่า 10 อันดับ นอ้ ยหมดสน้ิ แตก่ ล่มุ ประเทศสหภาพยุโรปต้ังเพดานระดับโลกรอ้ น พื้นที่เส่ียงสูงสุดในปี 2548 คือ ไมอามี, กวางตุ้ง, มหานคร ไว้ที่ 2 องศาเซลเซยี ส นิวยอร์ก, นิวออร์ลีน, โอซากา-โกเบ, โตเกียว, อัมสเตอร์ดัม, นาโกยา, แทมปา-เซนตป์ เี ตอรส์ เบริ ก์ และชายหาดเวอรจ์ เิ นียร์ และ ถึงเวลาน้ีทั้งสาเหตุและผลลัพธ์ต่างสำคัญไม่ยิ่งหย่อนกว่ากัน ในอีก 60 ปีต่อมาอันดับก็จะเปลี่ยนไปเป็น ไมอามี่, กวางตุ้ง, ตูวาลูจะอยู่หรือจมทะเล ก็ข้ึนอยู่กับว่าชาวตูวาลูและชาวโลกจะ 54 มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009

สตอร์ม เซจิ ที่เกดิ ข้นึ ท่ชี ายฝั่ง Whangarei นอรท์ แลนด์ ประเทศนิวซแี ลนด์ เม่อื ปี 2007 ซ่งึ เปน็ เหตกุ ารณท์ ีม่ ผี ู้ พยากรณ์ว่าจะเกิดข้นึ กับกรุงเทพและสมทุ รปราการ A storm surge which took place at the Whangarei Northland coast of New Zealand in 2007. It has been predicted that a similar surge could hit Bangkok and Samut Prakan. water, and underground water is gradually dimin- demand that the global temperature should not be ishing while the rising sea has pushed sea water up allowed to go up by 1.5 degree Celcius above the the water table. Saltwater has affected cultivation pre-industrial average. Delegates from Tuvalu and on six of the eight reef islands of Tuvalu, forcing Kiribati said if the global temperature went up by the country to import food. The change of diet has 2 degree Celcius, all island developing countries led to the rise of diseases associated with changing will be wiped out. Yet, countries in the European life-style such as high blood pressure and diabetes. Community have set the ceiling for the tempera- Meanwhile, the warmer weather is conducive to ture to rise by 2 degree Celcius. increasing diseases and carriers. In 2003, the World Health Organization predicted that about 160,000 As things stand, the cause and effect of global people would perish every year of sicknesses warming are no more or less important over the related to global warming, mostly malaria and mal- other. Whether Tuvalu will stay or go under the sea nutrition, and the figure would double in 2020. depends on how serious the Tuvaluans and other peoples of the world will cooperate in the struggle However, many people still question whether both in terms of greenhouse gas emissions and the increased frequency and more violent natural national development that leads to the destruction incidents are entirely caused by global warming. of natural resources and the environment. Could they partly be the islanders’ fault? APART FROM ISLAND COUNTRIES IN THE Concerning this matter, Dr. Mark Hayes, who PACIFIC, countries on mainland are similarly had witnessed the highest sea level in 15 years in under threats. Tuvalu, observed in an article in Griffith Review magazine that there were more cars on the islands According to a report of the Organization for after asphalt roads were built in 2002. But, because Economic Cooperation and Development (OECD) of humidity and salinity, the cars soon became rusty entitled “Orders of Cities Risky of Coastal Floods and were abandoned as scraps. Some of them were Today and in the Future” issued in late 2007, coastal used as wind and wave breakers. However, the cities throughout the world are at risk of being sub- Friends of the Earth’s article said coastal erosion in merged. They include Bangkok in the ten riskiest the past was caused by development projects such cities. as mining and building of public utilities, but now is mainly caused by storms and waves. The report, based on data on 136 coastal cities with over a million population all over the world It has been 20 years since Tuvalu was included gathered by a group of scientists, found that in 2005 in the list of countries at risk of being submerged ten countries most at risk of facing the most seri- under the sea by the United Nations. But its cry ous flooding in 100 years were Mumbai, Kangsu, for help has yet to go anywhere. In the United Shanghai, Miami, Ho Chi Minh City, Calcutta, Nations Climate Change Conference at Poznan in Greater New York, Osaka-Kobe, Alexandria and Poland in early December last year, 43 island coun- New Orleans. In the next 60 years or by 2070, the tries in the Pacific and Indian oceans joined forces to cities at risk in order will be: Calcutta, Mumbai, มกราคม - เมษายน 2552 JJaannuuaarryy -- AApprriill 22000099 55

ชาวเกาะตูวาลูขณะเผชญิ หนา้ กับคลื่นสูง เปน็ ภาพที่ตพี มิ พ์ใน www.worldviewofglobalwarming ซ่ึงติดตามผลกระทบจากภาวะโลกรอ้ นผา่ น ภาพถ่าย High waves batter Tuvalu Island. The photo appears in the web site www.worldviewofglobalwarming.org which tracks impacts of global warming through photography. (บน) แมน่ ้ำเจ้าพระยาจากภาพถา่ ยทางอากาศ (ลา่ ง) นำ้ ทว่ มใหญ่กรุงเทพฯในอดีต สภาพ Dhaka, Kangsu, Ho Chi Minh City, Shanghai, ทตี่ ง้ั บนที่ราบเจ้าพระยาและปากอา่ วไทยทำใหก้ รงุ เทพฯกลายเป็นพืน้ ท่เี ส่ียงน้ำทว่ ม Bangkok, Miami and Haiphong. (Top) An aerial view of Chao Phraya River. (Below) Bangkok In terms of assets, the ten most at-risk cities for under heavy flood in the distant past. Situated on a low-lying 2005 are Miami, Guangdong, Greater New York, area of the Chao Phraya river basin, Bangkok is prone to New Orleans, Osaka-Kobe, Tokyo, Amsterdam, flooding. Nakoya, Tampa-St. Petersburg and Virginia Beach. In the next 60 years cities of this category มหานครนิวยอร์ก, กัลกัตตา, เซ่ยี งไฮ้, มุมไบ, เทยี นจนิ , โตเกยี ว, will be in this order: Miami, Guangdong, Greater ฮ่องกง และกรุงเทพ New York, Calcutta, Shanghai, Mumbai, Tianjin, Tokyo, Hong Kong and Bangkok. จะเห็นได้ว่าในอนาคตเมืองใหญ่ในจีน อินเดีย และประเทศ ไทยจะมีความโดดเด่นขึ้นเหนือประเทศในอเมริกาและยุโรป ทั้งใน It can be seen that in the future big cities in แงจ่ ำนวนประชากรและสินทรพั ย์ท่เี พ่มิ ขน้ึ กรุงเทพท่ีไม่ติดอันดับใน China, India and Thailand become more promi- ปัจจบุ นั จงึ ตดิ อยู่ในอันดบั 7 ในแงป่ ระชากร และอันดับ 10 ในแง่ nent over cities in the United States and Europe สินทรพั ย์ของเมอื งท่มี คี วามเส่ียงตอ่ น้ำทว่ มชายฝง่ั ในอนาคต in terms of increased population and assets. Bangkok will be ranked No. 7 in terms of popula- รายงานฉบับนี้กล่าวว่าในแต่ละปีมีโอกาสที่จะเกิดน้ำท่วมใหญ่ tion and No. 10 in terms of assets. ในรอบรอ้ ยปีในจำนวน 136 เมืองนีม้ สี ูงถงึ 74 เปอรเ์ ซนต์ และใน รอบหา้ ปีมีโอกาสเกดิ สงู ถงึ 99.9 เปอรเ์ ซนต์! The report said each year the probability for these 136 countries to face the most serious flood- ไม่ใช่มัวแต่อกสั่นขวัญแขวนกับคำพยากรณ์ ยอมจำนน หรือ ing in 100 years is 74 percent, and the probability ต้องรอให้มีข้อมูลมาวางกองอยู่ตรงหน้าเพ่ือพิสูจน์ความจริง เพราะ for them to face the most serious flooding in five กว่าจะถึงวันน้ันก็สายเกินไป แม้ภัยธรรมชาติเป็นเร่ืองหลีกเลี่ยงไม่ years is 99.9 percent. ได้ บ่อยคร้ังเกินคาดเดา แต่การวางแผนป้องกันเป็นสิ่งท่ีกระทำได้ ในรายงานฉบับน้ีได้เสนอทางออกกว้างๆ ไว้ว่า เมืองชายฝ่ังท่ีถูก It is useless to sit idly in state of fear of what ระบุว่ามีความเส่ียงควรยกระดับการป้องกันน้ำท่วม จัดการเรื่อง might happen, accept defeat, or wait for more แผ่นดนิ ทรุด (เชน่ ห้ามสบู น้ำบาดาล) วางแผนการใช้ท่ีดิน โดยหลกี information to confirm the hypotheses related to เล่ียงโครงการพัฒนาใหม่ๆในพ้ืนท่ีน้ำท่วม สร้างเมืองใหม่ มีระบบ global warming because by then it may be too late. การเตือนภัยและอพยพจากน้ำท่วม … ซ่ึงหากต้องการวางแผน Although natural disasters may be unavoidable ระบบป้องกันน้ำท่วมสำหรับอีกสี่สิบห้าสิบปีข้างหน้า ก็ต้องเร่ิมกัน and often unpredictable, preventive measures ตง้ั แต่วันนี้ can be taken. The report offers a general sugges- tion that coastal cities at risk of being submerged … แนวโน้มสัดส่วนของผืนน้ำและผืนดินของโลกจะเปลี่ยน should step up flood prevention measures, cope ไป สิ่งสำคัญอยู่ที่ว่าเราเตรียมพร้อมสำหรับความเปล่ียนแปลง with land subsidence (such as by putting restric- มากแค่ไหน tions on the digging of artesian wells), lay down 56 a land use plan by refraining from implementing new development projects in areas prone to flood- ing, and build new cities with a proper warning system and flood evacuation plan. Planning for flood prevention for the next 40-50 years must begin today. The ratio of land and water on earth is expected to change. The important thing is how prepared we are to cope with and adapt to the changes. มมกกรราาคคมม -- เมเมษษาายยนน 22555522 JJaannuuaarryy -- AApprriill 22000099

เสยี งชุมชน COMMUNITY VOICE ชาวประมง-นกั อนรุ กั ษแ์ ห่งบา้ นทา่ ไรน่ ำยางท่ผี กู ไว้ไปยงั จดุ ทง้ิ เพ่อื เป็น “บ้านใหม่” ให้แก่ปลา Fishermen-cum-conservationists of Ban Ta Rai take the tires to a drop-off point where they would be the fishes’ “new homes”. บา้ นปลาท่ีท่าไร ่ สุรชั อินทองปาน โครงการอันดามนั วอยซ์* A Fish Home at Ta Rai Surat Inthongpan, Andaman Voice Project มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009 57

