เร่อื งหมาป่ากบั คนเล้ยี งแกะ
คนเล้ยี งแกะเดินไปในป่าและพบลูกหมาป่าตวั นอ้ ยๆ มนั ยงั เลก็ และน่ารกั จงึ เอามนั มาเล้ยี งไวท้ ่บี า้ นคู่กบั ฝูงแกะ
เวลาผ่านไปลกู หมาป่าเรม่ิ โตพอสมควรมนั ไดล้ กั แกะของนายมนั กนิ อยู่เรอ่ื ยๆ ทกุ วนั จนนายของมนั สงั เกตเหน็ จงึ พดู ว่า \"เจา้ น่ีมนั ช่างเนรคณุ ต่อขา้ ย่งิ นกั ท่มี ากนิ แกะของขา้ ทง้ั ๆ ท่ฝี ูงแกะเป็นเพอ่ื นกบั เจา้ มา ตง้ั แตเ่ ด็ก เจา้ กย็ งั จบั กนิ ไดล้ ง\"
“ท่านอย่าไดโ้ ทษขา้ เลย ตามธรรมชาตขิ องขา้ เป็นเช่นน้ี ขา้ เป็นนักลา่ เหย่อื กนิ เน้ือ เป็นอาหาร จะใหม้ ากนิ หญา้ กม็ ิได”้ “เจา้ จงออกจากฝูงไปซะเดีย๋ วน้ี” คนเล้ยี งแกะโมโหไลห่ มาป่ าออกจากบา้ น และเอาไมไ้ ลต่ ีไปดว้ ยความคบั แคน้ ใจย่งิ นกั
นิทานเร่อื งน้ีสอนใหร้ ูว้ ่า จงอยา่ ช่วยเหลอื ผูท้ ่ีข้ึนช่ือว่าโหดรา้ ยทารณุ เพราะคนผูน้ ้ันไม่เคยละเวน้ ปราณีใครแมส้ กั คนเดยี ว
Search
Read the Text Version
- 1 - 5
Pages: