ระบบสุริยะจักรวาล

ระบบสรุ ิยะจกั รวาล

ดวงอาทิตย์ (The Sun) คอื ดาวฤกษท์ ีอ่ ยู่ตรง ศนู ย์กลางของระบบสุรยิ ะ มีขนาดเสน้ ผ่านศนู ย์กลาง 1.4 ลา้ นกโิ ลเมตร หรือ 109 เทา่ ของเส้นผา่ นศูนย์กลางโลก อยู่ ห่างจากโลก 149,600,000 กิโลเมตร หรือ 1 หนว่ ยดารา ศาสตร์ (AU) ดวงอาทิตยม์ มี วลมากกว่าโลก 333,000 เท่า แตม่ ีความหนาแน่นเพยี ง 0.25 เทา่ ของโลก เน่ืองจากมี องค์ประกอบเปน็ ไฮโดรเจน 74% ฮีเลยี ม 25% และธาตุ ชนดิ อื่น 1%

ดาวพุธ (Mercury) เป็นดาวเคราะหซ์ ึ่งอยูใ่ กล้กับ ดวงอาทติ ยม์ ากท่ีสดุ เปน็ ดาวเคราะห์ขนาดเล็ก และไมม่ ี ดวงจนั ทรเ์ ปน็ บริวาร โครงสรา้ งภายในของดาวพุธ ประกอบไปดว้ ยแกนเหล็กขนาดใหญ่มีรัศมี ประมาณ 1,800 ถึง 1,900 กโิ ลเมตร ลอ้ มรอบด้วยชั้นที่ เป็นซิลิเกต (ในทานองเดียวกับทแี่ กนของโลกถูกหอ่ หมุ้ ด้วยแมนเทิลและเปลือก) ซ่งึ หนาเพยี ง 500 ถึง 600 กโิ ลเมตร บางสว่ นของแกนอาจจะยังหลอมละลาย อยู่

ดาวศุกร์ (Venus) อยู่ห่างจากดวงอาทิตย์เปน็ ลาดบั ที่ 2 เปน็ ดาวเคราะห์ทีม่ ขี นาดใหญเ่ ปน็ อนั ดับที่ 6 ไม่มดี วง จันทร์บริวาร ดาวศุกรม์ ลี กั ษณะทคี่ ล้ายคลงึ กบั โลก จนได้ ช่ือว่าเปน็ ดาวเคราะห์ฝาแฝดกับโลกของเรา โครงสรา้ ง ภายในของดาวศุกร์ ประกอบด้วย แกนกลางท่เี ป็นเหล็กมี รศั มปี ระมาณ 3,000 กโิ ลเมตร หอ่ หุม้ ดว้ ยช้ันแมนเทิลทม่ี ี ความหนาประมาณ 3,000 กโิ ลเมตร และเปลือกแขง็ ท่ี ประกอบด้วยหินซลิ เิ กต

โลก (The Earth) เป็นดาวเคราะหด์ วงเดียวในระบบ สรุ ิยะทม่ี สี ภาวะแวดล้อมเอือ้ อานวยตอ่ การดารงชีวติ ของสง่ิ มชี วี ิต โลกอยูห่ า่ งจากดวงอาทิตย์เป็นลาดับท่ี 3 และมีขนาดใหญ่เป็น อันดับท่ี 5 โลกมีสัณฐานเป็นทรงกลมแป้นมรี ัศมี เฉลี่ย 6,371 กิโลเมตร โครงสร้างภายในของโลกประกอบไปด้วย แกน่ ชนั้ ในที่เป็นเหล็ก มีรศั มีประมาณ 1,200 กิโลเมตร ห่อหมุ้ ดว้ ยแก่นชน้ั นอกที่เป็นของเหลว (Liquid) ประกอบดว้ ยเหลก็ และ นเิ กลิ มคี วามหนาประมาณ 2,200 กโิ ลเมตร ถัดข้นึ มาเปน็ ชนั้ แมนเทลิ ซงึ่ เปน็ ของแข็งเนอ้ื ออ่ นทย่ี ืดหยุ่นได้ (Plastic) ประกอบ ไปด้วย เหลก็ แมกนเี ซียม ซลิ ิกอน และธาตุอืน่ ๆ มีความหนา ประมาณ 3,000 กิโลเมตร

ดาวอังคาร (Mars) ็เปนดาวเคราะ็หท่อี็ย็หู าง จากดวงอาทิต็ย็เปนอันดบั ที่ 4 ในบรรดาดาวเคราะ็ห ทั้งหมด ดาวองั คารมีขนาด็เสน็ผานศนู ็ยกลาง ประมาณ 0.5 ็เทาของโลก ดาวอังคารมโี ครงส็ราง ภายในประกอบ็ดวยแ็กนของแขง็ มีรศั มปี ระมาณ 1,700 กโิ ลเมตร็หอ็หมุ็ดวยช้ันแมนเทลิ ท็ีเ่ ปนหิน หนดื หนาประมาณ 1,600 กโิ ลเมตร และมเี ปลอื ก แข็ง็เชนเดียวกับโลก ดาวอังคารมสี ีแดงเน่อื งจาก พ้นื ผวิ ประกอบ็ดวยออกไซ็ดของเหลก็ (สนิมเหล็ก)