ลางเดือนมิถุนายน ริมคลองบางเตย ชาวบา้ นกำลงั นำยางมาเพ่อื ผกู กนั ให้เปน็ ปะการงั เทียม หนึ่งในสายน้ำสำคัญของจังหวัดพังงาท่ี ไหลลงสู่ก้นอ่าวพังงา อ่าวท่ีหล่อเล้ียง Villagers bring tires to be tied together, three ชีวิตชาวประมงพื้นบ้านในแถบนี้มาเนิ่น to a group, to make an imitation reef. นาน ท้ังลำคลอง ในอา่ วท่ีเรียกวา่ อา่ วเรือขุด ประมาณ 300-400 ไร่สุด ล้อยางรถยนต์ บ้างช่วยกันมัดยาง ลกู หูลกู ตา ไม่เหลอื ต้นไมซ้ ักตน้ ไม้ที่ตัดไม่ได้ใช้ประโยชนอ์ ะไรเลย เขาจะจ้างให้คนนำไม้มากองรวมกัน แล้วก็เผา ต้นใหญ่ๆ ก็ลอยน้ำ กรถยนต์ 3 วงรวมเขา้ ด้วยกนั เปน็ 1 กอ้ น ไป หรือไม่ก็ใช้รถแบ๊คโฮบดจนเรียบหมด ถ้าไม่ทำอย่างน้ัน เรือขุด บ้ า ง ช่ ว ย กั น ข น ย า ง ร ถ ย น ต์ ท่ี มั ด ร ว ม จะเข้าไม่ได้” เรียบร้อยแล้วทยอยเข็นจากท่าลงเรือ ผู้ใหญ่คอยส่งเสียงเตือน เด็กๆ ระหว่างล้อยางเป็นก้อนถูกเด็กเข็นผ่านทางลาดลงเรือ เสียง ถึงจุดท้ิงปะการัง สร้างบ้านปลา. ฝนยังพรำ ทุกคนทำงาน เฮดังทุกคร้ังเมอ่ื ก้อนยางลงเรือพอดี เหมอื นฝกึ ซ้อมกันมา แบง่ กันร้อยเชอื ก สอดเชอื กผูกกองยางใหอ้ ยู่ ในแนวเดยี วกัน บา้ งเตรยี มทุน่ ปนู หัวทา้ ยแนวเชือก ไมน่ านก็พรอ้ ม ฝนบางลงแล้ว ก้อนยางรถยนต์เต็มลำเรือพร้อมออกเดินทาง ทีมสร้างบ้านเริ่มปล่อยก้อนยางรถยนต์ท่ีถูกนำมาร้อยเป็นแนวยาว เด็กๆ ยืนทำหน้าเสียดายบนท่า เม่ือไม่ได้รับอนุญาตให้ลงเรือไป ห่างกนั กอ้ นละประมาณ ๑ เมตร ลงสทู่ อ้ งคลอง ด้วย “ไม่จม ไม่จม” สมาชิกวัยหนุ่มตะโกน เมื่อเห็นก้อนยาง “ปากคลองเมื่อก่อนลึก ตอนนี้ลึกบ้างตื้นบ้าง ปลา สัตว์น้ำ รถยนต์ ลอยเอยี งไปมา “ไมพ่ รอื้ พอท่นุ ถงึ ดิน นำ้ เขา้ ลกู ยาง มนั กะ ไม่มีท่ีพึ่ง เลยมาทำบ้านปลาให้ชาวบ้าน ปลาได้มาพึ่ง มาพัก ชาว จม” ผู้เฒ่าแห่งท่าไร่ ตะโกนตอบพลาง ย้ิมพลาง พร้อมง่วนกับ บา้ นได้ไปตกเบด็ หรือวางอวนวา่ ไปตามเรอ่ื ง ผลประโยชน์จะไดก้ ับ การเตรียมธงอนุรักษ์ติดทุ่น หัวท้ายแนวปะการังเทียม เพื่อบอก ชาวบ้าน” มูส่า เก็บทรัพย์ ผู้เฒ่าแห่งท่าไร่ สมาชิกกลุ่มอนุรักษ์ป่า กล่าวเพอื่ นๆ ชาวประมงทีม่ าวางอวนให้ไดร้ บั รู้ ชุมชนฯ เล่าให้ฟังระหว่างเรือมุ่งหน้าไปยังจุดทิ้งปะการังเทียมเพ่ือ บา้ นปลา “ผ่าน ผ่าน ผ่าน” เสียงยินดีเม่ือปะการังเทียมในนาม”บ้าน ปลา”เดนิ ทางสู่ท้องทะเล บา้ นทา่ ไร่ ตัง้ อยู่ในตำบลบางเตย อำเภอเมอื ง จงั หวัดพังงา ใน อดีตชาวบ้านที่นี่เข้ามาสร้างที่พักช่ัวคราว เพ่ือทำไร่เล่ือนลอยและ … ฝนยงั พรำ คณะสร้างบ้านปลาออกเดนิ ทางกลับทา่ ไร่ ใช้ท่าเรือสำหรับเดินทาง ต่อมาไดส้ รา้ งบา้ นเรอื นท่ีมัน่ คง และก่อ บนบา้ นผ้เู ฒ่าแห่งทา่ ไร่ ฝนหยุดแลว้ ฟ้ายังครื้ม ในวงกาแฟ ผู้ ต้งั ชุมชนขน้ึ เนื่องจากทรพั ยากรมีความอดุ มสมบรู ณ์ทัง้ ทางบกและ เฒ่าเอ่ย “บ้านเรา เร่ืองอ่ืนๆ พอไปได้แล้ว ที่ยังห่วงก็เรื่องป่าท่ิติด ทะเล สว่ นชอ่ื ของ “บ้านท่าไร่” เพราะเปน็ ชุมชนทมี่ ที ่าเรือและมี นากุ้งเจ้าใหญ่นนั้ แหละ เขาออกมาเร่อื ย” คนทำไร่ ปัจจุบันท่ีน่ีมีครอบครัวอาศัยอยู่ในพ้ืนท่ีทั้งหมด 90 ครัว แม้นผ่านสถานการณ์ท่ีเห็นการทำลายป่าไม้ในพ้ืนท่ีมาคร่ึงชีวิต เรือน ส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลาม ประกอบอาชีพทำสวนและ และชีวิตท่ีเหลอื ความพยายามรกั ษาปา่ เพ่อื ลกู หลานในวนั หนา้ แต่ ประมง กับฟาร์มเลี้ยงกุ้งขนาดใหญ่ ที่กำลังขยายพื้นที่เพาะเล้ียงสู่ป่าชาย เลน มู่สา เก็บทรัพย์ ผู้เฒา่ แห่งท่าไร่ เพยี งถอนหายใจ กอ่ นทอดตา ระหว่างทางจากท่าเรือ สู่บริเวณที่จะทิ้งปะการังเทียม สองฝั่ง ไปยังที่ตั้งของฟาร์มฯ ดว้ ยแววตาที่เต็มไปดว้ ยคำถามและกังวล คลองสมบูรณ์ด้วยป่าชายเลนที่ชาวบ้านร่วมกันดูแลอย่างจริงจัง เน่ืองจากชาวท่าไร่เรียนรู้จากประสบการณ์ตรงจากสัมปทานต่างๆ ท่ี เคยอยู่ในพ้นื ที่ ทงั้ การเผาถ่าน ขุดแร่ ดดู แร่ ซงึ่ ลว้ นตา่ งร่วมทำลาย พ้ืนท่ีป่าชายเลนอันเป็นพื้นท่ีอนุบาลสัตว์น้ำวัยอ่อนก่อนเดินทางสู่ ทอ้ งทะเล โดยเฉพาะเรือขุดแร่ที่ สุโบ๊ วาหะรักษ์ ประธานกลุ่มอนุรักษ์ ป่าชุมชนฯ เล่าให้ฟังอย่างเห็นภาพ “เรือขุดทำลายท้ังป่าชายเลน *โครงการอนั ดามันวอยซ์ เปน็ โครงการผลิตส่อื ภาคประชาชน ภายใต้องค์การความมือเพื่อการฟ้นื ฟทู รัพยากรธรรมชาตอิ นั ดามัน ทำหน้าที่ บนั ทกึ ผลติ ส่ือ สารคดี เพ่อื การเผยแพรภ่ ายในชมุ ชนและระหว่างชมุ ชน รวมท้ังเป็นฐานข้อมลู ด้านภาพและเสียง สำหรับส่อื สารมวลชนท่ี สนใจนำเสนองานของภาคประชาชน * Andaman Voice project promotes activities to conserve natural resources in the Andaman sea by compiling information and producing documents for the media members. 58 มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009

THE MID-JUNE RAIN BEGAN decided to build a permanent fishing and farming TO FALL AGAIN, but villag- community here because of the abundant natural ers were still working at Klong resources both on land and in the sea. Bang Toey, busily building a new “home.” The name “Ta Rai” indicates the village’s sur- Adults and children rounding. “Ta,” literally meaning piers, comes with wheeled unused car tires to the the construction of piers while “Rai,” or a piece of canal’s bank. Three tires were farmland, represents their occupation. fastened together to make one piece of a housing part. The second, third, fourth, … were quickly The community has grown to 90 families most assembled as rain poured down. Children were of whom are Muslims. Their awareness of natural told by an elderly to carefully take them to the boat. resource conservation has been instilled in their Their loud cry of hooray interrupted the splashing consciousness over time. rainfall every time they managed to unload each piece of rubber-made material on the boat wobbled Villagers have started conserving mangrove for- by waves. ests along both sides of the canal after experiencing adverse impacts of past mining and coal-making Soon all pieces were well placed on the boat. concessions in the area. These destructive activities The rain abated, suggesting a time to start a journey. wiped out parts of the abundant mangroves, which They would be taken along the Bang Toey Canal to are home to young marine animals. its mouth where the new house would be erected down under the water. The children protested for Ore-digging boats were the most damag- not being allowed to get in the boat for the trip. ing, said the conservation group’s chairman Subo Waharak. They destroyed both mangrove forests “Water in the canal’s mouth used to be deep, and the canal. In its working area of between 300 but it later became shallow leaving fish fewer shel- and 400 rai, “all trees were cut down, piled together, ters to live in, so we’re building a new home for and burned … to pave the way for the boats.” them,” said Musa Kepsab, an elderly member of the Ban Ta Rai Community Forest Conservation It was still drizzling as the boat edged closer Group of tambon Bang Toey in Phangnga’s Muang to the canal’s mouth. When it arrived, the villagers district. skillfully did the last stage of the job as if everyone was well trained in a house-making drill. They tied The home would nurture young fish and when all the tires with a rope and slowly dropped them its number increases “villagers could go fishing into the canal. with fishing lines or fish nets or whatever,” Musa said. “They don’t sink,” shouted a young man as the tires just wobbled on the water surface. Klong Bang Toey is a blood line at which local fishermen have made their homes for generations. “They will after they take in water,” Musa The group once adopted slash-and-burn farming responded calmly. when they first settled in Ban Ta Rai. They later มกราคม - เมษายน 2552 JJaannuuaarryy -- AApprriill 22000099 The old man attached a flag to a buoy which was tied to the rope. The flag would tell fishermen the area is preserved for a fish home, or, as experts call it, an imitation reef. “We made it!” the villagers shouted before sail- ing their boat back to the village. Many of them gathered at Musa’s house and shared their worry about a new threat to the envi- ronment — a large shrimp farm located next to a mangrove forest near their neighborhood. The old man is well aware of negative impacts of deforestation. He had seen them a lot for half of his life. But he just does not know how to deal with the farm which is expanding to the green area. The old man just sighed and looked towards the farm with eyes full of questions and worries. 59

