ลิงเจ้าปัญญาa

ลงิ เจ้าปัญญา ในสมยั หนง่ึ พระพทุ ธเจ้าประทบั อยวู่ ดั เชตวนั เมืองสาวตั ถี ทรงปรารภความพยายามเพอ่ื ปลงพระชนม์พระองค์ของพระเทวทตั ได้ตรัสอดีตนิทานมาสาธกวา่ ... กาลครัง้ หนง่ึ นานมาแล้ว พระโพธิสตั ว์เกิดเป็นพญาวานรตวั หนงึ่ มรี ูปร่างขนาดเทา่ ลกู ม้า มพี ละกาลงั มาก อาศยั อยใู่ นชายป่า แหง่ หนง่ึ เทีย่ วหากินอยบู่ นเกาะกลางแมน่ า้ แหง่ หนงึ่ ซง่ึ อดุ มสมบรู ณ์ไปด้วยผลไม้นานาชนิด พญาวานรจะกระโจนจากฝั่งแมน่ า้ ข้างนไี ้ ปพกั ที่แผน่ หินกลางนา้ แล้วกระโจนจากแผน่ หินไปขนึ ้ บนเกาะนนั้ ในเวลาเช้า เท่ยี วหากินผลไม้ตา่ งๆ ในเกาะนนั้ ในเวลา กลางวนั แล้วจะกระโดดกลบั ทานองเดยี วกนั ในเวลาเยน็ โดยลกั ษณะเช่นนเี ้ป็นประจาทกุ วนั ในแมน่ า้ นนั้ มจี ระเข้ผวั เมียคหู่ นง่ึ อาศยั อยู่ ได้มองเห็นลงิ นนั้ กระโดดข้ามไปมาทกุ เช้าเย็น ในเช้าวนั หนง่ึ จระเข้ผ้เู มยี เกิดแพ้ท้อง ต้องการกินหวั ใจของลงิ จงึ พดู กบั สามวี า่ \" พ่ี ฉนั แพ้ท้องต้องการกินหวั ใจของลงิ ตวั นนั้ พีจ่ งหามาให้ฉนั หนอ่ ยนะ \" จระเข้ผ้สู ามกี ลา่ ววา่ \" ได้จ้า ทรี่ ัก เดี๋ยวพจ่ี ะคอยจบั มนั ที่มาจากเกาะในเยน็ วนั นี ้\" ฝ่ายพญาวานรเท่ียวหากินบนเกาะนนั้ ทงั้ วนั ครัน้ ถึงเวลาเยน็ ก็มายืนอยทู่ ี่ชายฝ่ังทเี่ คยกระโดดข้ามทกุ วนั มองเห็นความผดิ ปกติ ของแผน่ หินกลางนา้ แล้วคดิ วา่ \" วนั นี ้ทาไมแผน่ หนิ จงึ สงู กวา่ เดมิ ปริมาณนา้ ก็ยงั เทา่ เดิม เหน็ ทีจะมีสตั ว์อะไรมานอนบนแผน่ หินนนั่ กระมงั \" จงึ ทาเป็นเรียกแผน่ หนิ วา่ \" หนิ หิน \"

ก็ไมไ่ ด้รับคาตอบ จึงพดู เปรยๆขนึ ้ วา่ \" หนิ ทาไมวนั นี ้ทา่ นจงึ ไมข่ านรับข้าพเจ้าละ\" ฝ่ายจระเข้ท่นี อนอยบู่ นแผน่ หนิ ได้ฟังเชน่ นนั้ คดิ หลงกลวา่ \" ในวนั อนื่ ๆ แผน่ หนิ นี ้คงให้คาตอบแก่ลงิ เป็นแน่ \" จึงขานรับออกไปวา่ \" อะไร ทา่ นลงิ \" พญาวานร \" ทา่ นเป็นใคร ? \" จระเข้ \" เราเป็นจระเข้\" พญาวานร \" ทา่ นมานอนอยทู่ ่ีนี่ทาไม ? \" จระเข้ \" เพอ่ื ต้องการหวั ใจของทา่ น\" พญาวานร \" ทา่ นต้องการไปทาไม ? \"

จระเข้ \" เมียเราแพ้ท้อง ต้องการกินหวั ใจของทา่ น \" พญาวานรคิดวา่ \" เราไมม่ ที างอ่ืน นอกจากจะลวงจระเข้ตวั นี ้\" จงึ พดู วา่ \" จระเข้สหายรัก เราตกลงสละร่างกายให้ทา่ นแล้วละ เพ่อื เหน็ แก่ลกู น้อยของทา่ น ทา่ นจงอ้าปากไว้ เราจะกระโจนเข้าปากของทา่ นเอง \" หลกั ความจริงมอี ยวู่ า่ เมื่อจระเข้อ้าปาก ตาทงั้ ๒ ข้างก็จะหลบั จระเข้ไม่ทนั คดิ ถงึ เหตนุ ี ้จึงอ้าปากคอย พญาวานรจึงกระโดด เหยยี บหวั จระเข้กระโดดข้ามไปยงั ฝั่งตรงข้ามอยา่ งรวดเร็ว จระเข้พอคดิ ได้วา่ หลงกลพญาวานรก็สายเสยี แล้ว จึงกลา่ วเป็นคาถาวา่ \" พญาวานร ผ้ใู ดมธี รรม ๔ ประการนี ้คือ สจั จะ ธรรมะ ธิติ และจาคะ เช่นกบั ทา่ น ผ้นู นั้ ยอ่ มครอบงาศตั รูที่ตนพบเห็นได้ \" This download is available to users running genuine Microsoft Windows. Click the icon for more information. นทิ านเรื่องนสี ้ อนให้รู้วา่ ผ้มู ีปัญญาสามารถเอาชวี ติ รอดได้ด้วยสติปัญญาของตน * เรื่องท่ี ๗ ในอาสงิ สวรรค หน้า ๙๕-๙๙ พระสตู รและอรรถกถาแปล ขทุ ทกนกิ าย เอกนิบาตชาดก เลม่ ท่ี ๓ ภาคท่ี ๒ ที่มา : หนงั สอื นิทานชาดก เลม่ ที่ ๑ โดย พระมหาสนุ ทร สนุ ฺทรธฺมโม (เสนาซยุ )