ดาวพฤหสั บดี (Jupiter) เป็นวตั ถุท้องฟา้ ทมี่ คี วาม สว่างมากเป็นอันดับที่ 4 รองจากดวงอาทติ ย์ ดวงจนั ทร์ และดาวศกุ ร์ และเปน็ ทีร่ จู้ กั กนั มาตง้ั แต่ยคุ ก่อน ประวัติศาสตร์ ดาวพฤหสั บดถี ูกสารวจเปน็ ครง้ั แรกโดย ยานไพโอเนยี ร์ 10 ในปี พ.ศ.2516 ติดตามดว้ ย ไพโอเนียร์ 11, วอยเอเจอร์ 1, วอยเอเจอร์ 2, ยูลซิ ิส และกาลิ เลโอ ดาวพฤหัสบดเี ปน็ ดาวเคราะหแ์ ก๊สซ่งึ บรรยากาศ หนาแน่น มีองค์ประกอบหลักเปน็ ไฮโดรเจน 90% และ ฮีเลยี ม 10%

ดาวเสาร์ (Saturn) เปน็ ดาวเคราะห์ท่รี จู้ กั กนั มาตั้งแต่ ก่อนยคุ ประวตั ศิ าสตร์ กาลิเลโอสังเกตดาวเสาร์ดว้ ยกล้อง โทรทรรศน์เป็นคร้งั แรกเม่ือปี พ.ศ. 2153 เขามองเห็นดาว เสารม์ ลี ักษณะเปน็ วงรี จนกระทัง่ ปี พ.ศ.2202 คริสเตียน ฮอยเกนส์ พบวา่ วงรที ก่ี าลิเลโอเหน็ น้นั คือวงแหวนของดาว เสาร์ เป็นทีเ่ ช่อื กนั วา่ ดาวเสารเ์ ปน็ ดาวเคราะห์เพียงดวงเดียว ของระบบสุรยิ ะทีม่ วี งแหวน จนกระท่งั ตอ่ มาได้มกี ารสง่ ยาน อวกาศไปค้นพบวงแหวนบางๆ รอบดาวพฤหัสบดี ดาว ยูเรนสั และดาวเนปจนู ดาวเสาร์ถูกสารวจโดยยานไพโอเนียร์ 11 ในปี พ.ศ.2522 ตามดว้ ยยานวอยเอเจอร์ 1 ยานวอยเอ เจอร์ 2 และยานแคสสินใี นปี พ.ศ.2547

ดาวยูเรนสั (Uranus) ถกู คน้ พบครง้ั แรกโดย วิ ลเล่ยี ม เฮอสเ์ ชล ในปี พ.ศ.2534 สองร้อยปีต่อมา ยาน วอยเอเจอร์ 2 ทาการสารวจดาวยเู รนัสในปี พ.ศ. 2529 พบวา่ บรรยากาศของดาวยูเรนสั ประกอบดว้ ยไฮโดรเจน 83%, ฮเี ลยี ม 15% และมีเทน 2% ดาวยเู รนัสมีสีฟา้ เนือ่ งจากแกส๊ มีเทนดูดกลนื สีแดงและสะท้อนสีนา้ เงิน บรรยากาศมลี มพัดแรงมาก ลกึ ลงไปที่แก่นของดาวห่อห้มุ ดว้ ยโลหะไฮโดรเจนเหลว

ดาวเนปจนู (Neptune) ถกู ค้นพบเนือ่ งจาก นกั ดาราศาสตร์พบว่า ตาแหนง่ ของดาวยเู รนสั ในวง โคจรรอบดวงอาทิตยไ์ มไ่ ดเ้ ป็นไปตามกฏของนวิ ตนั จงึ ตงั้ สมมติฐานว่า จะตอ้ งมีดาวเคราะหอ์ ีกดวงหน่ึงท่ีอยู่ ไกลถัดออกไปมารบกวนวงโคจรของดาวยเู รนสั ใน ท่สี ดุ ดาวเนปจนู ก็ถกู คน้ พบโดย โจฮานน์ กลั เล ในปี พ.ศ.2389 ต่อมาในปี พ.ศ.2532 ยานวอยเอเจอร์ 2 พบว่า ดาวเนปจนู มีองค์ประกอบคลา้ ยคลึงกับดาว ยเู รนสั

ดาวพลโู ต (Pluto) ถูกคน้ พบโดย ไคลด์ ทอมบอจห์ ในปี พ.ศ.2473 และถกู จัดเปน็ ดาวเคราะหล์ าดับที่ 9 ของระบบสรุ ยิ ะ แตเ่ นอ่ื งจากดาวพลูโตมขี นาดเล็ก มากและมวี งโคจรซอ้ นทบั กบั ดาวเนปจูน ประกอบกบั ช่วงทศวรรษทีผ่ า่ นมาได้มีการสร้างกลอ้ งโทรทรรศน์ ขนาดใหญแ่ ละกล้องโทรทรรศนอ์ ินฟราเรด ทาให้มี การค้นพบวตั ถใุ นแถบคอยเปอร์จานวนมากที่มีขนาด ใกลเ้ คยี งหรอื ใหญ่กวา่ ดาวพลโู ต

หลังจากที่มกี ารคน้ พบยเู รนัสเป็นดาวเคราะหล์ าดบั ที่ 7 ของระบบสรุ ิยะ กไ็ ดม้ กี ารค้นพบดาวเคราะห์ขนาด เล็กช่อื \"ซรี ีส\" (Ceres) ในปี พ.ศ.2344 และ ต่อจากนน้ั อีกไมน่ านกไ็ ด้มีการค้นพบดาวเคราะห์ แบบน้ีอกี 4 ดวงคือ พลั ลาส จูโน เวสตา แอสเต รีย จนกระทงั่ ได้มีการค้นพบดาวเนปจูนในปี พ.ศ.2389 จึงปรบั ลดสถานะของดาวเคราะห์ขนาด เล็กท้ังห้าดวงเรยี กว่า \"ดาวเคราะห์นอ้ ย\" (Minor planets)