ส่แี ยกไฟเขยี ว GREEN INTERSECTION นักเรยี นจากโรงเรียนหนองแกที่รว่ มในค่ายเยาวชน มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009 กำลังศกึ ษาธรรมชาตปิ ่าชายเลนทว่ี นอทุ ยานปราณบุร ี Participating in the youth camp, students from Nong Gae School take a study trip at the mangrove forest in Pran Buri Forest Park. 60

ยุวทตู พทิ กั ษ์หัวหนิ Youth for the Preservation of Hua Hin มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009 61

นบวันภาคธุรกิจและคนในท้องถ่ินจะลุกข้ึนมาทำ ผรู้ ่วมค่าย “ยวุ ทูตพิทกั ษ์หวั หิน” ถา่ ยรูปหมูห่ ลงั การเสรจ็ สิ้นกิจกรรม กิจกรรมดๆี เพ่อื สรา้ งสรรค์ชุมชนมากขึ้น ด้วยความตั้งใจปลูกจิตสำนึกด้านสิ่งแวดล้อม Participants in the Young Ambassadors for the Protection และอนุรักษ์ชุมชนท้องถิ่น กลุ่มพิทักษ์หัวหินและ of Hua Hin Camp pose for a photo. ชีวาศรม รีสอร์ทเพื่อสุขภาพจึงจัดค่ายเยาวชน ศึกษาในพ้ืนที่ป่าชายเลนบริเวณใกล้วนอุทยานปราณบุรีขึ้น เพ่ือ แวดล้อมที่หลากหลาย เช่น ความสะอาดของชายหาด คุณภาพน้ำ สร้างผู้นำเยาวชนท่จี ะร้จู ักกนั ในชื่อ “ยุวทูตพิทักษห์ วั หิน” ทะเลและอากาศ การวางผังเมือง บทบาทของต้นไม้ในสิ่งแวดล้อม การลดของเสีย เช่น ถุงพลาสติกาและบรรจุภัณฑ์โฟม มีการ ค่ายน้ีมีนักเรียนจากโรงเรียนหนองแก โรงเรียนประถมในพื้นท่ี บรรยายเกี่ยวกับผลเชิงทำลายล้างจากการขยายตัวเมืองและมลพิษ เข้าร่วมจำนวน 40 คน ที่น่ี เด็กๆ ได้เรียนรู้จากระบบนิเวศป่าชาย ชมภาพยนตรเ์ ก่ียวกบั การตัดไม้ทำลายป่า และความเส่ือมโทรมของ เลนโดยตรง และเรียนรู้ประเด็นส่ิงแวดล้อมอ่ืนๆ เช่น ภาวะโลก สิ่งแวดล้อมจากการพฒั นาเชิงการค้าที่ไร้การควบคุม รอ้ น การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมอิ ากาศ และความเสือ่ มโทรมของสง่ิ แวดล้อมทีเ่ กดิ ขนึ้ จากกิจกรรมของมนุษยแ์ ละการพฒั นาเชิงการคา้ มีกิจกรรมเพ่ือส่งเสริมความสามารถด้านการจัดการสิ่งแวด ล้อมอื่นๆ เช่น ให้เด็กๆ เล่าถึงการกระทำท่ีพวกเขารู้สึกภาคภูมิใจ กิจกรรมเร่ิมต้นด้วยเจ้าหน้าที่วนอุทยานฯ พานักเรียนทัวร์ป่า และการกระทำท่ีพวกเขารู้สึกเสียใจ ความภูมิใจส่ิงที่เหมือนกันคือ ชายเลน อธิบายความสัมพันธ์เชิงพึ่งพาอาศัยกันและกันระหว่าง การเก็บขยะแล้วนำไปทิ้งในที่รองรับที่เหมาะสมสำหรับการรีไซเคิล ต้นไม้ สัตว์ และน้ำ เพื่อให้นักเรียนเข้าใจทั้งด้านความแข็งแรงและ และการได้รับเชิญมาค่ายส่ิงแวดล้อมศึกษาน้ี นักเรียนจำนวนมาก ความเปราะบางของระบบนิเวศ ท่ามกลางความร่มร่ืนและฉ่ำเย็น ยอมรับว่า พวกเขารู้สึกแย่ที่เคยท้ิงขยะลงข้างทาง เด็กๆ บอกว่า ของปา่ ชายเลน เด็กๆ เฝา้ สังเกต ตง้ั คำถาม และวาดภาพลงในสมุด พวกเขาจะแนะนำนักทอ่ งเที่ยวไม่ให้ทิ้งขยะเกลื่อนกลาดอกี ต่อไป บันทึกของตวั เองอยา่ งกระตือรอื ร้น ในกิจกรรมทำความสะอาดวนอุทยาน เด็กๆ จะเก็บขยะเท่าท่ี กิจกรรมท้ังหมดดำเนินไปบนหลักการของการเรียนรู้อย่างมี สามารถหาได้ มีการรวมกลมุ่ กันร้องเพลง โดยมีเพลงท่มี อบใหก้ ลุ่ม สว่ นรว่ ม ท้ังน้เี พอ่ื ช่วยให้ยวุ ทตู พทิ ักษห์ ัวหนิ ไดเ้ รยี นรสู้ ถานภาพของ พิทักษ์หัวหินโดยเฉพาะ หลังม้ือเย็นเด็กๆ ช่วยกันคิดและนำเสนอ สิ่งแวดล้อมในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต จากน้ันนำมาแลกเปล่ียน การแสดงสนั้ ๆ ทห่ี นา้ แคมป์ไฟ แลว้ เข้านอนอยา่ งมคี วามสขุ ความคิดเห็นว่า หัวหินในอดีตเป็นอย่างไร และพวกเขาอยากเห็น หัวหินในอนาคตเป็นอย่างไร แล้วเด็กๆ ก็นำเสนอผลงานโปสเตอร์ เจ็ดนาฬิกาวันรุ่งขึ้น เริ่มต้นวันด้วยการออกกำลังกายก่อน ของตัวเองให้เพ่ือนๆ ร่วมค่ายดู และร่วมอภิปรายในหัวข้อส่ิง อาหารเชา้ หลงั อาหารเช้า เดก็ ๆ ก็เร่มิ กิจกรรมแรกดว้ ยการทำการ์ด 62 สัญญาว่าจะทำส่ิงที่ทำให้หัวหินสวยงามและอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม หลังอาหารกลางวันก็เข้าสุ่จุดสำคัญของค่ายนี้ เมื่อประธานกลุ่ม พิทักษ์หัวหิน คุณกฤป (อ่านว่ากริบ) โรจนเสถียร แจกใบ ประกาศนียบัตรแก่ยุวทูต และกล่าวขอบคุณเด็กๆ ท่ีเข้ามาร่วม กิจกรรมค่าย มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009

นักเรียนแบง่ กลุม่ นำเสนองานวิเคราะหข์ อ้ มูลท่ีได้จากการฝึกทกั ษะการเป็นผนู้ ำ Students, in groups, present their ideas and interpretation of information received during a leadership training. Increasingly, the business sector and local people have collaborated to organize worth- All the activities were conducted with active while activities for the benefit of their com- participation by the students to help them learn munities. about the conditions of the past, present and future. Determined to raise environmental This was followed by an exchange of opinions about what Hua Hin was like in the past and how awareness and promote community conserva- they would like to see it in the future. The students tion, the Preserve Hua Hin Group and Chiva-Som then presented posters that they created and dis- International Health Resort organized a two-day cussed about various environmental issues, includ- youth camp in the mangrove area of nearby Pran ing beach cleanliness, the quality of sea water and Buri Forest Park in order to develop youth lead- the air, city planning, the role of trees in the envi- ers to be known as “Young Ambassadors for the ronment and the reduction of waste such as plastic Protection of Hua Hin”. bags and styrofoam containers. They listened to a Forty primary school students from Nong Gae lecture on the detrimental effects of urban expan- School participated in the camp to gain first-hand sion and pollution and they saw a movie about knowledge of the mangrove ecosystem and other deforestation and environmental degradation from environmental issues including global warming, uncontrolled commercial development. climate change and environmental degradation Another activity promoted environmental stew- caused by human activity and commercial devel- ardship. The students were asked to describe about opment. things they felt proud of and those they regretted. Commencing with a guided study tour through Common positive responses were picking up trash the mangrove forest, a park official explained the and dropping it in the receptacle for recycling and symbiotic relationship between plants, animals having been invited to join the study camp. Many and water to help the students understand both the admitted that they felt bad for discarding trash on strength and fragility of the ecosystem. Under the the roadside in the past. They also said that they green canopy of the forest, they made inquisitive would like to advise tourists against littering. observations as well as sketched drawings in their The day continued with a park cleaning activ- personal field notebooks. ity and the students picked up any trash they could มกราคม - เมษายน 2552 JJaannuuaarryy -- AApprriill 22000099 63

