ป. 4 ครูปวรีย์ หน่วยที่ 6 เรื่องภาษาถิ่น

วิ ช า ภ า ษ า ไ ท ย 4 ( ท 1 4 1 0 1 ) ห น่ ว ย ที่ 6 : ค ร้ื น เ ค ร ง บั น เ ทิ ง ใ จ เ ร่ื อ ง “ ภ า ษ า ไ ท ย ม า ต ร ฐ า น แ ล ะ ภ า ษ า ถ่ิ น ” ( ค ร้ั ง ที่ 1 ) ร ะ ดั บ ช้ั น ป ร ะ ถ ม ศึ ก ษ า ปี ท่ี 4 ค รู ผู้ ส อ น ค รู ป ว รี ย์ บุ ญ ม ห า โ ช ค

เหนอื ตะวันออกเฉียงเหนือ กลาง ใต้

ภาษาไทยมาตรฐาน คือ ภาษาทใ่ี ช้พดู กันอย่างเปน็ ทางการ หรอื ทใี่ ช้ในการ ติดตอ่ สอ่ื สารกนั โดยทวั่ ไป ภาษาไทยถ่ิน คอื ภาษาพดู ทใี่ ชก้ นั อยูใ่ น ทอ้ งถิน่ มีสาเนยี งแตกต่างกนั ออกไปตาม ทอ้ งถ่นิ ที่เจ้าของภาษาตัง้ ถน่ิ ฐานอยู่

(ภาษาไทยถ่นิ เหนอื ) (ภาษาไทยถิน่ อสี าน) ภาษาไทยมาตรฐาน (ภาษาไทยถ่นิ กลาง) (ภาษาไทยถ่นิ ใต)้ ภาษาไทยถ่ินในประเทศไทย แบง่ ออกเป็น 4 ภาษายอ่ ย

สวสั ดเี จ้า สบายดีบ่ วา่ พรือ สวสั ดคี รับ คาทกั ทายใน แต่ละภาค

ภาษาไทยถิ่น มะขัดนดั บกั นัด สับปะรด ย่านดั / หยา่ นัด

ภาษาไทยถน่ิ มะก้วย บกั สีดา ฝรงั่ ชมพู่

ภาษาไทยถ่นิ อู้ เวา่ พดู แหลง

ภาษาไทยถ่นิ บะกลว้ ยเต้ด บักหุ่ง ลอกอ มะละกอ

ภาษาไทยถ่นิ เตีย่ ว โส้ง กางเกง กางเก๋ง

ภาษาไทยถิ่น นา้ พรกิ แจ่ว นา้ พรกิ นา้ ชุบ



แบบฝกึ หดั คาชี้แจง : ให้นกั เรียนเติมคาท่ีอยู่ในภาษาถิน่ ตอ่ ไปนีใ้ ห้ถกู ต้อง ภาษากลาง ภาษาเหนือ ภาษาอสี าน ภาษาใต้ 1. พูด 2. โมโห 3. ฝรั่ง 4. มอง 5. ทพั พี 6. พ่อ 7. แม่ 8. รองเท้า 9. โกหก 10. สบั ปะรด

สวสั ดคี รับ สวสั ดคี ะ่