นิทานเรื่อง ยายกับตา

นิทานเร่ือง ยายกบั ตา จดั ทาโดยนาย ปิ ติกร แห้วเพช็ ร ปวช.2 เลขท่ี20 แผนก คอมพวิ เตอร์ธุรกจิ

ยายกะตาปลกู ถว่ั ปลกู งาให้หลานเฝา้ หลานไมเ่ ฝา้กามากินถวั่ กินงาเจด็ เมลด็ เจ็ดทะนาน

ยายกะตายายมายายดา่ ตามาตาตี

หลานร้องไห้ไปหานายพราน ขอให้ช่วยยิงกากากินถวั่ กินงาเจด็ เมลด็ เจ็ดทะนานยายมายายก็ดา่ ตามาตาก็ตีนายพรานตอบว่า “ไมใ่ ช่กงการอะไรของข้า”

หลานจงึ ไปหาหนู ขอให้ชว่ ยกดั สายธนนู ายพรานนายพรานไมช่ ว่ ยยงิ กากากินถว่ั กินงาเจ็ดเมลด็ เจ็ดทะนานยายมายายดา่ ตามาตาตีหนตู อบว่า “ไมใ่ ชก่ งการอะไรของข้า”

หลานจงึ ไปหาแมว ขอให้แมวช่วยกดั หนูหนไู มช่ ่วยกดั สายธนนู ายพรานนายพรานไม่ช่วยยิงกากากนิ ถว่ั กนิ งาเจด็ เมลด็ เจด็ ทะนานยายมายายด่า ตามาตาตีแมวตอบวา่ “ไม่ใช่กงการอะไรของข้า”

หลานจึงไปหาหมา ขอให้ช่วยกดั แมวแมวไมช่ ่วยกดั หนูหนไู มช่ ว่ ยกดั สายธนนู ายพรานนายพรานไมช่ ว่ ยยิงกากากินถวั่ กินงาเจ็ดเมลด็ เจ็ดทะนานยายมายายดา่ ตามาตาตีหมาตอบว่า “ไมใ่ ช่กงการอะไรของข้า”

หลานจึงไปหาไม้ค้อนให้ย้อนหวั หมาหมาไมช่ ่วยกดั แมวแมวไมช่ ่วยกดั หนูหนไู มช่ ่วยกดั สายธนนู ายพรานนายพรานไมช่ ่วยยิงกากากินถว่ั กินงาเจ็ดเมลด็ เจ็ดทะนานยายมายายดา่ ตามาตาตีไม้ค้อนตอบว่า “ไมใ่ ชก่ งการอะไรของข้า”

หลานจงึ ไปหาไฟให้ชว่ ยไหม้ไม้ค้อนไม้ค้อนไมช่ ่วยย้อนหวั หมาหมาไมช่ ่วยกดั แมวแมวไมช่ ่วยกดั หนูหนไู มช่ ่วยกดั สายธนนู ายพรานนายพรานไมช่ ว่ ยยิงกากากินถว่ั กินงาเจด็ เมล็ดเจ็ดทะนานยายมายายดา่ ตามาตาตีไฟตอบวา่ “ไมใ่ ชก่ งการอะไรของข้า”

หลานจงึ ไปหานา้ ให้ชว่ ยดบั ไฟไฟไมช่ ว่ ยไหม้ไม้ค้อนไม้ค้อนไมช่ ว่ ยย้อนหวั หมาหมาไมช่ ว่ ยกดั แมวแมวไมช่ ว่ ยกดั หนูหนไู มช่ ว่ ยกดั สายธนนู ายพรานนายพรานไมช่ ว่ ยยงิ กากากินถวั่ กินงาเจด็ เมล็ดเจ็ดทะนานยายมายายดา่ ตามาตาตีนา้ ตอบวา่ “ไมใ่ ชก่ งการอะไรของข้า”

หลานจงึ ไปหาตลิง่ ให้ชว่ ยพงั ทบั นา้ นา้ ไมช่ ว่ ยดบั ไฟไฟไมช่ ่วยไหม้ไม้ค้อนไม้ค้อนไมช่ ว่ ยย้อนหวั หมาหมาไมช่ ่วยกดั แมวแมวไมช่ ว่ ยกดั หนูหนไู มช่ ่วยกดั สายธนนู ายพรานนายพรานไมช่ ว่ ยยงิ กากากินถว่ั กินงาเจ็ดเมล็ดเจ็ดทะนานยายมายายดา่ ตามาตาตีตล่ิงตอบว่า “ไมใ่ ช่กงการอะไรของข้า”

หลานจงึ ไปหาชา้ งใหช้ ว่ ยถล่มตลงิ่ตลง่ิ ไมช่ ่วยพงั ทบั น้าน้าไมช่ ว่ ยดบั ไฟไฟไมช่ ่วยไหมไ้ มค้ อ้ นไมค้ อ้ นไมช่ ่วยยอ้ นหวั หมาหมาไมช่ ว่ ยกดั แมวแมวไมช่ ่วยกดั หนูหนูไมช่ ่วยกดั สายธนูนายพรานนายพรานไมช่ ว่ ยยงิ กากากนิ ถวั่ กนิ งาเจด็ เมลด็ เจด็ ทะนานยายมายายด่า ตามาตาตีชา้ งตอบวา่ “ไมใ่ ช่กงการอะไรของขา้ ”

หลานจึงไปหาแมลงหว่ใี ห้ช่วยตอมตาชา้ งชา้ งไมช่ ่วยถล่มตลิ่งตล่ิงไมช่ ่วยพงั ทบั น้าน้าไม่ช่วยดบั ไฟไฟไมช่ ่วยไหมไ้ มค้ อ้ นไมค้ อ้ นไมช่ ่วยยอ้ นหวั หมาหมาไม่ช่วยกดั แมวแมวไม่ช่วยกดั หนูหนูไม่ช่วยกดั สายธนูนายพรานนายพรานไม่ช่วยยงิ กากากินถว่ั กินงาเจด็ เมล็ดเจด็ ทะนานยายมายายด่า ตามาตาตีแมลงหว่ีตอบวา่ “ขา้ จะช่วยตอมตาชา้ งใหต้ าเน่าท้งั สองขา้ ง”

ช้างตกใจจงึ รีบไปชว่ ยถล่มตล่งิ

ตลิ่งจงึ รีบไปชว่ ยพงั ทบั นา้นา้ จงึ รีบไปช่วยดบั ไฟ

ไฟจงึ รีบไปชว่ ยไหม้ไม้ค้อนไม้ค้อนจงึ รีบไปชว่ ยย้อนหวั หมา

หมาจงึ รีบไปชว่ ยกดั แมวแมวจงึ รีบไปชว่ ยกดั หนู

หนจู งึ รีบไปช่วยกดั สายธนขู องนายพรานนายพรานจงึ รีบไปชว่ ยยงิ กา

จงึ เอาถว่ั เอางาเจด็ เมลด็ เจด็ ทะนานมาคืน หลาน หลานเอาถว่ั เอางาไปให้แกย่ ายกะตา ยายกะตากเ็ ลกิ ดา่ เลกิ ตีหลานแต่ นนั้ มา