“เราจัดกิจกรรมนี้เพื่อช่วยให้เด็กๆ ที่จะเป็นผู้นำในอนาคต นกั เรียนรบั ประกาศนยี บัตรจากกฤบ ประธานกล่มุ พิทักษห์ วั หนิ ของเราตระหนักและเข้าใจผลกระทบของกิจกรรมมนุษย์บนโลกใบ น้ีและใช้ประสบการณ์ที่ได้จากท่ีน่ีกระตุ้นความสนใจ ส่งเสริมการ Student participants receive a certificate from Krip, เรียนรอู้ ย่างต่อเนอ่ื ง และรูส้ ึกซาบซึ้งในโลกท่เี ราอยทู่ กุ วนั นี”้ Preserve Hua Hin Group chairman. ด้านอาจารย์พิชยะ มหาสุข ผู้อำนวยการโรงเรียนหนองแก มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009 กล่าวว่า นักเรียนประถม 5 และประถม 6 กลุ่มนี้ถูกเลือกให้มา เปน็ ยุวทตู พทิ ักษ์หัวหิน เพราะมีความเป็นผนู้ ำ เขาขอขอบคุณกลุม่ พิทักษ์หัวหินที่อำนวยความสะดวกในการเสริมสร้างประสบการณ์ ชีวิต ที่ทำให้เด็กๆ มีความเข้าใจในประเด็นด้านสิ่งแวดล้อมในวันนี้ ได้ด ี ด้านคุณภัทร อิทรไพโรจน์ หัวหน้าวนอุทยานปราณบุรี ใน ฐานะท่ีดูแลสวนป่าแห่งน้ีมาต้ังแต่ต้นบอกว่า ค่ายยุวทูตพิทักษ์ หัวหินเป็นโครงการที่ดีมาก ท่ีช่วยให้นักเรียนกลายเป็นผู้นำสังคมที่ มีความรับผิดชอบ แม้ว่าโดยตัวบุคคลจะไม่สามารถแก้ปัญหาสิ่ง แวดล้อมโลกในทุกวันน้ีได้ทุกเร่ือง แต่เช่ือว่าเราจะมีผู้นำท่ีช่วยเผย แพร่ความตระหนักรู้และความรับผิดชอบในสิ่งแวดล้อมสู่กลุ่ม เพอ่ื นรุ่นเดยี วกนั และคนในยุคสมัยหน้า รู้จกั กลุม่ พิทักษ์หวั หิน จากเดิมหัวหินเป็นที่รู้จักในฐานะเมืองชายหาดเล็กๆ แต่ใน ช่วงทศวรรษที่ผ่านมา เมืองแห่งนี้เร่ิมพัฒนาและมีการขยายเมือง เพม่ิ ข้นึ จนรู้สกึ ได้ในวันนี้ ประเด็นสำคญั ด้านสิง่ แวดล้อมทน่ี ่าห่วงใย คอื ของเสยี และมลพษิ ท่ีเพ่ิมข้นึ จากกิจกรรมของมนุษย์ การบรโิ ภค นำ้ จืดและพลงั งาน จราจรตดิ ขดั และตกึ รามบา้ นชอ่ ง หากปล่อยให้ ประเด็นปัญหาเหล่านี้ยังคงดำเนินไป สุดท้ายจะส่งผลต่อคุณภาพ ชีวิตและส่งผลกระทบแง่ลบต่อธุรกิจทอ่ งเที่ยวท่ีมีมาอย่างยาวนาน เพื่อช่วยแก้ปัญหาขนาดรอยเท้านิเวศที่เพ่ิมข้ึนจากการเติบโต ของประชากรในเขตเมือง ในปี 2547 กลุ่มพิทักษ์หัวหินจึงถูกต้ัง ข้ึนในฐานะองค์กรพัฒนาชุมชน คุณบุญชู โรจนเสถียร ผู้ก่อตั้ง ชีวาศรมและประธานกิติมศักด์ิของกลุ่มพิทักษ์หัวหินได้รวบรวม องค์กรภาคเอกชนและองค์กรสาธารณะอ่ืนๆ มาเป็นหัวหอกการ พัฒนากลุ่มพิทักษ์หัวหิน จัดกิจกรรมเพื่อส่งเสริมความตระหนักรู้ ดา้ นสง่ิ แวดล้อมและการอนรุ ักษ์ และทำใหช้ ุมชนทอ้ งถน่ิ มีความต่นื ตัวทางสังคม นับต้ังแต่เริ่มก่อต้ัง แรงขับเคลื่อนของกลุ่มพิทักษ์ หัวหินได้ผันเปล่ียนหลากหลาย ทั้งกลุ่มธุรกิจในท้องถ่ิน โรงแรม และชาวหัวหิน ร่วมกันกับองค์กรภาครัฐ ได้จัดงานและสนับสนุน กิจกรรมอย่างต่อเน่ือง เช่น คอนเสิร์ตกลางแจ้ง วิ่งมาราธอน นิทรรศการศิลปะ กิจกรรมทำความสะอาดชายหาด โครงการปลูก ตน้ ไม้ และกจิ กรรมเพ่อื สวสั ดิการสงั คมและปรับปรงุ ชุมชนอื่นๆ ในฐานะประธานกลมุ่ พทิ กั ษ์หวั หิน กฤปกลา่ วว่า จะยังคงสร้าง กระแสและสนับสนุนชุมชนอย่างต่อเนื่องเพื่อช่วยสร้างชุมชนที่มี สุขภาพดี มั่นคง และเข้มแข็ง และทำให้หัวหินยั่งยืนไปในอนาคต ด้วยแนวทางทรี่ ับผดิ ชอบต่อสงั คมและคำนึงถงึ ส่งิ แวดล้อม ตอ้ งการขอ้ มลู เพม่ิ เตมิ หรอื ตดิ ตอ่ กลมุ่ พทิ กั ษห์ วั หนิ โทร 032- 536536 หรอื อเี มล [email protected] 64

เจา้ หน้าทีอ่ ุทยานปราณบุรบี รรยายเกยี่ วกับระบบนิเวศป่าชายเลนให้นกั เรยี นฟัง young ambassadors because of their natural lead- ership ability. He thanked the Preserve Hua Hin An official of the Pran Buri Forest Park (in pink shirt) explains Group for organizing this life-enriching experience the ecosystem of the mangrove forest. that will make a significant impact on the students’ understanding of today’s environmental issues. find. This was followed by a group singing. After dinner they designed and presented group skits by Involved with the park since its opening, the campfire before bedding down for the night. park chief Pattara Intharapairot said the Young Ambassadors project would help the students The next morning came early with a 7 a.m. fitness become responsible social leaders. Although indi- session on the beach before breakfast. Afterwards, viduals alone cannot rectify all of the environmen- each student put down on a card things they would tal problems in the world today, he said the young- do to make Hua Hin beautiful and conserve the sters would at least be the leaders to help spread environment. The event culminated after lunch environmental awareness and responsibility among with the chairman of Preserve Hua Hin Group Krip their peers and younger generations. Rojanastien presenting certificates to all recogniz- About the Preserve Hua Hin Group ing them as Young Ambassadors and thanked them for their participation. Formerly a small beachfront resort town, Hua Hin has during the past decade borne the brunt of He told the group: “We organized this event to accelerated commercial development and urban help you who will be our future leaders be aware sprawl. Increasing waste and pollution from human and understand the impact of human activity on activity, fresh water and energy resource consump- our planet Earth and use this experience to stimu- tion, traffic congestion and real estate develop- late interest, promote continual learning and appre- ment have become major environmental concerns. ciate the world we live in today.” Allowing these issues to continue unabated will ultimately affect the quality of life and have a nega- Pitchaya Mahasuk, director of Nong Gae tive impact on Hua Hin’s longstanding tourism School, said the student group was selected to be business. มกราคม - เมษายน 2552 JJaannuuaarryy -- AApprriill 22000099 To help address the issue of growing ecological footprint as a result of the rapidly growing popula- tion, the Preserve Hua Hin Group was formed as a community development organization in 2004. The late Boonchu Rojanastien, founder of Chiva- Som International Health Resort and the group’s honorary chairman, enlisted support from private and public sector organizations to initiate activities to promote environmental awareness and conser- vation and increase social interaction in the local community. Since its inception, the driving force of the group has been a diverse and dedicated group of local businesses, hoteliers and townspeople who collaborate with state agencies to regularly orga- nize and sponsor events such as outdoor concerts, marathons, art exhibitions, beach clean-ups, refor- estation projects and other activities for social wel- fare and community improvement. Group chairman Krip said the group is com- mitted to promoting the overall well-being of the community and continuing to build momentum toward creating a healthy and strong community so that Hua Hin would develop in an environmen- tally sustainable and responsible manner. For further information, call 032-536-536 or e- mail [email protected] 65

มหิงสานอ้ ย...นักวจิ ัยวยั เยาว ์ LITTLE MAHINGSA...YOUNG RESEARCHERS กลุ่มปูก้ามดาบ มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009 เรอื่ ง/ภาพ ด.ช.ธนวัฒน์ โตยะบตุ ร และสมาชิกกลุม่ ปกู ้ามดาบ โรงเรียนบ้านทา่ ขาม อ.บางสะพาน จ.ประจวบคีรีขนั ธ ์ ผมเข้าร่วมกิจกรรมกับโครงการมหิงสาสายสืบมาเกือบสาม ปีแล้วครับ ผมชอบกิจกรรมนี้มาก เพราะได้ทำงานกับเพ่ือนที่รู้ ใจ และทำกิจกรรมที่ชอบท่ามกลางธรรมชาติที่กลุ่มของพวกผม เปน็ คนเลือกกนั เอง เราแบ่งกิจกรรมออกเป็น 3 ข้ันตอน เป็นข้ันตอนท่ีทำไป พร้อมๆ กันได้ครับ “ขั้นค้นหา” กลุ่มของผมซึ่งประกอบด้วยเพื่อนซ้ี 8 คน ได้ เลือกป่าชายเลนในหมู่บา้ นเปน็ พนื้ ที่ปฏบิ ัติการ ซ่งึ เป็นสถานทท่ี ี่ กลุ่มของเราคุ้นเคยเป็นอย่างดี เพราะมาเล่นกันเป็นประจำ บาง คร้ังมาตกปลา มาหาหอย หรือกระโดดน้ำงมกุ้ง แต่มาวันน้ีการ เล่นของเรามีความหมายมากข้ึน เพราะเราได้สำรวจพรรณไม้ ใน ป่าชายเลน มีพรรณไม้หลายชนิดที่เราไม่รู้จัก และเม่ือศึกษา พรรณไม้แต่ละชนิดอย่างลึกซึ้งก็พบว่ามี ไม้หลายชนิดท่ีมี สรรพคุณทางยา ส่วนสัตว์ท่ีเห็นจนชินตาอย่างปูก้ามดาบ เราก็ ยังสังเกตเห็นว่าบางตัวมีก้ามขวาใหญ่ ในขณะท่ีบางตัวมีก้าม ใหญ่ทางซา้ ย ชื่อกลมุ่ ของเรากม็ าจากเจา้ ตัวนี้แหละครบั ที่นี่เราได้วาดภาพท้ังพืชและสัตว์เก็บเอาไว้ดูเล่น ภาพไหน วาดสวยก็จะไปอวดคุณครูและพ่อแม่ คนอ่ืนอาจดูว่าไม่สวย แต่ ผมว่าภาพของผมสวยทส่ี ุดกแ็ ลว้ กนั ! ใน “ข้ันอนุรักษ์” พวกผมได้ช่วยกันเก็บขยะประเภทถุง พลาสติกท่ีลอยตามน้ำมาติดตามรากโกงกาง โชคดีท่ีมี ไม่มาก ป้ายบง่ บอกสรรพคุณพรรณไม้ในปา่ ชายเลนทเ่ี ราไม่รู้จัก แต่มคี ุณคา่ หลายชนิด บางชนดิ มสี รรพคณุ ทางยา The sign tells us what kinds of trees grow in mangrove forest. Some of them have medicinal property. 66

พวกเรารสู้ ึกสขุ ใจที่เปน็ ส่วนเลก็ ๆในการชว่ ยอนุรักษ์ปา่ ชายเลนใหม้ ี พกั ผอ่ นเล่นเกมส์ระหว่ากิจกรรม Time for a bit of fun. ความอุดมสมบรู ณ์มากขน้ึ I have participated in the so-called “Mahingsa We are so happy (and have so much fun) to be a small part in Sai Sueb” (Mahingsa Detectives) Project for nearly making our mangrove forest healthier. three years. I like the activities so much because they gave me an opportunity to work with like- Poo Kam minded friends on activities that we like and which Daab Group are held in the natural settings that we choose. Story/photos Thanawat Toyabut and Our activities were carried out in three steps members of the Poo Kam Daab (Fiddler that could be done simultaneously. They were: Crab) Group, Ban Tha Kham School, Bang Saphan District, Prachuap Khiri Discovering: Our group of eight close friends Khan Province chose the mangrove forest in our village as the site for our exploration. We were very familiar with the มกราคม - เมษายน 2552 JJaannuuaarryy -- AApprriill 22000099 area where we have spent our leisure time fish- ing, collecting mussels and limpets, and diving for shrimps. Having joined the Mahingsa Project, our activities have become more meaningful because we got to survey the plant species in the man- grove forest. A number of plants were unknown to us. After we did extensive study of each plant, we found many of them curative. We also noticed the differences among the creatures familiar to us 67

การปลูกตน้ โกงกางดว้ ยฝัก โดยการ ช่วยกันปลกู ปา่ โกงกาง ปกั ไม้และผกู เชอื กยึดลำตน้ ไว ้ Time for a bit of work planting mangroves. That is a mangrove sapling that my friends hold. มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009 นัก พวกเรายังได้เก็บฝักโกงกางมาปักเพื่อปลูก แต่พบว่าไม่ค่อย ได้ผล เพราะมกั จะลอยไปกบั น้ำเสียเปน็ สว่ นมาก พเ่ี ล้ยี งใจดเี ลย นำพันธุ์กล้าไม้ โกงกางมาให้พวกเราช่วยกันปลูกในพื้นท่ีว่าง คราวนี้เราปักไม้และผูกเชือกยึดลำต้นเอาไว้ นับว่าดีกว่าการปลูก ด้วยฝกั และมตี น้ ท่ีตายไมม่ าก เราปลูกไปเล่นไป เสื้อผ้ามอมแมม บางครั้งเอาโคลนมาปา ใสก่ ันจนเหนือ่ ย แลว้ กก็ ระโดดเล่นนำ้ ในคลอง โอ้โห! สนกุ สดุ ๆ ไม่อยากกลบั บ้านเลยจรงิ ๆ ใน “ข้ันแบ่งปัน” กลุ่มปูก้ามดาบของผมได้นำประสบการณ์ มาเล่าใหก้ ับน้อง ๆ ที่โรงเรียนฟงั วาดภาพสวย ๆ ใหเ้ พื่อนได้ดู คุณครูให้พวกผมจัดบอร์ดแสดงนิทรรศการ เราวาดกันสุดฝีมือ บอร์ดของผมเร้าใจท่ีสุดครับ(คุณครูบอกนะ ผมไม่ ได้โม้) และ บางคร้ังก็พาเพื่อน ๆ ไปเย่ียมต้นโกงกางที่เราปลูกไว้ เด๋ียวน้ีป่า โกงกางโตขึน้ มากแล้วครบั แตบ่ างต้นกต็ าย ตอ้ งปลกู ซ่อมใหม ่ กิจกรรมมหิงสาสายสืบให้ท้ังความสนุกและเร้าใจ ทุกครั้งที่ ไปทำกิจกรรม จะไมม่ ีสมาชกิ ในกลุ่มขาดหายไปเลย เราเอาข้าวไป กินกันที่ป่าชายเลน บางคนไม่ ได้เอาไป เราก็แบ่งกันกินจนครบ ทุกคน เราได้ท้ังความรู้ความมันส์ ความสามัคคี และความสะใจ แถมท้ายทุกครั้ง นอกจากนี้พื้นที่ป่าชายเลนในหมู่บ้านเราก็มี ความสมบรู ณ์มากข้ึนด้วย ผมดี ใจมากครับที่ ไดเ้ ป็นส่วนหนง่ึ ของ โครงการนี้ โครงการนี้มีประโยชน์มาก ๆ ผมอยากให้คนมาทำ โครงการนี้กันมาก ๆ ปา่ จะได้อุดมสมบูรณ์ มาเปน็ มหงิ สาสายสบื กับผมสิครับ รับรองวา่ มนั สแ์ นน่ อน 68

กินขา้ วกลางวนั รว่ มกันที่ปา่ ชายเลนในหมู่บา้ น Time for chow together after a hard morning’s work. like the Fiddler Crab. We observed that some have Sharing: We related our experiences to fellow large right claws while others have large left claws. students and drew pictures for our friends to see. We adopted the name of this crab for our group. Our teacher asked us to hold an exhibition about it. We put our best effort into drawing. I have to While there, we drew pictures of animals and say my own creations looked the best (my teacher plants just for fun. We showed the ones we consid- said so; I’m not bragging). We sometimes led our fel- ered good to our teachers and parents. People may low students to see the mangrove trees we planted. say our drawings aren’t beautiful, but I think mine They are now considerably grown up though some were excellent. of them had died, and we had to replace them with new ones. Conserving: We helped remove garbage, such as plastic bags carried by water current that Joining the Mahingsa Saisueb Project is both got stuck to the roots of mangroves. We tried to fun and thrilling. None of us would miss any activ- grow mangroves from seeds by pushing them into ity if there’s one. We brought meals to the swamp, the mud but were unsuccessful because they just sharing them with our friends who didn’t bring floated away. So, our kind mentors gave us saplings theirs. We not only learned a lot but also we had so that we could plant them in the unoccupied por- fun, a sense of unity and deep satisfaction every tions of the mud flat, tying them to wooden sticks. time we had an activity.What’s more, the mangrove The result was definitely better than seeding and forest in our village has grown much healthier. I’m not many of them died. so glad to be a part of this project which has done a lot for our community. I hope more people would While we planted trees, we also played, slinging join this project so our forests would be healthy. mud at one another and jumping into canal from time to time till we all got exhausted. Our clothes So, come be Mahingsa detectives with me. I can were totally soiled. Oho, it’s so much fun we didn’t promise you it’ll be a lot of fun. want to go home. 69 มกราคม - เมษายน 2552 JJaannuuaarryy -- AApprriill 22000099

เรื่องจากผอู้ า่ น FROM THE READERS ทะเลบา้ ? เร่ือง/ภาพ สนั ติ อศิ รพันธ์ุ ตลอดเวลานั้นเป็นปลาคนละชุดกัน และในช่วงขากลับซ่ึงเป็นเวลา โ พลบค่ำจำนวนปลาดูหนาตายิ่งกว่าขาไปเสียอีก สะท้อนให้เห็นถึง ศกนาฏกรรมทางธรรมชาติคร้ังใหญ่ในเมืองไทย หากไม่ ความอุดมสมบรู ณข์ องทะเลแห่งน้ีอย่างชัดเจน นับเหตุการณ์สึนามิเม่ือปลายปี 2547 แล้ว มหาวาตภัย จากพายุโซนร้อนแฮเรียตท่ีจังหวัดนครศรีธรรมราช เมื่อปี เม่ือถึงแหลมตะลุมพุก พวกเราเดินลุยน้ำกันไประยะหน่ึง 2505 ถอื วา่ รา้ ยแรงในอนั ดบั ต้นๆ เช่นเดียวกนั ระหว่างน้ีมีนักเรียนคนหนึ่งเหยียบปลาจ๋องม็องเข้า (ภาคกลางเรียก คำ่ ของวนั ท่ี 25 ตลุ าคม 2505 ผมยังจำไดด้ ีว่ามลี ม ปลาตุ๊กกา ลักษณะเหมือนปลากระเบนแต่เล็กกว่า ที่หางมีเงี่ยง) พัดแรงมากจนสังกะสีมุงหลังคาหลุดปลิวไปต่อหน้า จาก เดือดร้อนถงึ ครทู ี่ต้องหาหยูกยาใสถ่ อนพิษกนั ยกใหญ ่ นน้ั ไมน่ าน บา้ นทั้งหลงั ก็ทรุดตกจากบาตรเสา (ฐานเสา) ลงกระแทก กับพื้นอย่างแรง พ่อพาผมกับแม่ซ่ึงกำลังท้องแก่ไปหลบฝนที่โกดัง วันนี้ภาพแห่งความสลดหดหู่ยังไม่จางหายไปจากแหลมตะลุม โรงสีเก่า แล้วตัดสินใจพาทุกคนลงเรือไปยังบ้านท่ีคิดว่าปลอดภัย พุก หากครูไม่อธิบาย พวกเราหลายคนคงไม่รู้ว่า เสาที่ปักอยู่โด่เด่ ที่สุดในหมู่บ้าน ระหว่างทางมีต้นไม้ล้มขวางคลองอยู่เป็นระยะๆ ยาวสุดลูกหูลูกตาตลอดแนวชายหาดนั้นคือซากบ้านเรือนของพ่ีน้อง มองเห็นได้ขณะที่ฟ้าแลบ พ่อจึงถ่อเรือออกนอกเส้นทาง เน่ืองจาก ชาวแหลมตะลมุ พกุ ท่ีเหลอื อยู่ หลงั จากถูกพายรุ ้ายกวาดลงทะเลไป ขณะน้ันระดับนำ้ สงู จนเปน็ ทะเลไปท้งั ทุง่ แลว้ หมดสิ้นเม่อื คนื วันท่ี 25 ตุลาคม 2505 เม่อื ถงึ บา้ นที่หมาย พอ่ อุ้มผมและประคองแมเ่ ดนิ ลยุ ขีว้ วั เละๆ มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009 ไปยังเพงิ พกั ผ่านกองไฟที่กอ่ ไว้กนั หนาวทบ่ี รเิ วณคอกววั ปรากฏวา่ มเี พื่อนบา้ นมาหลบภยั กนั อยู่กอ่ นแลว้ ไม่ต่ำกว่า 20 ราย เมือ่ ทุกคน เห็นหน้าแม่ ต่างก็เอ่ยปากออกมาด้วยความโล่งใจ เนื่องจากพวก เขารู้ว่าแม่กำลังท้องแก่และกลัวว่าจะคลอดออกมาในช่วงเวลา วิกฤตเช่นนี ้ ผมนอนฟังคุณลุงคุณตาพูดถึงเหตุการณ์ร้ายนี้อย่างต่ืนเต้น บ้างก็ว่าเกิดจากทะเลบ้า บ้างก็ว่าเป็นการลงโทษของฟ้าดิน จน กระทั่งผมหลบั ไป มาต่นื เอาตอนรุ่งสาง เหน็ พ่อกำลงั วดิ น้ำออกจาก ลำเรืออย่างแขง็ ขันเพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน ท่ามกลางความสูญเสียที่คนในหมู่บ้านต่างปลอบประโลมให้ กำลังใจแก่กันและกันอยู่น้ี ภาพของ“ทะเลบ้า”ยังอยู่ในความคิด คำนงึ ของผมตลอดมา และคำนยี้ งั ให้ความรสู้ กึ ท่ีน่ากลัวทีส่ ดุ ในชวี ติ ด้วย หลังเหตุการณ์ผ่านไปปีเศษๆ ครูที่โรงเรียนได้นำนักเรียนไป ทัศนศึกษาที่แหลมตะลุมพุก อำเภอปากพนังซึ่งเป็นพ้ืนท่ีที่ได้รับ ความเสียหายหนักที่สุด โดยใช้เรือยนต์เป็นพาหนะ เม่ือเรือแล่น ออกสู่ปากแม่น้ำปากพนังในส่วนที่เรียกว่า “ทะเลใน” ผมรู้สึกต่ืน เต้นมาก ผืนน้ำเบ้ืองหน้าเว้ิงว้างสุดลูกหูลูกตา สภาพน้ำไม่ใส เหมอื นในทะเลนอก และระดบั นำ้ ก็ไม่ลกึ มาก พวกเราประทับใจกับฝูงปลาซา (ลักษณะคล้ายปลากระบอก) จำนวนมากที่กระโดดล้อคล่ืนอยู่สองฝากลำเรือไปตลอดทาง ครู บอกว่าปลาเหล่าน้ีไม่ได้ว่ายน้ำตามเรือไป ที่เห็นมันกระโดดอยู่ 70

เสาคอนกรตี ถูกวางเป็นแนวยาวริมทะเล ต้งั แต่ อ.ปากพนังถงึ อ.หัวไทร Counting out the tsunami attack at the จ.นครศรธี รรมราชเพื่อปอ้ งกันคล่นื กัดเซาะจนทำลายถนนเลยี บชายฝ่ัง (ดูรปู end of 2004, the havoc wrought by the บนขวา หนา้ 72) storm Harriet that hit the southern province of Nakhon Si Thammarat Concrete poles have been placed in a long straight line in 1962 must be counted as one of the along the shore in Pak Phanang district of Nakhon Si worst natural catastrophes that had ever befallen Thammarat to prevent erosion by waves that could Thailand. destroy sea front roads (see another picture on the top right of page 72). I can still vividly recall that, on the night of October 25 of 1962, the wind blew so violently that Mad?Sea Gone the roof on our house was torn off and the house (on stilts) itself was dislocated from its foundation Story / photos Santi Issaraphan posts and hit the ground with a big bang. มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009 My father took me and my mother, who was very pregnant at the time, to take shelter in the warehouse of an old rice mill. He then decided to take all of us by boat to where he believed to be the safest place in the village. On our way we were obstructed from time to time by uprooted trees made visible by lightning. My father then took the boat off the main course as the heavy rainfall had totally inundated the rice fields. When we reached our destination, my father carried me in his arms and helped support my mother while we walked through piles of watery cow dung to the shelter, passing a bonfire in a stable that was lit to give warmth to more than 20 people already there. Our neighbors heaved a collective sigh of relief when they saw my mother whom they knew was pregnant because they feared she would give birth during this time of crisis. Lying on my back, I listened with eager ear to my elder relatives talking about the scary event. Some said the sea had gone mad. Some said the heavens had punished us. Eventually, I fell asleep. When I woke at dawn, my father was busily bail- ing water out of our boat to prepare for our journey back home. As I saw people comfort one another, the scene of the “mad sea” was imprinted in my memory and the word had given me the most terrifying moment of my life. Over a year after the incident, a teacher at my school led a group of us on a field trip by boat to Cape Talumphuk in Pak Phanang district which suffered the most severe battering by the storm. I got so excited as our boat approached the mouth of Pak Phanang river into what was called “the inner sea”. The body of water was so large but the water here was not as clear and deep as that of “the outer sea”. 71

(จากบนลงลา่ ง) สภาพแหลมตะลมุ พุกหลังจากถูกพายโุ ซนรอ้ นแฮเรยี ตถลม่ We were fascinated by a school of fish called “Sa” (similar in appearance to the mul- (From top to bottom) Cape Talumphuk after being devastated lets (Mugilidae)) jumping by the sides of our boat by Storm Harriet in 1962. throughout our journey. Our teacher told us that the fish actually did not follow our boat. Those จุดท่ีพวกผมเข้าไปสัมผัสนั้น มีบ้านเรือนชาวประมงอยู่ไม่ก่ี we saw jumping at any particular time were dif- หลังคาเรือนและยงั มสี ภาพใหมๆ่ อยู่ สว่ นนำ้ ในทะเลนัน้ ใสสะอาด ferent kind of fish from the ones we saw previ- แต่ครูห้ามลงเล่นเด็ดขาด พวกผมจึงได้แต่เพียงเดินย่ำไปบนหาด ously. On our return at dusk, there appeared to ทรายอันขาวโพลนท่ีไมม่ ีขยะใดๆ be even more fish, which told us how rich the sea was. จนกระท่ังเม่ือ 3 ปีท่ีแล้ว ผมมีโอกาสพาครอบครัวไปเยือน แหลมตะลุมพุก 2 ครั้ง โดยทางรถยนต์ แน่นอนว่าสภาพทาง Upon arrival at the Cape Talumphuk, we กายภาพทุกด้านและทุกมิติได้เปล่ียนแปลงไปอย่างส้ินเชิง ผมต้อง waded in the water. One of us stepped on a jong- ใช้จินตนาการอย่างยิ่งยวดท่ีจะหาร่องรอย กล่ินไอของแหลมตะลุม mong fish (called tukka in the Central Plains; it พุกท่ีผมเคยมาสัมผัสในวัยเด็ก เพื่อจะอธิบายให้ลูกและภรรยาฟัง looks like a stingray but smaller). This got our ซงึ่ เปน็ เร่ืองยากทเ่ี ขาจะเข้าใจและรสู้ กึ ได้ teachers running to look for salve for his wound. ผมหวนคดิ ถึงอะไรไปเร่อื ยเปอื่ ย บดั นเี้ ราเขา้ ใจอะไรผดิ ไปหรือ On that day the gloomy scene still dominated เปล่าที่กล่าวหาธรรมชาติอย่างไม่เป็นธรรม เช่น ฝนไม่ตกก็ว่า น้ำ the cape. Had our teacher not told us, we would ท่วมก็ด่า อากาศร้อนก็บ่น หนักเข้าก็กล่าวหาว่าทะเลบ้า ในขณะที่ not have known that the endless rows of posts เราเอาเปรยี บธรรมชาติอยู่ตลอดเวลา along the shore were all that remained of the houses that were swept out to sea by the storm. หากเราเหลียวมองไปยังแม่น้ำลำคลอง ทะเล และหาดทราย ทุกแห่งในเวลาน้ีอย่างใคร่ครวญและเป็นธรรมแล้ว ถามว่าความ The place we visited had only a few fish- เสื่อมโทรมของแหล่งทรัพยากรธรรมชาติเหล่าน้ีเป็นฝีมือใคร และ ermen’s houses that were newly built. The sea ใครกันเล่าทีบ่ ้าทำลายกันอยา่ งไม่หยุดหย่อน water was clear and clean, but our teachers for- 72 bade us from jumping in. So, all we did was just strolling on the white and still clean beach. Three years ago, I took my family to Cape Talumphuk twice by car. The physical landscape has certainly changed in all dimensions. I had to heavily rely on my imagination to find the trace of the former Cape Talumphuk that I used to expe- rience so that I could describe it to my wife and children. It was hard for them to feel the impact of what had happened to the place. I let my thought drift. Have we mistaken that Nature has treated us unfairly? When it rains, we complain; when it’s hot, we scold; and when it gets extreme, we accuse the sea of going mad, when in fact we have exploited and abused Nature all the time. If we would look at the rivers, the canals, the seas and the beaches everywhere with care- ful consideration and fairness, we should ask ourselves a question: Who has caused deteriora- tion to natural resources and who has destroyed Nature like mad? มมกกรราาคคมม -- เมเมษษาายยนน 22555522 JJaannuuaarryy -- AApprriill 22000099

กจิ กรรมกรม department activities ทำความสะอาดเมืองพทั ยา ผกาภรณ์ ยอดปลอบ Cleanup Pattaya Pakaporn Yodplob มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009 อาสาสมัครเดินเกบ็ ขยะบนชายหาดในเมอื งพทั ยา Volunteers scour the beaches in 73Pattaya for garbage.

เมื่อวันที่ 18-20 กันยายนที่ผ่านมา กระทรวง ขยายประเทศสมาชิกเพิ่มเป็น 10 ประเทศ คือ ออสเตรเลีย ทรัพยากรธรรมชาติและส่ิงแวดล้อมได้ร่วมกับเมืองพัทยา กมั พชู า จีน อนิ โดนเี ซยี มาเลเซีย เกาหลี ฟิลิปนิ ส์ สิงคโ์ ปร์ ไทย และสำนักเลขานุการขององค์กรความร่วมมือทางทะเล และเวียดนาม พรอ้ มให้มีสำนกั เลขานุการของ COBSEA ตัง้ อย่ทู ี่ ภูมิภาคเอเชียตะวันออก (Coordinating Body for the กรงุ เทพฯ และอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของ UNEP Seas of East Asia: COBSEA) จัดกิจกรรมรณรงค์ ทำความสะอาดทะเลขึ้นภายใต้ช่ือ “โครงการทำความสะอาดเมือง มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009 พัทยา” หรือ “Cleanup Pattaya” เพ่ือรณรงค์ให้ประชาชน ตระหนักถึงความสำคัญของปัญหาขยะทะเลท้ังในระดับประเทศ และระดับภูมิภาค รวมถึงสนับสนุนให้เกิดความร่วมมือระหว่าง ชมุ ชนและรฐั บาลทอ้ งถน่ิ ในการแก้ไขปญั หาขยะทะเลดงั กล่าว โครงการน้ีเกิดข้ึนจากความร่วมมือของภาครัฐ ภาคเอกชน ภาคประชาชน และองค์กรเอกชน (NGOs) รวมทั้งสิ้น 18 องค์กร ประกอบด้วยหน่วยงานร่วมจัด คือ เมืองพัทยา, กรมส่งเสริม คุณภาพส่ิงแวดล้อม, กรมควบคุมมลพิษ, กรมทรัพยากรทางทะเล และชายฝ่ัง, โครงการส่ิงแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ (UNEP), กล่มุ ธุรกจิ โคคา-โคลา, International Coastal Cleanup และ the 10th Underwater Cleanup และหน่วยงานสนับสนุนได้แก่ โครงการจัดการชายฝั่งแบบบูรณาการชลบุรี, องค์การบริหารส่วน จงั หวดั ชลบรุ ี, บริษทั การบินไทย จำกดั (มหาชน), บรษิ ทั บางกอก กล๊าส จำกัด, Marine Drive, Clean up the World, Green Fins, International Year of the Reef, Lexus และ ARMORMAX ใน 3 กจิ กรรมหลกั ดงั น้ ี กิ จ ก ร ร ม ก า ร ร ณ ร ง ค์ ท ำ ค ว า ม ส ะ อ า ด ท ะ เ ล ภู มิ ภ า ค เ อ เ ชี ย ตะวันออก COBSEA (Cleanup East Asia Seas 2008) มีการรณรงค์ เก็บขยะบริเวณชายหาดโดยชุมชนและรัฐบาลท้องถิ่นในประเทศ สมาชิกทุกปี โดยปีนี้ทำที่ชายหาดเมืองพัทยาบริเวณชายหาดพัทยา หาดจอมเทียน หาดวงศ์อมาตย์ ข้อมูลปริมาณและประเภทขยะ ทะเลท่ีเก็บรวบรวมได้จะรายงานผ่านทางเว็บไซต์ของ COBSEA การประกวดภาพถ่ายในหัวข้อ “ขยะทะเล ความมักง่าย ตัวการ ทำลายชีวิตและธรรมชาติในทะเลและชายฝ่ัง” การประกวด ชายหาดสะอาดจากการคัดเลือกชายหาดท่ีประชาชนมีส่วนร่วมใน การดูแลรักษาชายหาดให้สวยงาม สะอาด และปลอดภัยจาก ประเทศสมาชิกประเทศละ 1 แห่ง และการประชุมเชิงปฏิบัติการ ขยะทะเลคร้ังที่ 2 COBSEA กอ่ ตงั้ ขึน้ เมือ่ ปี 2525 ภายใต้ความร่วมมอื ด้านส่งิ แวดล้อมทางทะเลระดับภูมิภาค (Regional Seas Programme) ของโครงการส่ิงแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ (United Nations Environment Programme: UNEP) โดยมีประเทศสมาชิกก่อตง้ั 5 ประเทศคอื อินโดนเี ซยี มาเลเซยี ฟิลปิ นิ ส์ สิงคโ์ ปร์ และไทย มี วัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมความร่วมมือในการจัดการส่ิงแวดล้อมทาง ทะเลในภมู ิภาคเอเซียตะวันออก ต่อมาในปี 2537 COBSEA ได้ 74

ขยะทถ่ี ูกพดั เข้าฝ่งั เหมือนดงั ในภาพนท้ี ี่บางปู สมทุ รปราการ เป็นภาพที่เห็นเจนตาตาม During September 18-20 last year ชายฝ่งั ทั่วประเทศ แตจ่ ำนวนมากจมลงใตท้ ะเลกลายเปน็ มลพิษที่เปน็ อนั ตรายต่อสตั ว์ the Ministry of Natural Resources น้ำและสิง่ แวดลอ้ ม and Environment in cooperation with the city of Pattaya and the Garbage washed ashore like this photo at Bang Poo in Samut Coordinating Body for the Seas Prakan is a common sight along the country’s coastlines. Much of East Asia (COBSEA) launched the “Cleanup of it, however, sinks to the bottom of the sea to become hazards Pattaya” campaign. It was intended to raise the to marine life and environment. people’s awareness of the problem concerning gar- bage in the sea both at domestic and regional lev- มกราคม - เมษายน 2552 JJaannuuaarryy -- AApprriill 22000099 els. It was also designed to promote cooperation between communities and local governments to solve the problem. The campaign was a cooperative effort of 18 organizations from the public, private and non- governmental sectors, including the city of Pattaya, Department of Environmental Quality Promotion, Department of Pollution Control, Department of Marine and Coastal Resources, United Nations Environment Program (UNEP), Coca-Cola Business Group, International Coastal Cleanup and 10th Underwater Cleanup. Additional support came from the Chon Buri Integrated Coastal Development Project, Chon Buri Provincial Administration Organization, Thai Airways International Plc., Bangkok Glass Co., Ltd., Marine Dive, Cleanup the World, Green Fins, International Year of the Reef, Lexus, and ARMORMAX. Focuses were on three main activities: Cleanup East Asia Seas 2008 COBSEA has campaigned every year in its member countries for communities and local gov- ernments to clean up their beaches. Last year’s campaign was carried out at Pattaya, Jomtien and Wong Amat beaches. Information on the quantity and types of garbage collected was reported on COBSEA’s website. Other activities included a photo contest entitled: “Sea Garbage: Carelessness That Destroys Life and Nature of the Seas and Coastal Areas.” Every member country submitted one beach which was kept clean, beau- tiful and safe by the local people to a clean beach contest. The Second Workshop on Sea Garbage was also held. COBSEA was established in 1982 under the Regional Seas Program of the United Nations Environment Program with five founding members – Indonesia, Malaysia, the Philippines, Singapore, and Thailand. Its prime objective was to promote cooperation in the management of the marine 75

มณทพิ ย์ ศรรี ัตนา ทาบกู านอน (กลาง) ผู้ตรวจราชการกระทรวงทรพั ยากรธรรมชาตแิ ละสิง่ แวดล้อม ระหวา่ งที่ สถานการณ์ปญั หา ดำรงตำแหนง่ อธบิ ดีกรมส่งเสริมคุณภาพสง่ิ แวดลอ้ ม ถ่ายรูปรว่ มกบั อาสาสมัครเก็บขยะชายหาดและใตท้ ะเลพทั ยา ขยะทะเล Monthip Srirattana Tabukanon (center), an inspector-general of the Ministry of ปัจจุบันปัญหาขยะทะเลไมเ่ พยี งแต่ส่งผล Natural Resources and Environment while in the position of director-general of กระทบตอ่ ทศั นียภาพอันสวยงามของท้อง the Department of Environmental Quality Promotion, poses for a photo with the ทะเลและชายหาดตา่ งๆ ทั่วโลก แตก่ ำลงั สง่ volunteers for Cleanup Pattaya. ผลกระทบทีร่ ุนแรงต่อชีวติ ของสัตว์ทะเล ต่างๆมากมาย แมว้ ่าปจั จุบันยงั ขาดข้อมลู COBSEA ริเร่ิมกิจกรรมเกี่ยวกับขยะทะเลมาต้ังแต่ปี 2549 โดยการศึกษา ทางวิชาการทจี่ ะชี้ ใหเ้ หน็ ถงึ สภาพความ สถานภาพของขยะทะเลในภูมิภาค และนำผลจากการศึกษามาจัดทำแผนปฏิบัติการขยะ รนุ แรงของปัญหาจากขยะทะเล แต่ไดม้ ีการ ทะเลของภูมิภาคเอเชียตะวันออก ซ่ึงแผนปฏิบัติการดังกล่าวได้ผ่านการอนุมัติจากที่ ประมาณการว่าทัว่ โลกขณะนม้ี ขี ยะทถ่ี กู ทง้ิ ลง ประชุม COBSEA ครง้ั ท่ี 19 เม่ือวันที่ 22-23 มกราคม 2551 ทปี่ ระเทศกมั พชู าแลว้ ในทะเลถึงปลี ะ 6.4 ล้านตัน ขยะเหล่านี้กอ่ ให้ โดยแผนปฏิบัติการฉบับน้ีได้ให้ความสำคัญในเรื่อง การรณรงค์ให้เกิดความตระหนักถึง เกิดอันตรายกบั นกทะเลและสตั ว์เลี้ยงลกู ดว้ ย ปญั หาขยะทะเลท้งั ในส่วนของภาคประชาชนและรัฐบาล นมในทะเลถงึ ปีละ 1 แสนตัว จากการทต่ี ้อง ปว่ ยหรือบาดเจ็บดว้ ยการกนิ และการถกู รัด พนั ดว้ ยขยะโดยเฉพาะขยะพลาสตกิ กจิ กรรมโคคา-โคล่า อนุรักษ์ชายฝ่ังสากล 2551 จากข้อมลู ของการทำความสะอาด อาสาสมัครโคคา-โคลา จาก 34 ประเทศท่ัวโลก ประกอบด้วย 10 ประเทศจาก ชายฝ่ังนานาชาติ (International Coastal ภูมิภาคเอเชีย, 5 ประเทศจากแอฟริกาและยูเรเซีย, 3 ประเทศจากภูมิภาคยุโรป, 14 Cleanup) ระบวุ ่า รอ้ ยละ 50 ของขยะที่อยู่ ประเทศจากภูมิภาคอเมริกาใต้ และอีก 2 ประเทศจากภูมิภาคอเมริกาเหนือ รวมกว่า ในทะเล มาจากกจิ กรรมการทอ่ งเทยี่ วชายฝัง่ 2,000 คน เข้าร่วมกิจกรรมทำความสะอาดชายหาดและใต้ทะเลทั้งบริเวณชายหาด ซง่ึ เปน็ ขยะท่ีมาจากมอื คนทส่ี ามารถป้องกันได้ พัทยา หาดจอมเทียน และหาดวงศ์อมาตย์ จังหวัดชลบุรี และบริเวณหาดอ่าวนาง และจากความจริงทว่ี ่าภมู ิภาคเอเชียตะวนั ออก จงั หวัดกระบี่ ในโครงการรณรงค์ซ่ึงมชี อ่ื เปน็ ภาษาองั กฤษว่า Coca-Cola International เป็นภมู ิภาคทมี่ ีประชากรอยู่หนาแน่นมากทส่ี ุด Coastal Cleanup 2008 ของโลก และรอ้ ยละ 60 ของประชากรเหล่านี้ อาศยั อยู่ในบริเวณชายฝ่งั ทะเล มีการเดินเรอื ทางทะเลและการประมงมากท่สี ุดแห่งหนงึ่ ของ กิจกรรมดำน้ำเกบ็ ขยะ คร้งั ท่ี 10 โลก จงึ ชี้ ให้เหน็ ว่าปญั หาขยะทะเลในภมู ิภาคนี้ จะทวคี วามรนุ แรงมากขึ้น นกั ดำน้ำอาสาสมัครจากมารีนไดฟ์ จำนวนกวา่ 200 คน ร่วมดำน้ำเก็บขยะบรเิ วณ เกาะล้าน ชายหาดตาแหวน ซ่งึ ปนี ี้ นับเปน็ ปที ี่ 10 (The 10th Underwater Cleanup) มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009 ที่เหล่าอาสาสมคั รได้จดั กจิ กรรมดำนำ้ เกบ็ ขยะมาอย่างต่อเนื่องเป็นประจำทกุ ปี โดยขยะ ทีเ่ ก็บรวบรวมไดจ้ ะถกู นำมาคัดแยกตามชนิดและกิจกรรมท่ีกอ่ ให้เกดิ ขยะ เพอื่ นำมาเปน็ ขอ้ มูลประกอบสำหรบั จัดทำแนวทางในการจดั ทำมาตรการแก้ไขปญั หาขยะทะเลตอ่ ไป 76

นักดำน้ำอาสาสมัครนำขยะทเี่ กบ็ ได้ข้ึนจากเรือ ขยะเหลา่ น้ีจะถกู นำไปคัดแยกหาแหล่งทมี่ า The sea garbage situation Volunteer divers bring bags of garbage up from the boat after collecting them from undersea. The garbage will be sorted out to identify its sources. At present the sea garbage problem not only affects the beauty environment in East Asia. Later in 1994, COBSEA’s member- of the seas and beaches all over the ship expanded to ten. They were Australia, Cambodia, China, world but also has severe impacts Indonesia, Malaysia, South Korea, the Philippines, Singapore, on marine life. Although technical Thailand and Vietnam. COBSEA’s secretariat is located in information on the severity of the Bangkok under the supervision of UNEP. sea garbage problem is still insuf- ficient, it is estimated that about 6.4 COBSEA initiated activities on sea garbage since 2006 by million tons of garbage is dumped studying the state of sea garbage in the region. The study results into the seas every year. Waste were used to lay down a sea garbage operational plan for East materials are hazardous to sea Asia. The operational plan was approved by the 19th COBSEA birds and as many as 100,000 sea meeting during January 22-23, 2008, in Cambodia. The plan mammals per year. These animals placed special emphasis on campaigning for the people and gov- are sick or wounded after being ernments in the region to be aware of the sea garbage problem. entangled with garbage, particularly Coca-Cola International Coastal Cleanup 2008 materials made of plastic. Under this project, more than 2,000 Coca-Cola volunteers According to information from from 34 countries – 10 from Asia, five from Africa and Eurasia, the International Coastal Cleanup, three from Europe, 14 from South America, and two from North about half of the garbage in the America – took part in the cleanup of beaches and undersea areas seas is generated by tourism- at Pattaya, Jomtien and Wong Ammat beaches in Chon Buri and related activities on the shores. Ao Nang beach in Krabi. Dumping of garbage by humans The 10th Underwater Cleanup can be prevented. Considering the fact that East Asia is the region with More than 200 volunteer divers from Marine Dive took part the highest density of population in in collecting undersea garbage around Koh Lan and Ta Waen the world and more than 60 percent Beach. It was the tenth year of underwater cleanup by volunteer of the people live along coastal divers. Garbage picked up from under the sea was sorted by type areas where navigation and fishing to identify their sources and appropriate preventive measures. activities are among the highest in มกราคม - เมษายน 2552 JJaannuuaarryy -- AApprriill 22000099 the world, it is believed the serious- ness of the sea garbage problem in the region will intensify. 77

ล้อมกรอบ VIEWFINDER แมน้ วาด กุญชร ณ อยุธยา Maenwad Kunjara na Ayuttaya มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009 78

คืบก็ทะเล ศอกกท็ ะเล สำนวนนีม้ รี ากเหง้ามาจากวถิ ชี ีวิตของชาวประมงทต่ี ้องออกเรือหาปลาอยกู่ ลางห้วงลึกของทอ้ งทะเล มีเพียงเรอื ลำ นอ้ ยคอยเผชญิ หน้ากบั มรสุมลมฟ้าอากาศ ทา่ มกลางทะเลท่ไี มเ่ คยหลบั และความเวง้ิ ว้างไพศาลนนั้ ทุกส่ิงทกุ อย่างเกดิ ขึน้ ได้ เสมอ ชาวเรอื จงึ มสี ำนวน “คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล” ไวค้ อยเตอื นสติลูกหลาน หากต้องใช้ชวี ิตอยู่กบั ทะเลจงอยา่ ได้ ประมาท เพราะอาจเกิดอนั ตรายขนึ้ เม่ือไหร่กไ็ ด้ ทวา่ ธรรมชาติของทะเลกม็ ไิ ด้โหดร้ายเสยี ทเี ดยี ว กอ่ นจะเกิดเภทภัยยงั มีภาษาหรอื สัญญาณอนั ลึกซ้ึงของธรรมชาติ คอยบง่ บอก เชน่ “อกุ าฟา้ เหลอื ง” ในตอนเช้าอยา่ นำเรอื ออกทะเล เพราะจะมพี ายุ “น้ำทะเลเหอื ด”กำลงั จะเกดิ สนึ ามิ แต่ทะเลในยุคโลกาภิวตั น์นนั้ ยากจะคาดเดา ภยั จากนำ้ มอื มนษุ ยน์ นั้ สดุ หย่งั ถึง เพราะไมร่ ู้เลยวา่ ความเหน็ แก่ตวั ความโลภ หรอื การชว่ งชิงผลประโยชน์ จะสง่ ผลร้ายตอ่ ทะเลอยา่ งไร … ว่าแต่กำลังกล่าวถึงสำนวนทีช่ ีใ้ หเ้ ห็นถงึ อันตรายในทะเล ไฉนตอนทา้ ยกลบั ชวนออกทะเลไปเสียได!้ “ออกทะเล” ในที่นีก้ ็เปน็ สำนวนโบราณเช่นกนั แตก่ ลับมาเป็นที่นิยมแพร่หลายในยคุ สมยั หมายถงึ การพดู ทีช่ ักจงู ให้ผู้ ร่วมสนทนาออกนอกเร่ือง นอกประเดน็ หรอื ทำใหเ้ ร่อื งที่สนทนากันอย่หู ลดุ ออกไปจากความตั้งใจเริ่มต้น และถูกใช้อย่าง แพร่หลายเพอื่ สร้างความขำขันให้กระทตู้ ่างๆ ในโลกอินเตอร์เน็ต แตถ่ ้าเป็นการ “ออกทะเล” ของชาวประมง หมายถึงวิถที ้ังชวี ติ ทีต่ อ้ งออกเรือไปจับหาสัตวน์ ำ้ มาเลยี้ งชีพมใิ ชส่ ำนวน วิกฤตความเส่ือมโทรมทั้งทเ่ี กดิ จากการใชป้ ระโยชน์สัตว์น้ำและทรพั ยากรจนเกินควร การชว่ งชงิ ทะเลเพือ่ การทอ่ งเทีย่ ว หรอื เมกกะโครงการตา่ งๆ ในระดับนโยบาย ขณะที่ผลกระทบต่อทอ้ งทะเลเป็นเพยี งคล่นื กระทบฝัง่ แล้วค่อยๆ เงยี บหายไป “ออกทะเล” สำหรับชาวประมงเลยไมฮ่ า เพราะต่อไปกุ้งหอยปปู ลากวา่ จะหามาได้อาจจะเหมือน “งมเข็มในทะเล” Kueb Gau Talay, Sog Gau Talay The expression has its root in the lifestyle of fishermen who earn their living by fishing in the vast sea with only their small boats to confront the sometimes stormy weather. In the midst of the oceanic expanse, anything can happen. So arises the seafarers’ expression, “kueb gau talay, sog gau talay (the sea is all around)”, warning them against being careless while at sea. The sea is not quite entirely wicked, though. Mother Nature often provide clues of impending natural events. For example the saying “U-ka-fa-leung” depicts the intense yellowish and reddish sky which warns fishermen off the sea as the storm is coming. The phenomenon of sea water rapidly receding is a warning for approaching giant waves or tsunami. But the sea in the globalization age is unpredictable. Danger caused by human hands can hardly be imagined. It is difficult to anticipate what calamity selfishness and greed would bring to the sea. … Oh, we are talking about the expression about danger in the sea, but it seems we are being taken “out to sea”. “Ok talay (out to sea)” is another old expression, which is still popular today. The phrase means speaking about something else other than the one being discussed. It is often an attempt at humor in conversion or chatting in the cyber world. However, for fishermen, “ok talay” is not just an expression but it involves their struggle for a living in the midst of over-exploitation of marine resources and the supremacy of tourism or mega-development projects over other more mundane activities while their impacts on the sea often stay in the news for a short time like waves washing upon the shore. “Ok talay” is therefore not humorous for fishermen because now catching fish, shrimp and other marine life would be like “ngom khem nai talay” – trying to find a needle in the sea. 79 มกราคม - เมษายน 2552 January - April 2009